Route Royan - garage Royan - Royan - garage Royan, Ile d'Oleron, Les Mathes, La Fleche, Abbeville, Houten. Donderdag 17 april - Woensdag 23 april 2008.

Inclusief slotwoord.

 

Donderdag 17 april 2008.

 

Vroeg dag vandaag, want al om 7.00 uur gaat de wekker. Even denk ik terug aan "vroeger", toen ging ik eigenlijk altijd rond 7.00 uur uut bedde. Overigens valt de regen met bakken uit de lucht. Het is nu echt afgelopen met het mooie weer.

De "bedrijfsleider" van de camping heeft de poort al voor me geopend en na een ferme handdruk ga ik er van door. Wat een fijne lui hier !

 

Ik heb trouwens zonet nog wel even de laatste olie in het reservoir gemikt en ik hoop dat ik de garage haal. Om 7.50 uur sta ik bij de garage en ik kan direct naar binnen rijden. Wat nou Franse slag ...

Gelukkig hoeft de auto hier niet op de brug (dat lukt natuurlijk met al die zware vrachtwagens niet ..), de monteur maakt gebruik van een smeerkelder. Dat maakt het voor mij ook wat makkelijker om in en uit de camper te gaan.

En dus kruip ik eerst even in de camper om de campings voor de komende dagen op papier te zetten. Om 9.00 uur ga ik even naar de LeClerc die hier om de hoek zit.

 

Terug bij de camper bedenk ik me dat ik de laptop ook wel kan pakken en even later zie ik een andere monteur naar een soort van stroompaal lopen. En ik kan natuurlijk ook wel even stroom pakken. Want de problemen rond mn koelkast/vriesvak zijn natuurlijk nog steeds niet opgelost. Niet dat dat een probleem is met deze temperatuur... Maar dan kan de lap ook aan de stroom en kan ik even een bakkie senseo zetten.

 

De monteur is inmiddels flink aan het martelen onder de auto, af en toe hoor ik een schreeuw en het "merdre" is niet van de lucht. Even later zie ik dat er een andere monteur bij komt en het lijkt allemaal niet echt positief. Ik meen te verstaan dat die 2e monteur zoiets zegt van "ik heb het je wel gezegd" (misschien zijn ze wel een stel ha ha) en een halfuurtje later hoor ik de monteur onder de auto fluiten. Kijk .. dat lijkt er beter op.

 

Even voor 12.00 uur geeft hij aan dat hij nog 10 minuten werk heeft en dus ruim ik alles in de camper op en haal ik de stroomkabel weer binnen. Maar dan komt de "baas" eraan. Hij geeft aan dat de monteur bijna klaar is maar dat hij het nog moet checken en dat er nog iemand anders naar gaat kijken. En dat ze nu met pauze gaan en 14.00 uur terugkomen. Maar dat ik hier wel mag blijven als ik dat wil. Eh ... ja .. nou ..... eh ... okay.

 

Dus kruip ik weer de camper in en ga eerst zelf ook maar even eten. Tja, eigenlijk maakt het ook niet zoveel uit. Als ik nu weg had kunnen rijden was ik bij de campings waarschijnlijk ook voor een dichte deur gekomen. En of ik nou hier eet of buiten. Ik bedenk me dat het "wel leuk is voor later" om nog wat foto's te maken:

  

Het is toch eigenlijk ook wel lachwekkend. Loop ik hier moederziel alleen in een garage in Frankrijk en staat mn camper tussen de cementwagens en ander groot materieel .....

Daarna pak ik mn laptop nog maar even weer en inderdaad tegen 14.00 uur zijn de monteurs er weer. Ze kruipen nog even onder de auto en daarna maken we samen een proefrit. Dat lijkt allemaal goed maar het valt me op dat het stuur "niet recht" staat. Als ik er een opmerking over maak richting monteur geeft die aan dat de banden nog "geparaliseerd" moeten worden. En ik begrijp dat ze dat hier niet kunnen. (geen apparatuur).

 

Ik zoek er nog niets achter en ga er van uit dat ze al wat geregeld hebben, maar nee hoor. Er moet nu nog gebeld worden. Sjonge jonge wat een sufferds. En natuurlijk kan ik nu bij een ander bedrijf ook niet direct terecht. Na wat telefoontjes lukt het om een afspraak bij Euromaster te maken. Ik hoor dat er gevraagd wordt hoe lang de camper is en ik geef aan dat deze 7 meter is. Dat lijkt geen probleem.

Maar als ik de garage verlaten heb en bij Euromaster arriveer komt de bedrijfsleider hoofdschuddend op me af. Hij geeft aan dat de camper op een brug moet (vanwege het richtingsapparaat) en 1 blik op die brug zegt me voldoende. Dat wordt niet wat. Dat geeft hij ook aan en dus weg hier.

 

Dan nog maar even bij Point-S proberen. Daar kon ik morgenvroeg terecht maar mijn Frans is niet zo best he (.........) Als ik bij Point-S ben lijkt een monteur me te willen helpen maar de bedrijfsleider grijpt in. Campingcar ? Holande ? Non ! Demain matin ! Ik probeer nog van alles maar hij geeft aan dat hij dat ook al door de telefoon had aangegeven. Ik snap dat natuurlijk niet (......) maar het lukt niet. Morgenvroeg om 9.00 uur ben ik aan de beurt.

 

Tja, wat nu ? Ik had de dealer in Nederland al gebeld en die gaf aan dat ik het uitlijnen maar beter kon laten doen. Dus ik ga akkoord en eenmaal buiten even met mezelf in discussie wat nu te doen. Alvast campings gaan bezoeken en dan morgenvroeg weer terug ? mwah ... eigenlijk wil ik nu niet teveel rijden. En bovendien is het al 15.30 uur. Een camperplaats opzoeken ? Een andere camping ? want ik wil eigenlijk die aardige lui van Camping Clairefontaine niet weer lastig vallen. Maar aan de andere kant: die camping ligt wel het dichtste bij, daar bevalt het me eigenlijk wel en ik betaal dan liever hun het overnachtingsgeld dan op een andere camping. En dus is de keuze gemaakt.

 

De receptioniste moet wel lachen als ze me weer ziet aankomen. Maar overnachten is geen probleem. Gelukkig is het inmiddels droog en na een bakkie leut besluit ik gelijk maar even richting de boulevard te lopen om nog even wat flappen te tappen. En daarna ben ik het eigenlijk wel een beetje zat. Ik kruip nog even achter de laptop maar doe niet zoveel meer.

Even eten koken, Friends kijken, afwassen, nog even achter de laptop, naar 71 graden noord kijken, mn verslag bijwerken en op bed.

 

Oh ja... ik zag vanavond nog iets op tv. Dat Ronald Koeman met Valencia de beker gewonnen had en dat ze in Valencia vuurwerk afstaken. Toen moest ik even terugdenken aan het moment dat ik daar was en dat ze vuurwerk afstaken. Net even nagekeken, dat was 2 februari 2008. Sjonge jonge .. het lijkt wel jaren terug ...

 

Morgenvroeg om neuf heurre naar de Point-S en ik hoop dat het dan toch echt klaar is.

 

Vrijdag 18 april 2008.

Hoe ik dacht dat het zou verlopen ....

 

Rond 8.00 uur word ik wakker, maak de camper klaar voor vertrek, neem nog even afscheid van de beheerder van de camping en vertrek richting Point-S, de zaak waar ze de auto gaan uitlijnen. Ik heb een kostenopgave van EUR 70 gekregen dus ik neem aan dat het niet zo lang duurt. Ik ben vrijwel direct aan de beurt en om 10.00 uur is alles klaar (pffffffffffff) en vertrek ik richting St.Palais-sur-Mer om de eerste campings te gaan bezoeken.

 

Op de 1e camping doe ik geen zaken maar op de 2e camping sluit ik dan eindelijk mn eerste dubbele Franse contract, het zal tijd worden. Rond de middag zoek ik even een mooi plekje op om te gaan eten en ga daarna weer verder. Het weer is goed en ik heb er zin in. Rond 16.00 uur heb ik mn campings voor vandaag gehad en besluit ik een overnachtingsplekje te zoeken. Als ik de camper te plek heb wordt het tijd voor een bakkie koffie !

 

Rond 18.30 uur ga ik met het eten aan de slag .............

 

Vrijdag 18 april 2008.

Hoe het werkelijk verliep ....

 

Rond 8.00 uur word ik wakker, maak de camper klaar voor vertrek, neem nog even afscheid van de beheerder van de camping en vertrek richting Point-S, de zaak waar ze de auto gaan uitlijnen. Ik heb een kostenopgave van EUR 70 gekregen dus ik neem aan dat het niet zo lang duurt. Ik ben vrijwel direct aan de beurt en net als ik denk "dat is eindelijk voor mekaar" ontstaat er een flinke discussie tussen de 2 monteurs.

 

De afgelopen dagen bracht dat steeds weinig goeds. En inderdaad, de knaap komt aangeven dat het zo niet kan. Hij geeft aan dat volgens hem de cremaillere (het stuurhuis) niet goed bevestigd is en raad me aan terug te gaan. Ik vraag hem of hij Renault Bedrijfswagens wil bellen zodat de boodschap goed overkomt. Maar als hij belt geven ze daar aan dat ik eerst bij Renault moet langs gaan want officieel moeten ze m eerst daar nakijken.

 

Inmiddels weet ik hier overal goed de weg en ga even later met een monteur van Renault - die achter het stuur kruipt - op stap. Die voelt al gelijk aan dat het niet goed is. Terug bij de garage wordt er weer getelefoneerd met Renault Bedrijfswagens en ik vang iets op van "cinque minutes".

 

Dus nog een beetje met gedachte dat ik rond 10.30 uur dan eindelijk op pad kan rijd ik richting Renault Bedrijfswagens. Inmiddels is het echt pokkenweer, het regent en het is koud en dat maakt mn humeur er niet beter op. Bij deze garage aangekomen is er geen plek boven de smeerkelder. Op de plek waar ik gisterochtend stond staat nu een grote vrachtwagen. Gelukkig wel met banden eronder (zodat ie weggesleept kan worden) en met een heftruckje (echt waar ..) wordt het ding weggesleept en even later op een andere plek gedrukt. Wel een komisch gezicht trouwens. Zeker omdat de knaap in de vrachtwagen flink moest beulen (geen stuurbekrachtiging natuurlijk) om dat ding op de plek te krijgen.

 

De camper kan direct naar binnen en ze beginnen er direct aan. Na 10 minuten zijn de 5 minuten om (.......) en na een half uur informeer ik maar s voorzichtig hoe lang het nog gaat duren. Daar krijg ik niet direct een bruikbaar antwoord op maar het is me wel duidelijk dat er iets niet klopt. Ruim 2 uur later (ik heb het inmiddels helemaal gehad.....) is de camper volgens hun klaar en kan ik weer richting Point-S.

 

Maar omdat die dicht is moet ik tot 14.00 uur wachten. Ze hebben overigens al wel weer gebeld en ik kan daar om 14.00 uur terecht. Dus maar even een parkeerplaats opgezocht om even wat te eten. Gelukkig schijnt het zonnetje inmiddels weer en heb ik de camper op het kleine stukje hier naar toe wat opgewarmd. Ik kijk mn mailtjes nog even na en rond 14.00 uur rijd ik bij Point-S naar binnen.

 

Dit keer heb ik het idee dat het eindelijk goed gaat komen. De knaap is met een half uur klaar en bij het afrekenen krijg ik zelfs nog 20% korting omdat ik via Renault Bedrijfswagens ben gekomen en daar hebben ze een samenwerkingsverband mee. Het bedrag valt dus aardig lager uit dan het opgegeven bedrag van EUR 70. Als ik weer richting camper loop is deze verdwenen. Schrikken natuurlijk maar direct denk ik ook dat de monteur waarschijnlijk ermee is gaan proefrijden. Lekker dat ie dat even zegt.

 

Als ie terug komt stapt ie hoofdschuddend uit de auto. De moed zakt mij in de schoenen ...wat nu weer ? Hij geeft aan dat hij het niet vertrouwd. Het stuur reageert niet goed en de auto trekt naar 1 kant. Hij geeft aan dat de "rotule" waarschijnlijk vervangen moet worden en dat ik weer terug moet naar Renault Bedrijfswagens. Pffff...

 

Ik krijg bijna het heen en weer tussen die garages, maar het ergste moment komt nog. Want nadat er een monteur onder de auto is gekropen en het verhaal van de monteur van Point-S bevestigd, mij het onderdeel is geleverd (gelukkig wel op voorraad) blijkt dat er nu geen tijd is om het onderdeel te vervangen. Want dit duurt nog 2 uur en daar is nu geen tijd meer voor. Een ronde telefoontjes volgt, maar ja ... probeer ergens om 15.00 uur nog maar s een klusje van 2 uur te plannen.

Even geef ik de moed op en verwacht ik dat ik het weekend hier ook nog zal moeten blijven. Maar dan ineens: je kunt naar de Renault garage in Saujon, 10 km. verderop.

Maar graag wel even opschieten want ze wachten op je ....

 

Dus op naar Saujon. Gelukkig heb ik een goede route-beschrijving meegekregen en even later rijd ik de garage binnen. En meteen krijg ik een heel ander gevoel. Als ik de garage eigenaar vertel wat er gebeurd is wordt ie verschrikkelijk kwaad. Ik vraag me even af (het gaat allemaal in het Frans ..) of ik iets verkeerd gezegd heb, maar hij vind (en dat ben ik helemaal met hem eens) dat Renault Royan hem direct had moeten bellen. Dus eigenlijk dinsdag al toen ik naar Renault Bedrijfswagens werd gestuurd. Tja ... daar heb ik nu niks meer aan.

 

Hij geeft aan dat het allemaal goed komt en dat de monteur die aan de auto begint een van de beste van de regio is. Tja ... het zal allemaal wel. Maar wat ik zie bevalt me wel. Een van de eerste bevindingen is dat de cremaillere nu goed zit. En vervolgens dat het onderdeel - wat eigenlijk nu nog het probleem was - niet vervangen hoeft te worden. Huh ?? Wat ie precies allemaal doet weet ik niet, maar hij sleutelt hier wat en daar wat, lijnt m ook even helemaal precies uit en gaat een proefrit maken. Wel nadat ie mij eerst gevraagd heeft of ik mee ga. Maar het hoeft van mij allemaal niet meer.

 

Als ie terug komt geeft ie aan dat het bijna goed is. Hij sleutelt nog wat en even later moet ik zelf achter het stuur en inderdaad .. het rijdt volgens mij weer goed. Het zal toch niet ??

Terug bij de garage bedank ik iedereen hartelijk en krijg uiteraard nog een nota gepresenteerd, maar ..... ik heb nu ook het gevoel dat het 100% goed is.

 

Als ik Saujon uitrijd bedenk ik me even wat ik zal doen. Het is inmiddels al 17.30 uur maar onderweg hiernaartoe zag ik een camping die ik begin deze week al had willen bezoeken. Met name om het klotengevoel van de afgelopen dagen weg te spoelen besluit ik deze camping te bezoeken en misschien kan ik hier ook wel overnachten.

Maar natuurlijk zal het hier ook s mee zitten. De receptioniste is vriendelijk, maar de eigenaar zit in gesprek en ze heeft geen idee hoe lang het gaat duren. Hier overnachten gaat sowieso niet lukken want alles op de camping zit nog op slot.

Na 20 minuten informeert ze toch maar even bij de eigenaar en die geeft aan dat het nog wel even zal duren. Of ik misschien maandag terug kan komen ?

 

Dus op naar Royan, of liever gezegd Vaux-sur-Mer. Daar ga ik naar Camping Nauzan-Plage, een camping die ik maandag al had bezocht en waar ik wel een goede indruk van had. Gelukkig hebben ze wat verharde plaatsen op de camping want inmiddels is het weer verschrikkelijk gaan regenen. Als ik de camper op de plek heb moet ik echt eerst een bakkie senseo hebben en ga even een paar minuten onderuitgezakt op de stoel (bank heb ik niet ..) hangen. Is het nu echt afgelopen ??

 

Ik besluit even wat lekkers te gaan koken. Heb je daar nog zin in dan ? Nou nee, maar ervaring heeft me geleerd dat als je je kloten voelt en je gaat iets lekkers koken dat je je daarna wat beter voelt. Dus voor vandaag nasi met een flinke klodder satesaus, daarna even douchen en een domme film en rond 22.00 uur begin ik weer een beetje bij mn positieven te komen..... pfffffff....... wat een week.

 

Zaterdag 19 april 2008.

 

Als ik wakker word schijnt het zonnetje ... huh ? ze hadden het hele weekend regen voorspeld. Nou ja, beter zo dan andersom. Eerst maar s op mn planning kijken. Oh ? vandaag niet naar een garage .... okay ... da's even wennen. Dan eerst maar even een bakkie en even nadenken wat ik ga doen.

 

Na een stief kwartiertje heb ik mn besluit genomen. Ik ga vandaag op pad. Ten eerste wil ik hier nog wat campings bezoeken. Dan ben ik hier tenminste niet voor niets gekomen en bovendien heb ik ze ook allemaal al voorbereid. En ten tweede is het nu natuurlijk wel lekker weer om een ritje langs de kust en naar Ile d'Oleron (eiland) te maken.

 

En dus rijd ik rond 9.45 uur al de camping af. Dit keer langs de kust en het 1e plaatsje wat je dan tegen komt is St.Palais-sur-Mer en dat is echt een heel gaaf plekkie ! Parkeren is er niet echt makkelijk en om nu al gelijk "niets te gaan doen" gaat me ook wat te ver. Dus rijd ik door naar La Grande-Cote waar de meeste campings liggen. Daar bezoek ik 2 campings welke alle 2 gesloten zijn, maar bij 1 camping weet ik de informatie op de goede plek (bij de manager) te krijgen.

 

Overigens weet ik dat ik vandaag weinig zaken zal doen. Enerzijds omdat veel campings nog gesloten zijn en ik waarschijnlijk niet de juiste mensen (zeker niet op zaterdag) tref. Anderzijds omdat heel veel campings toch voor dit seizoen al vol zitten. Als ze al geinteresseerd zijn zal het voor komend seizoen zijn. Maar dan heb ik in ieder geval het contact gelegd en ben ik "binnen".

 

Tussen St.Palais-sur-Mer en La Grande-Cote rijd je direct langs de zee (zeer fraai !) en tref ik wat kleine "strand" winkeltjes met groente, vis en brood. Dus stop ik daar even om een flinke baguette te kopen. Even verder bij La Grande-Cote stop ik nog even om van het uitzicht te genieten:

toeristisch is het hier overal trouwens wel:

Daarna gaat de rit naar La Palmyre. Dit plekje is met name bekend vanwege het Palmyre Zoo wat de grootste trekpleister is hier. Ook nu is het er behoorlijk druk, maar gezien de enorme parkeerterreinen zullen er hier in de zomer meer mensen dan dieren zijn schat ik. Ik rijd verder richting de Phare de la Coubre (vuurtoren) en bezoek daar nog 2 campings. 1 camping valt onder een groep (waar ik nog niet eerder van gehoord had) en ik krijg de contactgegevens mee. Bij de 2e camping lijkt het er even op dat ik direct zaken doen. De manager zegt steeds "bon", "bon" ... maar dat is schijnbaar een stopwoordje van m, want zaken doe ik ook hier niet. Maar hij is wel heel geinteresseerd en vraagt me om in augustus weer contact te leggen.

 

Hoe je trouwens kunt peilen of iemand wel/niet geinteresseerd is ? Nou ten eerste voel je dat wel. Aan de houding van de persoon waar je tegen praat, uit het feit of hij/zij wel/niet vragen stelt. In dit geval stelt de manager de vraag wat de prijs na een jaar is en hoe ze het contract kunnen afsluiten. Kijk...

 

De volgende 2 campings liggen aan de andere kant van La Palmyre, op de weg naar les Mathes. Daar liggen overigens enorm veel campings, maar ik besluit er 2 te bezoeken. Op 1 ervan wilde ik dit weekend overnachten en als de receptioniste aangeeft dat de eigenaar aan het eind van de middag waarschijnlijk (....) wel aanwezig is en de 1e indruk over de camping wel okay is, besluit ik hier vanmiddag naar terug te komen.

Bij de 2e camping tref ik warempel de eigenaar en ook hier maken we de afspraak om in augustus weer contact te hebben.

 

Het is inmiddels bijna 12.00 uur: op naar Ile d'Oleron. Onderweg bezoek ik nog 1 camping maar deze is dicht en niemand te zien. Bij Marennes sla ik af richting Le Viaduc en eenmaal op de brug zie je rechts deze oude burcht van Chapus liggen:

Zoals je links van de burcht ziet krioelt het er van de vissersbootjes. Met de nadruk op bootjes want door het enorme verschil in de waterstand door eb en vloed kunnen hier geen grote boten varen. Even wat voorinformatie:

 

Île d'Oléron is een eiland bij de Franse kust dat deel uitmaakt van het departement Charente-Maritime in de regio Poitou-Charentes.

Het eiland is na Corsica het grootste Franse eiland met een oppervlakte van 175 km² (circa 34 km lang en 12 km breed op het breedste punt). Het is sedert 1966 via een 3027 meter lange brug verbonden met het vasteland, waarvoor vanaf 1991 niet langer tolgeld hoeft betaald te worden. Op het eiland wonen ongeveer 19.000 mensen, die vooral actief zijn in de visserij, de oesterkweek, en het toerisme.

 

Vanuit Aquitanië was er in de middeleeuwen een grote wijnexport naar onder andere Engeland en Île d'Oléron nam daarin een belangrijke plaats in. Rond 1160 vaardigde Eleonora van Aquitanië op Île d'Oléron rond 1160 de Rôles d'Oléron uit, maritieme wetten die onder andere de handel regelden.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het eiland slechts bevrijd van de Duitse bezetting op 1 mei 1945 na een invasie door 8.000 soldaten.

 

Eenmaal de brug over ga ik richting St. Trojan-les-Bains en tref daar een fraaie camperplaats aan waar ik even wat ga eten:

De camperplaats staat met ca. 25 (vnl. Franse) campers nagenoeg vol. Overigens is het hier heel druk met de campers. Op de weg hier naar toe heb ik alleen in St. Trojan-les-Bains wel 3 camperplaatsen gezien. Daar kunnen ze in Nederland nog een puntje aan zuigen. Servicevoorzieningen zijn er echter niet en dus rijd ik tegen 14.00 uur door naar de volgende camping. Vlakbij de camping tref ik wel een serviceplaats aan en dus loos ik daar mn vuile water. Tanken lukt helaas niet want daarvoor moet je munten halen bij het gemeentehuis.

 

Op Camping La Combinette heb ik een leuk gesprek met de eigenaresse Francoise Le Borgne. Ook hier - uiteraard - weer hetzelfde verhaal (nu geen besluit nemen) en ook hier is er interesse. Volgend jaar gaan ze de camping flink aanpassen, met een nieuw zwembad en SPA voorzieningen. En daar willen ze graag wat extra reclame voor maken, nou dat kan geregeld worden.

 

Van St.Trojan-les-Bains rijd ik naar Le Chateau-d'Oleron waar ik 3 campings ga bezoeken. Op de 1e camping is de eigenaar aanwezig, maar die vraagt of ik even kan wachten. Tuurlijk ! Loop ik even de camping over want het is mooi weer. De camping, Airotel Oleron bestaat overigens voor 75% uit mobil-homes. Echt niet te geloven.

 

Op alle 3 campings weer hetzelfde verhaal. Graag in augustus weer contact opnemen. Vlakbij Dolus-d'Oleron twijfel ik wat ik zal doen. Het potje met mooi weer is inmiddels leeg en het lijkt niet droog te blijven. En het is inmiddels 16.00 uur. Ik vind het wel genoeg voor vandaag. Ik had nog een paar campings op mn lijstje staan maar na 11 campings vind ik het wel prima. Natuurlijk waren er een paar dicht en heb ik dus niet overal een gesprek gehad ... maar je moet ze wel allemaal bezoeken.

 

Vlakbij Dolus-d'Oleron heb ik even het idee dat ik in Noorwegen ben. Niet vanwege de omgeving overigens maar bij een punt waar verschillende wegen bij elkaar komen zie je allerlei grote winkels en tankstations, zoals dat ook in Noorwegen (denk aan Dombas) vaak het geval is. Ik pin nog even wat Franse euro's bij een Intermarche en ga dan weer richting Le Viaduc. Dat is wel grappig trouwens, overal op het eiland staat Le Viaduc aangegeven. Het is natuurlijk ook de enige manier om met de auto van het eiland van het eiland te komen. Alleen in de zomer vaart er nog een veerboot naar een ander eilandje en vanaf dat eilandje kun je ook weer op het vaste land komen.

 

Mijn indruk over het eiland: zeer fraai ! Leuke dorpjes, mooie stranden en doordat het nagenoeg vlak is kun je overal mooi fietsen. Maar om hier nou in de zomer te zijn ... nee, dat is niks voor mij. Als ik zie hoe druk het er nu al is (bijv. op de brug) dan wil ik niet weten hoe druk het er in de zomer is. Maar goed, dat is mijn persoonlijke mening natuurlijk.

 

Tegen 17.00 uur rijd ik Camping La Cle des Champs op waar ik dit weekend ga overnachten. Natuurlijk (......) is de eigenaar niet aanwezig, maar ik vind het eigenlijk ook wel goed. Ik zoek een plekje ... ja inderdaad, weer op een pad. Dit keer ook uit voorzorg. De grasplaatsen liggen allemaal wat lager dan de paden eromheen en ik neem het risico maar niet. Sommige plekken zijn nu al behoorlijk nat en als er nog meer regen komt. Dus laat ik - in overleg - de camper op een verhard pad staan waar niemand langs hoeft. De meeste campings hebben hier trouwens geen problemen mee, zo houden ze hun gras ook intact ha ha.

 

Zo ... ondanks dat ik vandaag niet direct zaken gedaan heb geeft het me toch nog voldoening. Het was (nu niet meer .. het regent inmiddels) mooi weer, ik heb een paar leuke contacten opgedaan en Ile d'Oleron bezocht.

Nu eerst even - natuurlijk !! - een bakkie leut en daarna met het eten aan de slag (nasi 2). Daarna even voor de tv hangen, mn verslag van vrijdag even bijwerken en uiteraard nog even naar de zaalkorfbalfinale kijken ... oei.... DOS'46 verloren...

 

Zondag 20 april 2008.

 

Na een heerlijk rustige nacht ga ik eerst mn verslag van gisteren bijwerken. Daarna de route voor morgen uitstippelen en de campingadministratie van gisteren doen.

Het weer is trouwens best goed. Ik snap er helemaal niks van, er werd echt de hele dag regen voorspeld. Later op de middag hoor ik van een Fransman die hier schuin tegenover me staat dat het in La Rochelle (iets noordelijker) wel behoorlijk regent. Mazzel dus.

 

Natuurlijk even een foto van mn plekkie (zo is ie veel mooier dan in een garage he ?):

En daarna mn verhuursite even bijwerken. Het is trouwens nog steeds behoorlijk druk met boekingen. Daar zit trouwens een behoorlijk stijgende lijn in .. is natuurlijk ook de bedoeling.

Aan het eind van de middag ga ik met het eten aan de slag (spaghetti 1) want om 19.00 uur wil ik natuurlijk klaar zitten.

 

Zo ! Mooi ! Zowel Heerenveen als Twente gewonnen. Jammer voor Feyenoord ha ha.

Daarna nog even wat mailtjes verstouwen en dan mn laptop maar s dichtdoen. Morgen richting huus !

 

Maandag 21 april 2008.

 

En opnieuw is het aardig weer. Niet echt heel warm, maar af en toe komt het zonnetje erdoor. Mooi ! Da's wel fijn rijden straks.

Maar eerst even douchen en straks nog een afspraak vlakbij Royan. Rond 9.30 uur rijd ik van de "plek" en ga eerst nog even wat water tanken want ik ben bijna helemaal leeg. Dat betekent bijna 100 liter water tanken ha ha.

 

Even later ben ik en route en rijd ik via La Palmyre richting Royan en weer bij de Renault garages langs (bweehhh). Even later rijd ik Camping Les Chenes op, heb daar een goed gesprek met de eigenaar, heb het gevoel dat ik heel dicht bij een contract ben (tzal toch niet gebeuren op 1 van de laatste dagen in Frankrijk ?) maar helaas ... Hij zegt toe het te willen proberen, maar pas volgend jaar. Hij vraagt me in september opnieuw contact op te nemen.

Nou .. dit was het dan. Weg hier ! Weg uit Royan !

 

De rit gaat richting Saintes, daar pak ik direct de snelweg (tol) omdat ik anders door Saintes heen moet rijden en neem even voorbij Niort (ca. 85 km. noordelijker) de afslag. Ook hier iets voorbij de stad en na een wel heel onduidelijke betaal(tol) automaat pak ik de D743 richting Parthenay. Onduidelijk: ik kon bijna niet betalen omdat er een soort van klep boven de "biljettengleuf" en "muntengleuf" zat. In een auto heb je daar geen last van omdat je dan lager zit en de meeste vrachtwagenschauffeurs gebruiken een pas. Ik moest het dus op de tast doen en ik zag dat een camper naast me bij een andere automaat ook problemen had. Lekkurr !

 

Bij Parthenay is het gebeurd met het mooie weer. Het werd al steeds wat bewolkter, maar inmiddels is het ook gaan regenen. Inmiddels ben ik op zoek naar een plekje om wat te gaan eten want inmiddels is het al 13.00 uur, maar ik wil eigenlijk ook nog even ergens brood kopen. Bij Thouars tref ik bij een rotonde (zodat ik niet een eind de weg af hoef) een enorme Super U en koop daar een nog warme baguette en nog wat boodschapjes.

Het voordeel van zo'n grote supermarkt is dat er ook altijd enorme parkeerterreinen zijn en daar maken meer camperaars gebruik van zie ik.

 

Dus even lekker eten, bakkie koffie erbij en nog even vlug mn mailtjes checken. Een uurtje later ga ik weer op pad. Ik schat dat ik nog ruim een uur "moet" rijden. In La Fleche, ca. 40 km. onder Le Mans, heb ik een camping gepland.

Opnieuw loopt de rit voorspoedig. Bij Saumur moet ik even goed opletten want een vrachtwagen voor mij begint bijna te schuiven. Ik zie dat een vrachtwagen voor hem een pad in slaat en schijnbaar heeft ie die te laat opgemerkt. Gelukkig had ik wat afstand gehouden, maar veelal rijden de vrachtwagens behoorlijk dicht op elkaar. Want je hebt hier van die "inhaalstroken" en dan kruipen ze vaak bijna in de kont van hun voorganger zodat ze op zo'n inhaalstrook (soms niet langer 500 m.) net in kunnen halen.

 

Bij Saumur steek je trouwens de Loire over en dat is goed te zien. Overal prachtige huizen en schitterende kastelen. Sjonge jonge ...

Zo .. nog 50 km. Rond 15.45 uur rijd ik Camping Municipal de la Route d'Or op. Ik noem de camping even bij naam want het is echt een hele leuke camping. Het ligt midden in La Fleche aan het riviertje de Loir en je loopt zo van de camping het stadje in. Bovendien heb ik het idee dat de gedachte dat Municipalcampings oude verwaarloosde gemeentecampings zijn volledig achterhaalt is. Deze camping heeft grote plaatsen, prima sanitair, is rustig gelegen, de campingbeheerder is supervriendelijk en bovendien is het tarief heel laag.

 

Op de camping staan - uiteraard - veel Engelsen. Ik dacht omdat heel veel Engelsen hier langs komen voordat ze met de boot "over steken" of overgestoken zijn, maar het blijkt ook omdat hier veel vissers op de camping staan. Na mij rollen er nog behoorlijk wat campers en caravans (ook aardig wat Nederlanders) de camping op. Behoorlijk wat gezelliger dan gisteren ha ha.

 

Als ik de schotel probeer en deze direct het signaal pakt krijg ik een Engels dametje op bezoek. "hey love, do you have connection ?". Ze vraagt welke frequentie, maar eerlijk gezegd heb ik geen idee (automatische zoeker ..). Ze geeft aan dat ze sinds gisteravond ineens geen bereik meer heeft. Even later verplaatst ze haar camper en komt ze met de camper naast me staan, probeert de schotel en ja hoor. Ze steekt de duim omhoog. Ik moet wel lachen. Ik schat dat het mensje zo'n 65 jr. is en is samen met haar collie alleen met de camper op stap. Knap hoor !

 

Uiteraard eerst even een bakkie leut, daarna wat mailtjes beantwoorden, Spaghetti 2 eten, Friends kijken, afwassen, mailen, CSI kijken en mn verslag bijwerken. Dus ..

Oh ja .. ik heb vandaag 300 km. gereden en ga morgen weer ca. 350 km. rijden. Totaal is het nog 720 km. naar Houten maar ik wil niet via Parijs, dus het zal iets verder zijn. Morgenvroeg stippel ik de route wel uit.

 

Dinsdag 22 april 2008.

 

Het was hier vannacht heerlijk rustig en ik heb dus goed geslapen. Ik heb besloten om wat later op de ochtend weg te gaan en dus kruip ik eerst nog even achter de laptop. En daarna even goed de route doornemen. Want mn navigatiesysteem wil nog steeds niet meewerken. En zeker als je op de snelweg zit en je niet weet welke afslag je moet hebben ... da's niet handig.

 

Rond 10.30 uur vertrek ik. Mn Engelse buurvrouw zwaait me nog even uit ha ha "hey love, have a save trip !". Ze is trouwens een beetje in de stress want iedereen die rond haar stond is of gaat vertrekken.

Het 1e stuk schiet lekker op. Via een "N" weg lukt dat vaak prima. Maar bijna had ik een bekeuring te pakken. Gelukkig werd ik vantevoren ingeseind door een vrachtwagenchauffeur maar ik verbaasde me wel over de camera auto in de berm ... een Mercedes... Kijk die Fransen doen het tenminste in stijl en niet vanuit een kliko ha ha.

 

Nou is het niet zo dat ik vaak te hard rijd, maar op die "N" wegen mag je vaak maar 90 en meestal rijd ik rond de 100 ... gewoon met de stroom mee zeg maar. Voor Le Mans sla ik af zodat ik niet dwars door de stad hoef en pak een stuk snelweg. Vlak boven Le Mans moet ik even goed oppassen (veel afslagen) maar ik pak net op tijd de afslag richting Alencon (waar ik op 1e reis in Frankrijk 2 nachten gestaan heb). Even voorbij Alencon pak ik weer de Bis weg.

 

Vlakbij Bernay vind ik een leuke lunchplaats en ga even lekker eten en ondertijd even mn mails checken. Het is trouwens inmiddels heerlijk weer geworden, het is zelfs warm in de camper ... Na een uurtje ga ik weer verder richting Rouen. Maar voordat ik bij deze grote stad langs ga, wil ik eigenlijk nog even tanken. Maar ja .. tussen de middag is alles dicht in Frankrijk he ! Okay ... ik had er niet aan gehad en kwam erachter toen ik in de rij bij de pompen stond en geen kant meer op kon. En dus zit er niet anders op dan 20 minuten wachten.

 

Maar daarna gaat de rit weer verder richting Rouen. Daar is het echter giga druk en ik doe er behoorlijk lang over om langs de stad te komen. De rit gaat verder richting Abbeville waar ik een overnachtingsplek opgezocht heb. Als ik de snelweg verlaten heb moet ik via een soort van fietspad het laatste stuk richting camping rijden maar het gaat allemaal goed. Bij Camping Le Val de Trie is het heel erg rustig. Op de camping staan wel wat campers en caravans maar de receptie gaat pas open om 18.00 uur.

 

Tja .. ik wilde eigenlijk de eigenaar ook wel even spreken en dus ga ik de camping op. Daar tref ik een knaap die het gras aan het maaien is en hij wil de eigenaar wel even bellen. Die arriveert even later en we hebben een goed gesprek. Heel goed eigenlijk want hij is bezig de camping flink uit te breiden en heeft wel oren naar extra publiciteit. Maar ... inderdaad ... niet nu, maar voor volgend seizoen. Dus opnieuw (en daar ben ik inmiddels wel aan gewend) maak ik een vervolgafspraak.

Daarna zoek ik een plekje op de camping en moet even goed mn best doen om een geschikt plaatsje (een beetje in de zon en met vrij zicht voor mn schotel). Maar het lukt allemaal.

 

Zo ! Het is hier echt heerlijk weer. Waar had ik de korte bokse ook al weer gelaten ?

Na het eten even Friends kijken en nog even zoveel mogelijk mailtjes beantwoorden. Want vanaf morgen heb ik weinig tijd (of geen verbinding in Nederland) om mailtjes te beantwoorden.

 

Woensdag 23 april 2008.

 

Uiteraard eerst even mn wc legen en me douchen. En daarna nog even wat mailtjes beantwoorden. Eerlijk gezegd zit ik een beetje in dubio. Nu heb ik nog internet dus eigenlijk zou ik beter wat later kunnen vertrekken, maar als ik later vertrek kom ik vanmiddag in Nederland waarschijnlijk in de spits terecht. Als ik de route uitgestippeld heb en het rond 10.30 uur begint te regenen, haal ik de kabels binnen en ga ervandoor.

 

De camping waar ik vannacht gestaan heb ligt vlakbij Abbeville en even later heb ik Abbeville bereikt en volg daar de borden "Arras". Maar eenmaal op de route merk ik dat het niet goed gaat. Nou ja .. wel richting Arras (dat is goed) maar via een andere route dan dat ik gepland had. Nou ja .. maakt ook niet uit. Ik rijd een behoorlijk stuk met een Franse camper op en ook nu schiet het lekker op.

 

Iets voorbij Arras pak ik de snelweg naar Lille en daar is het - zoals altijd volgens mij - weer behoorlijk druk. Een paar keer heb ik het idee dat het stil komt te staan, maar het valt mee. En even later ben ik Lille voorbij en onderweg naar Gand (Gent). Eenmaal de Frans/Belgische grens gepasseerd stop ik even omdat ik het idee heb dat ik verkeerd zit. Ik bedenk me dat ik dat hier al s vaker gehad heb. Het probleem is dat op een gegeven moment Gand niet meer op de borden staan en wel o.a. Bruges (Brugge). En de A17 waar ik nu op rijd loopt tot aan Brugge en dus denk ik dat ik de afslag naar Kortrijk en Gand over het hoofd gezien heb.

 

Ik besluit de snelweg weer op te gaan en gelukkig ... de volgende afslag is de afslag naar Gand. Als ik de afslag genomen heb besluit ik gelijk maar even wat te gaan eten. Want het is inmiddels al weer 13.00 uur.

Na een klein uurtje ga ik weer verder richting Antwerpen. Vlakbij Antwerpen begint het ineens keihard te regenen en binnen no-time staat het stil. Ik was ook al bijna bij Antwerpen en ook daar is het altijd heel druk, zeker door de week.

Maar even later rijd het weer en even later rijd ik bij Breda de grens over.

 

En  .... ja hoor.... direct file ! shitzooi. "rechts" langs Breda 5 km. en "links" langs Breda 1 km. Niet zo'n moeilijke keuze dus. Maar even later staat het ook daar vast. Ik hoorde laatst iemand zeggen "in Nederland is het op de snelweg de hele week spitsuur". Nou, dat idee heb ik ook. Het is nu 16.00 uur en het staat echt overal vast. Nederland is gewoon veel te vol.

Ik val wel met de neus in de boter, ik rijd Nederland in en het is kl... weer en overal files. Maar gelukkig rijd ik richting Utrecht en niet vanaf Utrecht. Want als ik van Gorinchem richting Utrecht rijd staat er aan de andere kant een hele lange file. Zo ver je kijkt staat het vast. Tja .. ik ben dit niet meer gewend he !

 

Rond 17.00 uur draai ik de parkeerplaats bij Camper Centraal op en even later kan ik op mn overnachtingsplekje gaan staan. Morgen lopen ze de camper nog even na en uiteraard laat ik de camper ook nog even bij de Renault garage nakijken want ik wil wel zeker weten dat het goed is voordat ik naar Noorwegen ga.

 

Voor vanavond heb ik visfilet op het programma staan. Dat bewaar ik altijd voor de koude avonden maar echt koud heb ik het 's avonds niet gehad. Dus dan nu maar. Daarna nog even wat telefoontjes plegen en mn verslag bijwerken.

Zo ... ook deze reis is al weer ten einde ... en ik moeten zeggen ... dit was wel een hele bijzondere (niet altijd even positief). Uiteraard kom ik nog even met een slotwoord.

 

April 2008.

 

Zo, ook mn 6e reis zit erop. Maar de rit door Spanje, Portugal en een "stukkie" Frankrijk was er 1 met hindernissen. In 1 van de eerste weken van mn reis hield de gastoevoer richting de koelkast/vriezer het voor gezien. Niet echt heel erg, omdat ik de meeste nachten wel op campings door breng (omdat ik daar toch al ben ...) maar wel heel irritant. Ook vergat ik op een camping mn afsluitdop voor mn watertank mee te nemen. Deze werd overigens een paar dagen later netjes meegenomen door een paar hele vriendelijke mede-kampeerders. Vervolgens kwam ik in Javea (omgeving Benidorm) door een wegomlegging volledig klem te zitten met de camper in een (te) nauw steegje waardoor de camper aan beide zijden beschadigd is. En tot slot - gelukkig - in de laatste week kreeg ik behoorlijke problemen met mn stuurinrichting waardoor ik in die week meer garages dan campings bezocht heb. Niet echt leuk maar ook "schadelijk" voor de business.

 

Over business gesproken. Ook zakelijk hield het niet over. De deal met de Federatie Campings Andalucia bracht niet wat ik er van verwacht had. De meeste campings waren zeer content met het voorstel, een flink aantal heeft ook direct een contract gesloten maar ook een groot aantal heeft het - al dan niet tijdelijk - uitgesteld. Wat mij wel stoort is dat een groot aantal campings soms op de dag nauwkeurig aangeven wanneer ze mij een reactie zullen geven maar vervolgens niets meer van zich laten horen. Nou, dan kennen ze me nog niet .... Afspraak is afspraak. Als je niet geinteresseerd bent kun je dat ook gewoon zeggen. Als je aangeeft dat je erop terug zult komen, kom je erop terug. Dus heb ik me voorgenomen om deze campings allemaal te gaan nabellen. Een hele klus, maar een rondje emails sturen leverde al direct 2 contracten op. Dus het loont wel de moeite.

 

Opnieuw ben ik weer veel positiever over Portugal dan over Spanje. Ondanks mn twijfels voor het begin van deze reis heb ik me eigenlijk al voorgenomen om in ieder geval nog 1x deze rit te gaan maken, al is het alleen al om Portugal te bezoeken. Want dat is toch een prachtig land. De mensen zijn supervriendelijk en warm en ik voel me er heel erg op mn gemak. In Portugal heb ik ook een groot aantal Nederlandse emigranten gesproken en heb diepe bewondering voor deze mensen die soms wel heeeeeel veel geduld moeten opbrengen.

 

Over ontmoetingen gesproken, ik ben een tijdje flink van slag geweest door de ontmoeting met een "mede-zigeuner(es)". Ook zij trok door verschillende landen met een grote bus + caravan en bezocht campings, op zoek naar werk (zij gaf fitness training aan overwinteraars). Ze was min of meer op dezelfde manier als ik in dit avontuur beland ... ook zij heeft een goede baan gehad en op een goede dag besloten om heel wat anders te gaan doen. Luisteren naar haar was bijna identiek als naar mezelf luisteren... En wordt je dus eigenlijk met jezelf geconfronteerd, hoe bijzonder het is wat je aan het doen bent.

Daarnaast heb ik ook deze reis weer bijzondere mensen (mede-kampeerders) ontmoet en als ik eerlijk ben verrijkt dat mn leven. Ik hoor zoveel mooie verhalen, kom zulke bijzondere mensen tegen, sommige zelfs een paar keer op dezelfde reis of mensen die ik eerder op een reis ontmoet heb, dat maakt dit reizen toch wel heel bijzonder.

 

Wat heel positief is, is de ontwikkeling van mn eigen sites. Of het 1 een gevolg is van 't ander dat weet ik niet, maar op mn beide verhuursites heb ik de afgelopen periode behoorlijk meer bezoekers gekregen en is er behoorlijk meer geboekt. Een flink aantal daarvan komt via deze site - www.waarisdemol.nl - misschien wel geholpen door het gelijknamige tv-programma op Veronica wat in februari gestart is. Want vorig jaar had ik - over een heel jaar - 9.000 bezoekers, in februari 2008 had ik alleen al 3.000 bezoekers, in maart 2008 bijna 5.000 en in april 2008 ruim 3.500 bezoekers. Dus ondanks dat het veel werk is om dit dagboek bij te houden geeft me dat voldoende "drive" om ermee door te gaan.

 

En dat laatste geldt eigenlijk ook voor het reizen. Ik vind het nog steeds niet vervelend, zeker niet nu Noorwegen voor de deur staat. Want over ruim een maand staat de overtocht naar Noorwegen al weer gepland, zie bovenaan deze pagina.

Ik heb me voorgenomen om het van reis tot reis te bekijken, maar als ik toch na zoveel pech als ik deze reis gehad heb, het nog steeds leuk vind ... waarom zou ik er dan mee stoppen ? Dus .........