Noorwegen, route "17" Namsos, Vennesund, Brønnøysund (incl. Torghatten), Nesna, Bodø. Zaterdag 21 juni 2008 - woensdag 25 juni 2008.

Zaterdag 21 juni 2008.

Bij Steinkjer begint de "17". Onderweg hier naar toe kreeg ik nog een leuk ideetje, waarom niet een speciaal prive/zakelijk verslag maken van de route die ik nu de komende 2 weken ga maken. Dus over de "17" naar de Lofoten, de reis over de Lofoten en Vesterålen weer richting het vasteland en dan weer via de E6 naar Trondheim waar ik het werk van de Kosmos Campingwijzer weer oppak.

Met zakelijk bedoel ik dan dat ik onderweg campings of accommodaties ga bezoeken en deze dan via een link in mn verslag in beeld breng.

Eerst wat voorinformatie:

De kustroute "17" of eigenlijk de Kystriksveien, is een van 's werelds mooiste kustroutes. De reis begint in Steinkjer in het hart van de Trøndelag en eindigt in Bodø. Nordland noemt het zelf "werelds mooiste kustroute". Als u over de Kystriksveien rijdt zult u begrijpen waarom. De route is totaal 650 km en gaat langs fjorden en over eilanden. In totaal gaat u 6x met een ferry. Onderweg kunt u de Svartisen gletscher bezoeken, de Saltstraumen, de Seven Sisters berg en de Torghatten.

Het is aan te raden in het centrum van Steinkjer aan de E6 even het infoboekje op te halen bij de Tourist Office.

Vandaag rijd ik maar een klein stukje, want als ik rond 16.00 uur in Namsos de camping op rijd heb ik al 225 km. gereden, waarvan 80 km. over de "17". Genoeg voor vandaag ! En eerlijk gezegd had ik me verder ook nog niet voorbereid.

Als je naar PlusCamp Namsos toe rijdt vraag je je even af waar je terecht komt. Want je rijdt bijna over de landingsbaan van het vliegveld van Namsos. Maar op het moment van schrijven ben ik hier nu bijna een dag en heb ik nog geen vliegtuig gezien. Ik heb een leuk gesprek met de eigenaar en vooruitkijkend naar vanavond geeft hij aan waar ik het beste kan staan.

De plaatsen aan het water zijn allemaal bezet (in Noorwegen zijn de vakanties dit weekend begonnen en dat is te zien) maar ik vind een mooi plekje. Als ik de camper heb staan ga ik eerst even wat foto's maken want het is nu nog mooi weer:

Aan het eind van de middag raak ik nog even aan de klets met mn Nederlandse buren uit Beilen die de "17" in tegengestelde richting rijden. Ze zijn vanaf het noorden over de Lofoten gereden en vervolgens met de boot richting het vasteland gegaan. En iedere informatie is welkom. Want ondanks dat ik deze rit "tig" jaar geleden ook s gemaakt heb, kan ik me alles niet goed meer herinneren. Nog wel dat het toen op de Lofoten giga slecht weer was. Ik hoop dat dat nu anders is ....

Terug bij de camper is het de hoogste tijd om eten te koken, want ik moet natuurlijk op tijd voor de buis zitten. Ik heb ontvangst en ook de WIFI werkt, al is de verbinding niet al te snel.

En na het eten uiteraard voor de buis .....tja, wat zal ik daar nou s over schrijven. Ik zal het netjes houden: Guus 3 - Marco 1. Finito !

Direct als de wedstrijd is afgelopen houd ik het voor gezien. Gelukkig is op BVN een herhaling van de Lama's, kan ik even mn pokkenhumeur verdrijven.

Zondag 22 juni 2008.

Het 1e wat ik vanochtend doe is mn oranje puntmuts en attributen uit de camper halen en achterin de garage mikken. Mn Duitse buurman staat lachend te kijken. Wacht maar jongen ... jouw tijd komt nog wel !

Daarna even 2 hele leuke boekingen voor Resort Arcen (3 weken hoogseizoen !) afronden en daarna met het verslag aan de gang. Ik weet het nog niet helemaal zeker, maar waarschijnlijk blijf ik hier vandaag.

Uiteraard eerst vanochtend mn verslag bijwerken en daarna met mn nieuwe verhuursite www.moltravel.nl aan de slag. Als je overigens van plan bent om de RV17 te gaan volgen en je bent op zoek naar een accommodatie, dan is PlusCamp Namsos zeker een aanrader. Klik hier: voor vergroting/meer informatie.

Zoek je liever iets meer luxe en lijkt je het leuk om in een typisch Noorse Bed & Breakfast accommodatie te overnachten, klik dan hier:    voor vergroting/meer informatie.

De rest van de middag ben ik druk bezig met de voorbereiding voor de komende dagen en ik heb nog even met mn buren zitten kletsen. Dat is ook wel zinvol want inmiddels ben ik er ook wel achter dat het niet uitmaakt welke overtocht ik neem. Neem ik de kortere (dus goedkopere) overtocht, dan moet ik "over land" eerst 200 km. verder rijden en op de Lofoten heen en terug ook nog 200 km. Als je de kosten daarvan rekent komt het nagenoeg op hetzelfde uit.

Trouwens, ik zag gisteren bij de pomp dat de diesel hier in Noorwegen even duur is als de euro loodvrije benzine. Maar goed, ik probeer er maar niet bij stil te staan wat het rijden mij kost.

Morgen ga ik op tijd op pad, opnieuw de "17" volgend. Mn buurman adviseerde nog op te letten dat de veerboten niet allemaal even frequent varen, maar aangezien ik onderweg ook nog het een en ander te doen heb, kan ik dat eenvoudigweg niet plannen. Dus lunchen en onderweg koffie drinken maar zoveel mogelijk uitstellen tot bij de boot.

Tegen de avond loopt de camping weer redelijk vol. Wel opvallend veel caravans hier. Nederlanders, Fransen, Duitsers en heel veel Noorse campers. Ben heel benieuwd wat de dag mij morgen brengt. Mijn doel is rond donderdag op de Lofoten te zijn want dan lijkt het - volgens 3 websites - een aantal dagen mooi weer te worden. En mooi weer op de Lofoten betekent eigenlijk niets anders dan : DROOG... en als het kan een beetje zon. Laten we het over de temperaturen maar niet hebben.

Maandag 23 juni 2008.

Route "17" Namsos - Holm - Vennesund, totaal 147 km.

Helaas ... ik word wakker van het gekletter van regen op het dak van de camper. Slecht begin van de dag. Want vandaag is het de bedoeling om in Brønnøysund te overnachten, onder andere om daar de Torghatten te bezoeken. (maar daarover later meer). Vanaf Namsos is dit 198 km. rijden, ongeveer 3 uur rijden (de veerboot niet meegerekend). En halverwege bereik ik dan de kust en daar begint het mooie gedeelte pas echt.

Ik check nog even mn mailtjes en mn buren zijn er vroeg bij. Ze komen afscheid nemen. Daarna nog even het vuile water lozen, schoon water tanken en afscheid van Kjell (de eigenaar) en daarna ... weer op pad.

Vlakbij Skogmo doe ik nog even wat boodschapjes en kruip daarna weer achter het stuur. Aan het eind van de ochtend steek ik via een brug het Indre Folda over en maak vanaf de brug nog even een foto:

Hoezo triest weer ? Het is nu donkerder dan gisteravond/nacht toen ik rond 00.00 uur naar bed ging:

Als de RV17 zich splitst, het ene deel gaat richting Rørvik - het andere deel richting Holm, volgt even een moeilijk stuk. Want daar gaat het behoorlijk bochtig met 10% naar beneden. Ik moet nog even terugdenken aan de Renault Clio met caravan die ik onderweg voorbij reed. Ik had het idee dat die al moeite had met het trekken van de caravan, nou ... ik denk dat hij hier moet oppassen dat de caravan m niet naar beneden drukt ha ha.

Even later bezoek ik nog een camping en raak daar aan de praat met de eigenaar. We krijgen het o.a. over de kleine vliegjes waar ik ook op de camping in Namsos behoorlijk last van had. Ik ben eerder ook s met die dingetjes - in Noorwegen worden ze knots genoemd - in aanraking gekomen en da's niet fijn. Je ziet ze bijna niet maar je voelt ze des te meer. Volgens de eigenaar komen die juist met dit weer - temperatuur van ca. 14 graden en laaghangende bewolking - en volgens hem zitten er alleen al op zijn camping miljoenen van die krengen. Eh ... gauw doorrijden maar dacht ik.

Onderweg naar Holm krijg ik voor het eerst de zee te zien en ondanks dat het behoorlijk donker is, is het een machtig gezicht:

Als ik bij het veer van Holm - Vennesund kom, moet ik een uurtje wachten. Da's niet erg, want het wordt ook hoog tijd om even wat te eten. Probeer trouwens niet om "op de boottijden te gaan rijden". Ten eerste heb je dan kans dat je gaat jakkeren (zonde) en ten tweede is het maar de vraag of je er direct op kan. Voor mij geen probleem want ik stond behoorlijk vooraan. Maar als de veerboot om 13.30 uur vertrekt kan lang niet iedereen mee en blijven er nog 10 auto's op de kade staan:

en de volgende boot komt pas om 14.45 uur. De overtocht, die ca. 30 minuten duurt, kost me NOK 173 oftewel EUR 21,60. Uiteraard is dat wel voor een camper tot 7 meter. (ik tel de bumpers nooit mee...).

Eenmaal op de boot loop ik door naar het dek, ik kan de hele middag nog wel binnen zitten. Als we de haven van Vennesund naderen, zie ik in de verte Camping Vennesund al liggen:

De camping ligt direct aan de haven en is echt schitterend gelegen ! Als ik met de campingeigenaar een gesprek probeer aan te knopen blijkt dat hij alleen maar Noors spreekt. Oei ... Maar z'n zoon spreekt wel Engels. Die lijkt geinteresseerd maar moet direct weg. We spreken af dat ik m een voorstel zal mailen. Maar als ik weer in de camper zit komt hij naar me toe. In het naastgelegen restaurant is wel iemand die Engels spreekt en die heeft wel even tijd. En weg is ie ....

Als ik in het restaurant aan kom is er echter niemand te bekennen, behalve een heel lelijk (............) Noors meisje. Ze geeft aan dat de bedrijfsleider zo komt.

En ja hoor .. even later arriveert de Engelse bedrijfsleider en een goed gesprek volgt. De Noors sprekende eigenaar van de camping wordt er bijgehaald en een vertaling volgt. Ze gaan akkoord met mn voorstel, maar .... nog langer praten lukt niet want het is inmiddels behoorlijk druk in het restaurant. Ze vragen of ik vanavond weer kan komen. Ja hoor ... net of ik hier rondjes over het eiland kan rijden. De eigenaar ziet mijn blik en geeft aan dat ik hier wel kan overnachten. Of ik dan om 18.00 uur weer in het restaurant wil komen.

Ik zoek een plekje, en echt ... het is verschrikkelijk om hier te "moeten" blijven overnachten. Als dan zelfs het zonnetje erdoor komt is het helemaal voor mekaar:

Je kunt het niet helemaal goed zien maar linksboven de rorbur (woningen op palen) ligt er nog sneeuw op de bergtoppen. En de veerboot komt er inmiddels al weer aan. Dan kun je dus wel uitrekenen hoe laat het is. Precies ... 15.15 uur !

De veerboot vaart direct achter de camper langs, best een groot ding van dichtbij:

Omdat er hier geen WIFI is, ga ik eerst maar (offline) met mn verslag bezig. Met uiteraard een bakkie senseo. Moet er in Spanje of Italie nog wel s een mannetje komen om de stroomkast te openen ... daar doen ze hier niet moeilijk over. Een stuk makkelijker. Maar vaak kan het ook niet anders omdat er eenvoudigweg op veel campings bijvoorbeeld aan het begin van de middag niemand aanwezig is.

Tegen 18.00 uur ga ik richting receptie en even later zit ik met Wayne, de bedrijfsleider van het restaurant in gesprek. Ook de "oude" baas komt erbij en even later is het (bijna) geregeld. Nou ja ... "even" later is ruim 2 uur later. De oude baas is inmiddels verdwenen en Wayne geeft aan dat we nog even naar m toe moeten.

Maar ja, het is de langste dag he ! vandaag, en dat wordt traditiegetrouw in Noorwegen altijd gevierd met een flink vuur en uiteraard... drank ! Wayne overlegt even met de oude baas, geeft mij een hand en vertrekt. De oude baas reikt mij een glas aan, vult dat met cognac, doet voor hem hetzelfde, we toasten en de deal is gesloten ha ha.

Tja .. en als je dan weet dat het nu al 20.30 uur geweest is en ik bijna omval van de honger dan kun je ongeveer voorstellen hoe de cognac gevallen is en hoe ik richting camper gehobbeld ben.

Terug in de camper ben ik bekaf maar moet ook wel lachen. Ik maak wel wat mee zo.

Ik maak even snel wat eten klaar en onder het eten kijk ik nog even naar het nieuws (herhaling op BVN). Na het toetje besluit ik de tv maar uit te doen. Of althans om de schotel te laten zakken. Want was het vanmiddag nog windstil, het is nu "wat" gaan waaien en ik heb geen zin om straks aan de andere kant van het fjord mn schotel te gaan ophalen.

Het is nu 22.00 uur en mn telefoon begint te piepen. Ik gebruik dat ding nog wel s als agenda en ik had een melding erin gezet dat er vanavond op Ned. 1 een programma over Nederlandse kampeerders in Marokko zou zijn. En omdat ik die heel veel tegenkom in Spanje en Portugal was ik wel benieuwd naar het programma. Leuk ! Dat gaat dus niet werken zonder schotel ...

Dinsdag 24 juni 2008.

Route "17" Vennesund - Brønnøysund - Horn - Tjøtta - Levang - Nesna, totaal 187 km.

De bedoeling is vandaag op tijd te vertrekken, maar eerst ga ik nog even bij Ulrik de Noorse eigenaar langs. Nog even wat "afwikkelen".

Zo ... Camping Vennesund is al met al toch wel een fraai geheel. Mooie plaatsen aan het water, zeer veel hytter en een 3-tal prachtig gelegen rorbur (Noorse benaming voor voormalige visserswoningen op palen). Voor vergroting of meer informatie klik op:

Ik pak voldaan mn route over de "17" weer op. Op naar Brønnøysund om Torghatten en de gelijknamige camping te bezoeken. Dat ligt op ongeveer 50 km. rijden en volgens mij heb ik geluk. Want de lucht breekt wat en richting het noorden lijkt het zelfs zonnig. Dat zou wel heel fraai zijn !

Om nog maar een keer aan te geven hoe groot Noorwegen is (van het zuidelijkste punt van Noorwegen tot aan de Noordkaap is het 2.500 km !!): In de gemeente Sømna, waar Vennesund maar ook Brønnøysund ligt is het geografische middelpunt van Noorwegen gelegen. Op precies 7,3 km. ten zuiden van de Torghatten ben je dus precies in het midden van het land....

Om de Torghatten te bezoeken moet je even van de "17" afslaan en het dorp Brønnøysund in rijden. Daar staat het duidelijk aangegeven. De Torghatten ligt op een eiland en is via deze (behoorlijke steile) brug:

te bereiken. Bij de Torghatten aangekomen besluit ik eerst de erbij gelegen camping te bezoeken. Daar heb ik een leuk gesprek met eigenaar Per Kåre Hatten maar het is er eigenlijk te druk om tot zaken te kunnen komen. Dus vraag ik m of ik hier de camper kan laten staan en dat ik straks wel even bij m terug kom. Camping Torghatten ligt overigens zeer fraai:

en vanaf de camping loop je zo richting Torghatten.

Okay .. dan nu de Torghatten. Aan de "17" is dit toch wel een van de mooiste natuurverschijnselen. De aanrijdroute staat goed aangegeven maar ter plekke moet je even goed kijken want dit is het enige bord wat er staat:

Ook weer typisch Noors. Geen poespas, gewoon een houten bord, een parkeerplaats waar je geen parkeergeld hoeft te betalen en nauwelijks een beschrijving langs het pad.

Maar wat is nu de Torghatten ? Eerst even een foto en daarna de uitleg. De foto heb ik overigens van internet geplukt want ik zou eerlijk gezegd niet weten waar je anders een foto van "het gat" zou kunnen maken:

Als je de beklimming maakt die zo'n 25 minuten duurt geloof je eigenlijk niet dat "dat gat daarboven is". Want je ziet het namelijk niet vanaf de weg en ook niet vanaf het pad. Het lijkt of er een kanonskogel doorheen geschoten is, maar in werkelijkheid is het een enorm gat/enorme grot van 160 meter lang, 15 meter breed en 25 meter hoog.

Wie wil weten wat het verhaal van "dit gat" is moet even de volgende link volgen: http://www.robodan.demon.nl/teksten-n/wandelverslagen/legende.html.

Tijdens de klim bedenk ik me dat het toch wel handig was geweest om even de wandelschoenen aan te trekken, maar ik ga uiteraard niet meer terug. Als je bijna boven bent heb je een paar keer een zeer fraai uitzicht:

en uiteraard op "het gat":

Als je goed kijkt kun je de mensen op "het pad" zien lopen, want af en toe is er wel een soort van stenen trap, maar over het algemeen zijn het gewoon rotsen waar je over loopt/klautert. Om even een idee te geven wat je ziet als je in de grot komt:

Ik weet niet goed hoe ik het uit moet leggen, maar je hebt het idee dat het een fata morgana is ... of dat je in het paradijs terecht komt. Dat komt ook omdat "aan de andere kant" de zon schijnt en het landschap veel anders is als aan de kant van de camping. Iedereen staat er met open mond te kijken. Maar ik kon er ook nog geluid uit krijgen en iemand vragen om een foto van moi te maken:

Na een tijdje toch maar weer terug en via het trappetje:

weer terug richting "de andere kant". Terug bij de camping heeft de eigenaar - zoals verwacht - geen tijd meer gehad om naar de sites te kijken en ik besluit direct maar te vertrekken. Want ik heb nog een flinke rit voor de boeg. En bovendien nog 3 overtochten. De eerste overtocht gaat van Horn - Anndalsvågen. Deze duurt slechts 20 minuten en kost me NOK 161, oftewel EUR 20.

Vervolgens moet je een route van ca. 18 km. afleggen om bij de volgende veerboot te komen. Afslaan kan niet, er is maar 1 weg. Je rijdt dus in kolonne naar de andere kant van het stuk:

De vertrektijd van de volgende veer, van Forvik naar Tjøtta, ligt wel in het verlengde van de vorige veer. Maar wat ik niet begrijp is dat lang niet alle auto's erop kunnen. Besluit je onderweg bij de enige supermarkt op het stuk, een brood te kopen, dan wordt dat dus bijna 2 uur wachten op de volgende veerboot.

Ik zie de boot steeds voller worden en voor mij staat nog een Duitse camper. Eerlijk gezegd heb ik het idee dat ik er niet meer bij op kan. Dan gebeurt iets vreemds. Ik moet als laatste de boot op. Waarschijnlijk omdat ik 2 meter langer ben, want het is steeds passen en meten op die veerboten en ik pas er nog net op. Ik maak een gebaar richting de Duitse camper van "sorry ... ik kan er ook niets aan doen", maar ben tegelijkertijd wel heel blij dat ik niet 2 uur hoef te wachten.

Hoezo het past net (op de kade staat de Duitse camper ...):

De overtocht duurt een uur en de kosten NOK 296 (EUR 37). Op het dek kom ik iemand tegen die in fietskleding van Lowik Vriezenveen loopt. Ik kan het niet laten en vraag of ze geen zere kont heeft van dat hele stuk van Vriezenveen naar hier te moeten fietsen. Maar het blijkt dat ze met het vliegtuig naar Trondheim zijn gegaan en daarna met de trein naar Steinkjer en vanaf daar de "17" op de fiets doen. Sjonge jonge ! Niet alleen vanwege de afstand (650 km.) maar met name vanwege het weer ... brrrr....

Overigens kwam ik bij de Torghatten ook nog een Oosters stel tegen. Die kwamen uit Albergen .. of all places ...

Ook wel grappig: deze veerboot doet onderweg ook nog een paar kleine stops. De groene vrachtwagen linksonder op de foto hieronder moest er af en er kwamen weer 3 auto's op. Die moeten dan overigens achteruit erop rijden ...

Op het dek maak ik nog een mooi shotje:

en even later rijd ik van de boot. En ik ben nog niet 5 km. verder of het begint echt keihard te regenen. Niet normaal ... toen ik heb nog wel even aan Lowik gedacht ha ha.

De rit gaat verder richting Sandnessjøen waar ik deze brug over moet:

Die kan ik me nog herinneren van de vorige keer dat ik hier langs gereden ben, maar toen moesten we tol betalen. Schijnbaar is de brug nu afbetaald want er is geen tolheffing meer. De brug werd trouwens in 1999 gebouwd ..

En dan op naar de laatste veerboot, van Levang naar Nesna. Ook deze overtocht duurt maar 25 minuten en kost NOK 197 (EUR 24,60). In Nesna wil ik ook overnachten en als ik op de gelijknamige camping aan kom word ik hartelijk ontvangen door Nina. Als ik informeer of ze nu tijd heeft geeft ze aan dat ze liever later vanavond even om tafel zit. Pffff ... gelukkig.

Ik vind een leuk plekje aan het water en ga eerst even eten. Later op de avond heb ik een zeer goed gesprek met Nina en haar man Bjørn.

Woensdag 25 juni 2008.

Route "17" Nesna - Kilboghamn - Forøy - Glomfjord - Bodø (Saltstraumen) , totaal 267 km.

Vanochtend heb ik de wekker maar wat eerder gezet dan normaal want de overtocht van Kilboshamn naar Jektvik is ongeveer 90 km. rijden en deze veerboot vertrekt om 11.15 uur. De overtocht duurt een uur en daarom gaat deze boot ook niet zo vaak. Nog even afwassen en toch maar voor de zekerheid de overtocht van Bodø naar Moskenes (Lofoten) reserveren. De overtocht kost me nu NOK 1.331 (EUR 166) en daar komen nog EUR 20 kosten bij voor het reserveren van de plaats op het schip.

Of reserveren echt nodig is weet ik niet, maar heel veel mensen die ik onderweg ontmoet op de "17" gaan allemaal door naar de Lofoten. En als de weersvoorspellingen uitkomen (het lijkt de komende dagen wat beter te worden) zal dat alleen maar extra drukte geven. Als ik om 9.00 uur bij de receptie arriveer ligt er al een mooie enveloppe op me te wachten. Super ! En dus begin ik aan de rit richting Kilboghamn. Het klinkt Schots maar het is toch echt Noorwegen.

De rit ernaar toe is echt helemaal geweldig. Super mooie uitzichten, alleen dat weer he ! Want het regent nu behoorlijk en sinds ik op weg ben is het nog niet droog geweest. Even wat shotjes:

En weet je waar me onderstaande foto aan doet denken ? Aan een oliebol waar poedersuiker over uitgestrooid wordt ha ha:

D'r zitten trouwens soms mooie puisten bij, deze (in de verte ...) heeft zelfs een tepel:

Ik arriveer mooi op tijd bij de boot en kan nog even een bakkie leut zetten. Hier vlakbij had ik trouwens het idee dat het nog even mis zou gaan. Want ik reed al op een niet al te brede weg, op een gegeven moment werd het fietspadgrootte en dan zetten die Noren er doodleuk een bord bij "einde 60". Nou ... harder kon je er echt niet. Maar net als ik denk van "niet al te breed hier" krijg ik dit apparaat in het vizier:

sjonge jonge ...soms gaat ie echt op een paar centimeter langs de vangrails. Wat wel handig is: je komt niemand tegen ha ha. Even later zie ik dat er - uiteraard - nog een begeleidende auto voor rijd. Op het eerstvolgende kruispunt stopt ie en laat me er langs. Mooi ! Dat scheelt 10 auto's op de boot ha ha. Als ik in de haven aan kom blijkt waarom hij stopte. Want er komt net een politieauto aanrijden die het verkeer richting het kruispunt tegen houdt. En even later zie ik het grote apparaat ook bij de boot arriveren.

Dit keer past alles er ruimschoots op, alleen ik krijg bijna een hartverzakking als ik die grote vrachtwagen tot op 20 cm. van de camper zie stoppen (op de boot):

Het is misschien niet zo goed zichtbaar, maar de vrachtwagen staat naast me (dat kun je nog wel zien he ?) maar - zeg maar - het begin van de betonplaten stopt net achter mn camper. Pfff...

Oh ja, nog even de prijs voor deze (lange) overtocht: NOK 345 oftewel EUR 43.

Op de boot ontmoet ik trouwens weer de Duitsers die gisteren bij de lange overtocht niet mee mochten. Op het dek vind ik nog een plekje om uit de wind en droog te staan en ik zie dat we de Poolcirkel passeren:

Sjonge jonge ... de bergen zijn hier echt van flinke omvang. Soms zie je helemaal onderaan zo'n berg nog een nietig boerderijtje:

Wat vind je van deze trouwens:

Waar eindigt deze berg ??

Even later arriveren we in Jektvik en gaat het weer over een route waarbij je (bijna) niet kunt afslaan en - dit keer - na 28 km. weer de veerboot op moet. Ik red het dit keer makkelijk, maar wie blijft weer achter .... ja hoor. Weer de Duitser ha ha.

Ook dit keer rijd ik in 1 keer door en kom in de "2e rij" te staan. Da's een goed teken. Oh ja, dat wil ik nog wel even vermelden: als je aankomt bij de veerboot ga je eerst in rij 1 staan, als die vol is in rij 2, etc. Let trouwens wel goed op dat je in de goede rij (vak) gaat staan. Soms gaan er meerdere veerboten vanaf 1 punt en dan zit je zomaar op de verkeerde boot ha ha.

Meestal voordat de veerboot arriveert komt er een joch of jong grietje langs de auto's om de betaling te regelen. Maar nu komen natuurlijk bijna alle auto's tegelijk van de vorige boot. De knaap laat de auto's in rij 1 oprijden en bij hem betalen. Wat ik dan opvallend vind (dat zou in Italie wel gebeuren ..) is dat iedereen dan netjes in rij 2 of 3 gaat aansluiten en niet stiekem in rij 1 er achter kruipt.

Af en toe worden er wat mensen tussen gelaten. Meestal vrachtwagens of misschien wel dokters of zo.

Als ik aan de beurt ben rekent hij NOK 160. Goed voorbereid als ik ben vraag ik m of hij dat wel goed heeft. Hij vraagt mij nog "1 person ?"yes ! Volgens het boekje zou ik NOK 137 (EUR 17) moeten betalen en eenmaal op de boot zit het me nog niet lekker. Het verschil is toch nog bijna EUR 3 en als hij dat bij iedereen doet ... Dus spreek ik iemand op de boot aan, en dat vind ik ook weer typisch Noors (in Italie zou de persoon flink in het Italiaans schreeuwend zn schouders hebben opgehaald): hij pakt het bonnetje af, loopt richting het joch en komt met NOK 23 weer terug.

Trouwens niks ten nadele verder van Italie, maar het zijn gewoon verschillen die me opvallen.

In Forøy bezoek ik nog een camping, maar - voorlopig - zonder resultaat. Ik eet daar even en er staan een aantal campers en caravans. Voornamelijk Nederlanders en Duitsers. 1 Man zit te vissen onder een paraplu. Sjonge jonge .. dat moet je dan toch wel heel leuk vinden (of ruzie met je vrouw) want de regen valt nu echt met bakken uit de lucht.

Eenmaal weer op de "17" is het nog 140 km. naar Camping Saltstraumen in Bodø. Ik besluit maar even stevig door te rijden want morgen gaat de boot naar de Lofoten en ik heb nog een gesprek met de mensen van PlusCamp. Om die reden en vanwege het slechte weer laat ik de Svartisen links liggen. De Svartisen ("zwart ijs") is Noorwegen's 2e grootste gletscher en trekt al sinds 100 jaar heel veel bezoekers. De gletsjer is te bezoeken vanaf de E6 (iets ten noorden van Mo i Rana, dit betekent eigenlijk zoiets van Mo in Rana .. Rana is dan de gemeente) maar het beste vanaf de "17" iets ten zuiden van het Glomfjord waar ik deze foto gemaakt heb:

Als het trouwens mooi weer is ziet het er zo uit:

Maar het is niet anders. Daar moet je een beetje geluk mee hebben. De Svartisen is trouwens Europa's laagst gelegen gletsjer. Het laagste gedeelte ligt op slechts 20 m. boven zeeniveau.

Voor ik trouwens de tunnels bij het Glomfjord in duik kom ik "de Duitse camper die 2x niet mee kon" weer tegen. Wel makkelijk, want in de tunnels is het wel handig om achter iemand te rijden. Ook vanwege de gaten in de weg die je soms slecht ziet. Aan de camper voor je kun je dan zien hoe de weg is .. dudeluk ? Het is trouwens een flink reeks tunnels. Eerst van 7.5 km, daarna even daglicht, vervolgens 1,2 km. en dan direct nog een van 2,5 km. Maar met dit weer maakt dat dan niet weer uit he !

Onderweg richting Bodø stop ik nog even om te tanken en later nog even om een banaantje te verorberen. Sinds de uitschakeling van Nederland in het EK heb ik geen zin meer in (oranje) sinaasappels ...

En rond 17.15 uur rijd ik Camping Saltstraumen op. Zowel de eigenaar als de mensen van PlusCamp zijn niet te vinden, maar opnieuw vind ik dit niet erg. Want ik ben behoorlijk moe. Eerst even een plekje zoeken en dat is nog niet zo makkelijk want de camping staat behoorlijk vol. Later op de avond gaat zelfs de poort dicht, de eigenaar wil geen mensen meer extra op het terrein.

Inmiddels heb ik de eigenaar Geir en de mensen van PlusCamp gesproken. Met de eigenaar ga ik morgenvroeg even bij een gemoderniseerde hytter kijken en later op de avond komt Julia van PlusCamp bij me in de camper. Toch wel grappig, de persoon die alle publiciteit voor de PlusCamp campings (totaal 22 campings in Noorwegen) doet, komt bij mij in de camper even bijkletsen. We spreken af om morgenvroeg het zakelijke gesprek te voeren, samen met de eigenaar.

Met een schuin oog kijkend naar Duitsland - Turkije (ik hoop toch echt dat de Turken winnen ... want er staan hier echt ongelooflijk veel Duitsers en die zijn me veel te veel zelfverzekerd) werk ik mn verslag bij en enkele hoognodige mailtjes (boekingen) want ik heb behoorlijk wat achterstand met alles. Maar ja, de hele dag onderweg, dan even eten en afwassen en daarna bij de campings in gesprek. Dan houd je niet veel tijd over.

Om 23.15 uur vind ik het wel genoeg ... morgen weer een dag. Best wel een spannende trouwens. Benieuwd hoe het gesprek gaat lopen en of de overtocht allemaal volgens planning verloopt.

Oh ja ... Ondanks dat ik er niet geweest ben moet ik natuurlijk wel iets vertellen over de Saltstraumen, want daar komt eigenlijk iedereen hier voor. Vanaf de camping loop je namelijk in 5 minuten naar de brug, waarvandaan je een goed zicht hebt. Bovendien beschikken ze bij de receptie over de juiste tijden. De Saltstraumen is een getijdenstroom en met draaikolken van 10 meter doorsnede de sterkste ter wereld. Elke 6 uur kolkt er 400 miljoen m3 water door de 150 meter brede en 3 km. lange verbinding tussen het Saltenfjord en het Skjerstadfjord. Meer informatie kun je ook vinden op www.visitbodo.com.

Waarom ik dit niet bezocht heb ? Nou .. rond 16.30 uur was ik nog net niet op de camping en om 22.30 uur ben ik het eerlijk gezegd gewoon vergeten. En vanochtend zat ik de hele tijd in gesprek. Dus ...