Vertrek vanaf zondag 21 januari 2007 - zaterdag 27 januari 2007.

Route Houten - Breda - Antwerpen -  Lille - Parijs - Orleans - Limoges - Toulouse - Gruissan - Barcelona - Salou - Cambrils - Vinaros.

Zondag 21 januari 2007.

Soms loopt het anders ...

Een goed begin is het halve werk ... dus .... een slecht begin is prutswerk ?? Want op dit moment had ik 600 km. zuidelijker moeten staan, in Frankrijk tussen Orleans en Limoges. Maar in plaats daarvan sta ik hier:

oftewel bij Camper Centraal in Houten. Wat ging er mis ?

Nou eigenlijk t/m gisteravond niets. Ik was klaar voor vertrek. Vanmorgen zou ik nog even de schotel die ik geleend had terugbrengen en nog even bij Timo langs. Maar toen ik gisteravond nog even voetbal wilde kijken weigerde de volautomatische schotel. Niet volautomatisch dus, sterker nog .. hij deed niets. Een paar weken terug heb ik dat probleem ook gehad maar toen ik daarna een week in Utrecht gestaan heb en verder geen problemen meer had heb ik er eerlijk gezegd ook niet meer aan gedacht.

Tot gisteravond dus. Van alles geprobeerd, op dak gekropen, boekje erbij .. maar helaas. Dus uiteindelijk toch maar besloten om niet te gokken op de wijsheid van een camperdealer in Frankrijk maar toch maar gekozen voor mn eigen dealer. Maar ja, die gaat morgenochtend pas open. Dus vanmiddag maar doorgereden naar Houten en nu maar hopen dat ze me morgenochtend direct kunnen helpen. Ze weten inmiddels dat ik hier sta....

Maandag 22 januari 2007.

Uiteraard lig ik om 8.00 uur voor de deur. Het is even spannend want de planning loopt natuurlijk helemaal in de soep, maar uiteindelijk is de dealer bereid om direct even te kijken. Na een paar uur zoeken hebben ze nog niets gevonden en ze geven me 2 opties:

1. ze halen de schotel van dak en sturen deze naar de fabrikant in Italie. Verwachting is dat de schotel dan na 2 weken weer terug is ...

2. het zo laten, oftewel 3 maanden geen tv.

Ik geef aan dat dit beide voor mij geen optie is en de agent van Teleco in Nederland wordt ingeschakeld. Daarna worden opnieuw wat dingen bekeken en geprobeerd, maar helaas. Uiteindelijk, en opnieuw na contact met de agent van Teleco, besluit de dealer om er maar een geheel nieuwe op te zetten. Verwachting: rond 15.00 uur klaar.

Aan het begin van de middag heb ik al even gekeken naar het Europese weer en vanwege het naderende winterweer besluit ik maar direct weg te gaan.

Antwerpen bereik ik net voor de spits, dat gaat net goed. Het is wel heel druk maar gelukkig (bijna) geen file. Bij Lille kom ik echter wel in de nasleep van de spits terecht en heb behoorlijk oponthoud. Als ik Lille uit ben mik ik een pizza in de oven, want mn maag is behoorlijk aan het knorren.

Na het eten wil ik in ieder geval Parijs voorbij, dan zie ik wel weer.

Rond 20.00 uur kom ik op de rondweg van Parijs. Het is wel druk, maar ik kan behoorlijk doorrijden. Op de weg naar Orleans stop ik even voor een bakkie en om op de kaart te kijken waar ik ga overnachten. Inmiddels is het al 21.30 uur en de uitgezochte camperplaats in Levrouw is nog bijna 2 uur rijden. Dat wordt me te gek en ik vind er eentje op een half uur rijden in Beaugency.

Tegen 22.30 uur rijd ik de camperplaats op en zelfs in het donker kan ik zien dat het een prachtig plekje is. Op de kade van de Loire en met uitzicht op een mooie brug. Er staan zelfs nog 4 campers. Heel apart.

Uiteraard heb ik het helemaal gehad en pak nog even een welverdiende borrel. Wat een dag ! (niet wetende wat morgen gaat komen ..)

Dinsdag 23 januari 2007.

Als ik wakker word waait het flink maar verder is het redelijk weer. Naar Milhac in de Dordogne is met stop ongeveer 5 uur rijden dus ik doe eerst nog ff kalmpies aan. Maar als ik met internet geen verbinding kan krijgen besluit ik toch maar te vertrekken. Ik maak nog even een foto van deze camperplaats:

en vertrek (binnendoor) richting Vierzon. Daar pak ik de tolweg richting Limoges. Maar als ik tolpoortjes passeer zie ik dat de politie alle vrachtwagens van de weg haalt. Het is inderdaad wel wat wit op de weg, maar wat de reden is.... Minutenlang rijd ik langs vrachtwagens die op de vluchtstrook geparkeerd staan. Bij een volgende afrit opnieuw politie. Personenauto's en busjes worden doorgelaten maar enkele weigerende vrachtwagenchauffeurs worden van de weg gehaald. Tja .. en dan wordt het gauw minder:

In colonne rijd ik richting Chateauroux. Soms stapvoets, soms is de weg bijna schoon. Maar dan gaat het helemaal mis. In de verte zie ik op een heuvel allemaal "alarmlichtjes". Een grote vrachtwagen staat schuin over de weg en automobilisten komen in hun poging om om de vrachtwagen (door de sneeuw) heen te rijden vast te zitten. Maar uiteindelijk lukt het ze wel. Als ik door een grote bestelbus ingehaald wordt besluit ik het ook maar te proberen. Maar helaas ... bijna tegen de vangrail. Gelukkig heeft de auto achter mij gewacht en kan ik weer terug op het schone gedeelte te komen. Ik besluit maar achter de vrachtwagen te blijven staan:

Andere auto's blijven nu ook staan en even heb ik het idee dat ik hier - midden op de snelweg - moet overnachten. Maar dan komt de reddende engel, een sneeuwschuiver. Die maakt een baan om mij en de vrachtauto heen en even ben ik bang dat ik hier toch nog niet weg kom maar dan zie ik dat ze zand voor en onder de vrachtauto aan het gooien zijn. Even later rijden we. Het gaat niet hard, maar we rijden.

Maar bij Argenton wordt alles van de weg gehaald. Commentaar van de gendarme: te gevaarlijk. Tja .. en dan ?

Bovenaan de afrit is het opnieuw mis. De vrachtwagen komt opnieuw vast te zitten:

Als we weer rijden pak ik de "bis-route" richting Limoges maar bij de 1e de beste heuvel vind de camper het wel best. Ik begin te spinnen en kom in de berm te staan. Ik ben net een tankstation gepasseerd en laat m terugrollen. Daar kan ik gelukkig keren. Ik besluit naar het dichtstbijzijnde dorp te rijden en als ik daar een auto in de sloot zie staan en 2 busjes een rotonde geblokkeerd hebben, houd ik het voor gezien.

Ik vind een mooi plekje aan de rand van een industerrein en parkeer achter een paar vrachtwagens. Hopen dat het morgen beter is ...

's avonds heb ik het helemaal gehad en ondanks dat de schotel het weer doet durf ik m nu niet te gebruiken, want er ligt een flink pak sneeuw op dak.

Dus maar even lekker een dvdtje kijken. Aan het eind van de avond ben ik aardig door "mn stroom" heen en besluit ik eindelijk maar s te gaan sudoku-en, en dat is eigenlijk best leuk..

In de loop van de avond krijg ik nog wat gezelschap van een paar vrachtwagens, een camper en een busje welke vlak achter me parkeert. Die hebben natuurlijk geen verwarming en dus blijft de motor de hele nacht draaien. Maar ondanks dat het busje een paar meter achter me staat, slaap ik als een os.

Woensdag 24 januari 2007.

Ik werd vanochtend om half 7 wakker omdat het ineens rustig was ha ha. Het busje was weggereden. Daarna nog even "soezen" en tegen 8.00 uur deruut en alles gelijk opruimen. Want ik wil zsm weg. Ik heb al wel gezien dat de auto's vrij snel rijden .. zou de weg schoon zijn ?

Oh jee, ik moet nogal wat moeite doen om van de plek te komen:

Uiteindelijk achteruit de "hoofdweg" opgereden en vervolgens richting snelweg. Dit ziet er nog niet best uit. En dan ... yes ! het rijdt op de snelweg. En het ziet er schoon uit.

Maar na 50 km. is het weer mis. Weer politie op de weg en kilometers lang vrachtwagens op zowel de rechterstrook als op de vluchtstrook. Ongelooflijk !

Af en toe steekt er een de hand op.. Nederlander waarschijnlijk. Ik heb ineens wel veel meer waardering gekregen voor het beroep vrachtwagenchauffeur. Want overal waar je kijkt: gestrande vrachtwagens:

En soms helemaal ingesneeuwd op de linkerbaan. Linke soep met rijden dus ...

Bij Limoges is er bijna helemaal geen sneeuw, zal wel door de "warmte" van de stad komen. Even denk ik dat het voorbij is, maar even verder weer gestrande vrachtwagens en 1 baan vrij. Dan, ca 10 km. ten noorden van Brive zie ik ineens groene heuvels. Nooit geweten dat je daar zo blij van kunt worden ha ha. Want onderweg zag ik al een paar auto's die vast kwamen te zitten toen ze probeerden de niet sneeuw vrij gemaakte afritten te nemen.

En straks moet ik nog ca. 20 km. over landweggetjes rijden ....

Maar als ik bij de afrit bij Souillac kom is er niets aan de hand. De wegen zijn schoon en het zonnetje komt erdoor, en dan ziet de wereld er ineens weer veel mooier uit:

En dan eindelijk ... bereik ik Milhac:

Hier heb ik vorig jaar ook een paar weken gestaan bij Les Maurelles. Een notarishuis met een aantal bijgebouwen en een prachtig zwembad. Vorig jaar waren Peter en Rita Kerkhoff nog eigenaar, maar zij hebben het verkocht aan Erica en Philippe Cabos. Met de nieuwe eigenaren heb ik afgesproken om voor hen ook de accommodaties te gaan verhuren (kijk maar op http://home.hetnet.nl/~recreatiewoning/index.html) en ze wilden graag kennis maken.

Wel een beetje vreemd, als je hier aankomt verwacht je gewoon dat Peter en Rita je nog gewoon op staan te wachten. Maar de ontvangst is hartelijk en ik mag weer op "mn oude plekkie" staan:

Ik mag ook gebruik maken van de douche in een van de chambres d'hotes, ik heb stroom, de senseo werkt, de schotel heeft ontvangst. Helemaal super !

En ik ben uitgenodigd om vanavond mee te eten...

Morgen ga ik bij Peter en Rita op bezoek. Die wonen nu in Gruissan, aan de Middellandse Zee vlakbij Narbonne. Ook daar is het nu geen (ge)strand weer, maar goed, het is niet anders ..

Donderdag 25 januari 2007.

Gisteravond lekker gegeten in het grote huis. Franse groentesoep vooraf, rijst met forel als hoofdgerecht, een tussendoortje met allemaal soorten kaas en een speciaal Frans nagerecht: de vorm van een taart maar de smaak van een banketstaaf. Deze taart is een gebruik van deze tijd (of eigenlijk begin januari) en als je geluk hebt "zit er een koning in en mag je een koningin uitzoeken". Vanwege "3 koningen" zit er dan een klein poppetje in waar je je tanden wel op stuk kunt bijten, maar dat "geluk" had ik dus niet.

Enfin (=Frans) het smaakt goed en de wijn erbij is voortreffelijk.

Maar de nacht ... brrrrrr .... wat was het vannacht koud. Gisteren heb ik nog getwijfeld of ik nog een nacht zou blijven maar ik geloof dat ik dat maar niet doe. En terwijl ik daar over nadenk hoor ik op de radio dat er misschien weer kans op neige is. Maar gauw weg hier. Want als die kleine weggetjes hier onder de sneeuw komen, kom ik echt niet meer weg.

Dus vlug alles aan kant gemaakt en om half 10 rijd ik richting zuiden. Intussen heb ik Peter een mailtje gestuurd hoe laat ik ongeveer in Gruissan ben. In totaal is het naar Gruissan (vlakbij Narbonne aan de Middellandse Zee) nog 335 km. rijden en met een lunchstop doe ik daar ongeveer 4 uur over.

Bij aankomst bel ik Peter want ze wonen nu tijdelijk in het oude gedeelte van Gruissan en daar kun je met de camper niet komen. De ontvangst is, zoals altijd, hartelijk en we kletsen zo weer een eind weg. Maar ik weet dat Peter en Rita zo weg moeten en dus loodst de dochter mij naar een camperplaats in Gruissan-Plage. Inderdaad op het strand:

Het is er al behoorlijk druk en het is nog maar half 4. Dat betekent dat er hier waarschijnlijk al wat mensen langer staan. In de loop van de avond wordt het zelfs druk en als ik 's avonds even mn kop in de frisse wind gooi zie ik dat er zo'n 25/30 campers staan.

Wat ondanks dat het hier overdag een stuk warmer is (en hier geen sneeuw ligt) is het 's nachts nog steeds koud (rond het vriespunt). Dat is hier echt niet gebruikelijk en ik heb net al op weeronline.nl gezien dat het volgende week behoorlijk warmer wordt (overdag ong. 15 graden en 's nachts de temperatuur van wat het nu overdag is).

Maar goed, dan zit ik al in Spanje. Want ik heb de route inmiddels uitgestippeld en besloten om zaterdag door te rijden richting Valencia. Daar heb ik op de grens van Catalunya en Valenciana een camping uitgezocht waar ik in ieder geval ook zondag kan blijven staan, zodat ik dan mn verdere reis kan voorbereiden.

Mn voornemen om dat al "thuis" te doen is dus weer mislukt.

Vrijdag 26 januari 2007.

Al op tijd word ik wakker van vertrekkende campers. Tja, dat krijg je als er zo veel staan. Maar goed, ik wil vandaag even flink aan het werk want ik moet nog steeds al het nawerk van de Vakantiebeurs doen. En dat red ik niet in een dag. De kachel even op vol want het is echt koud in de camper. Het zonnetje komt echter op en dan wordt het in de camper gelukkig wat aangenamer.

Rond 15.00 uur heb ik bij Peter en Rita afgesproken. Dan neem ik de camper mee en dat is maar goed ook, want het is gigantisch gaan waaien. En als dan mijn Duitse buurvrouw is vertrokken en ik vol in de wind kom te staan ben ik helemaal blij dat ik hier straks weg ga.

Het is een prachtige plek, maar niet als het "slecht" weer is.

Even eten, afwassen, cassette legen, vuil water lozen, schoon water tanken en op naar Gruissan. De camper kan er weer een poosje tegen.

Bij Peter en Rita eet ik vanavond en slaap hier (illegaal op het parkeerterrein) vannacht. Morgenvroeg vertrek ik toch op tijd.

Ik vind een mooi plekje tussen de auto's zodat ik niet vol in de wind sta en zodat het lijkt of de camper hier gewoon geparkeerd staat en loop naar Peter en Rita. Lekker bijkletsen, wijntje erbij en in de namiddag even naar het pand wat ze gekocht hebben. Een pand waar ze beneden zelf kunnen wonen en waarboven 4 appartementen zitten die verhuurd gaan worden. En .... op slechts een paar honderd meter van het strand.

Het is nu echter niet echt de tijd om het pand in Gruissan Plage te bekijken. Het waait heel hard en het is steenkoud en bovendien is het gebied met zo'n 1200 woningen nu bijna een spookstad. Dat schijnt in de zomer wel anders te zijn .. dan is alles vol, zijn de winkeltjes en restaurants open en de stranden druk in gebruik.

Terug in Gruissan gaan we met z'n allen aan tafel en het eten is weer helemaal SUPER !! Tegen 22.30 uur komt ook Annemarie thuis en even later loop ik naar de camper. Eenmaal binnen merk ik niet het echt het verschil in temperatuur, het enige verschil is dat het in de camper niet waait .. sjonge jonge, wat koud. Dus eerst maar s de kachel op vol en een dikke trui erover. De tv kan niet meer aan, want de accu is zo goed als leeg... dus maar even wat lezen en als het warm genoeg is: op bedde ...want morgen wil ik op tijd weg.

Zaterdag 27 januari 2007.

Om 8.20 uur rijd ik al. Ik heb gisteravond al afscheid genomen van Peter en Rita en maak, als ik de plaats uit rijd nog even een foto van Gruissan:

Ik tank nog even in Narbonne en ga dan direct de snelweg op. En al gauw word ik geconfronteerd met een flinke mistral die de camper behoorlijk doet schudden. Via Perpignan bereik ik al gauw de Franse-Spaanse grens. Van "snelwegvandalisme" krijg ik niets mee en ca. 60 km. voor Barcelona stop ik even voor een bakkie.

Rond 12.00 uur rijd ik langs Barcelona, sjonge .. zelfs als je er omheen rijd is het een grote stad. Je hebt zo'n 3 kwartier nodig om rond de stad te rijden en dan sta ik eigenlijk geen moment stil. Ik heb besloten om Barcelona letterlijk en figuurlijk links te laten liggen. Enerzijds omdat het nog steeds niet echt warm is hier en anderzijds omdat ik de stad 2 jaar geleden al bezocht heb. Niet dat je het in 1 dag kunt zien en het is echt een prachtige stad waar ik eigenlijk wel elk jaar naar toe zou willen, maar je moet gewoon keuzes maken.

Voorbij Barcelona rijd ik richting Taragona en Valencia en verlaat even voorbij Taragona de snelweg en rijd ik richting Salou en Cambrils. Want daar ben ik nog nooit geweest en het is inmiddels 13.00 uur, dus een plekje aan het strand om even wat te eten zou heerlijk zijn.

In Salou rijd ik over de boulevard en zie links van me de grote brede wandelboulevard liggen die me bekend voorkomt van de tv-serie Costa (ja .. met Katja Schuurman ..). Het is hier echt prachtig .. ik weet niet of ik het hartje zomer met al die drukte ook mooi zou vinden, maar nu is het er heerlijk rustig.

Echt een plekje aan het strand gaat niet lukken want ook nu zijn alle plekken afgeschermd met "max. 2 m. " slagbomen. Dus maar even eten op de boulevard. Het uitzicht is echter heerlijk:

De boulevard tussen Salou en Cambrils is volledig volgebouwd met hotels, appartementencomplexen, restaurants en bars aan de ene kant en strand aan de andere kant:

Als ik Cambrils uit rijd neem ik N240 richting Valencia. Deze loopt nagenoeg parallel aan de autopista en ik kom enkele bekende campings tegen. Maar met de andere agent van Recreatie Media heb ik afgesproken dat ik de campings in Catalunya niet zal bezoeken. Voor de campings in de andere regio's in Spanje hebben we een deal gemaakt.

Tegen 15.30 uur rijd ik camping Vinaros op. De eigenaresse is Belgisch en spreekt Nederlands, dat is makkelijk. Ze toont zich niet direct geinteresseerd, geeft aan dat het niet goed uitkomt. Waarop ik aangeef dat ik hier het weekend wel wil blijven. En met Italie nog in het achterhoofd (waar de campings of dicht waren of gewoon plek zat) neem ik aan dat dat geen probleem zal zijn ... Nou wel dus .. Van de 230 plaatsen op de camping zijn er nog maar liefst 2 beschikbaar (he ???), en als ik 2 nachten wil blijven, dan kan dat net.

Gelukkig is het een mooie plek en als ik terugkom bij de receptie heeft de eigenaresse zelfs even tijd om met me aan tafel te gaan zitten in het restaurant. Ik krijg zelfs koffie ! En als we nog maar net zitten te praten geeft ze ineens aan dat het wel accoord is .. huh ? oke !

Dus gelijk contract opmaken en tekenen. Helemaal super.

Alle plaatsen op de camping zijn verhard en de camping staat helemaal vol met vnl. Nederlanders, Engelsen en Duitsers. Maar de senseo werkt, de schotel heeft vrij ontvangst, ik heb eindelijk weer stroom en het toiletgebouw is zeer netjes. Kortom: hier houd ik het wel 2 dagies uit:

De rest van de avond heb ik het eigenlijk wel een beetje gehad. Ik hang een beetje voor de tv. Morgen is er weer een dag !