Route Conil de la Frontera - bezoek stad Cadiz - El Puerto de Santa Maria - Chipiona - Dos Hermanas. Vrijdag 7 maart - Dinsdag 11 maart 2008.

 

Vrijdag 7 maart 2008.

 

Zo ... eerst de was maar s in de wasmachine. Want bij het tijdstip waar ik bij op sta hoef ik in ieder geval niet te wachten op "het wasje voor mij". En dus kan ik al om 9.00 uur mn was ophangen en met een klein briesje en de zon erop is het al bijna droog terwijl ik het ophang.

 

Vandaag wil ik in ieder geval een flink aantal campings bellen en nog wat (camping) administratie afwikkelen. Maar helaas wil het bellen niet (slechte verbinding). En dus ga ik op zoektocht uit hoe ik een betere verbinding kan krijgen en zie naast de camper een tak hangen ... misschien dat ik mn "antenne" daar overheen kan mikken ? Nou .. het kostte enige moeite maar uiteindelijk lukt het en YES .. superverbinding. Dus eerst maar s wat telefoontjes plegen.

Echt succes heb ik niet direct maar soms is het al voldoende als je even wat van je laat horen.

 

Ondertijd ben ik ook bezig om dan toch eindelijk "het verhaal van de Hogenboom accommodaties" af te ronden. En het lijkt goed. Later op de dag krijg ik de links binnen en inmiddels heb ik de 1e accommodaties (uiteraard van Resort Arcen) geplaatst. Kijk maar even op www.moltravel.nl  en vervolgens Nederland, Limburg en daarna Resort Arcen. En dan vervolgens gewoon even een boeking maken he !

 

De rest van de middag ben ik bezig om mailtjes te beantwoorden, campings te bellen en te mailen, mn was op te ruimen en accommodaties op mn site plaatsen.

 

Tegen de avond even eten: opgebakken aardappels, platte blinde vink en ijsbergsla met banaan, feta en olijven. En daarna doe ik eigenlijk niet zo veel meer. Even naar de Lama's en met een schuin oog naar het voetbal kijken en afwassen.

 

Zaterdag 8 maart 2008.

 

Het was vandaag de bedoeling om het 2e wasje te gaan doen maar de planning voor vandaag heeft een zeer verrassende wending gekregen. Want al vanochtend op tijd zie ik ineens de Nederlandse camper die maandagnacht naast me op de camperplaats stond de camping op rijden. En dat vind ik leuk want ik had de mensen deze camping geadviseerd. Dus uiteraard er even naar toe om een praatje te maken.

 

Als ik weer terug loop richting de camper kom ik de Engelse meid weer tegen die me gisteren heeft uitgelegd hoe de wasmachine werkte. We raken aan de klets en om een lang verhaal kort te maken, ze heet Kerstin, is niet Engels maar Duits en werkt hier op de camping als Pilatus trainer en ...... is alleen. Tja, en voordat ik het in de gaten heb zijn er plannen gemaakt. Want ik heb wel zin om een keer ergens uit eten te gaan en zij heeft bovendien een half jaar in Cadiz gewoond en dus stelt ze voor om later op de ochtend richting Cadiz te rijden en me de stad te laten zien. Ja, daar hoef ik eigenlijk niet zo lang over na te denken.

 

En dus gaan we even later op pad met haar VW Transporter bus, want met de camper richting Cadiz lijkt me niet handig. Okay .. eerst even iets over Cadiz: in mn boekjes lees ik dat Cadiz niet een bijster interessante plaats is. Er wonen ongeveer 150.000 mensen, ligt direct aan zee (met een fraai strand !) en bestaat voor een hele groot gedeelte uit een enorme haven (met name richting de Canarische Eilanden en een militaire zone van de Spaanse en Amerikaanse marine).

Maar bij aankomst geeft Kerstin aan dat ze blij is dat er niet zo positief over de stad geschreven en gesproken wordt. Want daardoor houdt het zn authentieke karakter en is het er gewoon niet toeristisch.

 

Omdat ze hier nog goed bekend is vinden we een geschikte (bewaakte) parkeerplaats en maken vervolgens eerst een wandeling door de stad. Eerst lopen we door een park (door mij gedoopt als tamponpark):

en slenteren lekker door deze leuke stad en gaan daarna op zoek naar Bar La Marina en het Plaza Topete no. 1.

Want daar serveren ze Churros. Tja, en dan wil je natuurlijk weten wat dat is ... komtie:

Ingrediënten van Spaanse Churros

  • 100 gram bloem
  • 1/2 theelepel zout
  • 3/4 deciliter water
  • 2 eieren
  • suiker
  • 50 gram boter
  • kaneelpoeder
  • frituurvet

Bereidingswijze van Spaanse Churros

Breng het water met de boter en zout aan de kook. Voeg de bloem in één keer toe en roer tot het deeg van de pan loslaat. Roer er van het vuur af de eieren door.
Doe het deeg over in een spuitzak en spuit bergjes in het op 180°C verhitte frituurvet.
Bak de churros in ± 5 minuten gaar en bestuif ze na het uitlekken met een mengsel van suiker en kaneelpoeder.

 

En geloof het of niet, we hadden er met zn beiden meer dan genoeg aan en het kostte maar liefst ... EUR 1 !!!

Trouwens voor de koffie betaal je hier ook maar EUR 1,30. Hoezo .. niet toeristisch ?!

 

Omdat we hier niet in de zon zitten gaan we op pad naar de grootste attractie in Cadiz, de Catedral (die je trouwens van bijna elke plek kunt zien ..):

 

En daarna lopen we langs de haven (kzie net een camper een ferry richting de Canarische Eilanden oprijden .... en dan begint het al weer bij mij te kriebelen) en komen weer in een mooi park.

Vervolgens weer via een wirwar van steegjes:

en pleintjes:

richting de kust/boulevard/strand. Het boekje vermeld: "hoewel Cadiz weinig interessante bezienswaardigheden heeft is een wandeling over de lange boulevard een aangename bezigheid. U begint aan de noordzijde van het schiereiland, bij de haven en blijft de vestingwal volgen. U heeft dan steeds een weids uitzicht over de oceaan, dat alleen wordt onderbroken door het fraaie Parque Genoves (tamponpark) aan de zuidzijde. Vroeger beklommen de "gaditanes"de platte daken van hun huizen om in dezelfde richting de binnenkomst van de vloot gade te slaan. Aan het begin van de boulevard staat de kathedraal".

 

Ondanks dat de zon volop schijnt en de temperatuur goed is (ca. 21 graden) is het niet echt strandweer. Dat komt door de stevige wind die er staat dus maken we maar even flinke strandwandeling:

Onderweg pikken we een paar keer een terrasje en als we echt niet meer verder kunnen gaan we terug richting "de bus". Later op de avond vertrekken we richting Vejer de la Frontera, een leuk wit stadje iets onder Conil.

En Vejer is echt het bezoeken waard, het ligt bovenop een heuvel vanwaar je een prachtig uitzicht hebt. Overigens ben ik sowieso heel erg gecharmeerd van deze kust, zeg maar van Tarifa tot aan Cadiz. Het waait er soms wel stevig, maar de mensen zijn er een stuk vriendelijker (komt dit omdat je al wat dichter bij Portugal bent of omdat het hier minder toeristisch is ?) en de campings niet overvol.

 

En ik blijf het zeggen: als je wilt overwinteren is het hier een prima gebied ! Rijd toch alsjeblieft door als je in de omgeving van Malaga of Marbella wilt overwinteren !! De camping waar ik nu sta, Camping La Rosaleda ligt tegen een heuvel op maar hier op de camping merk je nauwelijks iets van de wind. De temperatuur is goed en bovendien heb ik het idee dat alle prijzen (dus zowel van de campings als bijv. van restaurants) hier een stuk lager liggen.

 

Okay .. even weer terug naar Vejer: we parkeren de auto en lopen het laatste stuk richting Hotel Restaurant El Jardin Del Califa. En eerlijk waar: ik wist niet wat ik zag ... zelfs al zou het eten hier verschrikkelijk slecht zijn, dan nog is het de moeite waard om het te bezoeken. Het bestaat uit een aantal gebouwen en vreemd genoeg loop je via de receptie van het hotel naar beneden (denk om je hoofd !) komt dan op een soort van patio (waar je ook heerlijk buiten kunt eten) en vervolgens in het restaurant. Daar foto's maken was een beetje lastig, dus daarom maar even zo:

  

Het eten is er trouwens super en je verwacht eigenlijk dat je hier een gepeperde rekening voorgeschoteld krijgt maar zelfs dat valt reuze mee. In ieder geval een stuk voordeliger dan in Nederland ha ha.

Ook .. nog even de website van dit restaurant: http://vejer.com/jardin/#

Als het we het nagerecht op hebben is het inmiddels al 00.00 uur geweest. Tijd om naar "huis"te gaan. En zeer geslaagde dag !!

 

Zondag 9 maart 2008.

 

Zo ... vandaag maar s aan het werk. Eerst uiteraard de was nog even doen want dat is gisteren blijven liggen. En daarna mn verslag bijwerken. Het is trouwens iets bewolkt vanochtend, maar je zit vlakbij zee dus daar kan zo weer verandering in komen.

En ja hoor, aan het eind van de ochtend klaart het weer op en de was is vlot droog.

Uiteraard plaats ik ook nog even wat accommodaties op mn site en dat zal de komende tijd wel de rode draad worden/zijn.

 

Even na de middag komt Kerstin bij me. We lunchen samen en gaan daarna voor een wandeling bij Cabo Roche, waar fraaie kliffen zijn. We zetten de auto vlakbij camping Cala del Aceite en lopen daarna eerst naar de kust om te genieten van het uitzicht:

 

En daarna om de kloof heen richting Cabo Roche. Vanaf daar kun je een mooie wandeling langs de steile kust maken en af en toe heb je een prachtig zicht op de strandjes die redelijk uit de wind in een kleine baai liggen:

In een van de baaien gaan we "naar beneden" richting het strand en genieten een paar uurtjes van deze heerlijke plek:

Het is hier echt helemaal geweldig. Aan het eind van de middag begint het wat frisser te worden en gaan we weer richting de auto. In Conil gaan we nog even een pizza'tje pakken en later op de avond weer terug richting camping.

In de camper kijk ik nog even naar de tv en daarna gaat al snel het licht uit ..

 

Maandag 10 maart 2008.

 

De dag van vertrek ... pfff ... nog niet zoveel zin in. Maar toch maar direct eruit om 8.00 uur want ik heb nog genoeg te doen. Eerst even de wc legen, nog even douchen en de camper klaarmaken voor vertrek.

En net als ik aan het ontbijt wil beginnen komt Kerstin nog even langs om afscheid te nemen. We ontbijten dus maar even samen en daarna aan de slag.

Nog even wat telefoontjes plegen, o.a. naar de campings hier in Conil waar ik nog geen contact mee heb gehad (en waar ik donderdag geweest ben) maar helaas ... geen resultaat. Op de camping hier koop ik nog even een baguette want onderweg is dat niet altijd even handig.

Uiteraard nog even een foto van mn plekkie hier op de camping:

Je kunt het niet zo goed zien op de bovenste foto, maar vanaf deze plek kun je de zee zien omdat de camping iets op een heuvel ligt.

i En rond 11.15 uur rijd ik van de plek. Bij de receptie tref ik helaas Martina niet meer. Toch wel heel bijzonder dat ik hier bijna een week heb mogen staan !

De 1e camping die ik ga bezoeken ligt in Chiclana de la Frontera. Mn navigatiesysteem vertikt het om mee te werken en als ik bij een rotonde kom besluit ik een politieagent die daar aan het controleren is maar om de weg te vragen. Ik had inderdaad bij de rotonde af gemoeten. Hij geeft me aan dat ik bij de volgende rotonde wel kan keren en kom dus even later weer terug bij de controlepost. Tot mn schrik zie ik dat ze er ook een weegcontrole doen. Zo straks stond daar een vrachtwagen op, dus vandaar dat het me nu pas op valt.

 

Een politieagent lijkt mij aan te willen houden maar de agent die me net de weg heeft uitgelegd wuift dat ik door kan rijden. Oei ... dat ging net goed.

Bij de camping aangekomen blijkt deze te zijn gesloten. Eigenlijk moet ik nu weer terug naar die rotonde maar ik geloof maar niet dat ik dat weer ga gokken. Dus dan maar door Chiclana heen rijden richting de volgende camping in El Puerto de Santa Maria.

 

Ook dit is weer niet ver rijden maar El Puerto de Santa Maria is een behoorlijke plaats en ik doe bijna een kwartier over om de camping (die overigens goed staat aangegeven) te bereiken.

En daar heb ik goed pech. De jefe is net vertrokken en komt pas aan het eind van de middag terug. Even twijfel ik wat ik zal doen, overleg even met de receptioniste en besluit hier maar te blijven.

Vaak is dat ook een gevoel wat ik bij de camping heb. En deze camping is vrij groot en heb ik het idee dat ik hier misschien wel zaken kan doen.

 

Bovendien heb ik ook nog zat te doen. Dus dan kan ik vanmiddag nog mooi even wat werk doen. Om 17.15 uur loop ik richting receptie, maar helaas ... de jefe is nog niet aanwezig. De receptioniste geeft aan dat als hij er om 17.30 uur niet is, hij niet meer komt. Dus besluit ik om even een wandeling over het strand te maken om even mn gedachten weer op een rijtje te krijgen. Vlak voor de camping ligt trouwens een enorm breed strand, compleet met palmbomen. Het uitzicht is echter niet zo bijzonder want aan alle kanten kijk je op havens uit, o.a. op het enorme havengebied van Cadiz wat je aan de andere kant van het water kunt zien liggen.

 

Terug bij de receptie blijkt de jefe niet te zijn gearriveerd. Morgenvroeg maar weer kijken. Zo, eerst maar s even ettn kokn. Wel weer even wennen na 2 dagen uit eten. Vandaag maar weer s gewoon aardappels, gehakt en rode kool. Daarna even afwassen, nog even achter de laptop, CSI kijken en later op de avond wil ik eigenlijk Waar is de Mol kijken maar opnieuw stoort SBS 6 en Veronica enorm.

 

Dinsdag 11 maart 2008.

 

Vandaag ga ik richting Sevilla. Ik zeg met name "richting" Sevilla omdat ik nog niet weet waar ik uit kom vandaag. Gisteravond heb ik alle nog te bezoeken campings in Andalucia (nog 12) op een rijtje gezet, inclusief adressen en contactpersonen. Maar je weet nooit hoe lang een gesprek bij een camping duurt en of je bijv. moet wachten. De eerstvolgende camping ligt ongeveer op een half uur rijden van hier. De 2e camping iets onder Sevilla op ongeveer een uur rijden.

 

Vannacht redelijk goed geslapen, maar mn Franse buurman vond het nodig om zn navigatiesysteem al om 7.00 uur "te laten praten". Gisteravond kwam ie vrij laat aan en zat al met dat ding te knooien. En hij had m zo luid staan dat ik (terwijl we allebei de deuren dicht hadden en ik bovendien de radio nog aan had) alles letterlijk kon verstaan. En vanochtend om 7.00 uur begon dat ding dus weer, gevolgd door een boel lawaai om te vertrekken. Nou .. dan jeukt het me. Wat heeft het nu voor zin om zo vroeg te vertrekken. Bij de receptie hoorde ik trouwens dat de poort pas om 8.00 uur open gaat, dus eerder kon ie er toch niet af ha ha.

 

Als ik om 8.45 uur richting receptie loop is het al warm. Sjonge jonge ..  Bij de receptie aangekomen blijkt de jefe er weer niet te zijn. Maar de receptioniste (die ik gisteren ook al gesproken had) heeft hem wel kort gesproken. Hij is geinteresseerd en omdat hij geen Engels spreekt is het eigenlijk ook niet zo erg dat hij al vertrokken is. Het gesprek had dan toch via de receptioniste (die uit New York komt) moeten lopen. Het enige nadeel is dat ik nu niet direct zaken kan doen. Maar dat ben ik inmiddels wel gewend.

 

Om 10.30 uur rijd ik van de camping richting Rota waar ik camping Punta Candor wil bezoeken. Je moet dan om een enorm militair gebied rijden en ik heb er even op gelet, totaal 15 km. lang rijd je langs dit militaire gebied. Achter de dubbele rijen prikkeldraad en camera's om de 100 meter zie je niet veel. Op enorm veel bunkers na. Volgens de kaart moet er ook een vliegveld zijn maar daar is niet veel van te zien.

 

Helaas rijd ik verkeerd, zie plotseling wel (algemene) campingborden staan maar arriveer bij de verkeerde camping. Dus terug naar Rota, daar even vragen en dan blijkt even later dat ik vlak voor de camping ben langs gereden. Op zich niet verwonderlijk want de camping zit potdicht. En volgens de actuele lijst van de Federatie is de camping "todo el ano" geopend. Niet dus.

 

Omdat ik geen zin heb om weer dezelfde weg terug te rijden, rijd ik langs de kust richting Sanlucar en omdat het al bijna 12.00 uur is en ik deze route niet helemaal voor niks wil laten zijn rijd ik het stadje Chipiona in. Even dreig ik in hele smalle straatjes (geen verrassing in Spanje) terecht te komen maar het gaat nog net goed en ik weet aan de kust te komen. De plek is niet veel bijzonders maar ik heb wel even zin om het stadje in te gaan, ik moet nog brood hebben en even pinnen.

En dat is zeker de moeite waard want Chipiona is de moeite waard. Eerst "loop ik tegen dit bijzondere kerkje aan":

Het staat aan mooi pleintje vol met enorme palmbomen, vandaar dat ik de foto niet duidelijker kon maken.

En overal waar je kijkt zie je leuke doorkijkjes:

En bijzondere gebouwen:

Op een gegeven moment ruik ik een behoorlijke dranklucht. Als ik door een poortje kijk is dat ook niet verbazingwekkend. In deze Bodega (= pakhuis) liggen namelijk nog wat vaatjes wijn te wachten:

Als ik geslaagd ben loop ik langs de zee weer terug naar de camper, peuzel mn broodjes op en ga dan direct maar weer op pad. Want ik heb nog een stukkie te gaan richting Sevilla.

Nou ja, ik hoef niet helemaal tot aan Sevilla, want camping Villsom ligt in Dos Hermanas, ca. 15 km.. ten zuiden van Sevilla. Even voorbij Lebrija pak ik de snelweg en moet EUR 2,95 tol betalen. Dat wil nog. Het is trouwens altijd lachen bij die tolpoortjes. Want de (meestal) cassieres proberen dan onder de camper te kijken of je "dubbel lucht" rijdt. Want in dat geval wordt je als een vrachtwagen beoordeeld en moet je dus meer tol betalen. En omdat ik achter geen dubbele rij banden heb roep ik altijd direct "uno". Altijd lachen ha ha.

 

Tegen 15.00 uur rijd ik Camping Villsom op. En weer moet ik goed opletten want de camping (vind ik) is niet makkelijk te vinden. Vorig jaar heb ik hier 3 nachten gestaan (zie verslag 24, 25 en 26 februari 2007), o.a. om Sevilla te bezoeken. Want hier vlakbij kun je de bus pakken en dus is de camping ideaal gelegen om Sevilla te bezoeken. En je zou het bij aankomst niet zeggen (de camping ligt tussen allemaal drukke wegen) maar op de camping zelf is het heerlijk rustig en als de eigenaar mij vraagt of ik hier wil blijven twijfel ik geen moment. Want de volgende camping is nog 1,5 uur rijden en (altijd wel he !) ik heb nog genoeg te doen.

 

Ik vind een mooi plekje tegenover mensen die in de AA-landen in Zwolle wonen en ga eerst mn mails maar weer s even bijwerken. Want het is druk met boekingen. En af en toe even naar buiten want het is echt behoorlijk warm. Als ik even naar de wc loop zie ik een hele groep Nederlandse campers staan. Dus even op onderzoek uit, en ja hoor .. de NKC groep die ik ook een paar weken geleden op Camping Maria Eugenia in Granada gesproken heb. Ik krijg gelijk een stoel onder mn kont gedrukt en drinken aangeboden maar probeer het wat af te houden anders zit ik hier zo de hele middag kostbare tijd te verdoen ha ha.

 

Sjonge jonge het is echt behoorlijk warm. Op moment van schrijven (21.45 uur) zit ik nog met de deur open. Tja .. als je dan ziet wat voor weer het in Nederland is ben ik blij "dat ik nog niet naar huis hoef"... (ja ja, denkt de lezer van dit verhaal nu, wrijf het er nog maar even in).