Zaterdag 18 februari 2017.
Na het ontbijt en natuurlijk even bellen met mn vriendin, ga ik eerst even een rondje maken over de camping want het is vandaag prachtig mooi weer. Morgen zet ik de foto’s online. Terug in de camper nog een bakkie leut en daarna aan het werk. Voor vandaag ga ik met mn maandelijkse nieuwsbrief aan de slag. Het opstellen van die nieuwsbrief kost niet zoveel tijd, maar ik moet eerst (thuis geen tijd gehad) met het emailbestand aan de slag. Daar ben ik wel een paar uurtjes zoet mee.
Tussen de middag weer even een broodje eten en weer verder. Zoals al genoemd knapt het weer en gelukkig ook de temperatuur langzaam maar zeker op. Het kacheltje hoeft steeds minder vaak en lang aan en vandaag zit ik dan ook het grootste gedeelte van de dag met de deur open in de korte bokse in de camper te werken. Heerlijk !
Aan het begin van de middag komt de Familie Becker nog even langs met een zak zelfgeplukte sinaasappels. Grapsig. Halverwege de middag kan ik dan eindelijk met mn nieuwsbrief aan de slag en vlak voor etenstijd heb ik m klaar. Wil je ook middels een nieuwsbrief op de hoogte gehouden worden van interessante aanbiedingen voor vakantiehuisjes, bungalows, villa’s, etc. ga dan even naar mijn website www.vakantiewoningen-in-europa.nl:
En laat je emailadres even achter op deze plek:
Voor het eten ga ik me nog even lekker douchen (als afsluiting van een zware werkdag ha ha) en terug in de camper ga ik met het eten aan de slag. Vanmiddag heb ik de bieten (van mn pa 🙂 ) al gekookt en geraspt. Dus nog even wat aardappels schillen, een paar schnitzels (ook voor morgen) in de pan mikken en even later zit ik onder het eten naar het Duitse Voetbal te kijken.
Daarna nog even achter de laptop, maar echt veel krijg ik niet meer uit handen. Later op de avond zie ik SCH jammerlijk verliezen. Sjonge jonge …. als je toch zo moet winnen, echt belachelijk.
Zondag 19 februari 2017.
Vanmorgen ga ik eerst even richting sanitairgebouw, daarna de vuilnis wegbrengen en vervolgens even een lekker broodje kopen in de supermarkt. Ik heb mn zinnen gezet op een soort van “Ceriales” brood, want de “witte” baguette welke ik vrijdag had gekocht kon me niet bekoren. Als ik bij de “broodbakken” aangekomen ben, zie ik dat er nog eentje in ligt. Ik pak m, draai me om en zie een vrouw kijken zo van “shit … die had ik ook willen hebben”. Ja sorry hoor .. kga nie ruiluh !
Terug in de camper even ontbijten en daarna met mn verslag aan de gang. De hoogste tijd om de gisteren gemaakte foto’s online te zetten. Ik neem je even mee over Marjal Costa Blanca Camping & Resort. Dit is mn plekkie hier:
Grote plekken van bijna 100m2. Links op de foto zie je de constructie met de doeken die ze in de zomer over de plek trekken. Want anders is het hier echt niet uit te houden. In dit gebied tussen Alicante en Murcia zijn temperaturen in de zomer van ca. 40 graden geen uitzondering. De “zonkant-plekken” staan allemaal vol en dus worden de caravans en campers aan de “schaduwzijde” langs het pad gezet zodat je de opening alsnog aan de zonkant hebt. Zie foto hieronder.
Deze Belg hier op de hoek heeft een dubbele plek. Achter z’n Porsche staat een enorme oplegger/trailer en ik denk niet dat ie die achter z’n Porsche hangt ha ha. Z’n Belgische vriend met reuze Concorde en bijbehorend boodschappen autootje (Fiat 500 Cabrio) staat ernaast en verder wordt de gehele rij gevuld met Nederlanders die hier de hele winter staan.
In totaal beschikt de camping over iets van 1.250 kampeerplaatsen en volgens mn contactpersoon zijn daar iets van 1.000 plaatsen van gevuld. En dat verbaast me niets, want dit is een errug mooie camping. Wat gelijk opvalt is de heerlijke ruimte. Zeker als je net vanaf Benidorm komt 🙂 Overal op de camping zijn mooie wandelpaden gesitueerd:
en is er hier bijvoorbeeld een leuk parkje met bankjes aangelegd:
Als je sportief bent aangelegd, hoef je je hier op Marjal Costa Blanca geen moment te vervelen. Er zijn diverse sport- en spelvoorzieningen:
En verderop bij Plaza Marjal:
Liggen diverse zwembaden:
Een speeltuin:
Wellnessfaciliteiten:
en daarnaast vind je hier een supermarkt, kidsclub, dokterspost, kapsalon, geldautomaat, fietsverhuur, etc. Genoeg te doen op het park, maar eerlijk gezegd moet dat ook wel gezien de ligging.
Even weer terug naar het heden (zondag febr.) –> aan het eind van de ochtend heb ik mn verslag volledig bij en ga ik even een broodje eten. De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk. Af en toe ga ik even naar buiten om even een luchtje te scheppen 🙂 , maar de stoelen zijn deze reis nog niet de camper uit geweest. Ligt natuurlijk ook aan mezelf. Qua temperatuur had het best gekund vanmiddag. Het was rond de 20 graden..
Rond 18.00 uur ga ik met het eten aan de slag. Daarna even afwassen, even mn (zakelijke) Facebook account bijwerken (aanbiedingen …) en net op tijd zit ik klaar voor Studio Sport. Daarna uiteraard even BZV kijken, nog even met mn vriendin bellen, nog even voor de buis en int nest…
Maandag 20 februari 2017.
Vandaag ga ik dan eindelijk weer verder. En dus eerst even de WC-cassette legen, douchen en terug in de camper alvast wat dingetjes opruimen. Daarna even ontbijten en nog even achter de laptop. Voor vandaag heb ik 2 campings op het programma staan. De 2e in La Manga en eerlijk gezegd denk (hoop) ik dat dat mn eindbestemming wordt vandaag. Maar …. dat weet je nooit.
Even later rijd ik van de plek, groet mn collega van Campingnavigator en de mensen bij de receptie nog even, loos het vuile water van de camper bij de camperserviceplaats en rijd de camping. Eerste bestemming: Camping Lo Monte bij het plaatsje Pilar de la Horadada. En dus rijd ik eerst richting Torrevieja en pak daar de kustweg N332, want daar ligt Camping Lo Monte aan.
Bij de camping aangekomen blijkt mn contactpersoon niet aanwezig, maar dat was ook niet echt nodig. De camping heeft al een promotiecontract en eigenlijk kom ik hier alleen maar om de ontbrekende info op onze website aan te vullen en een indruk van de camping te krijgen. Want Camping Lo Monte is een redelijk nieuwe camping. En ik moet zeggen … het ziet er netjes uit. Grote plaatsen, mooie voorzieningen …
Naast het buitenzwembad beschikt de camping over een binnenbad en er zijn bungalows te huur:
Als alles geregeld is ga ik weer verder en draai weer de N332 op. Ik weet niet meer precies waar, maar op dit stuk kun je behoorlijk goedkoop tanken. Nu is de diesel hier in Spanje toch al niet zo duur. Meestal iets van € 1,169 per liter … maar hier was het onder de € 1,10 …
Even verder draai ik de AP7 op, want naar Manga is het nog een stukkie rijden en langs de kust doe ik er waarschijnlijk een keer zo lang over. Bovendien is het nou niet echt mooi weer … Eerder (in 2007) bezocht ik ook nog een camping in Los Alcazares, maar die werd in datzelfde jaar nog gesloten. Dat is wel een groot verschil met nu. En die tijd werden er heel veel campings opgekocht door projectontwikkelaars, maar door de crisis is van de vele plannen niet altijd wat terecht gekomen. En dus komen er nu toch weer nieuwe campings.
De camping in La Manga bestaat al heel lang en is een begrip bij overwinteraars. Vooral bij Engelse en Duitse kampeerders. De camping beschikt over 1.000 plaatsen, waarvan 200 vast en 800 voor overwinteraars. En die staan – zeker in de winter – vrijwel altijd vol. Maar zo langzamerhand gaan de overwinteraars weer huiswaarts … ontstaat er weer wat ruimte op de campings ha ha.
Als ik me meld bij de receptie van Camping La Manga word ik direct richting “het directiegebouw” gestuurd. Daar krijg ik te horen dat mn contactpersoon telefonisch in gesprek is. Ik moet dus even geduld hebben, maar dat heb ik met dit werk wel geleerd.
Maar het is wachten waard ! Want even later kunnen we in gesprek en ze is direct akkoord met het opstarten van promotie via Campingnavigator. Hier overnachten is ook geen probleem en dus krijg ik een plekje toegewezen (want keuze is er bijna niet en om op een camping van 32 ha “eventjes” rond te gaan kijken wat er nog vrij is ….) en iemand van de camping rijd voor me uit met een golfkarretje.
De plek is prima, al kost het me wat moeite om de schotel tussen de bomen door te krijgen. Dat denk ik tenminste, want het waait nu zo hard dat ik dat nu even niet ga proberen. Want dan ben ik gelijk mn schotel kwijt. Dit is mn plekkie hier:
Zo ligt de camping:
Aan een fraai strand met palmbomen en met een geweldig uitzicht op de skyline van La Manga:
Als La Manga je bekend in de oren klinkt, komt dat waarschijnlijk omdat vele voetbalclubs hier in de winter neerstrijken tijdens de winterstop. Want normaal gesproken is het hier in de winter heerlijk weer. Maar nu even niet … Echt heel koud is het niet, maar het waait echt verschrikkelijk hard.
Camping La Manga beschikt over zeer veel voorzieningen. Er is een grote SPAR supermarkt, veel sport- en spelfaciliteiten, er is een overdekt zwembad en een buitenzwembad:
Maar daar heb ik helaas geen tijd voor. En dus zit ik even later gewapend met een bakkie Senseo (hij doet het nog steeds …) achter de laptop. Aan het eind van de middag ga ik met het eten aan de slag. Onder het eten helaas geen Masterchef want de SBS zenders doen het niet (“storende” takken). Gelukkig kan ik later op de avond wel naar de Blacklist kijken 🙂
Dinsdag 21 februari 2017.
Ondanks de harde wind heb ik vannacht redelijk geslapen. Na het ontbijt nog even vlug achter de laptop en daarna op pad. Want ik heb vandaag 4 campings op het programma staan. Of ik dat allemaal red en waar ik overnacht … nog geen idee. In ieder geval vertrek ik vandaag op tijd.
En dus rijd ik even later de camping af en rijd richting Cartagena. Daar ligt inmiddels (ik vergelijk dus alles met 2007, 2008 en 2009) een nieuwe snelweg. Dat schiet lekker op. Bij Cartagena West neem ik de afslag, maar daarna gaat het mis. Mn navigatiesysteem stuurt me de N332 op en wil me vervolgens een paar keer via een (te) smal weggetje richting de E22 hebben. Eigenlijk had ik zo straks beter iets door kunnen rijden.
Maar goed, ik besluit de N332 maar even iets te volgen en pak later de E16 richting Puerto de Mazarron. E22 …E16 … het klinkt allemaal heel wat, maar dit is de E22 en het (geweldige !!) uitzicht op Puerto de Mazarron. Wauw !
Even later rijd ik Camping Los Madriles op. Een camping waar ik – qua ontvangst – niet zulke goede ervaringen heb. Ca. 10 jaar geleden probeerde ik hier bij de receptie te komen, maar moest ik eerst 2 slagbomen door. En die werden niet open gedaan. Reden: camping was vol. Ook toen ik uitlegde dat ik voor promotie kwam, bleven de slagbomen dicht.
Hoe anders is het nu. De slagbomen staan beide open en de ontvangst is zeer vriendelijk. Helaas blijkt de campingdirecteur niet aanwezig, maar de receptioniste helpt me met de papieren en ik laat mn voorstel achter. Camping Los Madriles is trouwens mooi gesitueerd tegen een heuvel, waardoor je overal een mooi uitzicht hebt:
Ik rijd verder richting Camping Los Delfines, iets verderop. Slechts gescheiden door een weg met de zee. Mooie ligging ! Ook hier tref ik de manager niet en dus laat ik ook hier mn voorstel achter. Dit is het uitzicht vanaf de ingang van de camping:
Echt heel mooi. Iets verder krijg ik Puerto de Mazarron wat beter in het vizier:
En steeds komen er flash-backs met ca. 8 – 10 jaar geleden. Op 12 februari 2007 maakte ik deze foto:
Toen stonden er op het strand van Puerto de Mazarron nog elke nacht ca. 50 – 60 campers. Een jaar later werd dat allemaal dicht getimmerd (strand opnieuw aangelegd, paaltjes langs de boulevard) en verplaatsten de campers zich richting de (nog lege .. nu nog steeds) urbanisatie achter het tankstation bij de rotonde als je Puerto de Mazarron binnen komt. Blijkbaar is dat nu ook verboden, want er staan geen campers meer. Maar goed, her en der in baaien en op braakliggende terreinen en iets verder aan de buitenkant van Puerto de Mazarron (als je de N332 volgt zie je de campers vanzelf links van de weg) staan nog steeds campers.
Mn volgende stop is Camping Las Torres. Kon ik tig jaar geleden niet vinden (want deze camping ligt iets het binnenland in), maar als ik bij het tankstation ben, weet ik nog uit mn hoofd de weg en rijd even later de camping op. Ook hier tref ik de campingdirecteur niet. Komt ook niet eerder dan begin volgende week, dus een afspraak maken had ook geen zin gehad.
Zo …. en dan nu naar mn eindbestemming. Dat hoop ik althans. Ik probeer het overigens altijd zo te plannen dat ik overnacht bij de camping waar ik de kans van zaken doen het grootst acht. Dat is de laatste tijd aardig uitgekomen en dat lukt ook vandaag. Want als ik even later Camping Playa de Mazarron op rijd, moet ik even geduld hebben …. maar zit ik even later toch in gesprek met de campingdirecteur.
Het gesprek verloopt prima en even later loop ik met een mooi contract richting camper. En met de toezegging dat ik hier mag overnachten. De receptionist geeft aan dat ik precies op tijd ben, want er zijn nog maar een paar plekjes vrij. Sjonge jonge…
Ik vind een mooi plekje en loop gauw terug richting receptie om het nummer door te geven en rijd de camping op. Als ik de camper geïnstalleerd heb, ga ik eerst even een broodje eten en daarna een rondje maken over de camping want het is echt geweldig mooi weer. Foto’s volgen morgen, maar ik sta in ieder geval op deze camping …. direct aan het strand:
Terug in de camper hijs ik me met hangen en wurgen achter de laptop en ben de rest van de middag onder de pannen. Aan het eind van de middag even eten en gelukkig doet SBS6 het weer en kan ik “gewoon” onder het eten Masterchef kijken. De rest van de avond zit ik deels voor de buis, maar ben ik grotendeels achter de laptop aan het werk en hoor ik het wedstrijdverloop van Manchester City – AS Monaco. Als het spannend wordt (en dat is het regelmatig 🙂 ) draai ik me even om.
Woensdag 22 februari 2017.
Het is echt niet te geloven dat het op zo’n grote volle camping zo rustig is. Maar ja … het is natuurlijk allemaal “ouwe meuk” hier in de winter ha ha. Als de wekker gaat om 7.30 uur en ik richting sanitairgebouw loop heb ik het gehele gebouw … moet je kijken:
…. bijna voor me alleen. Terug in de camper kruip ik nog even achter de laptop en ga daarna met de planning aan de slag. Want eh … ik loop wat achter. Ik houd het schema van 2007 aan. Toen heb ik hetzelfde rondje gemaakt en was ik ook rond 15 maart in Lissabon. En daar loop ik nu al behoorlijk op achter. Ik moet dus ergens wat tijd zien in te halen.
Maar tegelijkertijd zit ik met het “weekend-probleem” (in het weekend zijn mn contactpersonen niet aanwezig op de camping en heeft het eigenlijk geen zin om de campings te bezoeken) en dit weekend is helemaal een probleem, want het is Carnavalsweekend. Doen ze daar hier ook aan ? Nou … egwel … en niet zo’n beetje ook. Google maar s op “carnaval Aguilas”…. Rio de Janeiro is er niets bij 🙂
Ik zit dus een beetje in tweestrijd, ik wil eigenlijk wel wat sneller reizen maar moet eigenlijk noodgedwongen het weekend stil blijven staan. En aangezien ik de eigenaar van Camping Don Cactus goed ken, besluit ik hem te bellen. Z’n reactie is wel grappig … hij zegt “hey Marcel, hoe is het … kom je gauw weer een keer naar Carchuna (waar zijn camping ligt)” …. dus ik zeg “ja … vrijdag”. Toen was het even stil en begon ie hard te lachen.
In ieder geval is het maar goed dat ik m even bel, want vanaf vrijdagmiddag 14.00 uur is hij het gehele weekend weg. En dus spreken we af dat ik vrijdag aan het eind van de ochtend op de camping ben. Met dit gegeven in het achterhoofd ga ik mn planning aanpassen. En dus neem ik het besluit om een paar campings – waarvan ik het idee heb, dat zaken doen lastig wordt (maar dat weet je nooit …) – over te slaan.
Even later ben ik er uit en maak ik de camper klaar voor vertrek. Maar eerst nog even de foto’s van Camping Playa de Mazarron. Dit is mn plekkie hier (bijna aan het eind rechts):
Camping Playa de Mazarron beschikt over iets van 450 plaatsen en een aantal leuke bungalows:
En de camping ligt direct aan het strand:
Ik droom nog even weg aan de waterkant:
en ga dan weer richting camper. Weer even terug naar het heden …. het is nu woensdag 22 febr. 10.00 uur, de hoogste tijd om te vertrekken. Eindbestemming (zeer waarschijnlijk): Camping Cabo de Gata bij Almeria.
Eerste bestemming: Aguilas. En dus draai ik even later weer de AP7 op. Eerlijk gezegd kan ik me niet meer herinneren dat die er 8-9 jaar geleden ook al was. In ieder geval loopt de kustweg N332 via een boog richting Aguilas en is de snelweg dus niet alleen sneller maar ook korter. En dus meld ik me even later bij de receptie van Camping Bellavista, net buiten Aguilas aan de weg naar Vera.
Een kleine kneuterige camping slechts door een weg gescheiden van strand en zee. Vanaf de camping heb je een mooi uitzicht. Helaas …. de eigenaresse is niet aanwezig. De receptioniste helpt me met de informatie bij te werken en ik ga weer verder. Dit keer niet langs de kust, maar weer richting snelweg. Het is niet anders. En …. die kustweg die ik nu over sla is zeker de moeite waard.
Kijk maar s in mn verslag van 14 en 15 februari 2007: www.waarisdemol.nl/waarwasdemol/spanje4index.html. Zeker het witte stadje Mojacar en de boulevard bij Carboneras zijn de moeite waard. Ik heb toen vlakbij Playa de Mojacar zelfs nog een naggie op het strand overnacht. Samen met nog iets van 50 campers 🙂
Ik rijd verder richting Vera en zie even later links van de weg (aan zee) nog een voormalige camping liggen. Ik had daar ooit een gesprek en toen zei de Belgische medewerker dat ik wel door de droge rivier naar de overkant kon rijden. Daar stonden inderdaad meer campers en de weg/het pad er naar toe was goed te doen. Maar toen hij vertelde dat dat de enige toegang – en dus ook de enige mogelijkheid om er weer weg te komen – was, heb ik toch maar besloten om verder te gaan. Het jaar erna was de camping dicht. Grond verkocht. En daarna niets meer mee gebeurd. Zonde.
Ik rijd een stukje langs de kust en op veel plekken hier bij het strand staan borden dat je er niet mag overnachten. Maar in de winter doen ze niet zo moeilijk en werkelijk overal staan campers. Even verder bij Vera draai ik weer de snelweg op (geen tol hier op dit stuk) en rijd richting Almeria. Bij Nijar neem ik de afslag richting mn volgende bestemming: Camping Los Escullos welke midden in het Nationaal Park Cabo de Gata – Nijar ligt.
Een mooi gebied, maar je eerst door een enorm kassen gebied. En in Spanje heb je niet van die nette glazen kassen, maar veelal (kapot gewaaid) plastic. Rond Almeria vind je maar liefst 30.000 ha. aan kassen … Watermeloenen, Sla, Avocado’s, Paprika’s, Mango’s, Aubergines, Courgettes, Komkommers, Tomaten, Broccoli … noem maar op. En het is niet verwonderlijk dat veel vrachtwagens die je in Europa op de snelwegen ziet rijden uit Almeria en omgeving komen. Maar goed … dit kassengebied is nou niet echt aanlokkelijk:
Maar dan ineens is het afgelopen en rijd je het Nationale Park in. Even later rijd ik Camping Los Escullos op. Ook hier is de manager niet aanwezig en ook hier had een afspraak maken geen verschil gemaakt. Hij komt pas volgende week terug. En dus neem ik de gegevens op en ga ik weer verder. Volgende camping is Camping Cabo de Gata, weer iets richting Almeria. Op de snelweg had ik nog geen last, maar eenmaal hier in het Nationale Park is het gigantisch gaan waaien. Echt niet normaal.
Ik rijd langs het werkelijk gigantische testcentrum van Michelin (je rijdt echt kilometerslang er langs) wat zelfs op Google Maps (links van 20 min/18km.) goed te zien is:
Kort daarna rijd ik Camping Cabo de Gata op. De eigenaar is aanwezig, maar ik kom niet echt gelegen. Hij vraagt of we later vanmiddag in gesprek kunnen. Prrrrima. Ik mag hier overnachten, krijg een plaats toegewezen, maar mag ook zelf een andere plek uitzoeken. En gek genoeg is er plek zat. Nu werkt het weer ook niet, want inmiddels is de wind bijna omgeslagen in storm en de lucht heeft een hele aparte kleur (Sahara zand hoor ik later).
Als ik de camper te plek heb, ga ik eerst even een broodje eten. Daarna even achter de laptop en tegen 15.30 uur naar de receptie. Het gesprek met de eigenaar is prima, maar het contract krijg ik niet direct getekend. Geduld …. De rest van de middag zit ik achter de laptop en tegen 18.00 uur ga ik met het eten aan de slag. Onder het eten helaas geen TV. Ik durf het niet aan. Het waait echt gigantisch hard en ik heb een vaste schotel op dak (als je een losse hebt kun je m wat uit de wind zetten …) … dus geen keus. Geen Masterchef en geen voetbal vanavond.
Gelukkig is er leuke muziek op de radio en heb ik wel internet. Ik vermaak me dus prima.
Donderdag 23 februari 2017.
Na een onstuimige nacht (van de wind 🙂 ) ga ik eerst even een broodje eten en daarna met het verslag aan de gang. Ook vandaag is het geen mooi weer en dus helaas geen eigengemaakte foto’s van de camping. Eerst even een shotje van het Nationale Park Cabo de Gata – Nijar:
Camping Cabo de Gata ligt aan de rand van dit Nationale Park op zo’n 1,1km. van strand en zee. De camping is goed verzorgd en beschikt over een mooi zwembad:
Over een restaurant, tennisbaan, sport- en speelvelden. En over kampeerplaatsen van 70 / 120 m2. Het geheel ziet er netjes uit:
Even na 9.30 uur maak ik de camper klaar voor vertrek, groet de mensen bij de receptie nog even en koop een brood in de kleine supermarkt op de camping en rijd richting Almeria. Voor vandaag heb ik 3 campings op het programma staan. De 1e ligt net aan de andere kant van Almeria en ik ontkom er niet aan om deels door de stad te rijden. De boulevard ziet er fraai uit, maar meer van de stad krijg ik niet te zien.
Even later rijd ik Camping La Garrofa op. Een eenvoudige kleine camping, maar zeer geliefd omdat de camping echt direct aan zee ligt. Ik heb hier “vroeger” een aantal keren overnacht en het is echt een heerlijke plek. De laatste keer rond 1 maart 2009:
Camping La Garrofa bij Almeria
Camping La Garrofa bij Almeria
Bij de receptie tref ik de eigenaresse en ze herkent me van 8 jaar terug. Het gesprek is prima, maar ze wil het eerst binnen de familie afstemmen. En dus doe ik opnieuw niet direct zaken. En dus op naar de volgende camping … Camping Roquetas. Ook weer gelegen in het groot kassengebied bij de plaats Roquetas de Mar. De route er naar toe is eigenlijk het mooist. Ik rijd direct langs de zee en heb een geweldig uitzicht:
Op Camping Roquetas heb ik opnieuw geluk. Ook hier is de campingdirecteur aanwezig en hij heeft wel even tijd. Ook hier loopt het gesprek prima, maar opnieuw doe ik niet direct zaken. Tja …. goede gesprekken, maar geen direct resultaat. Beeeeeetje jammer. En dus maak ik me op voor een rit van iets meer dan een half uur richting Balerma. In Balerma aangekomen gooi ik de tank nog even vol. Want € 1,109 voor een liter diesel kan ik niet aan me voorbij laten gaan …
Net buiten Balerma direct aan de kust breng ik een bezoek aan de redelijk nieuwe camping Mar Azul. Daar aangekomen word ik vriendelijk ontvangen door de eigenaar. Hij is met een Nederlandse getrouwd en dus gooit er af en toe wat Nederlandse woorden tussendoor. Grappig. Ook hier heb ik een prima gesprek, maar ook nu doe ik niet direct zaken. Hier overnachten is geen probleem en da’s mooi want dan kan ik gelijk de camping even “van binnen” bekijken.
Als ik de camper te plek heb, ga ik eerst weer even eten en zoals je hierboven ziet is het mooi weer. Het zonnetje schijnt volop ! Maar helaas … ik heb het druk en dus zit ik de hele middag achter de laptop. Op de camping hebben ze gratis WIFI, dus dat komt goed uit.
Aan het eind van de middag ga ik met het eten aan de slag en onder het eten wil ik naar Masterchef kijken …. maar helaas, SBS6 doet het weer niet. Na de afwas raak ik met mn Nederlandse overbuurman aan de klets en die geeft aan dat de kop van de schotel iets gedraaid moett worden. Dat weet ik ook wel, maar ik had verwacht dat alle zenders het dan niet meer zouden doen. Later blijkt dat ik zo’n beetje op de grens zat …
Vrijdag 24 februari 2017.
Ondanks dat de camping behoorlijk vol staat, was het ook hier heerlijk rustig vannacht. Als ik terug ben van het sanitairgebouw ga ik even een broodje eten en daarna nog een tijdje achter de laptop. Want de WIFI verbinding hier werkt prima.
Camping Mar Azul bestaat ongeveer 2 jaar en ligt nagenoeg direct aan zee:
Op de foto hierboven was de camping net geopend. Inmiddels zijn de kampeerplaatsen wat meer begroeid en uiteraard zijn de plaatsen in de zomer met doek tegen de zon beschermd. Camping Mar Azul beschikt over prima sanitair en een mooi zwembad:
En ligt dus zoals gezegd direct aan strand en zee:
Echt mooi gelegen en bovendien op loopafstand van het dorpje Balerma. Rond 10.15 uur heb ik de camper klaar voor vertrek, groet de eigenaar nog even en rijd richting snelweg. In Balerma doe ik nog even wat boodschappen (brood € 0,76, grote bloemkool € 1,29 en een kilo wortels € 0,69). Niet echt duur hier 🙂
Even later draai ik weer de A7 op. Een ritje van iets van 50 minuten. Ik kan me eerlijk gezegd deze snelweg niet herinneren en later hoor ik dat die ook nog niet zo heel lang (volledig) klaar is. Eerder reed ik over de N340 en moest ik onderweg nog campings bezoeken in Adra, Castillo de Banos en Castell de Ferro en dan kom je natuurlijk door allerlei leuke dorpjes. Maar het uitzicht vanaf de hoger gelegen snelweg is ook niet verkeerd. Even heb ik het idee dat ik hier zo de zee in rijd:
En kan ik verderop zien dat de snelweg nog redelijk nieuw is:
Weer iets verder overigens blijkt de weg behoorlijk beschadigd. Grondverzakking hoor ik later. Je kunt er nog wel langs, maar de weg is deels afgezet omdat er behoorlijk scheuren in zitten. Tegen 11.30 uur rijd ik Camping Don Cactus op. De receptioniste herkent me (knap hoor … ik ben hier 8 jaar niet geweest) en trommelt gelijk de eigenaar op. Met eigenaar Alvaro kan ik het goed vinden en de ontvangst is hartelijk.
We duiken gelijk het restaurant in en onder het genot van een heerlijk cappuccino hebben we een prima gesprek. Wordt vervolgd 🙂
Ik had hem deze week al gebeld en de deal gemaakt dat ik hier het weekend kon blijven. En ook hier is gratis WIFI … dus helemaal super ! Ik vind een mooi plekje, meld dit bij de receptie en daar wordt gelijk de stroom van 5A naar 10 Ampere gezet. Want ik gebruik behoorlijk wat stroom :-).
Als ik de camper te plek heb en een broodje heb gegeten (was nog warm) ga ik eerst met de schotel aan de slag. En ja hoor …. hier pakt de schotel geen enkele zender meer via Astra 3. En dus zet ik m op Astra 1, klim het dak op en draai de kop iets. Terug beneden in de camper zet ik m weer over op Astra 3 en ja hoor … hij pakt alle zenders. Tevreden kruip ik achter de laptop en ga aan het werk.
Ik heb overigens de luifel uit want het is hier behoorlijk warm (22 graden). Aan het eind van de middag ga ik met het eten aan de slag en kruip met het bord op schoot voor de buis. Maar helaas …. de zenders storen. Niet alleen SBS6 maar ook RTL zenders. En dus kruip ik opnieuw het dak op en bedenk iets slims. Ik laat de TV aan, doe het dakraam boven de TV open, leg de afstandsbediening op het dak, kruip via het bed door het dakraam (dat past nog steeds …) het dak op, draai eerst de kop de verkeerde kant op, draai m terug, hang ondersteboven door het dakraam boven de TV naar de TV te kijken en ja hoor …. ie dut ! Ik probeer een paar zenders, maar volgens mij werkt het !
De rest van de avond heb ik geen last, dus ik hoop dat ik nog een tijdje TV-ontvangst mag houden. Want ik ben al gewaarschuwd dat ik straks in Portugal waarschijnlijk geen Nederlandse zenders meer kan ontvangen. De oorzaak is de Astra 3 die een stuk zwakker is en anders is gepositioneerd dan de Astra 1. Maar gelukkig komt mn vriendin al bij me als ik in Lissabon ben…. Dan hoef ik geen TV meer te kijken ha ha.