Route Vila Nova de Milfontes, Sines, Melides, Costa de Arrabida, Fernao Ferro - bezoek Sintra/Lisboa by night, Peniche, Obidos, Nazare. Periode 28 maart - 2 april 2009.

Zaterdag 28 maart 2009.

Vannacht echt heerlijk geslapen, maar als ik wakker word is het bewolkt. Huh ? Wat krijgen we nou ...

Ik bereid me voor op de vandaag te bezoeken campings en werk mn verslag bij. Oh ja ... het is nog niet helemaal 100% rond, maar zeer waarschijnlijk mag ik weer op auditie bij Orbitur.

Orbitur is een groep in Portugal met in totaal 23 campings. Vorig jaar was ik er al heel ver mee, maar ik ben het inmiddels gewend dat het in Portugal allemaal wat langer duurt ...

Vorig jaar is er iemand van Orbitur vanuit Lissabon naar Cascais gekomen voor een gesprek, nu heb ik zeer waarschijnlijk een gesprek op een Orbitur camping bij Porto. Want in dat soort steden ga ik echt niet met de camper naar een afspraak. Wordt vervolgd...

Tegen 10.00 uur ben ik klaar voor vertrek ... op naar Porto Covo !

Even voor Porto Covo bezoek ik Camping Ilha do Pessegueiro, een camping die wel mooi gelegen is maar op dit moment voornamelijk nog seizoensgasten herbergt. Maar ik rijd er toch langs ...

De afgelopen 2 jaren heb ik hier een Nederlander gesproken die hier het restaurant runt en ik ben eigenlijk wel benieuwd of hij hier nog is.

Maar als ik me meld bij de receptie blijkt dit keer de eigenaar aanwezig. Okay ... niet verwacht, maar dat komt natuurlijk goed uit. Hij vertelt dat hij wel geinteresseerd is, maar dat ik nog te vroeg kom. Want hij heeft grootse plannen en wil hier in een paar jaar een groot eco-park uit de grond stampen. Tja, waar doet me dat aan denken ?

En dus ga ik verder naar Camping Porto Covo die aan de rand van dit prachtige plaatsje ligt. Dit plekje moet je zeker een keer bezoeken (zie verslag 12 maart 2007).

Er is alleen een groot nadeel: de weg er naar toe is echt verschrikkelijk slecht. Je moet echt goed oppassen en zeker als je een auto tegenkomt, want er zitten zulke grote gaten aan de zijkant .... daar verdwijn ik zo met camper en al in.

Bij Camping Porto Covo word ik herkend door de receptioniste en ze vertelt triomfantelijk dat de eigenaar zo komt. Maar als ik even door vraag blijkt dat nog wel een paar uurtjes te duren. Tja, daar heb ik geen zin in om op te wachten.

Ik laat de informatie achter en ga door richting Sines.

Even voor Sines draai ik het zandpad op richting Camping Escape. En zelfs dit zandpad is nog beter dan de weg bij Porto Covo ! Dit keer kom ik echter geen kudde schapen tegen ...

Camping Escape is niet echt interessant, maar behoort wel tot een groep van 4 campings en ik ben bezig om te proberen bij die groep binnen te komen. Maar dat wil nog niet zo lukken.

Van de receptioniste krijg ik nog een ander emailadres en ik mag hier wel blijven overnachten. Ik weet hier de weg en parkeer de camper op nagenoeg dezelfde plek als vorig jaar. Eerst maar s even eten.

Het is trouwens een beetje "vervelend" weer. Want inmiddels schijnt de zon weer volop, maar het waait ook giga hard. En omdat het hier volgens mij al tijden niet geregend heeft stuift het gigantisch. En er is nog iets ... op een gegeven moment ruik ik gas. Ik denk eerst dat het mn eigen gasflessen zijn, maar dan bedenk ik me dat er in Sines enorme gas en olieopslagplaatsen zijn. En de wind komt inderdaad "vanaf Sines".

Als de onderhoudsman even later komt om de electriciteitskast te openen bevestigt hij dat dat inderdaad komt door de harde wind. En was ik al van plan om ramen en deuren (vanwege het stuiven) wat gesloten te houden, nu helemaal.

De rest van de middag ben ik bezig met de administratie en besluit later op de middag om mezelf te trakteren op Lasagne.

Die smaakt - uiteraard (ik krijg nooit geen klachten van mezelf ...) - weer geweldig en daarna kijk ik wisselend naar Paultje en naar het Nederlands Elftal.

Zondag 29 maart 2009.

Eigenlijk had ik gisteren al besloten om vandaag weer te vertrekken, maar toen mn buren het vanochtend om 5.30 uur (of eigenlijk 6.30 uur) nodig vonden om hard te gaan praten en hun hond gistermiddag ook al een tijdje te keer ging (en ze er zelf bij stonden te kijken ...) wist ik het zeker. Weg hier.

Kmoet trouwens wel lachen dat er steeds gezegd wordt dat je door het verzetten van de tijd, een uur korter kunt slapen. Ik zou wel s willen weten hoeveel mensen er nu werkelijk een uur korter slapen. Volgens mij heeft 95% gewoon een kortere zondag want ik denk dat de meeste mensen pas zondagochtend de tijd gaan verzetten.

Vanmorgen ga ik eerst met mn mail en verhuursites aan de slag en tegen 11.00 uur maak ik me klaar voor vertrek. Het duurt even voordat de onderhoudsman gearriveerd is en uiteindelijk rijd ik iets voor 12.00 uur van de camping.

Vandaag heb ik niet echt een een lange rit op het programma staan, maar je weet het nooit.

Als je bij Sines aankomt is direct duidelijk waar die stank vandaan komt. Overal zie je opslagplaatsen van gas en olie en op zee liggen diverse olietankers. Omdat ik Sines nog nooit gezien heb, besluit ik om even richting deze stad te rijden.

En dan krijg je ineens een hele andere kijk op de stad:

Het moet wel een mooie stad zijn, maar ik besluit het maar niet te gokken om er met de camper in te gaan. Af en toe zie ik onderweg prachtige huizen, en deze:

heeft ook nog s een heel mooi uitzicht.

Even verder krijg ik helaas weer opslagplaatsen in het vizier en ik besluit door te rijden. Mn einddoel vandaag is Camping Praia da Gale, iets voorbij Melides.

Een half uurtje later bereik ik via Vila Nova de Ste. Andre en Melides de ingang naar de camping. Tja ... en hier moet je even doorbijten. Want ook dit pad is verschrikkelijk slecht. Op sommige stukken kan ik echt niet harder dan stapvoets rijden en helaas is het ook nog ca. 4 km.

Dan doemt ineens de camping op. Vorig jaar had ik hier al een goed gevoel, maar via de mail heb ik al doorgekregen dat mn contactpersoon er niet zal zijn. Die heeft een ongelukje gehad, maar heeft wel aangegeven dat ik van harte welkom ben op de camping. Waar ik nog wel even onzeker over was, was de (internet)verbinding. Want deze camping ligt echt ver van alles en onderweg zag ik al op mn telefoon dat er nauwelijks verbinding was.

Maar op de camping heb ik ineens geen problemen meer. Waarschijnlijk een antenne hier op de camping of zo. Ik word richting een prachtige plek gedirigeerd, deels in de zon en deels onder de bomen en met vrij zicht voor de schotel.

Helemaal geweldig. Deels onder de bomen is belangrijk voor mn voorruit die er - ondanks de slechte wegen - nog steeds niet uitgesprongen is. Maar ik heb er liever geen volle zon meer op.

Omdat ik geen brood meer heb loop ik even richting het restaurant op de camping. Daar hebben ze geen baguette of bolletjes meer, maar nog wel "pao". Toen ik "het ding" aangereikt kreeg, dacht ik .. oh ja ... die heb ik vorig jaar ook wel s gegeten. Het ziet er eigenlijk niet uit, maar smaakt prima:

Als ik gegeten heb ga ik eerst voor een wandeling naar het strand. Omdat ik er vanuit ga dat je zo vanaf de camping het strand op kunt lopen ga ik op de slippers. Maar dat blijkt een misvatting.

Want voordat je het strand bereikt moet je nog wel een stuk naar beneden. De camping ligt hoger dan ik verwacht had. Maar dan ineens zie ik het strand voor me opdoemen. Mn mond valt open van verbazing ... wat is dit mooi:

Nu ik de foto's terug zie valt het me eigenlijk nog tegen. Het water was zo ongelooflijk blauw, maar dat zie je niet goed op de foto's weer terug.

Sjonge jonge ... dit is echt heel gaaf:

Ik maak even een korte wandeling en zal maar niet zeggen hoeveel foto's ik gemaakt heb. Rechts op de foto hierboven kun je goed zien hoe het weer invloed heeft op de rotsen:

Maar als ik dichterbij kom blijkt het gewoon "bros" te zijn. Als je er met een steen op slaat breekt het zo af. Heel apart.

Als ik aan de beklimming begin kijk ik nog af en toe om ... okay, nog eentje dan:

Als ik bijna weer op de camping ben zie ik ook dat ze hier - waarschijnlijk ook in december en januari - flink regen gehad hebben:

Het lijkt soms wel of er een aardbeving geweest is. Ik blijf maar wat weg van de randen, want sommige scheuren zijn flink diep.

Terug bij de camper zal ik eerst s laten zien hoe groot de dennenappels hier zijn. Vannacht hoorde ik ineens een knal. Meteen dacht ik "weer een scheur in de voorruit", maar het bleken dus dennenappels te zijn. En als zo'n gevaarte:

op het dak valt .... kzat rechtop op bed (voor zover mogelijk ...)

Echt niet normaal zo groot. Ik heb er maar even eentje op mn bord gelegd om de omvang beter te kunnen laten zien.

En weet je wat ik de rest van de middag gedaan heb ? Helemaal niets. Lekker liggen bakken in de zon en genieten van mn boek.

Het is ook echt niet geloven. Gisteravond zeg ik op het (Ned.) nieuws dat er aan de oostkust van het Iberisch schiereiland heel veel regen zou vallen en dat er aan westkust veel bewolking zou zijn en misschien een buitje zou vallen. Nou ... zoals je op de foto's kunt zien, daar is totaal geen sprake van. Gelukkig ...

Later op de middag werk ik mn verslag bij en daarna staat Lasagne 2 op het programma...

Helaas geen voetbal vanavond, maar dat is niet erg want er zijn vandaag weer 2 leuke boekingen binnengekomen. Dus eerst even met mn mailtjes aan de slag. Daarna even Paultje kijken en nog even achter de laptop.

Morgen ga ik weer verder. Want zoals al eerder aangegeven moet ik wel een beetje de vaart erin houden.

Nog even een berichtje voor de familie Bokma: het wordt volgend weekend giga druk aan de Algarve. Want de GP (motoren) wordt op het nieuwe circuit bij Portimao gereden ... gedaan met de rust ha ha.

Maandag 30 maart 2009.

Vannacht heeeeerlijk rustig geslapen ! Omdat ik vandaag een aantal campings wil bezoeken die ongeveer op 2 uur rijden liggen besluit ik weer om aan het eind van de ochtend te vertrekken.

Dan kan ik vanochtend nog een tijdje achter de laptop want het is behoorlijk druk met boekingen. Aan het eind van de ochtend informeer ik bij de receptie of ik nog iets langer (dan 12.00 uur) kan blijven en vraag of ze rond 12.30 uur iemand voor de stroom kan langs sturen (fout fout ...)

Want als ik iets na 12.30 uur besluit om alvast mn vuile water te lozen en schoon water te tanken is het mannetje uiteraard niet te bekennen. Nou goed, kan ik me nog even voorbereiden op de route.

Als het mannetje om 13.00 uur gearriveerd (prima binnen de Portugese normen dus ...) is ga ik nog even bij de receptie langs en dan op pad.

Enne ... op pad ... kun je rustig letterlijk en figuurlijk nemen. Want zoals gezegd het pad hier naar toe:

is echt verschrikkelijk slecht. Ik besluit er nu maar wat langer over te doen en rijd het stuk van 4 km. stapvoets richting de hoofdweg. Want anders begeven mn voorruit en mn achterbumper het straks allebei. Achterbumper ?

(ja ... eh.... ik heb met de camper geprobeerd een grote dennenboom om te drukken ... gelukt ? nee. Schade ? eh ja ... achterbumper nog iets verder beschadigd ... zunde.)

Via hetzelfde binnendoor-weggetje ga ik richting Grandola. Vorig jaar ben ik toen op bezoek gegaan bij Wilfred en Ellen die bij Grandola een camping annex bungalowpark wilden beginnen. (zie verslag van 26 en 27 maart 2008). Ik was toen onder de indruk van hun enthousiasme en vasthoudendheid. Maar helaas ... door omstandigheden staat het geheel nu te koop. En zelfs met de benodigde papieren waar ze jaren voor gevochten hebben.

Onderweg naar Grandola zie ik een leuk huisje, een beetje in deze stijl:

(maar dan iets kleiner en met een "blauwe band") wilde ze de bungalows gaan zetten. Als iemand geïnteresseerd is in de mogelijkheden, stuur even een mailtje naar info@moltravel.nl.

Even later draai ik de IC1 op richting Setubal (in het Portugees uit te spreken als Stoebal). Pas hier wel op want met name de vrachtwagens hebben de gang er flink in. Onderweg zie ik steeds borden met "adviessnelheid 60", maar zelfs als ik 90 rijd word ik nog ingehaald door grote vrachtwagens. En vanwege het vrachtverkeer wordt ook hier weer allerlei soorten fruit langs de weg aangeboden .....

Ruim een uur later rijd ik Setubal binnen. Daar is - uiteraard - weer het nodige oponthoud, maar dit is de enige mogelijkheid om weer bij de kust te komen. De Costa da Arrabida, waar ik nu naar toe ga, staat overal goed aangegeven. Goed op de bruine borden letten ! Bij Outao bezoek ik nog een camping, maar in de afgelopen jaren dat ik hier geweest ben, is er niets veranderd. Zij doen steeds enthousiast, maar nog steeds is er geen website en zelfs geen e-mailadres.

Bij Outao moet je vervolgens de kustweg gaan volgen. Eerst kom je dan bij enorme cementfabrieken langs en ik weet zeker dat je dan denkt "die Mol houdt ons voor de gek". Maar vervolgens krijg je vanaf de weg zicht op het helblauwe water en de parelwitte stranden:

Dit is echt heel erg mooi ! En uiteraard maak ik weer nagenoeg dezelfde foto's als voorgaande jaren:

(kijk maar s bij het verslag van 28 maart 2008 en 13 maart 2007)

Maar nu is het geheel onbewolkt en dus mooiere foto's - vind ik.

Maar dit keer besluit ik ook om af te dalen naar Portinho. Nee, dit is geen Braziliaanse voetballer, maar een ietiepietiepeuterig klein dorpje:

De afgelopen 2 jaar heb ik steeds gedacht "daar ga ik nog een keer naar beneden". Nou, dat ga ik vandaag doen. Maar pas wel op !!! op een gegeven moment komen er verkeerslichten en kun je zien dat de weg wat smaller wordt. Maar nergens staat aangegeven hoe krap het wordt. Ik kan de bochten maar net halen en houdt rechts van de camper nog 10 cm. over langs een betonnen muurtje en links zijn er overhangende rotsen.

Ik schat dat je er met een flinke alkoof (die zijn wat hoger) camper niets langs komt. Ik red het - dit keer wel - zonder kleerscheuren. Zoals je op de foto hierboven kunt zien is er niet echt veel plaats om te parkeren en afgezien van het restaurant (wat overigens wel zeer fraai gelegen is !):

is er weinig te beleven. Misschien klinkt het wat gek, maar eerlijk gezegd valt het me wat tegen. Van bovenaf ziet het er mooier uit ha ha.

Om te voorkomen dat ik direct weer naar boven "moet" besluit ik mezelf te verwennen met een lekkere Magnum. Tja .. en dan verwacht je eigenlijk dat een Magnum hier - gezien de plek - wel zo'n slordige EUR 3 gaat kosten, maar voor half geld ben ik klaar. Heel apart.

Als ik sta te genieten van mn ijsje word ik aangesproken door een stel. Het meisje wil perse met mij op de foto. Ach nou toe maar:

Ik zei nog "meissie, trek even een shirt aan", maar nee hoor ... koppige Engelsen.

Even later rolt er nog een Nederlandse camper naar beneden. De mensen stappen uit en lopen foeterend om de camper. Oh jee ... schade dus. Die heeft het muurtje helaas wel meegepikt.

Als we uitgekletst zijn besluit ik weer "naar boven" te gaan. Vraag niet hoe, maar het gaat allemaal goed en even later zit ik op de weg naar Sesimbra.

Mn bedoeling is om op Camping Parque Verde te overnachten. Deze camping ligt in Fernao Ferro, maar mn navigatiesysteem kent het adres niet. En in Fernao Ferro vind ik geen camping.

Omdat ik verwacht elk moment de camping te zullen aantreffen, rijd ik door. Maar nee hoor. Uiteindelijk ben ik al onder de snelweg door en heb ik even de neiging om door te rijden richting Lisboa. Maar ik had de camping ook al aangekondigd vanmiddag langs te zullen komen. Wel lullig als je dan gewoon door rijdt.

Ik besluit terug te rijden richting Coina en het vanaf die kant te proberen. Maar dan kom ik in een flinke file terecht. Uiteindelijk heb ik er bijna een uur vastgestaan en ben ik het goed zat, maar uiteindelijk zit ik weer op de goede weg. Inmiddels heb ik in mn navigatiesysteem een weg gevonden die er op lijkt, maar daar aangekomen .... geen camping. Ik besluit maar te gaan vragen.

Ze sturen me naar een dorpje tussen Fernao Ferro en Coina in. Inderdaad, waar ik al langs gereden ben. Maar weer geen camping te vinden. Dus nog maar een keer vragen. Dit keer word ik richting een gehucht: Fontainhas gestuurd.

Nu moet je weten dat in deze streek alleen de hoofdwegen goed verhard zijn en dus is het weer goed oppassen. Vraag niet hoe, maar uiteindelijk rol ik om 18.00 uur (Portugese tijd) de camping op.

Gelukkig hebben ze mn mailtje gezien, alleen mn contactpersoon Rita is er morgenvroeg pas. Nou ... dat vind ik helemaal niet erg. Ik krijg een mooi plekkie toegewezen, de schotel doet het ook nog en voldoende stroom. Speciaal voor dit soort gevallen heb ik altijd een pizza bij me, dus het eten is ook zo klaar.

Daarna krijg ik niet zo veel meer uit handen (kun je begrijpen). Maar ik moet nog wel even achter de laptop want het blijft maar door gaan met boekingen. Vandaag al weer 4 en met behoorlijke bedragen. Met een schuin oog kijk ik nog even naar Voetbal International en later op de avond nog even naar Seinfeld en dan is het genoeg .....

Dinsdag 31 maart 2009.

Vandaag ga ik weer verder, maar straks eerst om 10.00 uur de afspraak met Rita. Dus vanochtend eerst maar achter de laptop en even na 10.00 uur richting receptie.

Daar moet ik - uiteraard - weer even wachten, maar even later is ze gearriveerd. Ze geeft aan dat ze bij de bungalows op het park ook een receptie hebben en dat we daar om tafel gaan. Okay ... prima.

Ik krijg een rondleiding en in dit geval is dat wel apart. Want vorig jaar november zijn ze klant geworden en via de mail/internet heb ik toen een presentatie gemaakt, kijk maar even op:

http://www.vakantiewoningen-in-europa.nl/2707/vakantiewoning/kust-van-lissabon/portugal

En nu zie ik de bungalows dus in het echt. Normaal gaat dat vaak andersom ....

We hebben een leuk gesprek, maar ik begrijp wel dat er op deze camping nog veel moet gebeuren, zoals overigens op de meeste Portugese campings.

Aan het eind van het gesprek vraagt ze hoe lang ik hier wil blijven. Enigszins verbaasd vraag ik "hoe zo" ? Waarop ze aangeeft dat ze me wel wat van de omgeving wil laten zien. Dus ik informeer heel voorzichtig "Lissabon" ? Nou, dat was nou ook weer niet de bedoeling. Maar weer even later vraagt ze of ik wel s in Sintra geweest ben. Nee dus .... Vorig jaar wel vlak bij langs gereden toen ik vanuit Cascais langs Cabo da Roca (zie verslag 31 maart 2008 ... heel mooi !!) richting Ericeira reed. En dus gaan we aan het eind van de middag naar Sintra ... heel apart !

Terug in de camper eerst even met een bakkie leut onderuit, even nadenken wat ik nu ga doen. Broodjes had ik vanochtend (3 heerlijke bolletjes voor EUR 0,48) al gekocht, dus dat komt mooi uit. Ik besluit vandaag s even een aantal dingetjes op te pakken die al een poosje zijn blijven liggen. En dus zit ik de rest van de dag achter de laptop.

Tegen 17.00 uur komt Rita me oppikken en even later gaan we richting Lissabon. Kan ik mooi even kijken waar ze langs rijdt, want ik heb inmiddels wel begrepen dat de N10 tussen Setubal en de Almada (vlakbij de brug "Ponte 25 de Abril) eigenlijk de hele dag een puinhoop is. Even later rijden we de brug op en vanaf deze giga hoge brug heb je een prachtig uitzicht over Lissabon. In mn verslag van 14 maart 2007 zie je flink wat foto's van deze mooie stad, maar onderstaande foto heb ik even van internet geplukt:

Je kunt het zo niet zo duidelijk zien, maar onder de brug (2 x 3 rijstroken) hangt nog een 2e brug waar de trein overheen gaat.

Onderweg heeft Rita al aangegeven dat ze met een vriend overlegt heeft om ook mee te gaan. Of ik daar een probleem mee heb ? Tuurlijk niet...

Hij blijkt goed op de hoogte van wat er allemaal te zien is in Sintra maar bovenal - kom ik later achter - zeer leuk om hem te ontmoeten want hij heeft in Delft gestudeerd en gooit er af en toe een kreet uit als "frikandel speciaal" en "kroket". Wel lachen als een Portugees dat zegt ha ha.

Het is helemaal lachen als hij ook de reclame van Heineken blijkt te kennen (die van die 4 gillende vrouwen en schreeuwende kerels in de kast) en hij ligt helemaal in een deuk als ik vertel dat Bavaria daar al weer een heel leuk vervolg op heeft gemaakt. Senseo vindt ie heerlijk (dit is mn maat ha ha) en we wisselen allerlei Nederlandse versus Portugese gebruiken uit.

Helaas komen we bij Sintra in een enorme file en op het moment dat we in het centrum de auto geparkeerd hebben is het voor de foto's al wat schemerig. Dus de kwaliteit van onderstaande foto's laat wat te wensen over ...

Even wat voorinformatie:

Sintra ligt 30 kilometer ten westen van Lissabon, aan de noordkant van de Serre de Sintra. Het stadje ligt in een bosrijke omgeving. De heuvels nodigen als het ware uit om een flinke wandeling te maken. Behalve prachtig natuurschoon en heldere waterbronnen kom je dan ook villa’s, paleizen, kloosters en kastelen tegen.

Het is niet moeilijk te bedenken waarom de koning dit gebied uitkoos als zijn zomerresidentie. Hij werd gevolgd door de elite van Lissabon, die ook wilde ontsnappen aan de drukte van de hoofdstad.

Er zijn drie Nationale Paleizen, waarvan het Palácio Nacional de Pena het wonderlijkst is:

Het werd in de 19de eeuw gebouwd op een berg. Alle bouwstijlen uit voorgaande eeuwen zijn erin verwerkt en de verschillen worden nog benadrukt door de muren die in diverse kleuren zijn geverfd.

De twee conische torens (eigenlijk schoorstenen) van het Paço da Vila vormen het beeldmerk van Sintra:

Oorspronkelijk stond hier een Moors kasteel, maar koning João I liet er een paleis bouwen. In de vier eeuwen daarna werd er steeds weer iets veranderd of bijgebouwd. Ook dit paleis is daardoor een mengelmoesje van bouwstijlen. Vele wanden zijn betegeld met voorstellingen op azulejos, die soms zeer doen denken aan Delfts blauw.

Maar Sintra is toch vooral een basis voor tochten in de omgeving, bijvoorbeeld naar het hoogste punt van de Serre de Sintra, de Cruz Alta (529 m). Het voetpad naar de top loopt door het Parque da Pena, een prachtig aangelegd park met diverse soorten beplanting; er is onder meer een Varentuin.

Buiten Sintra ligt het verder het meest westelijke punt van het Europese vasteland. De Cabo da Roca steekt 140 meter boven de zeespiegel uit, temidden van andere ruige rotspartijen.

Helaas geeft "mn gids" aan dat het Palacio Nacional de Pena al gesloten is, dus dat heb ik alleen maar vanuit de verte gezien. In de tekst hierboven lees je wat over de "azulejos" --> de tegeltjes. Echt heel veel panden zijn voorzien van deze azulejos. Het blauwe op onderstaande foto's zijn bijvoorbeeld allemaal kleine (wc/douche) tegeltjes:

Er staat aangegeven dat het soms doet denken aan Delfts blauw. Nou, daar heeft Gil (mn gids ...) nog wel een leuk verhaal over. Dat had ik ook niet anders verwacht van iemand die in Delft gestudeerd heeft. Hij vertelt dat er al eeuwenlang een strijd is waar het gebruik van de tegeltjes nou ontstaan is. De Portugezen geven aan dat ze het van de Chinezen geleerd hebben en in Delft wordt aangegeven dat ze het de Chinezen geleerd hebben ha ha.

Maar het heeft inderdaad veel overeenkomsten, kijk hier maar s:

Als we na een wandeling weer terug zijn bij de auto, maken we een gave tocht langs allemaal prachtige panden. Helaas zijn heel veel historische panden nu gesloten, maar hij weet nog een mooie plek. Even later zien we dit prachtige hotel opdoemen:

(rechtsvoor op de foto lopen Rita en Gil ..)

en hij geeft aan dat je hier een prachtig uitzicht hebt:

Je kunt inderdaad vanaf hier de zee zien, terwijl dat nog een behoorlijk eindje hiervandaan is.

Als we terug lopen naar de auto zegt Gil ineens "moet je kijken, je kunt hiervandaan ook het Palacio Nacional de Pena zien:

Heel jammer dat het nu al wat schemerig is...

Het is nu inmiddels 20.00 uur, de hoogste tijd om een restaurantje op te zoeken.

En met zulke gidsen kom je dan natuurlijk op hele speciale plekjes terecht. Want hier in dit steegje had ik het zelf niet gevonden:

Ook nu weer laten ze zich van hun beste kant zien. Want de menukaart is alleen in het Portugees. Dus informeren ze wat ik lekker vind en er wordt van alles wat besteld zodat ik overal van kan proeven. Nou ... ik kan het allemaal niet meer na vertellen wat ik gegeten heb, maar het was geweldig lekker !!
In ieder geval heb ik ook bloedworst gehad. En ik kreeg de boodschap erbij dat ik - om de optimale smaak te verkrijgen - een hapje bloedworst, vervolgens een stukje brood en direct erna een slok wijn moest nemen. Echt lachen ha ha.

Ook bij het toetje weer hetzelfde verhaal, allemaal verschillende dingetjes besteld zodat ik overal wat van kon proeven. Volgens mij werd de ober er al wat horendol van ha ha.

Tegen 22.00 uur vertrekken we weer richting Lissabon. Ook heel apart om mee te maken: met 80 km. p/u tussen de tolpoortjes door. Want Gil heeft een abonnement en hoeft dus niet te stoppen.

Als ik op een gegeven moment in de gaten heb dat we niet direct terug gaan naar de camping, begint Gil te lachen. Hij heeft nog een extra toetje zegt ie: Lissabon by night. Geweldig !

En dat heb ik natuurlijk nog nooit meegemaakt en zal ik waarschijnlijk ook niet weer meemaken. Want op sommige momenten doet hij de autodeuren op slot en als we op een gegeven moment bij een verkeerslicht voor "rood" staan te wachten en hij wat gespuis aan ziet komen besluit hij niet op "groen" te wachten.

Het is wel duidelijk dat je hier in bepaalde gedeeltes van de stad goed op je hoede moet zijn. Wat echt heel gaaf is, is dat ik heel veel bekends van 2 jaar geleden tegen kom. En uiteraard ook de kleine trammetjes waar ik destijds ook een ritje mee gemaakt heb. Het is nu natuurlijk aardedonker, maar misschien dat je het kunt zien:

De foto heb ik gemaakt toen we even de auto geparkeerd hebben (geheel op Portugese wijze op de hoek van de straat half op de stoep) om van een uitzicht over de stad te kunnen genieten.

Maar helaas ... daarna eindigt de tour en gaan we weer terug naar de camping. Daar mag ik even gidsje spelen want ze willen wel graag de camper bekijken en daarna is het helaas over en uit. Echt heel apart is dit. Vanochtend iemand leren kennen en nu heb ik er vrienden bij want we hebben afgesproken om contact te houden. En Rita zou nog even wat voor mij vertalen. En ik zal hun (proberen te) helpen bij het "omturnen" van hun camping.

Ik kruip nog even voor de buis en ga daarna voldaan op bed. Wat een mooie ervaring !

Woensdag 1 april 2009.

Vandaag ga ik echt weer op pad ! En dus ga ik - zoals elke ochtend - even met mezelf in conclaaf hoe ik mn dag ga indelen. De 1e camping ligt op 1,5 uur rijden. In principe kan ik daar overnachten, maar ik heb er niet zo'n goed voorgevoel over. En dus besluit ik maar op tijd te vertrekken, zodat ik eventueel vanmiddag nog naar een andere camping kan.

Maar uiteraard eerst even met een bakkie leut achter de laptop, daarna nog even wat afwassen en vervolgens de camper startklaar maken. Even na 10.00 uur rijd ik de poort uit, op weg naar Lissabon. En uiteraard krijg ik direct al ruzie met Helga (mn navigatiesysteem). Ze stuurt me richting de N-10 maar die staat zeer waarschijnlijk overvol. Het gaat prima. Bij de tolpoortjes voor de brug (EUR 3,20 met de camper) heb ik wel even wat vertraging maar ik kan in 1 keer over de brug rijden maar even verder is het helemaal mis.

Het staat muurvast en op zulk soort momenten ben ik altijd blij dat ik altijd even de kaart en de route goed bekijk. En natuurlijk weet ik sinds gisteren de weg een beetje en pak dus de 1e de beste afslag en zit even later op de snelweg richting Sintra. Ik moet dan iets omrijden, maar dat is altijd beter dan stilstaan en toen ik zonet de afslag had genomen en over de snelweg kruiste waar ik vandaan kwam kon ik het niet af zien. Zo'n lange file. Goede keus dus.

Bovendien is het gedeelte tussen Sintra en Ericeira een prachtige route. Je rijdt over een soort bergkam en hebt aan beide zijden een prachtig uitzicht.

Aan het eind van de ochtend rijd ik de camping in Ericeira op. En 20 minuten later sta ik weer ontnuchterd buiten. Net als de afgelopen 2 jaren ben ik weer afgepoeierd. Belangrijkste oorzaak: de manager spreekt geen Engels. Om die reden kom ik niet verder dan de receptie. Omdat dit nu de 3e keer was dat ik hier kwam, probeerde ik wat druk te zetten. Maar toen de receptioniste op een gegeven moment wat pissig begon te worden ben ik maar afgetaaid. Helaas ...

Eenmaal in de camper bedenk ik me dat het gevoel wat ik vanochtend had wel goed was. Nu heb ik gelukkig nog de hele middag voor me. En dat is ook wel nodig, want de volgende camping ligt op ruim een uur rijden en natuurlijk moet ik straks ook nog even ergens een broodje eten. Die had ik uit voorzorg vanochtend al even bij de vriendelijke dame van het supermarktje op de camping gekocht.

Ik vervolg mn route langs de kust en ook dit stuk is zeer fraai. Met prachtige uitzichten over de zee en mooie stranden. Het lokt wel, maar ik besluit door te rijden tot aan Lourinha. Het klinkt misschien wat stom, maar inmiddels heb ik op heel veel plekken in Europa vaste stekkies om even te stoppen. Zo ook in Lourinha. Daar doe ik altijd even boodschappen bij de Lidl en omdat ze daar ook een flink (en rustig gelegen) parkeerterrein hebben, eet ik daar ook meestal.

Waarschijnlijk zijn dit mn laatste boodschappen in Portugal (verwacht ik), want eind volgende week zal ik waarschijnlijk al onderweg zijn richting Spanje. Maar zover kan ik nu nog niet vooruit kijken.

Even na 15.00 uur draai ik Camping Peniche Praia op. En ik heb geluk, met de knaap (Marco) die hier de toko runt kan ik het goed vinden en als ik aan kom rijden doet hij al lachend de poort open. We hebben een goed en leuk gesprek maar helaas mag hij niet zelf beslissen en moet er op terug komen.

Maar ik mag hier wel weer overnachten en dus zoek ik mn vaste plekkie op en na een bakkie leut kruip ik weer achter de laptop. De rest van de middag ben ik bezig met het beantwoorden van mn mailtjes en het bijwerken van het verslag van gisteren en vandaag.

Voor vanavond staan aardappels, sla met feta, augurk en ei met daarbij een schnitzel op het programma en vanavond ga ik met mn boekingenadministratie aan de slag en uiteraard kijk ik met een schuin oog naar het Ned. Elftal.

Donderdag 2 april 2009.

Vorig jaar schreef ik op 1 april (ik ben nu 1 dag te laat ha ha) --> Nou, gisteravond heb ik met "hangen en wurgen" naar Waar is de Mol gekeken. Want de wind wakkerde zo hard aan dat de schotel bijna van't dak ging. Ook vanochtend waait het stevig, maar ondanks dat heb ik vannacht best goed geslapen hier op mn eentje op de camping. Oh nee, er was ook nog een bungalow bezet.

Maar dit keer is het bijna windstil en ik heb prima geslapen. Al was ik vanochtend vroeg wakker door de vogeltjes. Het leek wel of ze op de rand van mn bed zaten ...

Ook voor vandaag ga ik weer een planning maken. 's even denken. Het is nu bijna 8.00 uur en ik wil naar de kapper, maar die gaat natuurlijk pas om 9.00 uur open. En ik wil nu toch eindelijk Obidos gaan bezoeken. Hoe laat ga ik dan weg ? Niet voor de middag want dan kom ik tussen de middag bij de campings aan. En ik wil nog tanken en weet dat er iets voorbij Obidos een Intermarche zit waar je goedkoop kan tanken. Maar ook daar is tussen de middag de kassa gesloten. Dus ..... eerst even achter de laptop, dan op het fietsie naar Peniche, daarna even douchen, tegen 12.00 uur weg, dan in Obidos eerst even een broodje eten, dan Obidos bezoeken, vervolgens tanken en daarna 2 campings bezoeken met de bedoeling om op de 2e camping te overnachten. Ha ha ... maar s kijken of het zo allemaal lukt.

In Peniche moet ik even zoeken, maar als ik uiteindelijk een kapper gevonden heb, heeft ze niet direct tijd. Dus loop ik nog even door Peniche, zie nog een kapsalon ... maar die begrijpt niet eens (want alleen Portugees) dat ik mn haar geknipt wil hebben. Maar als ik weer terug ben bij de 1e kapsalon ben ik al redelijk vlot aan de beurt. 20 minuten later sta ik weer buiten. En eerlijk gezegd valt het me niet tegen. Sterker nog: het is een wonder dat het nog zo netjes is geworden. Want pas toen ik in de stoel zat, zag ik dat kapster een beetje ... nee eigenlijk gewoon hartstikke scheel was. Alles op - goed - gevoel gedaan schijnbaar. En ja .. mn oren heb ik ook nog.

Onderweg koop ik nog wat verse bolletjes al moet ik wel weer lachen hoe dat gaat. Ik loop een mini-mercado in en vraag (in het Portugees) om tres bolligno's. Waarop de verkoopster mij richting een soort van cafe/taverna stuurt. Daar zie ik alleen maar gebakjes en cakejes liggen. Ik geef aan dat ik graag 3 bolletjes wil. Veel Portugees gebrabbel is de reactie. Waarop een oude vrouw in de winkel mij bij de arm pakt en me weer richting de mini-mercado trekt. Daar roept ze wat richting de verkoopster en die laat vervolgens een zak met bolletjes zien, ja die !! ha ha. Blijkt dus dat die dingen bolligna's heten. Bolligno's zijn cakejes ...Einde Teleac cursus Portugees deel 1, wordt vervolgd.

Het ritje naar de camping is nog een behoorlijke klim en terug bij de camping ben ik ook echt wel toe aan een douche. Camping Peniche Praia is trouwens een aardige camping. De mensen zijn vriendelijk, het sanitair is schoon en de ligging is geweldig --> direct aan de rotsachtige kust:

Nadeel is dan wel dat het hier vaak hard waait. Dat komt ook omdat Peniche op een schiereiland ligt en dat is ook aan de temperatuur te merken. Het is hier een paar graden lager dan iets verder het binnenland in.

Na mn douche uiteraard nog even een bakkie leut en daarna op pad. Als ik Peniche uit rijd, stop ik nog even voor een foto van de prachtige stranden hier:

en ga daarna richting Obidos. Want het gaat er dit jaar toch echt van komen !!

Op 16 maart 2007 --> en plotseling rijd ik door een heerlijk plekkie: Obidos. Ik had er nog nooit van gehoord maar het lijkt me zeker de moeite waard om een volgende keer te bezoeken.

En op 1 april 2008 schreef ik --> Ik besluit door te rijden. Ik kan nu eenmaal niet alles onderweg bezoeken en het komt eigenlijk niet uit als ik het plaatsje nu ga bezoeken.

En dus is het nu de hoogste tijd om dit prachtige plaatsje:

te bezoeken. Even wat voorinformatie: "voor velen is Obidos met haar indrukwekkende vestingen uit de 15e eeuw de mooiste en intact gebleven middeleeuwse stad van Portugal. Om die reden valt de hele stad onder de nationale monumentenzorg. De witgekalkte en blauwomrande huizen zorgen voor een paradijselijke sfeer. Ook de kasseistenen, blinkend door het vele voetgangersverkeer, missen hun effect niet.

Als echter in het hoogseizoen hele busladingen toeristen het stadje overspoelen, wil het idyllische gevoel weleens uitblijven.": de kasteelmuren zijn ca. 13 meter hoog ! het heeft wat weg van de Chinese muur ....

"U kunt trouwens wandelen op de stadswal met kantelen en van hieruit genieten van het uitzicht op de daken, het stratenlabyrint en het omliggende landschap."

En dus ga ik op zoek naar een parkeerplaats. Die zijn hier genoeg, maar op de meeste plaatsen wordt parkeergeld gevraagd. Dat is op zich geen punt, maar mijn camper past niet op 1 parkeerplaats. En dan denk ik altijd ... moet ik 1 bonnetje kopen of 2 ? Ook zijn er speciale busplaatsen, maar dat lijkt me ook niet verstandig. Op een andere parkeerplaats mag je vrij parkeren, maar dit is weer verboden voor campers. En ik zag net al een controleur lopen dus dat ga ik niet gokken.

En dan blijkt er een speciale camperplaats te zijn. Parkeren voor een dag EUR 2,50 en overnachting EUR 6,50. Maar dan wordt er ook een oogje in het zeil gehouden en dat vind ik eigenlijk wel fijn.

Want veel toeristen trekken vaak ook veel gespuis ....

Voordat ik aan mn wandeling ga beginnen ga ik eerst even een broodje eten en loop daarna gewapend met camera het stadje in. (pfff ... nu ik met het verslag bezig ben kan ik bijna niet kiezen, ik heb 12 foto's gemaakt en eigenlijk vind ik ze allemaal mooi ...) Eenmaal binnen de muren zie je direct dat dit een heerlijk stadje is:

overal waar je kijkt prachtige gebouwen en leuke terrasjes:

en leuke kerkjes zoals de Saint Jame's Church (ingeklemd tussen de stadsmuren) en de Saint Peter's Church:

Even later ga ik - zoals een echte kasteelheer betaamd - een wandeling maken over de stadswal. En dat is nog niet zonder risico. Want het is op geen enkel stuk vlak en aan 1 zijde heb je dan wel de veilige kantelen, aan de andere kant is meestal niets ... dus 1 misstap en je ligt 13 meter lager op de straat:

Dus kinderen goed aan de hand houden .. of thuis laten ha ha. Op de foto hieronder kun je dat ook goed zien:

Het is echt een geweldig leuk stadje, al moet ik er niet aan denken als het hier in de zomer bloedheet is en vol met toeristen. Het zweet staat me nu al op de snufferd en ook nu zijn er flink wat busladingen gedropt ... genoeg zo.

Nou .. nog 2 dan:

Na 2 uurtjes vind ik het welletjes, terug naar de camper. Ik eet nog even mn laatste bolletje op en ga dan op pad. Maar zo eerst even tanken. Als je van Obidos noordwaarts rijdt, houdt dan eerst even Caldas da Rainha aan. Direct als je dit stadje in rijdt heb je aan je rechterhand een grote Intermarche waar je behoorlijk goedkoop kan tanken. Het scheelt mij (grote tank natuurlijk !) bijna EUR 8.

Daarna ga ik verder richting Sao Martinho do Porto. Daar bezoek ik Camping Colina do Sol. Ook hier ben ik de afgelopen jaren niet verder gekomen dan de receptie, maar ik rijd hier toch langs op weg naar Nazare en dus maar even bezoeken.
Maar dit keer tref ik de manager direct bij binnenkomst (vorig jaar heb ik bijna 1,5 uur moeten wachten ...) en samen met de receptioniste gaan we het gesprek aan. Het verloopt goed, ze hebben interesse, maar ik krijg de contracten niet - direct - getekend. He jammer !

Ik vervolg mn weg richting Nazare. Iets voorbij deze mooie kustplaats, aan de N-242 richting Marinha Grande, ligt Camping Vale Paraiso. Ook hier ben ik de afgelopen 2 jaren niet verder gekomen dan de receptie, maar ook hier heb ik geluk. (misschien moet ik nog ergens een kraslot gaan kopen ?) Niet alleen de manager, maar ook de "website-verantwoordelijke" is aanwezig. Maar helaas, ze willen niet voor het hoogseizoen beslissen. Ik moet geduld hebben. Tja ... geduld heb je hier in Portugal wel nodig. Maar ik moet zeggen: ze zijn supervriendelijk hier. Ik krijg een - uitgebreide - rondleiding over het 9 ha. grote park en als Nuno, mn gids, vraagt "wil je daar ook nog even kijken" wil ik eigenlijk wel nee zeggen want ik ben bekaf, maar ja ... dagaatnie.

Hier overnachten is ook geen probleem en Nuno vertelt me dat er op de gehele camping ook gratis WIFI is. Okay ?! dat komt me goed uit. Maar als ik eenmaal de camper op de plek heb en alles geïnstalleerd is, blijkt de verbinding zeer zwak.

Het lukt me om 2 telefoontjes te plegen, maar daarna is het gebeurd. Toch blij dat ik daar niet van afhankelijk ben.

Zoals gezegd kost het me de nodige moeite om nog wat te doen. Na het eten kruip ik nog even voor de tv en de rest van de avond ben ik bezig met boekingen, mailtjes en administratie en kijk ik later op de avond naar Ik hou van Holland. Ach .. ik heb ook wel weer zin om naar Nederland te gaan ha ha.