Route El Campello - bezoek Alicante - Santa Pola - La Marina - La Manga. Zaterdag 9 februari - Woensdag 13 februari 2008.

Zaterdag 9 februari 2008.

Nog eventjes achter de laptop en me nog even voorbereiden en dan vamos naar Alicante ! Ik heb al even bij de receptioniste geinformeerd en het station is maar 20 minuten lopen vanaf de camping. En vanaf het station van El Campello kan ik direct naar het centrum van Alicante. Super !

De wandeling is inderdaad kort en even later sta ik op het tram/metro station. Mn kaartje (EUR 1 ...) koop ik voor de zekerheid maar bij de kassa (en niet bij een automaat) en even later zit ik al in de tram/metro. Ik weet eigenlijk niet goed hoe ik het moet noemen want hij gaat deels boven en deels onder de grond. Het station in Alicante, Mercado, is in ieder geval een behoorlijk stuk onder de grond. Overigens mocht je ooit denken zonder kaartje (maar om de prijs hoef je het niet te laten toch ?) met deze tram te reizen ... eenmaal op het station moet je door een soort van tolpoortje. En zonder kaartje gaat je dat niet lukken ha ha

Eenmaal boven de grond (echte Mol he !) ga ik eerst op zoek naar een kapper, want ik moet nodig gekortwiekt worden. Ondertussen bekijk ik natuurlijk de stad. Deze heeft niet echt bijzonder veel interessante zaken om te bekijken, het belangrijkte is toch wel het Castell de Santa Barbara, wat hoog gelegen op een berg, boven de stad uittorent. Op onderstaande foto kun je het nog net zien achter de woontoren. Links achter de fontein zie je enorme Plaza de Toros, de stierenarena waar het voor de kassa's vanochtend behoorlijk druk is:

Even later heb ik een barberia gevonden en voor slechts EUR 11 wil de Argentijn (blijkt later) mij wel knippen. Zo ... ook weer geregeld. Als ik de kapsalon uit loop zie ik in de verte een mooie pandje waar het een drukte van jewelste is:

En ja hoor ... weer een overdekte markthal. Zoals al eerder aangegeven ben ik hier wel van gecharmeerd en loop ook nu weer even de enorme hal in. Deze bestaat zelfs uit een begane grond (met alleen "vleeskramen") en een kelder waar de andere kramen (vis, kleding, wijn, broodjes) te vinden zijn. En een "kledingkraam" vind je gewoon tegenover een "viskraam". Heb je ook nog een geurtje aan de kleren...

Ik beperk mij tot wat lekkere broodjes voor straks.

Daarna ga ik op zoek naar de oude wijk Santa Cruz. Want vanuit deze wijk kun je de beklimming richting het kasteel maken en bovendien bestaat deze wijk uit "een geheel van smalle straatjes met trapjes, dat tegen de hellingen van de Monte Benacantil is gebouwd. De schilderachtige straatjes zijn omgeven door witte huisjes die rijkelijk voorzien zijn van bloemen en van versierde tegeltjes. Een deel van deze wijk is onlangs bijzonder mooi opgeknapt".

En dat laatste is te zien, het is echt heerlijk om hier rond te dwalen:

Even later begin ik aan de beklimming van het Castell de Santa Barbara, en pfffffff .... als je er eenmaal onder staat, lijkt het kasteel nog wel hoger dan vanuit de binnenstad:

Dat wordt een beste klim... Vanaf dat torentje rechts ga ik straks wat foto's nemen. Maar eerst de beklimming. Omhoog loop ik via een soort van stadsmuur:

Nou ... de Chinese Muur is er niks bij ... pfffffff

Maar het uitzicht is het meer dan waard, sjonge jonge wat een hoogte. Een blik over de stad:

Met links voor weer de Plaza de Toros en midden links op de foto het voetbalstadion Estadi Jose Rico Perez van Alicante met 30.000 zitplaatsen.

En een blik over de kustlijn voor Alicante vanaf het torentje (wat ik zostraks noemde ..)

Het Castell de Santa Barbara is een van de grootste kasteelcomplexen van het Middellandse Zeegebied. Tegenwoordig is het kasteel vrij toegankelijk. Tegen de helling van de heuvel is een park aangelegd, het Parque de la Ereta, en ook in het kasteelgebied zelf zijn er tuinen aangelegd. Daarnaast zijn hier enkele terrasjes en kiosken, tentoonstellingsruimten voor eigentijdse kunst, en een ontvangstruimte te vinden. Men kan door het park of over de vestingsmuur naar het kasteel wandelen. Het is zeker de moeite waard om de beklimming te maken:

In de verte kun je El Campello zien liggen:

Na een tijdje over het enorme terrein te hebben rondgedwaald, maak ik de afdaling richting de kust. Want daar wil ik nog de Explanada d'Espanya bekijken, een van de bekendste promenades van Spanje. Onderweg kom ik nog een leuk kerkje tegen, de Basilica de Santa Maria, waar schijnbaar net een bruiloft geweest is want de bloempjes liggen nog voor de kerk:

Even later bereik de enorme boulevard. Op het plaveisel met kleurige mozaieken hebben verkopers van snuisterijen hun waar uitgestald en wordt door Spanjaarden en buitenlanders druk geflaneerd:

De boulevard grenst aan de eveneens flinke jachthaven, waar leuke bootjes liggen:

Als ik stad weer in loop kom ik ineens in een park waar enkele joekels van bomen staan... echt niet te geloven:

Maar daarna houd ik het voor gezien en ga weer op zoek naar het tram/metro station. Gelukkig let ik, op het moment dat ik uit zo'n station kom, goed op waar de uit/ingang zich bevindt. Want deze bestaat niet meer dan uit een trap. Bewegwijzering hebben ze hier nog nooit van gehoord ..

Rond 16.00 uur ben ik weer op de camping. Vlakbij de camping is nog een Aldi, daar heb ik nog even wat boodschapjes gehaald. En terug bij de camper natuurlijk eerst even een lekker bakkie senseo en daarna even lekker douchen.

Zondag 10 februari 2008.

Gisteren toch maar besloten om vandaag hier te vertrekken, ondanks dat het zondag is. Want ik hoorde dat het 's morgens bij Alicante (335.000 inwoners ..) nogal behoorlijk druk kan zijn. En ik heb geen zin om morgenvroeg een tijd in de file te staan. Dus gisterochtend en vanochtend weer, gebeld met de volgende camping, Camping Bahia Santa Pola, op ongeveer 40 minuten rijden van hier.

Maar ik tref het niet, de man die over de publiciteit gaat is op vakantie en er pas eind van de komende week weer. Maar Martin (ik ken hem nog van vorig jaar) vraagt mij of ik rond de middag weer wil bellen. De rest van de ochtend zit ik achter de laptop, mn verslag bijwerken en mailtjes beantwoorden. Tussen de middag bel ik Martin weer en dan blijkt dat hij zich vergist heeft (....??), Jose Manuel (de man van de publiciteit) komt vanavond laat weer en kan mij morgenvroeg wel te woord staan. Ik geef m aan dat ik dan graag later vanmiddag op de camping wil komen en of hij nog een plekkie vrij heeft. Zn antwoord is duidelijk "nee, geen plekkie vrij, maar we regelen wel wat". Dat kan ik me van vorig jaar nog wel herinneren.

Als ik me rond 12.30 uur bij Nikita meld en vraag ik haar of ik nog iets verschuldigd ben, moet ik ineens afrekenen. Ze rekent wel een speciale prijs, voor 2 nachten EUR 20, maar in 1e instantie had ze aangegeven dat het wel goed was en aangezien ik hier op het parkeerterrein gestaan heb, had ik erop gerekend niets te hoeven betalen. Maar niet weer vragen dus ha ha.

Na even een broodje te hebben gegeten vertrek ik rond 13.30 uur van de camping. Zelfs op zondag is het in en rond Alicante behoorlijk druk, maar ik heb nauwelijks vertraging. Bij een groot kruispunt moet ik even goed oppassen. Ik hoorde al wel een sirene, maar als ik bij groen licht wil optrekken schiet er ineens een ambulance schuin het kruispunt over. Door de drukte kon ik m niet zo gauw ontdekken, maar gelukkig had ik heel even gewacht.

Als ik Alicante voorbij ben weet ik opnieuw de weg uit mn hoofd en even later neem ik bij Santa Pola (de 2e afslag nemen !) de afslag en dan ligt de camping direct rechts. Op de camping is het weer een drukte van jewelste en ik sta nog niet stil of er komt al een mannetje (nee, niet van Essent) aan in een "golfkarretje". Hij geeft aan dat de camping vol is en dat ik niet kan overnachten. Maar ik laat me niet zo snel uit het veld slaan en geef aan dat ik graag Martin wil spreken. Hij sputtert nog wat maar even later geeft hij mij aan dat ik bij hem in het karretje moet stappen en rijden we richting Martin.

Samen met hem gaan we op zoek naar een plekkie en vinden een mooie plaats. Uiteraard wel weer dubbel "geparkeerd" want werkelijk alles is vol. Als we weer terug zijn bij de receptie vraag ik hem of de familie Reerink uit Zwolle (zie verslag van 7 en 8 februari 2007) er ook weer is en hij geeft mij de plaats. Ik ga eerst even bij hun kijken en ze moeten lachen als ze me zien "he, ben je er weer". Er wordt direct koffie gezet, maar ik wil eerst even de camper te plek zetten.

Als ik nog aan het installeren ben komt Jan er al aan en lopen we samen naar hun caravan. Sjonge jonge, wat is het hier toch weer vol. Ze hebben ruim 400 plaatsen hier op de camping en het staat echt helemaal bomvol. Ongelooflijk ! Opvallend is het enorme aantal Scandinaviers hier. Op het gedeelte waar ik sta, staan bijna allemaal Scandinaviers. Maakt niet uit wat, Finnen, Zweden, Noren en Denen. Allemaal door mekaar.

Bij de familie Reerink is het weer even gezellig bijkletsen en na de koffie en mn 2e wijntje besluit ik weer terug richting camper te gaan. En ja hoor ... ik heb zelfs nog een achterbuurman gekregen. En ik had de camper nog wel zo neergezet dat de camper naast mij (een Duitser) er niet zoveel last van zou hebben. Even voor de beeldvorming, zo sta ik dus:

Gewoon aan het eind van een pad. Linksvoor staat een Zweedse camper, daarachter (dus naast mij) staat een Duitse camper en rechtsvoor de Engelse camper. Wel mooi aan de stroom. Maar als even later de Duitse buurman met zn autootje arriveert is ie niet blij. Niet om deze ene keer, maar volgens hem gebeurde dit regelmatig. Nou ja, ik ben het inmiddels gewend om zo te staan en aangezien er nog steeds veel Spaanse campings sluiten wordt het op de overgebleven campings steeds drukker en is er voor eenmalige overnachters (zoals ik) eigenlijk geen plek.

Nog even achter de laptop en daarna met het eten aan de slag want om 19.00 uur is het natuurlijk voetbal-time. En daarna Boer zoekt Vrouw. En natuurlijk Paul de Leeuw. Sjonge, ik ben er maar druk mee ha ha. En natuurlijk is de avond zo weer voorbij.

Maandag 11 februari 2008.

De Engelse camper is al op tijd vertrokken, dus ik kan in ieder geval weg. Maar eerst mn afspraak hier op de camping. Rond 10.30 uur loop ik richting receptie en het wordt me al snel duidelijk dat dit niet wat gaat worden. En eerlijk gezegd kan ik er geen speld tussen krijgen. Ze hebben gewoon geen publiciteit meer nodig, sterker nog .. de advertenties die ze nog hebben worden ook al teruggebracht. Dat de camping vol staat is me duidelijk, maar ik hoor nu ook in wat voor mate.

Want de overwinteraars kunnen niet van te voren reserveren, nou ja .. in ieder geval niet al voor volgend jaar. Pas in oktober wordt er besloten of je een plaatsje krijgt. Bestaande klanten kunnen dan hun plekje weer vastleggen, maar het gaat dan ook direct in. Zo staat de familie Reerink hier al vanaf 1 oktober. Later komen kan wel maar dan betaal je wel vanaf 1 oktober, anders wordt de plaats aan iemand anders verzegd. Om die reden zijn er ook heel veel overwinteraars die de plaats voor een jaar huren. Dan zijn ze (natuurlijk) verzekerd van een plaats, maar hoeven ze bijvoorbeeld ook geen stalling te regelen.

Jose Manuel geeft mij aan dat hij er zelfs een beetje mee in de maag zit dat Pasen zo vroeg is. Want vanaf Pasen hebben ze al weer 100 plaatsen verhuurd voor een half jaar aan Spanjaarden. Maar de vraag is of hij dan al zoveel plaatsen vrij heeft want de meeste mensen hebben voor 6 maanden gereserveerd en blijven dan dus t/m Pasen. Tja ..

Even de map terugbrengen naar de camper en daarna even bij het benzinestation (op 100m.) even een baguette halen. Want vanmiddag heb ik om 16.00 uur een afspraak bij de volgende camping en het was geen probleem dat ik hier nog even bleef staan (die gasten zijn hier echt supervriendelijk). Ongetwijfeld zal mn Duitse buurman daar anders over denken. Als ik de camper uit kom staat hij buiten. "bleiben sie noch lange ?"".... "ja, noch 2 wochen !" .. even jennen he !

Ik loop nog even bij Jan langs om hem een cd-rom met campings te geven en omdat zn vrouw er niet is, spreek ik af dat ik bij mn vertrek nog even de hand kom schudden. Terug bij de camper ga ik eerst even de helft van mn baguette oppeuzelen en daarna achter de laptop. Maar opnieuw heb ik problemen, mn Outlook werkt niet. En omdat ik steeds meer foutmeldingen krijg neem ik contact op met "mn mannetje in Nederland". Maar het probleem is niet 1, 2, 3 verholpen en pas na ruim 1,5 uur is het voor mekaar. Laurens heeft het verholpen door mn laptop op afstand over te nemen en aangezien dat allemaal "online" gaat ben ik het maximaal aantal MB's, wat ik per dag kan verbruiken (50MB), aanzienlijk overstegen. Duur grapje dus, maar het werkt weer.

En nu moet ik opschieten, anders kom ik te laat voor mn afspraak. Nog even kort afscheid nemen van de familie Reerink en dan gauw richting La Marina. Dat ligt maar op 11 km., dus ik ben er zo. Tja, en dan ben je om 16.00 uur op de camping en dan blijkt de eigenaar nog niet aanwezig. De receptionist vraagt of het verschoven kan worden naar 17.00 uur en geeft mij aan dat er al een plekje (zoals afgesproken) voor me is gereserveerd.

Ik heb natuurlijk weinig keus en dus ga ik eerst de camper installeren. De aangewezen plek (eindelijk weer een eigen plekkie) is fraai maar enigszins moeilijk met mn camper te bereiken. Want de plaatsen liggen iets op een verhoging en omdat er langs het pad naar de verhoging toe (duidelijk ?) muurtjes staan, kan ik bijna de draai niet krijgen. Een Engelse en Duitse buurman hebben het in de gaten (ook campervolk) en helpen me op de plek. Daarna alles even klaarmaken en even later kan ik al weer richting receptie.

Het gesprek met de eigenaar Patrick is moeizaam, maar ik heb stille hoop. Hij wil niet direct uitsluitsel geven omdat hij het nog met zn broer wil afstemmen, maar hij komt er morgenvroeg (voordat ik vertrek) op terug. Omdat ik zostraks bij het inchecken bij de receptie een nota meekreeg met daarop een nachtprijs van EUR 28,89 (!!!) heb ik ook maar even geinformeerd of hij daar nog iets aan kon doen. Maar dat was al geregeld, ik hoef niets te betalen ... pfff.

Het weer is trouwens wat minder. Vandaag is het voor het eerst wat bewolkt, zeker niet koud, maar de temperatuur is wel wat lager doordat de zon weg is. Wat wel weer fijn is, is dat het 's avonds wat langer licht is. Pas na 19.00 uur begint het wat te schemeren. En - mede vanwege het weer - vandaag gaan we maar s even lekker pannenkoeken bakken.

Daarna nog even achter de laptop en nog even voor de tv en dan is de dag al weer voorbij.

Dinsdag 12 februari 2008.

Ik ben al op tijd wakker. Niet vanwege het lawaai want het is hier heerlijk rustig op de camping. Eerst maar s even wat doen. Dus even de badkamer schoonmaken en daarna de wc legen. Vervolgens even lekker douchen. Nou ja ... lekker .... de douches zijn fraai met natuurstenen wanden, maar de temperatuur van het water is niet om over naar huis te schrijven. Daarna eerst maar s mn verslag bijwerken.

Net als ik me klaar wil maken voor vertrek naar Camping Marjal, waar ik om 12.00 uur een afspraak heb, stopt er een auto voor de camper. De man die er uit stapt ken ik niet maar blijkt de broer van Patrick te zijn. Of ik nu even tijd heb ? Ik twijfel even maar besluit er toch niet op in te gaan. Want dan moet ik het straks misschien afraffelen en ik wil ook op tijd op mn volgende afspraak zijn. Dus vraagt "de broer" of het ook om 16.00 uur kan. Eh ja (en gelijk denk ik ... he, dit is misschien ook wel handig) dat kan wel, maar kan ik hier dan nog een nacht blijven staan ? --> geen probleem !

Vervolgens bedenk ik me dat het ook niet handig is om dat kleine stukje met de camper heen en weer te rijden, zeker niet omdat ik zo slecht van en op de plek kan komen. Dus besluit ik nog even met Camping Marjal te bellen, maar de afspraak verzetten gaat helaas niet. Kijk .. en voor dit soort "noodsituaties" heb ik dan dus nog de scooter he ! ha ha. Dus direct maar even kijken of ie nog wil lopen. Geen probleem !

En dus spring ik op mn scootertje, ga voor de zekerheid nog even bij de receptie langs (of het goed is doorgekomen dat ik nog een nacht blijf) en rijd even later van de camping. Overigens staan er nog gewoon campers op het parkeerterrein van de camping te wachten tot er plek is. Ik blijf het ongelooflijk vinden.

Om 12.00 uur ben ik bij Camping Marjal en heb een goed gesprek met manager Jose Antonio Senent Martinez (mooi he !). Ik denk wel dat het door gaat, maar hij moet het nog even afstemmen. Hij vraagt mij of ik na een week contact op wil nemen.

Als ik weer terug ben bij Camping La Marina zie ik in de verte over zee een donkere lucht aankomen. En dus besluit ik maar direct om de scooter weer in de garage te rijden. Dat klinkt heel gemakkelijk, maar dat kost even de nodige moeite. Eenvoudigweg omdat dan eerst (bijna) alles eruit moet. Maar net als het begint te spatteren heb ik alles binnen. En een kwartiertje later begint het ineens behoorlijk hard te regenen. Ja hallo !! daar ben ik niet helemaal voor naar Spanje gekomen.

De middag besteed ik aan het verder voorbereiden van mn trip. Morgen heb ik om 12.00 uur een afspraak bij Camping la Manga, ongeveer 100 km. verderop. Maar of ik daar ook kan overnachten (vorig jaar stond deze camping ook helemaal vol) weet ik nog niet, dus ook maar vast de volgende campings in kaart brengen.

Om 16.00 uur ga ik richting receptie omdat ik een afspraak heb met William, de broer van Patrick waar ik gisteren mee gesproken heb. Wat volgt is een heftig gesprek van bijna 1,5 uur, maar zeker met 5 perspectieven. Want deze William is niet alleen maar "de broer van". Hij bekleedt verschillende posities. Dit krijgt zeker nog een vervolg.

Enigszins uitgeblust loop ik weer richting camper. Nog even een bakkie en daarna met het eten aan de slag. Na het eten even naar de tv kijken ... even bijkomen. Daarna toch nog even weer achter de laptop en nog wat administratie (belasting) bijwerken.

Woensdag 13 februari 2008.

Als ik de screens open trek zie ik dat het nog wel bewolkt is, maar het lijkt beter weer dan gisteren. Maar net op het moment dat ik klaar ben voor vertrek begint het ineens behoorlijk te regenen. Maar even later klaart het weer op en opnieuw met behulp van mn Duitse buurman (ik krijg nog de opmerking mee, een vrouw mee zou wel handig zijn ... de grapjas) kom ik van de plek. Als ik bij de camperserviceplaats water wil lozen blijkt deze op slot. Tja, dat krijg je bij die grote campings. Bij deze camping hebben ze zelfs een bewaker bij de poort, dus die er maar even bij gehaald.

Tijdens het lozen (ik had m behoorlijk vol) volgt een gesprekje met enkele Spaanse woorden. Veel verder kom ik (nog) niet. Even later rijd ik de camping af, verder richting het zuiden. Van vorig jaar kan ik me nog herinneren dat er dan direct rechts een LIDL zat, dus ga ik daar nog even wat boodschappen halen. In de winkel raak ik nog even aan de klets met een Noors stel. Ik heb het idee dat er behoorlijk meer Noren zijn dan vorig jaar.

De rit richting La Manga verloopt voorspoedig. Ik kies ervoor om de kustweg (N-332) te volgen, al zijn ze daar op dit moment wel flink mee bezig. Het schiet dus niet echt op, maar dan zie je ook nog wat van de omgeving he ! Zo rijd ik ruim een uurtje later door Los Alcazares. Daar heb ik vorig jaar nog een weekend gestaan op een camping, maar die stond toen op het punt om te sluiten. Nou ... nu istie in ieder geval dicht. Sjonge wat een puinzooi.

Langs de kust rijd ik verder richting La Manga en krijg bijna slaande ruzie met de bitch van het navigatiesysteem. Ze wil me steeds de snelweg op hebben, maar ik weet dit binnendoor weggetje nog van vorig jaar. Om half 12 rijd ik Camping La Manga op. Kan ik nog net even naar toilet en even een SJBcracker nemen. Als ik me meld bij de receptie is zelfs bekend dat ik een afspraak met de eigenaresse Maria Martinez heb. Poeh !

Opnieuw volgt een leuk gesprek. Maar vorig jaar had ik een leuk gesprek en deed ik geen zaken, nu verwacht ik wel dat we rond komen. Maar opnieuw kan ook hier wat leuks uitkomen. Want haar compagnon is president van een Associatie van 18 campings en ze wil graag voor deze groep ook een voorstel. Moet ik eerst nog even "intern" afstemmen.

Omdat ik me nog wat verder wil voorbereiden op de komende te bezoeken campings in Andalucia en omdat het hier opvallend mooi weer is, vraag ik haar of er nog een plekje vrij is. Nu moet je weten dat deze camping 2.000 !!! plaatsen heeft ...

Ze informeert even bij de receptie: ja, er is nog precies 1 plekje vrij (................). Ondanks dat ik eraan zou moeten gaan wennen begint het mij steeds meer te verbazen. Als ik over de camping rijd valt je mond echt open, ik krijg een kaart mee van de camping wat lijkt op een uitgebreide routekaart van een streek, maar het is toch echt alleen van de camping.

De plekken zijn trouwens mooi ruim en bovendien heb je hier behoorlijk privacy:

Als je de lucht op de achtergrond ziet geloof je misschien niet dat het mooi weer is. Maar het zonnetje schijnt echt volop, kijk maar naar de schaduwen. Als ik mn (Engelse) buurman vraag wat voor weer het hier geweest is, geeft hij aan dat het al weken niet geregend heeft. En dat terwijl ik gisteren (100 km.) noordelijker toch behoorlijk wat regen gehad heb !

Wat ook scheelt is dat deze camping op een soort van landtong in zee ligt. Daardoor drijven de meeste buien over. De donkere wolken hangen dan ook verder het binnenland in.

De rest van de middag zit ik achter de laptop en bereid ik de komende campings voor. Ik weet nog niet of ik het morgen al red, maar anders bezoek ik vrijdag de 1e camping in Andalucia. Ben benieuwd hoe de campings gaan reageren. Na het eten (opgebakken aardappels, schnitzel en sla met feta, tomaat en augurk) beantwoord ik nog wat mailtjes voor de verhuur en ga daarna naar PSV kijken.

Op een gegeven moment zegt de reporter dat de Zweedse competitie stil ligt maar dat Helsingborg net als meer Zweedse ploegen zich voorbereiden in het Spaanse La Manga. Heel apart is dat als je op hetzelfde moment dan op een camping in La Manga staat ha ha.