Route Ronda, Alcala de los Gazules, Tarifa, Zahara de Los Atunes, Conil de La Frontera, El Puerto de Santa Maria. Periode 7 - 13 maart 2009.

Zaterdag 7 maart 2009.

Vannacht heb ik prima geslapen, al was het zo stil hier dat je er bijna bang van zou worden ...

Als ik mn dikke teen buiten het dekbed steek voel ik al dat het toch niet echt warm is. Om even de weersvoorspellingen terug te halen: het zou vandaag 23 graden worden. Sterker nog, als ik even later op internet kijk geven ze dat nog steeds aan. Nou, dan moet er nog heel wat veranderen. Want als ik even later naar de receptie loop voor het vervolggesprek met Paco zie ik op de thermometer dat het 9 graden is .... brrrr.

Ik heb eigenlijk mn besluit al genomen, ik ga vandaag verder. Op de weg naar Tarifa wil ik nog 2 campings in het binnenland bezoeken, dus daar maak ik vandaag maar een begin mee.

Het gesprek met Paco en Isabel is goed en ik doe inderdaad zaken. Mooi !

Als ik terug loop richting de camper zie ik dat de bewolking opgetrokken is en kort daarna is het heerlijk weer. Ja hallo !!!

Maar ik heb mn besluit al genomen (heb ik Paco ook al aangegeven), maak nog even een foto van deze mooie camping:

en het sanitairgebouw wat geheel in de stijl van Andalucia is opgetrokken. Let op de tegeltjes rechts bij de trap:

en maak me klaar voor vertrek. Ook nu weer rijd ik rond 11.30 uur van de camping en begin aan de rit richting Algeciras. Dit is nu de 3e keer dat ik deze route, over de A-369, rijd en het is echt helemaal geweldig. Dit is volgens mij ook de 1e keer dat het zo mooi weer is en onderweg zit ik me echt te vergapen en heb de neiging om om de 5 minuten te stoppen voor een foto:

Ook nu weer wemelt het van de motorrijders en zoals vorig jaar ook aangegeven is dat echt oppassen geblazen, want ze komen soms plat door de bocht zeilen.

De weg loopt overigens op bovenstaande foto zo'n beetje door het midden van de foto (van rechts naar links dan he !) en ik heb eigenlijk continue een prachtig uitzicht.

Volgens mij heb ik vorig jaar dezelfde foto gemaakt maar onderweg zie je allemaal van slaperige witte dorpjes, zoals Benadalid:

en Benarraba:

En heel apart, even voorbij Gaucin kan ik zelfs de rots van Gibraltar in de verte zien liggen. Voor de goed orde, dat is hemelsbreed nog ruim 100 km. !!

Ook nu is het mijn bedoeling om onderweg even wat te eten maar de parkeerplaatsen liggen allemaal links van de weg en afgezien van het feit dat het verboden is om linksaf te slaan zou ik die draai ook van zn lang zal zn leven niet kunnen maken.

Dus rijd ik maar door en zonder te eten rijd ik even later de 1e camping bij Jimena de la Frontera op.

Een "handen en voeten gesprek" met de beheerder volgt want hij spreekt geen woord Engels en mijn Spaans komt ook nog niet veel verder dan Buenos Dias. Maar ik kan het inmiddels wel aardig verstaan als ze niet al te vlot praten (probleem: dat doen ze vaak wel !) maar even later wordt er een "Gibraltar Engelsman" bijgehaald die vertaalt. Ik begrijp dat de eigenaar niet aanwezig is en dat ze geen idee hebben wanneer die weer komt, maar als ik een rondje met de beheerder over de camping gemaakt heb n weet ik eigenlijk wel genoeg. Er is namelijk geen plekkie vrij. Alles staat vol met "Gibraltar Engelsen" en ik begreep zo straks dat dat eigenlijk altijd het geval is. En dat is bij de meeste caravans ook wel te zien (........)

En dus besluit ik maar door te rijden. Overigens nog steeds met een knorrende maag. Mn volgende bestemming is Alcala de los Gazules, nog iets verder het binnenland in. Ik heb me al op een moeilijke rit ingesteld want Helga, mn navigatiesysteem geeft aan dat het 48 km. is en dat ik er 1,5 uur over zal doen. Nou ... dat klopte precies, want veel harder dan zo'n 35 km. kan ik hier niet. Een spannende route met regelmatig overstekende schapen, paarden en koeien. (niet allemaal tegelijk hoor). De weg is breed genoeg om elkaar te passeren, maar naast de weg gaat het direct zo'n 20 cm. naar beneden. Bovendien is op enkele stukken de weg aan de zijkant wat weggezakt:

Op de foto hierboven zie je de scheuren in het wegdek. Op sommige stukken is de helft van de weg dan ook afgesloten en uit voorzorg blijf ik (niet in de bochten natuurlijk) maar wat in het midden rijden.

Uiteindelijk vind ik rond 14.00 uur een plekje om even te stoppen, al moet ik er achteruitrijdend in draaien:

Hier boven in de bergen is het zoals je kunt zien weer wat bewolkt, maar de temperatuur is heerlijk.

Tegen half 4 bereik ik Alcala en de route biedt nog steeds prachtige uitzichten:

Even later rijd ik de camping op. Hier wil ik sowieso overnachten, maar uiteraard eerst proberen om zaken te doen. Als ik de receptioniste in het Spaans vraag of ze Engels spreekt antwoordt ze in het Nederlands. Dus ....

Ze blijkt Belgisch. Als ik mn verhaal begin geeft ze aan dat ze de sites kent en dat er vorig jaar contact geweest is. Maar als ik haar mn visitekaartje geef zegt ze ineens "oh, ben jij Marcel Mol". Het moet niet gekker worden ha ha. Blijkt dus dat ik haar vorig jaar aan de telefoon gehad heb en met haar gemaild heb.

Hier overnachten is geen probleem, al moet ik wel betalen. De camping staat overigens ook hier behoorlijk vol met "Gibraltar Engelsen" en eerlijk gezegd voel ik me niet zo op mn gemak. Maar goed, da's een 1e indruk en even later zie ik wel "dat het goed volk" is. En de camper staat in het zonnetje, de senseo pruttelt al, het sanitair is goed, dus wat wil je nog meer. Maar morgen ga ik wel door naar Tarifa :-)

Nu eerst maar s mn verslag bijwerken. Uiteraard onder het genot van een bakkie leut. Tegen 18.00 uur ga ik met het eten aan de slag. Vandaag maar weer s bami (uiteraard met satesaus) eten dacht ik. Daarna even Campinglife en later Paultje kijken en tegen 23.00 uur zie ik mn cluppie met gemak van FC Groningen winnen. SUPERRRRR

Zondag 8 maart 2009.

Gisteravond, of eigenlijk vannacht heb ik me maar wat aangepast aan de "bevolking" hier. Want het was gisteravond niet echt rustig, dus maar wat later naar bed gegaan.

Maar ja ... ik ben er 's morgens ook weer redelijk op tijd uit en het zal je niet verbazen dat het heerlijk rustig is op de camping ha ha.

Eerst maar s even een lekkere douche en die is hier helemaal geweldig. Echt waar ! Geen irritante drukknop, een flinke straal, goed warm water en een behoorlijke omvang. Dat laatste is hier natuurlijk ook wel noodzaak, want als je de gemiddelde Gibralter Engelsman bekijkt, dan moet de douche ook wel een behoorlijke omvang hebben.

Terug in de camper kruip ik nog even achter de laptop, maar de verbinding (tja .. zondag he !) wil maar niet echt vlotten. Het werkt wel, maar is supertraag. En als ik een onderhoudsman zie lopen heb ik mn besluit genomen: op pad.

Eh ... hier moet iemand bij de stroomkast komen om de stroomkabel af te koppelen ...

Mn doel vandaag is Tarifa. Ik wil eigenlijk naar Camping Rio Jara, waar ik vorig jaar ook een aantal nachten gestaan heb en waarvan ik weet dat ze WIFI hebben. En dat kan ik vandaag en morgen wel gebruiken.

Het is ongeveer een uur rijden en ca. 80 km. Gisteren deed ik over het laatste stuk van 48 km. ruim 1,5 uur. Inderdaad, nu gaat het grotendeels over de snelweg.

Alleen bij Algeciras kun je niet echt doorrijden. Ik weet dat ik in herhaling val, maar als je van Algeciras naar Tarifa rijd heb je ca. 5 km. voor Tarifa echt een geweldig uitzicht. Bij goed zicht kun je in de Straat van Gibraltar honderden schepen zien varen en aan de overkant Marokko zien. Vorig jaar zag ik de dorpjes liggen maar helaas ... er hangt nu behoorlijk wat bewolking en dat geeft ook wel weer een apart beeld. Ik zie op zee de schepen varen, daarboven hangt de bewolking en daar boven uit steken de Marokkaanse bergen:

Zoals ook vorig jaar aangegeven begrijp ik het echt niet dat aan dit hele stuk geen enkele parkeerplaats is. Nou ja, er is eentje maar die ligt links van de weg en je mag niet oversteken. Lijkt me ook niet verstandig want de weg is behoorlijk druk.

Dat weerhoudt deze fietser er trouwens niet van om tegen het verkeer in te rijden:

Maar toen ik de foto terug zag, zag ik dat hij voor de veiligste oplossing had gekozen. Aan de andere kant van de weg is namelijk geen vluchtstrook. IK maakte deze foto omdat ik in de verte Tarifa zag liggen. Je kunt op een gegeven moment ook "het einde van het vasteland" zien. Want niet Gibraltar is het meest zuidelijke punt zoals zoveel mensen denken, maar Tarifa.

Op Camping Rio Jara (naar mijn bescheiden mening de mooiste camping rond Tarifa) word ik hartelijk ontvangen door Sonia, de eigenaresse. Ze wil liever morgen even om tafel, geen probleem. Ik vind een mooi plekje vlakbij de receptie want dan is mn WIFI ontvangst het best. Ach, en met de camper onder een palmboom:

en het zonnetje volop schijnend kan mijn dag niet meer kapot ....... denk ik .......

Want als ik mn verbinding check hoor ik opeens een knal. Ik schrik en denk eerlijk gezegd dat het buiten is. Maar als ik kijk zie ik niets. Als ik binnen op onderzoek uit ga, zie ik tot mijn schrik dat er een behoorlijk barst in de voorruit zit. Een scheur van zo'n 25 / 30 cm. Gek genoeg zowel aan de binnenkant als aan de buitenkant niet te voelen. Ik vermoed dat het door de warmte komt, want het is behoorlijk warm en de zon staat vol op de voorruit. Maar er moet toch volgens mij al iets mis zijn geweest want ik heb het ook wel s 30 graden gehad en dat is het nu niet.

Mn bedoeling was al om hier tot dinsdagochtend te blijven. Nu helemaal. Morgen maar s even mee aan de slag. Als er nog iemand adviezen heeft (of ik er bijv. mee door kan rijden, of dat ik het beter kan laten repareren) dan hoor ik het graag !

De rest van de middag ben ik bezig met mn verslag en administratie. Wel grappig, er loopt hier een Schot over de camping, compleet met rok. Ik kan alleen niet zien van welke Clan hij is ...

Daarna even eten en tv kijken. Morgen maar s even kijken hoe het met de scheur is gesteld ..

Maandag 9 maart 2009.

Sjonge jonge ... gisteravond tot 22.00 uur in de korte broek gezeten. Ongelooflijk. Dat is ook de 1e keer. Vannacht trouwens prima geslapen. Alleen vanochtend op tijd wakker door het verkeer op de N-340 want de wind stond niet goed en dan hoor je het verkeer (te) goed op de camping.

Vanochtend direct maar achter de laptop, want ik heb genoeg te doen vandaag ....

Ik begin eerst maar s te bellen (via WIFI) om mn voorruit gerepareerd te krijgen. Ook moet ik nog wat andere zaken regelen en eerlijk gezegd is het daar mooi weer voor want het is wat bewolkt vandaag.

Aan het eind van de ochtend even een broodje halen, eten en daarna de rest van de middag antwark.

Uiteraard ook met mn 1e nieuwsbrief van Mol Travel die vanavond de deur uit gaat naar ca. 3.500 emailadressen. En zo is de dag weer voorbij voordat ik het in de gaten heb.

Na het eten neem ik even pauze voor de tv en daarna ga ik klaar zitten voor "wat komen gaat".

Rond 21.00 uur rolt dan eindelijk de nieuwsbrief met aanbiedingen "van de pers". Ik weet eerlijk gezegd niet wat ik kan verwachten, maar in de loop van de avond heb ik toch al behoorlijk wat reacties. Geen directe boekingen, maar ik weet ook niet of ik dat direct vanavond had mogen verwachten.

En ... helaas ... met de reparatie van mn voorruit ben ik geen barst (.....) opgeschoten.

Dinsdag 10 maart 2009.

Dit keer slaap ik een gat in de dag en rond 7.45 uur sta ik naast mn bed. Eerst maar s even douchen want ik wil vandaag weer verder en weet nog niet precies waar ik vanavond terecht kom.

Vandaag schijnt de zon weer volop maar het waait ook gigantisch. Nu weet ik wel dat Tarifa daar ook om bekend staat, maar dat het nou net vandaag (nu ik hier ben) zo moet waaien ...

Niet voor niets zie je hier overal eigen gemaakte campers en oude "hey dude" Volkswagen busjes met bruine rasta surfboys (meestal) erin.

Helaas gaan mn (Ned.) buren er vandoor. Helaas ... omdat ze een vrij grote caravan hebben en ik nu vol op de wind sta. Maar goed, eerst maar weer s bellen met de verzekering en Carglass. Aan het eind van de ochtend ben ik opnieuw (na het bekende kastje en de bijbehorende muur) niets opgeschoten. Dus het weer teruggegeven aan de verzekering met de duidelijke (......) boodschap dat ik zo niet verder kom. Een uur later lijkt er wel schot in te komen. Er wordt nu overlegd tussen Adria en Carglass waar evt. een ruit is en waar die geplaatst kan worden. Wordt vervolgd...

Na mn broodje "ga ik even luchten" want af en toe bereik ik bijna het kookpunt (nee, niet van de warmte ...) en maak even een wandeling over de camping. Als het hier nu niet zo hard waaide zou ik hier wel wat langer willen blijven. Want deze camping ligt echt magnifiek. Vanaf de camping heb je direct zicht op het giga brede strand:

en vrijwel alle plaatsen liggen in de zon:

Voor meer foto's zie mn verslag van 29 februari - 1 maart 2008.

Om 13.30 uur heb ik een gesprek met de eigenaresse en daarna ga ik weer op pad. Het gesprek is goed, ze is akkoord met een dubbel contract en ik geef haar nog wat adviezen betreffende de camping. Nog even vlug een bakkie leut en dan - snik snik - weer verder. Eigenlijk heb ik hier niet echt kunnen genieten. Kben niet eens op het strand geweest. Maar goed, hier ga je ook niet net als op Camping La Garrofa bij Almeria even met een bakkie leut naar het strand. Want het strand is zo breed, als je bij de zee bent is de koffie net zo warm als het zeewater.

Ik bedank eigenaresse Sonia en ga "de bocht om" richting Cadiz. Oh ja, nog even het verhaal van de voorruit --> die is wel te leveren, maar omdat deze speciaal naar Spanje vervoerd moet worden gaat er ca. 5 weken levertijd overheen. Tja, en dan ben ik al weer in Nederland. Dat schiet dus niet op. Verder heb ik nu wel de zekerheid dat het raam niet kan knappen en dat ik bovendien niet bekeurd zal gaan worden. Vanochtend werd me aangegeven dat het rijden met een barst in de voorruit in Frankrijk en Spanje strafbaar is. Nu blijkt dat nog wel mee te vallen. Pas als je niets meer kunt zien doordat de breuk in het gezichtsveld zit, kun je worden bekeurd. Maar even niet de ramen wassen ...

Maar goed, de scheur beweegt nog steeds ... gelukkig wel van me af en als het zo door gaat, gaat ie verder over het zijraam ha ha.

Bij Tarifa bezoek ik nog 3 campings, maar met weinig succes. Omdat ik bij 1 camping bijna een uur moet wachten schiet de middag mooi op en ben ik pas tegen 17.00 uur bij Zahara de los Atunes. Onderweg ben ik weer door het dal gekomen met het oneindige aantal windmolens, door mij gedoopt als het dal van Don Guichotte. Het is echt ongelooflijk, er staan er echt honderden ....

Even later draai ik het plaatsje Zahara de Los Atunes in. Mn plannetje is geslaagd ... hier is bijna geen wind meer. Want bij Tarifa stormde het zo'n beetje. En aangezien het een oostenwind was dacht ik ... als ik nou s iets verder ga, dan kan het zijn dat de bergketens (toppen van ca. 800 meter) de wind tegenhouden. En inderdaad ... bijna windstil.

Op de camping iets buiten het dorp heb ik dit jaar een beter gesprek en ik kan ook iets meer korting krijgen, maar nog steeds proberen ze me een overnachtingprijs in de maag te splitsen van EUR 18,50. En dan moet ik heel lief dank je wel zeggen. Nou ik zeg ajuus ! bedank hun voor het aanbod en ga weer richting het plekkie waar ik vorig jaar ook gestaan heb.

Want doorrijden is geen optie. De volgende camping gaat pas 25 maart open en als ik daar arriveer is het tegen 18.00 uur. Overdag zullen er wel mensen zijn maar tegen die tijd verwacht ik niet meer. Dus parkeer ik dat voor morgenvroeg.

De camperplaats in Zahara de Los Atunes is makkelijk te vinden, in het dorp wordt meerdere malen "P Playa" aangegeven. Als je dat volgt zie je vanzelf campers staan.

Dit keer sta ik tussen 7 Duitse campers. Tja, het is niet anders. Maar het uitzicht is echt geweldig en bovendien schijnt het zonnetje volop. Het is echt behoorlijk warm !

Dus eerst maar even genieten, daarna met het eten aan de slag en even tv kijken. Ondertussen zie ik de zonsondergang boven de zee, mooi gezicht:

Tot morgen.

Woensdag 11 maart 2009.

Sjonge jonge wat een rust hier. Heerlijk !

Ik kruip vanochtend nog even achter de laptop en geniet met een bak - ouderwets gezette - koffie van het uitzicht. Tegen 10.00 uur ga ik op pad. De rit gaat langs de kust richting Barbate en het uitzicht is continue geweldig.

In Barbate verbaas ik me weer over de drukte, maar even later ben ik het stadje uit en ga via het Parque Natural Acantilado Y Pinar de Barbate (goed onthouden he !) richting Conil de la Frontera.

Vorig jaar schreef ik "Maar, ik zit nu op de goede weg richting Los Canos de Meca. "goede weg" moet je niet verkeerd opvatten, ik bedoel dan dus de goede richting ! want de weg is een verschrikking. Als je hier met een caravan rijdt kun je denk ik af en toe even kijken hoe de onderkant van de caravan eruit ziet". Nou, ze hebben geluisterd want de weg is helemaal opnieuw geasfalteerd.

Erg breed is het niet en dat is zeker in de bochten goed oppassen. En als je aan de afdaling bij Los Canos de Meca begint heb je het idee dat je zo de zee in rijdt:

In het dorpje wat direct aan zee ligt, zie je "het strand" deels op straat liggen. Geeft wel een apart idee. Erg druk in dit gebied met veel Hostels is het niet en ook de camping die ik wil bezoeken: Camping Canos de Meca, is nog gesloten. Vorig jaar heb ik hier een goed gesprek gehad, maar dit keer zit de poort helemaal dicht. En achter de poort ligt een hond met een blik van "ik heb wel zin in een mollenpootje". Dan maar even bellen en het lukt en even later zit ik in gesprek. Maar direct zaken doe ik niet en dus ga ik door naar Conil, mn eindbestemming van vandaag. Ik probeer zoveel mogelijk de kustroute aan te houden en heb steeds een prachtig uitzicht:

In Conil bezoek ik een aantal campings, maar bij de meeste camping tref ik niet de juiste mensen. Ook Camping Cala del Aceite bezoek ik weer. Een enorme camping direct aan het strand. Bij die camping heb ik echt zoiets van "waarom doen ze er niet wat meer mee". Via een onverhard pad bereik ik de receptie, maar ik ben inmiddels gewend dat er niemand is en rijd door de camping op. Want het textielgedeelte (vooraan op de camping) is gesloten en alleen het FKK gedeelte is het hele jaar geopend. Maar inmiddels staan er her en der ook al wat "textielklanten". Over rust gesproken: hier heb je echt het rijk alleen.

Ik moet even zoeken en krijg van onderhoudsmensen te horen dat de manager op het FKK gedeelte is. Tuurlijk, heb ik weer. Nou ja, dan maar even de kleren uit ..... geintje !

Maar helaas, ook hier moet de eigenaar beslissen en die is op vakantie.

Terug in Conil doe ik nog wat boodschappen en ga daarna door naar Camping La Rosaleda, waar ik afgelopen jaar bijna een week gestaan heb. Onderweg krijg ik heel vaak de vraag of ik nog een leuke camping weet. Nou ... Camping La Rosaleda vind ik echt een geweldige camping. Grote plaatsen, prima sanitair, een mooi zwembad met bar/restaurant, veel activiteiten en een prachtige omgeving. Het enige nadeel is dat je hier iets meer geluk met het weer moet hebben. Maar steeds als ik hier kom is het prachtig weer. Ook vandaag en eerlijk gezegd mag het van mij wel wat minder. Het is zo'n 24 graden en als ik de camper op de plek heb, heb ik het zweet blank op de kop.

Omdat ik hier nu voor het 3e jaar kom, ben ik al wat bekend haha. Als ik de camping op rijd, zwaait een Engelsman naar me "hey Mole, you are back ?!" Ik vind een plekje op - volgens mij - precies dezelfde plaats als vorig jaar en ook nog s met dezelfde (Engelse) buren. Leuk ! En even later komt een Nederlander - die hier elk jaar staat - even bijkletsen.

Al met al doe ik vanmiddag niet veel, verricht nog wat huishoudelijk werk en nog wat administratie en geniet van het zonnetje. Morgen weer een dag.

Donderdag 12 maart 2009.

Vandaag een druk daggie op het programma, nou ja .. in ieder geval een drukke ochtend. Eerst het huishouden maar s even doen. Beddengoed afhalen, met wasgoed naar de wasmachine (helaas al bezet om 8.07 uur ...), dus even wachten, terug bij de camper wc-cassette legen en wc en badkamer (.....) schoonmaken. Daarna lijntje spannen, was ophalen en deze ophangen. Daarna even douchen en daarna wil ik richting receptie voor mn afspraak.

Maar ondertussen is het zo hard gaan waaien dat de luifel een paar keer met de poten van de grond komt. Ik heb m al aardig vastgezet, maar vertrouw het niet. Bovendien is heel veel was ook al weer droog. Tja ...wat wil je, het is nu al 20 graden, het zonnetje staat er vol op en het waait behoorlijk. Daarna richting receptie voor het gesprek met de eigenaresse.

Terug bij de camper de resterende was van de lijn halen en direct opruimen en mn bed weer opmaken. Want anders kan ik mn kont niet keren in de camper. Vervolgens even eten en ondertussen de laptop opstarten en de hoogst nodige mailtjes beantwoorden en daarna s even nadenken wat ik nu eerst zal gaan doen.

Zoals zo vaak laat ik me leiden door de mailtjes die binnenkomen en uiteraard gaan boekingen voor. Vanmiddag ook nog een leuke klant binnengehaald. Er was al eerder contact, maar na mn nieuwsbrief (waar iemand van Duinrell zich schijnbaar op geabonneerd had) zochten ze opnieuw contact en zijn we vandaag tot een akkoord gekomen. De accommodaties op Mol Travel moeten nog aangepast worden, het administratieve deel moet zeg maar nog afgerond worden, maar dat komt wel.

Het waait overigens nog steeds hard, maar aan het eind van de middag neemt de wind wat af. Oh ja .. ik zal nog even een foto maken van mn plekkie hier:

Zoals je ziet staat het nog behoorlijk vol. Ook aardig wat Nederlanders deze keer. Ik snap echt niet dat hier niet meer mensen naar toe gaan. Het is hier heerlijk rustig, de plekken zijn behoorlijk groot, het sanitair is prima. Nou ja .. meer reclame kan ik er niet voor maken, nou nog eentje dan: kijk maar even op http://www.vakantiewoningen-in-europa.nl/2729/vakantiewoning/andalusie/spanje en op

http://www.campings.nl/campings/camping-la-rosaleda/camping-la-rosaleda/

Omdat de camper redelijk vlak staat, is het vandaag weer tijd voor een paar heerlijke pannenkoeken met spek en kaas ... mmmmm !

Daarna uiteraard even tv kijken, o.a. naar de ontknoping van Wie is de Mol en een gedeelte van Ajax. Morgen ga ik weer verder. Ik weet nog niet precies waar ik terecht kom, maar ga in ieder geval richting Sevilla.

Vrijdag 13 maart 2009.

Vannacht weer heerlijk geslapen. Het is hier echt ongelooflijk stil 's nachts en zelfs de wind was rustig.

Mn bedoeling is weer om rond de middag te vertrekken. Hoe laat precies weet ik nog niet. Eerst maar s even wat doen. De rest van de ochtend zit ik achter de laptop. Aan het eind van de ochtend weet ik eigenlijk al niet meer precies wat ik nu de hele ochtend gedaan heb, allang blij dat ik - zoals destijds bij de Rabo - niet meer precies hoef bij te houden hoe lang ik waarmee bezig ben geweest; 1 ding kan ik me nog wel herinneren ... dat was het afwikkelen van een boeking op Noordzee Residence de Banjaard met een huurprijs van EUR 2.305 .... echt niet normaal ! Hoezo kredietcrisis ?

Omdat ik niet verwacht had dat ik zo lang zou blijven bedenk ik me ineens dat ik geen brood heb en de supermarkt op de camping is al dicht. Dan maar even afbakbroodjes in de oven. En ja ...ik heb nog steeds gas. Het kan nooit veel zijn, maar het schiet al behoorlijk op richting Portugal en daar kan ik mn flessen laten (bij)vullen. Rond 13.30 uur ben ik klaar voor vertrek, neem nog even afscheid van mn vriendelijke Engelse buren, ga nog even vuil water lozen en schoon water tanken, ga nog even langs de receptie om de eigenaresse Martina te bedanken voor haar gastvrijheid en de (Nederlandse) receptioniste Isabel voor haar hulp bij het vertalen gisteren en ga op pad.

Ik bezoek eerst nog een camping in Conil (de 7e) waarvan ik niet zeker weet of ie open is, maar ik rijd er toch bijna langs. Nou erlangs rijden doe ik zeker, want de poort zit potdicht en ik kan niet anders dan er langs rijden.

Even later draai ik de N-340 op richting Cadiz/Sevilla en even later pak ik de oprit naar het nieuwe stuk snelweg (nog geen tol). Ik laat Cadiz en de overige steden hier links liggen en rijd richting Jerez de la Frontera. Dit gedeelte hier is behoorlijk dichtbevolkt met grote steden als Chiclana de la Frontera, San Fernando, Cadiz, Sanlucar de Barrameda, Jerez de la Frontera en El Puerto de Santa Maria waar ik straks naar toe ga.

En dat is te merken want het is behoorlijk druk op de weg. In Jerez (bekend van de sherry en het racecircuit) neem ik de afslag en bijna al direct gaat het mis. Ik wil in Jerez nog even langs een Carglass voor een second opinion voor de barst in mn voorruit en ga er eigenlijk van uit dat deze ergens op een industriegebied is gevestigd. Maar wat ik ook probeer, het navigatiesysteem stuurt me telkens het centrum in. De 1e keer gaat de weg ineens over in een parkeergarage, de 2e keer wordt de weg zo smal dat ik maar besluit om rechtsomkeert te maken.

Uiteindelijk heb ik een rondweg gepakt en gewoon gekeken naar een redelijk bereidbare weg voor de camper en na een half uur bereik ik eindelijk de juiste straat. Maar geen Carglass he ! Ik ben het inmiddels al goed zat, het is hier in de stad 28 graden !!!, parkeren is er al helemaal niet bij en ik heb er al behoorlijk de smoor in. Weg hier ! Dan maar niet. Geen zin om iemand te vragen waar die F ..... Carglass is.

Even later zit ik weer op de snelweg. Ik heb er bewust voor gekozen om eerst naar Jerez te gaan en daarna weer iets terug naar El Puerto de Santa Maria (i.v.m. de openingstijden van Carglass) en rond 16.00 uur rijd ik Camping Playa Las Dunas op. Helaas tref ik daar een nieuwe receptioniste die zowel mij als de websites niet kent. Maar de manager komt morgenvroeg (zegt ze ...) Mn gegevens hoeft ze niet (okay ...) en ik wordt bij het sanitairgebouw weer opgevangen door een onderhoudsman met scooter. Dat is eigenlijk wel een grappig systeem hier: de onderhoudsman vangt je op, helpt je bij het zoeken naar een plaats en met het aansluiten van de stroom. Prima geregeld.

Ik vind een heerlijk plekje:

zet de stoelen buiten en ga eerst even in het zonnetje genieten van een bakkie senseo. En weet je wat ik daarna gedaan heb ? Helemaal niets. Bijna een uur lang heb ik het volgehouden om gewoon maar helemaal niets te doen. Gewoon lekker bakkuh in de zon, heeeel apart. Maar dan op een gegeven moment bedenk ik me dat het vrijdagmiddag is en mn gedachten dwalen af naar de tijd dat ik dan eigenlijk gewoon in pak achter mn buro of met klanten in gesprek zat. De onrust slaat toe en even later zit ik weer achter de laptop. De volgende keer mezelf misschien maar vastbinden ?

Vandaag heb ik aardappels, shoarma, ijsbergsla met ei, feta en augurk op het menu staan. Lekkerrrr. Daarna nog even achter de laptop en X-factor kijken.