Zaterdag 16 juli 2016.
Tja …. nu klopt de voorspelling natuurlijk wel. Het is koud, het regent en het waait stevig …. herfst is er niets bij. Toch wel frappant: als er mooi weer wordt voorspeld klopt het niet altijd, maar als er slecht weer wordt voorspeld klopt het nagenoeg altijd. Dus ….
Na het ontbijt ga ik eerst een tijdje met mn verslag aan de gang, want ik loop alweer een stukkie achter. Maar het is ook druk met aanvragen en boekingen en dat “fietst” er een beetje tussendoor. En dus is de morgen zo maar weer voorbij. Intussen heeft Hennie online ook haar vlucht “ingecheckt”, want morgen vertrekt ze weer vanuit Bergen naar Amsterdam.
Vlak na de middag komt Helge (eigenaar van Skogtun Camping) in de camper voor het zakelijke gesprek. Hij zit bijna 3 kwartier bij ons in de camper, maar het zakelijke gedeelte was al binnen 10 minuten afgerond ha ha. Na het gesprek gaan Hennie en ik even een broodje eten. De rest van de middag bestaat uit lezen, kletsen, achter de laptop, kletsen en uiteindelijk is het weer etenstijd 🙂
Na het eten gaan we nog even tv kijken en vroeg op bed, want morgenvroeg gaat de wekker om 7.00 uur…
Zondag 17 juli 2016.
Voor de zekerheid hebben we 2 wekkers (telefoons) gezet, maar ruim voordat de wekker gaat ben ik al wakker. Hennie moet uiterlijk om 8.45 uur op het vliegveld zijn en vanaf Skogtun Camping is het bijna 3 kwartier rijden. Grootste zorg is dat we hier van de plek komen. Want het is smal, bochtig en het regent behoorlijk en ik moet achteruit naar boven. Als Hennie er niet bij geweest was, had ik m zeker gisteren hier al weg gereden.
Nu heb ik een uitstekende gids en binnen een poep en een scheet staan we weer “boven”. Nog even droge kleren aan en we kunnen richting Lufthavn. De rit gaat prima en even voor Bergen duiken we een nieuwe tunnel in richting Flesland Airport. Rond 8.20 uur rijden we het vliegveld op en is het even zoeken hoe ver ik met de camper bij de ingang kan komen.
Want om Hennie nou in de regen een eind van het vliegveld af te zetten …. We vinden een “kort parkeren P” waar ik – zo het lijkt – wel met de camper in kan en mag. En dus kan ik Hennie droog en bijna bij de ingang afzetten. We nemen afscheid en ik kan inderdaad net draaien en rijd even later weer richting Bergen.
Om 10.10 uur gaat de boot van Torvikbygd naar Jondal en Torvikbygd is vanaf het vliegveld nog ruim 1,5 uur rijden. Dat lukt dus misschien net. De rit (via Haukeland waar Lone Camping en Bratland Camping liggen) gaat richting Norheimsund en precies om 10.00 uur sluit ik aan in de rijen in de haven van Torvikbygd. Oei … het is behoorlijk druk.
Maar als de veerboot even later gearriveerd is, rijd alles er probleemloos op. De overtocht kost me (weer met korting) NOK 116, dus normaal zal het iets van NOK 225 kosten. Aan de overkant twijfel ik of ik langs het fjord richting Eikhamrane Camping (ten noorden van Odda links van het fjord) zal rijden of de tunnels zal nemen. Ik wil eigenlijk wel op tijd op mn eindbestemming (Lofthus Camping) aankomen en omdat het daarnaast nog steeds pokkenweer is, besluit ik om via de (redelijk) nieuwe tunnels onder de gletsjer Folgefonna door te rijden.
Het 1e stuk is af en toe redelijk smal en van de 2x 10 km. lange tunnels word ik ook niet zo vrolijk. Bovendien moet ik voor 1 tunnel nog NOK 100 = € 10,50 aftikken. Bovendien moet ik vlak na de 2e tunnel weer bijna 15km. “terug” en dus heb ik er spijt van dat ik niet lekker langs het fjord gekomen ben. Als je dan van Jondal via Utne richting Odda rijdt, stop dan even op Eikhamrane Camping. Een werkelijk prachtig gelegen camping ! Kijk maar:
De foto’s zijn niet van vandaag, maar dat lijkt me wel duidelijk 🙂 Eigenaar Arve staat me al op te wachten en we kunnen direct in gesprek. Het gesprek is leuk en goed en 3 kwartier later rijd ik weer van de camping. Mn eindbestemming Lofthus Camping ligt zo’n beetje aan de overkant, maar via Odda is het ruim een half uur rijden.
In Odda pak ik de “13” noordwaarts. Deze weg loopt via tunnels (breed genoeg) en een over het algemeen voor de camper/caravan net te smalle weg. Oppassen dus. In Lofthus aangekomen draai ik het weggetje richting Lofthus Camping op en ook hier tref ik de eigenaar direct bij aankomst. Ik had hem wel aangegeven dat ik vanmiddag zou komen, maar niet hoe laat. We kletsen even bij en spreken af om maandagavond in gesprek te gaan.
En dus ga ik op zoek naar een plekkie en ga eerst even wat eten. Morgen maak ik wel even wat foto’s, want daar is het vandaag niet echt weer voor. De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk en voor ik het weet is het al weer etenstijd. Voor vanavond: macaroni. Onder het eten even naar Studio Sport kijken, daarna afwassen en nog even een tijdje achter de laptop. Om half 10 uiteraard even met mn lieve vriendin bellen en daarna op tijd naar bed … want ik begin nu te merken dat het vanmorgen vroeg was en ik niet zo heel goed geslapen heb 🙂
Maandag 18 juli 2016.
Voor vandaag is veel beter weer voorspeld en dat leek gisteravond laat al te zijn begonnen. En misschien heb ik me het verbeeld, maar het leek vannacht al bijna warmer te worden. Als ik wakker word is het nog steeds niet echt zonnig, maar de temperatuur is wel flink hoger en even later komt het zonnetje er toch door. Yezzzz.
Vandaag moet ik flink wat dingen printen en dus begin ik daar maar gelijk mee. En eigenlijk ben ik daar de hele dag wel mee bezig. Natuurlijk komen er ook steeds mailtjes en telefoontjes tussendoor en maak vast afspraken voor morgen. En natuurlijk maak ik even een paar foto’s van mn plekkie hier. Afgelopen nacht stond het volledig vol, maar aan het eind van de ochtend is – volgens mij – 70% weer vertrokken. Maar goed, de 1e nieuwe kampeerders druppelen aan het begin van de middag al weer binnen. Ik sta zo:
Lofthus Camping beschikt over verharde plaatsen (waar ik sta) en die zijn na de vele regen van gisteren hard nodig. Over kampeerplaatsen tussen de fruitbomen:
over prachtige tentplaatsen met een geweldig uitzicht, over goed sanitair en over een flink aantal hytter. Gisteravond heb ik even bij de splinternieuwe grote hytter gekeken, waarvan er net 1 is opgeleverd. Foto’s volgen volgend jaar wel :-). Daarnaast beschikt Lofthus Camping over een aantal kleine hytter (foto rechtsboven) welke zeer waarschijnlijk volgend jaar vervangen gaan worden.
Terug in de camper geniet ik even van een bakkie leut, kruip nog even achter de laptop en ga vervolgens met het eten aan de slag. Nou ja aan de slag.. Ik eet macaroni 2 … zo klaar dus. Daarna even afwassen, nog even naar de Tour de France kijken en vervolgens is Dag (eigenaar van de camping) al gearriveerd.
Het is inmiddels traditie dat we tijdens het zakelijke gesprek een biertje drinken en “dat moet dan ook een opa Mol flesje zijn”. Mijn opa had vroeger een klein kruidenierswinkeltje in Noordwolde en verkocht Grolsch beugelflesjes. En daar zijn die jongens hier (ik ook hoor 🙂 ) helemaal gek van ha ha. Morgen ga naar Kinsarvik, daar “moet ik weer aan het bier”.
Dinsdag 19 juli 2016.
Als ik wakker word regent het een beetje, maar bovenal: het is echt haaaartstikke koud. Na mn ontbijt kruip ik nog een tijdje achter de laptop, maar dan houd ik voor gezien. Mede omdat het steeds wat regent en nu even droog is. En dus maak ik de camper klaar voor vertrek, groet de mensen bij de receptie nog even en ga naar Kinsarvik.
Daar heb ik om 10.30 uur een afspraak bij Camping Hardangertun (nieuwe naam is Mikkelparken Ferietun, genoemd naar het tegenover gelegen water-speel-paradijs), maar de eigenaar is verhinderd. Hij heeft gelukkig wel een vervangster geregeld en met haar neem ik alle papieren door en een half uur later rijd ik weer van de camping.
Voordat ik naar mn eindbestemming ga, stop ik nog even bij de SPAR in Kinsarvik om wat boodschappen te doen en rijd even later Kinsarvik Camping op. Met eigenaar Evald ben ik de afgelopen jaren goed bevriend geraakt en hij ontvangt me hartelijk. Maar hij is druk en geeft aan dat ik maar een plekje moet zoeken en dat hij straks wel naar me toe komt.
En dus heb ik even later de camper te plek, al staat ie niet echt fijn (vlak). Dat is voor mij heel belangrijk omdat ik het grootste gedeelte achter de laptop zit (aan tafel) en als je dan niet lekker zit …. Maar goed, ik wil ook graag WIFI en TV-ontvangst en de plekken naast mij zijn bezet.
In mn verslag lees ik later dat ik hier vorig jaar ook stond en vervolgens de volgende dag een plekje ben opgeschoven toen de buren vertrokken. Ik kreeg hier toen vorig jaar mn buren uit Meppel op bezoek. Nou ja op bezoek … ze kwamen toevallig op dezelfde camping als ik 🙂
Eigenlijk ben ik wel blij dat mn buren hier nu niet zijn, want dit weer gun je eigenlijk niemand. Het valt echt met bakken uit de lucht en dat terwijl ze in Nederland zitten te puffen dat het zo warm is. Maar …. hier wordt het vanaf morgen ook mooi weer. En daar ben ik heeeeeel blij om, want mn ouders zijn vandaag in Noorwegen aangekomen (busreis) en ik hoop toch echt dat ze mooi weer hebben.
Aan het begin van middag komt Evald even een bakkie doen en kletsen we zo een uurtje verder. Daarna ga ik nog een tijdje aan het werk, met het eten aan de gang, eten, afwassen, even tv kijken en de rest van de avond met de administratie bezig. Morgen blijf ik hier nog een daggie.
Woensdag 20 juli 2016.
Ook vanochtend sta ik weer vroeg op en als ik de screens open trek zie ik dat de lucht al helemaal blauw is, maar dat de bewolking vlak boven de camping hangt. Zo lijkt het althans:
Op de foto hier linksboven stonden vorig jaar mn buren uit Meppel naast me. Nu staan er 2 jonge Noorse gezinnen met hele lieve kinderen (….). Op de foto rechtsboven zie je het uitzicht vanaf de camping op het Hardangerfjord. Je ziet nog net (het witte stipje rechtsonder het midden) de veerboot varen.
Ook voor vandaag heb ik – ondanks het mooie weer – weer een administratief daggie gepland. Als je – zoals ik – bijna dagelijks reist en dagelijks afspraken hebt, kom ik wat het andere werk betreft vaak niet verder dan de dagelijkse mail. Andere zaken blijven liggen. En daar ga ik vandaag mee beginnen. En dus zit ik de hele dag aan de telefoon, achter de mail, voorstellen/contracten scannen en mailen, etc.
Als Evald (eigenaar Kinsarvik Camping) nu komt zullen we echt buiten moeten zitten, want in mn camper is het een puinhoop. Maar Evald is druk. Ik heb hem al een paar keer zien rennen en ik benieuwd hoe laat we vanavond om tafel kunnen. Hij gaf aan: 21.00 uur, 22.00 uur … misschien wel 22.30 uur. “Is that okay” ? Tuuurlijk.
Maar het is inmiddels al 22.30 uur als hij uiteindelijk bij me komt. Of ik mee wil komen zodat we in de receptie kunnen praten. Want het is nog steeds druk. Terwijl ik met hem in gesprek zit komen er nog steeds mensen de receptie binnen. Poaletten (douchemunten) kopen, de camping afrekenen omdat ze morgenvroeg op tijd vertrekken, om 23.30 uur komt er nog een Fransoos binnen die wil internetten en ook stroom nodig heeft voor zn laptop.
En net als ik denk “nu hebben we het wel gehad”, komt er om 23.45 uur nog een motorrijder binnen. Of er nog een hut vrij is ? Als Evald vertelt dat alles vol zit, kijkt hij nog verbaasd ook. Of Evald misschien even een collega wil bellen of er nog wat vrij is. Evald vraagt m of ie weet hoe laat het is en vertelt dat het naastgelegen hotel nog kamers vrij heeft. Maar dat vond de man te duur …. Tja …
Oh ja … ik heb vanavond ook nog met Stefan vd Sande gepraat. Stefan is troubadour en songwriter en hij maakt een tour langs campings in Scandinavie. Wel grappig om te zien is dat een groot aantal van deze Noorse en Zweedse campings op mijn site staan. Er zitten dan ook behoorlijk wat Nederlandse campingeigenaren bij. Maar goed .. hij trad dus ook hier vanavond op. Grappig.
Donderdag 21 juli 2016.
Vandaag sta ik wat eerder op dan normaal, terwijl ik normaal gesproken al eerder op sta dan normale mensen doen 🙂 Altijd lekker rustig bij het sanitairgebouw dan trouwens…. Want vandaag is een speciale dag. Mijn ouders komen namelijk op bezoek. Ze hebben een busreis door Noorwegen geboekt en vanmiddag komen ze in Flam aan met de Flamsbanen.
En dus vertrek ik al op tijd van de camping, groet Evald nog even (die is ook al weer in de receptie) en duik even later de tunnel in om bij de Hardangerfjord brug te komen. En ik blijf het apart vinden. In de tunnel kom je dan bij een – mooi verlichte – tunnel en pak je de afslag. En ook dat is raar want naar Oslo (wat rechts van mij ligt) ga je rechtdoor en naar Voss en Bergen (wat links van mij ligt) moet je rechtsaf.
Sorry … een foto in de tunnel maken ging niet zo makkelijk. Als ik de afslag genomen heb ga je in een bocht (dat moest haast wel 🙂 ) naar beneden richting de brug, rijd even later de brug op (tol !) en duik aan de andere kant weer een tunnel in. Ook daar weer een rotonde en vervolgens nog een tunnel van 8km.
Als ik de tunnel uit ben rijd ik naar Granvin. Eerder had ik hier ook nog een klant, maar die camping is gesloten. En de hytter – zwaar in verval – staan er nog steeds. Even verder zie ik de aardverschuiving welke begin dit jaar plaats vond vanwege zware regenval voor me. Een flink stuk weg is weg 🙂 en er is tijdelijk een nieuwe weg omheen gelegd. De rit is mooi, het uitzicht geweldig:
en het is nog steeds prachtig mooi weer ! In Voss gooi ik de tank nog even vol en rijd door naar mn 1e afspraak van vandaag: Vang Camping in Gudvangen. Gelegen direct aan de E16 in een indrukwekkende omgeving:
Bij aankomst op de camping zijn de eigenaren niet aanwezig. Ik krijg te horen dat ze er met een uur zijn … oei …. dan kom ik te laat in Flam. En dus besluit ik de eigenaren even mobiel te bellen, maar net als ik de telefoon aan mn oor heb komen ze er aan rijden. We kunnen direct in gesprek en half uurtje later is alles geregeld. Vang Camping is een kleine camping met (gras)kampeerplaatsen en een aantal hytter, waaronder deze fraaie:
Wil je meer info, kijk dan even op: www.vakantiewoningen-in-europa.nl/vakantiehuizen-noorwegen/sogn-og-fjordane/gudvangen.
Vanaf de camping kun je lopend naar het centrum en naar het Naeroyfjord. Het Naeroyfjord – de naam zegt het al – is slechts 300 meter breed en omdat de naastgelegen bergen een hoogte hebben van 1.700 meter voelt het fjord nog smaller aan. Het staat samen met het Geirangerfjord op de Werelderfgoedlijst van het UNESCO.
Via de Gudvangentunnel (11km.) en de Flamtunnel (6km.) bereik ik Flam Camping en daar is het – zeker in het hoogseizoen – een drukte van jewelste. Bij aankomst tref ik de eigenaar direct bij de receptie en hij kijkt mij aan zo van “nee he ?!”. Maar hij begroet me hartelijk en lijkt opgelucht als ik aangeef dat we vanavond of morgenvroeg wel in gesprek kunnen. Hij begeleidt me naar een mooie plek en eigenlijk kan ik mn ouders op het station zien aankomen. Vanaf mn plek heb ik een heerlijk uitzicht op het fjord waar nu een mega cruiseschip ligt. Nou ja … er ligt eigenlijk altijd wel eentje:
Vlug nog even een broodje eten en dan naar het station (8 minuten lopen van de camping). Bij het station is het een drukte van jewelste, maar even later blijkt dat deze mensen niet op de trein staan te wachten maar een fjordcruise gaan maken:
De trein is er nog niet en dus loop ik even richting het enorme cruiseschip MSC Opera. MSC staat niet voor Meppeler Sport Club, maar voor Mediterranean Shipping Company, net als de Costa Groep een Italiaans bedrijf. Om je even een idee te geven: de MSC Opera is 275 lang (een voetbalveld is ongeveer 100 meter lang !!, heeft 1.071 hutten, bergt 2.150 passagiers en nog eens 728 bemanningsleden:
Ik loop weer richting het station en zie even later de trein van de Flamsbanen arriveren. Mn ouders zijn vanmorgen in Geilo opgestapt en net “boven” in Myrdal overgestapt op de Flamsbanen naar Flam. Dit is een spectaculair stuk en dit traject is het steilste (normale spoor…) traject in Europa.
De trein zit helemaal vol en dat is even later op het perron te zien. Het kost me even moeite om mn ouders te ontdekken, maar even later heb ik ze gevonden:
Leuk stel vind je niet 🙂 ?! Het is nu 13.15 uur en de bus vertrekt pas weer om 15.00 uur. En dus gaan we even richting camper voor een lunch 🙂 Even later zitten we onder de luifel want het is behoorlijk warm. Biertje, koude pannenkoek, een paar afbakbroodjes en mn ouders zijn zo weer boven Jan. Wat we te kletsen hebben past natuurlijk nooit in een uur en even later gaan we weer richting het station waar de bus van de Gebotours uit Nieuwleusen al staat te wachten:
Zoals je ziet is mn moeder al weer flink aan de klets en volgens mij heeft ze niet eens in de gaten dat ik hier nog sta ha ha. Het duurt natuurlijk even voordat al dat volk in de bus zit en dus loop ik vast weer naar de camping, want daar komt de bus zo weer langs:
De buschauffeur zwaait en toetert, ik zwaai nog even maar ik heb geen idee of mn ouders het nog gezien hebben. Ze gaan nu weer terug naar Geilo en dan morgen naar Stryn waar ze o.a. het Geirangerfjord gaan bezoeken en een tripje naar de Briksdalgletsjer gaan maken.
Ik loop weer terug richting camper en ga de rest van de middag aan het werk. Morgen ga ik weer verder.
Vrijdag 22 juli 2016.
Vanmorgen kruip ik eerst even achter de laptop want ik heb om 9.30 uur een afspraak met de eigenaar hier op de camping. Nog even vlug het gesprek voorbereiden en daarna ga ik richting receptie. Daar is het opnieuw heel druk, maar John heeft tijd voor me vrij gemaakt en dus kunnen we direct in gesprek. Even later is alles geregeld en ga ik weer richting camper.
Opnieuw is het behoorlijk warm en als ik mn camper na een paar telefoontjes vertrekklaar heb gemaakt, is het zweet me al weer uitgebroken. Gelukkig heb ik airco in de auto, maar als ik even later de camping afgereden ben en ik weer op de hoofdweg zit rijd ik al gelijk weer een koele tunnel in ha ha.
Over tunnels gesproken. Het liefst rijd ik over de prachtig Aurlandsvegen, maar vanwege 3 redenen zie ik er vandaag vanaf. Ten eerste is het behoorlijk bewolkt en daardoor heb je “boven” niet zo mooi uitzicht als dat ik bijvoorbeeld op 16 juni 2011 had:
Of daar altijd zoveel sneeuw ligt ? Nou nee … niet zo veel. De foto’s zijn van 16 juni en de weg gaat meestal pas rond 1 juni open en wordt niet voor niets de sneeuwwegen genoemd. En zulk mooi weer is het meestal ook niet …
De 2e reden is dat ik eigenlijk vandaag nog 3 klanten wil bezoeken en bovendien (3e reden) is het handiger om de tunnel te nemen omdat ik eerst naar Borgund moet en dan weer terug naar Laerdal. Normaal gesproken kom ik vanaf Borgund en daarna Laerdal. En vanuit Laerdal is het gemakkelijker om de Aurlandsvegen op te gaan. Daar had ik nu een stukkie voor heen en weer moeten rijden.
En dus duik ik de 24,5km. lange Laerdaltunnel in, de langste autotunnel ter wereld ! De tunnel is in 2000 aangelegd en voorzien van speciale “licht-plaza’s” om de chauffeur wakker te houden:
Als je de door de tunnel rijd, zorg dan dat je wat te doen hebt want het is natuurlijk een lang saai stuk. Zorg dat je “bijrijder” wakker is (heb ik niet), neem wat frisse snoepjes (heb ik wel) en zet de radio wat harder (radio doet het gewoon in de tunnel). Oh ja … en ook hier is trajectcontrole !!
Even later zie ik het daglicht weer en ga ik bij de rotonde even richting Fagernes/Oslo en op Borgund Hyttesenter og Camping aangekomen heb ik geluk. De eigenaar is aanwezig en dus kunnen we direct – met een bakkie koffie … ja ja – in gesprek. Een half uurtje later is alles geregeld en ga ik weer verder. Of eigenlijk terug. Richting Laerdal.
Bij de rotonde bij de in-/uitgang van de tunnel rijd ik nu langs Laerdal richting Laerdal Ferie og Fritidspark wat direct aan het fjord ligt. De eigenaar weet dat ik kom, maar we hadden een “ongeveer-tijd” afgesproken. Bij aankomst moet ik even wachten en dus kan ik mooi even een broodje eten. Het gesprek met Even (Noorse eigenaar van deze mooie camping die goed Nederlands spreekt) is prima en met een goed gevoel loop ik weer richting camper.
Laerdal Ferie og Fritidspark is een goed verzorgde camping met grote kampeerplaatsen, motelkamers en diverse soorten hytter:
Zoals gezegd, de camping ligt direct aan het fjord en bovendien op loopafstand van het centrum van Laerdal. Laerdalsoyri zoals de plaats officieel heet, beschikt nog over een klein oud centrum met mooie houten woningen. Een kleine 2 jaar geleden woedde in Laerdal een flinke brand, welke mede door een harde wind een aantal houten woningen in het dorp in de as gelegd heeft. Zonde …
Zoals gezegd, Laerdal Ferie og Fritidspark ligt direct aan het fjord:
Helaas kan ik niet langs het fjord richting de ferry Fodnes – Mannheller en dus duik ik weer een flinke tunnel in. In Fodnes aangekomen is de veerboot natuurlijk net weer vertrokken, maar op dit stuk gaan er – zeker in het hoogseizoen – continue 2 veerboten heen en weer en dus hoef ik niet lang te wachten.
Eenmaal aan de overkant duik je met 2 rijstroken links de tunnel in. Ook weer zo apart. De tunnelbuis van het tegemoetkomende verkeer gaat als het ware onder je door omdat ze anders aan de waterkant geen ruimte hebben voor de wachtende auto’s voor de veerboot. Eindbestemming voor vandaag is Kjornes Camping en dat is nu nog een half uurtje rijden. Vlakbij de camping heb ik weer een mooi uitzicht op het fjord:
en even later rijd ik de camping op. Direct bij aankomst kom ik toevallig de eigenaresse tegen die op de tractor vuilnis aan het ophalen/wegbrengen is. Zoals al verwacht is het vandaag heel druk en dus spreken we morgenvroeg af om alles door te nemen. Ik zoek een plekje en na een bakkie koffie ga ik eerst even een poosje aan het werk.
Vlakbij het sanitairgebouw raak ik in gesprek met een collega: een ACSI inspecteur uit Oosterwolde die hetzelfde gebied (dit jaar) in Noorwegen doet. Grappig. Terug in de camper ga ik nog even aan het werk en door de screens aan de zonkant dicht te doen en de luifel uit te rollen is het in de camper nog net te doen.
Na het eten en de afwas kijk ik nog even naar de Tour de France en probeer ik nog wat achter de laptop te doen. Maar vanwege de enorme drukte op de camping laat de WIFI verbinding me soms in de steek. Morgenvroeg maar even weer kijken …