Spanje, route Los Alcazares, Mazarron, Aguilas, Mojacar, Roquetas de Mar, Carchuca. Zondag 11 februari - vrijdag 16 februari. 

 

Zondag 11 februari 2007.

 

Het is al 8.45 uur als ik wakker schrik. En weer is het prachtig weer. Na een bakkie ga ik de campings voor de komende week voorbereiden. En na Almeria, zeg maar tussen Almeria en Malaga worden er dat behoorlijk meer als het gedeelte waar ik nu verblijf.

Ik heb ook besloten om weer richting Granada te gaan. Rond Granada liggen aardig wat campings en bovendien zou ik de stad graag opnieuw willen bezoeken. 2 jaar geleden ben ik daar geweest en ik vond het er prachtig. Uiteraard ben ik wel afhankelijk van het weer want het kan daar in de winter nog behoorlijk koud zijn. De stad ligt namelijk ca. 100 km. vanaf de kust en ook nog behoorlijk op hoogte.

 

Maar goed, daar ben ik nog lang niet.

Vanmiddag ga ik alle campings die ik in Spanje bezocht heb mailen en de contacten met de Italiaanse campings s even wat steviger aanhalen. Af en toe kruip ik even uit de camper om lekker in het zonnetje te genieten.

Zoals je ziet is de plek echt heel ruim:

Vanmiddag mn Noorse "vriend" weer op bezoek gehad. Wat een leuke vent. Ik ga ze zeker bezoeken als ik in Noorwegen ben.

Later op de middag ook gehoord wie (waarschijnlijk) een van de boosdoeners is dat de camping hier dicht gaat. Want hier ligt een eindje verderop een splinternieuw Golfresort en 1 van de grote beleggers/initiatiefnemers daarvan is Johan Cruijff... ja ja. Klopt dus toch, elk voordeel hep z'n nadeel. Want dit is best een aardige camping.

 

En dat is te merken op de camping. Overal pissige overwinteraars die nu ineens een andere camping moeten zoeken. En dat is niet voor iedereen even makkelijk. Een groep Engelsen heeft hier enkele maanden geleden een aantal chalets op de camping laten plaatsen, dat moet nu dus weer worden afgebroken ... er staan hier heel veel grote campers en caravans. Daar is op heel veel andere campings gewoon geen plek voor. Deze camping heeft namelijk vrij grote staanplaatsen. En daarnaast is het op de meeste campings gewoon stampvol en zijn er hier in de naaste omgeving weinig campings.

Zostraks met mn Duitse buurman staan praten, die staan hier al sinds eind september .. sjonge jonge ... zo lang zou ik het hier niet kunnen volhouden denk ik. Maar goed, het is niet leuk als je hier al tig jaar komt en ineens geven ze zonder reden aan dat de camping gaat sluiten (280 !! plaatsen)

 

Maandag 12 februari 2007.

 

Vandaag ga ik weer een stukje verder. Eerst even douchen, wat mailtjes beantwoorden en alvast even bij de camping afrekenenen. Het lukt me toch nog om 20% korting te krijgen. Overigens zitten er hele grote verschillen tussen de prijzen die de overwinteraars betalen en mensen die een paar nachten komen. Ik moest nu bijv. (na korting) EUR 42 betalen, dus EUR 14 per nacht inclusief stroom. De overwinteraars betalen ca. EUR 7 / 8 per dag incl. stroom.

In veel gevallen wordt er ook met stroommeters gewerkt.

 

Overigens kon ik de camping wel betalen want ik had het afgelopen weekend flink wat boekingen. Ook een aantal voor het hoogseizoen en dan loopt de totale huurprijs behoorlijk op. Ik had bijna voor EUR 4.000 verhuurd. Ondanks dat ik dus afgelopen week maar 1 contract binnengehaald heb, heb ik nog wel een aardige week.

Opvallend is ook dat steeds meer Duitse boekingen heb. Voor "Arcen" boek ik al langer via een Duitse site, sinds kort heb ik "Kamperland" er ook op geplaatst en daar is veel t belangstelling voor.

 

Tegen 10.30 uur rijd ik weg. Als ik de camper start en van de blokjes rijdt komen mn Duitse, Engelse en Nederlandse buren mn nog de hand schudden. Grappig ! Een eindje verder stop ik nog even bij mn Noorse "vrienden" die me nog s op t hart drukken dat ik deze zomer moet langs komen. Dat ga ik zeker doen !

Inmiddels weet ik de weg naar camping La Manga en zonder navigatiesysteem rijd ik er in 1 x naar toe. De manager is gelukkig aanwezig (ik was vrijdag al geweest maar toen was ze er niet) maar ze lijkt de informatie in ontvangst te willen nemen. Dit gaat me te snel ... Ik geef aan dat ik haar graag wil laten zien hoe onze site werkt en dat ik wel even wil wachten. Ze gaat accoord dus ik maak een ommetje over de camping. Nou ja, een ommetje ... van de receptie naar het strand en weer terug naar de receptie doe je precies 22 minuten over. Allemachtig wat een grote camping.....

1000 plaatsen en helemaal vol ! 40% is Engels, 40% is Duits en de rest met name Nederlands en Zweeds. Gek genoeg zie ik hier weer geen Finnen (in Sante Pola stonden er 34 combinaties: die zoeken elkaar zeker op...).

 

De wandeling naar het strand is de moeite waard, maar ik moet er niet aan denken om midden in de zomer bij 40 graden elke dag die wandeling te moeten maken. Het strand is prachtig, compleet met palmbomen en een heerlijk terras !

Het gesprek met Maria de manager verloopt heel goed, ik krijg alleen het contract niet direct getekend. Maar ik heb er een goed gevoel bij.

De volgende camping ligt op ongeveer 45 minuten rijden en is een naturistencamping....

Ik besluit de route binnendoor te pakken en wordt af en toe beloond met mooie vergezichten:

Een stief kwartiertje later vind ik een leuke lunchplaats, al staat de camper behoorlijk scheef ... de pindakaas glijdt bijna van tafel ha ha.

Ik vraag een Engelse woman of ze even een foto van me wil maken, sta ik er zelf ook een keer op:

Na een flinke klim en vervolgens een steile afdaling bereik ik Cartagena waar ik zo'n beetje dwars door heen ga. Op een kruispunt is het even schrikken als een politie-auto met zwaailicht door het rode licht rijdt. Sirene heeft ie niet aan, dus ik had m niet opgemerkt. Als ik m zie is ie al behoorlijk dichtbij en ik zie de Spanjaarden angstig omhoog kijken ha ha.

 

Van Cartagena rijd ik richting Mazarron, maar even later sla ik af richting El Portus. Daar ligt de camping met de gelijknamige naam en is het echt schitterend gelegen, kijk maar s op www.elportus.com. Het heeft een prachtig strand, tenminste zover ik dat vanaf de receptie kan waarnemen. De manager heeft geen tijd, dus laat ik de informatie achter. Ze lijken niet echt geinteresseerd, misschien had ik naakt met de map onder mn arm naar de receptie moeten lopen ... nou nee denk ik ook niet ... dan hadden ze waarschijnlijk vlug de deur op slot gedaan ha ha.

Via een bergpas begin ik aan de afdaling richting Puerto de Mazarron en opnieuw een prachtig uitzicht:

In het midden zie je, naar mijn mening, het enige nadeel van dit gebied: de landbouw onder plastic. Zover je ook reikt zie je "kassen", vaak niet meer dan grote stellages met plastic erover heen. Als ze hier hagel krijgen ....

Niet voor niets wordt deze streek wel de Mare Plastico genoemd, de zee van plastic. Veel campings liggen soms midden in zo'n gebied. Camping Don Cactus bijv. ... in Motril (onder Granada aan de kust) ligt middenin een gigantisch gebied met kassen.

 

De campings in Mazarron gelukkig niet en eerlijk is eerlijk, camping los Madriles en los Delfines zijn mooie campings.

Op los Madriles moet ik een uur wachten op de manager, dus rijd ik eerst door naar los Delfines. Daar komt de manager pas de volgende ochtend ... eh .... wat nu ? Ik besluit maar op deze camping te overnachten, zoek vast een plekje op, rijd de camping weer af, ga op een mooi plekje even koffie drinken (met uitzicht op Mazarron) en rijd daarna weer naar los Madriles.

 

Wachtend bij de receptie zie ik een Zwitserse camper staan die me bekend voor komt. Ik bedenk me waar ik die eerder gezien heb. Ik spreek de Zwitsers aan en vraag ze of ze ook op camping Playa Tropicana (mn 2e camping in Spanje) gestaan hebben. Ja dus ... grappig. Ze gaan ook richting Portugal. Misschien kom ik ze nog wel weer tegen. Ik ben trouwens ook benieuwd of ik de Duitsers weer tegenkom die ik 2 jaar geleden "op een rots" bij Armacao de Pera (vlakbij Albufeira in Portugal) ontmoet heb. Ik heb daar 3 dagen op een rots gestaan met uitzicht over zee. Als je via een aantal trappen naar beneden liep stapte je zo het strand op en kon je in de prachtige baai zwemmen. Die mensen stonden daar toen al een paar weken. Ik ga er zeker weer even kijken.

Kzal dan ook wel even foto's maken. Ik vraag me overigens wel af of het niet is afgesloten. 2 jaar geleden was het eigenlijk ook al verboden en werd er door de politie een oogje dicht geknepen .. maar of dat nog steeds zo is.

Ook deze manager lijkt zeer geinteresseerd maar moet het met z'n baas overleggen.

 

Dus op naar camping los Delfines. Het kost me enige moeite om de camper goed op de plaats te krijgen. Dit komt omdat er weer zo'n stellage met stangen en draden over de plek hangt (waar ze in de zomer de doeken ter bescherming tegen de hitte over heen hangen) waardoor ik de camper zo neer moet zetten dat de schotel er net tussendoor omhoog kan.

Uiteindelijk lukt het me, met hulp van een Engelse buurman, door de camper scheef op de plek te zetten. Nou ja .. en hij staat in 1 keer helemaal vlak.

Na het eten even afwassen en daarna het verslag bijwerken en met nieuwe boekingen aan de slag.

Wat overigens heerlijk is, is dat je gewoon tot 19.00 uur de deur open kan laten. Het is heerlijk weer en niet zo vroeg meer donker. En ik kan de hele avond lekker in de korte broek zitten.

 

Dinsdag 13 februari 2007.

 

Vannacht heel onrustig geslapen, ik weet eigenlijk niet waarom. Op een gegeven moment hoorde ik zelfs iemand praten in de camper .. huh mn navigatiesysteem ??? Even denk ik dat ie aangegaan is terwijl iemand m wil stelen, maar nee hoor, schijnbaar stond ie nog aan. Best raar als je 's nachts ineens hoort: over 300 meter rechtsaf slaan ....

 

Vanmorgen heb ik tussen 9.00 en 10.00 een "afspraak" met de manager. Nou ja, meer de afspraak dat hij tussen die tijden bij de receptie zal zijn. Maar zowel Italianen als Spanjaarden zijn geen mensen van afspraken dus loop ik rond 9.45 uur naar de receptie.

Daar tref ik een meisje die werkelijk geen woord buitenlands spreekt. En dat lijkt me toch wel handig met een camping vol Engelsen, Duitsers, Nederlanders en Zweden. Maar goed, ik heb haar inmiddels aan het verstand gepeuterd wat ik bedoel met het woord manager en even later komt er een jochie naar me toe. Z'n vader is er niet maar hij spreekt namens z'n vader .. enne .. publicita ... no no.

Oh .. klaar, gauw weg hier. Ik heb de camper al klaar voor vertrek gemaakt, dus ik kan direct weg. Dit begint lekker zo.

Als ik naar Puerto de Mazarran rijd zie ik op een soort plateau een aantal campers staan maar als ik dichterbij kom zie ik dat er nog veel meer staan. Ik schat zo'n 50 in totaal. Wauw ! mooi plekje:

En... heel grappig. Als je het plateau oprijdt staat er een bord met "verboden te kamperen". Wordt schijnbaar in de winter gedoogd.

Zomaar een "shot":

Omdat ik de campings niet in de goed volgorde heb staan rijd ik de 1e camping las Torres voorbij. Dus terug en inderdaad, ik ben m al voorbij gereden. Niet dat de camping stond aangegeven, dat is hier echt heel gebrekkig. Deze camping ligt wel midden tussen "het plastic" en bovendien een eind van zee.

Maar .. ook deze camping is gewoon vol. Als ik de receptie binnenloop is de manager niet aanwezig. Die komt pas aan het eind van de middag. Oke ...

Dus laat ik de informatie achter. Op naar de volgende: camping Playa de Mazarron. Dit keer brengt mn navigatiesysteem me netjes naar het dorpje Bolnuevo waar de camping ligt.

 

Pfff.... wat een grote camping, maar liefst 506 plaatsen. Maar misschien daarom wel een geschikte kandidaat om te adverteren. Maar als ik de receptie binnenloop zakt de moed me in de schoenen. Net vandaag is de manager vrij, morgen is ie er wel weer.

Tja, nou ben ik het zat. Het is net iets na 11.00 uur maar dit is nou al de 3e camping waar de manager er niet is. Dus hou ik het vandaag voor gezien, dit is schijnbaar mn dag niet. Bovendien: als ik door rijd spreek ik deze manager sowieso niet, en het is behoorlijk warm.

Van de 506 plaatsen zijn er 4 plekken !!! vrij, waarvan ik er 3 onder de bomen aantref. Dus ga ik vlug terug naar de receptie om de "place in the sun" te bespreken want inmiddels staan er nog een paar campers klaar.

 

Als ik de camper op de plek heb eerst maar s een korte broek aan. Sjonge, het is echt warm vandaag. En uiteraard eerst een bakkie koffie. Want hier doet mn senseo het tenminste weer (de vorige camping was maar 3 ampere). Ik geniet eerst even in het zonnetje maar ga dan aan het werk.

Want ik wil mn tijd goed besteden. Ik kruip achter de laptop en ga met de boekingen aan de slag (verwerken, uitprinten, administreren). Tussen de middag eet ik mn broodje lekker buiten in het zonnetje. Daarna af en toe in de camper aan het werk en af en toe even lekker in het zonnetje.

Ook vanavond blijft het lang warm. Buiten is het inmiddels behoorlijk mistig geworden maar vanavond hoef ik niet eens een lange broek aan. Heerlijk !

 

Woensdag 14 februari 2007.

 

Ook nu is het nog behoorlijk mistig. Het zit helemaal dicht. Even naar de beurs kijken en even kijken of ik nog een Valentijnskaart in de brievenbus vindt ..

En dan op naar de receptie. Ik ben benieuwd. Bij de receptie gekomen blijkt de manager er niet te zijn. Goh wat een verrassing.... Maar hij is wel op de camping en even later hebben ze m gevonden. Maar een nieuwe verrassing: de man spreekt alleen maar Spaans.... dus .....

Het gesprek duurt dus niet zo lang en met behulp van mn Spaanse voorstel en de receptioniste die wel Engels spreekt lijk in de interesse van de manager gewekt te hebben. Maar .... tuurlijk ! eerst met de baas overleggen.

 

De volgende campings liggen rond Aguilas. 1 camping kan ik helaas niet vinden en ik beland midden in de stad. Maar ik ben hier 2 jaar geleden ook geweest en ik weet nog een beetje de weg.

Nee, de tribunes zijn niet voor mij, ook niet voor de prachtige zwarte Seat Toledo voor mij, maar voor aankomend weekend, want hier wordt het carnaval overal groots gevierd:

Even buiten Aguilas vind ik wel camping Bella Vista. Die bezoek ik maar zonder resultaat. De camping waar ik 2 jaar geleden gestaan heb is inmiddels ook al gesloten. Ook daar worden appartementen gebouwd. Iets in het binnenland bezoek ik nog een camping, daarna nog 2 in Palomares en dan richting Mojacar:

sorry .. foto is niet zo duidelijk. Maar Mojacar is een prachtig wit dorpje wat op een berg geplakt is. Aangezien ik deze al bezocht heb, sla ik het nu over. Even een citaat: "het dorpje staat model voor een typisch Andalusisch stadje met zijn smalle straatjes en witte, kubusvormige huizen, ook al heeft de drukte het oorspronkelijke karakter van Mojacar wat aangetast. Het stadje en het aantrekkelijke strand vormen samen een aangename afwisseling in deze verlaten uithoek van Spanje."

 

Tja, dat klinkt wat negatief. Maar dat komt doordat het binnenland echt een wildernis is. Niet voor niets zijn hier veel westerns opgenomen en wordt de streek "de woestijn van Almeria" genoemd.

Maar de kuststreek is inderdaad prachtig. Je rijdt ook mooi langs de stranden over een boulevard met rechts eindelijke rijen appartementencomplexen, hotels en campings. En links het strand. Nadeel is en blijft echter dat ze werkelijk overal aan het bouwen zijn. Maar goed, in de zomer is het hier natuurlijk niet goed toeven met gemiddelde temperaturen van rond de 40 graden.

In Playa de Mojacar bezoek ik nog 2 campings. Op de laatste camping wil ik eigenlijk overnachten, maar als de eigenaar aangeeft dit jaar geen budget meer te hebben voor een advertentie en mij eerst EUR 20,40 en later EUR 17,50 in rekening wil brengen geef ik hem aan dat ik het teveel vindt. Waarop hij aangeeft dat de volgende camping wel wat goedkoper is en maar 5 km. verderop ligt ... huh ? oke, schijnbaar geen belang bij klanten.

 

Maar als ik tot 2x toe prachtige camperplaatsen voorbij rijdt, stop ik bij de 2e (zeg maar waar de weg het binnenland in buigt) en zie daar weer gigantisch veel campers staan. Als ik dichterbij kom zie ik geen borden en tel ik er zo'n 40. Ongelooflijk ! Als ik uitstap komt een Belgische camperaar naar me toe en geeft r aan dat je officieel op het 1e stuk niet mag overnachten. Daar staat namelijk een historische toren en dat wil de politie niet hebben. Niet dat je dat nu kan zien, want daar staan zo'n 15 campers, maar gisteravond heeft de politie daar alles weggestuurd. Maar als je iets verder rijdt heb je bij een klein restaurantje nog veel meer plekken. Op aanraden van de Belg ga ik niet naar een veldje waar een groepje Engelse campers, want die gasten hebben zelfs een aanhanger met een generator bij zich. Sjonge jonge.

Ik vind een prachtig plekje direct aan het strand en naast mij staan ook hier 2 Engelse campers die 's avonds even een praatje komt maken.

 

Deze strook is overigens een paradijs voor camperaars, want ook even voorbij Aguilas kun je prachtig direct op het strand overnachten.

Op onderstaande foto's (bovenste foto sta ik geheel linksvooraan) lijkt het alsof de camper behoorlijk scheef staat, maar dat is niet het geval. Schijnbaar stond ik scheef ha ha.

 

Morgen ga ik verder richting Almeria en volgens Gerard (mn collega van Recreatie Media) was het gisteravond op de Spaanse tv dat het gisteren op de stranden van Almeria al behoorlijk druk was. Gisteren was het hier ook behoorlijk warmer.

Maar niettemin kruip ik nog even lekker in mn blote bast in het zonnetje. En ondertussen even Sudoku.

Na het eten doe ik niet zoveel meer. Beetje voetballen kijken en het verslag bijwerken. Lekker geluid naast me trouwens, de golven die op het strand rollen.

 

Donderdag 15 februari 2007.

 

Ik heb vannacht heerlijk geslapen ben niet weggestuurd ha ha. Als ik aan de tafel in de camper nog wat mailtjes aan het verwerken ben en ik het raam richting de zee/strand open heb staan zie ik zon opkomen .. (ja ja, ik was er vroeg bij vanochtend):

Even later klopt mn Engelse buurman op de deur. Of ik nog brood moet, want hij gaat zo met de scooter naar het dorp. Ik geef m aan dat ik zo vertrek en dat ik onderweg wel brood koop, maar alleen het gebaar al. Mooi he !

Tussen Mojacar en Sopalmo bezoek ik nog 1 camping, maar die is te klein om te kunnen adverteren. Het is echter wel een heerlijke camping. (camping Sopalmo) Misschien iets kleine plaatsen, maar heel gemoedelijk en een aardige eigenaar (het geheel komt op mij Noors over). Hij is druk aan het uitbreiden en vraagt me later terug te komen.

 

De reis gaat verder Carboneras en weer wordt ik "gegrepen" door de prachtige uitzichten en door het heerlijke plekje Carboneras. 2 jaar geleden ben ik hier ook geweest en heb ik ook ongeveer dezelfde foto's gemaakt.

Uitzicht onderweg, dat witte op de berg is een soort van kasteeltje, als het daar waait ...

het plaatsje Carboneras:

En daarna is het gedaan met het uitzicht. De weg gaat hier niet verder (langs de kust) en via de N341 rijd ik richting de A7. Die volg ik even en neem dan gauw weer de afslag naar Las Negras. Dan kom je eerst in een eindeloos "gebied van plastic". Ongelooflijk .. zover je kijkt zie je kassen en overal tussendoor kleine huisjes of krotten waar de mensen wonen die in de kassen werken.

Pffff ... maar gauw doorheen.

 

En dan ineens kom je in het Parque Natural Cabo de Gata-Nijar. Een enorm natuurgebied en dat is te merken. Het is afgelopen met de kassen en de omgeving is prachtig.

Als ik het (kleine) weggetje richting camping La Caleta Nautico in Las Negras op rijd overvalt mij een heerlijk gevoel. Wauw wat is het hier mooi. De camping is prachtig gelegen (dat mag ook wel s gezegd worden) en heeft een eigen strand:

En wie voor de rust een plekje zoekt is dit een paradijs.

Ook camping los Escullos ligt in het 50.000 ha. grote nationale park en ook dit is een heerlijke camping.

Eigenlijk best wel bijzonder. De meeste campings in Spanje blinken niet uit in rust (de meeste liggen langs drukke wegen) en natuurschoon maar dat is bij deze 2 campings wel anders. Nog even een plaatje van de omgeving, heerlijk wat een rust:

Op de laatste camping heb ik een baguette gekocht en zoek onderweg een plekje om deze te versnaperen. Het liefst aan het water, maar de route richting Almeria voert door het binnenland. Bij de plaats Cabo de Gata rijd ik daarom even naar de kust en vind een mooi plekje bij het strand om even wat te eten.

Hier vlakbij is trouwens een gigantisch groot gebied waar een testcentrum van Michelin is (Centro Experimental Michelin). Da's best wel weer apart aan de rand van een natuurgebied.

 

Even buiten Almeria gooi ik de tank nog even vol en rijd dan langs de Golfo de Almeria richting de volgende camping in Roquetas de Mar. Onderweg had ik nog een camping op het programma staan, maar die rijd ik voorbij .. niet veel soeps en veel vaste Spaanse gasten zo te zien.

Dat is een ander verhaal op camping Roquetas, opnieuw een behoorlijk grote camping met 662 plaatsen. Hier krijg ik zelfs de manager zelf direct te spreken al moet ik wel even slikken want op z'n kantoor is me het toch warm. Hij zit met een dikke trui aan en vlak naast m staat een kacheltje. En het is toch echt ruim 20 graden buiten, maar goed ... als het zomers 40 graden is, is 20/25 graden natuurlijk net zo'n verschil als dat het in Nederland zomers 25 graden is en in de winter 5/10 graden ...

Weer doe ik niet direct zaken, maar ik vind het genoeg voor vandaag en deze camping staat me wel aan. Het is even zoeken maar ik vind een mooi plekje in de zon en met vrij zicht voor mn schotel. En dat laatste was nogal moeilijk, want de zonnige (lees boomvrije) plekken zijn natuurlijk het eerst bezet.

 

Als ik de camper nog maar net op de plek heb wordt ik aangesproken door een Ned. stel die al sinds september onderweg zijn .. sjonge jonge ...

Ik geniet nog even van het zonnetje en het is zo maar 18.00 uur. Eerst maar s met t etten an de slag.....

Van mn schoonzussie kreeg ik vanavond nog een mailtje. Jordi en Tristan (5 jr.) hadden gevraagd of ome Marcel Sinterklaas al de groeten had gedaan. Want die woont per slot van rekening in Spanje .. toch ?

 

Vrijdag 16 februari 2007.

 

Even douchen, de camper vol water gooien (de camping is duur genoeg) en dan op richting Malaga. Ik heb even naar het weer gekeken en heb besloten om de campings rond Granada niet te gaan bezoeken en ook de stad links te laten liggen. Reden hiervoor is dat ik het 2 jaar geleden al bezocht heb en het er bovendien geen best weer is. Het ligt namelijk nogal hoog in de bergen en ca. 100 km. het binnenland in. Overdag is het er ongeveer 8/10 graden en 's nachts rond het vriespunt, dus ...

Via de N340a ga ik richting Motril, kzie wel hoe ver ik vandaag kom. Ik maak trouwens elke week een lijst met campings die ik ga bezoeken. Die heb ik allemaal op volgorde (van de te rijden route) staan zodat ik er niet een toevallig over sla.

Maar goed, de dag verloopt heel anders dan dat ik hierboven vermeld heb.

 

De 1e camping in Adra tref ik niet aan. Wel een andere camping en daar had ik van andere kampeerders al iets over gehoord, camping las Vegas. Misschien dat de naam van de camping is veranderd ? In ieder geval, na even slingeren door een prachtig kassengebied (.......) vind ik de camping en daar is het heeeeeeeeel erg rustig. Ook blijken er maar 33 plekken te zijn en na overleg met een campinggast, die aangeeft dat het wel even kan duren voordat la senora weer terug is, ga ik maar verder.

De volgende camping in Castell de Ferro ligt middenin de plaats maar ondanks dat de camping een paar keer staat aangegeven en ik mn navigatiesysteem aan heb staan rijd ik de camping 2x keer voorbij. Probleem is ook een beetje het (voor ons) vreemde Spaanse wegensysteem. Op de N340a kun je niet linksaf aan, dus je neemt de afrit, komt op een rotonde (met veelal 5 of 6 mogelijkheden) en een campingbordje die net niet helemaal de goede kant op wijst. Mn navigatiesysteem zegt 4e afslag nemen, maar schijnbaar is er een afslag bijgekomen want het klopt niet. Uiteindelijk zit ik op de juiste weg maar de aangegeven weg naar de camping is te krap (en staat vol auto's aan beide zijden) voor de camper. De volgende weg mis ik en ik kom hopeloos vast te staan op de boulevard waar het zo druk is dat ik niet kan keren. Uiteindelijk biedt een andere camperaar uitkomst. Hij komt mij tegemoet en stopt zodat ik van het verkeer van die kant geen last heb. Nu nog het achter mij rijdende verkeer duidelijk maken dat ik hier wil keren. (zijweggetjes zijn allemaal te krap om in te draaien). Dat lukt bijna maar uiteindelijk "weet ik los te komen" en vind ik zelfs de camping. Maar na 1 blik weet ik wel genoeg. Daar ga ik geen tijd aan besteden.

 

Dus verder richting Motril. In la Mamola bezoek ik camping Castillo de Banos. Ik heb al zo'n vermoeden dat deze camping en camping don Cactus die al op de site staat, een en dezelfde eigenaar hebben en inderdaad, als ik de manager gesproken heb verwijst deze mij door naar Don Cactus in Carchuca.

Daar heb ik 2 jaar geleden ook gestaan en is op zich wel een aardige camping. Direct aan het strand en met uitzicht op de bergen. Gelukkig staat er een Berlijnse muur om de camping zodat je niet tegen de kassen hoeft aan te kijken want die sluiten de camping aan alle kanten in.

Als ik me bij de receptie meldt is zelfs de eigenaar aanwezig en het klikt. Waarom kan ik niet goed zeggen, maar het is gewoon een leuke gozer. Als ik m vraag of ik hier kan overnachten maakt hij zo'n gebaar van ... ik vind alles prima. En als ik een leuk plekje gevonden heb, de senseo het doet, ik in de zon sta en de schotel vrij zicht heeft en geniet in de zon bedenk ik wat ik dit weekend zal gaan doen.

 

Want ik heb het idee dat ik hier dit weekend wel voordelig kan verblijven, niet onbelangrijk als je weet dat de campings richting Malaga niet echt goedkoop zijn. En misschien kan ik dan morgen toch wel naar Granada. Met het openbaar vervoer bijvoorbeeld. 2 jaar geleden ben ik wel met de camper naar Granada gereden, maar dat was een huurcamper en bovendien heb ik nu mn hele hebben en houden mee.

Dus loop ik naar de receptie voor info. Daar kom ik niet echt verder, maar in ieder geval wel dat de bus op een 250 meter stopt, ik daarna naar Motril kan en vervolgens met de bus naar Granada.

Terug bij de camper kijk ik nog even naar het weer ... oei, niet echt warm en misschien regen. Later op de avond besluit ik het maar gewoon te gaan doen. Ik zie wel of ik het haal, met de bus naar Granada. Als het regent kan ik dan mooi Alhambra bezoeken en ik heb de tijd wel.