Noorwegen, route Sølenstua, Grimsbu, Oppdal, Stören, Steinkjer, start "17" richting Lofoten. Maandag 16 juni 2008 - zaterdag 21 juni 2008.

Maandag 16 juni 2008.

Vandaag wil ik een flink aantal campings bezoeken, maar ondanks dat ga ik wat later weg. Dat is niet logisch, dus even een uitleg. Op de 4e camping is nooit iemand aanwezig, dus daar voor 17.00 uur arriveren heeft geen nut. Daarna maak ik een grotere kans iemand te treffen. Datzelfde geldt voor de 5e camping. Die camping heeft ook WIFI dus daar wil ik eigenlijk overnachten.

Het weer is trouwens nog steeds prima, dus eerst even een paar foto's van mn plekkie hier:

Links boven de caravan zie je nog net de (besneeuwde berg waar ik de hele middag op uit gekeken heb ...

Maar ook vlak naast de camping ligt nog gewoon sneeuw....

Daarna kruip ik nog even achter de laptop en heb ik Vodafone nog ruim een half uur aan de lijn omdat ze vervelend blijven doen. Het gedoe van enorme bedragen die de afgelopen maanden bij Mol Travel werden afgeschreven is nu langzamerhand opgelost, maar bij de laatste incasso ging het weer mis. Sjonge jonge ... wat een sufferds. Ik ga nog even met mn nieuwe site aan de slag, kijk maar s op http://www.moltravel.nl/objecten.php?id=11 en rond 11.00 uur maak ik me klaar voor vertrek. Ann-Mari is niet te vinden en dus op naar de 1e camping van vandaag.

Een half uurtje later rijd ik de 1e camping op in Sømådalen. Eigenaar Jan Ole ontvangt me maar heeft weinig tijd. Hij geeft aan dat er vorige week nog sneeuw lag en dat komend weekend het seizoen voor hem begint. Vanaf komend weekend gaan de scholen in Noorwegen dicht en krijgen de kids dus vakantie. Tijdens mn wandeling over de camping zie ik dat hij nu nog niet veel gasten heeft. Wel heeft hij afgelopen jaar aardig meer Nederlanders gehad. Of dat een direct gevolg is van de link die hij afgelopen jaar gehad heeft weet hij niet, maar hij verlengt het contract wel. Prima !

Als ik weer op de verharde weg ben (de camping ligt aan het eind van een 6 km. lange onverharde "weg") neem ik de "28"richting Os en Røros. Ook dit is een hele fijne route om te rijden. Regelmatig fraaie uitzichten, eerst het enorme Femundenmeer en daarna op het Håmmålsfjellet met toppen van 1500 meter:

Nu eerst maar s op zoek naar een mooi plekje om te eten en dat is in Noorwegen nooit echt een probleem (een mooi plekje vinden bedoel ik dan he !).

Bij Os, op ca. 12 km. van Røros bezoek ik de 2e camping en het is inmiddels al 14.00 uur. Helaas (.....)  is eigenaresse Astrid niet aanwezig maar ook echtgenoot Stein is tevreden over afgelopen jaar en ook hier wordt het contract verlengd. Ook hier is het nog niet echt druk. Vorig jaar was ik hier ongeveer 5 dagen later dan nu en toen stonden hier behoorlijk wat caravans, ook Nederlanders.

Persoonlijk vind ik deze camping, Camping Røste, ook een hele fijne camping. Het is een kleine knusse camping met ongeveer 35 plaatsen en alles is prima voor mekaar. Bovendien ligt het op slechts 12 km. van Røros en dat is zeker de moeite waard om te bezoeken. Maar ik ga door. Zeker als ik naar de Lofoten (kheb nog steeds geen definitief besluit genomen ..) ga, heb ik mn tijd wel nodig.

Op de "30" ga ik nu weer westwaarts richting Tynset. Onderweg bezoek ik nog een camping vlakbij Tolga, die Europees goed bekend staat als "de plaats om te gaan vliegvissen". En dat blijkt, de camping staat behoorlijk vol met bijna alleen maar vissers. Ik ontmoet een groepje uut Dev'nter (Deventer) die hier elk jaar met het vliegtuig naar toe komen, een auto huren en hier een week op de camping staan. Op de camping kon ik ze trouwens niet missen, gewoon de oranje vlaggetjes en slingers volgen. Trouwens .. net als 2 jaar geleden (WK) heeft de eigenaar van de camping 2 partytenten in het midden van een veld gezet met daaronder een grote tv en een aantal stoelen. Een koddig gezicht ha ha.

Ik ga weer verder over de "30" richting Alvdal. Bij Tynset sla ik even af richting het centrum. Want ik kan me nog herinneren van vorig jaar dat de diesel hier behoorlijk goedkoper was. En dat is nog steeds zo. Dus als je langs Tynset rijd, ga dan even het dorpje in (over de brug) en pak dan het 2e of 3e tankstation. Het scheelde mij toch al gauw weer een overnachting.

Als ik in Alvdal op de 4e camping van vandaag arriveer is het inmiddels 17.30 uur. En helaas, niemand aanwezig... Trouwens ook bijna geen gasten. Vorig jaar heb ik hier overnacht en toen stond het hier redelijk vol (zie foto's 20 juni 2007).

Ik twijfel even wat ik zal doen. Wachten of toch verder gaan ? Eerst maar even een rondje over deze leuke camping maken. Tijdens het rondje besluit ik toch maar de eigenaar te gaan opzoeken. Want hij woont vlakbij de camping. Als hij niet thuis is houdt het op. Als ik aan bel doet Oddbjørn open. Ik vraag m of hij nu even tijd heeft maar hij is aan het eten. Hij vraagt me of ik op de camping sta, maar ik sta inmiddels met de camper bij zijn huis (kon hij niet zien) en ik geef m aan dat hij zo maar even naar de camper moet komen. En dus zit ik even later al weer voor de 3e keer met een campingeigenaar in de camper. Dat komt toch in Italie, Spanje en Portugal nauwelijks voor.

Omdat dit de 1e keer dat wij elkaar spreken heb ik m veel te vertellen. Uiteindelijk is het al 19.00 uur als ik vertrek. Ik heb net ook even vlug een broodje en een cup a soup genomen. Het is niet zo ver meer rijden naar de volgende (laatste) camping, maar als de eigenaresse alleen nu tijd heeft om om tafel te gaan zitten wil ik liever niet van de (Noorse) sokken gaan. Als ik bijna in Grimsbu ben zie ik in de verte de besneeuwde toppen van het Rondane Nasjonal Park:

Op de foto is het jammer genoeg niet zo goed te zien, maar ik heb er met open mond naar staan kijken. Want de zon scheen precies op de besneeuwde toppen en dat is een prachtig gezicht.

Ik volg de "29" verder richting Grimsbu en Folldal en even later rijd ik Camping Grimsbu op. Deze camping staat nu nog niet in de gids, maar vorig jaar heb ik de camping ook bezocht en heeft de eigenaresse mij later (was toen niet aanwezig) gemaild of ik volgend jaar (dus nu) weer wilde komen. Ze (Tove) ontvangt mij dan ook hartelijk. En ze vindt het prima om morgenvroeg om tafel te gaan. Mooi ! Ik vind een mooi plekje tussen een Zweedse en 2 Duitse campers (kan ik misschien straks nog pesten ..) en even later komen er ook nog 2 Italiaanse campers bij staan.

Pas als ik de camper te plek heb (ik was meer georienteerd of de schotel en internet werkte) zie ik door de voorruit van de camper dat je vanaf de camping ook een geweldig uitzicht hebt. Je moet even goed kijken, maar door de bomen kun je de besneeuwde toppen zien:

okay .. even iets uitvergroot:

Ik raak nog even aan de klets met mn Duitse buren en wens ze succes. Eerst maar s even eten.

Onder het eten kijk ik natuurlijk naar Duitsland - Oostenrijk .. in de hoop ..... maar helaas.

Als het 1 - 0 is houd ik het voor gezien en kruip nog even achter de laptop. Ik denk dat ik hier morgen nog maar een daggie blijf staan want ik heb nog genoeg te doen. En ja .. en inderdaad tv-ontvangst. Dus ...

Dinsdag 17 juni 2008.

Gisteravond heb ik de kachel niet aangehad en ook vannacht vond ik het niet echt koud. Maar als ik even later met Tove om tafel zit, geeft ze aan dat het minimum vannacht - 0,3 gr. is geweest. Ik begin aan de temperaturen te wennen zeker ..

Het gesprek is prima en ze is heel trots op dit mooie familiebedrijf. Want naast de camping ligt ook nog een hotel met restaurant en het ziet er allemaal zeer fraai uit. Echt nieuw is het allemaal niet meer, maar de vriendelijkheid straalt er van af.

En wat de "properheid" van het sanitair betreft, daar hoef je bij dit soort campings bijna niet naar te kijken, dat is altijd goed voor mekaar !

Terug in de camper ga ik eerst met mn mailtjes aan de slag en uiteraard even naar de beurs kijken. Tussen de middag even een broodje eten en ondertijd even naar het weer kijken. Sjonge jonge .. het zonnetje schijnt hier, maar in Oppdal (iets verderop, zeg maar aan de andere kant van de berg) regent het. Voor de komende dagen ziet het er niet best uit. Dat het niet warm is maakt me niet zoveel uit, als het maar droog is.

Oh ja .. ik blijf hier dus nog een nacht. Ook mn Duitse buren staan er nog, nu maar hopen dat Nederland vanavond ook wint ha ha.

Trouwens, in het laatste uur zijn hier 3 Nederlandse caravans binnen komen rollen. Ze kennen elkaar niet want ze gaan allemaal op verschillende plekken staan. Maar ze gaan allemaal wel direct met de schotel aan de slag. Goh ... waar zou dat toch voor zijn ? De rest van de middag werk ik het verslag bij en mn campingadministratie.

Halverwege de middag komt mn Duitse buurvrouw met een stukje vers gebakken brood aanzetten. Lachend wordt er aan toegevoegd dat ik dan vast een bodempje kan leggen voor al het bier vanavond. Ik geef haar aan dat ik geen Duitser ben ....

Ze kijkt me verbaasd aan. Zoveel bier drinken wij Duitsers toch niet ? Nee, niet zoveel ... wel altijd ha ha.

Ik wilde nog steeds wat vertellen over de muggen in Noorwegen want eerlijk gezegd snap ik er niks van. Op sommige campings kun je rustig tot 's avonds laat buiten zijn en de deur open laten. Op deze camping is dat bijvoorbeeld het geval. Geen mug te zien. Maar goed, de camping ligt op bijna 700 meter en vorige week lag hier nog sneeuw. Dus dat kan een reden zijn. Ook of de camping wel of niet aan het water ligt. Zo had ik gisteren op de camping in Tolga (direct aan een rivier) wel veel last, maar de Duitsers naast me stonden in Geiranger direct aan het water en hadden daar weer geen last.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit jaar wel wat meer last heb dan andere jaren. Maar het verschilt gewoon heel erg qua plaats.

Het menu van vanavond bestaat uit aardappels, een bietie spinazie a la creme, ijsbergsla met ei, feta en augurk en een zigeunerschnitzel. Niet gek he ?

Na de afwas nog even achter de laptop en even na 20.00 uur mn oranje shirt aan. Kben heel benieuwd wie er spelen en of ze daarmee ook Roemenie kunnen verslaan.

Ja hoor ... Super !!

Woensdag 18 juni 2008.

Vannacht weer prima geslapen ! Vanochtend eerst even de wc cassette legen en de vuilnis wegbrengen en daarna even douchen. Maar eerst komen de Duitsers naast me naar me toe en feliciteren me. Als ik van het douchen terug ben bij de camper komt er een Noor (die ik nog niet eerder had gezien) naar me toe om te vertellen dat hij Nederland helemaal geweldig vind spelen en steken zelfs de Italianen (die hebben toch een tikkie gehad of niet dan ..) die iets verderop staan, de duim omhoog. Ik moet ook wel lachen. Nu Nederland het zo goed doet is het nog leuker op de camping ha ha.

Omdat ik tot aan Trondheim nog 6 campings moet bezoeken en ik dat niet in 1 dag red, ga ik vanochtend niet zo vroeg weg. Dan kan ik vanochtend nog 1 doen en de rest vanmiddag. In Noorwegen doen ze trouwens niet zo moeilijk over lunchpauzes, da's wel makkelijk.

En dus rijd ik tegen 10.45 uur van de camping. Neem nog even afscheid van Tove, de eigenaresse en rijd richting Folldal en daarna de E6. Een mooie route, want ik heb bijna continue zicht op de besneeuwde toppen van Rondane.

In Folldal koop ik bij een supermarkt nog even een brood en melk en moet NOK 30 betalen, oftewel bijna EUR 4. Noorwegen duur ? .... valt best wel mee (.............)

Op de E6 ga ik weer even iets zuidwaarts. Ik weet niet precies hoe ver, want Camping Hageseter is door het contract met PlusCamp nieuw in de gids opgenomen. Maar gelukkig is het maar een paar kilometer. De camping is vanaf de E6 goed te zien en als ik het pad op rijd maak ik nog even een foto:

en een van het uitzicht. De camping ligt namelijk aan de voet van wat uitlopers van Rondane en direct achter de camping liggen bergtoppen van 1.700 meter. De camping ligt trouwens ook nog op 900 meter:

Het gesprek met Ole is goed. Leuke vent. Aardige camping ook trouwens.

Daarna ga ik weer de E6 op richting Oppdal/Trondheim. E6 ... het klinkt heel wat, maar het is eigenlijk niet meer dan een autoweg. Alleen bij Oslo en Trondheim is ie 4-baans en bij deze steden kan het tijdens de spits zelfs druk zijn.

Maar op dit stuk, ruwweg tussen Dombås en Oppdal, is het heel rustig en lopen er zelfs schapen op de weg.

Ik heb inmiddels wel zin in een stukkie brood en dus stop ik op een parkeerplaats om even wat te eten. Het begint nu toch wel op te vallen ... overal waar ik kijk zie ik (nog) sneeuw:

Dat was vorig jaar niet het geval. Even voor Oppdal moet ik nog 2 campings bezoeken. De bedoeling is op de 2e te overnachten, maar als ik de 1e camping op rijd is er niemand te bekennen. Maar ik weet dat de eigenaar iets hoger op de berg woont en bij de receptie is een soort van deurbel waarbij aangegeven staat: (vertaald dan he) "druk op de bel en wij zijn binnen 2 minuten bij u". En inderdaad is er binnen 2 minuten iemand beneden. Maar niet de eigenaar. Die komt pas aan het eind van de middag. Oei ... en nu ?

Ik moet even in mn geheugen graven, maar volgens mij is de volgende camping niet veel verder. Dit wordt door de dame bevestigd en dus geef ik aan dat ik aan het eind van de middag of morgenvroeg terug kom. Ik laat dit afhangen van het feit of er op de 2e camping wel WIFI is. Want vorig jaar was dit nog niet het geval, maar zou het geinstalleerd worden. En dus rijd ik door. Vlak voor de camping seint een Noorse camper dat ik rustig aan moet doen. Op sommige stukken mag je maar 60 of 70 en daar wordt op de E6 best vaak gecontroleerd. In de bocht staat allemaal politie en ze staan beide kanten op met laserguns te richten.

Maar inmiddels rijd ik netjes 60 en dus niets aan de hand. In Nederland was dat wel anders want ik kreeg laatst bericht dat ik een bekeuring te pakken had ... 6 km. te hard bij Heino. Waarschijnlijk de 1e camper die ze geflitst hebben ha ha.

Op Granmo Camping word ik hartelijk ontvangen door Lars en Randi, een jong stel die deze camping 2 jaar geleden overgenomen hebben. Waren ze vorig jaar al druk bezig, nog steeds zijn ze druk aan het (ver) bouwen. Een prachtig nieuw appartementengebouw met daarboven een soort van grote woonkamer waar de campinggasten bijv. tv kunnen kijken. En maar liefst 7 nieuwe hytters. En in de weekenden zitten die ook al continue vol.

We raakten aan de praat over houten woningen. Ik vertelde dat ik ook eigenaar was van een houten bungalow en dat die in het begin zo kromp. En dat er steeds bouten aangedraaid moesten worden om de balken niet teveel ruimte te geven.

Lars begon te lachen toen ik dit vertelde een wees naar het dak. Bijna alle objecten hier zijn voorzien van een laag aarde met gras. Lekker koel in de zomer en lekker warm in de winter. Maar het 230 m2 grote dak van het appartementengebouw is voorzien van een laag aarde met gras met een totaal gewicht van 70.000 kg !! Dan hoef je dus geen bouten aan te draaien voegt hij er lachend aan toe.

Ik vind dat persoonlijk trouwens wel een mooi gezicht. Soms zie je zelfs complete struiken en boompjes op het dak groeien.

Voor de camping zijn ze grotendeels afhankelijk van de toeloop vanaf de E6 en dus gaan ze akkoord met een link. Het wireless internet werkt niet overal op de camping en dus zoeken we samen een plekje op tussen een paar hytters. Maar wel weer met een magnifiek uitzicht:

Het wireless internet werkt, het zonnetje schijnt, de schotel is volgens mij ook geen probleem, zo nog even pannekoeken bakken met spek en kaas en dan kan mijn dag niet meer stuk.

Donderdag 19 juni 2008.

Gisteravond heb ik mn besluit genomen. Ik moest nog wel even flink met mezelf in discussie en kreeg bijna ruzie, maar ik ben er uit. Dit weekend ga ik richting de Lofoten. Met name "richting" want het is echt een flink stuk rijden. Heen en terug ongeveer 2.000 km..... Even voor de beeldvorming: als ik van deze camping via Kopenhagen naar Lemelerveld zou rijden, zou het 1.750 km. zijn. Dus ...

Ik heb uitgerekend dat ik ongeveer 2 weken "over" heb. En ik wil de rit richting Lofoten maar op 1 voorwaarde doen: over de "17" heen en over de E6 weer terug. (je hebt trouwens ook alleen maar de keuze tussen die 2 wegen...).

Die "17" begint bij Steinkjer en loopt dan nagenoeg volledig langs de kust. Deze weg wordt de mooiste kustweg/route langs de Atlantische Oceaan genoemd en voert langs allerlei eilanden. Ik heb de rit ooit eerder gemaakt en mede door de vele veertochten schiet het niet echt op. Dus de vraag is of ik de Lofoten haal. Ik zie wel ...

Vanmorgen probeer ik nog even verbinding te maken maar dit wil niet lukken. Even na 10.00 uur vind ik het wel genoeg, ruim alles op en ga er vandoor.

Ik moet nog even terug naar de camping waar ik gistermiddag geweest ben en waar de eigenaar niet aanwezig was. Maar het is maar een paar kilometer.

Als ik op de camping arriveer is de eigenaar wel aanwezig, maar druk. Tja .. hij moet nu maar wel even tijd maken. Ik doe mn rondje over de camping en even later zitten we om tafel. Het gesprek is goed en hij verlengt het contract.

Zo ... nu op naar Oppdal. Even voorbij Oppdal bezoek ik nog een camping die een paar jaar geleden nog in de gids stond maar waarvan de eigenaar heeft aangegeven te willen stoppen. Maar misschien dat hij de camping ook nog wel ging verkopen en dus vroeg ie me vorig jaar of ik dit jaar terug wilde komen. Op de camping tref ik zn echtgenote en die geeft aan dat ze echt helemaal gaan stoppen. De camping wordt niet verkocht omdat ze er blijven wonen en de seizoensplaatsen wel gewoon blijven bestaan. De campingborden worden verwijderd en de receptie gaat dicht. Wel gek eigenlijk ...

De rit gaat weer verder noordwaarts, maar ik moet nog weer een stukkie terug om een "nieuwe" PlusCamp camping te bezoeken in Kvikne. Even voor Ulsberg neem ik een short-cut richting de "3". Dit scheelt me 6 km. (wel een beetje lachwekkend als je net hebt aangegeven een ritje van 2.000 km. extra te gaan maken ...) en ik weet niet zeker of het wel volledig verhard is. Het begin is hoopgevend maar dan kom ik bij een tunneltje dat onder het spoor door loopt. Er staat een vrachtwagen onder en het lijkt of ie klem zit. Maar dat blijkt mee te vallen. Het is een vrachtwagen met boomstammen en hij heeft zn kraan zo gedraaid dat hij er niet onderdoor kan. Als hij het gehaald heeft moet ie eerst de kraan weer goed zetten want die hangt nu wat vreemd achter de vrachtwagen.

Als ik het tunneltje door ben is het afgelopen met de verharding. Althans met het asfalt. Want ondanks dat het niet verhard is, is de weg nog bijna beter dan sommige verharde wegen in Noorwegen. En het is een leuk stukkie. Kmoet ook nog even over een klein bruggetje. Goed te doen met de camper maar zeker niet aan te raden voor een auto-caravan combinatie.

Als ik de camping in Kvikne op rijd blijk ik de eigenaresse Marit net te hebben misgelopen. Maar de knapen die er met het elektrisch aan het werk zijn geven me aan waar ze woont. "Daar in het gele huis aan het begin van de berg". Toch makkelijk die gekleurde houten woningen. Volgens hun is ze gaan lunchen. Dus besluit ik dat ook eerst zelf maar te gaan doen.

Nadat ik mn brood genuttigd heb wacht ik nog even en vindt het dan wel voldoende. Dus ... op naar het gele huis. Daar tref ik de jonge eigenaren en ze gaan direct met me mee naar de camping. Mn rondje had ik al gemaakt dus we gaan direct aan de slag met het invullen van de formulieren. Wat een leuk stel ! Als ik aanstalten maak om te vertrekken vragen ze of ik geen zin heb om hier te overnachten. Eh .... Ik geef aan dat ik nog wat campings wil bezoeken, maar dat ik hier volgend jaar zal blijven overnachten. Reactie "okay, dan gaan we dan de bergen in"... prima ha ha.

De bedoeling is om nog 2 campings te bezoeken die aan de E6 liggen. Vlak voordat ik de 1e bezoek word ik opgehouden omdat ze met de weg aan de slag zijn. Het verkeer omleiden gaat in Noorwegen gewoon niet, want meerdere wegen zijn er niet. Dus, gewoon geduld. Gelukkig doen ze het nu wel anders dan "vroeger". Ik kan me nog herinneren dat ik richting Noordkaap reed en dan vervolgens geconfronteerd werd met een weg die er volledig was uitgehaald. Gevolg: 40 km. over grind en stenen. Je weet dan gewoon niet hoe hard je moet rijden om zo weinig mogelijk last van die stenen te hebben. De meeste Noren knappen je dan met 80 km. per uur voorbij. Niet echt leuk als je trots op je auto bent.

Maar nu wordt de bovenlaag eraf geschraapt, direct weer gesmolten en weer opnieuw gelegd. Als het weer rijdt zie ik dat ze bijna bij de camping zijn. Oei .. hier maar niet overnachten want de kans is groot dat ze vannacht doorwerken vanwege het verkeer. En donker wordt het toch ook niet. En dus zit ik na 3 kwartier al weer in de camper, op naar de laatste camping. Pfff ... gelukkig is dat niet zo ver meer want ik heb het wel gehad.

Ook deze camping weet ik weer zonder kaart en navigatiesysteem te vinden en even later rijd ik de camping op in Stören. Eigenaar Ivar lacht als ik naar m toe loop. Want vorig jaar heb ik m geholpen met het wireless internet. Dat waren ze toen aan het installeren en toen kwam hij telkens bij me of het al werkte. Toen was ik proefkonijn .... eh proefmol zeg maar.

En dus is overnachten geen probleem. Maar het internet is wel een probleem want dat werkt alleen maar tot 50 meter vanaf de receptie. En dus gaat hij met mij op zoek naar een plekkie. Als de camper staat (uiteraard ook even goed gekeken of de schotel werkt) vind ik het wel prima. De formulieren hebben we net al ingevuld en ik heb het even helemaal gehad. Kweet niet zo goed waarom. Soms beinvloedt het weer mn humeur, maar het weer is prima. Ik voel me ook niet helemaal fit, ik zal toch niet weer wat krijgen in Noorwegen he ?!

Eerst maar s even flink eten. Misschien is dat het ha ha. Dat wordt dus nasi met satesaus, dat is het beste medicijn. En ja hoor ... na het eten voel ik me al weer wat beter. Maar echt veel fut kan ik er nog niet in krijgen en als ik de Duitsers zie winnen voel ik me weer slechter ha ha. Ach .. misschien is dit wel beter voor Nederland. Toch ?

Vrijdag 20 juni 2008.

En opnieuw word ik wakker met een stralend blauwe lucht. Ik heb besloten om maar niet te veel meer naar het weer te kijken. Voorspelling voor vandaag was regen en 15 graden. (nu ik dit type is het zaterdagochtend en gisteren is het de hele dag zonnig geweest en 20 graden ...) Maar ondanks dat wil ik vandaag behoorlijk wat doen (achter de laptop). Dus gelijk maar aan de bak.

Eerst mn mailtjes verwerken en mn verhuursite aanpassen. Uiteraard kruip ik af en toe even lekker met een bakkie leut in het zonnetje. Mn plekkie hier:

Tussen de middag even eten en daarna vast s kijken op internet of ik wat over de boot richting de Lofoten kan vinden. Oei ... enkele reis bijna EUR 200 vanaf Bodø (uit te spreken als Bodeu) en vanaf Skutvik ongeveer EUR 100. Dus ik denk dat het dat wordt. Nadeel is dan wel dat je halverwege het eiland (in Svolvaer) aankomt en dan het eiland op en neer over dezelfde weg moet rijden. Maar ja ... het prijsverschil is behoorlijk. Nou ja ... ik zie wel, wordt vervolgd.

Ik heb trouwens inmiddels contact met een groep campings in Vesterålen (een eilandengroep/gebied iets boven de Lofoten). Dat contact heb ik opgedaan op de Vakantiebeurs, maar degene waar ik toen mee heb gesproken is nu nog op vakantie. Volgende week hoor ik daarover meer. Ik kom trouwens langs Vesterålen als ik vanaf de Lofoten weer richting het vasteland ga, dus dat komt mooi uit.

De rest van de middag ga ik met mn administratie aan de slag en met het verder aanpassen/actualiseren van mn verhuursite. Halverwege de middag is er ineens veel geschreeuw. Later blijkt waarom, er is weer een flinke laks (zalm) gevangen. En aangezien ik zo'n beetje tussen de rivier en de receptie sta, zie ik regelmatig een dooie vis voorbijkomen. Bij de receptie wordt deze dan gewogen en geregistreerd. Dus ik maar even achter Jack aan .. op de foto"? tuurlijk !

Op de foto rechts van Jack (ik noem m Jack omdat ie op een oude buurjongen van me lijkt) zie je de weeghaak hangen. Dit exemplaar woog 4,5 kg. (ik heb nog even goed geinformeerd of het geen ponden waren ...) Toen ik aangaf dat ik het een flink grote vond, liet hij in het boek zien dat er vorige week eentje van 12 kg. gevonden was. Sjonge jonge ! Overigens is deze camping een paradijs voor vissers. Naast mij staat een Deens stel die hier 2 maanden zijn en de man gaat elke dag vissen. Ik heb er niet zo veel verstand van, maar er komt volgens mij heel wat bij kijken. Alleen de (waterdichte) pakken die ze aan hebben al. En sommige auto's hebben een soort van houder op de motorkap waarin ze de hengel vast kunnen zetten. En dan heb ik het nog niet eens over de hengels met toebehoren.

Aan het eind van de middag komt er een groep Engelse motors de camping oprollen. Kun je direct zien he ... het stuur zit rechts ...... Het loopt hier trouwens 's avonds telkens behoorlijk vol. De hytters zijn sowieso elke avond bezet en regelmatig zie ik weer een auto vertrekken.

's avonds kruip ik nog even weer achter de laptop en kijk met een schuin oog naar Kroatie - Turkije. Als de verlenging begint houd ik mn werk voor gezien en ben dus toeschouwer van een bizarre ontknoping. Jammer Pranjic...

Iets na 00.00 uur kruip ik op bed. Zoals al eerder aangegeven doe ik altijd rond 23.00 uur de screens dicht en een liggie aan. Want anders word ik echt niet moe. Ik ga dan ook bewust niet meer naar het toiletgebouw want het is hier nu 's nachts zo licht dat je het idee hebt dat het nog maar 19.00 uur 's avonds is. Dit fenomeen wordt overigens de middernachtzon genoemd:

Middernachtzon:

De middernachtzon is een natuurverschijnsel waarbij de zon gedurende 24 uur of meer niet onder gaat in het gebied boven de Noordpoolcirkel.

Het verschijnsel wordt veroorzaakt door de schuine stand van de aardas. De evenaar maakt een hoek van ongeveer 23,5° met de schijnbare baan van de zon.

Die schuine stand zorgt ervoor dat rond 21 juni om middernacht de zon nog zichtbaar is op alle plaatsen op de Noordpoolcirkel die op 23,5° van de Noordpool ligt. Verder naar het noorden is de zon gedurende een steeds langere periode zichtbaar. Op de Noordpool zelf blijft de zon 6 maanden zichtbaar.

In de wintermaanden is de situatie precies omgekeerd. Dan komt de zon een tijd niet boven de horizon uit.

--------

Maar er zijn meer nadelen. In combinatie met het lekkere weer blijven de mensen nu langer buiten en een groepje kids (zo te horen niet ouder dan 10 jaar ..) is tot 1.00 uur aan het voetballen. Sjonge jonge ... Maar als een Noorse papa ze richting bed gedirigeerd heeft (het zal tijd worden) val ik bijna direct in slaap.

Zaterdag 21 juni 2008.

Ondanks de voetballende kids (nee, het waren gewoon Noren) sta ik toch redelijk fris op. Nog even mn verslag bijwerken en dan de route van vandaag voorbereiden. En er natuurlijk goed voor waken dat ik vanavond tv kan kijken ha ha.

Tegen 11.00 uur ben ik daar mee klaar en wil vertrekken, maar inmiddels is het heel erg donker geworden en is het begonnen te regenen. Maar als een echte kampeerder (.....) laat ik me daardoor niet afschrikken en even later ben ik weg richting Trondheim.

Ondanks dat het nu met bakken uit de lucht valt staan de vissers gewoon in de rivier te vissen. Tja, nat zijn ze toch al. Zou het er nu niet van bovenaf inlopen in die pakken ?

Op de E6 is het behoorlijk druk. Dan ineens zie ik een groepje wielrenners. He .. is het weer zover ?! Elk jaar zie ik die gasten fietsen. Dus nu de informatie maar s opgezocht op internet:

Styrkeprøven (Trondheim - Oslo)

Beschrijving:

Voor meer informatie: www.styrkeproven.no

--------

Uitdagend is het wel ha ha. Spannend ook, want elk moment kun je door een vrachtwagen overreden worden. Spannend ook voor de overige weggebruikers. Want een camper voor mij merkt (bijna) te laat op dat een vrachtwagen langs een groepje fietsers rijd en over het midden van de weg komt. Het gaat net goed.

Maar goed, voor de fietsliefhebbers is dit natuurlijk een prachtige rit. Elk jaar zie ik ook behoorlijk wat Nederlanders meerijden. Het regent nu echter zo hard dat ik de opschriften van de shirts niet kan lezen.

Normaal sla ik bij Sandmoen altijd even af. De eigenaresse van motel Sandmoen heeft ook de gelijknamige camping in eigendom. Vorig jaar was al aangegeven dat de camping zou gaan sluiten en vroeg ze mij of ik dit jaar weer wilde komen omdat er misschien nieuwe plannen zouden zijn. Gisteren dus voor de zekerheid even gebeld of ze er vandaag (zaterdag) wel zou zijn. Niet dus.

Iets voorbij dat motel (vanaf de snelweg achter het tankstation --> afslag voor het tankstation nemen !) heb je ook een mooie camperserviceplaats en daar loos ik het vuile water altijd even. Maar het regent me nu te hard en zoveel vuil water heb ik nog niet in de tank.

Bij Trondheim houd ik de E6 aan richting Narvik. Even verder moet je tol betalen. Ik heb geen idee hoeveel dat is voor de camper, maar 2 jaar geleden ben ik "op sleeptouw genomen" door een andere camper. En de alternatieve route is niet alleen vrij van tol, het is een ook zeer fraaie route want je hebt continue zicht op op het Strindfjord en later op het Stjørdalsfjord.

Als je deze route wilt volgen: rijdt net zo lang door tot je vlak voor de tolpoorten bent. Daar rijd je dan rechts bij langs richting Vikhammer. Je volgt dan de gamle E6, oftewel de oude E6. Eerst Vikhammer blijven aanhouden. Als je Malvik gehad hebt bij de T-splitsing linksaf richting de E6/Narvik. Let op ! bij de volgende T-splitsing Muruvik aanhouden. Want hier staat ook de E6 aangegeven, dat moet je niet volgen anders kom je alsnog op de tolweg.

Als je bij het vliegveld van Stjørdal (eigenlijk is het het vliegveld van Trondheim) bent aangekomen weer de borden E6/Narvik volgen. Je draait dan weer de E6 op, hier is het dan geen tolweg meer.

Overigens is het inmiddels weer droog geworden en zo te zien ga ik de goede kant op:

Deze route is ook al fraai en als het niet meer regent ziet alles er al direct mooier uit: