Noorwegen, route Eidsdal-Geiranger-Loen/Olden-Flåm, periode donderdag 29 juni 2006 - woensdag 5 juli 2006          

Donderdag 29 juni 2006.

Op naar de 1e veer richting Eidsdal. Toch weer anders met de camper. Ik maak me ook een beetje zorgen om de knik (zeg maar het moment waarop je de boot op rijd) omdat de camper nu eenmaal laag op de weg ligt. Maar ... geen enkel probleem !

Natuurlijk vaart de boot net weg als ik aan kom, maar hij gaat zo'n beetje om de 20 min., dus no problemo.

Kan ik de camper ook een keer van bovenaf bekijken:

En Eidsdal al vast verkennen, met aan het water de volgende camping die ik moet bezoeken, camping Ytterdal:

Even na 12 uur rijd ik Eidsdal binnen en koop ik eerst nog even een brood voordat ik de camping op rijd. De camping die ik moet bezoeken ligt bij het veer maar helaas is er niemand aanwezig en hangt er een bordje dat er vanavond wel iemand komt. Tja en nu ?

Maar inmiddels ben ik al een beetje gepokt en gemazeld. Ik vul het formulier zo ver mogelijk in en ga op zoek naar vaste campinggasten. Bij de 1e vang ik bot maar de 2e geeft mij aan dat de eigenaar met z'n tractor de vallei in is.

Dus eerst maar even eten. Maar als er na 3 kwartier nog niemand is gearriveerd besluit ik om toch maar weg te gaan. Misschien dat ik m onderweg tegen kom. Er loopt per slot van rekening maar 1 weg.

Na een paar km. zie ik een tractor in het land, maar zie ook een tractor uit de bergen komen. Ik houd m aan en vraag of hij de eigenaar is van camping Ytterdal. Ja dus en hij kijkt mij stomverbaasd aan. Weer gelukt ha ha !

Op naar Solvang Camping waar hopelijk vandaag mn laptop weer verschijnt. Maar helaas, ik ben er eerder dan mn laptop en als de post komt ... ook niets.

De ontvangst door Jos en Joze Kous is hartelijk en gastvrij. Ik voel me er meteen thuis en vind een mooi plekje, want ik heb besloten om te wachten totdat mn laptop er is.

Maar als Joze navraag doet blijkt het soms wel een paar weken te duren. Ik begin m nu toch wel te knijpen. Wat te doen ? Weg gaan en na laten sturen ? Eerst maar even een paar dagen wachten.

's avonds kijk ik tv en drink ik een pilsje bij mn buren Gert en Annie uit Boogensmilde (ik weet niet meer of het Boven- of Hoogersmilde was) en is het zomaar 23.00 uur.

Vrijdag 30 juni 2006.

Als ik bij het wakker worden uit het dakraam kijk zie ik een strakblauwe lucht. YES ! Effe een daggie niks, in afwachting van mn laptop. Lekker lezen en geniten van het zonnetje. Er hing trouwens vanochtend een plastic tasje met 2 VI's aan de camper (daar waar eerder het stokbrood in Frankrijk op lag..) met een briefje van de buren erbij. En gisteravond had ik al 2 kranten gekregen, lekker lezen ! En gewoon in het Nederlands. Heel apart !

Rond 11.00 uur heb ik een afspraak met de campingeigenaren en ze zijn accoord met een advertentie.

En omdat het zo mooi weer is draai ik uiteraard ook weer een wasje. Tegen 14. 00 uur kom hier de post, maar weer geen pakketje.

Nou ja, ik kan in ieder geval voetbal kijken vanmiddag en vanavond en ik heb besloten om morgen met de scooter naar Geiranger te gaan. Daar moet ik 3 campings bezoeken en ik wil ook naar het uitzichtpunt Dalsnibba waar ik liever met de scooter tegenop rijd dan met de camper.

Het uitzicht op de camping is werkelijk fenomenaal:

Zaterdag 1 juli 2006.

Redelijk op tijd vertrek ik op de scooter richting Geiranger en al direct wordt ik geconfronteerd met een nieuw fenomeen: op de scooter door de tunnel. Gelukkig is deze maar 600 m. maar lang zat, bah ... wat koud. Normaal krijg je dat niet mee als in de camper zit.

In Geiranger is het, zoals altijd (behalve in de winter) een drukte van jewelste. Eigenlijk stelt de plaats niet veel voor, maar waar je ook kijkt het uitzicht is altijd schitterend.

Op camping Geiranger doe ik geen zaken, maar op de 2e camping wil de campingeigenaar  wel een full color advertentie plaatsen. Omdat ik in Geiranger geen tankstation gezien heb vraag ik hun waar er hier ergens een tankstation is, want de scooter staat vrijwel droog en ik heb nog een beste klim voor de boeg.

Ze geeft aan dat er bij de haven een tankstation is en ik besluit om toch maar even terug te gaan. Daar gooi ik de tank vol voor NOK 42 (ca. EUR 5) en weer terug de bergen in. Inmiddels knapt het weer wat op, alleen het is nog wel behoorlijk bewolkt. Dat is jammer voor het uitzicht en de schittering van de zon op het helblauwe water. Maar goed, er hangen tenminste geen wolken tussen de bergen. De toppen zijn goed te zien.

Wie naar Geiranger gaat moet gewoon even naar Dalsnibba. Je moet een klein beetje tol betalen en als je hoogtevrees hebt mag je nog een beetje twijfelen, maar de tocht naar boven is echt de moeite waard:

Links zie je nog een stukje van de toegangsweg naar het uitzichtpunt.

En het zicht vanaf Dalsnibba:

Als je de weg volgt kom je vanzelf in Geiranger. Bovenin kun je het Geirangerfjord nog net zien. Op de foto is het inderdaad wat onduidelijk ...

Nee dit is niet de toegansweg naar Dalsnibba, dit is de "grote" weg naar Geiranger.

Dit ... is de toegangsweg naar Dalsnibba.

De weg er naar toe is 5 km. lang, grotendeels onverhard en zonder vangrail. Met steile afgronden vlak naast de weg. Eenmaal boven geniet ik van het prachtige uitzicht en maak me op voor de gevaarlijke rit naar beneden. Vooral in de bochten, waar veel steentjes liggen, is het oppassen geblazen.

Inmiddels heb ik het flink koud gekregen, Dalsnibba ligt op 1500 hoogte en je rijd een heel stuk door de sneeuw. Maar je handen verbergen is er niet bij want ik moet flink in de ankers.

Eenmaal weer op de verharde weg kom ik bij haarspeldbochten achter een "warme" bus terecht en slinger weer Geiranger in.

Onderweg een iets duidelijkere foto van het Geirangerfjord:

De plaats zelf kun je zo niet zien. Midden in zie je Geiranger camping, daar ligt het plaatsje om heen. Rechts iets boven het midden zie je de 3e camping die ik nog moet bezoeken en dat is ook gelijk de mooiste. Daarboven zie je (vaag) de weg weer naar boven slingeren richting Eidsdal.

En dit is het zicht vanaf die 3e camping richting Geiranger. Deze camping, Geirangerfjorden Feriesenter, ligt echt prachtig direct aan het water. Er is een klik met de eigenaar van de camping, we drinken gezellig samen koffie maar helaas komt het niet tot zaken.

Tegen 17.00 uur rijd ik Solvang Camping weer op. Zou mn laptop er al zijn ? Vlug naar de receptie maar helaas ...

Wat nu ? Hier blijven wachten met de kans dat het misschien nog wel een week duurt ?

Onder genot van een bakkie Senseo en na overleg met de buren heb ik besloten om toch maar te vertrekken. Mn buren Gert en Annie vertrekken woensdag richting Oslo. Ik ga nu een camping uitzoeken die direct aan hun route ligt en met de camping overleggen dat er een pakketje voor mij bezorgd wordt.

Mn buren gaan accoord en de camping gaat accoord. Mooi. Woensdagochtend bel ik Solvang Camping op om te horen of de buren het pakketje hebben meegenomen. Zo niet dan moeten we maar weer verder kijken.

Zaterdagavond geniet ik van het voetbal en wikkel ik de administratie af en de voorbereidingen voor de volgende campings.

Zondag 2 juli 2006.

De wekker gezet want ik wil op tijd weg en ook mn buren gaan op tijd weg (voor een dagtochtje) en ik wil hun nog even een hand schudden.

Als ik me gedoucht heb en heb afgerekend met Jos vertrek ik richting Geiranger. Ik heb de keuze om of via het Geirangerfjord richting Hellesylt te gaan, een boottocht van ca. 1 uur of weer via dezelfde weg als dat ik gisteren met de scooter heb afgelegd. Aangezien ik de boottocht (zeker een aanrader !) al 2x gemaakt heb kies ik voor de kortere rit door de bergen.

Maar voordat ik in Geiranger kom word ik al opgehouden:

Heel anders rijden dan met de scooter. Met de scooter was ik heel wendbaar (goh zullen ze bij de korfbal in Ruinen zeggen, is die Mol ook een keer wendbaar...) en nam ik elke binnenbocht, nu juist de buitenbocht om het hoogte verschil zo gering mogelijk te laten zijn. Anders kom ik namelijk door de knik met de achterkant van de camper aan de grond.

Eerst een heel stuk afdalen naar Geiranger en dan de klim naar boven aan de andere kant. Eenmaal boven stom ik bij een meer en sta weer versteld van de prachtige uitzichten en moedertje natuur. In het meer drijven grote stukken ijs. Van veraf lijken het wel onderzeeers. Van dichtbij lijkt het, omdat het water zo schoon en helder is, dat het ijs onder water blauw is:

Het zomerskigebied van Stryn (via de "258") laat ik links liggen en stop even om te eten. Ik heb een heel mooi plekje gevonden vlakbij een stroomversnelling/waterval en opnieuw met een prachtig uitzicht:

Via een hele rits tunnels rijd ik richting Stryn en bereik ik Strynsvatn, een soort van binnenfjord vlakbij Stryn, echt een prachtige route met mooie schitteringen van de bergen en dorpjes in het water:

Rond 13.30 uur bereik ik camping Stryn, naar mijn mening de minst mooie camping in de omgeving, maar de eigenaresse is aardig. Zaken doen zit er helaas niet in. Ik tank nog wat water bij een camperserviceplek in Stryn en maak me op voor de tocht naar Loen. (uit te spreken als Loe en)

Het weggetje naar de camping loopt direct langs het water en is "fietspadbreed", maar gelukkig rijden er wat auto's voor me om de 1e klap op te vangen voor het geval er plotseling wat om de hoek komt.

Camping Sande ligt magnifiek direct aan het meer en vanaf de camping heb je een uitzicht op de Jostedalsbreen, de grootste gletscher van Noord Europa met een oppervlakte van 486km2 en vele watervallen.

Ik "inspecteer" de camping maar de eigenaar heeft het heel druk en hij vraagt mij een plekje te zoeken en vanavond terug te komen. SUPER. Want het is inmiddels al behoorlijk warm geworden.

Ik vind een mooi plekje:

met vanaf de plek zicht op een waterval die met veel geweld langs de rotsen klettert:

Later op de middag zie ik dat de Tour de France vandaag ook in Saverne komt, daar waar ik (zo lijkt het) jaren geleden met de camper heb vastgezeten. Na het eten dus even naar de Tour de France gekeken en na de afwas ga ik richting receptie.

Na het invullen van de formulieren geeft Magne, de eigenaar, aan dat zijn vrouw Turid in de directie van Plus Camp zit. Een organisatie met heel veel campings in Noorwegen. Plus Camp heeft geen campings in eigendom maar is een soort van overkoepelende organisatie en heeft wel interesse om voor alle campings gezamenlijk een grote advertentie te plaatsen. SUPER. Ze gaat het overleggen en ik hoor zo gauw mogelijk.

Ik mag Magne (klinkt wel grappig) z'n telefoon gebruiken en daarna "moet" ik met hem aan het bier. Geen fluitje of zo, nee "gewoon" halve liters. We nemen plaats op veranda van het restaurant en daar vandaan is het uitzicht echt adembenemend. Dus vlug even mn camera opgehaald en omdat het zo mooi is op 2 momenten bijna dezelfde foto genomen:

En omdat het niet donker wordt raak ik helemaal de tijd kwijt. Dus na een hele avond kletsen, bier en ook nog zaken doen stap ik even na 23.00 uur weer de camper in.

Maandag 3 juli 2006.

Als ik afscheid genomen heb van Magne en Turid rijd ik richting Olden. Aan de weg van Olden naar de Briksdalgletscher zitten misschien wel 9 campings, maar uiteraard moet ik net die camping bezoeken waar we 6 jaar geleden gestaan hebben.

Dat weet ik nog goed, want ik stond toen op een morgen koffie te zetten toen ik een bekende auto over het bruggetje:

zag rijden. En inderdaad Rick & Margot. Heb toen maar wat extra koffie gezet en we zijn samen naar de gletscher geweest. Ik heb nu ook even staan wachten bij het bruggetje, maar er kwam geen bekende aan... (natuurlijk ook geen koffie gezet)

De camping ligt prachtig en 2 jaar gelden zijn er nieuwe sanitairvoorzieningen gekomen, maar de klik met de campingeigenaresse bleef uit. Dat wordt vanavond zeker geen bier drinken ha ha. Ze geeft aan dat ze nog op een eventuele advertentie terugkomt (ja ja) en ik hou ab.

Op naar Vassenden, een rit van 1,5 uur. Ik zigzag nu naar het Zuiden. Nu rijd ik ZW en morgen ZO richting het Sognefjord.

Onderweg probeer ik ergens mn mails op te gaan halen maar de bibliotheek is dicht. Bij de Tourist Office kan ik wel mailen (niet gratis) en zij geeft aan dat de bibliotheken de rest van de zomer dicht zijn aangezien de vakantie is aangebroken en de scholen ook gesloten zijn. Nu ben ik helemaal aan mn laptop toe. Ook in Vassenden doe ik geen zaken. De eigenaren zijn op vakantie maar het is een Plus Camp camping dus misschien komt dat allemaal nog goed als ik de deal met Turid Sande kan binnenhalen.

Inmiddels is het flink gaan regenen (waarschijnlijk alleen vandaag) en dat terwijl het in Nederland 30 gr. en meer is. Dus ik geef er vandaag de brui aan en mag op deze camping overnachten. De rest van de dag vermaak ik me met de Tour, eten koken, afwassen, administratie en verslag bijwerken en tv kijken.

Dinsdag 4 juli 2006.

Uit voorzorg rijd ik maar in 1 keer van de blokken het pad op, want het heeft gisteravond en vannacht behoorlijk geregend. Gelukkig valt het mee, ik kom niet weer opnieuw vast te zitten. Ik doe nog even boodschappen bij de SPAR naast de camping en betaal voor een zakkie siepels, een doosje ijsjes, een brood en een pakje ontbijtspek NOK 62 oftewel EUR 8...

Daarna richting Førde waar ik eh.... nog wat zaken moet regelen en onderweg word ik gebeld dat mn laptop weer of nog steeds in Nederland is. Iets fout gegaan met de post en nu dus maar weer opnieuw opgestuurd. Op zich jammer want ik heb inmiddels een kladblok vol geschreven en ca. 100 foto's gemaakt, maar nu heb ik wel iets meer speling om op tijd op de afgesproken camping te komen.

Als mn laptop wel was aangekomen zouden mn buren van de camping in Eidsdal deze morgen hebben meegenomen. Nu de laptop er voor dit weekend niet is kan ik wat meer van dit prachtige gebied genieten. De route over de "13" richting het veer bij Dragsvik is prachtig met heel veel watervallen en stroomversnellingen. En natuurlijk prachtige plaatjes:

Wat is echt en wat is spiegeling ? je zou de foto zo om kunnen draaien ...

Onderweg krijg ik het aan de stok met een aantal kamikazeschapen die recht en hard op de camper aan hollen. Als ze vlak voor de camper zijn en ik hard toeter schieten ze de berm in. Pffff.... had ik bijna shoarma moeten eten vanavond.

Ik "lunch" op een mooie P en kom om 14.20 uur bij het veer in Dragsvik aan. Ik moet wachten tot 15.15 uur, maar op een of andere manier geeft dat hier niet. Het is inmiddels weer mooi weer geworden en ik geniet van het prachtige uitzicht.

De jongen en het meisje van de kaartjes en de man van de veerboot discussieren nog even of de camper wel/niet langer is dan 7 m. (ik weet dat echt niet ...) en daarna rijd ik met nog 3 andere campers de boot op en geniet op het dek van het Sognefjord, het grootste fjord van Noorwegen, " de koning onder de fjorden" :

In Vangsnes bekijk ik een aantal campings maar ik ben niet tevreden en rijd door naar camping Vik die al wel in de gids staat. Het is inmiddels half 5 en van een Duitser op de camping begrijp ik dat je hier ontvangst hebt. Dus vannacht blijf ik maar hier.

De eigenaresse geeft aan dat ik maar een plekje moet zoeken en dat ze wel langs komt. Een uurtje later komt ze bij de camper, we drinken samen koffie, maar doen helaas geen zaken. Had ik er misschien een koekje bij moeten doen ...?

Tegen 18.00 uur ga ik pannekoeken bakken (want de melk is over datum) en terwijl ik de 1e pannekoek op eet begint mn Duitse buurvrouw een vis (later hoorde ik dat het zalm was ... maar dat ken ik alleen van de filet (...) van 75 cm. te ontleden. Lekker ...

Komt dat mens ook nog naar me toe met een emmer waarin een inktvis zit en vraagt ze me of ik weet hoe je die klaar moet maken. Dus ik zeg " mik maar op de barbeque" .. geintje ..

Oh ja, vandaag nog wat woorden gezien die weer veel op het Nederlands lijken:

vaskemaskin (spreek je uit als waskemasjien) --> wasmachine.

tidsskrift --> tijdschrift.

kofferruimte --> bagasjerom.

en de mooiste van vandaag: een tørrketrommel (de ø spreek je uit als "uh") --> een droogtrommel.

Woensdag 5 juli 2006.

Na een bakkie koffie ga ik voor een wandeling het dorpje in. Vlakbij de camping zit een sportzaak annex Tourist Office en ik groet de eigenaar die buiten staat met "goedemorgen". Ik had van de campingeigenaresse gehoord dat hij een Nederlander is...

Hij kijkt me verbaasd aan en praat vervolgens honderduit. Na een informatiedag in Nederland over Noorwegen zijn ze hier vorig jaar met 7 gezinnen komen wonen waarvan een aantal een eigen zaak zijn begonnen. Hij is zeer enthousiast en geeft aan dat hier zeker op recreatie en verhuur gebied veel te doen is. Zo staan er in een dorp verderop ca. 40 / 50 woningen leeg omdat de mensen er geen bestemming voor hebben. De jonge mensen trekken richting Oslo en Bergen en als oude mensen sterven blijft de woning gewoon leeg staan.

Tja ... en dan begint het bij mij wel te kriebelen ...

Nadeel van deze streek is echter dat vanaf eind september het plaatsje bijna in een spookstad verandert. Toeristen komen er bijna niet meer omdat de pas richting Voss dan gesloten is en je alleen via de boot hier kunt komen. Alleen de maand december trekt alles weer even aan. Het gebied is prachtig, het plaatsje knus:

en ik loop nog even langs het water waar een groot cruiseschip ligt:

Het schip komt uit Nassau (Bahama's) maar de mensen die uit de sloepen stappen kijken allemaal zo somber. Het zijn Duitsers ha ha.

Ze worden met bussen abgef .... eh weggebracht en door de omgeving gereden en vanavond om 19.00 uur moeten ze weer aan boord zijn.

Blij dat ik net door het dorpje gewandeld ben, want als ik met de camper weg rijd wemelt het van de treurige Duitsers.

Aan de rand van het dorp bezoek ik nog de Hoppenstad Staafkerk, gebouwd in 1130 en tot 1877 in gebruik geweest. De kerk is volledig van hout, ongelooflijk !!

En dan de bergen in. Ik maak vanuit "de lucht" nog even een foto van Vik:

en kom in de bergen voor de 3e keer mn Russische vriend tegen die opnieuw zn mooie vriendin (of vrouw ... of dochter ...) staat te fotograferen. Ik vraag me eigenlijk af of hij het landschap er ook nog bij op zet. Onderaan op de foto hieronder zie je nog net de weg naar beneden slingeren en daarna in een rechte streep door het dal richting Voss lopen.

Ik stop weer op een hele mooie plek om een broodje te eten en rond 13.30 uur rijd ik de 1e camping van vandaag in Gudvangen op. Echt een doortrekcamping direct aan de E16 maar wel een camping met een mooi uitzicht:

Daarna rijd ik nog even naar het plaatsje Gudvangen waar het Naerøyfjord begint, een van de mooiste fjorden van Noorwegen. Het Naerøyfjord is bekend omdat het het smalste fjord en daardoor ook het diepste fjord van Noorwegen is. De bergen lopen namelijk door onder water... Door de hoge bijna loodrechte bergen kunnen de zonnestralen hier slechts 5 mnd per jaar in het dal komen.

Via een tunnel van 11,4 km, even adem halen, en daarna van 5 km. bereik ik Flåm (uit te spreken als Floom). Overigens met de tunnel bij Flåm en de tunnel van Aurland naar Laerdal (de langste ter wereld van 24 km.) bestaat de E16 over een stuk van 50 km. uit 40 km. tunnels.

In Flåm neem ik een nieuwe camping op en dat dat geen slechte keus is merk ik 's avonds want voor het eerst kom ik op een camping die nagenoeg vol is. Nu is het natuurlijk ook inmiddels hoogseizoen. De Noren krijgen dit weekend vakantie en tot 15 augustus is het nu toch wat drukker.

De campingeigenaar Jon reageert enthousiast, maar ook hier word ik gevraagd om 's avonds weer te komen.  En dat vind ik geen verkeerd idee want het is (ook hier) bloedheet. En bovendien kun je beter zaken doen als de campingeigenaar tijd heeft en je er onder het genot van een bakkie koffie rustig over kunt praten.

Hij vraagt of ik hier wel blijven overnachten (ach .. nou toe maar ..) en vraagt of ik een mooi uitzicht wil (wat dacht je ..) en hij loodst mij naar een prachtige plek:

met een magnifiek uitzicht:

Aan het eind van de middag loop ik naar beneden waar, naast de vele cruiseschepen in de haven,

wauw !

de grootste attractie van dit plaatsje is --> de Flåmsbanen, een trein die over een afstand van 20 km. bijna een 1 km. stijgt (Myrdal 867 m.) Onderweg prachtige uitzichten en o.a. de 225 m. hoge waterval Kjosfossen waar de trein ook even stopt. Wat veel mensen vergeten of niet weten is dat dit niet alleen een toeristische trekpleister is. In Myrdal kun je overstappen op de doorgaande treinverbinding tussen Oslo en Bergen. Om die reden zijn er 's avonds op Flåmcamping ook heel veel rugzaktoeristen.

Overigens zijn ook mn treurige Duitse vrienden in Myrdal op de trein gezet want ik zie de sloepen in de haven weer mensen naar de boot brengen die vanaf de trein komen.

Ik ben zelf trouwens niet zelf met de trein geweest (lijkt me leuker met z'n tweeen) maar het is zeker aan te bevelen:

Als ik de spaghetti di mama op heb en de afwas gedaan heb loop ik richting receptie, waar ik een afspraak met Jon heb. Het klikt, leuk gesprek, bakkie koffie, moe brengt nog wat chocolaatjes en ik doe bijna zaken. Bijna ... ik heb het gevoel dat hij eerst opname in het boek wil zien. Oke, dan volgend jaar maar weer proberen.

Later op de avond loop ik nog even over de camping. Ik schat dat er zo'n 50 campers staan. Toch vreemd dat hier in Noorwegen, waar je vrij mag kamperen, zoveel campers op de campings staan. Als ik terug ben bij de camper staat er een giga grote Noorse Eura Mobilcamper naast me. En heel grappig .. met een hond: Nala (een Berner Senner).