Bijgewerkt t/m zondag 26 maart. Periode zaterdag 18 maart – zondag 26 maart 2023. Deze week reis ik van Vila Nova de Milfontes via Peniche, Nazare en Coimbra richting Salamanca en ga vervolgens via Spaans Baskenland huiswaarts.
Zaterdag 18 maart 2023
Zoals je hier boven ziet, is dit mn laatste week in Spanje en Portugal. Nog een paar campings bezoeken en daarna rijd ik via Salamanca richting Spaans Baskenland. Daar ga ik donderdag en vrijdag nog een paar campings bezoeken en dan zaterdag en zondag door Frankrijk huiswaarts. Voor vandaag heb ik een administratief daggie op het programma staan.
En het is opnieuw heerlijk weer. Als mn Zweedse buren voor me zijn vertrokken, kan ik mooi even een foto maken van mn plekkie hier:
Camping Milfontes is een redelijk grote camping. Het sanitair is deels vernieuwd, er is sinds kort een nieuwe speeltuin:
en de camping beschikt over een mooi zwembad met ligstoelen:
Zoals gezegd heb ik voor vandaag een administratief dagje. Nou ja, in ieder geval vanmorgen. Want het wordt al redelijk snel warm in de camper. Het dagelijkse ritueel is dus: ’s morgens eerst lange broek, shirt en trui aan. Alle screens open zodat de zon de camper lekker opwarmt. Vervolgens de trui uit, lange broek in ruilen voor de korte broek en vervolgens langzaam aan alle (dak)screens weer dicht. En eventueel de luifel uit om de warmte wat buiten de camper te houden.
Tussen de middag ga ik even een broodje eten, daarna nog even achter de laptop aan het werk en om 14.00 uur vind ik het wel prima. Het is inmiddels 32 graden in de camper, de hoogste tijd om de laptop dicht te doen en buiten te gaan zitten. Aan het eind van de middag verdwijnt de zon achter de bomen en dus ruim ik buiten alles op en ga nog even achter de laptop aan het werk.
Als het op mn klokje in de camper bijna 18.00 uur is, denk ik: in Nederland is het nu bijna 19.00 uur en dus de schotel omhoog om naar Duits voetbal te kijken. De 1e pannenkoek ligt ook al in de pan, maar dan ineens bedenk ik me dat het klokje in de camper de Nederlandse tijd aangeeft. Het is dus nu nog maar 17.00 uur in Portugal 🙁 Beetje vroeg om te eten ha ha. En dus kruip ik nog even achter de laptop. Even later zit ik met de 1e pannenkoek voor de buis. De rest van de avond zit ik wisselend voor de buis en achter de laptop.
Zondag 19 maart 2023
Vandaag ga ik dus weer verder. Zoals aangegeven lukten 2 afspraken niet en dus bezoek ik straks 2 campings in Porto Covo en rijd ik daarna met een boog om Lissabon heen. Eindbestemming: Camping Peniche Praia. Direct aan de kust. Ruwweg tussen Lissabon en Coimbra. De bedoeling is om vanochtend om 9.30 uur te vertrekken en dus ga ik na het ontbijt eerst nog even mn verslag bijwerken.
Iets na 9.30 uur ben ik klaar voor vertrek, loos het vuile water nog even bij de camperserviceplaats, vul het schone water nog iets bij en rijd even later van de camping. Iets verderop in Porto Covo bezoek ik nog 2 potentiële klanten, maar zonder (direct) succes. In Porto Covo staan wel leuke huisjes trouwens:
Met zicht op zee. De route tussen Porto Covo en Sines is trouwens zeer fraai:
Alleen een beetje jammer van die energiecentrale bij Sines. Overigens: vlakbij die energiecentrale is ook een camperplaats …. en die staat heeeeelemaal vol. Ik denk ook met surfers, want dit is een favoriete surflocatie:
Van Sines rijd ik richting Grandola en op die autoweg – waar je 90km per uur mag rijden – rijd een camper iets van 60. Werkelijk levensgevaarlijk. Die Portugezen rijden als gekken en halen werkelijk overal in. En dus – als er even later op een recht stuk niets aan komt – besluit ik de beste man ook maar in te halen. Iets voorbij Grandola pak ik de snelweg (tol) naar het noorden.
Iets verderop kan ik de route via Lissabon pakken, maar de route via Santarem is veel rustiger. Kijk maar:
Rond 14.00 uur rol ik Peniche binnen. Camping Peniche Praia ligt op een hele bijzondere locatie. Hier:
ben ik bijna op de camping. De camping ligt op een soort van schiereiland en direct aan zee:
Camping Peniche Praia is een hele bijzondere camping. Volledig ommuurd en da’s geen overbodige luxe. Want het waait hier over het algemeen behoorlijk hard. Vandaag gelukkig niet. Mn contactpersoon is vandaag niet aanwezig (had ik ook niet verwacht) en dus ga ik op zoek naar een plekje. Bomen heb je hier niet op de camping dus daar hoef ik niet op te letten. Wel op de lengte van de plaats.
Als ik de camper te plek heb, ga ik – uiteraard met een bakkie koffie – achter de laptop aan het werk. Het is behoorlijk druk met aanvragen en daar ben ik dus de rest van de middag wel zoet mee. Om 17.00 uur Portugese tijd ga ik met het eten aan de slag. Want als Studio Sport begint wil ik natuurlijk klaar zitten. De uitslag van FC Groningen – SC Heerenveen weet ik ook nog niet, maar even later zie ik mn cluppie (SCH) winnen. Yezzz.
Maandag 20 maart 2023
Gisteravond rolden er nog behoorlijk wat campers binnen. En het zonnetje schijnt al volop, dus even een foto van mn plekkie hier maken:
En daarna achter de laptop aan het werk. Mijn eindbestemming voor vandaag is Camping Coimbra. Onderweg wil ik nog 2 klanten bezoeken, maar daarvoor moet ik zo eerst even wat telefoontjes plegen. Helaas, de telefoontjes leveren niets op. Bij beide campings kan ik niet terecht. Een van de campings is nog dicht en bij de andere is mn contactpersoon niet aanwezig.
En dus maak ik de camper even later klaar voor vertrek, doe nog even boodschappen in Peniche en gooi de tank nog even vol bij het tankstation van de Intermarche. Deze ligt iets voor Peniche (bij de 1e rotonde zie je m rechts liggen, de supermarkt zelf ligt vlakbij het centrum) en de dieselprijs is hier echt goedkoop: € 1,499. Dat is goedkoper dan bij de meeste tankstations in Spanje. En dat terwijl de brandstofprijzen in Spanje eerder altijd veel lager waren dan in Portugal.
Naar Coimbra is het ruim 1.5 uur rijden. Vanaf de hoger gelegen snelweg vang ik af en toe nog een glimp op van de zee. Voorlopig de laatste glimp van de kust hier 🙂 Tegen 12.30 uur draai ik Coimbra Camping & Bungalows op. En ik heb geluk. Ik tref mn contactpersoon direct bij de entree van de camping en we kunnen direct in gesprek. Voor het definitieve antwoord moet ik nog even geduld hebben, maar hier overnachten is geen probleem. Is eigenlijk ook een beetje traditie geworden 🙂
Na de lunch ga ik eerst een tijdje achter de laptop aan het werk, maar het is opnieuw behoorlijk warm en dus kruip ik later op de middag nog een tijdje onder de luifel:
De kampeerplaatsen op Coimbra Camping & Bungalows liggen op diverse terrassen:
En er is eigenlijk altijd wel een mooi plekje te vinden. In de zomer zal dat wel anders zijn. Wil je de mooie stad Coimbra bezoeken en heb je geen eigen kampeermiddel. Geen probleem. Op Coimbra Camping & Bungalows zijn (verrassend he?!) ook bungalows te huur:
Aan het eind van de middag ga ik met het eten aan de slag. Na het eten even afwassen, nog even achter de laptop en daarna vind ik het wel genoeg voor vandaag. Morgen blijf ik hier nog een daggie.
Dinsdag 21 maart 2023
Ondanks dat de camping aan de rand van de stad ligt, was het hier vannacht heerlijk rustig. Ik heb dan ook prima geslapen. Zoals gisteren aangegeven blijf ik hier nog een daggie. Met name omdat ik nog flink wat administratie heb liggen. Meestal blijven we hier trouwens 2 nachten. Vorig jaar zijn we op de 2e dag met de bus naar Coimbra geweest. En dat gaat hier prima. Want de bushalte bevindt zich zo’n beetje OP de camping. En Coimbra is zo’n leuke stad. Dat komt mede door de sfeer van de vele studenten die wat proberen op te steken in dit prachtige universiteitsgebouw:
Overal in de stad vind je leuke terrasjes:
En prachtige gebouwen:
Kortom, een hele leuke stad om te bezoeken! Voor mij deze keer niet. Ik blijf “thuis”. Het grootste gedeelte van de dag aan het werk. Halverwege de middag is de temperatuur in de camper stegen naar (opnieuw) 32 graden. HET signaal om te stoppen. En dus geniet ik nog even van het heerlijke weer. Ook de komende dagen lijkt het nog redelijk goed te blijven.
Woensdag 22 maart 2023
Vandaag en morgen maak ik “de oversteek” van Noord Portugal naar Spaans Baskenland. Vandaag is Salamanca m’n eindbestemming, morgen rijd ik van Salamanca richting Zumaia en Zarautz vlakbij San Sebastian. Om 9.00 uur ben ik klaar voor vertrek, leeg de wc-cassette nog even en ga op pad. Net als andere jaren neem ik de shortcut langs de rivier Mondego richting Penacova. Dat is niet alleen een hele mooie route:
…. zo mijd ik ook de drukte bij Coimbra. De route is in het begin nogal bochtig en niet echt handig als je met een auto + caravan onderweg bent. Maar met de camper is het prima te doen. Bij Penacova draai ik de IP3 (snelweg) op, maar pak even verder (bij Vimieiro) de A35. Gewoon de borden met “Guarda” volgen. Vlakbij Mangualde wordt er een paar keer “geseind”. Even denk ik dat er iets met mn verlichting is, maar even verder zie ik de werkelijke reden: politiecontrole. Geen idee waar ze naar op zoek zijn, maar ze houden niemand aan. Ook bij de volgende 2 rotondes staat politie. Vreemd.
Bij Mangualde draai ik de A25 op richting Guarda en dus de Spaanse grens. Hier gaat de weg behoorlijk de hoogte in. Uiteindelijk steek ik op een hoogte van 800 meter de grens over. Nou ja grens. Ten tijde van Covid was het wel even anders, maar nu is er niets te zien. Iets verder stop ik even om te lunchen. Het weer is trouwens prima. Rond de 20 graden en zonnig.
Als ik mn rit naar Salamanca vervolg, kom ik op een enorm slecht stuk. Sjonge jonge wat is het wegdek hier slecht. Ik kijk af en toe via de spiegel of alles in de camper op zn plek blijft liggen. Als je op zo’n stuk je glazen en kopjes niet goed opgeborgen hebt, hou je niks heel. Zo dan, ze hebben niet echt mooie zwarte grond hier 🙂
Even voor Salamanca sla ik af richting Madrid en neem kort daarna de afslag naar Santa Marta de Tormes. Kort daarna meld ik bij de receptie van Camping Regio en tref daar – heel uitzonderlijk – mn contactpersoon. Ze heeft wel even tijd en dus nemen we de papieren door. Voor het definitieve antwoord moet ik even geduld hebben, maar hier overnachten is geen probleem. En dus sta ik even later zo:
Camping Regio is een populaire camping voor overwinteraars die naar Zuid Spanje of Portugal onderweg zijn, of juist weer op de weg terug zijn. Maar ook voor kampeerders die de mooie stad Salamanca willen bezoeken. Want de bushalte bevindt zich op de camping en de bus zet je in het centrum van Salamanca af. Super handig. En Salamanca is een mooie stad. Kijk maar:
Een paar jaar geleden hebben we in de stad een terrasje gepakt en heerlijk gegeten:
Als ik de camper te plek heb, ga ik eerst s even een bakkie senseo scoren. Sjonge, wat heb ik daar zin in. Daarna even bellen met mn lieve vriendin en vervolgens een tijdje achter de laptop aan het werk. Morgen ik ga weer verder. Eindbestemming: Spaans Baskenland.
Donderdag 23 maart 2023
Inmiddels ben ik het wel gewend dat het hier ’s nachts behoorlijk fris is. Maar het blijft wennen. Als ik vanmorgen op mn display in de camper kijk, zie ik dat het buiten 6 graden is. Ach, valt eigenlijk nog mee. Vorig jaar was het – 4 🙂 Maar goed, eerst maar even een warme douche, ontbijten, nog even mn mail checken en daarna op pad. Vlakbij de camping gooi ik bij Monsieur LeClerc nog even de tank vol (€ 139,8 per liter. Koopje!) en daar even later de snelweg op.
Het is prima weer om te rijden. Geen zon helaas, maar het is droog en als ik even later zie dat de temperatuur is opgelopen naar 14 graden, verwacht ik niet dat ik dit keer weer sneeuw op mn pad vind. Het is heerlijk rustig op de weg en af en toe kom ik onderweg een leuk dorpje tegen:
Op de foto zie je dat het wegdek prima is. Ik schrok me echt rot. Ineens hoorde ik niets meer rammelen in de camper. En dus de radio maar wat harder gezet 🙂 Ik had zelfs tijd om even een foto te maken. Via Vallodalid rijd ik naar Burgos en als ik Burgos voorbij ben, stop ik even om te lunchen. Eenmaal weer op de snelweg kom ik op het stuk waar we vorig jaar flink wat sneeuw tegen kwamen. Het ziet er nu zo uit:
Maar vorig jaar (op 2 april!!) zag het er zo uit:
Iets verderop neem ik het laatste stukje snelweg (tol) richting de kust van Spaans Baskenland. Bij Zumaia neem ik de afslag en even later meld ik me bij de receptie van Camping Zumaia. Mn contactpersoon is aanwezig en we kunnen direct in gesprek. Dat verloopt prima, maar voor het definitieve antwoord moet ik nog ff geduld hebben. En dus rijd ik door naar Gran Camping Zarautz, mn lievelingscamping in Spaans Baskenland. De route langs de kust is zeer fraai:
En omdat het behoorlijk waait (ook wel te zien aan het opspattende water), is het behoorlijk druk met surfers:
Even later krijg ik Zarautz in het vizier en in de verte zie ik Gran Camping Zarautz (zie pijltje) al liggen:
De camping ligt op een ongelooflijk mooie plek en vanaf de camping is dit je uitzicht:
Even later meld ik me bij de receptie. Mn contactpersoon is aanwezig, maar we spreken af om morgenvroeg om tafel te gaan. En dus ga ik op zoek naar een plekje. Als ik de camper geinstalleerd heb, ga ik eerst (met een bakkie koffie 🙂 ) mn mail checken. Daarna even met mn vriendin bellen en daarna is het al weer tijd om eten te koken. Later op de avond kleurt de lucht weer prachtig mooi:
Vrijdag 24 maart 2023
Gisteravond bleef het nog lang warm. Je zou het niet zeggen op de foto’s hierboven, maar gisteravond (toen ik de foto hierboven maakte) om 20.15 uur was het nog 22 graden. Da’s niet echt gebruikelijk voor deze tijd van het jaar en vandaag wordt het dan ook niet warmer dan iets van 15 graden. Zoals je op de foto hierboven ziet, sta ik met de opening naar mn buren toe. Omdat de campers aan de andere kant van mij allemaal “met de kont” naar het uitzicht stonden, heb ik m ook maar zo neergezet. Maar ja, de Duitsers die na mij naast me kwamen staan, hadden daar maling aan. En als de campers naast mij zijn vertrokken, zet ik de camper ook even anders neer. Ik sta zo’n beetje op dezelfde plek als vorig jaar:
Dit is trouwens de ligging van de camping:
Echt prachtig! Naar mijn bescheiden mening is dit de mooiste camping van geheel Spaans Baskenland! Om 10.00 uur heb ik met mn contactpersoon afgesproken en even later zitten we in gesprek. Dat verloopt prima en de bestaande promotie wordt voortgezet. Tevreden loop ik weer terug naar de camper en ga achter de laptop aan het werk.
Ook na de lunch ben ik met de campingadministratie bezig en werk ik mn verslag bij. En bereid ik me vast voor op morgen en zondag als ik huiswaarts ga. Nu maar duimen dat de Fransen een beetje rustig blijven 🙂 Nou, “gelukkig” heeft Frankrijk gewonnen van Nederland (met voetbal …), dus ik denk dat de Fransen nu misschien iets positiever zijn ….
Zaterdag 25 maart 2023
De wekker gaat al om 7.00 uur. Gisteravond heb ik de camper al zoveel mogelijk “vertrekklaar” gemaakt en dus rijd ik al om 8.00 uur de camping af. De afdaling en het bijbehorende uitzicht blijft even mooi als altijd:
Eenmaal “beneden” pak ik direct de snelweg en rijd richting de Franse grens. Bij Irun (vlak voor de grens) gooi ik de tank nog even vol en rijd vervolgens door naar Bordeaux. Daar is het – zoals altijd – druk. Maar goed, dat is ook te verwachten. Komend vanuit het zuiden heb je 3 rijbanen en vlak voor Bordeaux worden dat er 2. Waarom?? Dan “hoopt het natuurlijk op” en dus loop ook ik wat vertraging op.
Even voorbij Bordeaux pak ik de N10 richting Angouleme en Poitiers. Dat is een 4-baans autoweg waar je 110km. per uur mag. Omdat ik op de snelweg toch ook al niet veel harder rijd en op deze weg geen tol geheven wordt, is dit een prima alternatief. En dat is wel duidelijk, want er rijden behoorlijk wat Nederlandse campers op dit stuk. Ook veel vrachtwagens trouwens. En dan te bedenken dat ik graag op zaterdag en zondag door Frankrijk rijd, omdat er dan minder vrachtwagens zijn. Okay, als er nu al zoveel rijden:
Hoe druk is het dan wel niet op de doordeweekse dagen?? Voor 3/4 zijn het trouwens Portugese en Spaanse vrachtwagens. Wat ik ook niet zo goed snap: hoe zit dat eigenlijk met die (nieuwe) autotransporteurs? Nieuwe Volkswagens die vanuit Portugal naar Spanje gebracht worden. Worden die dan niet allemaal in Duitsland gemaakt? Nieuwe SEATs die vanuit Frankrijk naar Spanje getransporteerd worden. Worden die dan niet in Spanje gemaakt? Het zal wel ….
Zo, de hoogste tijd voor een korte pauze. Even de benen strekken, kopje koffie, etc. Eenmaal weer op de N10 pak ik bij Vivonne de afslag. Vaste prik. Even tanken bij de Super U vlak naast de weg. Komend vanuit het zuiden NIET de afslag Vivonne nemen. Even later zie je de Super U rechts naast de weg liggen. Dan de afslag nemen. Ik tankte er vandaag voor € 1,747. En dat terwijl ik langs de snelweg soms wel € 2,17 zag staan. Nog weer een voordeel als je deze route rijdt 🙂
Verderop vlak voor Poitiers pak ik weer de tolweg. Dit keer richting Tours en Orleans. Mijn favoriete camperplaats in La Chapelle Saint Mesmin is pas op 1 april geopend en dus pak ik – net als de afgelopen 2 jaar – weer de camperplaats in Meung-sur-Loire. En dus sta ik even later weer zo:
Als je Meung-sur-Loire in rijdt, let dan even goed op de borden. Niet het centrum in rijden, want grote kans dat je klem komt te zitten! Als ik de camper geïnstalleerd heb, ga ik eerst s even een kopje koffie zetten. Op de ouderwetse manier, want de stroom kost hier € 4 per uur. De camperplaats is verder gratis, maar voor een uur rol ik de kabel niet uit en als ik een paar uur stroom neem, kan ik net zo goed op een camping gaan staan. Ik heb er trouwens 700km. op zitten, dus ik ben wel toe aan een bakkie.
De rest van de middag zit ik achter de laptop en bereid ik me vast voor op morgen. Laatste stuk naar huis!
Zondag 26 maart 2023
Ook nu gaat de wekker weer om 7.00 uur. En had ik de tijd een paar dagen terug net een uur vooruit gezet (Portugal is een uur vroeger als in Spanje) en was ik weer een beetje gewend aan de “normale” tijd, nu moet de klok opnieuw een uur vooruit. Het is nu dus nog donker als de wekker gaat … pfff … Maar goed, vandaag heb ik opnieuw 700 km (721 om precies te zijn) voor de boeg.
Even later draai ik de snelweg op. Richting Parijs! Iets voorbij Orleans zie ik ineens aan de overkant 1 auto op z’n kant en 1 op z’n kop liggen. Niet alleen “de overkant” ligt bezaaid met “stukjes auto” ook op de linker 2 rijstroken aan de kant waar ik rijd, liggen allemaal stukjes metaal. Ik zie het gelukkig net op tijd. Bij het ongeluk zijn al meerdere auto’s gestopt en ze seinen het verkeer om vaart te minderen en de vluchtstrook te nemen. Ik besluit door te rijden en sein wel het tegemoetkomende verkeer met mn lichten. Sjonge jonge … heftig.
Bij Parijs aangekomen is het zoals altijd weer een drukte van jewelste. Opnieuw twijfel ik. Mn beide navigatiesystemen geven een andere route aan als de borden met Lille. Dat vond ik al niks, dus deze keer maar s mn navigatie volgen. Nou, da’s ook niks. Ik kom op de Boulevard Périphérique terecht, de 35km. lange ringweg van Parijs.
Op Wikipedia lees ik dat er meestal filevorming voorkomt, gedurende de gehele dag en tot diep in de avond. Desondanks blijft de Boulevard Périphérique de snelste manier om van de ene kant van Parijs naar de andere kant te komen. Nou, dat klopt. Ik heb iets vertraging, want ondanks dat ik hier nu om 9.30 uur langs rijd, zijn alle 4 rijstroken vol. Maar ondanks dat, ben ik zo aan de noordzijde van Parijs en ….. ik heb de Eiffeltoren gezien. Het is even een zoekplaatje (want ik moest de foto zonder te kijken nemen):
Even voorbij Parijs is het weer tolweg en was ik vanmorgen nog € 22 kwijt, dit keer moet ik even voor Lille € 26 aftikken. Maar ja, dan heb je over het algemeen ook goede wegen en kun je vaak lekker doorrijden. En dus passeer ik even later tegen 12.00 uur al de Belgische grens. In België stop ik nog even voordat ik bij Antwerpen ben. Want daar zijn ze nog steeds met de weg bezig en verwacht ik wel de nodige vertraging.
Maar als ik even later bij Antwerpen ben, lijkt het mee te vallen. Wel goed op de borden letten, want als je hier nu je navigatie volgt, gaat het mis. Via Breda rijd ik richting Utrecht, maar dan beginnen mn beide navigatiesystemen te sputteren. Weg afgesloten, kies alternatief. En inderdaad, bij Utrecht aangekomen blijkt de A28 bij Amersfoort te zijn afgesloten. En dus rijd ik richting Hilversum en pak daar de A1 richting Hoevelaken. Onderweg tank ik nog een keer en rond 16.00 uur ben ik weer thuis.
Slotwoord
Vorig schreef ik dat ik relatief slecht weer had. Dat was dit jaar niet zo, maar met name in het begin was het over het algemeen fris. Op de campings in de regio Valencia was het over het algemeen 15 – 16 graden overdag en koelde het ’s nachts flink af. Dit jaar hoorde ik (van een Spanjaard) voor het eerst dat januari en februari de koudste maanden in Spanje zijn. Nou, dat klopt.
Op de campings hoor ik ook dat het in oktober, november en december dus ook veel drukker is. Soms denk ik “hoe dan”? Ik moest dit jaar duidelijk van te voren aangeven, wanneer ik een camping wilde bezoeken en hoe lang ik wilde overnachten. Anders was er geen plek. Natuurlijk zijn er altijd wel overnachtingsplekjes te vinden, maar zeker als je ergens wat langer wilt blijven staan is het aan te bevelen om van te voren te reserveren.
Maar goed, als het de campings goed gaat …. gaat het mijn business vaak ook goed. Met name in de regio Valencia. In Andalusie ging het echter juist moeizamer, maar over het algemeen heb ik goed zaken gedaan en een goede reis gehad.