Noorwegen, route Ǻndalsnes, bezoek Ǻlesund, Stordal, Tafjord, Eidsdal, Geiranger, Strynsvatn, Olden. Maandag 29 juni 2009 - vrijdag 3 juli 2009.

Maandag 29 juni 2009.

Vanochtend kruip ik eerst nog even achter de laptop en vertrek rond 9.30 uur van de camping. In Ǻndalsnes sla ik nog even af richting centrum om boodschappen te doen. Wat me opvalt is dat het enorm druk is en even later zie ik waarom. Er ligt een enorm cruiseschip in het fjord en die "braakt" allemaal kleine bootjes uit...

De eerste camping welke ik wil bezoeken ligt in Mandalen, op ongeveer een half uurtje rijden van Ǻndalsnes. Tenminste ... normaal dan. Want voordat ik de 1e tunnel (6 km.) in duik zie ik ineens gele borden opdoemen. En da's vaak foute boel... en ja hoor. Voor de tunnel staat een rij auto's en een meisje komt vertellen dat er wat oponthoud is. Waarschijnlijk een kwartiertje.. Kun je dat in Nederland al voorstellen ? ja, als er files zijn. Maar hier sluiten ze gewoon de weg een kwartiertje af.

En inderdaad, even later verschijnt de "ledebil" (de "leidauto"). Ik blijf dat wel een grappig systeem vinden, zo kun je nu bijv. toch het grootste stuk flink doorrijden en hij rijdt alleen stapvoets daar waar gewerkt wordt.

Even later rijd ik Mana Camping op waar ik vriendelijk word ontvangen door eigenaar Odd Inge. Na mn rondje over de camping ontvangt hij me op de veranda waar we een leuk en goed gesprek hebben. De contracten worden verlengd en ik twijfel even wat ik zal doen. Want ik wil hier eigenlijk wel een keer overnachten. De camping ligt geweldig, direct aan het fjord en beschikt over een mooi zandstrandje...

Maar .. ik ga toch weer verder. Naar Ǻlesund is het nog 100 km. rijden en dus stop ik onderweg nog voor een korte break. Het is trouwens opnieuw behoorlijk warm en mn airco heeft het zelfs moeilijk om het koel te houden in de camper.

Ongeveer 25 km. voor Sjøholt maak ik nog een tussenstop. Want uiteraard zijn wij altijd op zoek naar nieuwe campings voor de gids en ik heb vernomen dat hier een camping is met een Nederlandse eigenaar.

Na eerst een kort gesprekje met eigenaresse Hilde vraagt ze of ik het gesprek met haar man wilt voortzetten want bij de camping ligt een groot restaurant en inderdaad kom ik wat dat betreft niet op een gunstig tijdstip. En dus zit ik even later met Harry aan een bakkie leut. Het blijkt dat ze hier al 3 jaar zitten en inmiddels draait met name het restaurant super. En er zijn nog heel veel plannen. Tja .. het totale terrein beslaat 33 ha .. en als je de ruimte hebt kun je ook wat doen.

Zo is Harry een skelterbaan/parcours a la Verkeerstuin Ǻssen aan het maken en hebben ze ook nog plannen voor de camping. En dus stellen we opname in de gids nog een jaartje uit.

Maar de camping ligt prima ! In een prachtig gebied waar je in de winter ook kunt skiën en de camping/restaurant liggen aan een drukbezochte route, de E39 richting Ǻlesund. Voor meer informatie kijk maar even op www.fjellstova.no

Ik vervolg mn reis en rond 14.30 uur rijd ik Volsdalen Camping op in Ǻlesund. En ik heb geluk, mn contactpersoon Hans is aanwezig. Hij vraagt of ik ook wil overnachten en raad me aan dan eerst voor de camper een plekje te zoeken want het aantal plaatsen is beperkt en tegen de avond is het vaak behoorlijk vol.

Als je Volsdalen Camping wilt bezoeken raad ik je aan om bijv. te zorgen dat je er rond 12.00 uur bent. Dan heb je nog een plekkie met een geweldig uitzicht en zou je eventueel direct de stad kunnen bezoeken. Misschien dat ik dat ook nog ga doen, maar ik ga eerst met Hans in gesprek. Ook hier een superleuk en goed gesprek, dat geeft de burger moed ha ha.

Ik krijg ook de code voor WIFI mee en steevast geeft hij mij een douchemuntje met de opmerking "volgens mij ga je straks nog wel even de Fjellstua op ...". Daar heb ik inderdaad wel zin in.

Maar eerst even achter de laptop. Even een paar dingetjes regelen en daarna met het eten aan de slag. Ondertussen zit ik te twijfelen wat ik zal doen. In 2006 en 2007 heb ik Fjellstua ("bergtrappen") beklommen. Vorig jaar was het slecht weer en nu is het echt superwarm. Maar als het rond 21.00 uur wat is afgekoeld besluit ik toch te gaan.

Via het Color Line Stadion (met een capaciteit van 10.700 plaatsen) van voetbalclub Ǻlesund FK:

loop ik richting het centrum. Ik weet hier inmiddels goed de weg en even later sta ik bij het begin van de Fjellstua met in totaal 418 !! treden. En dus heb ik het al in korte tijd weer even warm als zo straks in de camper.... Pffff ....

Maar eenmaal boven heb ik niet alleen een enorm "overwinningsgevoel" (en ik ben nog nooit zo snel bovengekomen ha ha), ook direct ben ik zo blij dat ik hier weer naar toe gegaan ben. Want het is inmiddels een beetje "apart weer" geworden. Als je goed naar de foto's kijkt zul je begrijpen waarom. In de verte komen donkere buien aanwaaien, maar deze lijken voor de kust te blijven. Echt een geweldig mooi gezicht ... even een impressie:

op onderstaande foto kun je heel duidelijk zien dat het in de verte regent:

maar dit is wel de mooiste .... wauw !!

daarna begin ik aan de afdaling. Halverwege maak ik nog deze foto van de prachtige stad Ǻlesund:

en even later loop ik deze mooie stad in.

Wat wel is aan te bevelen --> kijk even op: http://cruise2.smp.no/ om te zien wanneer een cruise-schip aankomt of vertrekt. Dat is echt een geweldig gezicht !!

Wat valt je nou op als je deze foto's bekijkt:

precies .... weinig houten huizen...... even terug in de tijd:

In de nacht van 22 op 23 januari 1904 verwoestte een brand nagenoeg de volledige stad. De meeste huizen waren, zoals trouwens meestal in Noorwegen, opgetrokken uit hout. Een omgevallen petroleumlamp zou de brand veroorzaakt hebben. Ze werd nog door een hevige wind aangewakkerd en woedde 16 uur, verwoestte 850 huizen en maakte 10.000 inwoners dakloos.

Van overal kwam hulp om de stad te herbouwen. Bekend is dat de Duitse keizer Wilhelm II die een grote bewonderaar van Noorwegen was, enkele schepen met levensmiddelen, medicamenten en bouwmaterialen stuurde. Ook zorgde hij ervoor dat vele bouwvakkers en architecten naar de stad kwamen. Ze herbouwden in minder dan een decennium de stad in de stijl die toen furore maakte: de Jugendstil. Deze wederopbouw maakte de stad beroemd: de oude binnenstad is tot op heden vrijwel intact gebleven.

Op dit moment wonen er in Ǻlesund ca. 42.000 mensen. Heel bijzonder: het Ålesund Airport Vigra is te bereiken via een onderzeese tunnel van in totaal 10 km. lengte ...

Midden in de stad, gewoon in de berm tref ik dit plaatje aan:

mooi he !

In de haven maak ik nog 1 foto (ook hier weer die aparte kleuren ... en de passagiers-veerboot welke net vertrekt:

en dan vind ik het wel genoeg. Bovendien lijkt die donkere lucht nu wat dichterbij te komen. En ik heb de dakramen van de camper ook allemaal open staan dus ik kan nu toch maar beter weer richting camping gaan.

Maar onderweg kan ik me niet bedwingen als ik langs een supermarkt ga welke tot 23.00 uur !! geopend is en trakteer mezelf nog even op een ijssie.

Als ik terug ben bij de camper maak ik dan toch nog mee dat het donker is in Noorwegen en het begint ook wat te spatteren. Eerst maar even douchen en ik ben nog niet in de camper of het begint te onweren en te regenen. Poeh .. precies op tijd. Als ik mn telefoon aan zet (tijdens mn wandeling kreeg ik 2x telefoon en ik had geen zin om op te pakken ...) zie ik tot mn schrik dat het al 23.20 uur is. Sjonge jonge ...

En dus kruip ik nog even voor de tv en daarna gaat het licht uit ....

Dinsdag 30 juni 2009.

Vannacht een beetje onrustig geslapen, dat kwam ook omdat ik de camper een beetje "twijfelachtig" had staan. Dat zal ik even uitleggen: mn bed achterin de camper is overdwars geplaatst. Als de camper duidelijk naar links of rechts overhelt weet je aan welke kant het kussen moet liggen. Maar nu kon ik de slaap niet vatten omdat ik het idee had dat mn tenen hoger lagen dan mn oren. En dus 's nachts met dekbed en kussens naar "de andere kant" vertrokken. En vervolgens direct in slaap gevallen. Of het nou beter lag weet ik niet (want ik werd vannacht geradbraakt wakker ...) maar de gedachte dat het "aan de andere kant" in ieder geval niet goed lag geeft me schijnbaar het idee dat het aan deze kant wel goed moet liggen.

Tot zover deze b.p.b. (bedpersbericht).

Gewapend met een bakkie leut kruip ik achter de laptop en gelukkig heb ik dit keer ontvangst. (gisteren viel namelijk de verbinding een paar keer weg) En dus kan ik nog mooi even wat doen.

Tegen 10.00 uur heb ik de meest noodzakelijke mailtjes de deur uit. Nu gauw op pad, want het wordt een druk daggie. Bij de receptie wil ik nog even afscheid nemen van Hans, maar die is er helaas nog niet.

Helaas moet ik het eerste stuk weer over dezelfde route (tot aan Sjøholt) en sla daarna af richting Stordal/Geiranger. Ik rijd al een tijdje achter een Zweedse auto, waarvan de bestuurder op mij niet echt een fijne indruk maakt. Even terug zag ze (denk ik :-)) een auto die afsloeg pas heel laat en het ging allemaal net goed. Gelukkig kon ik over hun auto heenkijken en zag het allemaal aankomen... Helaas slaan hun ook af richting Stordal en als ze bij het inrijden van de eerste de beste tunnel vol in de remmen gaat en bovendien continue behoorlijk midden op de weg rijdt vind ik het wel genoeg. En dus stop ik gewoon even een paar minuten en rijd daarna verder. En de Zweden ... die heb ik niet meer gezien.

Mn eerste camping van vandaag is Stordal Camping in Stordal (verrassend he !). Deze camping is de laatste jaren nogal eens van (Nederlandse) eigenaar gewisseld, maar er lijkt nu rust te zijn gekomen. Eigenaren Hans en Irma hebben het prima naar de zin en onder het genot van een bakkie leut met appelgebak (ja ja !!) nemen we de formulieren door.

Als ik van de camping rijd is het al 12.30 uur. Oei ... maar s even een plekkie opzoeken om even wat te eten. Uiteraard stop ik even bij mn favoriete uitzichtspunt en het is inmiddels traditie dat ik de foto van vandaag vergelijk met die van de afgelopen jaren:

foto 30 juni 2009                                                                                   foto 15 juli 2008 

foto 3 juli 2007                                                                                      foto 28 juni 2006

Ik twijfel even of ik hier zal gaan eten maar besluit toch nog maar even door te rijden naar Valldal. Want de camper staat hier zo schuin dat de hagelslag waarschijnlijk van mn brood glijdt ...

In Valldal rijd ik eerst even naar de camperserviceplaats bij de gemeentewerken (wordt aan de doorgaande weg RV 63 duidelijk aangegeven) en ga daarna even eten.

Het weer is inmiddels wat omgeslagen. Reed ik vanochtend nog met een strakblauwe lucht van de camping, het is nu inmiddels behoorlijk bewolkt maar de temperatuur is niet veel veranderd. Maar van het weer zal ik de komende 15 minuten weinig last hebben, want de rit richting Tafjord gaat grotendeels door tunnels. Dit keer kom ik geen vrachtwagens in de tunnels tegen (normaal geen probleem, maar die rijden hier midden op de weg omdat de tunnel aan de zijkant niet hoog genoeg is ...) maar bij het kleine dorpje Fjøra zie ik ineens dit:

wat krijgen we nou ? De weg weg ? Even denk ik dat ze de hele weg eruit gehaald hebben en dat ik terug moet. Ook heel leuk want de weg is hier zo breed als de camper en keren kan ik dus wel shaken. Maar dan krijgt de kraanmachinist me in het vizier, schuift even wat steentjes aan de kant alsof het speelgoed is ... "veegt" de weg nog even iets schoon en ik kan er langs. Tja ... en straks kom ik hier ook weer langs terug ha ha.

Het laatste stuk richting Bathamn Camping Tafjord verloopt zonder problemen. Benieuwd wat ik aan zal treffen want ook deze camping is in andere handen overgegaan. Ik heb inmiddels al even op de website gekeken en ook hier zijn weer Nederlandse eigenaren opgekomen en dus word ik verwelkomd door Werner van Ras. Werner en Lisette zitten hier sinds begin dit jaar en als we na mn rondje over de camping in gesprek gaan hebben we dus genoeg gespreksstof. Even twijfel ik of ik hier zal blijven, maar ik heb eigenlijk wel WIFI nodig en dat hebben ze hier (nog) niet. En dus besluit ik maar verder te gaan. Maar niet voordat ik door Werner voorzien ben van 2 bevroren pakken Schelvis. Ze hebben gasten gehad die zoveel vis hadden gevangen dat ze het zelf niet meer mee konden nemen en zelf zijn ze er geen liefhebber van.

En dus duik ik even later weer de tunnels in. Uiteraard kom ik onderweg die kraan weer tegen, maar omdat er een aantal voor me staan is ie al druk bezig de weg weer schoon te vegen. Maar goed, het was hier op dit stukkie altijd heel krap en daar komt nu verbetering in. Even later bereik ik Valldal en rijd ik direct door naar het veer van Linge naar Eidsdal. En hier hoef ik bijna nooit te wachten. Het is een redelijk korte oversteek en bovendien varen er steeds 2 veerboten.

Als ik op de veerboot mn "boarding"kaart afgeef heb ik het idee dat ik de beste man ken. Even later weet ik waarvan .. het is Lars Ivar Ytterdal, de eigenaar van deze camping:

welke direct aan het fjord in Eidsdal ligt. En dus ga ik even naar m toe want per slot van rekening kom ik voor hem ha ha. Maar hij moet de rest van de dag nog werken en geeft aan dat zn vrouw wel op de camping is.

En dus zit ik even later met Anne Kari in gesprek. Bij sommige campings duurt het wat langer voordat je "contact" maakt. De 1e keer dat ik hier kwam was er niemand aanwezig en vertelde een seizoensgast mij dat hij bergopwaarts op het land aan de RV63 aan het werk was en in een rode tractor reed. Ik kwam Lars toen inderdaad tegen en toen hebben we onderweg de papieren ingevuld. Het 2e jaar heb ik een gesprek met Anne Kari gehad en afgelopen jaren een kort gesprekje met Lars. Inmiddels zie ik steeds meer veranderen op de camping. Zo is er nu zelfs een receptie gekomen en zijn er nog meer plannen.

Overnachten is (ook) hier geen probleem en omdat het inmiddels al 17.00 uur geweest is vind ik het wel genoeg. Ik had eigenlijk nog een camping verder gewild, maar daar heb ik nu geen puf meer voor. Zowel op deze als op de volgende camping is er trouwens ook geen WIFI, maar misschien dat ik hier in het dorp nog een signaal op kan pakken. Maar helaas ... signalen genoeg .. maar allemaal beveiligd. Dus vanavond geen internet.

Dus eerst maar s even een bakkie senseo. En daarna is het al weer etenstijd. Vervolgens even tv kijken (want de schotel gaat mooi tussen de bergen door ...), afwassen en daarna met mn verslag aan de gang. Daar ben ik rond 22.15 uur mee klaar en kruip daarna nog even lekker voor de tv.

Helaas vindt een Fransman het nodig om zn camper tussen die van mn Duitse buurman en die van mij in te wurmen en dus is het aan 1 kant wel gedaan met het uitzicht. Als de man de kabels uitrolt vertel ik m toch nog even dat ik het niet normaal vind dat ie er zo dicht op komt staan. Want hij staat echt maar 2 meter (ook van de Duitser) van me af. Maar goed .. ik ben hier te gast, dus houd ik me verder maar rustig. Wat zulke mensen bezielt weet ik niet. Kijk ... als er nou verder op de camping geen plaats was .... maar er is plaats genoeg. Tja ... Fransen ...het blijft mn lievelingsvolk.

Woensdag 1 juli 2009.

Gisteravond had ik mn verslag offline al klaar gezet, dus dat hoef ik vanochtend niet meer te doen. En dus vertrek ik al redelijk op tijd van de camping. Op naar Geiranger !

En het belooft opnieuw een hele warm dag te worden ... Ik heb daarom mn tropentenue (korte bokse + shirt) maar aangedaan.

Mn 1e doel vandaag is Solvang Camping, een prachtig gelegen camping ongeveer in het midden van de RV63 tussen Eidsdal en Geiranger. Een prima plek dus. De camping wordt gerund door de Nederlanders Jos en Joze Kous die hier een paar jaar geleden neergestreken zijn. Het gesprek is goed en onder het genot van een bakkie leut vullen we de formulieren in. En daarna ga ik gauw verder want ik wil onderweg ook nog even proberen ergens mn mails op te halen. Want als er boekingen bij zitten moet ik dat natuurlijk niet te lang laten liggen.

Halverwege de afdaling richting Geiranger stop ik altijd even bij een mooi uitkijkpunt. En ik heb geluk, geen bussen deze keer ... en dus maak ik even een paar foto's:

Heel duidelijk is te zien hoe dat enorme cruiseschip enorme rookpluimen "loslaat". Dat is al jaren een groot probleem in het smalle Geirangerfjord. Niet zo gek als je je bedenkt dat hier in een jaar tijd ca. 160 cruiseschepen aan komen varen. En die komen nagenoeg ook allemaal in de zomer... Vorig jaar begreep ik dat de grootste vervuilers, de oudere Oost-Europese en Russische schepen geweerd zouden worden, maar of dat nu ook werkelijk gedaan wordt ...

Even later rijd ik Geirangerfjorden Feriesenter op. Een mooie camping waar de cruiseschepen zo'n beetje vlak voor je caravan langs varen, kijk maar:

Dit is trouwens de Hurtigruten waar ik eerder over sprak.

Bovendien is het uitzicht ook nog s geweldig:

Gek genoeg is het hier helemaal niet warm. Veel minder warm dan net boven in de bergen. Pas later bedenk ik me dat het komt door de vele watervallen die hun smeltwater in het fjord "dumpen" en aan de kleur van het water kun je eigenlijk al wel zien hoe koud het is.

"Geiranger" is voor mij zakelijk gezien een moeilijk gebied. Het trekt zoveel toerisme (teveel naar mijn mening) dat de campings nagenoeg geen reclame hoeven te maken. Maar deze camping beschikt ook over een behoorlijk aantal hytter en hij wil wel een vermelding op Mol Travel. Kijk voor meer info even op: http://www.vakantiewoningen-in-europa.nl/vakantiewoningen/noorwegen/more-og-romsdal/geiranger.

Op de camping ga ik nog even aan de stroom (nou ja .. de camper dan) en kruip ik na het eten even achter de laptop om mn mails hier even op te halen. En dat blijkt geen overbodige luxe want ik heb inderdaad een aantal boekingen.

Op de volgende camping - Camping Geiranger - welke midden in het dorpje ligt, is het niet anders. Deze camping heeft bovendien ook nog geen hytter. Helaas ...

Met eigenaar Lars kan ik het prima vinden, maar hij is heel duidelijk: het loopt elke avond vol ... hij heeft geen publiciteit nodig. Tijdens mn rondje over de camping maak ik nog even deze foto en hier kun je zien hoe dicht zo'n enorm cruiseschip bij de camping ligt:

en bovendien aan 1 stuk "mensen uitbraakt":

Ook niet zo gek als je je bedenkt dat dit schip alleen al meer dan 2.600 passagiers aan boord heeft en daarnaast nog bijna 1.000 bemanningsleden. Dit schip beschikt over 3 zwembaden, diverse restaurants, een casino, winkelcentra, een theater, bioscoop en 1.057 !! kamers ... Ik kon mn nieuwsgierigheid niet bedwingen en ben even met 1 van die bootjes meegevaren. Op het schip is het een en al luxe ... ongelooflijk:

Als je wilt weten welke schepen waar binnenvaren/vertrekken kijk dan even op: http://cruise2.smp.no/.

Tijdens mn rondje ben ik al even met mezelf in discussie geweest en ik heb besloten om nog even verder te rijden.

De volgende camping ligt weer iets hogerop, op zo'n 1,5 km. van het centrum. Een stuk rustiger gelegen of je moet je storen aan de waterval op de camping die een oorverdovend geluid fabriceert. De eigenaresse is helaas niet aanwezig, maar ik zie haar man gelukkig weer op het terrein (vorig jaar lag ie in het ziekenhuis). Een van de dochters neemt de taken van haar moeder over en met haar neem ik alles door. Tijdens het gesprek geeft ze aan dat ze WIFI hebben/krijgen, maar dat het nog niet helemaal in orde is.

En omdat het nog maar 15.00 uur is, toch wel een voordeel als je 's morgens al op tijd vertrekt, ga ik weer verder. Het is trouwens met dit weer ook fijner om in mn gekoelde auto te rijden dan om ergens in de zon te "moeten" staan. Okay .. nog 1 foto van Geiranger dan, en dan vind ik het wel genoeg:

Mn volgende doel is Dalen Gaard Familie Camping. Deze camping ligt weer wat hogerop de berg op zo'n 7 km. van Geiranger en ligt werkelijk schitterend in een soort vallei. Ik ben hier al een aantal jaren voorbij gereden en steeds had ik de neiging om even de vallei in te rijden. Maar nu kreeg ik onderweg 2x de tip om deze camping s te bezoeken. Ik weet nog niet precies waarvoor. Ze hebben in ieder geval een aantal prachtige hytter gebouwd en mn 1e doel is deze op Mol Travel te krijgen.

Maar als ik met de campingeigenaar in gesprek ga ben ik onder de indruk van wat ze aan het doen zijn. Het is een leuke kleine camping met in totaal zo'n 60 plaatsen, prima sanitair, een geweldig uitzicht en eigenlijk ongelooflijk dat je op zo'n 7 km. van Geiranger al zo ver weg van de drukte kunt zijn. Heeeeerlijk ! Hier wil ik graag vannacht blijven. Als de eigenaar dan ook nog vertelt dat ie WIFI heeft is mn dag weer helemaal goed ha ha.

Na het gesprek zoek ik - in overleg met de eigenaar - een plekje op en ondanks dat het zweet me aan alle kanten uitbreekt voel ik me heerlijk. Mn plekje hier:

Morgen hebben we nog een vervolggesprek en misschien blijf ik hier nog wel een naggie extra staan. Morgen maar even weer kijken ...

Overigens ... waar een groot land als Noorwegen ook weer heel klein kan zijn: op Geiranger Camping kwam ik 2 Nederlandse stellen tegen die afgelopen weekend vlakbij me op Trollveggen Camping stonden en als ik hier de camping op rijd staat er iets verderop een Duitser die op Trollveggen naast me stond. Wel grapsig is dat.

Donderdag 2 juli 2009.

Oei ... Hier koelt het 's avonds flink af. Maar goed .. met deze temperatuur ook niet zo erg. In ieder geval prima geslapen.

Uiteraard eerst even met een bakkie leut achter de laptop. Soms zie je berichten op internet staan en dan denk ik "dat ken ik". Ik las dit bericht:

Vervolgens even op opgezocht en dan lees ik in mn verslag op 8 oktober 2007:

Je kunt dan gewoon de kustweg vervolgen tot aan Viareggio. Als je daar in de buurt bent moet je dat zeker s doen. Zelfs toen ik vorig jaar eind november hier langs kwam, was het nog druk. Ook nu: links prachtige oude gebouwen en rechts een mooie boulevard, met daarachter allemaal strandtentjes en een prachtig strand .. zover je kijkt:

Ik heb beelden van die ramp gezien ... ongelooflijk. En dat is dus vlakbij waar de foto hierboven genomen is. Bah ...

Even weer terug naar Noorwegen. Vanochtend ga ik eerst met het verslag aan de gang en met mn mailtjes. Als ik dat weer een beetje op orde heb, ga ik even richting receptie om nog even met de eigenaren om tafel te gaan. We komen er (nu) nog niet uit, maar ze vinden het prima dat ik nog een nacht blijf staan. Mooi, dan kan ik vandaag mooi even wat doen.

Na het eten eerst maar s aan de slag met wat dingetjes die al een tijdje "liggen". Aan het eind van de middag raak ik met mn buren uut Ass'n aan de klets. Ze staan hier al een aantal dagen en geven aan dat ze naar Dalsnibba zijn geweest - het uitzichtpunt van Geiranger - en ze wijzen naar boven. Oeps ... dat had ik nog niet gezien dat dat Dalsnibba was. En ik ben er zelf (zie foto's 1 juli 2006) zelfs nog geweest en had het nooit vanaf "beneden" gezien. Op onderstaande foto kun je rechts (als je goed kijkt, dus de rechterbergwand tot boven volgen en daar op dat punt) een betonnen rand met zendmast staan. Dat is de Dalsnibba, op een hoogte van 1476 meter !!

Vanaf daar kun je, als je gelukt hebt, het Geirangerfjord zien. Het uitzichtpunt is te bereiken via een steile tolweg en zeker niet geschikt voor auto's met caravan. Ik ben destijds met de scooter geweest en ik kan me nog herinneren dat het behoorlijk fris was ha ha.

Toch nog maar een keer weer naar toe. Maar nu even niet ...

Vandaag ga ik maar even pannenkoeken bakken, want ik sta nu behoorlijk vlak en bewaar ik mn nasi 2 voor morgen. Want dan heb ik een drukke dag en kom ik waarschijnlijk laat op de camping aan. Dan heb ik mn voer alvast klaar.

Na de afwas kan ik eindelijk met mn campingadministratie aan de slag. Maar die achterstand loopt alleen maar op. Van't weekend maar even een daggie voor gaan zitten.

Aan het eind van de avond kijk ik nog even - via de laptop - naar een herhaling van Villa Velderhof met Paul de Leeuw en Franske Bauer. Toch wel een fijne gedachte dat ik morgenavond waarschijnlijk weer tv-ontvangst heb....

Vrijdag 3 juli 2009.

Na een heerlijk rustige en koele nacht ga ik vanochtend eerst even mn verslag bijwerken (anders blijft het erbij ..) en maak me daarna klaar voor vertrek. Want ik wil vandaag op tijd vertrekken want ik heb flink wat campings voor de boeg.

Maar het loopt allemaal anders (zoals zo vaak). Eerst sta ik nog een poosje te kletsen met mn buren uit Ǻssen en daarna nog een tijdje met Staale, de eigenaar van deze mooie camping. Hij geeft mij trouwens ook nog de naam van de website waar ik al een tijdje naar op zoek was, namelijk de website waar je kunt zien welke cruiseschepen waar arriveren en vertrekken. Kijk maar s op: http://cruise2.smp.no/.

In dit geval was het ook niet zo moeilijk om te achterhalen want Staale werkt voor de SMP (de sunnmørsposten = grote krant).

Maar daarna kan ik toch echt beginnen aan de beklimming. Want het is nog een flinke klim naar boven. Eenmaal "boven" heb ik echt de neiging om om de 100 meter te stoppen en een foto te maken:

Watervallen die overal naar beneden kletteren. Soms zo dicht langs de weg dat het naar binnen spettert ha ha.

Even verder wil ik de afslag nemen, maar helaas ... afslag WEG:

Gisteren sprak ik een man die voor het eerst in Noorwegen was. Hij vertelde dat ansichtkaarten altijd een mooi plaatje laten zien, maar dat hij hier het idee had dat hij van de ene ansichtkaart naar de andere reed....

Maar goed .. hij was hier 2 weken en heeft natuurlijk 2 weken supermooi weer gehad.

Even later arriveer ik bij een Djupvatnet, een zeer fraai meer waar altijd enorme ijsschotsen in drijven:

Hier is ook de afslag richting Dalsnibba, het uitzichtpunt over Geiranger. Veel auto's met caravan koppelen hier de caravan even af en dat is niet onverstandig want met caravan is het eigenlijk niet te doen om daar naar boven te gaan.

Weer even iets verder moet ik toch echt weer stoppen om te genieten van het uitzicht. En nu ik deze foto's terug zie ... sjonge jonge wat is dat toch mooi ... zie je het verschil tussen "echt" en "weerkaatsing" nog ?

Als ik weer achter het stuur zit bedenk ik me dat ik nu toch een beetje door moet rijden. Want zoals gezegd, ik heb nog flink wat campings op het programma staan vandaag.

Maar helaas .... daar doemen de gele borden weer voor me op. Weer met de weg aan de gang ... Maar als ik dichterbij kom zie ik dat de gehele weg is afgesloten:

Bij de hekken staat een meisje om het verkeer op te vangen en te informeren. Ze kijkt me aan en zegt "hey, you again ?". Ha ha ... deze dame stond maandagochtend ook bij Andalsnes toen daar een tunnel afgesloten was.

Ze vertelt nu dat de weg voor ruim een half uur wordt afgesloten omdat er op meerdere plekken stenen naar beneden zijn gekomen en dat die eerst moeten worden opgeruimd. Tja ... en dit is echt een vervelend gebied om te moeten wachten:

Trouwens wel frappant ... vorig jaar schreef ik op 17 juli het volgende "Maar iets verder dan de afslag richting Dalsnibba staat het ineens helemaal stil. Ik zie voor me al een enorme rij auto's en bussen. Ik stop achter een aantal bussen die iets ruimte tussen de "file" en de 3 bussen gelaten hebben. Waarschijnlijk omdat het "verderop" wat smaller is. Maar een aantal (ook Nederlandse) campers denkt er anders over en rijden - ondanks dat er achter mij ook al 8 auto's staan - de hele rij inclusief bussen voorbij. Dit zeer tot ongenoegen van een van de buschauffeurs die dat ook duidelijk laat blijken ha ha. Al met al staan we ruim een half uur stil en ineens rijdt het weer. Ook van de andere kant trouwens en wat er nou precies was ... geen idee. Ze zijn "ergens" mee bezig en het verkeer werd tegengehouden, maar geen idee waarom."

Na een half uur is de rij auto's niet meer te overzien:

Maar daarna kunnen we er dan toch eindelijk langs. Alle parkeerplaatsen hier waren trouwens uit voorzorg al afgesloten en overal geldt hier een stopverbod vanwege de vallende stenen/rotsen. Onwillekeurig kijk ik een paar keer de berg op, maar het gaat allemaal goed en even later draai ik de RV15 op richting Stryn.

En dan volgt even een minder stuk, want richting Stryn duik je direct een aantal tunnels in. Eerst eentje van 4,5 dan eentje van 3,5 en dan nog eentje van 2,5 km. Tunnels raak je op zich wel aan gewend, maar deze zijn bochtig, steil, slecht verlicht en redelijk smal. Een paar keer moet ik flink in de ankers omdat ik een vrachtwagen tegen kom. Niet echt fijn rijden.

Daarna volgt er nog 1 tunnel die wat makkelijker te berijden is en dan ineens doemt het enorme prachtige Strynsvatn voor me op. Dit is een behoorlijk groot meer waar diverse campings liggen en voor de gids moet ik er 2 bezoeken.

Bij de 1e camping, PlusCamp Strynsvatn, heb ik pech. Eigenaar John (uit te spreken als Joon) is niet aanwezig, maar hij wordt gebeld en even later krijg ik de telefoon in de handen gedrukt. Hij geeft aan dat hij er over een half uurtje kan zijn. No problem ... En dus maak ik eerst even een rondje over de camping en ook dit is geen verkeerde plek om te moeten wachten:

Even later is hij gearriveerd en nemen we de papieren door. Gelukkig wordt er koffie bijgeschonken want ik heb trek en heb af en toe gaapneigingen...

Op naar de volgende camping iets verderop: Mindresunde Camping ... een leuke kleine camping welke direct aan het meer ligt. Maar als ik me bij de receptie wil melden is het wel heel erg rustig. Niemand aanwezig ...

Gelukkig heb ik inmiddels van bijna alle eigenaren ook een mobiel nummer maar zover komt het niet eens. Er komt een jochie naar me toe om te zeggen dat de zoon van de eigenaar in een boot op het meer is en er zo aankomt.

Dus maak ik eerst mn rondje en wil daarna in de camper wat gaan eten, maar inmiddels is het bootje met zoon(tje) al gearriveerd. Hij geeft aan dat zn moeder pas over een half uur komt. Wat is dat toch met dat half uur vandaag ??

En dus heb ik eindelijk tijd om even wat te eten. Ook dit is weer een hele vervelende plek om te wachten:

Na ruim een half uur ga ik maar s bij de receptie informeren waar de eigenaresse blijft. Opnieuw wordt er gebeld en ik krijg te horen dat ik nog even moet wachten. Dus kruip ik nog even achter de laptop om mn mails op te halen. En dat komt goed uit want ik moet nog even wat regelen voor een boeking. Maar net als ik in de wacht zit bij RP Holidays komt er een man naar me toe. Omdat ik de afgelopen jaren altijd de eigenaresse gesproken heb, herken ik m niet, maar het blijkt de eigenaar te zijn. En hij is ongeduldig ha ha ... dus kap ik mn telefoongesprek maar af.

Het gesprek begint wat stug maar gaandeweg loopt het steeds beter en uiteindelijk doe ik bij deze camping voor 't eerst zaken. Super ...

Voor meer informatie kijk maar even op: http://www.campingwijzer.nl/Noorwegen/Sogn_og_Fjordane/Stryn/Mindresunde_Camping.aspx

Daarna kruip ik nog even weer achter de laptop omdat ik nog steeds moet bellen. Als ik dat geregeld heb ga ik weer verder. De 3e camping van vandaag is Stryn Camping welke aan de rand van deze wintersportplaats is gelegen.

Daar ben ik inmiddels wel gewend dat de eigenaresse er niet is. Ook nu wordt er weer gebeld en ik bedenk me al dat ik waarschijnlijk weer een half uur moet wachten. Maar nee .. in dit geval komt de eigenaresse helemaal niet. Ze is op vakantie en ze vraagt me om het met de 2 blonde Zweedse receptionistes af te wikkelen ... dus .......

Stryn is een plaats met een behoorlijk aantal winkels, restaurants en supermarkten en dus ga ik hier nog even boodschappen doen. Ik vind gelukkig een plekje in de schaduw voor mn camper en ga als een hazenwindmol door de super.

Want het begint nu toch wel wat laat te worden. En ik wil eigenlijk nog 2 campings bezoeken... Dus gauw door richting mn geliefde meren Oldevatn (bij Olden) en Lovatn (bij Loen).

Ook in Olden ligt regelmatig een cruiseschip en dan is het oppassen geblazen op de weg. Maar dit keer is het rustig en even later draai ik in Olden de weg op richting de Briksdalgletsjer. Dit is een behoorlijk druk dal met een flink aantal campings, de meesten vanwege de aanwezigheid van de gletsjer. De 1e camping welke ik hier ga bezoeken is Camping Oldevatn ("de camping bij het bruggetje"), een leuke camping direct aan het meer met echt supergoed sanitair. Naar mijn mening kan geen enkele camping hier in de omgeving daar tegen op. Als ik me meld is eigenaar Andreas zo gevonden ... huh ? geen half uur wachten deze keer ?

De afgelopen jaren hebben we goed contact opgebouwd en even later is de verlenging geregeld en de papieren ingevuld. Even twijfel ik om hier te blijven, maar voor de planning voor morgen is het beter om toch nog 1 camping verder te gaan.

Dat was ook oorspronkelijk mn bedoeling, maar als ik de camper op Gryta Camping geinstalleerd heb is het al 18.30 uur. Vervolgens raak ik ook nog aan de klets met mn Friese buurvrouwen en dan moet ik nog opschieten want de eigenaar wilde graag om 20.00 uur om tafel en ik wil nog wel even eten.

Na het eten kijk ik even of internet werkt .. yes .. super en dus check ik nog vlug even mn mailtjes voordat ik met de vriendelijke eigenaar in gesprek ga. Want het is ineens ook weer druk met boekingen. Het wordt tijd dat ik een secretaresse krijg ha ha. Het gesprek met de eigenaar is goed en ik doe goede zaken. We spreken af om morgenvroeg even wat foto's te nemen want daar is het nu te laat voor.

Voor meer info (over de hytter en de camping) kijk maar even op: http://www.vakantiewoningen-in-europa.nl/2856/vakantiewoning/sogn-og-fjordane-omgeving-olden-stryn-nordfjord/noorwegen

Terug bij de camper is het inmiddels 21.30 uur. Waar ik de energie vandaan haal, geen idee ... maar ik kruip nog even achter de laptop om met de boekingen aan de slag te gaan. Om 22.45 uur gaat de stekker eruit. Genoeg voor vandaag.