Periode zaterdag 27 januari – vrijdag 2 februari 2018. Deze week reis ik richting Spanje. Startend in de regio Valenciana ga ik de komende weken weer campings bezoeken voor Campingnavigator en mijn eigen bedrijf Mol Travel.
Zaterdag 27 januari 2018.
Even na 8.30 uur zijn WE klaar voor vertrek en de nieuwe camper staat inmiddels al op straat:
En daarmee heb ik in 1 zin het grote nieuws verteld waar ik het eerder over had. Want niet alleen Hennie gaat deze reis mee, Mol Travel heeft ook een nieuwe bedrijfsauto. Een Dethleffs Globe Drome, welke vorige week van nieuwe reclame is voorzien door Klinkhamer Reclame in Meppel. Super blij mee !
Op de achterkant staat nu alleen mn eigen reclame, dus het logo van Mol Travel met daaronder “vakantiehuisje boeken in Europa ? ” “www.moltravel.nl“. En op de zijkant staat de reclame van de opdrachtgever waar ik nu het meest voor werk: Campingnavigator. Voor deze groep ga ik nu aan het werk in Spanje en Portugal, maar uiteraard pak ik ook mn eigen bedrijf mee in de gesprekken.
De afgelopen weken heb ik nauwlettend het weer in de gaten gehouden, maar de weergoden zijn ons gunstig gestemd. Want lag er vorig jaar in de Ardennen nog sneeuw op de vluchtstrook en stond ik op de 1e camping in de sneeuw, daar is de temperatuur nu gelukkig te hoog voor.
We gooien de tank nog even vol in Staphorst en rijden via Arnhem/Nijmegen en Venlo richting Maastricht. Vlak voor de grens stoppen we even voor een bakkie leut en een broodje en vervolgen de reis langs Luik. Daar is het behoorlijk druk, maar we hebben nauwelijks vertraging. Als we Luik voorbij zijn gaat het flink de hoogte in, maar mn nieuwe campertje doet het prima en rond 13.00 rijden we langs Bastogne en rijden via Luxemburg richting Nancy.
Ook bij Luxemburg is het behoorlijk druk, maar het verloopt allemaal prima. Het weer is alleen niet je van het, maar het is droog. Even na 15.00 uur mikken we bij Toul nog even wat diesel in de tank:
en rijden rond 16.45 uur Camping Hautoreille op. Hier heb ik vorig jaar ook overnacht en dat is me goed bevallen. We vinden een mooi verhard plekje, maar als we de camper geïnstalleerd hebben is het al te donker om een foto te maken. En morgenvroeg vertrekken we al bij donker, dus daarom maar even de foto’s van vorig jaar:
Wij staan op 1 van de plekken linksboven op de foto. Camping Hautoreille is goed verzorgd:
en wordt gerund door vriendelijke eigenaren. De camping wordt – vanwege de ligging vlakbij de snelweg en vlakbij de leuke plaats Langres – veel door passanten aangedaan en ook nu staat er een aantal (veel Nederlanders) campers.
Na het eten (piiizzzzzaaaaa) check ik nog even mn mail en de rest van de avond hangen we uitgeblust voor de buis en zie ik later op de avond SCH winnen, mn dag kan niet meer stuk ha ha.
Zondag 28 januari 2018.
Na een koude nacht gaat de wekker al om 7.00 uur. Ja ja …. ik weet het, het is zondag. Maar we hebben de tijd wel nodig, dus vroeg op pad. Rond 7.45 uur rijden we de camping af, gooien de tank nog even vol in Langres (dieselprijs € 1,374, scheelt zo’n 20ct met de tankstations aan de snelweg) en draaien even verder de snelweg op.
Het 1e stuk richting Dijon is zeer rustig, maar naarmate we dichter bij Lyon komen wordt het steeds drukker. Even voor Lyon zien we links en rechts van de weg enorme watervlaktes. Ergens moet er ook een rivier (Saone) lopen, maar die is nauwelijks te herkennen. Sjonge jonge.
Even verder tikken we weer een flink bedrag aan tol af en nemen we de shortcut door Lyon. Kan best op zondag (heb ik ervaring mee) en inderdaad .. het is even druk maar we kunnen goed doorrijden. In Lyon zien we nog dit bijzondere gebouw (theater ?):
En als we Lyon voorbij zijn, zien we in de verte besneeuwde bergtoppen. Mooi gezicht zo tegen die strakblauwe lucht:
Het is 12.00 uur geweest, de hoogste tijd om even te stoppen. We vinden een prachtplekje en we kunnen zelfs met de deur open lunchen:
En natuurlijk moet de camper er nu ook even goed op, met de reclame van Campingnavigator:
En van Mol Travel:
En nog even eentje van dichtbij zodat de reclame goed te lezen is 🙂 :
We gaan weer verder, gaan bij Valence nog even de snelweg af om te tanken, draaien de snelweg weer op, nemen bij Orange de snelweg richting Montpellier en Barcelona en moeten even voor de Frans-Spaanse grens maar liefst € 54,70 tol aftikken. Poeh … Nu maar hopen dat ik goed zaken doe in Spanje, want ik heb al flink wat kosten gemaakt om er te komen ha ha.
We steken de Spaanse grens over en nemen de 2e afrit, want onze overnachtingsplaats ligt ook nu weer vlakbij de snelweg. Nagenoeg rond dezelfde tijd als gisteren rijden we de camping op. Dit keer Camping L’Albera in Capmany, opnieuw een camping met veel passanten van en naar het zuiden van Spanje. De (Ned.) eigenaar herkent me nog van vorig jaar en na een kort (zakelijk) gesprek gaan we op zoek naar een plekje.
Dat lukt en het zonnetje schijnt nog volop. Heerlijk. Dit keer hebben we de camper aardig sneller te plek en even later zitten we al aan een heerlijke maaltijd. De rest van de avond doen we niet zo veel meer. Morgen het laatste stuk langs Barcelona en Tarragona en dan ga ik voor Campingnavigator aan de slag.
Maandag 29 januari 2018.
Vanmorgen schrikken we om 8.30 uur wakker. Huh ? De wekker (telefoon) gezet om 7.30 uur, maar die bleek ingesteld op het weekend en niet op door de week. Gauw d’r uut, douchen, ontbijten, nog even de mail checken en de camper klaar maken voor vertrek. En nog even een foto van deze leuke ongedwongen camping:
Camping L’Albera is een landelijk gelegen camping, dicht genoeg bij de snelweg om dienst te doen als overnachtingscamping op weg naar het zuiden van Spanje, maar ook ver genoeg bij de snelweg vandaan … geen geluidsoverlast dus.
Om 11.00 uur rijden we van de camping, tanken op weg naar Figueres nog even en draaien daarna weer de snelweg op. Eindbestemming voor vandaag: Camping Vinaros, net over de grens in de provincie Valenciana. Ook nu verloopt de reis weer prima, al moet ik wel goed op de “slingerende” vrachtwagens letten. Het waait behoorlijk en sommige vrachtwagenchauffeurs hebben schijnbaar moeite om hun truck “binnen de lijntjes” te houden.
Bij Barcelona is het goed druk, maar ook hier rijden we zonder problemen langs. Onderweg hebben we – ook weer gezien het prachtige weer – steeds een prachtig uitzicht. Op de omgeving langs de snelweg:
(sorry … niet helemaal scherp)
en op de “blauwe” zee. Prachtig uitzicht. Tegen 14.30 uur rijden we Camping Vinaros op en ik kan direct met de eigenaresse in gesprek. Het gesprek is prima, maar ik moet even geduld hebben op het definitieve antwoord. Waarschijnlijk krijg ik dat morgenvroeg te horen en dus vraagt de eigenaresse of ik hier wil overnachten. Nou … graag.
We krijgen een aantal “vrije” plekken mee (valt nog niet mee, want de camping staat behoorlijk vol) en even later hebben we de camper te plek:
Het is werkelijk heerlijk weer. De hoogste tijd om de stoelen uit de garage te halen en even in het zonnetje van een bakkie leut te genieten. Daarna maken we even een rondje over de camping en door de omgeving en even later arriveren we bij de kust. Geen idee wat Hennie hier ziet 🙂 –>
De kust is grotendeels rotsachtig:
Maar een eindje verder loopt een mooi wandelpad:
En komen wij bij een strandje uit. We lopen weer terug richting de camping, maar de zon gaat al haast onder en dus wordt het snel frisser. Gauw de camper in. Hennie gaat met het eten aan de slag en ik kruip een tijdje achter de laptop. Na het eten wil ik even wat dingetjes printen, maar de printer werkt niet mee. Uiteindelijk lukt het en daarna houd ik het voor gezien. We kruipen nog een tijdje voor de buis. Morgen gaan we weer verder.
Dinsdag 30 januari 2018.
Vanmorgen werk ik eerst nog een stukkie van mn verslag bij en ga rond 9.45 uur richting de receptie. Maar helaas, de familie is er nog niet … contract volgt later. Terug bij de camper maken we alles klaar voor vertrek en even later rijden we van de camping. Eindbestemming voor vandaag (waarschijnlijk) –> Alcossebre, op een half uurtje rijden.
We besluiten de oude weg (nu N340a) aan te houden, zien bij een aantal tankstations in Vinaros een wel heel erg lage dieselprijs (rond de € 1,09), maar ik herinner me van vorig jaar dat die hier in Spanje altijd al laag was. En dus rijden we door en op het moment van schrijven hebben we het nog niet weer zo laag gezien ha ha.
In Alcossebre aangekomen bezoeken we eerst een potentiële klant: Ribamar Camping & Bungalows. Die camping “ken ik nog van vroeger”, maar ik heb geen idee wie de camping nu runt. Maar bij aankomst heb ik geluk. De eigenaresse is aanwezig en we kunnen direct in gesprek. En dat verloopt prima. Zeer waarschijnlijk ontvang ik morgenvroeg het getekende contract en dus besluiten we hier – in overleg natuurlijk – te blijven.
We vinden een heerlijk plekje en als we even later de hydrolische poten (zo fijn !!) weer het werk hebben laten doen, gaan we eerst even – buiten natuurlijk – een broodje eten. Het is opnieuw heerlijk weer en het zonnetje schijnt volop. Echt heel warm is het niet (ca. 17 graden), maar in de zon is het prima uit te houden:
Dit is trouwens een heerlijke camping. Je moet even wat moeite doen om op Ribamar Camping & Bungalows te komen, want het laatste stukje naar de camping is niet verhard. Maar het is hier werkelijk heerlijk rustig, de plekken zijn groot:
het personeel is zeer vriendelijk, het sanitair is prima, er zijn leuke bungalows te huur:
en er is een mooi zwembad:
Gezien het mooie weer, besluiten we eerst even een “after-lunch-wandeling” te maken, want de camping ligt vlakbij zee. En inderdaad, na iets van 100 – 150 meter staan we aan zee. Kleine strandjes, leuke baaien:
En uiteraard lopen we niet over het pad wat langs de kust loopt, maar “hoppen” we over de stenen vlak langs het water:
Een eindje verder is een iets groter strand:
wat overigens bestaat uit een beetje zand, steentjes en kleine schelpjes. Als we – wel via het pad 🙂 – terugkomen bij de camper voel ik mn gezicht al wat gloeien. Oei … het was ook behoorlijk warm net. Eerst nog maar even bakkie koffie en ff lezen en daarna antwark. Aan het eind van de middag ga ik pk (pannenkoeken) bakken en ondertussen kijkt Hennie the B & the B.
Na de afwas en het eten ga ik nog even aan het werk en de rest van de avond zitten we voor de buis. Want het koelt ’s avonds nog steeds flink af. Hoe warm het overdag ook is. Morgen gaan we weer verder, maar ik heb nog geen enkel idee waar we terecht komen. Iets zuidelijker … dat is wel zeker.
Woensdag 31 januari 2018.
Na een heerlijke douche en een lekker ontbijtje check ik eerst nog even mn mail en daarna ga ik met de voorbereiding voor vandaag aan de slag. Omdat ik nog niet precies weet waar we terecht komen, doe ik even wat extra campings in voren en dat blijkt – achteraf – geen overbodige luxe.
Rond 10.00 rijden we van de plek en inderdaad ligt bij de receptie het getekende contract klaar. Goed begin van de dag ! Even later rijden in Alcossebre over de boulevard:
En even later rijden we Camping Playa Tropicana op. Een mooie camping, maar mn contactpersoon is niet aanwezig en komt deze week ook niet. Wachten (hier overnachten) heeft dus geen zin. En dus draaien we even later weer de N340 op en rijden verder zuidelijk. Eindbestemming wordt nu zeer waarschijnlijk Oropesa del Mar of 1 van de campings bij Torre la Sal.
Een half uurtje later nemen we de afslag bij Oropesa del Mar, maar dan ineens bij de eerstvolgende rotonde worden we werkelijk belaagd door politiemotoren. Wat krijgen we nou ??!! We worden gemaand te stoppen, maar vervolgens worden we een klein weggetje “opgejaagd” en inderdaad komen we uiteindelijk weer op de goede route. Nou ja bijna dan. Want ook bij Oropesa del Mar is de weg afgesloten en dus moet ik mn schema weer omgooien en gaan we eerst de campings bij Torre la Sal bezoeken.
Dat verloopt niet helemaal vlekkeloos, maar uiteindelijk belanden we – met de camper 🙂 – op Torre la Sal Maria. De eigenaresse – inderdaad Maria – komt later en dus installeren we de camper:
en gaan we eerst even een broodje eten. Ook nu is het geweldig mooi weer en ook vandaag gaan we eerst even weer een rondje over en rond de camping maken. Uiteraard gewapend met camera. Ook Camping Torre la Sal Maria staat behoorlijk vol. Opvallend: de camping beschikt over mooie grote kampeerplaatsen en er heerst een ongedwongen sfeertje:
De camping ligt direct aan het strand en dus staan we even later hier:
Wauw ! Via het vlonderpad wat over een flink aantal kilometers langs de kust ligt … :
… lopen we richting Orepesa del Mar en bij dit geweldige (daar zijn de meningen over verdeeld 🙂 ) kunstwerk wat Oropesa del Mar en Torre la Sal scheidt:
lopen we weer terug naar de camping. Terug op de camping checken we het sanitair en dat ziet er prima uit:
Terug bij de camper kruipen we nog even in het zonnetje en daarna ga ik even achter de laptop aan het werk. Dit keer kookt Hennie het diner en even later zitten we met het bord op schoot tv te kijken. Morgen ga ik de andere campings hier in de omgeving bezoeken. Met Maria – de eigenaresse van Torre la Sal Maria – heb ik morgenvroeg een afspraak.
Donderdag 1 februari 2018.
Na het ontbijt ga ik richting receptie voor het gesprek met Maria en dat verloopt prima. Het contract wordt verlengd, maar ze heeft me wel gevraagd of ik nog een paar foto’s wil vernieuwen. De onderhoudsman c.q. manusje van alles loopt met me mee en geeft aan welke foto’s ze graag online willen hebben. Ach … de klant is koning 🙂
Terug in de camper besluiten we direct te gaan vertrekken. Want in Oropesa del Mar (aan de andere kant van de rotonde met het mooie kunstwerk …) moet ik nog 2 campings bezoeken. Dat is echter geen succes. Nou ja, bij de 2e kwam ik niet gelegen en ik word gebeld voor een afspraak. En dus gaan we richting Torre la Sal 2. Mn contactpersoon is aanwezig, maar de eigenaresse niet en dus moet ik ook hier wachten op een telefoontje. Hier overnachten is echter geen probleem en ze regelen een mooi plekje voor ons. Nou ja … plekje. Het is echt een mega grote plek:
Ook op Camping Torre la Sal 2 staat het behoorlijk vol:
Er zijn iets van 500 kampeerplaatsen en als we na de lunch een rondje maken zien we nog iets van 25 plekken vrij. Sjonge jonge. De camping ligt direct aan het strand:
en deze plaatsen:
liggen aan de zonkant (en dus is die rij vol). Op de foto hieronder (links in het midden) zie je dezelfde rij weer:
De camping beschikt trouwens over 2 gedeeltes, het gedeelte hierboven ligt direct aan het strand, maar het grootste gedeelte van de camping ligt aan de andere kant van de weg, maar daar liggen wel de meeste faciliteiten, zoals dit fraaie zwemparadijs:
Terug bij de camper gaan we buiten nog even een bakkie koffie drinken, maar daarna gauw naar binnen …. want het weer lijkt om te slaan. En ja hoor, even later regent het. In de camper ga ik eerst even achter de laptop aan het werk en daarna met het eten aan de gang. Na “ons diner” en de afwas ga ik nog een tijdje aan het werk en daarna kruipen we samen voor de buis. Zoals het nu lijkt, kunnen we hier blijven tot maandagochtend, maar ja … dat kan zo maar weer veranderen.
Vrijdag 2 februari 2018.
Vannacht hebben we weer heerlijk geslapen en na een warme douche (is wel nodig, want het is nu iets van 10 graden ….) gaan we eerst even een broodje eten en daarna ga ik aan het werk. Want mn planning hier verloopt niet helemaal fijn. In Benicassim (ca. 15 minuten verderop) moet ik nog 2 klanten bezoeken en 1 klant is er volgende week niet. Hij heeft me gevraagd of ik vandaag kan en dus hebben we besloten om die 2 campings nu te gaan bezoeken en dan weer terug te rijden.
Het tijdstip is echter nog niet bekend en dus moeten we even afwachten. Maar als ik om 11.15 uur nog niets gehoord heb, besluit ik m maar te bellen. We spreken om 12.00 uur af en dat betekent dus: vlug alles klaar maken voor vertrek. En ook nu (als je snel moet) zijn die hydrolische poten echt superrrr….. 1 druk op de knop en alle poten “trekken weer in”, de kabel eraf en off we go.
We zijn mooi op tijd en dus parkeer ik de camper op Camping Bonterra Park en meldt me bij de receptie. Even later is mn contactpersoon gearriveerd en kunnen we in gesprek. Dat verloopt prima en tevreden loop ik weer richting camper. Want Camping Bonterra Park is een mooie goed verzorgde camping met kampeerplaatsen gescheiden door heggetjes:
en een fraai zwembad:
Dat de camping goed verzorgd is, is ook duidelijk op de camping want er zijn nagenoeg geen plekken meer vrij. Sjonge jonge. We besluiten ook de 2e klant in Benicassim te gaan bezoeken: Camping Azahar. Ook daar heb ik een prima gesprek, maar ook hier moet ik even geduld hebben op de definitieve uitslag.
En dus rijden we weer terug naar Camping Torre la Sal 2, nemen bij Oropesa del Mar een afslag eerder om even langs de kust terug te rijden, gooien de tank nog even vol en zijn rond 14.00 uur weer terug op de camping. Nu eerst tijd voor een broodje !
Daarna ben ik de rest van de middag aan het werk en maken we later op middag (tis mooi weer !) een wandeling over de boulevard en langs het strand weer terug naar de camping. Zoals gezegd blijven we hier het weekend en gaan we maandag weer verder zuidwaarts.