Route Gruissan-Plage, Platja d'Aro, Peniscola, Alcossebre, Oropesa, Moncofa (ca. 60 km. ten noorden van Valencia). Periode 31 januari - 6 februari 2009.

Zaterdag 31 januari 2009.

Het heeft vannacht behoorlijk geregend en ook de wind is wat gedraaid. Het is nu meer zuidelijke wind en dat heb ik vannacht gemerkt. Want nu hoor je duidelijk de golven op het strand beuken/rollen. Slaapt wel lekker trouwens.

Nog even een nagekomen bericht ... toen ik afgelopen maandag in de file stond moest ik wel lachen om een tekst op een Duitse vrachtwagen "naturlich bin ich langsamer als sie, ich schleppe ja auch ihre Spanischen rotwein nach haus".

Vanochtend bel ik eerst de boys van mien breurtien want die zijn jarig en ik ben nog net op tijd voordat ze naar het voetballen zijn vertrokken. Daarna ga ik me op de rit naar Palamos voorbereiden. Of liever gezegd naar Platja d'Aro, want daar ligt Camping Internacional de Calonge, de enige camping in de omgeving die het hele jaar geopend is. Volgens mn routeplanner is het ongeveer 3 uur rijden en dus ga ik hier nog even brood eten en afwassen en daarna richting Espana.

Als ik afscheid van Peter, Rita en Rose genomen heb ga ik nog even naar de camperplaats aan het strand in Gruissan-Plage om mn camper te verzorgen. Vuil water lozen, schoon water tanken (kben nagenoeg leeg) en mn wc-cassette legen. Inmiddels is het behoorlijk gaan regenen, maar ik red alles net voordat het nog harder begint te regenen.

Als ik in Narbonne ben aangekomen twijfel ik nog even of ik nog zal tanken. Maar ik heb volgens mij nog wel voldoende en de diesel is in Spanje een stukkie goedkoper. Als ik in de omgeving van Perpignan kom is het ineens droog en begint het zonnetje zelfs te schijnen. SUPER. Maar het waait wel flink en ik ben blij dat het zaterdag is en er dus niet zoveel vrachtverkeer op de weg is. Hier heeft de snelweg 3 rijbanen en als ik een vrachtwagen inhaal rijd ik helemaal links op de middelste rijbaan. Want als ik de vrachtwagen gepasseerd ben krijg ik altijd een flinke (wind)zwiep en dan kun je maar beter wat afstand houden.

Ik hoef vandaag niet zo'n heel lang stuk te rijden. De rit van Gruissan-Plage naar Platja d'Aro is zo'n kleine 200 km. Daarom neem ik bij Figueres-Sud (veel vaste bezoekers van de Costa Brava zullen deze plaats ongetwijfeld kennen, want via Figueres ga je naar Roses, l'Escala en l'Estartit) de afslag en ga via de N-II, die evenwijdig aan de snelweg loopt, richting Girona. Ik had van tevoren al even gekeken hoe deze N-weg liep en die loopt mooi om de stad (Girona) heen en bovendien kom ik dan precies aan de goede kant om de weg naar Sant Feliu/Palamos te nemen.

Onderweg tank ik nog even en rond 15.30 uur rijd ik Platja d'Aro binnen. Ook dit is een bekende badplaats, maar de meer bekendere badplaatsen, Tossa de Mar, Lloret de Mar, Blanes, Malgrat de Mar en Calella liggen nog net iets zuidelijker. Het stikt hier natuurlijk van de campings, maar zoals al eerder aangegeven is Camping Internacional de Calonge de enige camping in de verre omgeving die nu geopend is.

Rond 16.00 uur heb ik de camper te plek. Echt druk is het niet. Er staan wat Nederlanders (uiteraard) en een paar Engelsen en verder niet. Ik meld me via sms bij mn (Recreatie Media) collega GP en om 17.00 uur pikt hij me op bij de ingang van de camping. Hij woont in Platja d'Aro en we geen even ergens wat drinken/eten. En ook "Spanje bespreken" want hij is eigenlijk agent in Spanje voor Recreatie Media en hij komt begin februari ook nog in Andalucia. Dus we bespreken even welke campings hij gaat bezoeken en omdat ik eerder in het zuiden ben dan hij, spreken we af dat ik hem op de hoogte zal houden.

Hij spreekt namelijk ook goed Spaans en als ik onderweg ergens problemen heb met de taal kan hij eventueel de camping nog bezoeken.

Tegen 19.15 uur ben ik weer terug in de camper en ga eerst s even kijken wat er op tv is. Wat echt veel zin om nog wat te doen heb ik niet. He !! Paultje is er weer op. En dus ga ik lekker voor de tv hangen. Inmiddels is het behoorlijk gaan regenen en als ik de weerberichten moet geloven wordt het morgen echt noodweer in Spanje. Morgenvroeg maar s even goed voorbereiden wat ik ga doen.

Zondag 1 februari 2009.

Het heeft vannacht in ieder geval flink geregend. Ik hoop dat ik hier van de plek kom want overal op de camping zijn (regen) geultjes ontstaan en omdat ik op een soort van gravel sta, hoop ik dat ik van de plek kan komen. Als ik me gedoucht heb en mn uitgebreide ontbijt (bakkie cruesli met melk) genuttigd heb, kruip ik eerst even achter de laptop.

Ik kijk uitvoerig naar de "weer"websites maar kan eerlijk gezegd niet echt wat vinden dat het hier slecht weer wordt. De weervrouw van de NOS had het over "noodweer in Spanje", maar bij RTL 4 leek het op de radar beelden alsof de oostkant van Spanje verstoken zou blijven van het slechte weer. En dus besluit ik maar te vertrekken, want ik vind het ook wel fijn om op zondag langs Barcelona te rijden.

Tegen 11.00 uur heb ik de camper van de blokjes gereden en ben gelijk maar iets door gereden en dat is geen overbodige luxe. Want de banden waren behoorlijk weggezakt in het gravel en nu kan ik zonder problemen het pad op rijden.

Het weer is nu trouwens helemaal super, het zonnetje begint zelfs te schijnen:

Bij het afrekenen vraagt de receptioniste of ik zuid- of noordwaarts ga. Als ik aangeef dat ik naar Peniscola ga waarschuwt ze me dat bij Barcelona zeer slecht weer voorspeld is, met zware windstoten. En dat ik hier beter kan blijven. Tuurlijk ... dit soort verkooptrucjes hoor ik wel vaker, maar als ik weg rijd vraag ik me wel af of ik het nou niet goed gezien heb. Nou ja, ik zie wel.

De nieuwe autoweg richting de snelweg (Macanet de la Selva) is helemaal klaar - daar waren ze vorig jaar druk mee bezig - en even later draai ik de snelweg op richting Barcelona. Het zonnetje schijnt nog steeds en het is heerlijk rustig op de weg, dus het schiet lekker op. Maar hoe dichter ik bij Barcelona kom hoe drukker het wordt en bovendien is het zonnetje verdwenen en begint het even later te regenen.

Maar het gaat allemaal prima en even later zit ik op de snelweg richting Taragona/Valencia. Op dit stuk had ik vorig jaar heel veel problemen en ook nu zijn ze bij Taragona nog druk met de weg aan het werk. Ik heb nu wel het idee, dat als ik hier op een doordeweekse dag langs gekomen was, dat ik wel problemen had gehad.

Bij Amposta (afrit 41) neem ik weer de N-weg, in dit geval de N-340. Deels om wat tol te vermijden, deels omdat deze route - langs de kust - sowieso mooier is om te rijden en tot slot omdat het ook nog s korter is. Even later rijd ik Vinaros binnen. Ik heb me vanochtend al voorbereid op de campings die ik wil gaan bezoeken en Camping Vinaros sla ik over want die heb ik 2 jaar geleden al klant gemaakt. Toen heb ik hier 2 nachten gestaan en moest ik maandagochtend op tijd vertrekken omdat de camping helemaal vol stond en de volgende gasten al stonden te wachten. Maar nu lijkt het wat minder druk. Dat zal misschien ook wat aan het weer liggen want echt heel warm is het natuurlijk niet.

Bij Benicarlo verlaat ik de N-340 en ga via de kust naar Peniscola. In deze plaats wil ik 2 campings bezoeken. Maar ik verwacht er geen managers aan te treffen en dus zoek ik vandaag gewoon een plaats om te overnachten. Mn keuze valt dit jaar op Camping Eden die vlakbij de boulevard ligt. 2 jaar geleden heb ik deze camping voor t laatst bezocht en toen stond de camping echt helemaal propvol en wilde de manager om die reden ook niet adverteren.

Maar als het goed is, staan hier ook 2 mede-consulenten van de Kosmos Campingwijzer uit Deventer op de camping. Ik heb ze gemaild dat ik onderweg ben, maar nog geen reactie terug gehad. Onderweg tussen Barcelona en Taragona had ik even het idee dat ik ze tegen kwam, maar ik kon het niet zo snel zien. Maar als ik bij de receptie informeer waar de familie Steenbergen staat geeft ze aan dat deze net vanochtend zijn vertrokken. Ben ik ze dan toch tegengekomen ??

Er is nog wel plek op de camping en ze vraagt me om het nummer door te geven voordat ik met de camper het terrein op rijd. Tijdens het rond lopen zie ik ineens een auto van "Henk Kelly Ruinen" staan. Het moet niet gekker worden ha ha.

Ik vind een leuk plekje, check in bij de receptie en rijd de camping op. Ook op deze camping is het behoorlijk krap (of heb ik gewoon de camper te groot ?) en het kost me even moeite om de camper op de plek te krijgen. Maar het past precies en als ik even in mn campinggids spiek zie ik dat ze hier 10 ampere stroom hebben. De hoogste tijd voor een bakkie senseo !!

Daarna eerst mn verslag even bijwerken en daarna is het al weer etenstijd ... maar vandaag eet ik Spaghetti 2, dus het eten is zo klaar en ben ik mooi op tijd voor voetbal. De rest van de avond zit ik achter de laptop om mailtjes te beantwoorden. Ik heb ook nog even naar het weer voor morgen gekeken en dat lijkt niet best. Veel regen en dus heb ik eigenlijk al besloten om hier morgen maar te blijven staan. Want ik heb nog genoeg te doen.

Maandag 2 februari 2009.

Als ik wakker word regent het inderdaad behoorlijk. Ik wil vanochtend nog even naar de receptie want de manager zou er vanochtend zijn. Maar het regent me nu te hard. Dus eerst maar even achter de laptop.

Maar dan ineens klaart het op en begint het zonnetje te schijnen. HUH ?? Dus gelijk maar even mn nette kleren aan en richting receptie. Maar me apart omkleden had ik achterwege kunnen laten. Want ik krijg de manager direct te spreken, maar sta met dezelfde gang weer buiten. Want hij heeft geen interesse.

De camping staat namelijk nagenoeg vol en dat is de hele winter zo. In de winter met name met Nederlanders en Duitsers en een aantal Zweden, Finnen, Engelsen en een enkele Fransoos. En in de zomer met Spanjaarden.

Ook de 15 bungalows op de camping zitten bijna altijd vol. Hoezo kredietcrisis ??

Als ik weer de camping op probeer te komen (de camping bestaat uit 2 gedeelten, gescheiden door een weg met daaraan de receptie) blijkt dat ik ook voor het voetgangersgedeelte de sleutel had moeten meenemen. Dus doe ik maar net of ik op iemand sta te wachten, zie even later iemand aan komen lopen, loop erachter aan en ik ben de camping weer binnen. Maar mijn geglip blijft niet onopgemerkt en de man spreekt mij aan. Maar hij blijkt uit Ommen te komen en als ik vertel dat ik uit Lemelerveld kom is het weer helemaal goed ha ha.

---- Ik lees nu (maandagavond) net op teletekst dat het overal in Europa een chaos is. In Italie 900 km. snelweg onbegaanbaar door sneeuw, in Frankrijk overal last van sneeuw, in Belgie alle snelwegen verstopt, in Portugal ongelooflijke regenbuien en harde wind en in Zuid Spanje (Malaga) een tornado waarbij 25 gewonden zijn gevallen. En ik lees ook dat het in Roros (ca. 100 km. onder Trondheim waar ik altijd in de zomer kom voor de Kosmos Campingwijzer) afgelopen nacht -/- 29,8 gr. was. Brrrrrrrr .... ----

Terug bij de camper maak ik nog even een foto van mn plekkie hier:

Zo kun je misschien ook zien dat ik gisteren moeilijk op de plek kon komen. Het pad is vrij smal en ik kan de draai tussen de laaghangende takken door, net halen. Zonder hulp kom ik er morgen niet meer tussenweg denk ik.

Links, achter de caravan op de foto, staat een hotel wat direct aan de boulevard/strand ligt. De camping is dus zeer fraai gelegen.

In de camper ga ik direct aan de slag "met de Vakantiebeurs". Want op de Vakantiebeurs heb ik heel veel mensen gesproken en daar maak ik voor mezelf nog een verslag van. Bovendien moet ik nog een flink aantal voorstellen maken en daar gaat behoorlijk wat tijd in zitten. Bij sommigen heb ik wel mn twijfels of ze echt wel op mn voorstel zitten te wachten, maar ik heb het afgesproken en dat kom ik natuurlijk na.

Tussen de middag maak ik nog even een praatje met "de man uit Ruinen" die eigenlijk uit Ansen (voorstad Ruinen) komt. Die staat hier ruim een half jaar en komt hier al jaren. Hij is trouwens ook fervent Feyenoord supporter ... arme man !

Daarna ga ik even eten en weer aan de slag. Aan het eind van de middag heb ik het helemaal gehad, maar ik ben lekker opgeschoten. En ook nog 2 boekingen tussendoor. Hoog tijd voor bietjes ha ha.

Omdat elke plaats een eigen aanrechtje heeft was ik buiten de bieten even af. Wel apart is dat eigenlijk. Je bent zo gewend om binnen te zijn. Maar de mensen hier niet. Zo gauw het even droog is, gaat iedereen naar buiten. En de temperatuur valt best mee, de mensen lopen gewoon in t-shirt. Maar echt warm is het niet hoor.

Het is trouwens de hele dag droog geweest. En windstil ! Ik snap niets van die weersberichten. Ik heb toch aardig nauwkeurig hier op het gebied gekeken en bovendien op diverse sites. Maar goed, beter zo dan andersom (dat ze goed weer voorspellen en het petweer is).

Na en onder het eten even tv kijken, daarna afwassen, wat mailtjes beantwoorden en mn verslag bijwerken. Morgen ga ik aan het eind van de ochtend verder zuidwaarts.

Dinsdag 3 februari 2009.

Sjonge jonge jonge .... Als ik de screens boven mn bed open trek moet ik even met mn ogen knipperen. Zit de lucht helemaal dicht of is het helemaal blauw ? Vlug wassen en de lenzen in. Huh ? De lucht is helemaal blauw. Niet te geloven !

Gauw even naar buiten. Ik twijfel even of ik naar "de rots" zal lopen. Daar heb ik eigenlijk wel zin in. Maar ik wil eerst bij zijn met mn werk, anders heb ik geen rust.

En dus kruip ik achter mn laptop om de laatste zaken van de Vakantiebeurs af te wikkelen. Even na 10.30 uur houd ik het voor gezien. Want ik wil rond 11.00 uur vertrekken. En misschien onderweg nog even boodschappen doen.

Als ik alles in de camper opgeruimd heb, de stroomkabel binnengehaald heb en de camper van de blokjes heb gereden, rijd ik de camper van de plek. Ik heb inmiddels precies in de kop hoe ik eruit kan draaien en het lukt me zonder de hulp van mn Duitse buurman in te roepen.

Als ik "de man uut Ansen" gedag gezegd heb en bij de receptie heb afgerekend stop ik nog even op de boulevard. Want ik moet nog even een foto maken van de "rots":

Even wat informatie: Peniscola is een toeristisch stadje in Spanje ten noorden van Valencia met ca. 5.250 inwoners. De stad heeft veel beschavingen voorbij zien komen met o.a. Romeinen, Arabieren en Grieken. De oude stad was de thuisbasis van Paus Benedictus XIII die hier in 1411 zetelde. Hij is een van de drie pausen geweest die hun zetel hadden buiten Vaticaanstad.

Op de rots, met een top van 64 meter boven zeeniveau, staat een 14e-eeuwse burcht. Het kasteel, strategisch gelegen op een schiereiland en gebouwd tussen 1294 en 1307, staat op de ruines van een oude Arabische citadel. Bezienswaardigheden rondom het Castello de Papa Luna omvatten onder meer tuinen, een arsenaal en een basiliek.

Nou ja, dan maar een andere keer bezoeken. Ik maak ook nog even een foto de andere kant op (omdat het zo mooi is met die blauwe lucht ..)

en rijd dan richting de snelweg. Want de camping die ik nog voor de middag wil bezoeken (Int. Azahar) ligt vlak voor de tolpoorten van de snelweg. Nou ja, ik bedoel ... je moet vlak voor de tolpoorten een parallelweggetje op rijden. Ik weet inmiddels de weg, maar de 1e keer dat ik hier kwam heb ik me helemaal de blubber gezocht naar die camping.

Op de camping aangekomen zie ik de (voornamelijk Engelse) bezoekers al in de blote bast in de zon liggen/zitten. Dat kan ook best, als je maar wat uit de wind blijft.

Als ik me meld bij de receptie word ik herkend en hij geeft direct aan dat Clara, de manager, een afspraak heeft. Maar net op het moment dat ik wil aangeven dat ik hier wel wil blijven om dan later een afspraak te maken, komt Clara binnen.

Ze oogt niet echt vrolijk, geeft me aan dat ik de informatie maar achter moet laten en als ze geinteresseerd is, dat ze wel reageert. Ja hallo ... zo laat ik me niet afpoeieren. Ik geef haar aan dat ik wel wil wachten, maar ze reageert met "doe geen moeite" en loopt weg. Ik kijk de receptionist verbaasd aan, maar ben meteen ook genezen. Weg hier ...

Ik moet even omschakelen, want het was echt mn bedoeling om hier nog een nacht te blijven. Maar gelukkig maak ik altijd een lijst van campings inclusief adressen die ik wil bezoeken en dus voer ik de volgende camping "in Helga" in en ga op pad. Een half uurtje later rijd ik Alcossebre binnen. De camping die ik nu ga bezoeken is Camping Ribamar; 2 jaar geleden heb ik deze camping voor 't laatst bezocht maar toen waren ze druk aan het bouwen. Volgens de website is de camping nu klaar en hebben ze bovendien behoorlijk wat bungalows geplaatst. Kben benieuwd.

Even na 12.00 uur loop ik de camping op. Ik loop bijna tegen een man aan die me vriendelijk groet. Als ik de receptie (met map) binnen loop zie ik m aarzelen en even later komt ie naar me toe. Kijk ... dat is al een hele andere houding.

En gelijk ontstaat een leuk gesprek. Hij is een en al oor, maar wil erover nadenken. Ik geef aan dat ik hier ook graag wil blijven en we spreken af om morgen weer even om tafel te gaan.

Ook de receptioniste is allervriendelijkst. Ze wil me nog wel een bungalow laten zien, als ik daar interesse in heb. Tja .. al zou ik er geen interesse in hebben, dan nog moet je geinteresseerd zijn. Als ik de bungalows bekeken heb, zoek ik een plekje en ga gelijk even bij het restaurant op de camping een baguette halen. Want toen ik hier eenmaal was kwam ik erachter dat ik nog geen boodschappen gehaald had.

Mn baguette (de helft hoor ...) peuzel ik op in de camper, maar "het jeukt me". Want het is echt super mooi weer. En ik wilde al een tijdje de matten uitkloppen en de camper even stofzuigen. Dat eerst maar s doen. Daarna even in het zonnetje een bakkie senseo drinken. Sjonge jonge .... die andere camping heet Camping Eden, maar dit hier ... op Camping Ribamar ... is het echte paradijs !!

De rest van de middag wissel ik werken achter de laptop af met even in het zonnetje zitten. Maar aan het eind van de middag heb ik dan toch eindelijk "de Vakantiebeurs" af. Nu eerst maar even eten koken en natuurlijk even naar Friends kijken. Daarna kruip ik nog even achter de laptop om wat mailtjes te beantwoorden en mn verslag bij te werken.

Ik denk dat ik hier morgen nog een dag blijf. Maar eerst morgen maar s kijken hoe het 2e gesprek met de manager loopt.....

Woensdag 4 februari 2009.

Ik had me voorgenomen om vanochtend even naar het strand te lopen als het mooi weer was. En dus, als ik de screens opengetrokken heb en ik alleen maar blauw zie (nee, ik heb niet teveel gedronken gisteravond), hop gelijk de kleren aan en naar het strand.

De camping ligt ongeveer 150 meter vanaf het strand. Tenminste, dat dacht ik. Want als ik bij het water kom zie ik alleen maar kust, geen strand. Maar langs de kust loopt een paadje en op goed geluk ga ik rechtsaf (achteraf bleek dat ik linksaf had moeten slaan om het mooiste strand te zien) en kom op een klein strandje:

Daar heb ik even zitten genieten van het zonnetje en van het uitzicht. Sjonge jonge, je zal toch zo moeten wonen:

Via een omweg loop ik weer terug naar de camper. Als ik dit zie:

denk ik echt van "is het in Nederland nog steeds rond het vriespunt ?". Terug bij de camping maak ik nog een foto van het zwembad:

Op de achtergrond zie je de zee. Vanaf de plek waar ik de camper heb staan kan ik (staand) ook net de zee zien. Horen doe je m 's nachts des te beter.

Okay, nog 1 foto dan:

Achter het zwembad zie je de receptie. Weet je .. dit is echt een hele mooie camping ! Ik kan maar 1 nadeel bedenken en dat is het toegangspad. Dat is namelijk onverhard en kan/mag ook niet verhard worden omdat de camping in een nationaal park ligt. Maar goed, als je hier dan eenmaal bent aangekomen, moet je ook niet direct weer weg willen (en hoef je dus niet direct weer over het pad).

Dat moest ik trouwens 2 jaar geleden wel. Toen heb ik deze camping ook bezocht en toen waren ze er druk mee aan het werk. Toen kwam ik dus voor een dicht hek en moest ik onverrichter zake terug.

Terug bij de camper pak ik mn "douchespullen" en ga me eerst even lekker douchen. En daarna aan het werk. Maar het wil niet zo. Misschien toch niet handig zo'n wandeling 's morgens vroeg ha ha.

Aan het eind van de ochtend ga ik nog even richting receptie om met de manager te overleggen. Maar hij is er nog niet uit en vraagt me of ik vanmiddag nog een keer terug wil komen. Tuurlijk...

De rest van de dag zit ik achter de laptop. Ben met van alles en nog wat bezig. Een contract wat binnenkomt van een Italiaanse camping, een mail uit Slovenië dat ze op www.vakantiewoningen-in-europa.nl willen adverteren, een mail van een Noorse camping, heel Europa komt zo binnen ha ha. En tussendoor ben ik bezig om nog wat zaken van de Kosmos Campingwijzer af te wikkelen.

Halverwege de middag ga ik voor de 3e keer met Christophe in gesprek. En dit keer doen we zaken. Als alles is getekend en gefaxt richting het kantoor van Recreatie Media ga ik weer richting camper. De hoogste tijd voor een bakkie leut in het zonnetje. Want het weer is nog steeds super. En dat is te merken op dit moment (20.45 uur). Want gistermiddag werd het rond 17.00 uur wat bewolkt en koelde het 's avonds heel snel af. Nu is het zonnetje blijven schijnen en zit ik nu nog in een shirtje.

Morgen ga ik trouwens weer verder. Op deze camping had ik eigenlijk nog wel een week willen/kunnen blijven, maar dan kom ik natuurlijk nooit verder. Morgen ga ik naar een camping waar ik vorig jaar bijna mee rond was. Het probleem daar is dat het management geen Engels/Duits spreekt. En dat terwijl de camping vorig jaar voor 90% !! vol stond met Duitsers ... Maar goed, als de receptionistes hun talen maar kunnen.

Donderdag 5 februari 2009.

Vanochtend is het eerst nog wat bewolkt en in de camper is het ook nog frisjes. Dus eerst maar even aan het werk, "badkamer" schoonmaken, wc-cassette legen, schoon water bijvullen en de camper vast klaarmaken voor vertrek.

Daarna nog even achter de laptop, maar rond 10.30 uur wil ik op pad en dus neem ik afscheid van Christophe, de manager van het park, en ga verder zuidwaarts.

Zoals gisteren al aangegeven is mn hoofddoel Camping Torre la Sal II of zoals ik het noem Duitsland II. Want ik heb geen hekel aan Duitsers maar als 90% van de bezoekers van de camping uit Duitsers bestaat, is me dat toch ietsie te veel.

Maar zover komt het niet. Eva, de dame die ik vorig jaar gesproken heb, zwaait vriendelijk naar me maar ik krijg haar niet te spreken. Zij spreekt - zegt ze - geen Engels of Duits, maar gek genoeg kan ze zich wel met de Duitse gasten onderhouden. Nu weet ik wel dat over koetjes en kalfjes praten wat anders is, dan zakelijk in gesprek gaan ... maar het geeft wel te denken.

De receptionist (vorig jaar door mij gedoopt als Lukas van K. een oud-collega van mij) herkent me. Hij heeft vorig jaar de vertaling voor zn rekening genomen, doet nu ook weer pogingen, maar ik kom niet verder dan de receptie. "Kredietcrisis" is de reactie. Dit jaar even niet. Tja ...

Ik ga nog even naar de buren, Camping Torre la Sal I, maar daar is de dame die ik vorig jaar gesproken heb en die over de publiciteit gaat, op vakantie. Of ik over een maand kan terugkomen .... tuurlijk !

Tja, wat nu ? Even verderop zit nog een camping .. eh .. .eigenlijk nog wel 3, maar een is er in de winter open: Camping Oasis in Oropesa del Mar. Daar heb ik vorig jaar een gesprek met Sonia, de receptioniste gehad.

Zij is nu ook aanwezig, ik ga een gesprek aan, maar direct wordt me al aangegeven dat ze voorlopig niets doen. Maar nadat ze even ruggespraak met de eigenaresse gehad heeft vraagt ze me of ik alles nog even in de mail wil zetten. Tuurlijk. Ondanks dat het nog maar 13.30 uur is, blijf ik hier vannacht. Want ik heb (opnieuw) nog genoeg te doen.. Ik vind een mooi plekje tussen een groepje Duitsers ... daar is geen ontkomen aan ha ha en ga aan het werk.

En de middag is zo weer voorbij. Het eten koken is deze keer zo klaar: bami 2, even later gevolgd door slagroomvla. Goed he Sonja ? (niet te verwarren met Sonia, de receptioniste ...)

De rest van de avond vind ik het wel prima. Ik doe nog wat aanpassingen op mn verhuursite en kruip nog even voor de tv.

Vrijdag 6 februari 2009.

Ik ga vandaag weer op pad. Opnieuw geen grote afstand trouwens. Gisteren heb ik al met al een uurtje gereden en vandaag ongeveer hetzelfde, verwacht ik.

Ik kruip eerst nog even achter de laptop want ik moet voor een Italiaanse groep van 4 campings nog de contracten klaarmaken en daar ben ik al met al een uurtje mee bezig. Even na 10.00 uur ben ik klaar voor vertrek maar eerst ga ik nog even naar de receptie of ik nog een deal met Sonia kan maken.

Maar helaas, de eigenaren zijn er nog niet en wilden er nog over nadenken. En dus moet ik helaas betalen. Dat is hier in Spanje trouwens sowieso heel anders dan in Italie. Bij veel Italiaanse campings ben ik te gast, hier moet ik nagenoeg op elke camping betalen. Gelukkig weet ik inmiddels wel een beetje op welke campings je beter niet 1 of 2 nachten kunt staan, want bedragen van EUR 25 per nacht (voor mij alleen !!) dat vind ik echt niet normaal.

In dit geval moet ik EUR 16 afrekenen omdat ik een speciaal "bejaardentarief" krijg. Het moet niet gekker worden ha ha.

Naschrift: de camping is inmiddels toch akkoord gegaan met een vermelding op Mol Travel, voor meer info kijk maar even op:

Als ik van de camping af rijd ga ik nog even naar een camping waar ik het bestaan niet van wist. Staat ook in geen enkele gids, maar mn Duitse buurman attendeerde mij erop. Op Camping Kivu aangekomen is het een beetje een dooie boel. De camping is wel open - en ligt trouwens mooi aan het strand - maar bij de receptie is niemand te bekennen. Maar in zo'n geval is een grote camper ook wel handig. Want als ik aan het draaien en keren ben om straks wat makkelijker weg te kunnen komt er iemand op me af, wat later de eigenaar blijkt te zijn. Wat volgt is een wel heel vreemd gesprek, hij laat me ongevraagd de camping en een aantal chalets zien, schrijft alle informatie (website/email etc.) op een formulier en vraagt me om via de mail een voorstel te maken. Eh ... okay ... klant is koning he !

En dus taai ik maar weer af. Het gaat wel heel vreemd de laatste dagen. Mn volgende doel is Moncofa. Deze plaats ligt op ongeveer 45 minuten rijden, slechts 60 km. ten noorden van Valencia. Ik volg opnieuw de N-340 want deze weg is hier goed te doen. Bovendien bespaar ik dan toch weer aardig wat tol. Let trouwens wel op het vrachtverkeer want die jongens hebben er hier behoorlijk de sokken in. Je mag op de meeste stukken 100 km. p/u, maar dat rijden de vrachtwagens ook.

Ik rijd langs Castellon de la Plana, de hoofdplaats van het gebied hier en kom opnieuw langs Vila-Real (6e in de Spaanse competitie) en weer raak ik onder de indruk van de enorme keramiek (tegeltjes-) industrie hier. Hier lijkt de kredietcrisis geen invloed te hebben want alle parkeerterreinen van de talrijke fabrieken staan overvol. De grootste hier in de regio of misschien wel van Europa is Porcelanosa met in totaal 4.500 werknemers ...

Even na 12.00 uur rijd ik Tourist Resort Monmar op. Deze camping heb ik 2 jaar geleden ook bezocht en toen is het me hier goed bevallen. Maar ik weet dat de eigenaar een bepaalde manier van adverteren heeft en dat dat niet zo past met hoe wij werken. Maar goed, misschien nog gewoon een keer proberen. Het gesprek met Miguel is goed, maar we lopen weer tegen hetzelfde probleem aan.

Maar ik wil hier eigenlijk wel overnachten en doe m een "ruilvoorstel", 2 nachten hier staan (a EUR 18 per nacht) in ruil voor een advertentie op Mol Travel. Hij gaat akkoord en even later sta ik op de plek en gaan we samen wat foto's maken van de accommodatie, dit is het resultaat: http://www.vakantiewoningen-in-europa.nl/2726/vakantiewoning/valencia-murcia/spanje

Ik vind een mooi plekje, al is het hier altijd wel goed uitkijken hoe je de camper neer zet. Want zoals op heel veel campings in Spanje hebben ze hier een soort van "doekeninstallatie" boven de plaatsen. Deze dienen om in de zomer wat verkoeling te geven. De doeken zijn nu opgerold, maar als je de camper zo parkeert dat de schotel precies onder zo'n stang zit, heb je een probleem:

Het weer is inmiddels weer helemaal opgeknapt. Was het vanochtend nog wat bewolkt, inmiddels is het weer super mooi weer. En deze camping ligt op zo'n 150 meter van het strand, dus morgen maar even een wandeling maken. Het weer wordt trouwens wel steeds beter al kijk ik niet verder dan het gebied waar ik de komende week verblijf. Zo wordt het in (Playa de) Oliva volgende week 20 graden ...en 's nachts 10 graden ... pfff ... bloedheet ha ha.

Toen ik hier vanmiddag trouwens de afslag nam richting Moncofa zag ik dat het op de snelweg richting Valencia behoorlijk vast stond. Dat is 1 van de redenen dat ik hier 2 nachten blijf, dan kan ik zondag mooi langs Valencia rijden. Ik hoor trouwens steeds negatievere berichten over Valencia. De campingeigenaar hier gaf ook al aan dat als je een "buitenlandse" auto in de stad parkeert, de kans zo'n 95% is dat ie wordt opengebroken. Dus als je de stad wilt bezoeken ga dan gewoon met het openbaar vervoer. Vorig jaar heb ik de stad bezocht (met de trein) en toen heb ik me trouwens geen moment onveilig gevoeld. Maar je bent gewaarschuwd :-)

De rest van de middag kruip ik achter de laptop, o.a. om mn verslag bij te werken en om accommodaties op Mol Travel op te voeren. Het "vult al aardig" ha ha.

Kijk maar gauw op: http://www.vakantiewoningen-in-europa.nl/vakantiehuizen/spanje

Aan het eind van de middag besluit ik dat het vandaag weer s tijd is voor pannenkoeken.... mmmmmm

Rond 20.30 uur komt er nog een camper naast me staan. Sjonge jonge ... die is ook niet vroeg. Als ze de camper te plek hebben hoor ik even later kkrrrrrrrrkkkk.... oh jee ... die heeft niet goed naar de stangen gekeken en knalt met zn schotel tegen het ijzer aan. Mazzel dat ie een handmatige heeft en geen automatische want dan had ie m waarschijnlijk kapot gedrukt.

Verder een rustige avond ha ha.