Noorwegen, route Aurland-Lom-Skjåk-Vågåmo, periode donderdag 6 juli 2006 - woensdag 12 juli 2006          

Donderdag 6 juli 2006.

Redelijk op tijd vertrokken want ik heb een flinke rit + de nodige campings op het programma staan. In Aurland pak ik niet de 24 km. lange tunnel maar de "Aurlandsvegen" waar ze net een nieuw uitzichtpunt gemaakt hebben. Schitterend ! Je hebt het idee dat je boven het fjord zweeft:

Boven zicht op Aurland waar ik een half uur geleden boodschappen gedaan heb en onder zicht op het Aurlandsfjord.

Ondanks dat ik een paar auto's met caravan tegen kwam is met name het stak vanaf Aurland bijna niet te doen. Met de camper heb ik er in sommige haardspeldbochten al moeite mee en dat stuk is zo smal dat je nog geen fietser kan passeren. Ik moet dan ook 2x een stuk achteruit als ik een andere camper tegen kom.

De Aurlandsvegen brengen je tot een hoogte van 1306m. Normaal rijd je (ook in de zomer) langs muren van sneeuw, maar dat is dit jaar niet het geval. De winter in Noorwegen, met name aan de Westkant, was dit jaar zacht en eind mei/begin juni temperaturen van ca. 30 graden hebben de sneeuw niet goed gedaan.

Maar niettemin is het uitzicht magnifiek. Omdat je boven de boomgrens zit waan je je in een maanlandschap en als het hier slecht weer is kun je er beter niet zijn. Het zal wel opgevallen zijn dat ik vaak foto's neem waar de camper bij op staat .. dat komt omdat je normaal je vrouw/vriendin of kinderen op de foto zet. Dus maar even een Noorse mevrouw gevraagd of ze een foto van mij wilde maken.

Met de campingbezoeken gaat het de laatste dagen wat minder, tenminste wat de advertenties betreft. Vandaag 3 campings bezocht waarbij ik op de grootste camping in Laerdal de eigenaar bereid vind om een link te plaatsen. Daar overnacht ik ook want morgen wil ik naar de Vettisfossen in Ǻrdal, een waterval met een valhoogte van maar liefst 275 m.

Ik moet er wel 100 km. voor omrijden en 3 uur voor lopen, maar goed, je moet er wat voor over hebben...

Vrijdag 7 juli 2006.

"je moet er wat voor over hebben" schreef ik gisteren. Nou dat moest ik zeker...

Om 11.00 uur reed ik de parkeerplaats op bij Hjelle, iets boven Øvre Ǻrdal. Daar is ook net een Nederlands gezin gearriveerd die samen met de kids de tocht gaan maken. "dat moet te doen zijn dus .."

Na een poosje kom ik hun achterop en loop ik een tijdje met hen op, tenminste dat is de bedoeling. Maar op de een of andere manier klikt het en ik vind het ook wel fijn om niet alleen te hoeven lopen. Zeker niet met al die ravijnen vlak naast je.

Gewoon een waterval onderweg:

Volgens het boekje is het 45 min. lopen naar "de boerderij" en daarna nog een half uur.

Na ruim een uur komen we bij de boerderij aan en ga ik daar samen met Peter, Corine en de kids even een versnapering halen, want in de boerderij is een soort van eetcafe gevestigd. Omdat ik me een beetje verkeken had op de duur (en ik niet alleen..) heb ik geen eten bij me, dus kies ik voor een "waffel with jam en rømme" (wafel met jam en slagroom).

De boerderij annex waffelhuset:

En als je nou denkt dat je het moeilijkste gehad hebt ... eeeecht niet. Het klimmen en dalen wordt alleen maar steiler en ik krijg steeds meer respect voor de kleine kids. De waterval is mooi en indrukwekkend maar we twijfelen over de lengte ... Uiteraard hebben we dit bij de boerderij nog even gevraagd en de reactie was dat het water nog heel diep in de rotsen valt en dat kun je het beste zien van bovenaf .. ja ja...

Peter en Corine en de kids ...

en ik zei de gek ..

Onderweg zien we nog andere mooie watervallen en in de stroomversnelling prachtig helblauw water. Rechts zie je een klein stukje van het pad waar we over heen liepen.

Op de terugweg nog even weer richting "de boerderij". Dit keer voor een "waffel with goatcheese". Heerlijk ! al doet anders vermoeden, want de kaas is caramelbruin.

Tegen 17.00 uur zijn we weer terug op de parkeerplaats en zien we ook daar een mooie waterval .. tja.

Ik zet voor ons een bakkie koffie en tracteer de kids op een ijsje. Ik fris me even op, trek schone kleren aan en nog even aan het werk. Toch makkelijk zo'n camper.

Op naar Gaupne. Onderweg wilde ik nog een nieuwe camping opnemen maar dat vind ik wel goed.

Als ik richting de veer Fodnes-Mannheller rijd valt de regen met bakken uit de lucht. Maar in de verte schijnt de zon en dat heeft iets heel aparts ...

De veer is de kortste die ik tot nu toe gehad heb, maar ook de duurste (NOK 230 = EUR 30 tot 7 m). Niet echt logisch. Volgens mij betaal je in de prijs ook de tol voor de vele tunnels, want het is bijna tunnel uit, veer op en direct (met 2 rijstroken) de tunnel in. In de tunnel ritsen en dan in colonne naar Sogndal.

Op de camper voor mij staat achterop : Traume nicht dein leben, lebe deinen traum ...

Om 19.30 uur rijd ik camping Sandvik in Gaupne op. De eigenaar geeft aan dat ik hier wel mag overnachten en we spreken af om later op de avond het formulier in te vullen.

Speciaal voor dit soort situaties (voor mijn doen late aankomst) mik ik een pizza in de over en als voorgerecht een cup-a-asperge-soep.

Op het gesprek met de campingeigenaar na, lig ik voor pampus op de bank, oh nee .. die heb ik niet, maar wel languit op de stoel en kijk ik nog even tv.

Zaterdag 8 juli 2006.

Pap in de benen, niet vooruit te branden, dus rustig an vanmorgen. Bakkie drinken, even afwassen en pas rond 11.00 uur rijd ik van de camping.

Vandaag staat de "55" richting Lom op het programma. Deze weg is inmiddels aangemerkt als "Nationale Touristvegen". Het 1e stuk loopt vlak langs het fjord maar na Skjølden gaat het flink de bergen in.

In Skjølden neem ik nog een nieuwe camping op, al heeft de eigenaresse niet echt veel interesse en staat een Let's meisje, die slecht Engels spreekt, mij te woord. De camping ligt echter mooi en een waterval vlak naast de camping valt bijna op je tent.

Als ik de camping afrijd begint het flink te regenen. Het lijkt gedaan met het mooie weer... Het 1e stuk is zeer steil en smal. Af te raden voor auto's met caravan want sommige haarspeldbochten moet ik in de "1" nemen en ik kan de bocht net halen. En net als ik de kachel wat hoger zet krijg ik de eerste wielrenners in het vizier. Eerst denk ik dat het gewoon een paar gekken zijn, maar al gauw blijkt het een wielertocht/wedstrijd te zijn.

In 1 bocht "heb ik er bijna eentje voor", eenvoudigweg omdat ik de hele bocht nodig heb en die wielrenners als kometen naar beneden komen vallen.

Eenmaal boven in de bergen met sneeuw langs de weg en regen die met bakken uit de lucht valt, begin ik toch wel wat medelijden met ze te krijgen. Als ik even uitstap voor een foto heb ik het gevoel dat het rond het vriespunt is. Brrrrr....

Voor de rest van de tocht blijf ik lekker warm in de camper. Ook de bergrit naar Juvasshytta (zomerskigebied van Lom) laat ik links, oh nee, rechts liggen.

Vlug naar Gjeilo camping in Skjåk want als het goed is, is mijn laptop daar inmiddels aangekomen.

Om 15.30 uur rijd ik de camping op, maar helaas .... nog niets. Ik neem de gegevens van de camping op en zoek een plekje. Ik vind een plekje vlakbij een Duitse camper met een schotel. Dit zal toch wel ontvangst hebben met het oog op de wedstrijd van vanavond. De eigenaresse gaat maandagochtend met het postkantoor bellen, dus tot die tijd blijf ik hier.

Zondag 9 juli 2006.

Ook als ik (een beetje) wakker ben regent het, maar als ik eenmaal buiten ben is het droog. Ik breng de ochtend door met lezen en koffie drinken en na het middageten wil ik eindelijk de camper gaan wassen. Ja ja, het is zondag. Maar de campingeigenaresse vind het geen probleem, het is vrij rustig op de camping, ik heb de ruimte om de camper heen en is het mooi weer om te wasen (af en toe spattert het wat).

4 uur later heb ik m helemaal schoon. Vooral het dag is wat lastig (door de dakramen ..) en de auto was echt heel smerig. Het water in de emmer heb ik geloof ik wel 8 keer vervangen.

's avonds kijk ik uiteraard naar de finale en krijg gezelschap van mn Zwitserse buurman en later z'n kids. Dat Zwitsers is overigens echt niet te verstaan maar gelukkig spreken ze redelijk Duits. Als ze om 23.00 uur vertrekken loop ik nog even naar het strand waar mn "DLG buren" uit Zutphen en 4 Duitsers een vuurtje aan het stoken zijn. Uiteraard moet het bij de Duitsers gepaard gaan met veel eten (het is na 23.00 uur !!) en veel bier (opa Mol - beugel - flesjes ).

Na een uurtje houd ik het voor gezien en ga ik weer naar mn schone camper.

Maandag 10 juli 2006.

En opnieuw regent het. Dit keer de hele ochtend, dus hang en lees ik wat in de camper. Aan het eind van de ochtend zie ik de eigenaresse en vraag ik haar of m'n pakketje als ik aangekomen. Niet dus ... en ze heeft ook al gebeld, maar helaas. Ze geeft mij aan dat ik wel naar de boerderij kan gaan en samen met haar zoon even op internet kan kijken. Op de site van de Noorse post kun je aan de hand van het verzendnr. kijken waar het pakketje zich bevind.

We worden niet vrolijk van de uitkomst en Sverre, de zoon van de campingeigenaresse, wacht er nog een telefoontje aan. De dame van de Posten geeft aan dat het pakketje afgelopen vrijdag vanuit Nederland is verzonden, terwijl het toch echt al dinsdag verstuurd is.

Hij zal vanavond nog een keer bellen. Dus vandaag nog maar hier blijven. Morgen vertrek ik, nadat de post geweest is, richting 2 andere campings hier verderop en kan dan woensdagochtend hier weer langs rijden. Is het er dan nog niet, dan rijd ik door om eerst nog 4 campings te bezoeken en dan vrijdag weer hierheen te rijden. Ik moet dan wel een stuk omrijden maar ik wil nu toch echt wel een keer mn laptop hebben.

Na de afwas en het brood eten (Kneipbrød) klaart het ineens op en dan is het gelijk ook gehoorlijk warm. Ik geniet van het zonnetje en mn boek. Goh, het lijkt wel vakantie ha ha.

Tegen 19.00 uur etten kokken --> Duitse aardappels, verse Duitse blikgroente en Duitse worst, sjonge jonge ... als dat maar smaakt.

mn plekkie op Gjeilo camping. Ook overdag hield ik de screens vaak dicht zodat de warmte wat buiten bleef.

Dinsdag 11 juli 2006.

Het zonnetje schijnt ! Ik wacht vanochtend totdat de post geweest is en dan aan het werk. Tegen 12.00 uur breek ik op en rijd richting het huis van Sverre en Tanya. Helaas geen post. Hij nodigt me uit om binnen te komen en samen kijken we nog even op Internet. En .. er zit schot in, maar helaas de verkeerde kant op: het pakketje ligt nu bij de douane in Oslo....

Voordat ik me af vraag hoe lang het nog gaat duren pakt Sverre de telefoon en belt opnieuw met de post. Uitslag: als de papieren in orde zijn zal het pakketje over een paar dagen op de camping bezorgd worden. Ben benieuwd.

Kmag mn mails ook nog even ophalen. Wat toch een aardige mensen ! Ik zit bij hun in de studeerkamer mn mails op te halen, terwijl hun in de keuken zitten te eten. Heel apart !!

Vanmiddag heb ik 2 campings op het programma staan. En het zit me niet mee .... Op de 1e camping is niemand aanwezig en net als ik een briefje heb achter gelaten dat ik morgenvroeg terug kom, komt de zoon van de eigenaar aanlopen. Hij zal de boodschap doorgeven.

Op de 2e camping een verrassing. In de gids staat dat er 40 plaatsen zijn, maar het blijken er maar 10 te zijn waarvan ook nog 3 in gebruik zijn als seizoensplaats. Dat schiet dus niet op. Ik geef de eigenaresse aan dat ik de vermelding niet langer in het boek kan laten staan. Ze is "not amused".

Op de weg terug naar de 1e camping zie ik ineens in hetzelfde dorp (Skjåk, uit te spreken als sjok) een mooie camping met tennisbaan en een meertje. (van de 50 campings die ik tot nu toe bezocht heb is dit de 2e met een tennisbaan)

De eigenaar is geinteresseerd en ik blijf hier overnachten Het weer is heel vreemd vandaag. Als de zon weg is kun je de trui wel aan, maar dan is het plotseling weer heel mooi weer. Gelukkig is het droog.

Woensdag 12 juli 2006.

Om 10.30 uur heb ik een afspraak op een camping hier vlakbij (waar gisteren niemand was) dus ik moet "opschieten". Op Bispen Camping waar ik nu sta, is een mooie "bobilserviceplek" waar ik het vuil water en het toilet leeg en ik schoon water kan tanken. Zo, de camper kan er weer een poosje tegen.

De eigenaar van Storøya camping is mooi op tijd, maar zoals zo vaak is deze camping er maar "voor erbij" dus geen advertentie of link.

Op naar Lom. Eerst even voor een paar honderd kronen boodschappen gedaan en dan richting de camping in Lom. Die is niet moeilijk te vinden want dit beslaat ongeveer 1/4 van het hele dorp. Een potentiele kandidaat om zaken mee te doen, maar ik tref het niet. De "redheadgirl" geeft aan dat de eigenaar ziek is en de manager op vakantie. Ze vraagt me om een mail te sturen. Oke .., de terugkomst van mn laptop en een camping met WIFI wordt steeds belangrijker.

r Gelukkig word ik op de laatste campings "niet meer geplaagd" met het feit dat ze op de camping gratis WIFI hebben maar dat mn laptop er nog niet is...

De 3e camping voor vandaag ligt een half uurtje verderop in Vågåmo en onderweg stop ik nog even om brood te eten. In  Vågåmo aangekomen blijkt ook daar de eigenaar niet aanwezig maar de zoon geeft aan dat ik wel kan overnachten en dat ik vanavond maar terug moet komen.

Ik vind een mooi plekje en gelukkig is het nog steeds droog. Tegen de avond loopt de camping helemaal vol. Je kunt nu dagelijks merken dt het drukker wordt op de campings.

Vandaag eet ik rijst met een prutje wat lijkt op snert maar het niet is. In Duitsland gekocht en niet goed opgelet.

Gelukkig is er nog wat over voor morgen ...