Periode zaterdag 17 februari – vrijdag 23 februari 2018. Deze week reizen we door de regio Murcia en het oostelijke gedeelte van Andalusie en bezoek ik campings in bijv. La Manga en Mazarron en bij Almeria.
Zaterdag 17 februari 2018.
Gisteren was al voorspeld dat het vandaag (weer) een mooie dag zou worden en inderdaad … als we wakker worden zien we strakblauwe lucht. Wauw ! De hoogste tijd om een wasje te gaan draaien 🙂 Het sanitair hier op Marjal Costa Blanca is prima voor mekaar en er staan ook flink wat wasmachines. Na 45 minuten is de was klaar en inmiddels hebben we de luifel uitgerold en een lijntje gespannen.
Terwijl de was hangt te drogen, genieten wij van een bakkie leut en komt de (Ned.) buurvrouw naar ons toe. Ze zegt “wat leuk om De Mol eindelijk eens te ontmoeten. Ik volg u al jaren, vermoedelijk al meer dan 10 jaar.” Nou ja zeg, wat leuk 🙂 fans op de camping ha ha. Terwijl we een poosje staan te kletsen, is de was al bijna droog. Tja, zon en een aardig windje zorgen er voor dat de was in een poep en een scheet droog is.
Vanwege de wind besluiten we even later toch maar de luifel in te rollen. Tijd voor een foto van ons plekkie hier:
Voor ons staan mijn Nederlandse fans (uit Borne …). De plekken zijn zeer ruim:
En ook hier staat het behoorlijk vol:
Tussen de middag gaan we even een broodje eten, kijken we even naar de Olympische Winterspelen en gaan we even een wandeling maken naar het nieuwe zwembad op de camping. Want in de camper is het al weer bijna te warm om aan het werk te gaan. (het is buiten in de zon iets van 22 – 25 gr).
Zoals al aangegeven hebben ze op Marjal Costa Blanca ook flink wat accommodaties te huur en het ziet er allemaal zeer verzorgd uit:
Bij het nieuwe zwembad (“Tahiti”) aangekomen, valt onze mond open van verbazing. WAUW !! wat mooi, wat mooi:
We maken een rondje om te zwembad en ik heb hier geloof ik iets van 9 foto’s genomen. De mooiste 3 heb ik eruit gepikt …
Nog eentje dan:
We maken nog een ommetje over de camping en zien weer onmeunig grote campers staan, wat dacht je van deze:
Sjonge jonge …. Op de camping staan veel Engelsen en daarnaast uiteraard Duitsers, Nederlanders, Belgen, Denen en een aantal Zweden, Finnen, Fransen en Zwitsers. Terug bij de camper ga ik nog een tijdje achter de laptop aan het werk en aan het eind van de middag moet helaas alles weer dicht. Want ook hier gaat de temperatuur ’s avonds behoorlijk naar beneden, al hoeven we ’s avonds het kacheltje niet meer aan.
Onder het eten kijk ik nog even Duits voetbal, daarna even een spelletje doen en nog even voor de buis. Ik zie mn cluppie SCH het koploper PSV aardig moeilijk maken en goed gemutst goan we noar bedde heen 🙂
Zondag 18 februari 2018.
Ook nu kloppen – helaas – de weersvoorspellingen. Het is bewolkt en een stuk frisser dan gisteren. Na een heerlijke douche gaan we even samen ontbijten en daarna ga ik aan het werk. Eerst met de campingadministratie (van de afgelopen dagen bezochte campings), vervolgens met de planning voor de komende week aan de gang en daarna mn verslag bijwerken.
En voor ik het weet is de ochtend al weer voorbij. Mn Duitse buurman uit Bremen is niet zo vrolijk, want Werder heeft gisteren verloren van Freiburg en mn Ned. buurman uit Borne is ook niet zo vrolijk want Twente heeft vanmiddag gelijk gespeeld tegen Sparta 🙂
Na de lunch gaan we een spelletje doen (moi glansrijk gewonnen ….) want naar buiten lokt niet echt. We zijn een paar keer richting sanitairgebouw gelopen, maar buiten zitten is er vandaag niet bij. Deze foto’s van Marjal Costa Blanca zijn dan ook van vorig jaar:
Morgen gaan we verder zuidwaarts. Nog 1 camping in de regio Valencia en dan trekken we de regio Murcia in. Daar liggen (aan de kust) overigens niet zo veel campings, dus medio volgende week rollen we al Andalusie binnen.
Aan het eind van de middag gaat Hennie met het eten aan de slag. Voor vandaag staat er een rode bieten – zoete aardappel – schotel op het menu. Met gebakken uitjes, kip, kaneel, peper, nootmuskaat, augurk, roomkaas en geraspte kaas. Heeeel apart, maar heeeel erg lekker. Daarna even vlug afwassen en net voor 19.00 uur zijn we klaar voor Studio Sport. Daarna nog even een rondje maken over de camping, terug in de camper een lekker bakkie koffie en de rest van de avond voor de buis.
Maandag 19 februari 2018.
Vanmorgen eerst nog even van het fijne sanitair hier op de camping gebruik maken, daarna ontbijten, mn mail checken, het laatste stukkie van mn verslag bijwerken, nog een bakkie leut en daarna zijn we klaar voor vertrek. Eindbestemming (waarschijnlijk) voor vandaag: La Manga.
Als we klaar zijn voor vertrek komt onze buurman uit Borne nog even bij ons. Hij ziet er zeer fanatiek uit in zn wielrennerspak en dat niet alleen, hij is ook nog eens fanatiek. Want 3x in de week wordt er vanaf Marjal Costa Blanca een fietstocht (voor wielrenners) van ca. 100km. georganiseerd en als het ff ken, slaat hij geen 1x over. Poeh … blij dat ik de fiets niet bij me heb 🙂
Voor we de camping afrijden, lozen we nog even wat vuil water en onderweg naar Pilar de la Horadada gooien we de dieseltank nog even vol. € 1,079 voor een litertje diesel, koopje of niet dan ?! Rond 10.30 uur rijden we Camping Lo Monte op. Ook hier lukte het niet om een afspraak te maken, maar we rijden er langs en dus maak ik er even een korte stop. Daarna gaat de rit verder naar La Manga. Dat klinkt ook voor niet-Spanje-gangers wellicht bekend in de oren en dat klopt. Want hier slaan veel prof voetbalclubs hun trainingskamp op in de winterstop.
Het is er dan ook bijna altijd mooi weer en ook als wij Camping La Manga oprijden is het prachtig mooi weer. Ik meld me bij de receptie, maar mn contactpersoon is niet aanwezig. Ik hoor later vanmiddag wanneer ze aanwezig is. Hier overnachten is geen probleem, maar … eh … er zijn nog maar 2 plekjes vrij. Het is toch niet te geloven, 1.000 plaatsen en dan nog maar 2 plekjes vrij….
We worden netjes naar onze plek begeleid en ondanks dat we tussen een paar mobilhomes staan, is de plek groot, we staan in het zonnetje en de schotel werkt. En ook dan zijn de hydrolische poten onder de camper een uitkomst. Want de schotel komt net niet over een mobilhome heen en dus zet ik de camper aan de bewuste kant wat hoger en ja hoor … we kunnen schaatsen kijken. Ondertussen eten we even een broodje, maar helaas … geen succes dit keer met de 500m.
Ik ga even in de camper achter de laptop aan het werk, pleeg nog even wat telefoontjes en daarna maken we even een rondje over de camping. Dit is ons plekkie hier:
De plaatsen zijn mooi afgeschermd met een heg, maar ja … deze Concordes komen natuurlijk overal boven uit:
Camping La Manga ligt direct aan het strand. Niet aan de zeezijde, maar aan het binnenwater bij La Manga:
In de verte zie je de hotelstrip van La Manga met ontelbare hotels en resorts:
Camping La Manga beschikt niet alleen over een strand, maar ook over een binnen- en buitenzwembad:
Terug bij de camper genieten we nog even van het zonnetje en daarna ga ik met het eten aan de slag. Onder het eten weer even tv kijken (we hebben helaas ’s avonds nog niet buiten kunnen eten, omdat de temperatuur gewoon te snel afneemt), daarna een spelletje (Yahtzee) en nog even voor de buis.
Dinsdag 20 februari 2018.
Oei … vanmorgen is het weer behoorlijk fris als ik in de korte bokse naar het sanitairgebouw loop. Maar het zonnetje schijnt al weer en hopelijk warmt de camper snel op. We eten even een broodje en daarna ga ik mn verslag bijwerken. Daarna zijn we in principe klaar voor vertrek, maar ik wacht nog op het verlossende telefoontje voor het gesprek hier op de camping.
Dat volgt even later en dus loop ik richting receptie. Het gesprek met de eigenaresse is prima en het bestaande contract wordt verlengd. Super ! Tevreden loop ik weer terug naar de camper en binnen 10 minuten zijn we vertrokken. Eindbestemming (zeer waarschijnlijk): Camping Los Madriles vlakbij Mazarron. Een klein uurtje rijden.
We rijden om de stad Cartagena heen en rijden vervolgens “binnendoor” richting de kust. Een mooie route, met prachtige vergezichten:
Even later rijden we Camping Los Madriles op. Mn contactpersoon is aanwezig en we kunnen direct in gesprek. Dat verloopt beter dan verwacht en ik hoop morgenvroeg al definitief antwoord te krijgen. Hier overnachten was al afgesproken zodat we de camping en de omgeving even goed kunnen bekijken. Het plekje is mooi en het zonnetje schijnt volop:
Het is inmiddels al weer de hoogste tijd om te eten en terwijl ik de camper aan het installeren ben, is Hennie al met het eten bezig. En even later zitten we heerlijk buiten te eten. Het is iets van 22 – 25 graden, maar als de zon weg is, gaat de temperatuur direct flink naar beneden.
Ik ga eerst even een tijdje aan het werk en daarna gaan we een wandeling maken naar het dorpje hier vlakbij: Isla Plana. Nog even ons plekje hier op Camping Los Madriles:
De camping ligt terrasvormig tegen een berg aan en vanaf de camping heb je een mooi uitzicht:
We lopen richting het dorpje, vinden daar een supermarkt, maar die is pas 16.30 uur weer open. En dus zijn we wel genoodzaakt om een terrasje te pakken 🙂 We vinden een hele leuke (en drukke):
Vlakbij dit prachtig gelegen kerkje:
En genieten in het zonnetje van een lekkere cappuccino. Daarna lopen we langs de kust (mooie boulevard):
terug richting de camping. Direct langs de zee:
is het – uit de wind – flink warm en daarna volgt nog een klimmetje naar de camping. Maar dat is wel goed voor ons … Terug bij de camper even uitblussen en daarna is het al weer etenstijd. Dat moet – helaas – al weer binnen, want zoals gezegd: als de zon weg is, is het in camper nog aangenaam (kheb de hele avond nog de korte bokse aan), maar buiten te koud.
Woensdag 21 februari 2018.
Vanmorgen eerst even douchen, daarna ontbijten, mn mail checken, mn verslag bijwerken en daarna met de planning aan de slag. Eindbestemming vandaag (zeer waarschijnlijk): Camping Playa de Mazarron, iets verderop. Voor vertrek probeer ik nog een afspraak te plannen bij een (2e) camping bij Mazarron, maar dat lukt vandaag helaas niet.
En dus rijden we even later de camping af. Als we in de verte Puerto de Mazarron zien liggen, valt me al direct op dat er geen campers meer te zien zijn bij het strand. Dat was vorig jaar overigens ook al zo, maar “vroeger” wemelde het hier van de campers. Dat lukt nu niet meer …. paaltjes. Ook bij het tankstation vlakbij het strand staan geen campers, maar als we langs Puerto de Mazarron rijden zien we vlakbij de Lidl wel weer veel campers in een urbanisatie (aangelegde wegen, stoepen, beplanting, verlichting …. maar verder niets).
Bij de Lidl gaan we even weer wat boodschappen in slaan, al is het moeilijk om een plekje te vinden. Veel parkeervakken zijn overdekt (tegen de zon), daar kan de camper niet onder en de “open” parkeerplaatsen staan vol met campers. Wat een drukte. Eenmaal in de Lidl zie ik direct bij binnenkomst iets heel aparts … ze verkopen hier Opa Mol bierflesjes (Grolsch beugel), heeeeeeel apart.
Even later zijn alle boodschappen in de camper gestouwd en rijden we binnendoor en vervolgens langs het strand:
naar Camping Playa de Mazarron. Een mooie camping, met 1 nadeel: de entree is zeer krap en er is nauwelijks plek om de camper te parkeren om in te checken. Ik moet dus even wachten tot er een paar campers zijn vertrokken, maar eenmaal binnen in de receptie heb ik geluk: de eigenaar is aanwezig en de ontvangst is hartelijk. En we kunnen direct in gesprek. Dat is prima en even later is de verlenging van de promotie geregeld. En hij regelt ook nog een mooi plekje voor ons op de camping. En da’s mazzel hebben want ook deze camping staat nagenoeg helemaal vol. Even later zitten we buiten in het zonnetje aan de lunch:
Daarna ga ik eerst weer mn mail checken en de administratie wat bijwerken en vervolgens gaan we weer een wandeling maken. Langs het strand van het kleine plaatsje Bolnuevo:
over de mooi aangelegde boulevard:
komen we even later bij deze 400 miljoen jaar oude Gredas de Bolnuevo:
prachtig door erosie gevormde rotsen, waar overigens ook vlakbij een camperplaats is …. behoorlijk druk:
via “het centrum” lopen we weer terug naar de camper. Inmiddels is het weer wat omgeslagen en helaas kunnen we niet meer buiten zitten. Aan het eind van de middag ga ik weer pk (pannenkoeken) bakken en ik moet zeggen … ze smaken weer heerlijk. Als we ’s avonds richting het (goed verzorgde) sanitairgebouw lopen, bedenken we dat het eigenlijk wel fijn zou zijn om hier nog even te blijven. Maar helaas … we moeten morgen weer verder omdat we dit weekend op Camping Don Cactus (bij Motril aan de kust) willen zijn.
Donderdag 22 februari 2018.
Voor vandaag heb ik flink wat campings op het programma staan, maar bovenal ook een mooie rit. Eindbestemming is (de omgeving van) Almeria. Eerste stop is Aguilas, waar ik 2 campings bezoek. Vervolgens rijden we langs de kust richting Mojacar Playa. We rijden over de boulevard (niet al te breed met de camper):
en rijden soms direct langs strand en zee:
echt een prachtige route:
en dat is ook te zien aan het enorme aantal campers. Sjonge jonge, waar je ook kijkt zie je campers staan/rijden. Onderweg bezoek ik nog een aantal campings en probeer ik voor vanmiddag of morgenvroeg nog een afspraak te regelen bij een camping bij Almeria. Helaas lukt dat deze week niet en dus besluiten we om naar Camping Cabo de Gata te rijden, waar ik vorig jaar ook overnacht heb. Via Carboneras, waar het even flink de hoogte in gaat:
even hebben we het idee dat we zo de zee in rijden:
maar even later bereiken we zonder kleerscheuren de snelweg richting Almeria en bereiken rond 13.30 uur Camping Cabo de Gata. Deze camping is onderdeel van een groep Spaanse campings waar we op dit moment contact mee hebben voor het maken van promotie. Bij de receptie ben ik dan ook vlot klaar en even later hebben we de camper te plek:
Camping Cabo de Gata beschikt niet echt over supergrote plaatsen, maar de plekken worden zodanig bij de receptie toegewezen dat er steeds een vrije plek tussen de campers is:
Helaas is het ook nu wat te fris om buiten te zitten. Niet zo koud als in Nederland uiteraard, maar toch is het ook hier in Spanje een stuk frisser dan normaal. Camping Cabo de Gata is een leuke camping vlakbij Almeria. De camping beschikt over een mooi zwembad:
en het sanitair is goed verzorgd. De camping ligt op een kwartiertje rijden van Almeria. Die kant gaan wij morgen op 🙂
Vrijdag 23 februari 2018.
Na een wel zeer frisse nacht doen we eerst even het kacheltje aan om de camper wat op te warmen. Na het ontbijt check ik nog even mn mail en rond 9.30 uur rijden we van de camping. Eindbestemming voor vandaag is nog een beetje onduidelijk, dus hou het maar op een eindje verderop in Andalusie 🙂
Zoals gezegd rijden we eerst naar Almeria. Een klein stukje door de stad en vervolgens over de boulevard richting de N340A waar de 1e te bezoeken camping ligt: Camping La Garrofa. Een heerlijke kneuterige camping (ook met kneuterig sanitair 🙂 ) op een ongelooflijke plek. Ongelooflijk omdat het in een baai direct aan het strand ligt, maar ook zo’n beetje onder de kustweg N340A en de iets hoger gelegen snelweg A7.
Ik heb hier in de verleden een weekend overnacht en gek genoeg hoor je dat verkeer amper. Een prachtige plek dus en dat is te zien … de zonnige plekken zijn allemaal bezet:
In de schaduw is nog voldoende plek, door de poort zie je de zonnige plekken direct aan zee:
Met de eigenaresse kan ik het goed vinden en ik heb dan ook een goed en leuk gesprek. Tot zaken komt het niet direct, maar ik heb goede hoop. Wordt vervolgd. We rijden door naar Roquetas del Mar, een prachtig ritje direct langs de zee:
Even later rijden wij Camping Roquetas op. Ook hier kan ik direct met de campingdirecteur in gesprek. Hij is geïnteresseerd, maar het besluit moet worden genomen door de eigenaren. Dat duurt dus ff. Helaas is dat wel vaker het geval in Spanje. In Noorwegen zit ik – vanwege de grootte van de campings – vaak direct met de eigenaren in gesprek. In Italie hebben de campingdirecteuren of marketingmanagers vaak genoeg bevoegdheid om een besluit te nemen, maar in Spanje gaat het – zeker in Zuid Spanje – nog een beetje op de ouderwetse manier.
Ik twijfel even of we hier misschien gaan overnachten, maar eigenlijk wil ik nog 1 camping verder. Fout besluit, blijkt achteraf. Want als we rond 12.00 uur Camping Mar Azul in Balerma oprijden, staan de campers al geparkeerd op het parkeerterrein bij de camping. Nu zul je zeggen .. ja duuhhh … daar is een parkeerterrein toch voor bedoeld ?! Ja, maar in dit geval zitten de mensen buiten in het zonnetje en blijven ze hier – genoodzaakt omdat de camping volledig vol staat – overnachten.
Ook hier kan ik direct in gesprek, maar ook hier moet ik geduld hebben. Tja …
Terug in de camper even twijfel wat we gaan doen. Weer meer dan een half uur terugrijden alleen om te overnachten, dan kun we net zo goed hier op het parkeerterrein blijven staan. We hebben dan alleen geen stroom. En dus besluiten we maar door te rijden naar Camping Don Cactus. Toch al onze eindbestemming voor dit weekend. En nu zijn we er wat eerder …
Tegen 13.30 uur meld ik me bij de receptie van Camping Don Cactus en ik word – zoals altijd hier – zeer vriendelijk verwelkomd. Het leuke plekje waar ik vorig jaar stond is bezet en dus gaan we even een wandeling over de camping maken. Ook hier staat het behoorlijk vol. Zeker de zonnige plaatsen. Maar we vinden een leuk plekje en hebben even later de camper geïnstalleerd.
Ook nu helaas weer geen Nederlandse TV. Astra 1 (o.a. Duitse zenders) werkt prima, maar Astra 3 pakt geen signaal. Dat had ik hier vorig jaar ook en toen heb ik de kop van de schotel iets gedraaid. En vervolgens geen problemen meer gehad. Maar op de nieuwe camper zit een nieuwe schotel met een automatische draaiende kop. Althans, dat is de bedoeling. Maar het werkt niet. Al voorgelegd aan de camperdealer, maar die weten er vooralsnog ook geen raad mee. Lekker dan.
Tegen 17.00 uur loop ik richting het restaurant voor het gesprek met de eigenaar van Camping Don Cactus. Met Alvaro – de eigenaar – ben ik de afgelopen 10 jaar bevriend geraakt en het gesprek is leuk. Deze camping valt onder dezelfde groep als Camping Cabo de Gata, dus ook hier hoef ik niet over een contract te praten. Wel over mn eigen website want Mol Travel maakt promotie voor de bungalows hier op de camping:
Terug in de camper heeft mn keukenprinses het eten klaar. Daarna even afwassen, nog een tijdje achter de laptop, nog even voor de buis en de dag is al weer voorbij. Zoals gezegd: dit weekend blijven we hier.