Noorwegen, route Hovet, Laerdal, Aurlandsvegen, Flåm, Voss, Skogtun (bij Bergen). Maandag 23 juli 2007 - zondag 29 juli 2007.

Maandag 23 juli 2007.

Gisteravond is het gaan regenen en niet zo'n beetje ook. En ondanks dat ik in Nederland al gripplaten had gekocht (zitten nog steeds in het plastic) maak ik me toch wel een beetje zorgen. Overal hier op het veld zie je sporen van campers die (bijna) vast hebben gezeten omdat het de afgelopen periode zo geregend heeft.

En dus .. nadat ik me gedoucht heb en alles opgeruimd is maak ik me klaar voor vertrek. In de regen de stroomkabel naar binnen en de camper van de blokjes en dan van het veld af. Voor de zekerheid hou ik nog even mn joggingbroek aan. En 1e stuk wil nog wel maar daarna begin ik te slippen. Maar tot stilstand kom ik niet. Ineens kom ik op een droger stuk en even later sta ik op het pad ... pfff.

Even verkleden en afscheid nemen van Rinie en dan op naar het Hemsedal. Ik heb inmiddels besloten (gezien de vele regen) om toch maar niet de (onverharde) route door de bergen te nemen maar via Ǻl en daarna binnendoor richting de "52" naar Hemsedal te rijden.

In Ǻl ga ik nog even naar de kapper (ik had Rinie om het adres gevraagd) maar kan daar pas vrijdag terecht. Sjonge jonge ... ik moet nu echt wel gauw een kapper vinden anders moet ik straks een elastiek om mn kop anders kan ik niets meer zien ha ha.

Als ik even later in Hemsedal kom heeft ook de kapster daar geen tijd ... pff, volgende keer maar een tondeuze meenemen. Even verder vind ik camping Hulbak. Deze camping bezoek ik meer om goodwill te kweken want dit is ook een PlusCamp camping. Direct zaken doen wil ze niet, ze wil eerst met de groep overleggen en ik besluit de camping daarom ook nog maar niet op te nemen. (eigen belang: ik moet voor deze camping namelijk behoorlijk omrijden).

Daarna duik ik weer het Hemsedal in. In het begin vond ik het nog niet zo spectaculair maar een stuk verder (richting noorden) wordt het toch wel zeer fraai. Links en rechts enorme bergen en je rijdt als het ware over de bodem van een "U". Nadeel is wel dat er op sommige stukken behoorlijk hard gereden wordt. In mn spiegel zie ik een vrachtwagen met een behoorlijke gang aan komen rijden. En dat terwijl ik gewoon 80 rijd en de weg soms ook nog wat bochtig is. Schijnbaar wil hij er langs want hij gaat soms half achter me rijden. En ondanks dat er voor mij een hele rij auto's en auto's met caravan rijden maakt hij toch aanstalten. Ik geef daarom met mn richtingaanwijzer aan dat hij er maar langs moet gaan en ga iets aan de kant.

Vervolgens duikt hij (vrachtwagen met oplegger !) er langs en pakt ook nog even wat auto's mee. De caravan daar voor heeft hem of niet gezien of durft niet verder aan de kant. In ieder geval heb ik op een gegeven moment het idee dat ze elkaar raken en uit voorzorg heb ik al wat vaart geminderd. Er wordt wat getoeterd maar iedereen rijd door. Het zal wel goed gegaan zijn.

De vrachtwagen verdwijnt uit het zicht maar 25 km. later zitten we er met z'n allen weer achter als de weg via haarspeldbochten naar beneden kronkelt. Nou flinke vent hoor ! je bent lekker opgeschoten .. sjonge jonge ..

Even voorbij Borlaug stop ik voor een broodje en heel soms komt zelfs de zon er door !

Daarna verder richting Laerdal, officieel Laerdalsoyri genaamd. En wat krijg je als je wel de campings goed voorbereid, maar niet de wetenswaardigheden ? dan rijdt je de oudste staafkerk van Noorwegen in Borgund voorbij. En omdat je direct daarna in een rits tunnels duikt is omkeren ook geen optie en voordat ik het weet zit ik al in Laerdal.

Neem dan (komend van het zuiden over de E16) afslag Laerdal centrum. Dan is dit het 1e wat je zo'n beetje ziet:

Wauw ! en dan te bedenken dat het allemaal van hout is. Ongelooflijk ! Laerdal staat ook bekend vanwege de mooie houten woningen en dat is te zien:

Ook hier ga ik op zoek naar een kapper, maar helaas ... geen tijd. En omdat ik nog niet weet of ik hier op de camping blijf overnachten maak ik ook maar geen afspraak.

Als ik op Laerdal Camping aan kom regent het nog steeds. Ik meld me bij de receptie en wordt verwelkomd door Even. En ... hij spreekt Nederlands dus dat is gemakkelijk. Hij heeft Nederlands geleerd doordat er zoveel Nederlanders hier komen en doordat hij elk jaar op de Caravana staat.

Ik maak eerst even een rondje over de camping en besluit tijdens het rondje om hier toch maar te gaan overnachten. De volgende camping (Vindedal) ligt maar een klein stukje verder, maar de toegangsweg daar is zeer steil en ik vraag me af of ik daar tegen op kom. Als ik daar dan vervolgens niet kan staan heb ik een probleem want de volgende stap is de route over de Aurlandsvegen. En dat is nog een stukkie rijden en bovendien niet echt fijn in de regen.

En dus zoek ik na het gesprek met Even (hij verlengt de link) een plekje op.

Deze camping heeft overigens (nog) geen wireless internet (over een paar weken wel) en als ik me bedenk dat ik dan vanmiddag mooi naar de tour kan kijken blijk ik ook geen tv-ontvangst te hebben. Dat wordt een rustig daggie ha ha.

Maar ik heb nog genoeg te doen, dus ...

Eerst ga ik de campingadministratie weer even bijwerken en de komende route voorbereiden. Aan het eind van de middag loop ik even naar het sanitairgebouw en maak daarna even een rondje over de camping want het is inmiddels droog geworden. (bijna) weer terug bij de camper raak ik aan de praat met mn buren. Ze zijn ook net aangekomen en kunnen wel wat advies gebruiken. En uiteraard weet ik nog wel wat leuke campings.

Ze komen trouwens uit Almelo en hij werkt bij de belastingdienst. Maar ondanks dat is het heel gezellig ha ha en voordat ik het weet is de avond voorbij.

Ondertijd heeft de buurman bij de super wat kleine pizza's opgehaald en onder het genot van een fles wijn van mij (ik ben er nu bijna door heen) en een toetje van de buurvrouw praten we over van alles en nog wat.

Om half 11 ga ik weer terug naar de camper en tja .. dan heb je geen puf meer om nog wat te doen he. Dus kruip ik nog maar even achter een sudoku en die vraagt zoveel aandacht dat het zomaar weer 00.00 uur is. Op bedde !

Dinsdag 24 juli 2007.

Ook nu sta ik weer om 8.00 uur naast bed en duik onder het genot van een bakkie senseo in de kranten van de buurman die ik gisteren van hem gekregen heb. Om half 10 vind ik het wel genoeg. Ik neem afscheid van de buren en later nog van Even (de eigenaar van de camping), leeg nog even mn toilet cassette en rijd richting camping Vindedal.

Daar stop ik eerst even om het pad te inspecteren maar het lijkt aardig goed. Er liggen geen steentjes op het pad, maar hier en daar is het wat glibberig.

Zonder problemen kom ik echter boven en geniet gelijk weer van het uitzicht hier. Want als je op zoek bent naar een kleine camping met een mooi uitzicht, dan moet je hier zijn. Ik word weer verwelkomd in het Fries. He .. de vrouw uit Gaasterland is er weer. Die zijn bevriend met de eigenaar en helpen hem in de zomer altijd de camping te runnen.

Terwijl ik mn rondje over de camping maak zet ze een bakkie senseo (heeeeel apart) en samen met haar man zit ik even lekker te kletsen. Ondertijd vul ik het formulier in. Over zaken hoef ik het hier niet te hebben. De camping is echt hobby en de eigenaar adverteert gewoon niet. Als er geen mensen meer komen is de hobby afgelopen vertelde hij vorig jaar.

Op deze kleine camping hebben ze echter wel wireless internet maar de Gaasterlanders weten de code niet en de eigenaar komt pas over een paar uur. Op hun verzoek probeer ik nog een paar codes maar kan geen verbinding maken.

En dus vertrek ik richting de Aurlandsvegen. Dit stuk is ca. 43 km. lang (het alternatief is de 24,5 km. !!!!!! lange Laerdalstunnel) en is zeer de moeite waard !

Probeer het echter niet met een caravan want dat is echt niet te doen. Niet alleen omdat de weg af en toe net breed genoeg is voor de camper:

en je dus een probleem hebt als je iemand tegen komt, zeker als je er een sleurhut achter hebt hangen. Ik moet dus nogal s achter uit, zeker als je een Nederlander tegen komt. Maar de Noren hebben er veel ervaring in, dat merk je direct. Soms rijd ik een bocht om en dan staat er al een Noor te wachten op een uitwijkplek, dan heeft hij me al in de verte aan zien komen. Een Nederlander (incluis mijzelf) kijkt of niet zo ver vooruit of denkt "ik kan misschien nog net een uitwijkplek iets verderop halen".

Eenmaal "boven" blijf je aan het knippen, sjonge wat mooi en wat een rust:

Ook hier is duidelijk meer sneeuw gevallen dan vorig jaar en sommige meren zijn nog helemaal bedekt met ijs en sneeuw. Op de foto hieronder zie je rechts van de weg een heel groot meer. Het lijkt een sneeuwvlakte maar dat is het dus niet.

Een eind verderop vind ik een mooi plekje om even wat te eten en gek genoeg is het helemaal niet koud. Ik zit met de deur open te eten en kijk direct uit op de sneeuw. Af en toe komt het zonnetje er door en het is echt heeeeeeeel stil hier. En natuurlijk ook hier weer fietsers .. ongelooflijk !

Daarna begint de afdaling richting Aurland en bezoek dan vooral het nieuwe uitkijkpunt. Dat is gebouwd als een soort van springschans (maar dan vlak), als je naar het einde loopt en naar beneden kijkt zie je Aurland heel nietig onder je liggen:

Op de schans raak ik aan de praat met een stel Brabo's (volgens mij) die willen weten of ik nog een leuke camping bij Bergen weet. Ik geef hun het adres van camping Skogtun waar ik woensdag of donderdag ook zelf naar toe ga en laat me door hun nog even vereeuwigen:

Nu ik bovenstaande foto zie bedenk ik me dat ik nog wat vergeten ben te vertellen. Ik ben namelijk vanochtend naar de kapper geweest. Ik kreeg nog een tip om het bij een andere kapsalon te proberen. Ik weet nu ook waarom me dat gisteren niet gelijk verteld is want de kapsters spreken beiden amper Engels en slechts een beetje Noors. Ik kom erachter dat ze uit Letland komen. Maar ondanks dat de Letse kapster (type discuswerpster) geen woord zegt, knipt ze goed. Zo ... weer NOK 279 (EUR 35 !!) naar de kloten. Duur ? nee hoor ... de andere kapsalons waar ik geweest ben zaten op NOK 300 of nog hoger.

De afdaling naar Aurland is overigens ook niet gemakkelijk en echt heel erg smal. Wat wel makkelijk is, is dat ik een camper voor mij als ijsbreker gebruik. Als ik hem zie remmen of stoppen ga ik vast aan de kant want ik zie m soms stapvoets een tegemoetkomende auto passeren.

Ik kom heelhuids beneden aan en bezoek daar camping Lunde. Vorig jaar vond ik dat een beetje een rommeltje en mn indruk over de eigenaren was niet echt je van het. Maar dit keer zie ik dat toch heel anders. De camping ligt zeer fraai en als de eigenaar gearriveerd is heb ik een leuk gesprek met m.

Adverteren wil ie overigens niet. En hij heeft zelfs wireless.

Omdat ik verwacht dat camping Flåm dat inmiddels ook wel zal hebben en omdat ik verwacht dat die eigenaar wel wil adverteren besluit ik maar door te rijden. Dat laatste moet ik misschien even uitleggen. Op camping Flåm was het vorig jaar heel druk en had de eigenaar pas 's avonds tijd, als ik daar overnacht kan ik 's avonds dus nog even rustig met m om tafel.

Maar het loopt heel anders.....

Druk is het er inderdaad. Gigantisch druk. De eigenaar Jån heeft inderdaad nu geen tijd, dus informeer ik of ik hier kan overnachten zodat we vanavond kunnen praten. Hij geeft aan dat dat geen probleem is en brengt me vervolgens NOK 200 (ca. EUR 25) in rekening. Ondanks dat ik m aangeef dat ik bijna nergens hoef te betalen houdt hij voet bij stuk en krijg ik zelfs geen korting.

En als dan later blijkt dat hij ook nog geen wireless internet heeft heb ik behoorlijk de smoor in. Tel daarbij op dat ik "vol verwachting voor de tv ga zitten en blijkt dat de Tour een rustdag heeft" en "dat de eigenaar 's avonds laat ook nog geen advertentie wil zetten omdat hij altijd vol zit" en je zult begrijpen dat het maar beter is dat ik nu alleen ben.

Woensdag 25 juli 2007.

Zou gauw ik mn doppen enigszins open heb ga ik met het verslag aan de gang. En ik moet mezelf dwingen om daar even rustig voor te gaan zitten. Want aan de ene kant loop ik een paar dagen achter en ik wil het verslag graag een beetje actueel houden. Maar aan de andere kant heb ik nog een hele rit voor de boeg. Ik ga er tenminste van uit dat mn eindpunt vandaag ergens bij Bergen zal liggen en dat is nog wel een stukkie rijden.

Om 10.20 uur ben ik klaar. Op pad ! Inmiddels is er net weer een Nederlands stel naast me gekomen. Ze geven aan dat ze zo vroeg zijn omdat ze gehoord hebben dat het hier altijd behoorlijk vol is.

Binnen 5 minuten ben ik weg. De rit gaat richting Voss over de E16. Een gemakkelijk te berijden weg, al moet je na Voss (ri. Bergen) wel even oppassen want daar zitten behoorlijk smalle stukken tussen. Onderweg heb ik nog 1 camping in de gids staan, nl. Vang Camping bij Gudvangen. Een kleine camping direct aan de E16 (niet echt rustig dus) maar wel met een magnifiek uitzicht (een paar flinke watervallen) en met 2 nieuwe bungalows ... echt helemaal geweldig. Ik mocht er van de eigenaresse even in kijken. Hun noemen dat nog steeds hytter (hutten) maar het zijn gewoon luxe bungalows.

En omdat de mensen toch steeds luxer willen "kamperen" zitten deze hytter continue vol.

Zaken doe ik hier niet, daar is de camping te klein voor. De rit gaat verder via Tvinde waar ik nog een kandidaat camping bezoek maar de eigenaar heeft geen interesse en even later rijd ik Voss binnen. Voss is weer typisch zo'n plaats als ook Geilo, Gol en Lillehammer zijn. Drukke wintersportplaatsen, daardoor veel winkels en cafe's en daardoor ook in de zomer druk:

Als je trouwens Voss binnenrijdt zie je van verre de skipistes al liggen:

Als ik Voss uitrijd word ik nog opgehouden door overstekend wil ... eh ... door een overstekende groep mensen. Allemachtig ! Als ik even iets verder rijd zie ik dat ze net uit de trein gestapt zijn. En aan de gympies te zien zijn het Amerikanen.

Even voorbij Evanger heb ik bijna een aanrijding. Ik keek over het water had wel gezien dat er een bocht aan kwam maar schatte de scherpte niet helemaal goed in. Op hetzelfde moment komt aan de andere kant een auto die min of meer de binnenbocht neemt en ik zat eigenlijk gewoon te wachten op de klap. (aan de zijkant) Maar wonderwel ging het goed ... oei ... dat scheelde niet veel.

Eerst maar s even stoppen. Inmiddels is het gigantisch gaan regenen, het valt echt met bakken uit de lucht.

Vanwege het voorval net blijf ik hier wat langer staan en als ik weer fit ben ga ik verder. De rest van de rit richting Bergen is het voor de helft van de tijd droog en de andere helft nat. Niet omdat het minder regent maar heel simpel omdat je hier de helft van de tijd door tunnels rijdt. Echt niet normaal.

Als je niet hoeft op te schieten raad ik aan de "7" langs het Hardangerfjord te nemen. Daar ga ik maandag langs terug richting Kinsarvik. Deze weg is echter op sommige stukken wel heel smal en zeker niet aan te raden voor auto's met caravan.

Rond 16.00 uur rijd ik Lone Camping op in Haukeland bij Bergen. Het duurt even voordat de eigenaar Henrik opgetrommeld is en ondertijd heb ik al een gesprek met de receptioniste aangeknoopt en weet ik inmiddels dat ze hier nog geen wireless internet hebben. En dus ga ik straks dan toch maar door want ik moet nu nodig wel een keer mn mails lezen.

Op het gesprek met Henrik heb ik me goed voorbereid. Vorig jaar heeft hij voor t eerst een advertentie (1 steunkleur advertentie) in de gids gezet. Toen gaf hij aan dat hij uit de PlusCamp groep zou gaan. En in het gesprek wat ik met de mensen van PlusCamp gehad heb, heb ik al gehoord dat dat nu het geval is.

Ik vertel hem dus dat PlusCamp waarschijnlijk een paginagrote advertentie gaat zetten en geef hem aan dat een grote kleurenadvertentie natuurlijk beter op valt. Ik laat hem een dubbele kleurenadvertentie van een andere camping zien en had tevens in een Noors campingblad een mooie advertentie van z'n eigen camping gevonden. Na enige discussie gaat ie accoord. YES !

Voordat ik weg rijd informeer ik nog even bij Henrik hoe dat nou zit met dat "tol betalen" rond Bergen. Vorig jaar ben ik achter mn Duitse vrienden aangereden en die vertelde toen dat we niet hoefden te betalen. Maar volgens Henrik moet iedereen betalen en wordt je automatisch geflitst als je geen kaartje gekocht hebt. Die kaartjes kun je kopen bij een aantal tankstations voordat je de stad in rijdt.

Ik neem een plattegrond mee en besluit het slim aan te pakken. Ik hoef namelijk niet naar het centrum van Bergen en vind een route waardoor ik volgens mij geen tol hoef te betalen. Maar onderweg zie ik toch een aantal borden staan dat het wel noodzakelijk is. Ik besluit door te rijden en wordt (volgens mij) niet geflitst. Mn einddoel (internet of niet) voor vandaag is camping Skogtun in Fjell op het eiland Store, ca. 25 km. ten westen van Bergen. Deze is overigens te bereiken via een brug.

Bij aankomst op de camping word ik weer hartelijk verwelkomd door eigenaar Helge en z'n wonderschone vrouw Søgnie. Dit keer is er op "het plateau", waar 4 campers kunnen staan, wel plek. Maar volgens Helge heb ik daar geen bereik voor internet. Ik besluit het erop te gokken. En dan met de nadruk op gokken want de afdaling is zeer steil en daarna weer steil naar boven naar het plateau. De afdaling gaat probleemloos maar oei ... wat is het steil.

Op het stuk naar boven krijg ik even geen grip en laat ik de camper iets terugrollen om een aanloop te nemen. Het lukt en even later sta ik te plek. 's avonds zie ik echter dat ik met mn achterbumper toch iets over de grond heb geschuurd en het is iets beschadigd.

Maar als dan ik vervolgens en tv-ontvangst en toch bereik voor internet heb en bovendien dit uitzicht:

ben ik die bumper al weer vergeten. Helge wil graag gelijk om tafel en dus zitten we even later al in gesprek en hij verlengd de link.

Camping Skogtun is echt een geweldige camping. Niet vanwege de voorzieningen want die zijn matig, maar vanwege het geweldige uitzicht. Toen ik hier vorig jaar stond was het bloedheet maar dit keer is de temperatuur behoorlijk lager. Overigens is het inmiddels wel droog en moet ik weer denken aan wat ik vorig jaar gehoord heb. In Bergen regent het namelijk 266 dagen per jaar en dat komt doordat rond de stad Bergen 7 grote bergen liggen. De wolken die vaak over zee aan komen drijven blijven tegen deze bergen hangen en vervolgens gaat het regenen.

Maar deze camping ligt dus aan de kust, ten westen van Bergen. De wolken drijven hier over en daardoor regent het hier veel minder.

Het eten heb ik vanavond zo klaar (nasi 2) dus zit ik net op tijd voor de samenvatting van de Tour en zie een ontketende Rasmussen. Maar de euforie is snel verdwenen als ik later op de avond hoor dat hij door de Rabo ploegleiding uit de tour gezet is en later zelfs dat hij is ontslagen.

Gek genoeg geen doping, al heb ik wel mn gedachten waarom iemand verzwijgt waar hij aan het trainen is. Ben je dan gewoon zo dom om zo'n risico vlak voor de Tour te nemen of heb je werkelijk iets te verzwijgen. In ieder geval geef ik de Rabo ploegleiding groot gelijk. Zo'n man is toch niet te vertrouwen !

Donderdag 26 juli 2007.

Zo .... eerst maar s met mn mailtjes aan de slag. Allemachtig, dat kost me wel een paar dagen. Maar gelukkig ook weer een aantal boekingen, dus ...

Zei ik gisteren dat het hier minder regende ? Nou als je ziet wat er nu allemaal uit de lucht komt vallen mag Bergen wel haast overstromen. Het gaat er even flink van, maar ... na regen komt zonneschijn. Het klaart ineens helemaal op. Mn bedoeling was ook om hier wat wasjes te draaien maar de voorspellingen zijn niet echt best (elke dag regen) dus ik wacht nog maar even.

Aan het eind van de ochtend vraagt Helge of ik met m mee ga. Gisteravond hebben we het namelijk nog even over mijn site gehad en hij reageerde heel enthousiast. Een paar km. verderop heeft hij een rorbur (soort van boothuis) in de verhuur en hij wil me dit wel graag laten zien. Dus gewapend met camera ga ik met m mee.

Mn 1e reactie is "leuk, fraai uitzicht":

Maar als ik dan vervolgens binnen kom ... wauw !

Dit huis, geschikt voor maximaal 6/8 personen is te huur voor NOK 1.000 per nacht (ongeveer EUR 125) en het is echt helemaal geweldig. Uiteraard gaat ook deze accommodatie op mn site. Daar zal ik nog wat extra foto's van bij plaatsen.

Terug bij de camping is het weer helemaal omgeslagen, het zonnetje schijnt volop maar het is wel hard gaan waaien. Ik besluit nu toch maar te gaan wassen. Even eten en nog even wat mailtjes verwerken en vervolgens de was ophangen.

Daarvoor kun je een droogmolen gebruiken maar die hangt zo'n beetje boven de zee hier voor de camping en ik vraag me af of het wasgoed blijft hangen.

En dus krijg ik een ideetje, ik haal een stoel en een sudokuboekie uit de camper en ga bij de was "op wacht zitten".

Door de harde wind is de was natuurlijk zo droog en bovendien merk ik niet dat het er behoorlijk op mn harses brandt (kom ik 's avonds laat pas achter).

Op de plek waar ik zit heb ik een mooi zicht op de camping. Eerst raak ik met een knaap aan de praat uit Groningen en even later zien we een bestelbus vast komen te zitten op het terrein "beneden". Dat was ook wel te verwachten want de grond is daar heel zacht. Voor een personenauto geen probleem, maar voor een flinke bestelbus is het al gauw te zwaar. En eigenlijk snap ik het niet, de mensen waren eerst nog lopend gaan kijken. Maar goed, als ze een poos aan het martelen zijn geweest, kunnen we het niet langer aan zien en gaan naar beneden om te helpen. En samen met een andere Nederlander en een Duits stel krijgen we m weer vlot en na enig manouvreren staat ie weer op het pad.

Vervolgens kost het hem (een stel uit Enschede, hij komt van oorsprong uit Vroomshoop ... hoezo veel Noorder- en Oosterlingen hier in Noorwegen ?) nog aardig wat moeite om omhoog te komen want ook dit pad is behoorlijk steil.

Als ik weer bij mn was kom, is deze inmiddels wel droog, dus gelijk maar even opruimen en daarna met het eten aan de slag. En voor vandaag een heel speciaal menu want ik ga vanavond lasagne maken. Meestal doe ik dat als ik ergens langer sta. De reden daarvoor is dat de ovenschaal nogal ver weg gestopt is en bovendien mn kopjes op de plek houdt. Dat klinkt misschien wat stom, maar in een camper moet je wel zorgen dat de spullen niet gaan/kunnen schuiven. De ovenschaal staat nu in de koelkast (want ik moet nu natuurlijk wel 3 dagen achter elkaar lasagne eten ...) en als ik dus nu ga rijden houd ik waarschijnlijk geen kopje heel. En om nu te voorkomen dat ik dat allemaal anders moet gaan inpakken maak ik gewoon lasagne als ik zeker weet dat ik 3 dagen ergens blijf staan. Dudelijk ?

Onder en na het eten even naar de samenvatting van de Tour kijken, maar eerlijk gezegd heb ik het er wel mee gehad. Het enige spectaculaire was de hoek die Michael B. uitdeelde.

Daarna even afwassen en CSI NY kijken en de dag is zo weer voorbij.

Vrijdag 27 juli 2007.

De dag begint nog droog maar daarna is het helemaal gebeurd met het mooie weer. Het begint te regenen en alleen tussen de middag is het even droog. Mooi .. dan kan ik tenminste even naar de supermarkt (ongeveer 1 km. lopen) om wat boodschapjes te halen. Maar als ik weer terug ben valt de regen weer met bakken uit de lucht en gaat het ook stevig waaien.

Als ik vanaf het plateau naar beneden kijk zie ik de tentjes behoorlijk heen en weer gaan. Ik ben nu heeeeeeel blij dat ik in een camper zit en heb eigenlijk alleen luxe problemen. Want door het weer valt steeds mn internetverbinding weg en dat is heel irritant. En tv kijken kan ik vanavond natuurlijk ook wel shaken.

Op het eind van de middag is het helemaal mis. Het valt nog steeds met bakken uit de lucht maar de wind is inmiddels overgegaan in storm. Iets verderop staat al een paar dagen een Duitse bus met een tent op het dak en een klein tentje erbij. En die houden het allebei niet. Eerst gaat de tent op het dak tegen de vlakte en daarna waait gewoon het kleine tentje de lucht in. Ook de camper gaat flink heen en weer, ondanks dat ik m achter op de poten heb staan.

Ik ben dan ook heel blij dat er 's avonds nog 2 grote Alkoof campers naast me komen staan. Die houden me wat uit de wind.

Je zult begrijpen dat ik de samenvatting van de Tour dit keer over sla want als ik de schotel nu omhoog doe krijg je zeker een vliegende schotel. Dus maar gewoon verder met mn mails. Alleen al vandaag heb ik 15 Duitse mailtjes beantwoord en op moment van schrijven (zaterdagmorgen) heb ik daar al 2 boekingen van binnen. Verder heb ik gisterochtend mn verslag bijgewerkt en dat was ook wel nodig.

Halverwege de avond vind ik het wel genoeg en ga op zoek naar een leuke DVD en vind "Men of Honor", een film met Robert de Niro wat gaat over de 1e zwarte duiker in de Amerikaanse geschiedenis. Het verhaal speelt zich rond de 2e wereldoorlog af en het is een prachtige film. Halverwege kom ik er pas achter dat de film ruim 2 uur duurt dus de avond is zo weer voorbij.

Zaterdag 28 juli 2007.

Als ik even na 8.00 uur naar de wc loop is het al behoorlijk druk op de camping. Als ik met de Enschedeers praat blijkt waarom. Toen zij gisteravond terug kwamen in de tent stond er zoveel water onder het zeil van de tent, dat ze de tent niet in konden. Ze hebben hier op de camping in een gebouw geslapen. Een ander stel heeft in de auto op het parkeerterrein geslapen omdat ook alle hytters al bezet waren. Sjonge jonge ... en ik heb vannacht best geslapen ha ha.

En nu is het nog droog dus iedereen is druk aan het pakken. Even later vertrekken ook de 2 (hoge) campers naast mij. Shit ... nu sta ik vol op de wind. En inmiddels is het ook weer gaan regenen. Een voordeel van die harde wind is wel dat de buien snel overwaaien, maar eigenlijk regent het de hele dag door. En nogmaals: ik ben blij dat ik internetverbinding dan kan ik tenminste nog wat doen.

De ochtend begin ik met het bijwerken van het verslag en vervolgens met het beantwoorden van de mailtjes. Tussen de middag even broodje eten, waarvan ik er een paar met kaas in de oven verwarm ... mmmm. En daarna weer aan de slag. Uiteraard zit ik niet continue achter internet. Als het droog loop ik even een rondje om de camper ha ha. Nou ... als je hier naar de wc loopt heb je al genoeg beweging. Het is niet ver maar wel heel steil. Nou ja, is wel goed voor me.

Helaas valt 's middags de verbinding een paar keer weg en na het eten is het helemaal gebeurd. Geen idee waar dat aan ligt. Ook als ik met dit verslag bezig ben (zondagochtend 9.00 uur) heb ik geen verbinding.

Na het eten uiteraard even naar de samenvatting van de Tour kijken en daarna hersenstraining gedaan met sudoku. Later op de avond nog naar Las Vegas en de Zwarte Cross gekeken. Sorry ... niet veel meer te melden.

Zondag 29 juli 2007.

Als ik wakker word bedenk ik me dat ik over 2 weken al weer in Nederland ben. Wat gaat de tijd toch snel. Eerst maar s even scheren en douchen en gelukkig hoef ik dit keer niet te wachten. Ik heb hier namelijk een prive badkamer maar die is schijnbaar aan meer mensen toegezegd.

Terug bij de camper probeer ik gelijk de verbinding maar helaas. Geen internet. Als ik Helge tegen kom informeer ik of hij misschien iets aan z'n computer heeft gedaan. Het enige wat hij kan bedenken is dat hij 's avonds de laptop uit zet. En inderdaad stopte telkens 's avonds de verbinding.

Hij geeft aan dat hij m direct aan zal zetten maar ook dan werkt het nog niet.

Nou ja  .. kzie wel. Morgen ga ik toch weer verder. Maar ik was ook met een paar boekingen bezig en of dat nu goed gaat ....

Dus .. later op de ochtend begint het toch te kriebelen en ga ik met laptop en aanverwante artikelen richting een soort van kantine. De meeste campings hebben een ruimte waar je bijv. 's avonds kunt verblijven, daar staat vaak een tv en in veel van die ruimtes is ook een keuken.

En bij sommige campings zijn die keukens echt super luxe, voorzien van oven, inductie kookplaat, magnetron, vaatwasser, etc.

In ieder geval kan ik hier mooi even internetten en bovendien ook nog met een prachtig uitzicht. Sjonge wat is het toch mooi hier.

Ik bedenk me dat het toch wel handig is om nu nog even te wassen. De komende tijd ben ik veel onderweg en nu heb ik wel de tijd. De was buiten hangen zit er niet in. Nou ja, je kunt het wel buiten hangen maar daar wordt het niet veel droger van ...

Later op de middag de was dus maar even in droger.

's middags komt ineens het zonnetje erdoor (natuurlijk net als ik de was in de droger heb) en geniet ik er nog even van met een bakkie senseo en een sudoku. Als het weer begint te regenen ga ik nog even met mn mails aan de slag. En niet zonder resultaat, want ik heb aardig wat boekingen.

Vanavond staat macaroni op het programma. Da's mooi makkelijk want dan heb ik voor morgen ook gelijk het eten klaar, want dan staat een behoorlijke rit op het programma. En naarmate het dichterbij komt zie ik er steeds meer tegen op om met de camper "naar boven" te rijden. Ik heb geprobeerd om het op de foto te zetten maar op de foto kun je het niet goed zien. Ik schat het stijgingspercentage op ca. 20%, in ieder geval zo steil dat je niet gewoon naar beneden kunt lopen. Gelukkig is het wel verhard..... nou ja, maar gewoon proberen.