Noorwegen, route Bud, Ǻndalsnes, Ǻlesund, Eidsdal, Geiranger, Stryn. Vrijdag 11 juli 2008 - donderdag 17 juli 2008.

Vrijdag 11 juli 2008.

Sjonge jonge .. je kunt wel merken dat je hier direct aan zee staat. Het waait soms behoorlijk, maar aan de andere kant levert dat vaak ook weer snel mooi weer op. Mn planning is om vanmiddag rond 14.00 uur te vertrekken, zodat ik vanochtend nog even wat werk kan verzetten. Als ik laptop opstart lijken er nog geen problemen, maar uiteindelijk kan ik geen contact maken met de computer van de receptie.

Omdat ik niet direct al bij de receptie op de stoep wil staan wacht ik even tot 9.00 uur. De receptioniste geeft aan dat er problemen zijn met de router en dat er een monteur gebeld is. Nu weet ik een beetje hoe snel dat in Noorwegen gaat, dus informeer ik maar even hoe lang dat duurt. Nou .. ze hoopt vanochtend, maar misschien vanmiddag.

Shit ! Wat nu ? Want ik moet wel verbinding hebben, want ik moet ook nog wat (betalingen van) boekingen nalopen. Eentje zelfs met aankomst vanmiddag. Ik besluit maar even geduld te hebben. Een half uur later stopt er een busje bij de receptie. Even denk ik "YES", maar helaas.... de kranten. Tegen 10.00 uur stopt er nog een busje, maar weer vals alarm. En dan ineens lopen de mailtjes binnen ... huh ? even niet goed opgelet ha ha.

Gelukkig het werkt weer. Dus maar even flink aan de bak. Rond 13.00 uur sluit ik alles af, even eten en afwassen en dan weer richting Molde. Daar gooi ik mn dorstige camper nog even vol met diesel en ga dan richting de tunnel - brug - dijk - veerboot richting Ǻndalsnes. Want als je bij Molde de rotonde richting Ǻndalsnes neemt duik je meteen een tunnel in die onder het fjord door loopt. Let wel op, want het gaat behoorlijk steil naar beneden en bovendien is het nogal bochtig.

Vervolgens rijdt je even over een eiland, daarna over een lange brug, gevolgd door een dijk en daarna nog een stuk over een schiereiland om tot slot de veerboot richting Ǻlarnes en Ǻndalsnes te nemen.

Bij de haven staat trouwens een behoorlijke rij, maar uiteindelijk rijd het er allemaal makkelijk op. De overtocht is trouwens niet duur, slechts NOK 148 (EUR 18,50) ... tenminste niet in vergelijking tot wat ik tot nu toe betaald heb.

Aan de overkant stop ik nog even aan het fjord om een broodje te gaan eten. Ja ja ... wel wat laat, want inmiddels is het al 15.30 uur. Toen ik zo straks op de veerboot stond te wachten, heb ik wel de broodjes kunnen smeren maar niet meer in de oven kunnen doen omdat we de boot op moesten. Dus ...

Vanaf de boot maak ik nog even een shotje:

Onderweg naar Ǻndalsnes bezoek ik nog een "nieuwe" (staat nu nog niet in de gids) camping, maar laten we het daar maar niet meer over hebben. Want je hebt vreemde mensen en vreemde mensen. Maar sommige mensen begrijp ik echt niet.

Of ze begrijpen mij niet, dat kan natuurlijk ook.

Even later zie ik Ǻndalsnes aan de overkant van het fjord liggen en "het ligt er mooi bij". Vol in de zon, dat ziet er goed uit. Maar ik moet nog een stukkie om het fjord rijden en als ik de bocht om ben zie ik ineens dit:

sjonge jonge .. het is echt helemaal zwart ... daar valt het met bakken uit de lucht !

Maar eenmaal in Ǻndalsnes aangekomen is het daar prima weer. Ik rijd door richting de Trollstigen en zoals al s eerder aangegeven weet ik inmiddels overal de weg. Maar toch gaat het bij mij ook wel s mis. Want als je de weg richting de Trollstigen oprijdt heb je rechts van de weg 3 campings. De naam van de 2e camping begint met "Trollstigen ..." en omdat ik hier een camping moet bezoeken die vorig jaar (vanwege de deal met PlusCamp) in de gids is opgenomen, twijfel ik even of ik goed ben. Eenmaal binnen bij de receptie blijkt dat ik toch verkeerd zit. Ik moet 1 camping verder .... lullig.

Als ik daar arriveer zie ik overal personeel rennen. Ik weet er 1 te vangen en die wijst naar de eigenaar. Ook die is aan het rennen en hij heeft het zweet blank op zn voorhoofd. Vraag me niet waarom, maar ik denk dat ik ongelegen kom (....)

Dat blijkt inderdaad het geval want ze verwachten hier binnen 10 minuten maar liefst 7 bussen met eters. Da's wel duidelijk. Hij vraagt me om even een uurtje te wachten en dus parkeer ik de camper op de camping. Ik heb natuurlijk al even gevraagd of ze hier WIFI hebben. En dus kruip ik nog even een tijdje achter de laptop, uiteraard met een bakkie leut erbij.

Ik wil hier eigenlijk niet overnachten want ik heb op de 3e camping afgesproken. Die camping heet trouwens Trollveggen, dus als je in Ǻndalsnes bij de VVV aangeeft dat je een camping zoekt met iets van "Troll" in de naam en je wordt uitgelachen, dan weet je waarom.

Maar goed, het zal dus wel laat worden. Inmiddels heb ik ook mn rondje over de camping gedaan en rond 18.30 uur ben ik weer binnen. Maar nu is de eigenaar spoorloos. Ik word eerst in de wacht gezet, maar als ik wat begin te morren (en knorren trouwens ook) wordt de eigenaar gebeld. Die moest even weg maar is weer onderweg naar de camping. Maar ondertijd verstrijkt de tijd. Ik word zoet gehouden met koffie en even later met een koude pannenkoek en een broodje. Da's weer s wat anders dan een pot bier, koffie geserveerd door een dochter in ondergoed en een ijsco ha ha.

Om 19.00 uur zit ik met de eigenaar in gesprek maar dat loopt niet echt. Hij is echt druk. Dit weet ik dus voor de volgende keer: wat eerder op de middag hier komen. Wat wel loopt is de eigenaar. Als ik even niets vraag, rent hij weer weg ... ik heb de neiging de beste man vast te binden. Maar in plaats daarvan ga ik over tot een andere tactiek: ik blijf m vragen stellen, ook vragen die niet eens op papier staan ha ha. Maar dat heeft hij even later ook in de gaten als hij ziet dat ik zn antwoorden niet noteer. Vraag niet hoe, maar rond 20.00 uur is het formulier toch nog ingevuld en heb ik zelfs nog zaken gedaan. Maar het was wel een race hoor ... sjonge jonge ... zeker toen ik vanuit het raam weer wat bussen zag arriveren.

Als ik weer in de camper zit moet ik even bijkomen. Maar daarna toch maar op pad. Het is gelukkig maar een klein stukkie naar Camping Trollveggen en een kwartiertje later rijd ik de camping op, meldt me even bij de receptioniste en zoek gelijk een plekje op. Eerst even eten. Tot mn verbazing zie ik dat enkele campers hun schotel omhoog hebben staan. Het zal toch niet dat er hier tv-ontvangst is ?? Want de bergen rondom de camping gaan bijna loodrecht omhoog.

Ik flans even vlug wat eten in elkaar en ga daarna richting receptie. Ik had immers wat afgesproken. Eigenaar Trygve is inmiddels gearriveerd en ik vraag of hij het goed vindt om morgenmiddag een gesprek aan te gaan. Nou, dat komt m eigenlijk wel goed uit. Opgelucht loop ik terug naar de camper, kruip nog even achter de laptop maar krijg niet echt meer wat uit handen. Dan maar even Flikken Gent kijken ...

Sjonge wat weer een bijzondere dag ....

Zaterdag 12 juli 2008.

Ik word wakker van de regendruppels die op het dak van de camper tikken. Oei .. het slechte weer is er eerder dan ik gedacht had. Want volgende week lijkt het echt slecht te worden.

Eerst maar s even lekker douchen en daarna ant wark. En opnieuw weer allemaal boekingen. Het gaat maar door. Als het zo door gaat heb ik niet eens tijd om naar huis te rijden ha ha.

De rest van de ochtend ben ik met mn administratie bezig en mailtjes aan het beantwoorden. Aan het eind van de ochtend even het gesprek voorbereiden voor straks en vast wat voorstellen op papier zetten.

Rond 13.00 uur loop ik richting receptie en heb een heel leuk gesprek met Trygve. Gelijk zaken doen zit er (nog) niet in, maar ik heb goede hoop.

Camping Trollveggen is trouwens een prachtige camping. Ze hebben al tal van nominaties ontvangen en de klasse is duidelijk zichtbaar. Mooie ruime plaatsen, vriendelijke mensen, een werkelijk geweldig uitzicht en wat dacht je van dit typische Noorse toiletgebouw:

De plaggen op het dak dienen om het in de winter warm te houden en in de zomer koel. Al is dat laatste hier in de zomer niet echt nodig. De eigenaar gaf trouwens aan dat hij binnenkort met de takken op het dak aan de slag moet want het groeit wat te hard. Ik zag laatst (echt waar !!) iemand met een grasmaaier over het (wat minder steile) dak lopen ha ha.

Als ik terug ben bij de camper blijkt het inmiddels al 15.00 uur te zijn, sjonge jonge wat gaat de tijd toch snel. Oh ja .. dat was ik nog vergeten te vertellen. Tegenover me staan Duitsers en die man kwam me toch zo bekend voor. Toen zag ik m vanmorgen weer lopen en ineens wist ik het. De arme Duitser die op de "haarknipcamping" (Sandsletta) op de Lofoten achter me stond en er zo flauw van was dat wij toen zo hard zaten te juichen toen Spanje 1-0 scoorde.

Maar toen ik vanochtend naar hun toe liep was ie dat al weer vergeten. Toch wel heel bijzonder dat je die mensen dan weer tegen komt. Want tussen beide campings ligt precies 1.250 kilometer !!

De rest van de middag ga ik met mn mailtjes aan de slag en later op de middag knapt het weer behoorlijk op. Helaas heb je daar nu niet zoveel meer aan want na 16.00 uur is het hier gebeurd met de zon. De hoge bergen vormen dan een vervelende belemmering maar tegelijkertijd biedt het ook mooie plaatjes:

nog eentje dan, dit is dus het uitzicht vanaf de camping he !!

Even eten, afwassen en naar de Tour samenvatting kijken en nog even met mn verslag aan de gang. En dan is de dag al weer voorbij.

Zondag 13 juli 2008.

De dag begint nog bewolkt, maar later op de ochtend komt het zonnetje er door en wordt het behoorlijk warm. Vanochtend vroeg bedacht ik me ineens dat ik het anders met de camping hier had moeten aanpakken. Gisteren heb ik een uitvoerig gesprek hier met de eigenaar gehad en ze gaan bekijken of ze met de gehele groep gaan deelnemen. Maar het besluit zal - uiteraard - wel enige tijd in beslag nemen en als ze dan een positief besluit nemen moet ik natuurlijk op het laatste moment nog alle gegevens opnemen. En dus kan ik beter nu alvast deze camping opnemen.

Mn bedoeling is om bij vertrek nog even bij Trygve langs te gaan, maar als ik m even later zie lopen roep ik m voor een bakkie senseo. Dat doet het altijd goed bij de Noorse campingeigenaren ha ha. Hij komt bij me en we nemen het formulier door. Zo .. ook weer geregeld. De rest van de ochtend zit ik achter de laptop al lokt het zonnetje eigenlijk ook wel. Maar rond de middag is het gebeurd met het mooie weer. Ik ga nog even eten en afwassen en daarna weer op pad.

Nou ja "op pad". Omdat ik morgen mn tijd wel nodig ben richting Ǻlesund ga ik nu alvast weer richting Ǻndalsnes, want daar moet ik nog een camping bezoeken. En daar hebben ze ook WIFI, dus even de spullen hier inpakken, een paar kilometer rijden en weer ant wark. Als ik op Camping Mjelva arriveer is eigenaar Knut (ja, hij heet echt zo) nog niet aanwezig. De receptioniste vraagt me later terug te komen.

En dus zoek ik eerst even een mooi plekkie op en maak daarna mn rondje over de camping. Inmiddels is Knut bij de receptie gearriveerd maar hij vraagt me of ik vanavond terug kan komen. Tuurlijk ! geen probleem. Ik krijg de WIFI code mee en kruip weer achter de laptop. Daarna even eten en nog even naar de Tour kijken en weer richting receptie waar ik een leuk gesprek heb met de aardige eigenaar.

Terug richting camper raak ik nog even aan de klets met 2 Friese famkes en bespreken we nog even de weersvooruitzichten. Want die zien er echt niet best uit de komende week. Meestal zijn de verschillende sites en de kranten het niet met elkaar eens, nu wel ... regen, regen, regen.

Maandag 14 juli 2008.

Ondanks de kletterende regen op het dak heb ik vannacht heerlijk geslapen. Eigenlijk een beetje te vast want ik ben zo duf als een knien. Ik kruip nog heel even achter de laptop en ga daarna richting Ǻlesund want dat is nog 120 km. rijden.

Zo gauw je Ǻndalsnes uit rijdt duik je gelijk een 8 km. lange tunnel in en voorlopig is dat het droogste moment van de dag ha ha.

Onderweg heb ik nog 1 camping op mn lijstje staan: Måna Camping. Deze camping ligt direct aan het fjord en beschikt naast een mooi zandstrandje over heel veel speelvoorzieningen. De regen valt nog steeds met bakken uit de lucht, dus het zal duidelijk zijn dat het op het strand niet echt druk is (.......) Vorig jaar heb ik deze mensen leren kennen en het klikt. Fijne lui !

De rit naar Ǻlesund is overigens zeer fraai. Deze keer natuurlijk niet echt mooie uitzichten, maar de omgeving is zeer fraai. In Sjøholt doe ik nog even flink boodschappen want ik begin er nu zo langzamerhand behoorlijk doorheen te raken.

Onderweg ga ik nog op zoek naar een mooie "lunchplaats" maar voordat ik het weet ben ik al bijna in Ǻlesund. Nou, dan maar even doorrijden en hopen dat de eigenaar niet direct tijd heeft zodat ik eerst even kan eten.

Rond 13.30 uur rijd ik Camping Volsdalen op. Eigenaar Hans komt over een uurtje .. goh wat jammer ha ha. Dus zoek ik een plekje en ga uiteraard eerst even eten. Omdat het inmiddels ook droog geworden is, maak ik ook vast mn rondje over de camping en ga daarna weer richting receptie. Ik zeg wel eigenaar Hans, maar eigenlijk runt hij de camping voor de NAF. Maar ondanks dat de camping niet van hemzelf is, zie ik dat er toch flinke vorderingen zijn op de camping. Nu het toiletgebouw nog. Overigens als je de camping bezoekt geef dan even aan dat je via Marcel Mol van de Kosmos Campingwijzer komt, dan krijg je namelijk de douchemuntjes gratis.

Terug bij de camper kruip ik natuurlijk weer achter de laptop. Op dit moment ben ik echt heel druk met boekingen. Ik moet steeds keuzes maken wat ik wanneer op pak. Van mn plan om direct alles rond de net bezochte campings af te wikkelen komt steeds niets terecht. Ik heb soms echt het idee dat ik wat dingen moet gaan veranderen want soms is het gewoon echt te druk.

Later op de middag komt het zonnetje er ineens door en dus loop ik nog even over de camping om wat foto's te maken voor de eigenaar vanwege de vermelding op www.campingwijzer.nl. Daarbij raak ik aan de klets met opnieuw Friezen (ja alweer ...), want zij staan met hun tent op een plateau en daar vandaan kun je een mooie foto kunt maken. En uiteraard komt ter sprake waar ik dat voor doe. Dus vertel ik dat ik voor een campinggids werk. Ze vertellen dat ze in Oppdal op een camping gestaan hebben en de vrouw geeft aan dat er in de gids iets stond over "dat de camping is overgenomen door jonge enthousiaste eigenaren".

Ik schiet in de lach en vraag of ze Granmo Camping bedoelt. De vrouw kijkt me verbaasd aan en ik vraag of ze dat misschien in de Kosmos Campingwijzer heeft gelezen. Dat blijkt het geval en ze kijken me echt stomverbaasd aan als ik vertel dat ik dat geschreven heb en dat ik voor die gids werk. Als ik weer richting de camper loop moet ik ook wel lachen. Ik maak nog even een foto van het prachtige uitzicht hier:

en ga daarna met het eten aan de slag. Vandaag maar een keer makkelijk. Onder het eten even naar Friends kijken, daarna weer even achter de laptop, om 20.30 uur even naar de samenvatting van de Tour en daarna de rest van de avond weer achter de laptop. Spannend he ?!

Overigens ben ik vanavond nog behoorlijk geschrokken. Want ik heb het aantal campings even geteld wat ik nog moet bezoeken en dat zijn er nog 50 ! En ik heb nog precies 25 dagen.... Als ik zaterdag en zondag ook campings ga bezoeken betekent dat dus dat ik er 2 op een dag moet doen. Dat kan wel, maar echt "overhouden doet het niet". De komende tijd dus maar wat beter op de tijd letten en niet overal blijven plakken.

Dinsdag 15 juli 2008.

Even douchen, afwassen en nog even achter de laptop, maar als om 9.30 uur de verbinding het voor gezien houdt maak ik alles klaar voor vertrek. Ik neem nog even afscheid van Hans, wat een fijne vent is dat !

De rit gaat eerst weer richting Sjøholt, waar ik gisteren boodschappen gedaan heb, maar net voorbij deze plaats sla ik nu af richting Stordal waar ik de 1e camping van vandaag ga bezoeken.

Camping Stordal heeft weer nieuwe Nederlandse eigenaren en daarom duurt het gesprek wat langer dan verwacht. Rond 12.30 uur rijd ik van de camping. Eerst even een plekje om wat te eten. Uiteraard ga ik weer "naar mn vaste lunchplaats" aan deze weg, maar als ik uitstap word ik bijna weer de camper ingeblazen .. sjonge jonge wat een wind. Natuurlijk maak ik nog weer een foto .. misschien moet ik dat maar gewoon elk jaar doen ha ha:

foto 15 juli 2008                                                                                foto 3 juli 2007                                                                                 foto 28 juni 2006

Overigens ligt deze prachtige plek bij de afslag naar het veer richting Stranda. Helaas (...) groeien de bomen wat te hard, want je hebt er echt een prachtig zicht op en het Surnnylvsfjord (wat later over gaat in het Geirangerfjord) en het Norddalfjord. Het gaat zo tekeer dat ik besluit om nog maar even door naar Valldal te rijden om daar te gaan eten.

In Valldal heb je trouwens (vlak voor de afslag naar de Trollstigen rechts op een soort van klein industrieterreintje) nog een mooie camperserviceplaats. Daar loos ik even mn vuile water en iets verderop aan het water zie ik wat campers staan. Okay .. even een mooi plekje om even wat te gaan eten:

Daarna door de tunnels richting Tafjord Camping. Natuurlijk kom ik weer in de langste tunnel (7 km.) een vrachtwagen tegen. Normaal hoeft dat geen probleem te vormen, maar deze tunnel is aan de zijkanten maar 3,10 m. hoog. De vrachtwagens rijden dus met zwaailichten midden in de tunnel. Deze keer zie ik m op tijd aankomen en stop ik bij een uitwijkplaats. Maar het gaat allemaal weer goed en even later rijd ik Tafjord Camping op.

Ook daar heeft het hard gewaaid, er zijn wat dingetjes beschadigd en een Nederlands stel heeft voor de zekerheid de tent laten zakken. Het ging dus echt hard !

Samen met de eigenaresse Joke vul ik de formulieren in en een uurtje later is ook echtgenoot Albert gearriveerd en nemen we alles gezamenlijk door. Als ik weg rijd zie ik dat het al 16.00 uur is. Oei ...

Als ik het dorpje Tafjord uit rijd voel ik de waardering voor deze mensen in me opwellen. Want negatief gezegd zitten ze hier echt in een uithoek. De doorgaande weg (in Valldal) ligt op 15 minuten rijden. Aan de andere kant ligt de camping er gewoon geweldig, direct aan het fjord en met een geweldig uitzicht. En niet verrassend: het is er heerlijk rustig ! Waardering: omdat de eigenaren er heel veel energie insteken en ze het alleen daarom redden. Alleen al daarom is een bezoekje aan de camping (met aangrenzend een openlucht zwembad) zeer aan te bevelen !

Dit keer rijd ik zonder oponthoud door de tunnels en even later arriveer ik bij het veer in Linge. Deze veerdienst gaat regelmatig en ik kan bijna direct de veerboot oprijden. Aan de overkant in Eidsdal moet ik een camping bezoeken die direct bij het veer ligt: Camping Ytterdal. Mn bedoeling is eigenlijk om nog verder te gaan, maar als het gesprek met eigenaar en boer Lars is geeindigd, heb ik het helemaal gehad. Het is trouwens ook al bijna 18.00 uur. Genoeg voor vandaag.

Wat enigszins aan me vreet is dat ik hier geen WIFI heb, terwijl ik weet dat er heel veel mailtjes open staan. Ik kreeg zelfs al een smsje van een klant dat ze een boeking gedaan hadden ... en waarom ik niet reageerde. Ook de telefoon bleef onderweg maar gaan. Omdat de vraag dan toch bijna altijd is "heeft u dan en dan nog een villa vrij ?" en ik daar alleen maar antwoord op kan geven als ik online ben, heb ik uiteindelijk de telefoon maar uitgezet.

Aan de andere kant heb ik vanavond dus even een relaxed avondje. Dus eerst even eten en ondertijd naar Friends kijken. En daarna even mn verslag (offline) bijwerken. Ook eigenaar Lars komt nog even langs voor een praatje. Tegen 22.00 uur heb ik mn verslag weer bij (was ook wel nodig). In Geiranger zijn 2 campings die over WIFI beschikken, daar morgen maar s even kijken of ik even verbinding kan maken.

Woensdag 16 juli 2008.

Het begin van de dag loopt nog volgens plan, even afwassen en de camper klaar maken voor vertrek en even na 9.00 uur rijd ik de camping af richting Geiranger. Onderweg bezoek ik nog Solvang Camping en wordt weer hartelijk verwelkomd door de Nederlandse eigenaren Jos en Joze. Ik maak mn rondje over de camping en bij terugkomst staat een bak koffie met een heerlijke wafel voor me klaar. Een goed begin van het gesprek ha ha.

Het gesprek is goed en rond 11.00 uur rijd ik weer van de camping, op naar Geiranger. Zo gauw de afdaling begint (stijgings/dalingspercentage ca. 10%) heb je direct zicht op Geiranger en het Geirangerfjord. En ondanks dat ik dit al tig keer gezien heb moet ik steeds even stoppen om een foto te maken:

Want die grote cruiseschepen in dat "kleine fjordje", dat past gewoon niet. Als je wat inzoomt zul je zien dat met name het schip wat het verst het fjord in ligt echt een enorm schip is:

Onderweg had ik al gehoord dat de schepen nogal wat luchtverontreiniging met zich meebrengen en dat daar wat aan gedaan zal worden. En vandaag heb ik gehoord dat met name de "Oostblok-"en de Russische schepen vanaf volgend jaar niet meer welkom zijn in het Geirangerfjord. Alleen de schonere (vnl. Engelse en Duitse) schepen mogen dan het fjord in varen. Het is trouwens altijd slecht te zien waar de schepen vandaan komen, want de meeste schepen zijn geregistreerd in Nassau. Om even een indruk te geven: elke zomer komen er ca. 160 !! cruiseschepen vanuit de hele wereld het Geirangerfjord in varen.

Als je de andere kant het fjord in kijkt zie je waarom:

Ik ga verder "naar beneden" en moet even later behoorlijk in de ankers omdat er een touringcar de bocht komt doorzeilen. Ik had hem te laat opgemerkt en hij neemt ook gewoon voorrang. Het wemelt overigens van de bussen want alle mensen op de cruiseschepen worden naar de wal gevaren en met bussen rondgereden. Even later rijd ik Geirangerfjord Feriesenter op en zoals gebruikelijk is eigenaar Finn Grande weer druk. Het maakt eigenlijk niet uit wanneer ik hier kom, dus informeer ik voorzichtig wanneer hij tijd heeft. Dat kan nog wel even duren en dus gaat hij akkoord met mn vraag of ik zo lang dan even kan internetten.

Af en toe zie ik m op zn speedboot over het fjord vliegen want ze hebben verderop aan de rand van het fjord ook nog een accommodatie en met de boot brengt hij de mensen er naar toe. Als ik inmiddels ook al heb gegeten zie ik m weer de camping oplopen. Dit keer lukt het me om even met m te praten en de papieren in te vullen. En weg is ie weer. Ik maak nog even een foto van het drukke verkeer op het fjord (ramt ie m ?) :

Want de ene Delphin moet plaats maken voor de andere Delphin... Vanaf deze camping heb je echt een geweldig zicht op de schepen:

Maar ik moet echt verder. De volgende camping, Camping Geiranger, ligt in het centrum van de plaats en op de 2e foto van vandaag zie je de camping direct achter het grote schip.

Bij Camping Geiranger is het ook - zoals eigenlijk altijd - een drukte van jewelste. Eigenaar Lars vraagt me dan ook later weer te komen. Ik informeer of ik internet kan gebruiken maar dat werkt hier helaas anders dan ik verwacht had. Want inloggen kan alleen maar online met gebruik van een creditcard en die heb ik helaas niet. Maar hij wil mij wel zn eigen password geven... Ik krijg er gelijk wel de opmerking bij dat het misschien niet meer functioneert.

Nou dat klopt, dus weer even terug. Ik mag zn priveverbinding bij zn huis wel gebruiken, uiteraard via WIFI. Ook die code krijg ik mee, maar het lukt me niet om verbinding te maken. Ik geef het op en loop weer richting receptie om de formulieren in te vullen. Als ik aangeef dat ik toch maar verder ga, geeft hij aan dat hij wel even iemand wil bellen voor een code. Okay .... Als hij het gesprek beeindigt krijg ik te horen dat de code naar hem gemaild wordt, maar dat het nog wel even kan duren. Waarschijnlijk een paar uur. En dus ga ik weer richting camper en installeer die verder omdat ik hier blijf overnachten. Ook vanaf deze camping maak ik nog een foto en zie het grote schip net vertrekken:

Als ik om 17.00 uur weer s informeer geeft hij aan nog niets te hebben ontvangen en dat het misschien ook wel morgen kan worden voordat hij de code heeft. Ja hallo ... daar heb ik dan dus niets aan. Als ik terug loop richting camper ga ik met mezelf in discussie wat ik nu ga doen. Want als ik al de code nog krijg vanavond kan ik er al niet zoveel gebruik meer van maken. Bovendien is de verbinding ook niet echt best. Als ik Lars weer zie lopen heb ik mn besluit al gemaakt. Ik bedank m hartelijk voor de moeite, pak alles in 5 minuten op en rijd verder.

Maar ik weet ook dat op de volgende camping geen WIFI is en dat ik nog minimaal een uur moet rijden voor de daarop volgende camping bij Stryn. Nou ja, ik zie wel. Maar als ik Vinje Camping op rijd en me meld bij de receptie zakt de moed me in de schoenen. Want de eigenaresse is er niet en komt vandaag ook niet meer omdat haar echtgenoot in het ziekenhuis ligt. Of ik kan wachten tot morgenvroeg. Tja .. nu zit er niet anders op.

En als je je dan bedenkt dat Vinje Camping ook nog in Geiranger ligt en ik vanaf de vorige camping slechts een paar km. gereden heb ....weinig opgeschoten dus. Maar terug ga ik niet.

In de avond ga ik maar vast aan de slag met mn BTW aangifte want die moet ik ook nog voor 31 juli doen. En later op de avond maar even een dvdtje kijken want tv heb ik ook niet .. nououou..

Donderdag 17 juli 2008.

Als ik wakker word valt de regen met bakken uit de lucht en dan is het altijd wat lastiger he ... om uit bed te komen. Maar later op de ochtend klaart het op. Samen met de receptioniste (die later de dochter van de eigenaren blijkt te zijn) doen we nog pogingen om de eigenaresse aan de lijn te krijgen, maar zonder resultaat. De verwachting was dat de eigenaresse om 11.00 uur terug zou zijn, maar als ze er om 11.30 uur nog niet is en we haar ook niet kunnen bereiken, besluit ik te vertrekken. Misschien is ze er met 5 minuten, misschien pas later op de middag.

De camper staat inmiddels al klaar voor vertrek en even later begin ik aan de klim. Ook nu heb ik het idee dat ik door het inbouwen van de cyclone meer power onder de kap heb en eigenlijk heel gemakkelijk rijd ik naar boven. Vanwege het slechte weer vind ik het wel prima en rijd - zonder foto's te maken - door richting Stryn. Maar iets verder dan de afslag richting Dalsnibba staat het ineens helemaal stil. Ik zie voor me al een enorme rij auto's en bussen. Ik stop achter een aantal bussen die iets ruimte tussen de "file" en de 3 bussen gelaten hebben. Waarschijnlijk omdat het "verderop" wat smaller is. Maar een aantal (ook Nederlandse) campers denkt er anders over en rijden - ondanks dat er achter mij ook al 8 auto's staan - de hele rij inclusief bussen voorbij. Dit zeer tot ongenoegen van een van de buschauffeurs die dat ook duidelijk laat blijken ha ha.

Al met al staan we ruim een half uur stil en ineens rijdt het weer. Ook van de andere kant trouwens en wat er nou precies was ... geen idee. Ze zijn "ergens" mee bezig en het verkeer werd tegengehouden, maar geen idee waarom.

Zo rond 13.30 uur rijd ik PlusCamp camping Stynsvatn op. Vorig jaar heb ik de zoon van de eigenaar gesproken en omdat hij er niet altijd is ben ik onderweg niet gestopt om te eten. Maar eerlijk gezegd hoop ik dat ik nog even kan eten voordat we in gesprek gaan.

Dus meld ik me vast bij de receptie en tja, dat zul je natuurlijk altijd zo zien. De zoon is wel aanwezig en wil graag direct in gesprek. Want hij heeft nog een andere afspraak en die kan op elk moment komen. Dus we beginnen vast met het gesprek maar even later wordt hij toch weggeroepen. Mn camper staat echter zo schuin dat het bord zo van de tafel af glijd, dus eerst maar even een rondje over de camping maken en daarna even in het restaurant mn mailtjes checken. Want ik heb morgen nog wat aankomsten (in Nederland) waar ik wat voor moet regelen. Even later is de zoon weer gearriveerd en ronden we het gesprek af.

Vorig jaar heb ik hier overnacht, maar dit keer rijd ik door naar Camping Mindresunde die iets verderop ligt. Ook daar hebben ze WIFI op de camping alleen ook hier geen tv-ontvangst. Maar goed, voor tv kijken heb ik vanavond toch geen tijd. Van de eigenaresse mag ik eerst even eten (pfffffffff....) en als de buien wat voorbij zijn (het regent nog steeds) ga ik met de eigenaresse in gesprek.

Tja .. en over de rest van de dag kan ik kort zijn: ik ben achter de laptop gaan zitten ....