Periode: zaterdag 27 januari – vrijdag 2 februari 2024. Deze week reis ik weer naar het zuiden van Spanje en Portugal om voor mn opdrachtgever Campingnavigator en voor mn eigen bedrijf Mol Travel campings te bezoeken. De 1e klant bevindt zich in Vinaros in de regio Valencia en vervolgens trek ik langs de kust richting Alicante, Almeria, Malaga en Sevilla.
Zaterdag 27 januari 2024
De camper stond al klaar voor vertrek:
Maar helaas …. Hij kan weer onder carport. Gistermiddag bij het voorbereiden van de route kwam ik erachter dat er een aantal wegen waren afgesloten. Bij nader inzien bleek dat boeren in Frankrijk diverse snelwegen hadden geblokkeerd. Vanmorgen zit ik al vroeg achter de laptop, maar het is nagenoeg onmogelijk om door Frankrijk heen te komen. Met de nodige tegenzin besluit ik maar een daggie te wachten.
In de namiddag maak ik voor de zekerheid een alternatieve route. Via Parijs lijkt me niet raadzaam, want het lijkt erop dat de boeren naar Parijs willen trekken. En de Route du Soleil via Metz, Nancy, Dijon, Lyon en Montpellier is op heel veel plekken afgesloten. De alternatieve route loopt via Charleroi en dan “dwars door het midden van Frankrijk”. Maar ik heb nog stille hoop dat een aantal blokkades morgen zijn opgeheven.
Zondag 28 januari 2024
Ook nu gaat de wekker weer op tijd. Omdat ik bij een aantal campings al afspraken heb gemaakt, wil ik vandaag toch echt vertrekken. Bovendien zijn er geruchten dat Belgische boeren ook blokkades willen opwerpen. En dus kan ik vandaag in ieder geval maar beter door Belgie heen rijden. Rond 8.00 uur ben ik klaar voor vertrek en – uitgezwaaid door mn vriendin – rijd ik Meppel uit.
Rond 11.00 uur stop ik net voor de Belgische grens voor een bakkie leut en een broodje. Eenmaal weer op pad rijd ik om Luik heen en begin aan de beklimming van de Ardennen. Het is heerlijk weer om te rijden en gelukkig ligt er dit keer geen sneeuw:
Even later bereik ik Luxemburg, gooi daar – uiteraard 🙂 – nog even de tank vol en na een bakkie koffie en 2 broodjes kan ik de rest van de middag wel weer tegenaan. Ook op het verdere traject richting mn eindbestemming Langres gaat het prima. Geen blokkades en geen files.
Normaal gesproken overnacht ik op Camping Hautoreille, maar de camping gaat dit jaar pas op 1 maart open. Ik heb hier wel vaker overnacht – in overleg met de eigenaar – terwijl de camping dicht is, maar ik krijg de beste man dit keer niet te pakken. En dus rijd ik door naar de camperplaats in Langres, welke ik als “back-up” al uitgezocht had.
Als ik de camper te plek heb, ga ik eerst even mn mail checken en uiteraard weer even kijken hoe het met de blokkades en de files is. Tot aan Lyon lijkt het goed, maar bij Lyon moet ik toch een andere route uitzoeken. Op de camperplaats hier in Langres staan in totaal iets van 15 campers. Waaronder een stel uit Westerbork. Die rijden via Clermont Ferrand en dat is ook mijn bedoeling. Nou ja, morgenvroeg voor vertrek nog maar even weer kijken.
Maandag 29 januari 2024
Ik had de wekker om 7.00 uur gezet, maar mn buren hebben zoveel lawaai dat ik om 6.45 uur al klaar wakker ben. Ik check nog even de route, maar er is weinig veranderd. En dus rijd ik iets voor 7.30 uur Langres uit. Eindbestemming Camping L’Albera in Capmany. Net over de grens in Spanje. Omdat ik niet via de Route du Soleil kan, doe ik er langer over als normaal. Maar goed, ik wil het wel zien te halen. Want de grensovergang ten zuiden van Perpignan was zaterdag nog dicht en dan ben ik er liever vandaag langs.
Als ik vertrek vanaf de camperplaats is het nog donker. Onderweg naar de snelweg komt de zon op en het is echt een prachtig gezicht:
De route langs Dijon richting Lyon gaat prima. Onderweg gooi ik de tank nog even weer vol. En het is nog steeds prachtig weer om te rijden. Even ten noorden van Lyon rijd ik richting het centrum. Het begint nu wel een beetje spannend te worden. Op de matrixborden boven de snelweg wordt aangegeven dat ik over 7km. niet verder kan. Ik moet over iets meer dan 3km. afslaan, dus dat ken net 🙂
En inderdaad, het gaat goed. Even later zit ik op de A89. Een mooie route. En ik kom behoorlijk wat Spaanse vrachtwagens tegen, dus ik ga goed. Ik snap trouwens wel dat ze hier liever niet langs rijden, want het gaat soms behoorlijk de hoogte in. Maar goed, het uitzicht is prachtig:
Bij Clermont Ferrand aangekomen, ga ik weer zuidwaarts. Dat kan ook niet anders. Want richting het noorden is de weg volledig afgesloten. Ik rijd nu op de A75. Dat gaat prima, totdat ineens de matrixborden aangeven dat ik verderop niet verder kan. Althans, niet over de snelweg. Ik moet de afslag naar het dorpje Saint-Flour nemen. Daar word zowel vanuit het noorden als vanuit het zuiden alles door het kleine dorpje gepropt. En dan krijg je dit:
En de rij is eindeloos, 10 minuten later nog steeds een eindeloze rij met vrachtwagens:
Voornamelijk uit Spanje. En heeeeel veel vrachtwagens van Prima Frio. Maar goed, dat bedrijf heeft dan ook 2.700 vrachtwagens rijden. Die vervoeren groente en fruit, dus als er deze week geen komkommers, sla of sinaasappels in de supermarkt liggen, dan is het waarschijnlijk nog in het dorpje Saint-Flour. Iets verderop is de snelweg dus geblokkeerd:
En dat is ook op het moment van schrijven (31 jan.) nog het geval. Er staat nu een file van ca. 10km. op de afrit naar het dorpje. Ik snap de protesten wel, maar dit is wel een gedoe hoor. Eenmaal weer onderweg op de snelweg stop ik nog even voor een verlate lunch. Ook de route richting Beziers is zeer fraai, maar ook hier gaat het behoorlijk de hoogte in. Tot iets van 1.100 meter. Gelukkig is de brug van Millau niet zo hoog. Anders waai ik er nog af ben ik bang. Ah, daar zul je m hebben:
Als je er overheen rijdt, valt de hoogte niet zo op. Zo wel:
Ik ben er ooit (de brug is in 2004 voltooid) ook een keer onderdoor gereden. Dan is ie wel heeeeel erg hoog. Zoals je op de bovenste “brug-van-Millau-foto” ziet, is het weer volledig omgeslagen. Van een 17 graden en zon, is het nu overgegaan op 7 graden en regen. Oei, oei … als het maar niet begint te sneeuwen. Je zou toch verwachten dat je – naarmate je zuidelijker rijdt – het wat warmer wordt. Nou, nu ff niet.
Tegen 15.30 uur draai ik bij Beziers weer de Route du Soleil op. Op dit stuk, bij Beziers en Narbonne stond het zaterdag ook volledig vol met tractors. Nu kan ik er gelukkig langs. En rond 17.00 uur neem ik bij La Jonquera de afslag, gooi de tank weer even vol en 10 minuten later rijd ik Camping L’Albera op. Daar tref ik – gelukkig – de eigenaar (Nederlands) direct bij de receptie. We kletsen even bij en hij geeft aan dat ik maar een plekkie moet zoeken. Mn vaste plekkie:
is bezet, maar even later heb ik de camper te plek. Eerst maar s een bakkie senseo dacht ik zo. Pffff…. wat een rit. Morgen nog 3.5 uur en dan ben ik “in mijn gebied”. Voor vanavond stonden er pannenkoeken op het menu, maar ik geloof dat ik het maar bij een zakkie soep laat. De rest van de avond vind ik wel prima. Morgen weer een dag!
Dinsdag 30 januari 2024
Sjonge jonge, wat was het hier vannacht heerlijk rustig. En toch zit je redelijk dicht bij de snelweg. Vandaar ook dat Camping L’Albera een populaire bestemming is voor mensen die op doorreis zijn naar het zuiden van Spanje. Na een lekkere warme douche en een ontbijtje, check ik nog even mn mail en ga op pad. Even later draai ik de snelweg op richting Barcelona – Tarragona – Valencia.
Op dit stuk is het altijd ontzettend druk met vrachtwagens en ook nu rijd ik bijna continue op de middelste baan omdat de rechterbaan vol is met vrachtwagens. Vertraging op dit stuk heb ik bijna nooit. Maar vandaag wel …. Ook nu word ik gewaarschuwd door de Matrix borden. Accident …. Alles moet van 3 rijbanen naar 1 rijbaan en uiteindelijk sta ik er bijna 3 kwartier in de rij:
En net als ik denk, zo …. dat hebben we gehad, staat het vlakbij Barcelona weer stil. Controle. Alle grote vrachtwagens worden van de weg geplukt. De rest van de rit heb ik geen oponthoud meer en rond 13.30 uur neem ik de afslag bij Vinaros. Camping Vinaros is mn vaste 1e stop in mn werkgebied, maar als ik me meld bij de receptie geeft de eigenaresse aan dat de camping volledig vol staat. Eh … het is maar voor 1 naggie. Sorry … complet!
Shit …. En nu? De volgende camping (Camping L’Orangeraie) is pas 1 maart open. Die bel ik meestal – voor een afspraak – als ik op Camping Vinaros sta. Ik besluit er maar gewoon naar toe te rijden. En sta even later voor een afgesloten hek. Ja hoor …. Als ik mn contactpersoon bel, kost het me behoorlijk moeite om uit te leggen dat ik bij de camping voor het hek sta. Maar uiteindelijk kan ik naar binnen, heb een goed gesprek en rijd daarna door naar Camping Playa Tropicana.
Daar is gelukkig wel plek en ik sta op nagenoeg dezelfde plek als vorig jaar:
De camping ligt direct aan zee:
En beschikt over prima sanitaire voorzieningen en een mooi zwembad:
De kampeerplaatsen zijn zeer verschillend van grootte, maar dat wordt duidelijk aangegeven. Op de grootste plaatsen kun je trouwens wel bijna een rondje rijden. Daarnaast zijn er mooie accommodaties te huur:
Kortom, een prima plek. En vlakbij Alcossebre. Als ik de camper geïnstalleerd heb, ga ik “gewapend met een bakkie koffie” achter de laptop aan het werk. Rond 18.00 uur ga ik dan dit keer toch maar pannenkoeken bakken. Heeerlijk. Morgen ga ik weer iets verder. Eindbestemming: Ribera de Cabanes, wat tegen Oropesa del Mar aan ligt.
Woensdag 31 januari 2024
Poeh, frisjes vannacht. Maar als ik terug kom van een sanitaire stop, schijnt het zonnetje al weer volop. Na het ontbijt ga ik achter de laptop aan het werk. Want Ribera de Cabanes is maar een half uurtje rijden. Daar heb ik trouwens wel 4 klanten. En dus ga ik die eerst nog even voorbereiden voordat ik vertrek. En zorgen dat er een plekkie voor me vrij is. Vanaf donderdag heb ik in ieder geval plek op Camping Resort Bravoplaya. Die heb ik een paar weken geleden vastgelegd en da’s maar goed ook. Want de camping is volledig volgeboekt.
Even later rijd ik Alcossebre uit. Mn eindbestemming vandaag is Camping Torre la Sal. Daar heb ik rond 12.00 uur afgesproken en die houden een plekkie voor me vrij. Het is opnieuw prachtig mooi weer en het ritje naar Ribera de Cabanes is zeer relaxed. Een half uurtje later meld ik me bij de 1e klant voor vandaag: Camping Riberamar. Daar is het een drukte van jewelste bij de receptie, maar dan ineens stopt er een auto en komt er een vrouw naar me toe. Het blijkt de eigenaresse te zijn. Ze vraagt me of ik even geduld heb. Tuuurlijk. Een kwartiertje later zit ik met haar in gesprek en opnieuw ben ik onder de indruk hoe vriendelijk ze hier zijn. Echt top. De camping ligt trouwens bij het enorme kunstwerk tussen Ribera de Cabanes en Oropesa del Mar. Vlakbij zee:
De volgende stop is Camping Torre la Sal Maria. Maar eigenaresse Maria (verrassend he?!) heeft geen tijd en vraagt me of ik morgen terug kan komen. Nou, ik ben hier nog wel ff. Geen probleem. En dus rijd ik even later Camping Torre la Sal op. Ooit waren de campings Torre la Sal 2 (nu Camping Resort Bravoplaya), Torre la Sal en Torre la Sal Maria 1 geheel. Een grote familiecamping. Maar de familie kreeg bonje en dus werd de camping opgesplitst. Camping Torre la Sal wordt inmiddels gerund door de kids van de voormalige eigenaar en ik kan het goed met hun vinden. Het bestaande contract wordt verlengd en even later heb ik de camper te plek. Geen grote plek, want ook hier kreeg ik het laatste plekje op de camping:
De plaatsen zijn nogal verschillend van grootte, maar liggen vrijwel allemaal lekker in het zonnetje:
En direct aan zee:
De camping beschikt over een mooi zwembad waarvan het dak bij mooi weer aan de kant wordt geschoven:
Zo, nu eerst even lunchen. Het is inmiddels al 13.30 uur, dus dat wordt wel tijd. Daarna ga ik achter de laptop aan het werk. Aan het eind van de middag even wat eten klaar maken. Morgen ga ik weer verder. Ca. 75 meter verder om precies te zijn.
Donderdag 1 februari 2024
Tis echt niet te geloven. De camping staat stampvol, maar toch is het hier heerlijk rustig. Na het ontbijt ga ik eerst een tijdje achter de laptop aan het werk. Tegen 11.00 uur loop ik weer even naar Camping Torre la Sal Maria. Maar de eigenaresse heeft opnieuw geen tijd. Nou vooruit, ik probeer het morgen nog 1 keer. En dan is het wel genoeg. Als ik Camping Torre la Sal weer op loop, komt eigenaar Manuel naar me toe. Hij wil nog even wat met me doornemen. Terug bij de camper, maak ik deze klaar voor vertrek en rijd naar de buren.
Net voor de middag heb ik de camper te plek op Camping Resort Bravoplaya. Een mooie grote plek. Vol in het zonnetje. Yezzzz:
Vanwege de overhangende takken heeft een Duitse camperaar me even geholpen om op de plek te komen. Als ik de camper geïnstalleerd heb, ga ik eerst even een broodje eten en daarna achter de laptop aan het werk. Af en toe kruip ik even buiten in het zonnetje. Maar die verdwijnt rond 16.30 uur voor een uurtje achter een hotel wat naast de camping gebouwd is. Daar heb je overigens alleen maar “last van” als je aan de zeezijde op een plek staat. De meeste kampeerplaatsen van Camping Resort Bravoplaya liggen aan de overzijde van de weg.
Ik blijf hier trouwens tot maandag. Morgenvroeg gesprek en het weekend overbrug ik graag op deze mooie camping. Over de camping later meer ….
Vrijdag 2 februari 2024
Camping Resort Bravoplaya beschikt over maar liefst 500 plaatsen en ook hier stond het afgelopen nacht volledig vol. De campings hier aan de rand van Oropesa del Mar zijn zeer geliefd bij overwinteraars en dus staan Camping Resort Bravoplaya, Camping Torre la Sal, Camping Torre la Sal Maria, Camping Didota en Camping Riberamar allemaal vol. Voor 1 nacht zal er misschien nog wel een plekje te vinden zijn, maar als je langer wilt blijven, kun je echt beter van te voren even reserveren.
Zoals gezegd: ik blijf hier dit weekend. Vanmorgen heb ik om 11.00 uur een afspraak met de eigenaresse van Camping Resort Bravoplaya en dat verloopt prima. De bestaande promotie wordt voortgezet. Klant tevreden, ik tevreden. Daarna loop ik door naar Camping Torre la Sal Maria. Dit keer heeft eigenaresse Maria wel tijd en ook hier wordt de promotie voortgezet.
Tevreden loop ik weer terug naar mn camper. De hoogste tijd om een broodje te eten. Daarna ga ik met de planning aan de slag. Want ik heb wat problemen met mn camper. Mn contactpersoon bij de receptie heeft al geprobeerd om een afspraak te maken bij een garage, maar die hebben geen tijd. Ik probeer dus vanmiddag zelf bij een garage vlakbij Valencia af te spreken, maar daar hebben ze half februari ook pas tijd. Dat schiet dus niet op. Maandag maar even weer wat proberen.
Ondertussen geniet ik van mn verblijf hier op Camping Resort Bravoplaya. Wat is dit toch een mooie camping. Direct aan zee:
En met een mooi zandstrand:
Camping Resort Bravoplaya in Ribera de Cabanes aan de rand van Oropesa del Mar
Totaal geen straf om hier het weekend te moeten blijven 🙂