Route Benicassim - Cullera - Oliva - Denia - Javea - Moraira - El Campello (bij Alicante). Maandag 4 februari - Vrijdag 8 februari 2008.

Maandag 4 februari 2008.

Omdat de volgende camping op ongeveer 2 uur rijden ligt, is de planning om rond 11.00 uur te vertrekken en dan onderweg even ergens wat te eten. Want als ik nu vertrek kom ik precies rond de middag op een camping aan en dan zijn de Spanjaarden toch lunchen. Dus eerst even lekker rustig aangedaan en vervolgens rond 10.30 uur gaan opruimen en nog even vuil water lozen en schoon water tanken.

Nog even bedanken bij de receptie en om 11.15 uur rijd ik Benicassim uit. Het 1e stuk rijd ik over de parallelweg van de snelweg. Deze weg, de N-340 is prima te rijden, maar straks bij Valencia neem ik uiteraard wel een stuk snelweg mee.

Opnieuw rijd ik bij Vila Real langs. En net als vorig jaar verbaas ik me erover wat voor klein plaatsje dit is. De hele gemeente telt 42.000 inwoners, waarvan meer dan de helft in de porselein (tegeltjes) industrie werkt. Overal zie je hier dan ook enorme fabrieken en als ik goed geinformeerd ben is de "porcelein-industrie" ook de drijvende kracht achter de voetbalclub Vila Real, op dit moment 4e in de Spaanse competitie. En ondanks dat de totale gemeente slechts 42.000 inwoners telt, heeft Vila Real wel een stadion met een capaciteit van 25.000 bezoekers. Aan welke club in Nederland doet me dit toch denken ??

De rit langs Valencia gaat voorspoedig en net op tijd heb ik de goede afslag te pakken. Want ik wil eigenlijk weer langs de kust richting Cullera. Ondanks dat je over Valencia de gekste verhalen hoort (banden lek steken bij de stoplichten, nooit bij Valencia op een parkeerplaats gaan staan ...) heb ik echt totaal geen problemen. Ook zaterdag toen ik de stad bezocht heb ik totaal geen moment gehad dat ik me onveilig voelde, verre van dat zelfs !

Bij El Saler pak ik de CV-500 en ga op zoek naar "mn lunchplaats". Want op dit mooie plekje stond ik vorig jaar ook, kijk en vergelijk:

                                    1 februari 2007.                                                                                    4 februari 2008.

Na een uurtje wordt het weer tijd om te werken. Op naar de 1e camping in Mareny de Barraquetes. Deze camping, Camping Barraquetes valt onder een groep van 4 campings van www.campingsdevalencia.com, waar ik vorig jaar ook mee bezig ben geweest. Helaas, de manager is niet aanwezig, maar bovendien spreekt de receptioniste niet echt een vreemde taal.

Ik kan haar nog wel duidelijk maken wat ik wil en ik begrijp dat op de volgende camping straks (17.00 uur ?) iemand aanwezig is om me te woord te staan. Deze "volgende" camping is camping Santa Marta, gelegen in de mooie kustplaats Cullera. Bij Cullera rijd je wisselend over een fraaie boulevard en langs de zee, maar steeds met mooie uitzichten. Uiteraard ben ik in no-time op de camping en doe net of ik dom ben (is niet zo moeilijk ..) en meldt me bij het restaurant op de camping (want de receptie maakt een wel heel verlaten indruk).

Bij het restaurant krijg ik te horen dat er om 17.00 uur (oh ...) iemand komt die me te woord kan staan. Ik mag zo lang wel op de camping wachten. Ik twijfel even maar besluit toch maar van het aanbod gebruik te maken.

Als ik de camper even op een parkeerplaats op de camping heb gezet zie ik tot mn schrik dat de dop van de watertank mist. Shit .. ik zal toch niet ?? Ja dus !! Shitzooi. Normaal leg ik de dop altijd even in de garage, waarom nu niet ? geen idee. Normaal loop ik altijd even om de auto heen als ik wegrijd ... nu niet. Waarom niet ? geen idee. Misschien omdat er nog een camper achter me stond te wachten. Misschien omdat ik me nog even wilde verkleden. (ik trek altijd mn nette kloffie aan als ik klaar ben "met het water") Zeg het maar. Maar feit is wel dat die dop (die je met een sleutel kan afsluiten) nog op de andere camping ligt.

Dus ... wat nu te doen ? terugrijden is geen optie want ik heb zojuist 160 km. gereden. De camping maar s bellen of ze misschien willen gaan kijken. Wacht s even. De mensen die dit weekend naast me stonden gingen ook zuidwaarts, het zou natuurlijk heel mooi zijn als hun de dop mee zouden kunnen nemen. En dus de camping gebeld. En een uur later nog een keer. En ja hoor ... dop gevonden. Alleen de buren waren niet aanwezig. Morgenvroeg maar weer bellen. Nou ja .. ik weet nu in ieder geval waar die ligt.

Inmiddels heb ik ook een stroompunt gevonden en bevestig de kabels zodat ik even een bakkie leut kan zetten. Of de camping ook echt open is weet ik eerlijk gezegd niet. Want het is hier wel heel erg rustig. Het is trouwens best een leuke camping met een mooi zwembad en vlakbij Cullera en vlakbij zee. Grootste nadeel is dat vrijwel alle plekken onder de bomen liggen, maar ze zijn nieuwe "zonplaatsen" aan het maken.

Om 17.00 uur heb ik een gesprek bij de receptie. Mocht ik de illusie hebben direct zaken te kunnen doen: dat kan ik shaken want het management zit in Madrid. Echt logisch voor 4 campings rond Valencia. Ik spreek met de persoon bij de receptie af dat ik een mooi voorstel zal maken en deze straks zal langs brengen. Hier overnachten is overigens geen probleem, de camping is inderdaad open.

Het kost me enige moeite om de camper op de plek te krijgen. Eerlijkgezegd is het hier zo krap dat ik eerst de camping of moet om te keren en dan terug kan rijden. Tis echt niet te geloven .. De meeste plaatsen liggen namelijk op een verhoging, en zelfs de "vlakke" plaatsen kennen een behoorlijke "drempel" of geul waar ik met de camper in ieder geval niet over kom. Maar uiteindelijk vind ik een plaats, helaas geen tv, maar wel met stroom.

Op zich niet erg want ik heb nog genoeg te doen. Eerst maar s het voorstel maken. Als ik die heb afgeleverd ga ik met het eten aan de slag en kruip daarna weer achter de laptop. Later op de avond bereid ik het bezoeken van de campings van de komende dagen voor en ga ik nog even lezen (heel apart ..)

Dinsdag 5 februari 2008.

Vanmorgen eerst even de wc legen en douchen. Daarna natuurlijk eerst met camping Bonterra Park in Benicassim bellen. Ik had ze gevraagd de dop bij mn buren te brengen en hun het telefoonnummer te vragen zodat ik ze kan bellen. Maar door taalproblemen ligt de dop nog steeds bij de receptie maar ze hebben wel het telefoonnummer voor me. Dus direct daarna deze mensen gebeld en ze komen morgen richting Denia/Javea. Ze zullen voor vertrek de dop bij de receptie oppikken.

Ik moet dus niet te snel vandaag want anders blijf ik die mensen voor en dan heb ik natuurlijk nog mn dop niet terug. Maar vanochtend wil ik onderweg nog 2 campings bezoeken en dus vertrek ik na de afwas tegen 10.00 uur van de camping. Betalen is niet nodig en dus bedank ik de dame hartelijk. In Gandia bezoek ik nog een camping, maar net als op Kiko Park in Oliva doe ik niet direct zaken.

Op Kiko Park kan ik wel mooi even eten op het parkeerterrein en inmiddels heb ik een kaart van Oliva gekregen zodat ik de campings wat gemakkelijker kan vinden want dat is hier echt een crime. Even later vind ik Camping Azul, maar daar tref ik de manager niet, rijd langs Eurocamping - die trouwens behoorlijk vol staat (zijn klant he ha ha) - en pak de 2 volgende campings die naast elkaar aan zee liggen, Camping Pepe en Camping Ole .. hoe origineel !

Bij Camping Pepe is ook de manager niet aanwezig maar die komt later vanmiddag, dus als ik nou op Camping Ole kan overnachten .. Maar als ik Camping Pepe wil verlaten kom ik bijna shocking klem te zitten. Ik weet niet hoe, maar uiteindelijk kan ik weer van de camping en ga naar de buren. De manager op Camping Ole heeft middagpauze en is er om 16.00 uur weer. Maar de receptioniste geeft aan dat ik wel vast een plekkie mag zoeken.

Camping Ole is trouwens wel een mooie camping, maar de plaatsen zijn soms echt superklein. Ik moet echt een paar keer insteken om op de plek te komen .. dan zou het wel makkelijk zijn als je iemand bij je hebt ha ha.

Maar goed, de plaats is krap maar mooi en het zonnetje schijnt volop. Sterker nog . .het is zo warm dat ik eerst s op zoek moet naar mn korte bokse.

Eerst even genieten van het zonnetje en daarna maar even achter de laptop. Om 16.00 uur ga ik richting het kantoor en op zoek naar de manager Jose Fernandez. Die is allervriendelijkst, een nacht hier blijven is geen probleem, maar tot zaken komt het niet. In dit geval ligt dat aan het feit dat de eigenaar een verzekeringsmaatschappij is, en hij is redelijk gebonden met het budget en kan pas weer in september voor volgend jaar een besluit nemen. Maar hij is wel enthousiast over de sites en we spreken af dat ik begin september weer contact met m opneem.

Woensdag 6 februari 2008.

Omdat "de mensen die mn dopje meenemen" waarschijnlijk aan het begin van de middag in Denia zullen arriveren en dat hier vlakbij is, blijf ik hier zo lang mogelijk staan. Omdat het nog behoorlijk fris is (dat is trouwens wel heel vreemd, gistermiddag liep ik in de korte broek, maar 's avonds koelt het zo hard af dat ik gisteravond laat de kachel nog even aan gehad heb) ga ik eerst de achterkant van de camper wassen. Alleen de achterkant ? .. ja !

Want in Italie heb ik er allerlei "pikjes" op gekregen, het lijkt wel opgedroogde gravel of zo. En ondanks dat ik de camper daarna al 2x weer gewassen heb is het er nog niet af. Dus nu maar s grondig onderhanden nemen. Na een paar uurtjes vind ik het welletjes en heb ik het grotendeels schoon. Even vlug een bakkie en daarna het strand op, want Camping Ole ligt direct aan het strand. Eigenlijk is dit best een mooie camping. De plekken zijn krap, maar door een redelijke heg heb je wel veel privacy. De toiletten zijn oud maar schoon en de camping ligt aan een werkelijk schitterend strand. Dit is de opgang naar het strand:

En ook direct op het strand (vorig jaar heb ik bij Eurocamping iets verderop ook zo gestaan) heeft de camping nog plaatsen. Uiteraard zijn al deze plaatsen bezet en bijna ook weer uiteraard door Duitsers.

Aan het strand is het heerlijk. Het waait nauwelijks en ik schat dat het ca. 19 graden is:

In de verte zie ik weer een camping liggen en als ik er vlakbij ben zie ik dat het Eurocamping is. Eigenlijk wil ik er nog even naar toe lopen, maar een geul verspert me de weg. Grappig:

Dus maar weer terug richting Camping Ole. Even na 11.00 uur ben ik weer terug bij de camper. Met een bakkie leut kruip ik nog even achter de laptop en tegen 12.00 uur maak ik me klaar voor vertrek. Want officieel moet ik om 12.00 uur van de plek en aangezien ik ook hier niet hoefde te betalen wil ik daar geen misbruik van maken.

Een kwartiertje later rijd ik van de camping, op richting de laatste camping in Oliva, Camping Rio Mar. Daar rijd ik inmiddels zonder de kaart te raadplegen naar toe, maar helaas de manager is niet aanwezig. Wel heb ik - in het Frans - een gesprek met de broer van de manager, maar direct tot zaken komt het dus niet.

g Dus maar door naar Denia. Voordat ik weer de N-332 op rijd gebaart een schaars geklede dame mij dat ze wat beweging wil, maar ik laat me niet verleiden ha ha. Na een paar km. pak ik de kustweg naar Denia. Een mooie route, waarbij je een goede indruk krijgt van wat hier allemaal gebouwd wordt. Het is echt niet te geloven. Volgens "de mensen die mn dopje meenemen" is er iets ten zuiden van Denia, in het gehucht La Marina, een leuke kleine camping direct aan het strand. Volgens hen heette deze Camping Daniya. In de gidsen en op het internet kon ik m al niet vinden, maar ook kijkend naar de borden langs de weg (en dan moet je echt soms stoppen om alles te kunnen lezen, dan klagen ze in Nederland wel s) kan ik de camping niet vinden.

Als ik ook de Lidl niet kan vinden en inmiddels bij de haven ben aangekomen besluit ik daar maar weer (vorig jaar ook al) te gaan eten. Na het eten bel ik "waar mn dopje is". Inmiddels al vlakbij Denia. Ik vraag hun of de camping toevallig Diana heet en dat blijkt inderdaad het geval. Want vorig jaar ben ik ook op zoek geweest naar deze camping, maar kon m toen ook al niet vinden. Gelukkig had ik toen ook het adres opgeschreven en mn navigatiesysteem vindt de straat moeiteloos.

Maar de camping blijkt gesloten. Daarom stond ie natuurlijk niet meer in de gidsen en daarom heb ik geen borden gezien. Dan maar even wachten. Maar na een kwartiertje zie ik ineens de grijze Hymer van "de mensen met mn dopje" voorbij rijden. Dus zet ik direct de achtervolging in en bel ze ondertussen. We spreken af dat ze even wachten en even later zie ik ze staan. Ik geef ze aan dat Camping Diana dicht is en dus gaan ze nu naar Camping Javea. Die moet ik vanmiddag ook nog bezoeken, dus ik bedank ze hartelijk voor het meenemen van mn dopje en ga op zoek naar Camping Los Pinos, ook in Denia.

Dit is een heerlijk rustig gelegen camping die veel door Engelsen, Fransen en Nederlanders bezocht wordt. Ik heb een goed gesprek met de eigenaresse, opnieuw trouwens in het Frans, maar de camping wordt waarschijnlijk overgenomen. Maar omdat dat nog niet duidelijk is wil ze wachten met adverteren. Jammer, want ze is wel geinteresseerd in de sites.

Dus door naar Javea. En dan gaat het even flink de bergen in. Niet echt heel hoog, maar wel heel bochtig en steil. Maar na een half uurtje rol ik Javea binnen. Ik weet nog een beetje de weg, maar kom plotseling voor een wegversperring te staan.

D'r is een omlegging en ik kijk even of dat lukt met de camper. Maar het lijkt te kunnen en dus probeer ik het. Het 1e stuk gaat goed, ondanks dat er aan beide kanten van de weg auto's staan. Ook een bocht kan ik net nemen, aan het eind zie ik dat het weggetje overgaat in een bredere weg. Maar zover kom ik niet. Vlak voor de "uitgang" zit een knik en aan beide kanten hoge muren. Bovendien links van de camper een soort van betonnen opstapje naar een huis.

Stapvoets probeer ik erdoor te komen. Ineens kom ik met de rechterspiegel tegen de muur aan en even later zit ik helemaal klem. Het is zo smal dat ik zelfs de camper niet even uit kan, maar hoor wel dat ik links met de zijkant (onder) tegen het betonnen opstapje kom. Ik hoor het schuren .. shitzooi. Ik kom echt niet verder zo, dus op de handrem en iets in de achteruit. Maar inmiddels heb ik niet meer gelet op wat er achter me gebeurde en dat staat natuurlijk al helemaal vol. En die gasten beginnen als ik met dat grote ding achteruit beginnen te rijden, natuurlijk allemaal te toeteren. Ik maak hun duidelijk dat ik echt niet verder kan en spreek met de 1e 3 bestuurders af dat als ze iets aan de kant kunnen, ik de camper iets aan de kant kan zetten.

Ze hebben weinig keus en even later rijden alle auto's langs me heen. Zo .. nu, achteruit door die smalle straatjes weer terug. Gelukkig kan ik in een bocht keren, maar moet dan nog een stuk tegen het verkeer in. En natuurlijk kom je dan midden in zo'n stuk een paar auto's tegen. Vraag niet hoe maar uiteindelijk ben ik weer op de grotere weg gekomen. Pffff .... eerst maar s stoppen om de schade op te nemen. Tja .. een paar flinke krassen over ca. 1,5 meter en 's avonds zie ik ook wat schade op de andere kant. Maar gelukkig alleen in het kunststof (zijbumper) en niet ingedeukt. Maar zonde is het wel. Ik besef me ook dat, hoe zuinig ik er ook op ben, ik de camper onmogelijk krasvrij kan houden als ik zoveel rijd en soms genoodzaakt veel te krappe weggetjes over moet.

Even later rijd ik camping Javea op. De Hengeloers (de mensen van het dopje) staan er ook net. De manager is niet aanwezig en eigenlijk ben ik er niet rouwig om. Ik heb het even gehad. Ik zoek een plekje op de camping en even later nodigen de Hengeloers, die even verderop staan, me uit om even wat te komen drinken.

Als ik om 19.00 uur richting receptie wil komt de receptionist me al tegemoet. De eigenaar komt morgen pas om 11.00 uur. Maar hij weet dat ik er ben en ook waar ik voor kom. Kijk .. dat geeft de burger moed.

Pfff ....wat een (mid) dag.

Donderdag 7 februari 2008.

Gisteravond heb ik voor EUR 0,60 !!! een code aangeschaft voor een WIFI-verbinding zodat ik vandaag wat campings kan bellen. Zo goedkoop heb ik het nog nooit meegemaakt, nou ja .. behalve in Noorwegen dan. Daar bieden de meeste campings het gewoon gratis aan. Ach .. Noorwegen ...

Rond 11.00 uur loop ik richting receptie want ik heb een afspraak met Miquel Bover, de manager van deze camping. We hebben een leuk gesprek en hij is zeker geinteresseerd. Hij heeft zelfs mn voorstel van vorig jaar nog tevoorschijn getoverd. Maar ... in oktober hebben ze hier op de camping flinke (overstromings) problemen gehad en d'r is even geen budget meer. We spreken af (al weer) om in september weer contact te hebben.

Omdat ik nu toch de "nette" kleren aan heb, pak ik mn fietsie uit de garage en ga eerst even boodschappen doen. Toch wel lekker hoor, even in je overhemd naar de super fietsen. Net als ik weg wil brengt een (Ned.) man een krantje naar de buren. Ik maak een grapje en hij vraagt of ik ook een krantje wil hebben. Blijkt een weekkrantje te zijn ... in het Nederlands, met allerlei informatie .. maar ook met de tv-krant van volgende week erin ha ha. Maaakkkkelllluk !!

Ik fiets met hem mee richting uitgang van de camping en hij vertelt mij dat er ook markt in het dorp is. He ! leuk ! Ga ik straks nog even naar toe. Dus na de super eerst even de boodschappen terug brengen en daarna naar de (behoorlijk grote) markt. Even fruit en groente kopen. Ik schat dat er wel zo'n 100 kraampjes staan, maar niet 1 met lekkere broodjes he ! Ik denk dat Sonja vlug even gebeld heeft.

Weer terug in de camper alles even opruimen en dan maar even zelf broodjes bakken in de oven. En lekker in het zonnetje opeten. Trouwens ... ik verbaas me steeds weer over die prachtig blauwe lucht hier. Dat heb ik echt in Nederland nog nooit gezien. Dit is het uitzicht voor de camper:

Ik heb al even tegen die palmbomen aan staan schoppen, maar nee hoor .. geen kokosnoten.

De rest van de middag zit ik achter de laptop, mailtjes beantwoorden, campings bellen, etc. Aan het eind van de middag heb ik het wel gehad en ga met het eten aan de slag. Vandaag aardappels, (van de markt gehaalde) bloemkool ... met een sausje ! en gehakt. Heerlijk ! Daarna even afwassen en uiteraard naar Wie is de Mol kijken.

Morgen ga ik vroeg op pad. Want ik heb geen zin om weer in Benidorm te moeten overnachten. Ik heb een camping uitgezocht tussen Benidorm en Alicante. Misschien dat ik daar het weekend kan blijven, dan zou ik eventueel Alicante nog kunnen bezoeken. Nou ja .. ik zie wel hoe het gaat morgen.

Vrijdag 8 februari 2008.

Even douchen en de spullen opruimen. Afscheid nemen van de Hengeloers en even bedanken bij de receptie dat ik hier gratis 2 nachten mocht staan en dan direct weg.

De 1e camping die ik vandaag wil bezoeken rijd ik voorbij en omdat er vorig jaar ook al niet veel te halen viel rijd ik maar direct door naar Moraira.

In Benitachel sla je dan af richting kust en na een behoorlijk steile afdaling (10% !) bereik je even later Moraira. Onderweg heb je dan een prachtig uitzicht. Vorig jaar ben ik hier ook langs gereden en ik moet zeggen dat me deze kust goed bevalt. Geen massatoerisme en een prachtige kust.

Camping Moraira vind ik ook weer zonder kaart. Als je me van te voren zou vragen hoe je er naar toe zou moeten rijden zou ik je het niet kunnen vertellen. Maar als ik eenmaal zo'n plaats binnenrijd weet ik weer precies waar de camping zit.

Op Camping Moraira word ik ontvangen door Silvia waar ik vorige zomer mee gemaild heb. Heb ik in ieder geval een aanknopingspunt. Ik kom wat traag op gang met mn verhaal en het feit dat de eigenaar die even verderop zit geen aanstalten maakt om aan te schuiven voorspelt niet veel goeds.

Ik weet niet meer precies op welk moment Ignacio Blanco Lopez er bij kwam zitten, maar schijnbaar heb ik wat gezegd wat m interesseerde ha ha. Een half uur later is het contract rond. Een dubbele nog wel. De dag begint goed !

En eigenlijk kan mn dag nu niet meer stuk, wat er op de volgende campings ook gebeurd.

De rit naar Calpe is schitterend. Neem er wel de tijd voor want het kronkelt behoorlijk. Maar je rijdt vrijwel continue langs de kust. Onderweg koop ik vast een baguette en word ik op een gegeven moment opgehouden door een groep wielrenners. Ik had al eerder groepen zien rijden, ook een Nederlandse ploeg trouwens, maar deze is schijnbaar heel belangrijk. Want onderweg staan allemaal mensen met camera's klaar. Als ik dichterbij kom zie ik dat het de Spaanse Euskatel ploeg is. Volgers van de Tour de France zal dit bekend in de oren klinken. (bekendste renner: Zubeldia) :

Even later bereik ik Calpe en kort daarna Altea waar ik Camping Cap Blanch bezoek. Op deze camping (Mokum 2) wilde ik vorig jaar overnachten, maar moest zelfs op het parkeerterrein nog EUR 15 betalen. En dus doorgereden...

Ook nu hoor ik bij de receptie dat de camping volledig vol staat. Waarom Mokum 2 .. omdat het vorig jaar bijna volledig vol stond met Nederlanders, compleet met bloempjes voor de voortent en molentjes .. noem maar op. Echt heel gezellig (..............). Helaas tref ik weer de manager niet. En dus laat ik mijn voorstel achter.

Ook bij de nieuwe camping Almafra, vlak buiten Benidorm en bij 2 campings in Benidorm tref ik de managers niet. Omdat het inmiddels al 13.00 uur is zoek ik een plekkie op om even wat te eten en om nog even mn mail te checken. Want anders kom ik weer te vroeg op de volgende (en laatste) camping.

Na een uurtje rijd ik verder en via de kustweg (N-332) die hier prima te berijden is (denk om de camera's !) bereik ik even later Villajoyosa. Daar loopt de N-332 dwars door heen en met een beetje pech sta je dan behoorlijk lang stil. Maar ik heb geluk en kan bijna direct doorrijden. Rond 15.15 uur bereik ik Camping Costa Blanca (want de kust heet hier .. precies ..) in El Campello. Een camping waar ik vorig jaar ook al een goed gevoel bij had. Niet alleen vanwege het gesprek maar gewoon, ik kan niet zo goed uitleggen waarom. Het is een kleine camping en de mensen bij de receptie zijn vriendelijk. Ik hoop alleen maar dat er plaats is.

Bij de receptie word ik direct herkend door de receptioniste Nikita (nee, niet uit Rusland maar uit Kroatie ... 0-3 ha ha) en ze geeft aan dat ze wel geinteresseerd is, maar dat ze de prijzen (omdat de camping niet zo groot is) te hoog vinden. Omdat ze interesse heeft in www.camping.eu stel ik haar een speciaal prijsje voor en ze gaat akkoord. Ik mag hier ook overnachten, maar de camping is helemaal vol. Ik had al gezien dat er campers bij de receptie stonden en direct naast het zwembad is nog een plekkie vrij:

Zie je de camper staan ? (rechts) en op onderstaande foto zie je achter mij nog een Franse camper staan, rechts naast de receptie staan nog 3 Engelse campers en rechts naast die pick-up staat nog een Italiaanse camper. Ach .. best wel gezellig.

Wel heel apart om zo te staan, maar goed. Ik heb stroom en bovendien wil ik morgen naar Alicante en ik heb van Nikita begrepen dat ik vanaf hier lopend naar het station kan en dan zo in Alicante kom.

Als ik de camper te plek heb verwerk ik nog wat mailtjes, maar echt veel zin heb ik er niet meer in.