Route Palamos - Peniscola - Ribera de Cabanas - Benicassim - bezoek aan de stad Valencia. Woensdag 30 januari - Zondag 3 februari 2008.

Woensdag 30 januari 2008.

Gisteravond ondanks mn sputterende maag toch met GP uit eten geweest in het leuke centrum van Palamos. Gekozen voor een typisch Catalaans restaurantje. Met de keuze van het eten uiteraard rekening gehouden met mn maaggesteldheid. Grappig: bij de maaltijd ontvang je (gratis ..) elk een enorm plak geroosterd brood. GP heeft me uitgelegd wat hiervan de bedoeling was en het meteen ook maar ten uitvoer gebracht: op tafel staat een schaaltje met knoflookteentjes en tomaten. Eerst de knoflook snipperen en het brood ermee insmeren, daarna de tomaat doorsnijden en het brood ermee insmeren. Vervolgens wat peper erover, gevolgd door wat olijfolie --> heerlijk !

Als voorgerecht had ik een salade met rolletjes ham met daarin asperges en een beetje mayonaise en als hoofdgerecht gegrilde kip met "chips".

Maar het belangrijkste nieuws kwam van de eigenaar: op 29 januari is er 's avonds geen (carnavals-) feest .... pffff ... Ik had er al min of meer op gerekend dat ik de camper vannacht nog even een eindje verder moest neerzetten.

Ondanks dat heb ik vannacht toch niet veel geslapen. Over de onverharde "weg" langs het strand werd tot 3.00 uur flink doorgereden en af en toe liepen er mensen luid pratend langs de camper. Diezelfde mensen (schat ik zo in) liepen er om 7.00 uur weer langs want toen werd ik al weer wakker van de geluiden.

En dus was ik vanochtend op tijd weg. Even na half 9 reed ik Palamos uit richting Barcelona. Het 1e stuk ging lekker. Ik kon mooi opschieten ondanks dat het rond Barcelona behoorlijk druk was. Maar eenmaal in de omgeving van Taragona lichtten de waarschuwingsborden op ... oei .. foute boel. En omdat het vlak na een afslag ineens helemaal stil stond, werd ik toch nog bijna verrast en moest ik zo hard remmen dat alles wat op de passagiersstoel lag, nu voor in de camper lag.

Uiteindelijk heb ik hier bijna een uur stil gestaan / langzaam gereden. Op de borden werd gelukkig wel steeds aangegeven wat er gaande was en kon je aflezen dat er over een x aantal kilometers diverse ongelukken gebeurd waren. Toen het eenmaal weer volop reed had ik het wel even gehad ... eerst even een bakkie doen. Hoezo, camperaars zoeken elkaar op ? binnen 10 minuten had ik 3 andere campers bij me staan ha ha:

Daarna door richting Valencia. En opnieuw oponthoud, dit keer door diverse wegwerkzaamheden en het enorme aantal vrachtwagens op de weg. Op heel veel stukken mogen vrachtwagens niet inhalen en dan zo ineens staat het op de rechterstrook stil. Als je dat niet op tijd in de picture heb kom je er op linkerbaan nooit meer tussen ..

Omdat de inrit van de (enige) camping die ik vandaag wil bezoeken 30 meter (!!) na de tolpoorten van afslag 43 in Peniscola ligt, besluit ik het gehele stuk door te rijden en op de camping wat te gaan eten. Deze camping Int. Azahar heb ik vorig jaar ook bezocht, maar helaas .. de manager is er pas maandag weer. Naast dat ik dus geen zaken doe, moet ik nu ook vol betalen voor deze mooie camping. Maar de EUR 20 (+ EUR 5 per dag voor WIFI) neem ik voor lief want ik heb geen zin om verder te rijden (al 333 km. gereden) en heb bovendien nog het nodige te doen. Daarnaast is de WIFI verbinding hier zo goed dat ik ook via deze verbinding kan bellen en aangezien ik problemen heb met de gastoevoer naar de koelkast komt dat mooi uit.

De rest van de middag ben ik dan ook aan het werk. Af en toe kruip ik even met een bakkie senseo in het zonnetje want het is zo'n 20 graden. Alleen, volgens de buurman gaat het vannacht flink afkoelen. En inderdaad .. als ik even op www.zoover.nl kijk, zie ik dat het vannacht 1 gr. wordt. Sjonge ... wat een verschil.

Donderdag 31 januari 2008.

Vandaag uiteraard eerst even mn "oomzeggertjes" gebeld vanwege hun verjaardag ... voordat ze naar school zijn. Want de bedoeling is om in de loop van de ochtend weg te gaan en bellen gaat met deze verbinding prima.

Daarna eerst even naar het gas gekeken want ik kreeg vanochtend het idee om toch maar even voor de zekerheid de gasflessen te verwisselen. Eigenlijk onnodig, want de oven, het gasfornuis en de kachel doen het wel gewoon, als het dan aan het gas zou liggen moet de koelkast het ook doen.

Maar eenmaal verwisseld blijkt de koelkast het wel te doen op de andere fles. Huh ? Ook de dealer begrijpt het niet maar voorlopig laat ik het maar zo. Als ik een keer vrij sta, draai ik het gas wel even aan de andere fles.

Daarna even douchen en de rest van de ochtend bezig met van alles en nog wat. Kijkend naar de campings die ik wil bezoeken bedenk ik me dat het toch wel handig is als ik hier tot 13.00 of zo kan blijven. Dus maar even overleggen met de receptie .. en ja hoor geen probleem.

Dan kan ik hier nog even eten en zie ik vanmiddag wel waar ik terecht kom. Ik heb wel het voornemen dat als ik een camping zeer geschikt acht, ik desnoods tot de volgende dag wacht.

En ... als ik na het eten, de afwas en een rit van 40 minuten op camping Torre la Sal 2 in Ribera de Cabanas (bij Castellon) aankom en de manager pas morgenochtend beschikbaar is, is de keuze snel gemaakt. Want deze camping heeft een paginagrote advertentie in ACSI en is bovendien behoorlijk groot (totaal 435 plaatsen en 85 bungalows). Maar even een plekje zoeken is er niet bij. Waarschijnlijk is nr. 826 nog wel vrij. (de rest is dus echt helemaal vol !!!).

Maar als ik op de plaats aankom zit een groepje van 10 Duitsers gezellig te drinken op de plaats. Er wordt gelijk geroepen dat ze wel vertrekken als ik plek wil, maar ik kijk eerst of er nog een andere plaats is. Maar de 2e plaats die ze bij de receptie aangeven blijkt al bezet, dus zit er niet anders op. Bovendien is nr. 826 een mooie plek, vol in de zon en vlakbij het strand.

Oh ja .. ik krijg direct de nota mee van EUR 26,94 !! En ik dacht dat ik bij de vorige camping (EUR 20) al duur uit was.... Sjonge jonge. Nu maar hopen dat ik morgenvroeg zaken kan doen of in ieder geval wat aan deze nota kan doen, want anders ben ik met een maand failliet ha ha.

Als ik op de plek aankom, pakken de Duitsers gelijk op. Ze zijn overvriendelijk ... eerlijk gezegd, denk ik, om vast een voorschot te nemen op het lawaai wat nog komen gaat. Ze helpen me zelfs nog op de plek want het pad is niet echt breed:

50 meter verder is het strand .. nou ja ... niet echt een superstrand. Moeilijk graven voor die Duitsers .. een bulte stienen ha ha:

Als ik weer in de camper zit en ik inmiddels via de receptie gratis WIFI (mailen werkt niet, maar internet wel..) geregeld heb komt er eerst al een buurvrouw van het groepje met een fles wijn aan. Dat moet ik even proeven. Ik zit eigenlijk nog aan de koffie, maar toe maar.  Een half uurtje later wordt er geroepen of ik het glas al leeg heb en daar komt de buurvrouw weer aan met de fles. Omdat ze zelf zitten te bunkeren (natuurlijk ..) --> of ik ook zin heb in wat salade. Ik geef aan dat dat echt niet nodig is, maar even later staat de buurman bij de camper met een bord nudelsalad, kartoffelsalad und (naturlich) wurst.... best lekker eigenlijk ! oei oei .. daar gaat mn sjb-dieet ..

Nou ja, morgen maar zien wat ik ga doen. Eerst de afspraak morgenvroeg even afwachten. Oh ja .. hiernaast liggen ook nog 2 campings, die heb ik nog lopend bezocht maar zonder direct succes. De camping waar ik nu sta heet Torre la Sal 2, (de camping hiernaast heet Torre la Sal 1.. verrassend he !) maar deze camping kunnen ze beter Duitsland 2 of nog liever Duitsland 1 noemen want de camping staat werkelijk bijna compleet vol met Duitsers. Echt niet te geloven. Ik heb een enkele Luxemburger en Belg gezien, en nog een Nederlandse caravan. Dus als enige (jonge) Nederlandse camperaar heb ik heel wat bekijks ... als een man die in een winterjas over een nudistenstrand loopt ha ha.

Om 18.00 uur pakken ze ineens op en is het plotseling rustig. Tja ... als de zon weg is wordt het gauw fris. Maar dan zie ik ze terug in een grote voortent aan de andere kant van het pad .. en het gaat weer vrolijk verder... sjonge jonge ..

Uiteindelijk was het om 21.00 uur rustig. Ik moet er niet aan denken om hier een paar weken te moeten staan...

Vrijdag 1 februari 2008.

Vanmorgen eerst de afspraak bij de receptie. Ik word ontvangen door Eva, maar  .... die spreekt geen Engels of Duits (kheb daar trouwens wel een beetje mn twijfels over). En dus moet ik even wachten totdat een receptionist beschikbaar is, zodat die kan vertalen. Ondanks dat is het gesprek goed en grappig, want soms zie ik Eva al richting de receptionist reageren op iets wat ik net verteld heb .. geen Engels he !

Ik doe niet direkt zaken, ze wil het eerst met haar zus en vader afstemmen, maar ik verwacht wel dat hier een mooi contract uit kan komen. Want het is een grote camping en ze keken bijv. niet op van het bedrag wat ik in mn voorstel had opgenomen. Bovendien hebben ze me het overnachtingsgeld al kwijtgescholden en kreeg ik wat promotiemateriaal mee, een paraplu en een schort.

Ik probeer dat altijd netjes te weigeren want ik heb nou eenmaal geen aanhanger achter de camper, maar dat lukt niet altijd. Terug bij de camper pak ik direct op en binnen 15 minuten rijd ik de camping af.

Op de volgende camping (Oasis, hier vlakbij gelegen) zijn de eigenaressen niet aanwezig en dus laat ik genoodzaakt de informatie achter.

De volgende camping is wel weer belangrijk. Daar was ik vorig jaar bijna rond en dit keer ga ik voor een mooi contract. Aan het eind van de ochtend rijd ik Benicassim binnen:

en ga op camping Bonterra Park op zoek naar Javier, de manager. Met hem heb ik ook vorig jaar gesproken en toen was het bijna rond. Dat blijkt het geval maar hij heeft niet direct tijd. Of ik om 12.00 uur terug wil komen.

De receptioniste is uiterst vriendelijk en correct en geeft mij aan dat ik wel zo lang op een plaats mag gaan staan. Het is een mooie ruime plek en ondanks dat op deze camping heel veel Engelsen staan, sta ik tussen een aantal Nederlanders. Met de mensen naast mij klikt het en op aanraden van mn buurman sluit ik alvast (illegaal) de stroom aan. Illegaal, omdat het kastje op slot zit maar je er net met de hand van onderen bij kunt. Ik denk niet dat de camping er problemen mee heeft.

Zoals gezegd, het is een mooie ruime plek:

Vrijwel alle Spaanse campings hebben trouwens van dit soort plaatsen. Overal sta je op grind en sta je onder een soort van kooiconstructie. Deze worden in de zomer gebruikt om doek overheen te spannen omdat het anders te warm wordt. Nu is het altijd oppassen want die dingen hangen uiteraard niet altijd even hoog. Dus al er bij de receptie gevraagd wordt hoe hoog de camper is, geef ik het meestal wat hoger op. Bovendien moet je goed met de schotel oppassen...

Om 12.00 uur heb ik een goed gesprek met Javier. Hij is enthousiast maar geeft aan het met de eigenaren te moeten afstemmen. "hij komt er volgende week" op terug. Eh .. tja .... dat zei hij vorig jaar ook, en dus vraag ik m of hij de eigenaren nu niet kan bereiken. En dat ik hier zo lang wel blijf staan. Hij geeft aan dat hij zn best zal doen en dat hij mij voor 14.00 uur laat weten wat ze gaan doen, maar dat ik hier sowieso wel mag blijven staan.

Mooi, dan ga ik vast de camper verder installeren. Rond 14.00 uur komt de receptioniste langs dat het later wordt, of ik om 17.00 uur bij de receptie kan komen. Op zich al heel netjes dat ze op het afgesproken tijdstip even langs kwam. Daar houd ik wel van. Later op de middag bedenk ik me dat ik morgen misschien wel naar Valencia kan gaan. Straks maar s even informeren of dat goed lukt met de bus/trein.

De rest van de middag ben ik bezig om mn mail te verwerken. Om 17.00 uur doe ik goede zaken met Javier, zo mn 1e contract dit jaar in Spanje is voormekaar. Niet gek.

Bij de receptie geven ze aan het prima te doen is om met de trein naar Valencia te gaan. En omdat de weersvoorspellingen voor zondag wat minder zijn ga ik morgen maar direct.

Na het eten bereid ik me vast voor op Valencia en de avond is zo weer voorbij.

Zaterdag 2 februari 2008.

De wekker gaat al vroeg af, want de trein vertrekt om 9.15 uur. Even na 8.30 uur spring ik op mn fietsie want het station ligt op een paar kilometer afstand. Een kwartiertje later sta ik hijgend bij het station want het ritje was niet echt vlak. 1 voordeel: als ik vanmiddag terug kom hoef ik alleen maar te remmen ...

Bij het station is het niet echt druk. Ik ontmoet 2 Franse stelletjes (die elkaar ook nog niet kenden) die ook naar Valencia gaan en hoor dat de tijden die ik van de receptie heb gekregen niet kloppen. Gelukkig klopt de vertrektijd vanuit Benicassim wel, maar vanmiddag gaat er maar 1 (en geen 3 ..) trein terug vanuit Valencia, en wel om 17.00 uur.

Het kantoortje op het station gaat pas open om 9.00 uur, maar door een "lokale" worden we erop gewezen dat het sowieso zaterdags niet open gaat en dat we een kaartje in de trein kunnen kopen. Maar tijdens de rit, die ruim een uur in beslag neemt, is er geen conducteur te zien en ook automaten zijn niet aanwezig. Mooi goedkoop ritje dus.

In de ANWB reisgids van Oost-en-Zuid-Spanje heb ik een mooie stadswandeling gevonden. Voordeel is dan ook dat je weet wat je ziet en niet doelloos door de stad loopt. Als ik het Estacion del Norte uit ben en me om draai zie ik pas hoe mooi het gebouw is:

Links zie je trouwens het Plaza de Toros (de stierenarena) liggen ...

Via de San Vicente Martir, zeg maar de hoofdstraat in het centrum van Valencia loop ik richting het Plaza de la Reina waar de wandeling begint. Vlak voordat ik bij het plein aan kom valt me al op dat er overal heel veel politie op de been is. Als ik het plein oversteek en bij de Catedral de Santa Maria aankom zie ik allemaal strak geklede dames en mannen in kostuums lopen. De auto's met chauffeur mogen hooguit een paar seconden blijven staan en worden direct weer weg gedirigeerd.

Toch maar even informeren wat er gaande is (staat uiteraard niet in mn boekie ..): vandaag is de viering van de verjaardag van Koning Juan van Valencia (een beetje vrij vertaald hoor ..) en om die reden is er een grote viering in de kathedraal. Nou .. leuk. Dan kan ik een bezoek dus ook wel vergeten:

(sorry, ik had meer oog voor de bloemetjes dan voor de toren van de kathedraal ..)

En dus zit er niets anders op dan een rondje om de kathedraal te lopen. Opvallend is de achthoekige toren, de Micalet (overigens van Duitse makelij). Deze Micalet is overigens te beklimmen (gewoon via trappen dan he !) maar ook nu voor het publiek gesloten:

Na een flinke wandeling bereik ik de Lonja de la Seda, een prachtig beursgebouw:

"Niet alleen de fruitteelt maar ook in zijdehandel bracht Valencia (uitgesproken als Wallencia) welvaart. De kooplui lieten in de 15e eeuw (1487-1498) deze magnifieke beurs bouwen, waarin ook andere goederen verhandeld werden. Ze vormt een belangrijke exponent van de flamboyante gotiek in de wereldlijke bouwkunst van Spanje. Opmerkelijk zijn de zuilen in het indrukwekkende hoofdgebouw":

Eh ... in het echt staan de pilaren recht hoor !

Het gebouw is vrij te bezoeken en is echt de moeite waard ! Tegenover het beursgebouw staat overigens nog deze fraaie kerk:

Ook heel apart: overal zie je hier midden in de stad gewoon sinaasappelbomen staan. Zou je daar nu gewoon een kilootje van mee kunnen nemen ha ha ...

En weer schuin tegenover het beursgebouw is de overdekte markt. Altijd leuk voor een bezoek en dus koop ik op de markt wat lekkere broodjes. Het is overigens enorm groot, ik kan het moeilijk schatten maar ik verwacht dat er ongeveer een 200 stalletjes waren:

Via een aantal steegjes bereik ik weer de Plaza de la Reina en vervolg mn tocht richting de universiteit. Onderweg kom je dan het Museo Nacional de Ceramica Gonzalez Marti tegen. Een schitterend pand met een churrigueresco gevel (ja precies .. dat heb ik uit het boekje ..), echt heel mooi. Maar door de schittering van de zon moeilijk op de foto te krijgen:

Aan het plein bij de universiteit vind ik een heerlijk terrasje en geniet een poosje van het zonnetjes en een cappucino. Vervolgens moet ik mezelf weer in de benen helpen want het is echt heerlijk hier. Maar de wandeling is nog niet ten einde.

Op het volgende pleintje, Plaza de San Vicente Ferrer, wemelt het opeens weer van de politie. Wat nu weer ? Dit keer de plaatselijke Woudklank:

Maar dit is niet de enige band, want binnen 15 minuten kom ik maar liefst 5 bands tegen. Wel gezellie ha ha.

Even later sta ik opnieuw bij de Kathedraal waar het inmiddels behoorlijk druk geworden is. Ik maak nog 1 foto over de fontein heen:

en vervolg mn tocht. Via een soort wandelboulevard (Navellos) bereik ik de zeer drukke rondweg die om het centrum loopt. Hier laat je het wel om door rood te lopen, want je weet bijna met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat je door een van de auto's die over de 5 banen !! scheurt, geraakt zal worden.

Aan de overkant van de weg zie ik een brug en eerlijk gezegd verwacht ik een rivier. Maar eenmaal veilig aan de overkant van de drukke weg kijk ik naar beneden en zie dit:

Huh ? Oeps, niet goed op de kaart gekeken. (ik had ook al niets over een rivier gelezen ..) Dit zijn de Jardines del Turia. Op maar liefst 5 voetbalvelden wordt er hier gevoetbald. En onder het genot van een broodje zie ik dat er aardig wat talent bij loopt. Tja .. en dan is die Ronald Koeman nergens te bekennen he ! Die kan wel wat talent gebruiken volgens mij ...

Weer even later is mn tocht ten einde. Ik heb nog wat tijd over en als ik weer op de San Vicente Martir ben aangekomen zie ik een enorme mensenmassa. Op deze weg waar vanochtend nog auto's reden is het nu een drukte van jewelste:

en dus besluit ik de mensen maar te volgen. De stroom gaat richting het Placa de l'Ajuntament waar het prachtige stadhuis en de befaamde Valenciaanse bloemenmarkt gevestigd zijn. Om het plein staan trouwens echt geweldig mooie hotels .. echt niet te geloven !!

Tja, je zult begrijpen dat ik nu toch wel heel nieuwsgierig ben wat hier nu weer gaat plaatsvinden. Dus op zoek naar iemand die Engels spreekt. Oudere mensen kun je dan dus wel overslaan en dus raak ik aan de praat met Veruna, een roodharige studente (ze staat tenminste met een heel oud barrel - fiets - aan de hand) die geboren is in Valencia en in Edinburgh Scotland gestudeerd heeft (rood haar - Scotland .. mooie combinatie). En uiteraard (trots op haar geboorteplaats) praat ze honderduit en ben ik er gauw achter wat er gaande is.

Want om 14.00 uur vindt de Mascleta plaats, opnieuw vanwege de verjaardag van die koning. Deze Mascleta wordt ook dagelijks afgestoken in de week voor 19 maart wanneer er in Valencia een enorm feest is.

De Mascleta is een soort van vuurwerkspektakel. Het gaat niet zo zeer om de pijlen die de lucht ingeschoten worden (anders zou je het natuurlijk ook beter 's avonds kunnen doen) maar om de enorme knallen. Veruna waarschuwt mij dat het nogal heftig kan zijn en dat ik beter mn mond open kan houden (????!!!!)

Exact om 14.00 uur volgt er een enorme knal. Ik kijk haar nog even aan zo van "is dit alles", maar voordat ze kan antwoorden breekt de hel los. En ik kan je vertellen, ik heb van mn leven nog nooit zoiets meegemaakt. Sommige knallen zijn zo hard dat je het idee hebt dat je trommelvliezen het begeven. Oh .. daarom moest ik mn mond openhouden. De mensen hier vinden het prachtig, ze schreeuwen en klappen en ik moet eerlijk bekennen, het is een enorm schouwspel. Een verslag:

nog niets aan de hand:

de 1e klap:

de hel breekt los:

ik kan het moeilijk schatten maar er staan werkelijk duizenden mensen hier:

Maar bij de laatste klappen heb ik mn handen al voor mn oren, echt waar (misschien een beetje rare vergelijking) .. de vuurwerkramp in Enschede was er niks bij. Ook hier een enorme laatste klap en daarna een immense stilte. Ben ik nu doof of is het echt afgelopen ? Het leek wel uren te duren maar toen ik op mn telefoon keek (hij doet het nog ..) bleken er maar 5 minuten verstreken.

Veruna kijkt me triomfantelijk aan en we nemen afscheid. Ik ga nog even dichterbij het plein een kijkje nemen ... wat een slagveld:

Daarna slenter ik nog wat door de stad, scoor nog een Nederlandse krant waarin ik lees dat Gert Jan Verbeek de beoogde opvolger is van Bert van Marwijk als die naar het Ned. Elftal gaat en ga op zoek naar een terrasje. Daar geniet ik van mn krantje en verwen mezelf met een schaaltje met tapas en een biertje. Jammie !

Tegen 16.00 uur houd ik het voor gezien en ga weer richting station. Daar ga ik in de rij bij een prachtig mooi oud loketje staan om dit keer toch maar een kaartje te gaan kopen voor de terugweg, neem nog even een bakkie koffie en kom weer 1 Frans stel tegen zodat ik mn Frans nog even op kan halen.

En als we de trein in zullen stappen ben ik blij dat ik bij hun ben. Want we twijfelden al of de lange - net gearriveerde trein - wel in zn geheel als stoptrein richting Barcelona ging, eenmaal in de trein komen hun in gesprek met een Franse student die aangeeft dat we in de intercity naar Barcelona zitten en dat we het achterste stuk moeten hebben. Tja, dat moet je ook maar net weten. Waarschijnlijk hebben ze dat - in het Spaans - wel opgeroepen, maar ja ..

Net op tijd zitten we in het goede gedeelte en komen daar ook het andere Franse stel weer tegen. De treintocht is trouwens zeer fraai. Onderweg heb je nog een mooi zicht op het enorme oude kasteel van Sagunt wat hoog op een berg ligt. In Castellon stroomt de trein helemaal vol met carnavalsgangers die op weg gaan naar Vinaros (waar ik vorig jaar gestaan heb). Daar schijnt het feest van de omgeving plaats te vinden en het is een dolle boel in de trein.

Gelukkig mogen wij er in Benicassim weer uit en mn fietsie staat er nog. Ik neem afscheid van de Fransozen en net voor donker ben ik weer terug op de camping. En trappen was inderdaad niet nodig. Het hele stuk was bijna bergafwaarts. Op de camping informeert mn buurman hoe ik het gehad heb en of ik op de fiets naar Valencia geweest ben ha ha.

Hij is trouwens buiten in een frituur aan het patat bakken en vraagt of ik zin heb in een bakkie. Sjonge jonge ... afgelopen week al die Duitsers, nu mn buurman. Ben ik teveel afgevallen of moet ik misschien strakkere shirts aan ha ha. Maar ik bedank voor de eer en ga eerst even onder het genot van een bakkie senseo naar Campinglife kijken.

Daarna even lekker douchen en tv kijken en daarna gaat het licht uit. Sjonge jonge wat een bijzondere dag, wat een mooie stad. Eigenlijk heel gek, ik voelde me er gelijk op mn gemak. En dat is best apart want Valencia is met ca. 750.000 inwoners de 3e stad van Spanje ! Valencia .. een aanrader !

Zondag 3 februari 2008.

Ondanks de wat mindere weersvoorspelling schijnt het zonnetje al weer volop. Maar omdat het 's nachts behoorlijk afkoelt doe ik eerst de kachel even aan. Tja .. en een uur later zit je met de deur open. Heel apart. Ik ruim de spullen in de camper vast wat op, want ik moet straks van de plek. Want deze plek is vanaf vandaag gereserveerd. Bij de receptie hebben ze echter gegarandeerd dat ze een ander plekje voor me achter houden.

Als je in de winter nog nooit in Spanje op een camping bent geweest klinkt dat misschien heel overdreven, maar de campings (die open zijn) zijn bijna allemaal vol. Ook op Bonterra Park (met totaal 300 plaatsen) zijn er nog maar 3 of 4 plaatsen vrij die onmiddellijk 's avonds weer opgevuld worden. Ook een groot gedeelte van de bungalows zit de hele winter vol.

Bij de receptie zijn ze weer supervriendelijk en ze hebben inderdaad een mooi plekje voor me vrijgehouden. Ik verplaats de camper (hoogstens 100 m. verderop) en om 11.00 uur heb ik alles weer klaar. Mn bedoeling was eigenlijk vanochtend met het verslag van Valencia te beginnen maar ik wil eerst mn mailtjes bij hebben. Rond de middag ga ik even in het zonnetje een broodje eten want vanochtend heb ik al een lekkere baguette gekocht.

Daarna ga ik eerst richting het strand, want de camping ligt hemelsbreed maar een paar honderd meter van het strand en het is nog steeds lekker weer. Het strand van Benicassim is zeer breed en bijv. veel mooier als bij Camping Torre la Sal. Bovendien loopt er een fraaie wandelboulevard langs het hele strand.

Om 15.00 uur ben ik weer terug bij de camper en ga om 15.45 uur nog even naar Via Vacance kijken, een door Vacanceselect gesponsord programma. Dit programma speelt zich steeds ergens in Italie af. Het lijkt wel iets op Campinglife. Voor mij zijn dit soort programma's grappig om te zien omdat er bijna altijd wel iets bekends voor mij te zien is. Zo zijn ze nu aan het Lago Trasimeno op Camping Punta Navaccia (heb ik in oktober 4 nachten gestaan) en bezoeken ze Perugia. Heel grappig om dat te zien.

Daarna eindelijk met mn verslag aan de gang want daar ben ik nog wel een paar uurtjes mee zoet. Daarna even eten, uiteraard voetbal kijken en Boer zoekt Vrouw. Ik bereid me nog een beetje voor op morgen, maar kom er niet helemaal klaar mee. Morgen weer een dag.