Zaterdag 18 juni 2016.
De afgelopen nacht heb ik heerlijk rustig geslapen. Of dat nou komt omdat de problemen met mn schotel verholpen zijn, of door het gekabbel van het water van het Mjosameer …. daar ben ik nog niet helemaal achter. Na mn ontbijtje kruip ik achter de laptop en ga eerst de mailtjes beantwoorden.
En daarna ga ik met de planning aan de slag. Voor vandaag en morgen kan ik maar 3 campings bezoeken omdat ik op de 2 Lillehammer campings pas maandagmorgen terecht kan. Maar na contact te hebben gehad met de eigenaar van de volgende te bezoeken camping moet ik toch nog weer opschieten, want hij is alleen vanochtend nog op de camping.
En dus groet ik de eigenaar van Steinvik Camping, rijd weer de brug over en pak even later de parallelweg van de E6 omdat Biristrand Camping alleen vanaf de parallelweg te bereiken is. Bij de 1e rotonde zie ik allemaal mensen zitten … ik neem aan dat dat geen ontvangscomite voor mij is en dat blijkt inderdaad even later ook. Onderweg kom ik namelijk hordes met wielrenners tegen:
De jongens (en meisjes 🙂 ) ben ik al eens eerder tegengekomen. Die fietsen “een ritje” van Trondheim naar Oslo. Een ritje van 543km., maar je kunt ook opstappen in Kvam (279km.), Lillehammer (191km.), Gjovik (136km.) en Eidsvoll (63km.). Die gasten die in Trondheim op de fiets gestapt zijn, zijn gisteravond al begonnen en een groot deel daarvan komt morgenvroeg pas aan in Oslo.
En als je denkt dat je daarmee het ergste wel gezegd hebt … nee hoor. Want ik kwam ze een paar jaar tegen OP de E6, in de stromende regen … terwijl vrachtwagens langs de wielrenners denderden. Of dat nu nog zo is weet ik niet, maar op dit stuk wordt de route in ieder geval over kleinere wegen langs de E6 geleid. Wil je meer info over deze fietstocht, kijk dan even op: www.styrkeproven.no.
Het gesprek met de eigenaar van Biristrand Camping is prima. Ik kan het goed met hem vinden en we zijn langer in gesprek over randzaken dan over “de business” zelf. Maar dat is ook het mooie van mn vak 🙂 Ik kruip weer achter het stuur en rijd door naar Oyer. Mn eindbestemming voor vandaag is PlusCamp Rustberg. Een leuke camping die hoog boven de E6 gelegen is. En dus een mooi uitzicht !
Bij aankomst is de eigenaresse niet aanwezig en dus krijg ik het verzoek of ik hier wil overnachten en later bij de receptie wil terug komen. Tuuuurlijk. Even later heb ik de camper te plek en maak gelijk even foto’s van mn plekkie hier. Ik sta naast 2 andere Nederlandse campers en het uitzicht is heerlijk. De E6 is dus een stuk lager gelegen dan de camping en zie je alleen op de 3e foto hieronder.
PlusCamp Rustberg beschikt over een mooi (redelijk) nieuw receptiegebouw (links op de achtergrond op de grote foto hierboven), annex restaurant, annex campingwinkel met daarboven 2 mooie appartementen. De camping beschikt daarnaast over meerdere hytter en over een klein zwembadje met glijbaan. En wat voor mij van belang is: een goede WIFI verbinding en goed sanitair. Een prima plek om te overnachten. Voor meer informatie, kijk maar even op: www.vakantiewoningen-in-europa.nl/vakantiehuizen-noorwegen/oppland-zuid/oyer.
De rest van de middag ben ik aan het werk. Uiteraard met een schuin oog kijkend naar de verrichtingen van Belgie op het EK. Daarna even eten, afwassen, nog even voetbal kijken … sjonge jonge … jammer voor die IJslanders ! En daarna richting receptie waar eigenaresse Ase inmiddels is gearriveerd. Een half uurtje later is alles geregeld en tevreden loop ik terug richting camper.
Terwijl ik weer achter de laptop zit zie ik nog steeds wielrenners langs fietsen. Sjonge jonge … sommige vallen bijna van de fiets, maar naar Oslo is het vanaf hier nog zo’n 200km. fietsen. Misschien even een Snelle Jelle 🙂 ?
Zondag 19 juni 2016.
Vandaag heb ik een soort van rustdag gepland. Voor mij betekent dat dan dat ik niet veel hoef te rijden, maar het werk gaat natuurlijk gewoon door. En dus kruip ik na het ontbijt direct achter de laptop. Eerst even mn mailtjes beantwoorden, vervolgens een stuk van het verslag bijwerken en daarna haal ik de printer uit de kast om de afspraken voor de komende dagen voor te bereiden.
Halverwege de ochtend bel ik met de iets verderop gelegen camping PlusCamp Mageli en de eigenaar is aan het begin van de middag aanwezig. En dus eet ik nog even een broodje op PlusCamp Rustberg en ga vervolgens via de oude weg richting Tretten. Oude weg, omdat er inmiddels een nieuwe tunnel tussen Oyer en Tretten ligt. Dat was ook wel nodig, want de oude E6 was hier nogal bochtig en niet al te breed.
Even na 13.00 uur rijd ik PlusCamp Mageli op, maar helaas blijkt de eigenaar toch niet aanwezig. Dit soort dingen gebeurt natuurlijk wel vaker en omdat ik hier toch graag wilde overnachten spreken we af dat ik een plekje ga opzoeken en later terug kom naar de receptie. En dus heb ik de camper even later te plek, direct aan het water:
Zoals je hierboven kunt zien beschikt PlusCamp Mageli ook over een mooi strand. Dat zet ik bewust even op de foto, want het is al weer een flink aantal jaren terug dat ik het strand kon zien. Meestal bezoek ik deze camping eind mei en dan staat het water (vanwege het vele smeltwater uit de bergen) veel hoger en is er geen strand te zien 🙂
Ik kruip weer achter de laptop om mn mailtjes weer bij te werken en heb inmiddels de eigenaar een sms gestuurd dat ik op zijn camping ben en of hij mij even een berichtje wil sturen als hij terug op de camping is. Die krijg ik iets meer dan een uur later en dus ga ik richting receptie. Het gesprek met eigenaar Geir is prima en een kwartiertje later is alles geregeld. Langs het fraaie zwembad:
loop ik terug richting de camper en ben de rest van de middag aan het werk. Daarna even eten (opgebakken aardappels, gehakt en “een bak sla”), afwassen, nog even achter de laptop en daarna vind ik het eigenlijk wel genoeg voor vandaag. Morgen heb ik een flinke rit te gaan, benieuwd of dat allemaal volgens planning verloopt.
Maandag 20 juni 2016.
Zoals gezegd: vandaag heb ik een flinke rit te gaan en een behoorlijk aantal klanten te bezoeken. De bedoeling is om rond 8.30 uur te vertrekken, maar dat haal ik helaas niet omdat ik nog wat aanvragen en boekingen moet verwerken. En net als ik alles klaar heb voor vertrek krijg ik een smsje van de eigenaar van de 1e te bezoeken camping in Lillehammer. Hij is verhinderd (ziekte van z’n kindje), of ik wat later kan komen ? Tja, dat gaat me – vanwege de strakke planning vandaag – niet lukken.
En dus rijd ik even later de camping af en stop even bij Lillehammer Turistsenter om de gegevens op te nemen en de papieren voor de eigenaar achter te laten. Ik rijd door naar Lillehammer Camping, heb een kort – niet echt succesvol – gesprek met de campingmanager en draai even later weer de E6 op. Ik rijd nu zuidwaarts richting Hamar, ga bij Moelv weer de brug over (waar ik vrijdag en zaterdag ook over heen ging) en neem de afslag bij Brumunddal om de 3e klant van vandaag te bezoeken.
Hier heb ik geen afspraak gemaakt en of het zo moet zijn is de eigenaar van Mjosa Feriesenter ook niet aanwezig. De receptionist helpt me met de papieren en ik ga weer verder. Deze camping ligt overigens niet ver van Hamar (in Hamar is geen camping meer …). Voor meer info, kijk maar even op: www.vakantiewoningen-in-europa.nl/vakantiehuizen-noorwegen/hedmark/brumunddal.
Ik draai weer de E6 op en rijd door naar Hamar. Daar moet ik bij ‘mijn’ bank even wat ophalen en hoop dat deze niet ergens midden in het centrum ligt. Gelukkig ligt de bank aan de rand van een groot winkelcentrum en kan ik de camper goed kwijt. Ik loop nog even door het enorme (overdekte) winkelcentrum en ga weer verder. Dit soort winkelcentra zie je trouwens in Noorwegen behoorlijk veel. Ook niet zo gek natuurlijk als je je bedenkt dat het eh … niet altijd mooi weer is 🙂
Via het Vikingskipet (de in Nederland zeer bekende schaatshal van Hamar):
rijd ik nu over de “25” richting Elverum / Trysil. Tot aan Elverum is dat een redelijk drukke weg, maar tussen Elverum en Trysil heb je het rijk alleen. Hier is het oppassen geblazen want “er steekt hier nog wel eens wat over”. Een aantal jaren terug mocht je hier nog 90km. p/u, maar inmiddels is dat weer teruggedraaid naar 80km. p/u en hebben ze voor een heel lang stuk trajectcontrole ingesteld. En met zo’n weg:
kun je dan maar net zo goed je cruisecontrol op 80km. p/u zetten. Anders ga je al gauw te hard. Maar het blijft oppassen hier. Daar kan een ACSI-inspecteur over meepraten want die kreeg een aantal jaren terug een flinke eland op de motorkap…
Bij Sore Osen neem ik de afslag richting Sjoenden Camping. Ook hier ging het met de planning niet goed. De eigenaar had me gevraagd om een uur van te voren te bellen. Dat heb ik zo straks in Hamar gedaan, maar hij had verwacht dat ik er pas aan het eind van de middag zou zijn. Normaal gesproken zou ik dan op Sjoenden Camping hebben overnacht, maar ze hebben er geen WIFI en dat heb ik nu echt wel nodig …
Ik laat de papieren achter bij de receptie en rijd even de camping op voor de controle en om even een broodje te eten. De eigenaar van Sjoenden Camping heeft grote plannen en dat is te zien op de camping. De vaste seizoens(-plaats)gasten zijn bijna allemaal vertrokken. Sjonge jonge … wat een ruimte !
Na de lunch ga ik verder naar Trysil, wat vermoedelijk mn eindbestemming van vandaag wordt. Ik rijd een tijdje op met een Duitse camper en een Nederlandse auto met caravan als ze ineens bovenop de rem staan. Vanaf Trysil komt er een ambulance met een verschrikkelijke rotgang onze kant op en even denk ik dat hij uit de bocht vliegt. Schijnbaar lijkt het erger dan het is en binnen een paar seconden is de ambulance uit het zicht verdwenen.
Even voor Trysil neem ik (over de brug) de afslag naar Trysil Hyttegrend wat vorig jaar door een Nederlands gezin is overgenomen. En dus zit ik even later bij de Nederlandse eigenaren aan tafel. En wat je bij nagenoeg geen enkele Noorse campingeigenaar zult meemaken, maar wel bij een Nederlandse campingeigenaar …. koffie ! Na het gesprek ga ik op zoek naar een plekje en volgens mij moet ik daar niet te lang over doen, want het weer lijkt om te slaan.
Even later vind ik een mooi plekje met zicht op de prima visrivier Trysilelva:
En ik heb de foto nog niet gemaakt of het begint flink te regenen. Trysil Hyttegrend beschikt over een klein campinggedeelte, over een Vandrerhjem (soort van jeugdherberg, maar dan niet alleen voor jeugd 🙂 ) en over een flink aantal – prachtig gelegen – hutten:
Wil je meer info over Trysil Hyttegrend, kijk dan even op: www.vakantiewoningen-in-europa.nl/vakantiehuizen-noorwegen/hedmark/trysil.
Ik kruip nog even achter de laptop en ga daarna met het eten aan de gang. Onder het eten even Masterchef kijken, afwassen en vervolgens probeer ik nog wat werk te verzetten. Maar veel verder dan het beantwoorden van de aanvragen, krijg ik niet uit handen. Morgen weer een dag.
Dinsdag 21 juni 2016.
Afgelopen nacht heeft het behoorlijk geregend en dus is het vanmorgen behoorlijk frisjes in de camper. Na een warm bakkie koffie ga ik eerst even mn mail checken en daarna voor de zekerheid even kijken of mn 1e afspraak in het Trysil Knut Hotell wel doorgaat. Want de afspraak is via – via gemaakt. Even een belletje en het blijkt dat ik om 10.30 uur een afspraak heb. Okay 🙂
Het is al bijna 10.00 uur en dus maak ik de camper klaar voor vertrek, groet de vriendelijke eigenaren van Trysil Hyttegrend nog even, koop een brood in 1 van de supermarkten in Trysil en meld me om 10.30 uur bij de receptie van het Trysil Knut Hotell. De eigenaren van dit hotel zijn ook eigenaar van Camping Femundtunet aan het Femundmeer bij Drevsjo. Nieuwsgierig ? Kijk:
Het gesprek is prima en even later is alles geregeld. Mn volgende stop is Osen Vannsport Camping, prachtig aan de noordzijde van het Osensjoen meer gelegen. En bovendien met een 2km. lang zandstrand voor de deur ! Eigenaar Edwin (komt uit Meppel … goed volk 🙂 ) staat me al op te wachten en hij laat me eerst de uitbreidingen bij de receptie zien. Wauw ! De veranda was er al, maar is nu uitgebreid met een gezellig (deels met doek overdekt) terras:
Osen Vannsport Camping beschikt naast dit gezellige terras over prima sanitair en over mooie kampeerplaatsen direct aan het meer. De camping is deelnemer aan het Best Deal Campingcard-concept, wat betekent dat je er dit jaar nog tot 30 juni en daarna weer vanaf 1 augustus voor slechts € 20 (te betalen in Noorse kronen 🙂 ) kunt overnachten. Prijs is voor een kampeerplaats, 2 personen, stroom en douches. Hoezo Noorwegen is duur ?! En dan met dit uitzicht:
Echt een prima plek om een paar dagen heerlijk te relaxen. Je vindt de camping door vanaf de “3” bij Rena oostwaarts te rijden of vanaf de “26” welke van Trysil naar Drevsjo vlak langs de Zweedse grens loopt bij Jordet de afslag naar Rena te nemen.
Als ook het zakelijke deel is afgerond ga ik weer verder. Eindbestemming voor vandaag: Solenstua Camping in Engerdal. Totaal nog een uurtje rijden. Onderweg twijfel ik of ik nog even zal stoppen om wat te gaan eten, maar besluit door te rijden en op de camping wat te gaan eten. Vlak bij de camping krijg ik de besneeuwde bergtoppen (vlak bij de camping) in het vizier:
Even later rijd ik de camping op en word ontvangen door de vriendelijke eigenaresse. Ze heeft een bijeenkomst en vraagt of we vanavond om 20.00 uur om tafel kunnen. Graag 🙂 Als ik de camper te plek heb ga ik eerst even een broodje eten. En daarna aan het werk. Mailtjes beantwoorden, boekingen in orde brengen, administratie bijwerken, facturen printen, voorbereiden op de volgende te bezoeken campings, etc.
En dus is de middag zo weer voorbij. Na het eten en de afwas ga ik richting receptie voor het gesprek. De contracten worden verlengd en tevreden loop ik weer terug richting camper. Het is overigens nog steeds behoorlijk warm, ca. 22 graden. Dat is hier overigens niet echt gebruikelijk. Vorig jaar lag er zelfs nog sneeuw op de camping. Maar ja … toen was ik er ook ca. 2 weken eerder.
Woensdag 22 juni 2016.
Zelfs de nacht was niet koud en als ik wakker word, schijnt het zonnetje al weer volop. Superrrr. Eerst even douchen, daarna een ontbijtje (koffie met een stuk brood 🙂 ) en daarna aan het werk. Ik heb voor vandaag 2 campings op de planning staan, dus mn bedoeling is om aan het begin van de middag te vertrekken. Voor de zekerheid bel ik de 1e camping even… geen probleem.
Da’s mooi, want dan kan ik vanochtend nog mooi even wat doen. En bijv. even foto’s maken van mn plekkie hier:
Solenstua Camping ligt in een indrukwekkende omgeving met ook in de zomer nog besneeuwde bergtoppen. In de winter zijn temperaturen in het noordoosten van de Hedmark (zeker bij Roros) van MIN 30 of MIN 40 heel normaal en heel soms loopt het richting de MIN 50…. brrrr. Je kunt begrijpen dat de Noren het dan bij 18 – 20 graden al bloedheet hebben en dus lopen ze met ontbloot bovenlijf over de camping (mannen dan he ?!)
Tussen de middag ga ik even een broodje eten en daarna maak ik de camper klaar voor vertrek. Ik groet de eigenaresse en ga naar mn 1e afspraak van vanmiddag: Johnsgard Turistsenter in Somadalen. Ritje van ongeveer een half uur. Maar wel even eentje om op te passen. Met name op de “26” richting Somadalen hobbelen er nog wel eens rendieren over de weg. Dit keer blijft het rustig en tegen 14.00 uur meld ik me bij de receptie van Johnsgard Turistsenter.
Het gesprek met de nieuwe eigenaren (zoon en schoondochter) is prima en de bestaande contracten worden verlengd. Ik maak nog even een rondje over de camping en zie dat een groot gedeelte van het sanitair inmiddels is vernieuwd. Mooi ! Tussen het sanitairgebouw en de camper stop ik even … en weet je … de stilte is oorverdovend. Echt niet normaal. Zoek je een plekje waar je helemaal tot rust wilt komen ? Dan is dit wel zo’n beetje het paradijs. Wil je weten hoe het eruit ziet ? Kijk maar:
Nou ja winter …. in de winter is het meer waar de camping aan ligt uiteraard helemaal dichtgevroren. Normaal gesproken zou je het Noorderlicht (Nordlys) in de maanden januari/februari verwachten, maar bovenstaande foto is van de herfst van 2015. Zooo mooi !
Wil je meer info ? Kijk dan even op: www.vakantiewoningen-in-europa.nl/vakantiehuizen-noorwegen/hedmark/somadalen.
Ik kruip weer achter het stuur en ga verder richting Roros. Mn eindbestemming van vandaag is Roste Camping in Os i Osterdalen, even voor Roros. Vanaf Somadalen ongeveer een uur rijden. En in dat uur kom ik geen 1 winkel tegen. In 1 dorpje (eigenlijk gehucht) kunnen – volgens mij alleen – bewoners tanken, verder is er niets. Maar ja … in de Hedmark wonen ook iets van 200.000 mensen. Zeg maar Zwolle en Groningen bij elkaar. En dan moet je bedenken dat de regio Hedmark zo’n beetje de omvang heeft van Nederland. Dus …
Rond 16.00 uur rijd ik Roste Camping op. Een heerlijke knusse camping op zo’n 10km. van het oude mijnwerkerstadje Roros. Bij de receptie is niemand aanwezig, maar ik tref de eigenaar bij 1 van de nieuwe hytter. Hij is timmerman van beroep en bezig om een nieuwe hut (hytte) – nou ja zeg maar rustig bungalow met veranda – te bouwen. Hij geeft dat zn vrouw pas vanavond thuis is. Of we om 19.00 uur om tafel kunnen ? Tuurlijk.
Ik zoek een plekje, maar krijg mn WIFI verbinding maar niet voor elkaar. Dan maar even wat foto’s maken van mn plekkie hier:
De camping beschikt over diverse soorten hytter, over goed sanitair en een leuk terrein voor ca. 30 campers, caravans en tenten. Terug in de camper ga ik even wat mapjes voor Campingnavigator (mn opdrachtgever in Noorwegen) maken en daarna met het eten aan de slag. Onder het eten kijk ik naar Portugal – Hongarije. Leuke pot !
Maar na de pauze moet ik weer aan het werk. Bij de receptie check ik op mn telefoon nog even de WIFI verbinding en natuurlijk werkt het daar wel. Waarschijnlijk hebben zowel mn telefoon als mn laptop de WIFI code van de camping nog in het geheugen staan. Die was niet veranderd, maar de camping had wel een ander WIFI systeem. En dus had ik eerst de WIFI verbinding moeten “vergeten” en vervolgens opnieuw in moeten loggen. Maar goed … ik ben allang blij dat ik wel internet heb.
Het gesprek met de eigenaren is prima en de bestaande contracten worden verlengd. Ook hier kun je trouwens met de Best Deal Campingcard terecht! Voor meer info, kijk maar even op: www.campingnavigator.com/nl/campings-noorwegen/hedmark/roste-hyttetun–camping/.
Terug in de camper ga ik eerst – met een bakkie koffie – met mn mailtjes aan de slag en daarna natuurlijk even bellen met mn lieve vriendin. Morgen ga (moet) ik weer verder. Morgen 3 campings, vrijdag 5 of 6 campings + een flinke rit. Druk dus.
Donderdag 23 juni 2016.
Ook hier was het vannacht niet koud. Echt heel apart 🙂 Dat heeft natuurlijk nog steeds te maken met het feit dat ik nu 2 a 3 weken later ben, maar eigenlijk weet je het in Noorwegen nooit. Op het moment van schrijven (zondag 26 juni) voorspellen ze voor vanmiddag en morgen in Trondheim ca. 25 graden, dinsdag ongeveer de helft (ca 10 – 12 graden).
Mn eindbestemming van vanmiddag is Grimsbu Camping. Vorig jaar kon ik daar (omdat de camping op 664 meter hoogte ligt) eigenlijk niet overnachten omdat het er ’s nachts nog iets van 5 graden vroor. Maar vandaag is het prachtig mooi weer. Na mn ontbijt ga ik eerst een tijdje aan het werk. Tussen de middag even een broodje eten en daarna wilde ik eigenlijk weg, maar was er een probleempje met mn nieuwe (zakelijke) website. Al gezien ? Kijk maar s op www.vakantiewoningen-in-europa.nl !
En dus vertrek ik pas rond 13.30 uur van de camping. Inmiddels ben ik erachter gekomen dat het vandaag Sankthans-feest oftewel Midzomerfeest is. Dan worden er niet alleen ’s avonds overal vreugdevuren aangestoken, veel mensen zijn dan ook vrij. Al hoewel het geen officiële feestdag is. Maar goed, de eigenaar van 2e camping van vandaag (had ik gebeld) is er dus niet. Benieuwd wat ik op mn 1e bezoekje (Tynset) te wachten staat.
Onderweg naar Tynset krijg ik al de enorme puist Storsølnkletten met 1827 meter hoogte in het vizier:
En wat ik zie is best wel uitzonderlijk, want de meeste keren dat ik hier (of straks van Tynset naar Alvdal) langs rijd zie ik de top van de berg niet. Die wordt meestal door de wolken aan het zicht onttrokken. Even later rol ik Tynset binnen en meld me bij de receptie van Tynset Camping welke aan de rand van dit kleine stadje bij de brug ligt. En helaas … ook hier zijn de eigenaren niet aanwezig.
De receptioniste helpt me met de papieren en ik laat de brochure met bijlagen voor de eigenaren achter. In Tynset gooi ik nog wat diesel in mn dorstige campertje (wel in de tank hoor …) … maar de reden om te gaan tanken was eigenlijk om mn voorruit wat schoon te maken. Want het zicht is niet echt helder meer 🙂
Volgende stop is Alvdal en dus draai ik even zuidwaarts de “3” op. Vlak voor Alvdal neem ik “29” richting Folldal (E6) en even verder rijd ik Gjelten Bru Camping op. Deze eigenaar had telefonisch al aangegeven niet aanwezig te zijn, dus maak ik een rondje over de camping en laat de papieren voor hem achter bij de receptie.
Ik draai weer de “29” op en eigenlijk schrijf ik het elk jaar: als je de “29” neemt en dan met name vanaf Alvdal, dan wordt de route steeds mooier. Onderweg heb je een prachtig uitzicht op de besneeuwde bergtoppen van het Nationaal Park Rondane. Kijk maar:
Op de foto hierboven zie je ook gelijk de ligging van Grimsbu Camping wat hier op de foto rechts van de weg ligt. Ik meld me bij de receptie, maar bij de camping is ook een restaurant en ik kom hoogst ongelegen. De eigenaresse vraagt of we vanavond in gesprek kunnen. Prrrrrima. En dus ga ik op zoek naar een plekje. Het is behoorlijk druk op de camping en op de plekken welke nog vrij zijn krijg ik de schotel niet langs de bomen. Uiteindelijk vind ik vlakbij de receptie een mooi plekje waar de schotel het wel doet, de WIFI verbinding prima is, maar het uitzicht wat minder.
Ook de rest van de middag rollen er behoorlijk wat campers de camping op. En wat dacht je van deze enorme Eura Mobil ? Ik schat dat ie zo’n beetje 10 meter lang is. Veel keus voor een plek heeft hij niet en dus staat hij direct langs de weg (achter de camper) maar wel met een mooi uitzicht te pronken :-). Sjonge wat een mooi ding !
De rest van de middag ben ik druk met aanvragen en boekingen, daarna even eten, afwassen, nog even tv kijken en vervolgens naar mn afspraak. Het gesprek met de eigenaresse is prima en het contract wordt niet alleen verlengd … het wordt ook uitgebreid. Helemaal super.
Vrijdag 24 juni 2016.
Vandaag heb ik een flinke rit voor de boeg en wil ik graag 5 – 6 campings bezoeken. Waarom ? Omdat ik morgen graag een rustdaggie (niet rijden) wil hebben omdat mn verslag al weer behoorlijk achter loopt en ik gewoon nog ontzettend veel werk heb liggen. Bovendien wil ik in het weekend zoveel mogelijk de gesprekken van de komende week voorbereiden. Maar goed … als ik vanmorgen de screens open doen zie ik eerst bijna niets. Huh ?? Het is echt giga mistig. Dat maak ik niet vaak mee in Noorwegen. Althans niet als ik er ben 🙂
Ik wilde eigenlijk op tijd vertrekken vanochtend, maar als ik even naar de weg loop zie ik dat het beter is om nog even te wachten. En dus vertrek ik een uur later dan de bedoeling is van de camping. Inmiddels heb ik een aantal telefoontjes gepleegd en mn 1e afspraak is om 11.00 uur in Dovre. Voor vandaag heb ik een beetje vreemde route. Ik rijd eerst richting de E6 ga vervolgens ca. 50km. zuidwaarts (Dovre en Dovreskogen), vervolgens weer terug over de E6 richting Oppdal en daarna weer iets terug (zuidwaarts) over de “3” naar mn vermoedelijke eindbestemming Kvikne.
Waarom zo ? Omdat het alternatief (campings bezoeken “vanaf de andere kant”) meer tijd en kilometers vergt. Maar de route is echt prachtig. Op de “29” heb ik nog steeds mooi zicht op de bergen van Rondane:
Bij de voorbereiding gisteren heb ik nog even getwijfeld of ik hier in Folldal de “27” langs het Rondane Nasjonal Park richting Ringebu zou nemen. Ik ben er nog nooit langs geweest (iemand er ervaring mee ?) en het kost me in ieder geval een uur extra. En aangezien ik nu al een uur later op schema ben ga ik dat vandaag echt niet redden. Maar als Hennie (mn vriendin) bij me zou zijn …..
Even verder draai ik de E6 op bij Hjerkinn. Hier moet ik PlusCamp Hageseter nog bezoeken, maar die pak ik straks op de terugweg. De weg klimt langzaam naar een hoogte van ca. 1.000 meter en ondanks dat het bewolkt is, is het uitzicht prachtig:
Parallel aan de E6 loopt er overigens (op 1.000 meter hoogte he !) ook nog een spoorlijn. Eh .. ik wil geloof ik niet weten hoe dat er in de winter aan toe gaat … en de NS denk ik ook niet 🙂 Iets verder kom ik dit bord tegen:
Op het bord staat “strekningsmåling”. Als je dit bord ziet doe je er goed aan het gaspedaal even wat rust te geven. Want hier is er dus een trajectcontrole, wat overigens op steeds meer plekken in Noorwegen ingevoerd wordt. Je wordt geflitst bij de 1e camera en als je bij de 2e camera over het hele traject harder dan 80km. per uur gereden hebt, ben je de klos. En geloof me … 80km. op zo’n weg is best nog lastig … Ja ja, ik weet het … je moet van de omgeving genieten, maar bij zo’n lang stuk rechte weg wil mn camper gewoon harder 🙂
Even verder begin ik aan de afdaling bij Dombas – waar het zoals altijd weer giga druk is – en even voor 11.00 uur meld ik me bij de receptie van Toftemo Turiststasjon (hotel & camping). Eigenaresse is zoals altijd weer druk aan het heen en weer rennen en tijdens het gesprek loopt ze minstens 4 – 5 weg. Ik ben er inmiddels aan gewend, maar echt fijn loopt zo’n gesprek dan niet. Maar het contract voor promotie van de kamers en de hytter wordt verlengd, al vraagt ze me wel of ik wat nieuwe foto’s wil nemen. Tuuuuurlijk:
Het hotel is gebouwd in 1820 !! en in 1906 hebben Koning Hakon VII, Koningin Maud (van Maud en Macneal 🙂 en Kroonprins Olav hier nog overnacht. Bij het hotel is een klein zwembadje en ondanks dat het niet echt heel warm is, zijn er toch nog (Noorse denk ik …) kids aan het zwemmen. De camping ligt direct aan een rivier en daar zijn ook de kampeerplaatsen. Toftemo Turiststasjon beschikt verder over een flink aantal hytter en in het hotel is ook een restaurant gevestigd. Volop keuze dus.
Ik bel even met de eigenaresse van de volgende camping en die geeft aan dat ik van harte welkom ben. En dus rijd ik een kwartiertje laten Dovreskogen Camping op. Een kleine camping gescheiden van de E6 door een rivier met een zeeeeer vriendelijke eigenaresse. Ook hier wordt het contract voor promotie van de hytter verlengd. Meer info –> www.vakantiewoningen-in-europa.nl/vakantiehuizen-noorwegen/oppland-noord/dovreskogen.
Het is inmiddels al bijna etenstijd, maar eigenlijk wil ik eerst PlusCamp Hageseter bezoeken. Als ik daar moet wachten, kan ik dan wel even eten. Maar het is nog wel een uurtje rijden. Even voor 13.00 uur rijd ik PlusCamp Hageseter op. Deze camping ligt werkelijk schitterend aan de voet van de enorme bergen van Rondane Nasjonal Park, maar wel op een hoogte van 915 meter !! Lekker fris ’s nachts dus ha ha.
Bij de receptie vraag ik naar eigenaar Ole Fredrik. De vrouw kijkt me verbaasd aan en vertelt me dat zij de nieuwe eigenaresse is en dat Ole Fredrik de camping in januari dit jaar verkocht heeft. Eh … okay. Niet echt een goed begin van dit gesprek, maar ja … ik wist het gewoon niet. De eigenaresse heeft wel even tijd, maar dan ineens stromen er een flink aantal mensen binnen. En aangezien er hier ook een restaurant is besluiten we het gesprek op te schorten.
In de camper ga ik even een broodje eten en een half uur later doen we een nieuwe poging. Dit keer gaat het iets beter, maar uiteindelijk rijd ik pas om 14.45 uur van de camping. Oei … daar gaat mn schema. Naar Oppdal is het nog een klein uurtje rijden en onderweg moet ik nog 2 campings bezoeken. Maar ook hier is het uitzicht fenomenaal:
Tegen 15.30 uur arriveer ik op Magalaupe Camping. Terwijl ik op de eigenaresse wacht (net via de intercom gesproken), komt haar vader ineens de camping op. Ik heb hem al een paar jaar niet gesproken, maar ondanks dat hij de camping niet meer runt, is hij nog steeds druk. Met name met de Muskusossafari’s en intussen is hij al bijna wereldberoemd. Hij is al met diverse cameraploegen en journalisten de bergen ingetrokken en veel toeristen weten hem ook te vinden. Staat ook nog steeds op mijn “bucket-list”.
Het gesprek met eigenaresse Anja – haar moeder is Duits en dus loopt het gesprek wat stroef omdat ik naar het Duits moet schakelen – is goed en even later zijn de contracten verlengd. Meer info –> LEES MEER.
Ik vervolg mn weg naar de iets noordelijker gelegen Granmo Camping, maar daar heb ik pech. Want de eigenaren blijken een weekend weg en komen pas maandag weer terug. Tja .. een dag kan ik nog wel wachten, maar 3 nachten … dakomniegoe. En dus laat ik de papieren achter bij de vriendelijke receptionist (die de zoon van de eigenaar blijkt te zijn) en ga dus nu toch maar naar mn geplande eindbestemming: PlusCamp Kvikne.
Toch nog weer een ritje van 45 minuten. Bij Oppdal moet ik nog even goed opletten want daar hebben ze het nodige veranderd en na 10 jaar lang dwars door Oppdal te zijn gereden ben ik even helemaal de richting kwijt. Ook mn navigatiesysteem trouwens. Maar uiteindelijk kom ik weer aan de noordzijde het plaatsje in en rijd ik verder richting Trondheim.
Ca. 7 km. voor de splitsing met de “3” neem ik een shortcut over een onverhard pad (klein stukkie) en om half 6 rijd ik PlusCamp Kvikne op. Daar zijn de eigenaren gelukkig (….) niet aanwezig en dus bel ik even wanneer we om tafel kunnen. Dat kan morgen om 11.00 uur en hier overnachten is geen enkel probleem.
Als ik de camper te plek heb MOET ik gewoon eerst even een bakkie koffie hebben. Want ik ben helemaal kapot. Sjonge wat een dag. En mn medewerkster (van Mol Travel) is nog steeds op vakantie en dus moet ik eerst mn mail checken of er boekingen zijn. Dat blijkt het geval en dus eet ik ook nog maar even weer wat later dan de planning is. Het loopt allemaal toch al iets uit vandaag. De rest van de avond zit ik wisselend achter de laptop of voor de buis (Suits). Morgen blijf ik hier nog een daggie.