Noorwegen, route Jørpeland (Prekestolen), Flekkefjord, Mandal, Evje, Byglandsfjord, Dalen, Seljord, Bø, Oslo .... noar huus !  Zondag 5 - zondag 12 augustus 2007.

Zondag 5 augustus 2007.

Toen ik vannacht een keer wakker werd regende het behoorlijk, nee he ! Gisteravond rond etenstijd werd het namelijk droog, dus ik had goede hoop dat het vandaag mooi weer zou worden. Want vandaag staat de Prekestolen op het programma. En dan heb ik in ieder geval droog weer nodig.

Ook als ik rond 8.00 uur wakker word regent het. Als ik naar de wc loop word ik (natuurlijk) aangesproken door het Duitse stel in de tent. Want zij hadden mij gevraagd wat voor weer het werd en ik had aangegeven dat het mooi zou worden.

Maar even later lijkt het iets op te knappen. Gelukkig kun je de wolken over het fjord zien aankomen en ik gok het er op. Ik kan sowieso niet nog een dag extra blijven staan, want dan kom ik (met mn schema) niet op tijd in Oslo. Dus haal ik de scooter uit de garage en maak me klaar voor vertrek.

Vanaf de camping is het 11 km. dus goed te doen. Onderweg ga ik nog even langs Prekestolen camping en vraag of de eigenaar er morgenvroeg is. Wordt geregeld zegt de receptioniste. Maar er wordt niet gebeld, als dat maar goed gaat.

Bij de receptie zit trouwens ook een meisje die ik een paar dagen geleden (donderdag) tegen kwam op een andere camping. Toen gaven ze al aan ook naar de Prekestolen te gaan. Grappig dat je elkaar dan later weer tegen komt.

Tegen 10.00 uur ben ik bij het parkeerterrein. Even ervoor "parkeer" ik de scooter in de bosjes. Toch makkelijk zo'n ding ha ha.

En ik begin aan de klim. Degene die eerder de Prekestolen gelopen hebben zullen het wel weten, maar als je er voor de 1e keer naar toe gaat: het 1e stuk gaat gelijk behoorlijk steil omhoog. Nog wel over een gewoon pad, dat wordt later wel anders.

Ik heb het idee dat mn kuiten op ontploffen staan en ik besluit het even rustig aan te doen. Gelukkig had ik me goed voorbereid en ook een klein handdoekje meegenomen. Nou, die is wel nodig. Heen en terug is het 5 uur lopen en ik heb continue gezweet, ongelooflijk !

Er komt hier trouwens wel een grote verscheidenheid aan mensen. Zo heb je de ervaren wandelaars die als berggeiten de berg op springen (type Margot zeg maar), maar ook meiden waarvan ik denk "die komen nooit boven". Dat heb ik onderweg ook een paar keer .. sjonge jonge .. het is wel een klim hoor.

Op onderstaande foto valt het nog mee:

maar op sommige stukken moet je bijna 100 meter achter elkaar klimmen over dikke rotsen. Er is min of meer een "paadje" langs gemaakt, maar het betekent nog steeds dat je van steen naar steen moet klimmen. Als je dat stuk achter de rug hebt dan haal je het wel. Want er zijn genoeg mensen die halverwege weer terug gaan omdat ze eenvoudigweg niet meer verder kunnen.

Even na 12.00 uur komt het einde in zicht... het fjord is te zien:

Nu zie ik het plateau .. pfff, eindelijk:

En dan ...... het ultieme moment: op het plateau. Als je ziet wat er onderweg allemaal aan mensen loopt valt de drukte hier eigenlijk wel mee. Ik vind iemand die me wil vereeuwigen:

Achter me zie je ook een stel plat op de buik liggen. Ik sta ongeveer een 1,5 meter van de rand. Daarachter gaat het bijna 600 meter recht naar beneden. Op foto's is diepte nooit zo goed te zien:

Als je de Prekestolen bereikt heb moet je eigenlijk ook nog "even naar boven". De vorige keer dat ik hier was heb ik dat niet gedaan maar dit keer wil ik dat wel. Het lijkt heel erg steil om erop te komen maar als je de route volgt kun je via de achterkant van de berg (veel mensen konden het niet vinden..) naar de rand om een magnifiek uitzicht op het plateau te hebben:

Hier kun je echt helemaal weg dromen. "boven" is het een stuk rustiger en ik geniet van het uitzicht. Wat is dit geweldig !!!!!!!!!!!!!!

Zo op de foto lijkt het plateau iets op te lopen maar toch is het redelijk vlak. En zie je de scheur ? Dat deed me nog even denken aan het verhaal wat er zich rond Geiranger/Eidsdal/Tafjord afspeelt. Daar staat een stuk rots van 30 miljoen m3 op breken. Elk jaar scheurt de rots iets verder van de berg. Het is gewoon een kwestie van tijd. Als die rots valt ontstaat er een vloedgolf van 70 meter hoog die tot in de verre omgeving dorpen (ook Geiranger) weg zal vagen.

Ze zijn aan het kijken wat ze er mee zullen doen. Gedeeltes opblazen is ook risicovol omdat het dan ook ineens kan vallen.

Tja, en als je dan deze scheur ziet ....

Ik heb de camping eigenaar er nog even naar gevraagd. Die vertelde dat het al jaren zo is en dat ze het vaak controleren. Maar .. zei hij .. pas als 7 zusters met 7 broers trouwen zal het breken. Noors grapje ..

Ik moet mezelf van de rots trekken en begin aan de afdaling. En als je nou denkt dat dat makkelijker is..... vergeet het maar. Want omdat overal stroompjes lopen zijn de meeste stenen nat en een paar keer kan ik me nog net overeind houden. En bovendien gaat het niet ineens naar beneden. Af en toe moet je nog even flink klimmen:

Maar uiteindelijk kom ik beneden. Helemaal kapot. Ik besluit nog even te wachten voordat ik de helm op zet en vertrek want dan weet ik zeker dat het beslaat. Als ik een beetje op adem ben gekomen rijd ik weer richting camping. En wat ik dan zie ... ongelooflijk wat een auto's.

Dus hierbij de gouden tip: ga nooit in de middag naar de Prekestolen !! Want alle parkeerterreinen zijn dan vol en de auto's moeten nu parkeren op ca. 2 km. van het start/eindpunt. Dat vind je niet zo erg als je moet beginnen, maar als je terugkomt ....

Overigens moet je 's morgens ook niet te vroeg gaan (of je moet heeeeeel vroeg gaan, lijkt me trouwens ook wel gaaf) want dan kom je de hele mensenmassa tegen.

Dat is trouwens wel heel opvallend. Toen we daar ca. 7 jaar geleden liepen moesten we soms zoeken naar de route, dat is nu echt niet nodig. Loop maar gewoon achter de mensen aan.

Overigens, ongeveer 20 minuten van het start/eindpunt kom ik een groep Nederlanders tegen (de bus ha ha .. tourgrapje). Hoor ik een meisje op gympies en een smetteloze witte broek zeggen "als dit het is, het valt mij allemaal nog wel mee". Toen heb ik haar grijnzend aangegeven dat ze nog 2 uur moet en dat het ergste nog komt. En dat haar broekje niet echt wit blijft ha ha.

Terug bij de camping ga ik eerst niks doen. Heeeeeelemaal niks. Daarna water drinken .. heel veel water. En daarna vind ik het eigenlijk wel tijd voor een biertje... mmmm ... heerlijk !

Als ik weer een beetje bij mn positieven ben ga ik de garage maar weer s inpakken en natuurlijk nog even een paar foto's van deze mooie camping maken.

Onderaan de camping ligt nog een strandje en midden op de foto zie je een prachtplek waar je met de tent kan staan.

Zoals je ziet ben ik inmiddels helemaal ingesloten want ook aan de andere kant staat nu een Duitse camper vlak naast me.  Hoezo .. vlak naast me:

Het weer is trouwens inmiddels helemaal super. De lucht is helemaal blauw. Maar ik ben echt heel erg blij dat ik dat niet vandaag gehad heb. Want ondanks dat dan de foto's mooier zouden zijn, dan had ik het volgens mij niet overleefd.

Het zal duidelijk zijn dat ik de rest van de avond niet veel meer uit handen krijg. Dit verslag bijwerken nog wel, maar daarna gaat het licht uit ..

Ben benieuwd hoe ik morgenvroeg wakker wordt.

Maandag 6 augustus 2007.

Vandaag wordt het een druk daggie. Ik heb namelijk al om half 10 een afspraak bij camping Prekestolen. Dus op tied deruut, alles opruimen, nog even kletsen en afscheid nemen van de Duitsers even verderop. Grappig ... in Platduuts en ik in het PlatNederlands kunnen we gewoon met elkaar praten ha ha.

Even de campingeigenaar bedanken en uiteraard even vragen of ik hem nog iets verschuldigd ben: nee hoor ..."bring me a lot of guests !" en nog even water lozen en schoon water tanken (het is hier op Solvik camping allemaal goed voor elkaar) en dan op naar camping Prekestolen.

Daar ga ik in gesprek met de eigenaar. Na Cees Verkerk een van de 1e Nederlanders die hier een camping is begonnen. Ik kom er al gauw achter dat hier niet veel te verdienen valt. Hij zit in het hele seizoen al vol en hij zit ook niet echt te wachten op mensen die z'n website bezoeken. Als mensen op internet Prekestolen opzoeken komt z'n camping gelijk in beeld.

Maar ik krijg nog wel wat "kandidaat-campings" van hem door. Ook vertelt hij dat er jaarlijks zo'n 100.000 mensen de Prekestolen beklimmen. Bedenk daarbij dat het hoogseizoen in Noorwegen zo'n beetje loopt van half juni tot half augustus en je kunt je voorstellen hoe druk het gisteren was ..

We drinken nog even koffie samen en dan vertrek ik richting zuiden. Bij de veerboot waar ik zaterdag ook mee over gekomen bent (je hebt geen andere keus) kan ik bijna direct de boot oprijden (ik heb trouwens bijna nergens lang hoeven wachten) en daarna gaat de rit richting Egersund.

Daar kom ik zo ongeveer rond de middag aan en tref daar helaas niemand. Wel kom ik een stel uit Almelo tegen die me aangeven dat de eigenaar net is vertrokken. Maar "as we speak" komt hij er weer aan, maar helaas. Ik krijg een of ander warrig verhaal over de NAF. En ... of z'n Engels is niet zo best ... of het komt op mij niet over. 1 ding is zeker, ik kan er geen touw aan vastknopen. Overigens nodigt de camping ook niet echt uit .. sjonge jonge ..

Bij de plaatselijke C-1000 (REMA 1000) doe ik nog wat boodschappen en de rit gaat verder richting Flekkefjord.

Ondanks waarschuwingen van mn Duitse vriend op de camping neem ik toch de kustroute "44". Onderweg eet ik even op een klein parkeerterreintje. Naast mij staat een stel in een Noorse huurauto. Gisteren hebben ze een ongeluk gehad op de E39, op de 1e dag dat ze in Noorwegen waren ...

Ze horen morgen of ze hun auto nog weer terugkrijgen of dat deze richting Nederland getransporteerd wordt. Ik bedenk me dat ik eigenlijk wel s mag afkloppen. Als je ziet wat voor capriolen ik soms moet uithalen. Want de Noren zijn gewend om in de bergen te rijden en trekken vaak stevig door. Af en toe wordt je in een bocht geconfronteerd met een vrachtwagen die net iets te veel overhelt. Maar het is allemaal nog steeds goed gegaan ... gelukkig ..

Tja .. en als je er zo over nadenkt wordt je er natuurlijk mee geconfronteerd. Gelukkig niet met schade, maar wel met een moeilijke situatie. Want zo'n beetje op het smalste stuk van de "44" kom ik een grote Duitse camper tegen. Passeren is onmogelijk en bovendien zijn er van die leuke overhangende rotsen. Hij gaat niet achteruit en dus is hij schijnbaar net geen uitwijkplek gepasseerd. Dus ik achteruit .. met een paar auto's achter me en een slingerende weg met overhangende rotsen. Kun je je wel een beetje voorstellen toch dat ik toen de airco even heb aangezet ?

En toen we elkaar gepasseerd hadden en ik zag dat die Duitser wel net een uitwijkplek gepasseerd had heb ik de airco nog iets harder gezet. Wat een eik.... eh .. vervelende man.

Even voorbij Flekkefjord bezoek ik Egenes Camping. Mooi gelegen aan het water met veel watersportmogelijkheden. Ik heb een leuk gesprek met de eigenaar maar heb ook gezien dat hij heel veel seizoensplaatsen heeft. Niettemin vind hij een basisadvertentie geen optie en is geinteresseerd in de uitgebreide mogelijkheden. Oke ... Hij wil echter niet direct beslissen en we wisselen namen en mailadressen uit.

Helaas ook hier geen internet. En dat heb ik nu toch wel nodig. Dus nog maar even door.

De volgende camping ligt ook weer ca. 3 kwartier verder in Farsund. Ik moet dan een aardig eind van de route af, maar ben eigenlijk ook wel nieuwsgierig naar deze camping. Want Lomselanden Familiecamping ligt aan het gelijknamige strand en dit strand is het witste strand van Noorwegen.

Als ik daar aan kom is het al 16.30 uur en ik heb het wel een beetje gehad. Helaas, helaas .. ook hier geen internet. Bovendien is de eigenaresse niet aanwezig maar de superaardige receptioniste geeft me koffie en belt ook de eigenaresse voor me op. Ook deze camping is geinteresseerd maar ze is niet in de gelegenheid naar de camping te komen.

Voordat ik weg ga wil ik natuurlijk eerst wel het strand zien .. wauw !!

Je loopt dus zo van de camping het strand op. Misschien denken sommigen nu wel van "nou en ?" maar zoveel stranden heb je in Noorwegen niet en al helemaal niet met direct aan het strand een camping.

Mn einddoel is nu Mandal. Daar is een camping die zeker internet heeft maar ook dat is weer 3 kwartier rijden.

Oh ja ... de plaatsen Flekkefjord en ook het plaatsje hier: Farsund, zijn zeker de moeite waard om te bezoeken.

Via de "43" rijd ik weer richting de E39. Een mooie weg ...te mooi, want opeens krijg ik in de middle of nowhere een tolpoortje in zicht. Daar kon je op wachten, een redelijk nieuwe weg en een rits tunnels waar mn navigatiesysteem helemaal horendol van werd (nieuw dus). Dat mens riep maar "keren indien mogelijk, keren indien mogelijk".

Tegen 18.00 uur kom ik aan op Sjøsanden Feriesenter. Bij de receptie is gelijk de toon gezet. De receptioniste heeft volgens mij geen zin meer en vertikt het bovendien de eigenaresse te bellen. Ze schrijft het nummer voor me op en ik krijg een opmerking van "bel zelf maar".

Korting (laat staan gratis) is er uiteraard ook niet bij en voordat ik het in de gaten heb ben ik bijna EUR 30 lichter. Vervolgens vergeet ze mij het wisselgeld te geven en krijg ik een handgeschreven bonnetje waar geen specificatie van de belasting op staat. (en die heb ik wel nodig voor de BTW teruggave).

Dus vraag ik haar vriendelijk (nog steeds) of ze een gespecificeerde nota kan uitdraaien. Ze gaat even tekeer op een kassa en ja hoor, netjes een nota.

Ik probeer het nog te redden door aan te geven "dat ik misschien wel lastig ben", waarop ze zegt "yes you are".

Tel daarbij op dat ik daarna zeer onbeschoft door de eigenaresse te woord ben gestaan (toen ik haar vanuit de camper via internet opbelde) en het feit dat je voor zo'n overnachtingsbedrag ook nog s smerige toiletten aantreft en ik heb het helemaal gehad.

Volgens mij hoef ik niet meer over deze camping te vertellen. PUNT

En net toen ik op het topje van mn kookpunt was kreeg ik visite. Visite ? ja.

Half februari dit jaar ben ik in Spanje Noren tegengekomen die hadden aangegeven dat ik langs moest komen als ik in de omgeving van Mandal zou zijn.

Voordat ik de eigenaresse van de camping gebeld had, had ik Reidun & Steinar Eriksen gebeld. En tevens afgesproken om daar morgen naar toe te gaan.

Staat ie ineens bij de camper. Dus gezellig koffie gedronken en even bij gekletst. Morgen ga ik daar naar toe.

Daarna nog even wat mailtjes beantwoord. Morgen weer een dag.

Dinsdag 7 augustus 2007.

Uiteraard maak ik nog even optimaal gebruik van het internet en daarna gauw weg hier. Tegen 11.30 uur rijd ik de camping af richting Evje/Byglandsfjord.

Ik ga bewust zo laat weg omdat de 1e camping hier vlakbij ligt, die kan ik dus vanochtend mooi bezoeken en de 2e en volgende campings liggen een behoorlijk stuk verder.

Op Sandnes Camping iets boven Mandal moet ik even wachten omdat de eigenaren nog even bezig zijn. Dat geeft mij mooi de tijd om de camping even te bekijken. Wauw ! Dit is echt "mijn" camping. Overal zie je dat er zorg aan besteed wordt.

Aan een groot uitgevallen picknicktafel raak ik aan de klets met een vrouw uut Twello. Als ze mij vraagt waar ik vandaan kom noem ik maar Dalfsen (om een lang verhaal kort te maken) Zegt ze: "die vrouw waar ik net mee zat te praten komt ook uit Dalfsen". Nou kwam ze mij ook al wel bekend voor, dus na het gesprek de met de eigenaren (basisadvertentie ...) uiteraard even bij hun langs. Blijken het Hans en Gea Pekkeriet te zijn. Toen ik mijn naam vertelde zei Hans "woonde jij niet in dat mooie huis in Lemelerveld ?" Sjonge ... wat een geheugen. Hij is ca. 5 jaar geleden namens Pekkeriet voor een offerte geweest te kijken.

Na even gekletst te hebben zie ik tot mn schrik dat het al 13.30 uur is. Oei, ik zou om 13.00 bij Reidun en Steinar Eriksen zijn en dat is nog een half uurtje rijden. Omdat ik een hekel heb aan te laat komen zet ik de vaart er even flink in een even later rijd ik Øyslebø binnen.

Steinar heb ik gisteravond natuurlijk al gesproken maar Reidun verwelkomt mij heel warm en gastvrij. Eerst moet ik natuurlijk even het huis zien. Ze verhuren ook nog een gedeelte van de woning en in een hytter (dit keer een gewone schuur) zitten 3 Duitse vissers te eten en uiteraard bier te drinken. Ik krijg wat verse zalm aangereikt ...mmmm heerlijk !

Daarna gaan we naar boven naar de woonkamer. Want de meeste noren hebben hun woonkamer op de 1e verdieping. Als dat nl. niet zo zou zijn zit je in de winter beneden tegen een muur van sneeuw aan te kijken... Onder het genot van koffie en wat lekkere broodjes (gelukkig, want ik ben vergeten brood te eten tussen de middag, dat me dat ooit nog s zou overkomen) kletsen we over van alles en nog wat. O.a. over de camping in Spanje waar ik hen ontmoet heb en dat die inmiddels gesloten is. Dat ze in september weer richting Spanje willen maar nog geen leuke camping gevonden hebben. Dus raad ik hun Eurocamping in Oliva aan en heb hun beloofd wel even voor hun te bellen naar de beschikbaarheid en overwinteringsprijzen. Kan ik ze in de winter (als ik tenminste weer naar Spanje ga) weer bezoeken.

Als dank krijg ik een cd die ze zelf uitgebracht hebben ... huh ? Blijkt dat ze een country & western/gospel duo gevormd hebben en dat ze bovendien nog op de Noorse tv zijn geweest. Later heb ik uiteraard naar de cd geluisterd. Tja ... je moet ervan houden ha ha.

Even na 16.00 uur besluit ik te vertrekken. Want de volgende camping ligt nog op een uur rijden.

Een uurtje later rijd ik Hornnes Camping op. Het lijkt wel een aardige camping maar de eigenaar komt pas vanavond. En omdat het niet mn bedoeling is om hier te overnachten rijd ik gauw verder. Een beetje verontwaardigd nagekeken door een Ned. vrouw die me net had verteld dat ik wel een plekje kon zoeken. Sorry hoor ...

Even later rijd ik Odden Camping in Evje op. Wauw ... wat een mooie camping ! Ik word vriendelijk ontvangen en als ik vertel waar ik voor kom wordt direct de eigeaar gebeld. Ik begrijp dat die morgenvroeg pas kan komen. Of ik hier misschien wil overnachten ? Nou ja .... dat moet dan maar ha ha.

En ze hebben hier nog wireless internet ook. Helemaal geweldig.

Woensdag 8 augustus 2007.

Als ik wakker word is mn buurman al met z'n auto aan het werk. Hij heeft zo'n Amerikaanse bus en een ander Ned. stel wat ik op Skogtun Camping tegen kwam had ook zo'n bus en ook al problemen.

Tegen 9.30 uur loop ik richting receptie omdat ik tussen 9.00 en 10.00 een afspraak heb met de eigenaresse. We hebben een leuk gesprek en ze is heel geinteresseerd, maar wil het nog even met haar man afstemmen. Helaas dus niet direct zaken. Maar ik mag wel tot 13.30 uur blijven. Dit had ik gevraagd omdat de volgende camping hier vlakbij ligt en ik daar niet tussen de middag aan wil komen. Kan ik nog mooi even wat mailtjes verwerken. De boekingen lopen trouwens mooi door. Allemaal nog via mn oude site want mn nieuwe site is nog steeds niet helemaal klaar. Heel irritant.

Na het eten rijd ik om 13.30 uur weg richting Byglandsfjord. Daar zit de Neset Camping en die camping wilde ik al heel lang bezoeken. Want de eigenaar Olav Neset heb ik al een paar keer ontmoet op de Caravana en de Vakantiebeurs en ik had ook al veel over de camping gehoord.

Vlak voor de camping aan de "9" moet je trouwens ook nog NOK 30 tol betalen. Waarom ... geen idee. Er zijn geen tunnels, de weg is niet vernieuwd ...

Op de camping aangekomen moet ik bijna 2 uur wachten want de eigenaar is niet aanwezig. Maar volgens mij loont wachten hier wel. En ja hoor, na een tijdje kletsen gaat hij akkoord met een dubbele advertentie (dus zowel een uitgebreide advertentie op campings.nl als op camping.eu)

Even twijfel ik of ik hier zal blijven, maar ga toch maar door want de "boot nadert". En bovendien heb ik bijna nog niets gereden vandaag, ik ben dus nog fit. En dat is maar goed ook want als ik de "45" richting Dalen op draai, begint het heftig te regenen en de weg is soms heel smal en steil.

Maar tegen 19.00 uur rol ik heelhuids Dalen binnen en ga op zoek naar Buøy Camping. Eenmaal gevonden ga ik de receptie binnen en ga op zoek naar de Ned. eigenaar Bob. Die geeft aan dat het nu niet zo goed uit komt. (pff ... gelukkig) We spreken over een uurtje af. Kan ik even een plekje op zoeken en even eten. En dat wordt natuurlijk pizza, dat begrijp je wel. Als voorafje een cup-a-soup en mn maaltijd is in no-time klaar. Ondertussen bereid ik me vast voor op de campings die ik morgen wil bezoeken.

Het gesprek met Bob is leuk maar vooral lang. Maar zeker niet vervelend. Hij is gewoon een mooie prater. In de zomer heeft hij hier de camping en vanaf september gaat hij met z'n gezin weer naar Curacao, waar ze eigenlijk wonen.

En hij heeft allemaal grappige dingetjes geintroduceerd. Zo heeft hij bijv. ca. 10 verschillende kranten die dagelijks bezorgd worden. Italiaanse, Finse, Amerikaanse .. maakt niet uit. Op mn vraag of dat wel uit kan antwoordt hij dat hij op de kranten niet hoeft te verdienen. Maar zegt hij, de Amerikanen die vanuit het hotel in het dorp een krant komen halen, bestellen vaak ook nog wel wat anders. En een Finse journalist van een kampeermagazine had een heel verhaal over de camping geschreven, maar steeds weer kwam naar voren dat ze er een Finse krant verkochten. Vervolgens lazen veel Finnen dat artikel en nu komen er regelmatig Finnen op de camping ...

En ook heeft hij tarievenlijsten in heel veel talen liggen. De "buitenlanders" vinden het prachtig. Onlangs kwam er een IJslands gezin, maar helaas .... geen IJslandse tarievenlijst. Heeft ie die de volgende dag maar gelijk gemaakt ha ha.

Ook hier doe ik niet direct zaken omdat hij thuis (op Curacao) eerst de site wil bekijken.

Terug in de camper besluit ik om morgen richting Hans (Sløvika Camping in Jevnaker) te rijden. Ik moet dan morgen wel een flink stuk rijden (ca. 4 uur) maar dan heb ik vrijdag nog een mooi daggie om me voor te bereiden op de boottocht (vrijdag moet ik rond 18.00 uur in Oslo zijn) en om nog even wat dingetjes te regelen.

Ondanks de slechte internetverbinding lukt het me om Hans nog even te bellen maar daarna houdt de verbinding het voor gezien.

Donderdag 9 augustus 2007.

Vandaag ga ik vroeg op pad, want onderweg wil ik ook nog een aantal campings bezoeken. De 1e rit uit het dal waar Dalen in ligt is gelijk stevig. De klim is vrij steil maar na 3 kwartier rijd ik de E134 (geen snelweg trouwens) richting Oslo op. Hier ben ik vorig jaar ook langs terug gereden en ik weet de weg nog.

In Seljord bezoek ik 3 campings en rijd ik langs de zuidkant van het meer richting Bø. Heerlijk is het hier:

Ook in Bø bezoek ik 3 campings maar om uiteenlopende redenen doe ik niet direct zaken. Trouwens, als ik de laatste camping (Bø Camping) op rijd zie je hoe het eigenlijk overal zou moeten zijn. Sjonge wat mooi ..

Ook de ontvangst is super. De camping ben ik uiteraard verder niet opgeweest maar het lijkt heel mooi. Bovendien ligt er tegenover de camping een enorm (buiten) zwemparadijs met gigaglijbanen.

Als ik Bø uit rijd ga ik "binnendoor" richting Notodden wat ook nog s een mooie route blijkt te zijn. Van Notodden rijd ik richting Kongsberg waar begin juli zoveel problemen door overstromingen waren.

Ik had al veel eerder willen stoppen om even wat te eten, maar uiteindelijk eet ik pas om 15.00 uur in Hokksund. Hierna gaat de rit verder naar Hønefoss waar het gigantisch druk is. Even baal ik ervan dat ik niet om de plaats ben heengereden (kweet hier de weg...), maar aan de andere kant is het ook wel een leuke plaats. Rond 17.00 uur rijd ik Sløvika Camping op. Mooi op tijd en "mn plekkie" is nog vrij. Hans is er niet, dat had hij gisteren al aangegeven en het jonge grietje bij de receptie kijkt even vreemd als ik niet in wil checken. Ik vraag haar even om Hans te bellen. Als ze de telefoon heeft neergelegd zegt ze " u mag ook de stekkers voor internet verwisselen" en ze kijkt erbij .... heel apart ha ha.

Dus sluit ik alles aan en ga daarna met het eten aan de slag. 's avonds natuurlijk nog even CSI kijken want ik ben bekaf.

Vrijdag 10 augustus 2007.

Gisteravond is Hans niet meer geweest want hij was druk op de boerderie. Maar als ik net wakker ben en de deur open doe, komt hij er net aan rijden. Ik roep naar hem dat de senseo al bijna klaar is en lachend komt hij bij me. Als we zitten te kletsen lijkt het of ik hier vorige week nog was, maar dat is toch al weer ruim 2 maanden geleden.

Tegen 9.00 uur gaat ie er vandoor en ik ga met de was aan de slag.

De rest van de dag ben ik bezig met van alles en nog wat en heb zo en passant ook nog 4 boekingen. Tussen de middag eet ik warm (restjes), daarna even afwassen en vervolgens moet ik nog opschieten ook. De was is mooi droog maar ik red het niet meer om alles op te ruimen.

Rond 16.30 uur rijd ik weg. Tank nog even en ga dan richting Oslo. Dat is ongeveer een uur rijden. De boot gaat pas om 19.30 uur, maar Hans had me gewaarschuwd dat het vrijdagsmiddags altijd druk is rond Oslo en dat blijkt inderdaad het geval. Bovendien vind ik het altijd wel fijn om rond 18.00 uur bij de Stena Line Terminal te zijn. Kun je nog mooi even de tas pakken (voor de nacht op de boot). Maar als ik precies rond 18.00 uur het Stena Line terrein op rijd staat het al weer helemaal vol. Ik pak mn tas en ruim nog even de laatste was op.

Niet veel later rijd ik de boot op en ga op zoek naar mn kamer. Op het dek sta ik trouwens tussen allemaal campers en bovendien voorin het schip. Ben ik er morgen mooi op tijd af. Nadat ik op mn kamer ben geweest ga ik nog even naar het zonnedek om "de afvaart te bewonderen".

Daarna ga ik even weer naar de kamer om dit verslag (op papier) bij te werken want dat is er de laatste dagen een beetje bij in geschoten.

Na 1,5 uur wil ik weer even naar het dek toe maar kom op de trappen heel veel mensen tegen. Eenmaal buiten blijkt waarom: het stort regent. Ga ik toch nog in stijl Noorwegen uit ha ha.

Ik neem nog een bakkie koffie in een van de bars en helaas dit keer geen "praat". Op de heenreis was het nog zo gezellig en ook vorig jaar had ik beide overtochten gezelschap. Ondanks dat ik de boot aardig begin te kennen (dit is mn 4e overtocht met dit schip) zie ik steeds weer nieuwe dingen. Zo zie ik een soort digitale kegelbaan. De ballen en de baan zijn echt, maar ipv kegels is er een scherm. Als "je bal" aan het eind verdwijnt komt ie op het scherm weer tevoorschijn en gooit ie "op het scherm" de kegels om. Heel apart.

Terug in de hut nog even lezen en verder met dit verslag. Om 23.00 uur vind ik het prima. Morgenvroeg 6.00 uur gaat de wekker ..

Zaterdag 11 augustus 2007.

Pfff... kmoet nog even wakker worden. Afgelopen nacht niet zo heel veel geslapen. Waarom mensen toch midden in de nacht over de gang moeten rennen en schreeuwen ?? Eerst maar s even douchen en daarna naar "boven" om uit te waaien. Heerlijk vind ik dat. Bovendien is het er nog lekker rustig.

Ik zie dat het schip van de Color Line nog steeds achter ons vaart:

Lekker "schimmig" he ? Toen we gisteravond vertrokken zag ik dat de Color Line ook aanstalten maakte om te vertrekken. En nu vaart hij er nog steeds achter. Even later loopt de Stena Saga Frederikshavn binnen en inderdaad rijd ik als een van de eersten de boot af.

Eerst even een flink stuk rijden en dan eerst even een bakkie leut.

Even voorbij Randers (komend vanuit het noorden) stop ik voor de 2e keer. Op het parkeerterrein zie ik "camperbordje" staan. En ja hoor .. een prachtige camperserviceplaats waar je je vuile water kan lozen en schoon water kan tanken. Helemaal geweldig ! Ideaal voor degenen die hun laatste water nog even kwijt willen.

Tot Flensburg gaat de rit zeer voorspoedig maar even verder - in Duitsland - is het mis. Er wordt hard geremd en ineens staat het stil. Ik had verwacht dat het vlak voor Hamburg (bij de Elbetunnel) druk zou zijn, maar daar zit ik nu nog bijna 100 km. van af. Even later rijd het weer en vervolgens herhaalt dit grapje zich nog een aantal keren.

Maar het blijft opletten en dat blijkt wel want er zijn allemaal ongelukken. (ook door het pokkenweer, want het regent nog steeds) Op ca. 40 km. voor (boven) Hamburg rijd het ineens weer flink, dus stel ik mn middageten nog maar even uit. Ook bij de Elbetunnel gaat het nog goed, maar daarna is het gebeurd. Ik had het al op de radio gehoord, maar even later sta ik er midden in. Een file van 16 km. en het rijd stapvoets. Sjonge jonge, dit schiet echt niet op. Een uur later rijd het ineens en nu (het is al 15.00 uur geweest) ga ik toch eerst maar s even eten.

Daarna het laatste stukkie naar Bremen want zonder problemen verloopt. Pfffffffff.

Zondag 12 augustus 2007.

Gisteren heb ik 600 km. gereden. Vandaag nog 250 km. en dan ben ik weer in Nederland. Op een paar wegwerkzaamheden na verloopt de rit voorspoedig.

Zo .. mn 2e reis naar Noorwegen zit erop. En eerlijk gezegd heb ik er wat moeite mee. Vlak voor mn vertrek kreeg ik het wat te kwaad. Het beviel me zo goed maar aan de andere kant moet ik ook "weer verder". Want ook bijv. Italie en Portugal zijn heel mooi, maar in Noorwegen ligt mn hart. De mensen, de natuur, de rust, geen gejaag ... het is een prachtig land.

Zakelijk heb ik zelfs 2006 overtroffen. Voordat ik naar Noorwegen vertrok heb ik nog gedacht of ik het "succes" van vorig jaar wel zou kunnen evenaren, maar eigenlijk ben ik zeer verbaasd over het verloop. Het aantal advertenties is ongeveer gelijk maar het aantal links is verdubbeld ! Ook dit jaar heb ik weer behoorlijk wat campings erbij opgenomen, maar zijn er ook een paar vervallen.

Nog even mn "slotwoordje" over Noorwegen:

Ik ben er ruim 2 maanden geweest en heb behoorlijk slecht weer gehad. Ondanks dat, heb ik weer genoten van dit prachtige land. Maar eens te meer blijkt hoe grillig het weer in Noorwegen kan zijn. De 1e twee weken in juni was het behoorlijk warm (ca. 27 graden) en daarna sloeg het behoorlijk om en werd ik op een ochtend wakker met een flinke sneeuwbui. De weken daarna had ik geluk dat ik rond Trondheim verbleef want in het zuiden was het echt pokkenweer. Zo erg zelfs dat er sprake was van overstromingen en volgens de Noren was in het 15 jaar niet zo slecht geweest. Sommige doorgewinterde Noorwegengangers vonden dit echter wel prima, "is het volgend jaar tenminste weer wat rustiger" was hun reactie. Want het wordt elk jaar wel behoorlijk drukker. Zeker met Nederlanders. Echt verrassend is dat niet, want Noorwegen is uitermate geschikt om te ontstressen. Ondanks dat het op sommige punten erg druk is, vind je altijd wel een plekje waar je je helemaal alleen op de wereld waant.

Hiermee bedoel ik o.a. de Prekestolen waar je eigenlijk nooit alleen loopt. Maar eenmaal boven kun je ervoor kiezen om nog "1 etage" hoger te gaan en je voelt je een echte bergkoning ha ha.

De campings zijn trouwens wel behoorlijk duurder geworden. Dit komt o.a. doordat er in september 2006 8% tax doorgevoerd is en de meeste campings hebben hun prijzen met 10 a 15% verhoogd. Maar als ik eerlijk ben vallen de prijzen dan nog steeds mee. Zeker als je met een gezin bent. Dit komt omdat de meeste campings nog steeds "staanplaatsprijzen" hanteren. Het is natuurlijk niet te vergelijken, maar in het hoogseizoen betaal je in Frankrijk en Italie aan de kust voor een gezin ca. EUR 50 per nacht, in Noorwegen betaal je meestal nog niet de helft. En de kwaliteit van de campings vind ik wel steeds beter worden. Ook worden bij veel campings verjongingen doorgevoerd en wordt het beheer overgenomen door kinderen. Dit resulteert vrijwel altijd in investeringen en uitbreiding.

Wat wel heel duur is, zijn de boodschappen, de terrasjes en de restaurants. Voor de Noren niet want hun inkomen is er ook naar. En echt ... de Nederlanders zijn niet de enigen die van alles meenemen.

Wat het weer betreft ben ik nog steeds van mening dat de maanden juni en juli de meeste kans op mooi weer geven.

Voor mij is Noorwegen echt een heerlijk land. De mensen zijn super vriendelijk. Overal werd ik weer heel gastvrij ontvangen. De natuur is echt helemaal geweldig en het bestaat niet dat je Noorwegen "even in 3 weken" gaat bekijken. Ik kom onderweg mensen tegen die met een "ANWB kaart" helemaal naar de Noordkaap rijden en op de terugweg hoogtepunten als het Geirangerfjord, Bergen en de Prekestolen aan doen. Doe dat nou niet want je bent echt alleen maar aan het rijden. Want van het meest zuid-westelijke punt van Noorwegen tot aan de Noordkaap is 2500 km. !!! Beperk je tot een bepaald gebied, blijf enkele nachten op een camping en trek erop uit. "Gebruik" daarbij de kennis van de campingeigenaar. De Noren zijn niet echt open en zullen je meestal niet direct van informatie voorzien. Maar als je ze gaat vragen, praten ze honderduit.

En voor mij was het niet alleen weer een prachtige reis. Ook zakelijk heb ik zeer goed "geboerd". Afgelopen week (10 september) ben ik nog rond gekomen met de PlusCamp groep, een groep met 20 kwalitatieve campings in Noorwegen. Zij hebben een paginagrote advertentie in de Kosmos Campingwijzer geplaatst.

Is mijn gesprek op Camping Sande (mn lievelingscamping) met de mensen van PlusCamp (van 22.00 uur tot 1.30 uur) niet voor niets geweest.

Volgend jaar ga ik zeker weer naar Noorwegen, want daar ligt mn hart !!