Week 2 Noorwegen: Kystriksveien en overtocht naar Lofoten

Periode vrijdag 2 juni – donderdag 8 juni. Deze week rijd ik over de prachtige kustweg Kystriksveien richting Bodo en pak daar de boot naar de eilandengroep Lofoten. Via de Lofoten rijd ik dan naar het noordelijkste puntje van de eilandengroep Vesteralen.

Vrijdag 2 juni 2017.

Nou … de voorspelling is behoorlijk uitgekomen. Toen ik vanmorgen vroeg (ca. 4.30 uur) naar de wc moest, zag ik dat het buiten 2.8 graden was. Ik ben toen gauw weer onder de warme dekens gekropen, maar ook vanochtend is het eh … nog wat frisjes in de camper. Eerst maar even een warme douche. Zo … daar knap je van op !

Terug in de camper heeft het zonnetje de camper ook al wat opgewarmd en hoeft zelfs het kacheltje al niet meer aan. Vanmorgen vertrek ik iets later, want mn planning stem ik zoveel mogelijk af op de boten. Vandaag heb ik 1 overtocht en die gaat het vaakst tussen ruwweg 15.00 en 17.00 uur. En dus ga ik nu eerst met het verslag aan de gang en vervolgens richting Biltema (een soort van kruising tussen Halfords en Gamma) om me kijken of ik het radioprobleem op kan lossen.

Gisteren ben ik er toevallig langs gereden, dus ik weet waar de zaak zit. Een voordeel om dit in Steinkjer te regelen, is dat ik hier straks (over ruwweg 3 weken) weer langs terug kom. Mocht er iets niet werken, of mocht er iets besteld moeten worden … dan is dat wat handiger 🙂

Bij Biltema zijn ze super behulpzaam. De knaap geeft aan dat een DAB antenne met zo’n oude radio niet gaat werken en adviseert me een adapter. Kosten NOK 1.399 = EUR 150. Poeh … dat heb ik dus een extra apparaatje voor het raam en bovendien loopt de voeding via de sigaretten-aansteker. En die heb ik al nodig voor mn navigatiesysteem. Niet echt handig. Een klant adviseert me vervolgens om naar de zaak Mekonomen te gaan. Dat is meer een zaak zoals Automat en meer gespecialiseerd.  

Ik krijg uitleg waar ik die kan vinden en ook daar word ik vriendelijk te woord gestaan. Ook deze knaap geeft aan dat een DAB antenne niet gaat werken en dat een DAB adapter NOK 900 kost. Da’s in ieder geval al een stuk goedkoper. Maar eigenlijk is zijn advies: koop een nieuwe radio die geschikt is om het digitale (dus DAB) signaal te ontvangen. Die radio (ook Kenwood … wat ik nu heb) kost NOK 1.599, maar hij kan m aanbieden voor NOK 1.395. En hij wil m ook wel even installeren. Nou ja zeg …

Omdat mn radio en mn cd-speler al wat kuren had, besluit ik het maar direct te regelen en aan het eind van de ochtend werkt alles. Superrrr ! Mocht je tegen hetzelfde probleem aanlopen, kijk dan even op www.mekonomen.no. Mocht je naar de Mekonomen zaak in Steinkjer gaan, vraag dan naar Arve Saltvik, want die heeft er verstand van ha ha.

Ik had aan het eind van de ochtend afgesproken in Namsos, maar het is nu al 11.30 uur … dat ga ik dus niet halen. Maar als ik de beheerder van PlusCamp Namsos bel, krijg ik te horen dat hij er tot 15.00 uur is. Ohhh. En dus even gauw een broodje eten en daarna weer de E6 op. Iets boven Steinkjer pak ik de “RV17” oftewel de Kystriksveien.

De Kystriksveien is 650km. lang en loopt van Steinkjer naar Bodo. De route loopt over eilanden (totaal ga je 6x met de boot) en langs prachtige fjorden. Onderweg zijn er voldoende overnachtingsmogelijkheden, maar vanwege de vele overtochten is een goede planning wel aan te raden. Zeker in het weekend en buiten het hoogseizoen als de veerboten minder vaak varen.

Het 1e stuk tot aan Namsos is mooi, maar nog niet echt spectaculair. Door de strakblauwe lucht is het uitzicht er echter niet minder om:

Rond 12.45 uur meld ik bij de receptie van PlusCamp Namsos en ik kan gelijk met de nieuwe beheerder in gesprek. Die is net begonnen, dus ik heb even wat toe te lichten … maar als ik na 45 minuten weer verder ga, heb ik er wel een goed gevoel bij. Ik draai weer de “17” op en tot aan de ferry van Holm naar Vennesund is het nu bijna nog 2,5 uur rijden. Onderweg heb ik nog 1 klant (van Mol Travel), maar of ik daar nog zin/tijd in/voor heb … dat zien we straks wel.

Onderweg begint het landschap wat te veranderen en gaat het meer en meer de hoogte in. En omdat het nog vroeg in het seizoen is, ligt er op de toppen van de bergen nog sneeuw:

Je zal toch zo wonen –>

De rit verloopt voorspoedig en inmiddels ben ik de afslag naar Bogen (bij Bindalseidet) al voorbij. Zoals gezegd …. ik twijfelde al …. en bij de afslag kreeg ik een duidelijk signaal: precies bij de kruising zijn ze aan het asfalteren en ik moest behoorlijk lang wachten. Afslaan betekent straks zeer waarschijnlijk weer lang wachten … en ik ben al behoorlijk laat. En dus rijd ik door. En het uitzicht …. dat wordt steeds mooier:

Even voor 16.10 uur rijd ik de “haven” (eigenlijk is het gewoon het einde van de weg) van Holm binnen. En da’s mooi, want de volgende veerboot gaat om 16.20 uur. Het is niet druk en als ik NOK 125 = EUR 13 heb afgetikt brengen ze me naar de overkant. TIP: schaf een “kundekort” (klantenkaart) aan voor de ferries. Ik heb zelf 2 jaar geleden een kundekort van Fjord1 gekocht. Kosten NOK 100 en je moet er een tegoed op plaatsen. Als je veel overtochten maakt, of vaker in Noorwegen komt is dat zeker interessant. Helemaal om dat nu (je krijgt meer kronen voor je euro dan iets van 2 maanden terug) te doen. En !! je krijgt maar liefst 50% korting !! De kosten van de overtocht worden afgeschreven van het tegoed op de card.

Aan de andere kant van het fjord rol ik de boot af en hopla … zo de camping op. Ik meld me uiteraard wel even bij de receptie, maar weet eigenlijk al dat de eigenaar er niet is. Die komt later vanavond en ik word gebeld als hij is gearriveerd. Nou … ik heb de camper nog niet staan of ik word al gebeld. Maar goed, da’s ook wel weer fijn. Hoef ik niet de hele avond te wachten.

Ik loop richting receptie en inderdaad is de eigenaar gearriveerd. Want dat weet je met hem nooit 🙂 Het gesprek is – zoals verwacht – chaotisch, maar het resultaat is zoals ik had gehoopt. Tijdens het gesprek vraagt hij nog of ik koffie wel. Voordat ik kan antwoorden gaat z’n telefoon en loopt ie weg. Als ie terugkomt heeft ie 2x koffie en 2x een grote wafel met room en jam bij zich. Aparte kerel ha ha.

Als alles is afgerond loop ik weer terug richting camper en ga eerst even wat foto’s maken van mn plekkie hier. Ik sta dus direct aan zee:

De camper (Duitsers) voor mij kom ik op de volgende camping trouwens weer tegen. Vennesund Camping is een eenvoudige camping met een goed restaurant er bij. Maar de ligging … die is echt helemaal super. De veerboot – waar ik zo straks mee aangekomen ben – komt vlak langs de camping en in de verte komt ie er al weer aan:

De rorbuer (soort van hytter op palen 🙂 ) welke je in het midden ziet, staan bij Mol Travel op de site. Voor meer informatie klik maar even op 1 van de 2 foto’s hierboven. Zo … nu eerst eten koken. Daarna onder het eten even tv kijken (het kan nu nog …), afwassen, nog een tijdje achter de laptop en me voorbereiden op morgen. Want dan gaat de reis weer verder over de Kystriksveien.

Zaterdag 3 juni 2017.

Vanmorgen ga ik eerst een tijdje met mn verslag aan de gang en ga daarna wat telefoontjes plegen. Want ik heb voor vandaag 2 campings op het programma staan. Dat lijkt een makkie, maar ik moet ook nog 2x met de boot … En bovendien krijg ik de eigenaar van de 1e camping niet te pakken. Na een paar keer proberen krijg ik de campingmanager te spreken en die geeft aan dat de eigenaar er 12.00 uur is. En dus vertrek ik rond 10.30 uur. Ook nu rijd ik weer direct langs het water:

En een uurtje later rijd ik Bronnoysund binnen. Wel een aardig plaatsje trouwens. Met een mooie kerk:

En een lekker bruggie (behoorlijk steil trouwens !):

Maar van Bronnoysund richting de camping is het dan nog wel een stukkie. Onderweg kom ik allemaal oldtimers (waaronder behoorlijk wat mooie Mustangs) tegen, maar het weggetje is zo smal dat ik geen foto’s kan maken. Bij Torghatten Camping aangekomen, blijkt er niemand aanwezig. Shit … dan toch maar weer bellen. Ik krijg nu de eigenaar zelf te pakken en die geeft aan dat hij er vandaag niet kan zijn. Dinsdag pas weer … Tja, het is natuurlijk wel Pinksteren en de eigenaar is normaal gesproken ook al druk. Als ik dit had geweten ….

Er zit nu niets anders op dan te wachten. De volgende veerboot (bij Horn) gaat regelmatig, maar de veerboot daarna gaat pas om 16.25 uur. Het heeft dan dus ook geen zin om eerder te vertrekken. En dus parkeer ik de camper op de camping, maak nog even wat foto’s van deze mooie camping:

Ga even eten en daarna achter de laptop aan het werk. Torghatten Camping ligt trouwens aan de voet van de berg Torghatten … “de berg met het gat erin”:

Voor het verhaal en “het gat van dichtbij” kijk maar even in mn verslag van 24 juni 2008: LINK NAAR TORGHATTEN. 

Tegen 14.30 uur rijd ik weer richting Bronnoysund. Onderweg kom ik weer de oldtimers tegen en op een iets breder stuk kan ik nog net een shotje maken van deze mooie Ford Mustang:

Even later draai ik weer de “17” op en rijd verder noordwaarts richting Horn. De veerboot vertrekt om 15.45 uur. Ik ben mooi op tijd, maar het gaat me meer om de volgende veerboot. Die vertrekt om 16.25 uur en als ik die niet haal, moet ik 3 uur !! wachten. En dus sta ik liever bij Horn al wat vooraan. Dat lukt zonder problemen, maar naast me (naar het eiland Vega) staan me toch een rits auto’s, campers en caravans. Wat blijkt … de veerboot naar Vega is stuk. De mensen in de 2 rijen naast me staan er al 3 uur !!

Even later krijgen ze te horen dat het nog wel 2 uurtjes kan duren. Lekker dan ! “Mijn” veerboot heeft gelukkig geen technische problemen en als ik even later op het dek van de veerboot sta, zie ik boosdoener liggen:

Ik sta trouwens mooi vooraan op de veerboot:

Maar goed, dat zegt nog niets …. in de volgende haven (Forvik) kunnen van een eerdere veerboot misschien al wel te veel auto’s staan. Tijdens de overtocht heb ik een heerlijk uitzicht en zoals je ziet is het nog steeds prachtig mooi weer:

Overtocht kost me trouwens NOK 116 = EUR 12. Normaal gesproken (zonder kundekort) dus EUR 24 … Aan de overkant aangekomen is het 20 minuten rijden. Voor de duidelijkheid: de boot vertrekt om 15.45 uur, doet er 20 minuten over, daarna 20 minuten rijden en de volgende veerboot vertrekt om 16.25 uur. Onderweg stoppen voor een foto …. en je kunt het wel shaken :-). En dus maak ik deze foto (rijdend) … meestal op de gok 🙂

Als ik de “haven” van Forvik binnen rijd, zie ik tot mn schrik dat er behoorlijk wat auto’s staan … en de boot lijkt al behoorlijk vol:

Ik red het tot vlak voor de boot en dan word ik tegen gehouden. De knaap naast de camper is in discussie met de bemanning van de veerboot. Ik kan wat Noors verstaan en begrijp dat er nog 2 auto’s op kunnen. Eh .. dan kan ik er toch ook wel op 🙂 ? Dus ik vraag m of ik op kan rijden en rijd iets naar voren … hij wenkt … ga maar. Poeh ! Dat scheelt me 3 uur .. .want de volgende boot gaat pas 19.30 uur. Dus …

Op de boot past het echt nog net:

Want er moeten ook nog een paar auto’s “omgekeerd” op:

Mn camper staat trouwens hier links op de foto. Deze veerboot doet op “bestelling” nog een paar kleine haventjes aan en de auto’s die omgekeerd staan, moeten er onderweg nog af. In de haven van Forvik blijven helaas een paar auto’s achter:

maar de meeste (van de vorige overtocht) zijn nog onderweg naar de haven. De overtocht van Forvik naar Tjotta duurt ruim een uur, maar is dus afhankelijk hoeveel haventjes er onderweg nog aangedaan moet worden. Overtocht kost me NOK 213 = EUR 22,50. Normaal gesproken dus € 45 en daarmee maakt het ook dat veel een ritje over de Kystriksveien een duur grapje is. En voor een auto + caravan nog iets meer.

Maar geloof me …. dat is het echt meer dan waard. Probeer wel “een beetje mooi weer te plannen”. Datzelfde geldt ook voor de Lofoten. Want als het regent is het lang zo mooi niet. Want dit is toch super of niet dan:

Mocht je denken “wat een foto’s” … nou, ik heb er iets van 70 genomen in 2 dagen. Ik moet echt heel selectief zijn 🙂 . De overtocht duurt uiteindelijk bijna 1,5 uur en tegen 18.30 uur rijden we weer op het vasteland. Mn eindbestemming (Offersoy Camping) ligt iets verderop, maar ik moet nog even deze foto plaatsen (vanwege de prachtige kleuren …)

En even voor 19.00 uur rijd ik de camping op. De Poolse knaap Martin die het hier min of meer regelt herkent me en verwelkomt me vriendelijk. Hij geeft aan dat hij de eigenaar zal inseinen en dat ik maar een plekje moet zoeken. Ik vind gelukkig (want het WIFI signaal is niet overal te ontvangen) een plekje vlakbij de receptie en het uitzicht … tja, kijk zelf maar:

Je kunt ook direct aan het water staan, of op dit eilandje gaan staan … echt prachtig:

Als je meer informatie over deze camping wilt, klik dan op 1 van de foto’s hierboven. 

Na het eten (toch maar even vlug pannenkoeken gebakken …) maak ik even een rondje over de camping en kom Martin nog weer tegen. Hij geeft aan dat hij de eigenaar gesproken heeft en dat die vanavond in ieder geval niet komt. En dus kruip ik even achter de laptop, maar de verbinding hier is eh .. niet echt snel. Ik had nog even in gedachten om hier misschien nog een nacht extra te blijven, maar dat heeft zo niet veel zin.

De TV-verbinding (Astra 3) houdt het hier overigens ook voor gezien. Hij lijkt m bijna te pakken, maar bij Astra 3 hoeft er maar iets “voor te zitten” en hij pakt het signaal niet. En de schotel staat hier bijna voor over. Dan staat/ligt er al gauw een boom of berg in de weg 🙂

Zondag 4 juni 2017.

Had ik gisteren al flink wat foto’s gemaakt en geplaatst, vandaag worden het er waarschijnlijk nog meer. Want het weer lijkt opnieuw super en naar mening is het stuk tussen Nesna en Kilboghamn het meest spectaculaire stuk van de Kystriksveien.

Omdat ik vandaag een redelijk strak schema heb, loop ik voor vertrek nog even naar Martin om hem de papieren te geven en maak daarna de camper klaar voor vertrek. Dit is mn spoorboekje van vandaag:

1. van Offersoy Camping naar Levang rijden, duur ca. 1 uur en 15 minuten.
2. 11.10 uur, overtocht Levang – Nesna, duur ca. 20 minuten.
3. van Nesna naar Kilboghamn rijden, duur ca. 1,5 uur.
4. 14.00 uur, overtocht Kilboghamn – Jektvik, duur ca. 1 uur.
5. van Jektvik naar Agskardet rijden, duur ca. 35 minuten.
6. 15.50 uur, overtocht Agskardet – Foroy, duur 10 minuten.

De laatste overtocht is niet zo’n probleem, die gaat regelmatig. Maar bij de 2e overtocht wil ik wel op tijd zijn, anders moet ik waarschijnlijk zo’n 3 uur wachten. En dus rijd ik rond 9.40 uur van de camping. Zoals gezegd … het weer is weer super en het uitzicht prachtig:

Als ik Sandnessjoen voorbij daal ik af (8% dalingspercentage) naar de enorme brug over het fjord:

En rijd verder naar het haventje van Levang. Ik ben de eerste ….

Eerst maar even een bakkie koffie maken. Inmiddels groeit de rij achter mij gestaag, maar echt druk is het nog niet. Even later rijden we de boot op. Op deze ferry (andere rederij) MOET je uit de auto en dus zit ik even later in het zonnetje op het dek. Daar komt de knaap ook langs voor de betaling. Dit keer NOK 142 = EUR 15. Het uitzicht vanaf het dek is superrr:

En even later komt het haventje van Nesna al in zicht:

We moeten nog even afwachten op een andere veerboot en daarna ga ik weer richting camper. Zoals gezegd het gedeelte tussen Nesna en Kilboghamn vind ik het mooist. Eerst rijd je nog vlak langs het water:

Maar vervolgens gaat het flink de hoogte in:

Aan de andere kant van het fjord gaat het weer richting de zee (je rijdt eigenlijk om het fjord heen):

En omdat ik het zoooooo mooi vind, nog eentje iets dichterbij:

Het uitzicht blijft onverminderd geweldig !! 

Dat komt natuurlijk ook door het mooie weer. Want toen ik hier 2 jaar geleden langs reed, was het slecht weer en dan heb je nauwelijks zicht. Je zal toch onderaan zo’n bult wonen … :

Iets verderop wordt de weg wat smaller … behoorlijk smal eigenlijk:

En daarom zijn ze hier een nieuwe tunnel aan het aanleggen en wordt de weg verbreed. En moet je deze knaap zien:

Zie je m ? Hij is met een graafmachine bezig bovenop een stuk rots en de rotsen zo’n beetje onder hem aan het weghalen. D’r staat een mannetje bij om het in de gaten te houden en dat lijkt me geen overbodige luxe. Brrr …. ik heb geen hoogtevrees, maar dit gaat me toch wat te ver 🙂 Ik daal weer af:

en rond 13.10 uur rijd ik de haven van Kilboghamn binnen. Oei … daar staan al behoorlijk wat auto’s:

Het lijkt zo nog wel wat mee te vallen, maar de auto’s staan langs het water tot vlak voor de veerboot. Maar het gaat net (weer) goed. Poeh … dat scheelde niet veel. Ook hier mag je niet in de auto blijven zitten en dus geniet ik even later weer op het dek van het uitzicht:

Deze overtocht kost me NOK 239 = EUR 25. En opnieuw denk ik –> wat heb ik al een geld bespaard met die Kundenkort. Want anders had ik gewoon bij elke overtocht het dubbele moeten betalen. Benieuwd hoe het straks met de (dure) overtocht naar de Lofoten gaat. De overtocht naar Jektvik duurt al met iets meer dan een uur. Met name doordat de boot weer een aantal kleine haventjes aan doet.

Om 15.15 uur rijd ik van de boot en tot aan Agskardet is het iets van 35 minuten rijden. En de veerboot naar Foroy gaat om 15.50 uur. Daar zit dus echt totaal geen speling in. Maar goed, die overtocht duurt maar 10 minuten en de boot vaart regelmatig heen en weer. In ieder geval kan ik ook die veerboot net halen (kosten NOK 99 = EUR 10 en even na 16.00 uur meld ik bij de receptie van Furoy Camping. 

Daar blijken de eigenaren niet aanwezig, maar de dochter geeft aan dat ze later vanavond komen en ik morgenvroeg wel met ze in gesprek kan. En dus ga ik op zoek naar een plekje. Poeh .. het is behoorlijk druk. Maar goed … het is natuurlijk Pinksterweekend. Bovendien is dit een goed verzorgde camping en de ligging is ook super:

Direct aan het fjord en met zicht op besneeuwde bergtoppen aan de overkant:

En met een flink aantal hytter. Afgelopen winter zijn er een aantal nieuwe hytter geplaatst. Ziet er fraai uit:

Wil je meer informatie over Furoy Camping, klik dan op 1 van bovenstaande foto’s.

Terug in de camper kruip ik eerst nog even achter de laptop en ga daarna met het eten aan de slag. Daarna doe ik een poging (tegen beter weten in) om ontvangst via Astra 3 te krijgen, maar helaas. De komende tijd zal ik toch via Astra 1 moeten kijken. Dat betekent veel (te veel) Duitse zenders en BVN … dus….

Maandag 5 juni 2017.

Vannacht heb ik weer heerlijk geslapen. De wekker gaat al weer op tijd, want ik kwam de eigenaar gisteravond nog tegen en we hebben vanmorgen om 9.00 uur afgesproken. En dus ga ik na mn ontbijtje richting receptie. Het gesprek met eigenaar Trygve is prima, maar veel verder dan het verlengen van het bestaande contract kom ik niet.

Terug bij de camper twijfel ik wat ik zal doen. Het is inmiddels wat gaan regenen en het lijkt erop dat naarmate ik noordelijker ga, het weer nog wel goed is. De afgelopen dagen heb ik gemerkt dat ik zo’n beetje voor het slechte weer uit rijd. Twijfel omdat ik eigenlijk eerst wel weer een stuk verslag wil doen. Ik kies er toch voor om te vertrekken …..

Maar helaas … het mooie weer is ff op. En dat is ook gelijk terug te zien in de foto’s. Je kunt de sneeuw bovenop de bergen nog net zien:

En even verder lijkt het wat op te knappen:

Eindbestemming voor vandaag is PlusCamp Saltstraumen, op ongeveer 2 uur rijden. Onderweg kom ik door een flink aantal tunnels. In het begin na Halsa eerst eentje van 8km. en vervolgens nog 1 van 3km. en 1 van 2km. en later rijd ik door een tunnel welke (volgens mn navigatiesysteem) onder een meer doorloopt. En ik weet niet hoor … maar als je dan in zo’n tunnel over een nat wegdek heen rijdt omdat het in de tunnel lekt … denk ik van … oh jee … het meer is lek 🙂

Maar het gaat allemaal weer goed. Niet met mn navigatie-systeem overigens, want op het beeldscherm is bijna niets meer te zien. Geen idee wat er is, straks op de camping maar even kijken. Gelukkig weet ik de weg en even later rijd ik over de Saltstraumen brug en zie ik in de verte de camping al liggen:

Ik meld me bij de receptie van PlusCamp Saltstraumen, maar eigenaar Geir is nog niet aanwezig. En dus maak ik eerst even gebruik van de camperserviceplaats en ga daarna op zoek naar een plekje. Het is nog vroeg (12.30 uur), dus dat is geen probleem. Over enkele weken zal dat wel anders zijn. Dus wil je hier overnachten, zorg dan dat je er aan het begin van de middag bent.

Als ik de camper te plek heb, ga ik eerst even een broodje eten en komt Geir even langs om te vragen of we om 14.00 uur in gesprek kunnen. Tuurlijk. Even na 14.00 uur meld ik me weer in de receptie en moet even wachten. Dan zie ik ineens de luchtfoto van de camping weer hangen. Twee jaar geleden zag ik die ook hangen in de (oude) receptie en heel toevallig staat mijn camper daarop. Het is misschien niet helemaal duidelijk te zien, maar mn camper staat iets rechts van het midden. Toch wel heel erg toevallig. Kom hier 1x in de 2 jaar 1 dag en uitgerekend die dag gaan ze foto’s schieten vanuit de helikopter.

Zo stonden we (Hennie was in 2013 bij me) toen dus:

Even later is Geir gearriveerd en maken we eerst samen een rondje over de camping. Want er is nogal wat veranderd de laatste tijd. Nieuwe receptie, nieuw duikcentrum, nieuw sanitair, aanvullend sanitair wat nog in aanbouw is, nieuwe keuken, nieuwe visafwerkplaats (met vriezers), etc.

Het gesprek is prima en tevreden loop ik weer terug richting de camper. Tijdens de wandeling twijfel ik wat ik zal doen. Want ik zit met het volgende: het is nog geen hoogseizoen en dus gaan de veerboten naar de Lofoten (Bodo-Moskenes) maar 2x per dag. Morgen gaat ie om 00.15 uur en om 16.00 uur. Nu moet je weten dat het de komende week heel mooi weer wordt. En dus is het de verwachting dat het morgenmiddag ontzettend druk is. Reserveren is een kostbare aangelegenheid en dus denk ik dat ik de boot van 00.15 uur neem. Dan ben ik om 3.30 uur in Moskenes.

Maar het wordt toch nog anders. Van Geir heb ik het contact gekregen van Moskenes Camping, met de opmerking dat ik daar maar s moet gaan kijken. Ik ken Moskenes Camping van heel lang geleden, maar het schijnt flink opgeknapt te zijn. En dus bel ik de eigenaar voor een afspraak. Hij vraagt hoe laat ik kom en dan blijkt dat er vanavond om 21.00 uur nog een boot gaat. Want het is 2e Pinksterdag vandaag (helemaal vergeten) en dus geldt de zondagsregeling.

En dus ga ik me eerst hier nog even douchen, maak de camper klaar voor vertrek en rijd richting Bodo, ongeveer 30 minuten rijden. Als je op tijd staat, zorg dan dat je iets eerder van “huis” gaat …. want het is me toch een puinhoop in Bodo. Als het druk is, gaat dat zeker behoorlijk wat extra tijd kosten. Het is nu niet druk en tegen 18.00 uur rijd ik de haven binnen. Oh shit …. wat een rij:

Geir had me verteld dat als je in de 1e 3 rijen staat, dat het dan normaal gesproken geen probleem is om de boot op te rijden. Maar dit is ook afhankelijk hoeveel er in de “gereserveerde rijen” staan. Als ik het terrein op draai, blijken de eerste 2 rijen al vol te zijn en sta ik halverwege de 3e rij. Tja … afwachten.

Ik ga eerst even eten koken en bedenk me ondertussen dat de dag wel wat anders is verlopen dan ik verwacht had. Nog vergeten te vertellen: 1 van de redenen om vanavond al te vertrekken was ook omdat er op de camping problemen met de WIFI verbinding waren. Anders had ik daar misschien nog een dag aan vast geplakt. 

Na het eten ga ik nog even afwassen en zet ik nog een bak koffie. En ja hoor … zit ik net aan de koffie, begint het ineens te rijden. Even na 20.00 uur al he !! De “ticket-knaap” is trouwens al langs geweest en vraag me niet hoe het kan maar ik hoefde maar NOK 380 = EUR 40 te betalen. Twee jaar geleden betaalde ik iets van € 200. Dat is nu iets goedkoper vanwege de gewijzigde koers van de Noorse kroon/Euro. En misschien komt het omdat het nog geen hoogseizoen is ? In ieder geval levert mn Kundenkort ook hier 50% korting op. Superrrrr.

De eerste twee rijen zijn inmiddels de boot opgereden. De personenauto’s worden via een luik naar een lager dek gereden. Daar is nog plek zat. Maar het vrachtwagen/caravan/camperdek is al behoorlijk vol. Uiteindelijk past het en ik schat dat er nog iets van 7 campers meegekund hadden. Hield niet echt over dus. Ik loop richting het “verblijfsdek” waar je heerlijk kunt zitten en ga even wat lezen.

Buiten is het donker, het regent en het waait … niet echt verleidelijk om naar buiten te gaan. Dan ineens om 23.30 uur komt het zonnetje er door. Heeeel apart. Iedereen schrikt wakker en staat op om een foto te maken. Mooi gezicht 🙂

Iets na 00.00 uur gaan de luiken op en rijd ik richting Moskenes Camping (direct bij de haven). Maar ik ben niet de enige. Van de ca. 30 campers rijdt bijna de helft de camping op. En wat denk je … slagboom ervoor. Voor de slagboom is een parkeerplaats waar 4 campers kunnen staan. De rest staat dus in een rij voor de slagboom. Tja … en nu ? Terug kan niet. Het pad is net zo breed als de camper. Aan de kant kan ook niet meer. 

Dan ineens schuift iemand (van de camping ?) wat pionnen aan de kant en ga ik op zoek naar een plekje. Het is nog licht en even later lig ik al op 1 oor. En ben ik ineens al op de Lofoten 🙂

Dinsdag 6 juni 2017.

Deze keer heb ik de wekker maar s een keertje niet gezet. En dus schrik ik om 8.30 uur wakker. Van het voorspelde mooie weer is nog niets van te zien. Het waait flink en het regent af en toe. Na het ontbijt even bellen met mn vriendin en daarna ga ik richting receptie. Eigenaar Kjell blijkt een super aardige vent en hij vertelt me dat er de laatste jaren heel veel veranderd is op de camping.

Extra plaatsen, nieuwe hytter, een extra sanitairgebouw, etc. Ook de aanloop vanaf de ferry (zoals afgelopen nacht …) komt ter sprake en hij geeft aan hij een speciale gedeelte wil maken voor mensen die of laat in de avond of ’s nachts aankomen. Als het gesprek richting het maken van promotie gaat, begint ie te lachen. Hij geeft aan dat hij over een week tot ruwweg midden augustus elke avond voor aan de weg een groot bord plaatst dat de camping vol is. En zolang hij niet nog meer plaatsen krijgt, heeft ie geen echt geen promotie nodig.

Maar goed. Even ter info voor de volgens van deze blog: als je op Moskenes Camping wilt overnachten en je komt aan met de ferry vanaf Bodo, bel dan de camping van te voren op om een plaatsje te reserveren. Je krijgt dan ook gelijk een code voor de slagboom en het sanitair. Om je even een indruk te geven, dit is de entree:

En als je geluk hebt, kun je zo staan… .direct aan zee:

Of anders zo:

Voor tenten zijn er mooie grasveldjes. Wil je meer info, klik dan even op 1 van bovenstaande foto’s.

Ik heb met Kjell afgesproken dat ik hier nog even blijf om met mn werk bezig te gaan. Want ik ben nu voor op schema en moet nodig wat dingetjes printen. Terug in de camper zet ik m even wat beter neer, zet een bak koffie en ga aan het werk. Daarna even een broodje eten en aan het begin van de middag ga ik er vandoor. Ik weet nog niet precies waar ik vanmiddag terecht kom cq overnacht …

Even later draai ik de E10 op. Dat klinkt heel wat en de weg is op sommige stukken inderdaad vrij breed, maar soms is het ook niet breder dan een fietspad. Het weer lijkt trouwens wat op te knappen, al waait het nog wel steeds hard. Deze vrouw moet zich goed aan de reling vasthouden:

Bij het plaatsje Reine heb je een geweldig uitzicht:

en gelukkig hebben ze de smalle weggetjes en bruggen ook her en der intact gehouden:

De kustweg is werkelijk schitterend:

Maar even verder loopt de weg langs de westkust van de Lofoten en daar ziet het er heel anders uit. Mooie stranden aflopend in prachtig blauw water (foto’s volgens later). Ik ben bijna bij mn 1e klant van vandaag en kom onderweg de grote “droogrekken” tegen voor het drogen van de stokvis:

Even later krijg ik Ramberg in het vizier:

Eerlijk gezegd hoop ik dat de eigenaresse niet direct tijd heeft en dat ik er wel moet overnachten 🙂 Want het is toch zo’n mooie plek …. Even later is mn wens in vervulling. De eigenaresse is druk en vraagt of we over een uurtje in gesprek kunnen. Nou vooruit dan maar ….

Ik had eigenlijk gepland om verder te gaan omdat ik de eigenaar op de volgende camping steeds misloop, maar misschien moet ik dat gewoon een daggie uitstellen. Normaal gesproken kom ik hier ca. 2 weken later en dan is het steeds behoorlijk vol. Maar dit keer zijn er nog mooie plekjes vrij en dus ik voor een superplek en sta ik even later zo:

Echt niet normaal …. zooooooo mooi !!

En eigenlijk ben ik heel blij dat ik hier blijf, want ik herinner me nu ook weer dat het hier 2 jaar geleden superslecht weer was. Op de camping zijn ook een paar hytter te huur en de meest linkse:

zou ik eigenlijk wel een keertje willen huren. Want het Noorderlicht staat hoog op ons verlanglijstje en later in het gesprek met de eigenaresse hoorde ik dat dit echt een prima locatie is om het Noorderlicht te aanschouwen. Nog een paar foto’s … omdat het zo mooi is:

daarna even een broodje eten, mn mail checken en vervolgens naar de receptie. Het gesprek met de eigenaresse is prima en de bestaande contracten worden verlengd. Tevreden loop ik terug richting mn camper en met de nodige tegenzin hijs ik me weer achter de laptop. Maar het is natuurlijk niet zo vreemd dat mn aandacht steeds wat verloren gaat door het prachtige uitzicht.

Overigens … ik sta op plek 1. In Noorwegen is het niet echt gebruikelijk om met plaatsnummers te werken, maar omdat het hier in de zomer zo druk is, moet je toch enige structuur aanbrengen. Ik weet niet of het mogelijk is, maar mocht je deze camping willen bezoeken dan zou je misschien wel van te voren nr. 1 kunnen reserveren 🙂 Je kunt het altijd proberen …

De rest van de avond ben ik achter de laptop aan het werk. Het weer wordt steeds beter en ook de voorspellingen zijn prima. In ieder geval voor de komende dagen. Rond 18.00 uur ga ik met het eten aan de slag. Voor vandaag aardappels, schnitzel en boontjes. Achter mn camper staat een picnictafel en dus eet ik dit keer even buiten. De wind is gelukkig weer wat gaan liggen en dus blijven de boontjes mooi op hun plek liggen 🙂

Daarna even afwassen en nog een tijdje met mn verslag bezig. Om half 10 ga ik met Hennie een strandwandeling maken…. via de telefoon wel te verstaan. TV werkt hier niet (berg…) en dus zit ik tot laat in de avond achter de laptop en kruip daarna onder de wol. Al is dat niet echt nodig …. want het zonnetje schijnt nog volop en het koelt niet echt af in de camper.

Woensdag 7 juni 2017.

Als de wekker gaat om half 8 en ik even later de deur van de camper open doe om naar het sanitairgebouw te lopen, word ik bijna gelanceerd. Ja ja .. ik weet het, je kunt het bijna niet voorstellen met zo’n ranke lichaamsbouw als dat van mij, maar het waait echt loeihard. In schaatshouding loop ik richting het sanitairgebouw (eenvoudig maar netjes) en even later zit ik fris en fruitig aan het ontbijt in de camper.

Buiten een beschuitje met hagelslag eten resulteert binnen een paar seconden in een beschuitje zonder …. en dus blijf ik dit keer maar even binnen. Opnieuw zit ik me te vergapen aan het prachtige uitzicht. De foto hieronder heb ik gisteravond laat gemaakt:

Deze 2 foto’s vanmorgen nog … en dan is het klaar hoor 🙂

De rest van de morgen ben ik achter de laptop aan het werk. Ik heb de eigenaresse inmiddels nog weer gesproken en ze vond het prima dat ik wat later vertrok. En dus rijd ik pas om 14.00 uur van de plek en zelfs dan heb ik er nog moeite mee om deze geweldige plek achter me te laten. Wil je trouwens meer informatie over Ramberg Gjestegard, klik dan even op 1 van de foto’s hierboven.

Eindbestemming voor vandaag ? Ik zou het niet weten. Eerstvolgende klant (Brustranda Camping iets voorbij Leknes) ligt op zo’n 45 minuten rijden. De route richting Leknes is zeer fraai, met prachtige stranden:

besneeuwde bergtoppen:

en prachtig helder blauw water:

en het weer is nog steeds super. En het lijkt erop dat het nog even zo blijft. Ik hoop in ieder geval ook nog op de Vesteralen zulk weer te mogen hebben. Voor mijn gevoel is eind mei – begin juni sowieso de beste tijd om naar de Lofoten en Vesteralen te gaan. Het is dan nog niet zo extreem druk en volgens de campingeigenaren is het in deze periode vaak mooi weer. Maar ja … je moet ook een beetje geluk hebben.

Dat hebben de mensen op dit cruiseschip in ieder geval ook:

Weer eentje met de gele schoorsteen met de grote C … dus van de Costa groep uit Italie. Die kom ik in Noorwegen regelmatig tegen. Ik kan niet zien welk schip het is, maar het blijft een prachtig gezicht …. als je bij de afslag bij Leknes aankomt, zie je ineens boven de huizen een grote schoorsteen. Ik ben het inmiddels gewend, want ze liggen altijd hier in de baai.

Ik moest zonet trouwens even geduld hebben. Vlak voor een tunnel werd het verkeer tegengehouden en de knaap vertelde dat we over ongeveer 10 minuten door een “ledebil” werden opgepikt. Deze “ledebil” oftewel een soort van “leidsauto” moet je volgen door de tunnel. Waarschijnlijk omdat er asfalteringswerkzaamheden zijn. Deze auto voorkomt dan dat je op het net geasfalteerde stuk gaat rijden en zorgt er bovendien voor dat je ter hoogte van de werkzaamheden niet de hard rijdt.

Bij Leknes neem ik de route langs de oostzijde van het eiland. Deze weg is wat smaller dan de E10 en ik moet een paar keer de berm in om een “sight-seeing bus met cruiseschip-passagiers” wat ruimte te geven. Ik hoop toch niet dat ze allemaal zo’n bustripje geboekt hebben, want er gaan denk ik iets van 50 mensen in een bus en er zitten al gauw iets van 2.500 passagiers op zo’n cruiseschip ….

Even verder rijd ik Brustranda Camping op. Bij de receptie is niemand te bekennen en dus pleeg ik even een telefoontje. En ik heb geluk. Ik krijg de eigenaar direct te pakken en die geeft aan dat hij onderweg is naar de camping. Yezzz. De laatste keer dat ik hier was (2015), was hij niet te bereiken en ik moet m dit keer echt even spreken. 

Het gesprek is prima en even later is alles geregeld. Tevreden draai ik weer de weg en vervolg mn route richting Kabelvag, zeer waarschijnlijk mn eindbestemming voor vandaag. Het uitzicht – nu over zee – is onverminderd mooi, met af en toe een klein strandje in een baai:

Aan de overkant zie ik het eiland Austvagoya, waar o.a. Kabelvag en Svolvaer liggen:

En even later draai ik weer de E10 op, ga de brug over:

en rijd verder richting Kabelvag. Op Sandvika Fjord & Sjohuscamping aangekomen blijkt mn contactpersoon niet aanwezig. Ik had m zo straks al gebeld, maar ik kreeg m niet te pakken. De knaap bij de receptie is echter zeer behulpzaam en even later heb ik Markus mn cp aan de telefoon. Hij geeft aan dat hij vandaag niet kan komen, of we morgenvroeg om 11.00 uur in gesprek kunnen. Prrrrima.

En dus zoek ik een plekje op deze redelijk grote camping en zowel mn schotel als WIFI werkt. En dus ga ik eerst even mn mail checken, uiteraard met een bakkie koffie erbij. Daarna maak ik even een rondje over de camping, foto’s volgen morgen. Rond 18.00 uur ga ik met het eten aan de slag, onder het eten even TV kijken (ik rijd alleen maar verder van huis, dus nog steeds geen Nederlandse TV), afwassen en nog een tijdje achter de laptop. 

Wel grappig (klinkt misschien niet zo 🙂 ) –> ik word achtervolgd door een Duitser. Afgelopen zondag reed hij achter mij over de Kystriksveien en toen ik ’s avonds Furoy Camping op reed, kwam hij achter me aan. Toen ik maandagavond in Bodo de veerboot op reed, stond hij achter me op de boot, toen ik ’s nachts in Moskenes de camping op reed kwam hij achter me aan. Dinsdags vertrokken ze voor mij, maar toen ik in Ramberg op de camping kwam, stonden hun er al. En vanavond rijden ze hier de camping op ha ha.

Natuurlijk rijden veel mensen dezelfde route, maar er liggen toch behoorlijk veel campings langs de route en dan is het wel heel toevallig dat je 4x achter elkaar op dezelfde camping staat.

Donderdag 8 juni 2017.

Opnieuw word ik wakker met een strakblauwe lucht, het houdt maar niet op. Vanochtend ga ik eerst weer een stukje verslag bijwerken en rond 11.00 uur loop ik richting receptie. Maar waar ik al een beetje bang voor was …. geen Markus. Zowel de receptionist uit Zweden als ikzelf probeer hem telefonisch te bereiken, maar helaas. En dus ga ik weer richting camper en ga verder met mn verslag. En zoals afgesproken de foto’s van de camping hier. Ik sta zelf op het grasgedeelte (linksonder op de foto):

maar Sandvika Fjord & Sjohuscamping heeft ook mooie plaatsen direct aan het water:

en de camping beschikt over een klein strandje:

In het witte gebouw rechts is het sanitairgebouw gevestigd. En – hoor ik later – dit wordt waarschijnlijk volgend jaar vernieuwd. Sinds vorig jaar zijn er een aantal plateau’s in de rotsen “geblazen” en zijn er nog wat extra plaatsen bijgekomen. Dit pad:

heeft echter een hellingspercentage van 15% en het is nog grus (grind) ook. En dus staat er een waarschuwingsbord beneden, want dit is niet voor elke combinatie (auto+caravan of campers) geschikt.

Weer even terug naar vandaag: tussen de middag ga ik even een broodje eten en pas om 14.30 uur krijg ik een smsje van mn contactpersoon. Hij vraagt of we om 15.30 uur in Kabelvag (op hun kantoor) in gesprek kunnen. Tuuuuurlijk. En dus heb ik de camper om 15.15 uur klaar voor vertrek en meld me om 15.30 uur bij Lofotferie in Kabelvag..

Het gesprek met Markus is prima en niet alleen wordt het lopende contract van Campingnavigator verlengd, ze starten ook met promotie van de hytter via Mol Travel. Super ! Wil je meer info, klik dan even op 1 van de foto’s hierboven.

Als ik terug loop richting de camper, koop ik nog even een brood bij de supermarkt en draai even later weer de E10 op. Ik rijd langs Svolvaer en ga verder richting mn 2e klant van vanmiddag: Sildpollnes Sjocamp in Laupstad. Onderweg blijft het uitzicht onverminderd indrukwekkend:

Midden in deze prachtige omgeving ligt Sildpollnes Sjocamp vlakbij Laupstad. Mooi gesitueerd op een schiereiland:

Zo kun je de ligging nog wat beter zien:

Echt prachtig gelegen ! Ik denk dat ik deze camping nu voor 5e keer bezoek en eh … de gesprekken liepen niet allemaal even goed. Dit keer tref ik de eigenaar (meestal sprak ik met de eigenaresse) en loopt het gesprek prima. Hij verlengt niet alleen de promotie van de appartementen (en hytter), hij wil ook graag de promotie van de camping starten bij Campingnavigator. Nou vooruit dan maar 🙂

Tevreden rijd ik even later de camping af. Op naar mn eindbestemming: Sandsletta Camping, nog iets van 10 minuten rijden. Bij aankomst is mn contactpersoon niet aanwezig en dus ga ik op zoek naar een plekje. Veel keuze heb ik niet, want het is behoorlijk druk en bovendien moet ik (vanwege het WIFI signaal) dicht bij de receptie blijven.

Maar even later heb ik de camper te plek en tevreden ga ik even buiten bij een picnictafel genieten van een bakkie leut. Daarna is het ook zo maar weer etenstijd (bami 2 🙂 ) en ook hier doet de TV het, dus onder het eten kan ik weer even TV kijken. Daarna afwassen en nog een tijdje achter de laptop. Want het is druk met boekingen en dus veel administratie.