Periode zaterdag 24 maart – vrijdag 30 maart 2018. Deze week reizen we door de regio Algarve in Portugal en bezoek ik campings in o.a. Odemira, Vila Nova de Milfontes, Porto Covo, omgeving Setubal, Peniche en Nazare.
Zaterdag 24 maart 2018.
Vanmorgen heb ik eerst om 11.00 uur een afspraak hier op de camping en voor de tijd ga ik eerst mn campingadministratie bijwerken en me voorbereiden op het gesprek. Even voor 11.00 uur ga ik richting receptie en het gesprek met de eigenaresse van Turiscampo Camping is leuk en zakelijk prima. De lopende contracten worden verlengd. Superrr.
Terug bij de camper gaan we eerst nog even lunchen en besluiten we om rond 14.00 uur te vertrekken naar Albufeira. Iets van 3 kwartier later vinden we een parkeerplaats bij het gemeentehuis van Albufeira (Rua de Municipio) en lopen het stadje in. Onderweg maken we nog even deze haarscherpe foto van ons 6-en (in een winkelruit 🙂 ):
En komen daarna op het Jardim Publico de Albufeira (plein):
We lopen langs de vele kleine toeristenwinkels en ontelbare restaurants en terrasjes en gaan daarna “door het tunneltje” richting het strand. WAUW:
Direct aan het strand ligt een leuk restaurantje (Esplanada de Tunel):
Waar we eerst even genieten van een heerlijke cappuccino (met een Portugees lekkernijtje erbij … al op toen ik de foto nam):
We lopen weer door het tunneltje en vervolgens naar boven, waar je dit leuke uitzicht hebt:
Via de vele steegjes in Albufeira lopen we weer richting de kust:
En gaan we op zoek naar een restaurant om wat te eten. Direct aan het strand is alles bezet, maar als we weer richting het centrum lopen komen we een leuk Italiaans restaurantje tegen:
Dit is een “geshopte foto”, wij zaten achter het “plastic” (bijna niet zichtbaar), welke met kacheltjes warm gehouden werd. En het eten ? Dat zag er niet alleen prima uit:
het smaakte ook geweldig ! Terug bij de auto is het inmiddels donker, maar besluit de chauffeur (moi) nog even een rondje Albufeira te maken. Onderweg vinden we nog een leuke Gelateria, waar we allemaal een lekker ijsje uitzoeken 🙂 En daarna: noar huus !
Zondag 25 maart 2018.
Vannacht heeft het weer flink gewaaid en geregend en ook vanmorgen regent het nog een beetje. Jeffrey en Ryanne (stukje) hebben vanmorgen vroeg naar de Formule 1 gekeken en dus ontbijten we gezamenlijk wat later. Is ook beter wat het weer betreft, want het houdt nog niet over. En dus ga ik nog even met mn verslag bezig en later op de ochtend besluiten we direct na de lunch te vertrekken.
Eerst wil ik Hennie en de kids graag even het leuke plaatsje Carvoeiro laten zien:
Maar daar kunnen we echt nergens de auto kwijt en aangezien we nog meer op het programma hebben staan, besluiten we door te rijden. Volgende stop is Senhora Nossa da Rocha, een leuk kapelletje op een rots net buiten Armacao de Pera. Hier heb ik in 2005 en 2007 overnacht op een camperplaats, maar die is inmiddels gesloten. Het kapelletje ligt op een prachtige plek in zee:
En vanaf de rots heb je een prachtig uitzicht op de stranden. Hier het strand waar de vissers ’s morgens de boten het strand op slepen:
Links op de foto heb ik iets van 10 jaar geleden overnacht met de camper. Nu hebben we er de auto staan:
Aan de andere kant van de rots heb je een prachtig strand en rechtsboven (op het gras) heb ik in 2005 een paar dagen gestaan:
Echt een heerlijke plek ! Via een trapje kon je naar het strand en via een tunneltje kon je het andere strand bereiken. Dat kan nog steeds trouwens. Let op: de zee / de stroming is hier zeer krachtig ! Terwijl Ryanne niet in de gaten heeft dat Jeffrey haar op de foto zet, heeft Jeffrey niet in de gaten dat ik hem op de foto zet. Gevolg … mooi plaatje met een geweldige achtergrond:
Hennie en ik worden ook nog even vereeuwigd, maar een Nederlandse toerist heeft 2x een foto van ons gemaakt en beide staan niet op de camera. Gelukkig had Ryanne ook een foto gemaakt:
We gaan weer naar de auto en gaan naar onze laatste bestemming van vandaag: Algarve Shopping tussen Guia en Albufeira. Daar gaan we uiteraard eerst even weer wat eten (ook hier zo’n leuke plaza met allemaal restaurantjes er om heen) en vervolgens weer winkeltje in, winkeltje uit ….
Later op de middag doen we er ook nog even boodschappen in een enorme supermarkt en vervolgens gaan we weer richting Turiscampo. Het avondeten is dit keer eenvoudig, een beetje van dit (omelet) en een beetje van dat (tortilla) en een bakkie lasagne. De rest van de avond rommelen we nog wat aan … morgen de laatste dag ….
Maandag 26 maart 2018.
Zoals gezegd …. vandaag is het de laatste dag dat de kids bij ons zijn. De komende nacht gaat de wekker om 3.30 uur en dus zal de maandag niet zo lang duren denk ik. Vanmorgen gaan we eerst even samen ontbijten. De bedoeling was om vanmorgen naar de markt in Odiaxere te gaan, maar Ryanne heeft roet in het eten gegooid 🙂 Ze is gisteren een tas met gekochte kleren vergeten mee te nemen bij Algarve Shopping en dus hebben we gisteren gebeld en bleek het bij de bewaking te zijn ingeleverd.
We hebben daarom de planning wat aangepast. Hennie en ik gaan de tas ophalen en omdat het geen zin heeft dat de kids ook helemaal mee daar naar toe gaan (Algarve Shopping ligt tussen Guia en Albufeira, iets van 45 minuten rijden), droppen we ze in Lagos en rijden wij door. Bij Algarve Shopping aangekomen blijkt het ophalen van de tas niet zo eenvoudig. Er is namelijk geen informatiebalie. Huh ?
We vragen een verkoper bij een winkel waar we ons moeten melden en die geeft aan dat we dat bij een bewaker moeten aangeven. Maar ja … die spreken amper Engels. En tja – geluk moet je hebben – dan komt er ineens een bewaker aanlopen. De verkoper vertaalt ons verhaal en via “zn oortje” krijgt hij te horen waar de tas ligt. We lopen met hem mee, hij duikt een ruimte in en triomfantelijk komt hij met de tas weer tevoorschijn. We moeten nog wat informatie geven en een formulier invullen en ondertekenen, maar daarna is de overgave van de tas een feit 🙂
Opgelucht (want de waarde van de tas was niet gering) gaan Hennie en ik even een bakkie cappuccino (+ wat lekkers) scoren en gaan daarna weer terug naar Lagos. Daar pikken we de kids weer op en gaan we weer terug naar Turiscampo. Daar gaan we met zn allen even lunchen en vervolgens ga ik aan het werk en de kids gaan vast wat dingetjes pakken en opruimen. Af en toe gaan we even bij de camper in het zonnetje zitten, want het is prachtig mooi weer.
Het laatste avondmaal gaan we vanavond nuttigen bij Restaurant Palmeiras op de camping. Daar aangekomen blijkt het buffet slechts € 13,50 p.p. te kosten en dus laten we de menukaart voor wat het is en vallen aan 🙂 We zitten aan een ronde tafel en het is super gezellig:
Na het eten gaan we weer richting camper en mobilhome. Ryanne gaat nog even met ons mee om naar het Nederlands Elftal te kijken. Toch wel grappig dat ze tegen Portugal moeten en nog grappiger natuurlijk dat ze met 3 – 0 winnen. Na de wedstrijd gaan we direct op bed, want zoals gezegd: de wekker gaat vannacht om 3.30 uur.
Dinsdag 27 maart 2018.
Pfffff ….. midden in de nacht gaat de wekker. Vlug even een bakkie koffie en een cracker en dan gauw kijken hoe het met de kids staat. Die zijn al wat eerder opgestaan en nu nagenoeg klaar voor vertrek. Om 4 uur lopen we richting de auto welke we gisteravond al buiten de slagboom gezet hebben, maar dan blijkt ook de poort naar de camping gesloten te zijn. Maar de nachtwaker is de beroerdste niet en opent de poort als wij naar buiten rijden. We hebben ook maar gelijk geregeld dat hij ons om 6.00 uur weer binnen laat 🙂
De vlucht van de kids naar Eindhoven vertrekt om 6.35 uur vanuit Faro en om 5.00 uur rijden we het vliegveld op. Mooi op tijd ! Nog even een foto als alles uitgeladen is:
En daar gaan ze (nouououou):
En wij gaan weer terug naar Turiscampo (uurtje rijden). Het is lekker rustig op de weg (goh …) en om 6.00 uur melden wij ons weer bij de poort van Turiscampo. Ali Baba opent de poort, we zetten de auto op het parkeerterrein van de camping, bedanken de bewaker voor zn hulp en lopen richting camper. Even twijfel wat we gaan doen. Nog even op bed of toch maar aan de gang. We kiezen voor het laatste, drinken eerst nog even een bakkie koffie en gaan vervolgens de mobilhome leeghalen.
De kids hebben het netjes achtergelaten, maar de etenswaren moeten nog uit de koelkast en over gepakt worden in de camper. Ook de meeste bagage van de kids (kleren, schoenen, etc.) verdwijnt weer achter in de camper en als we alles klaar hebben gaan we eerst even lekker douchen. En dan is het nog steeds vroeg…
Terug in de camper ga ik nog even achter de laptop aan het werk en tegen 10.00 uur zijn we klaar voor vertrek. Want wij moeten vandaag ook nodig verder. Eindbestemming vandaag: ergens bij Odemira in de buurt 🙂 Nog even het vuile water lozen bij de camperserviceplaats en we kunnen op pad. Eerste bestemming: Camping Sao Miguel, gelegen tussen Aljezur en Odemira. De eigenaar weet van mn komst en bij aankomst kunnen we gelijk in gesprek. Dat verloopt prima en even later zijn alle contracten verlengd. Camping Sao Miguel is trouwens een zeer goed verzorgde camping met veel voorzieningen waaronder een fraai zwembad:
Terug in de camper ga ik eerst nog even een telefoontje plegen, want rond Odemira heb ik 3 campings op het programma staan. Bij 1 van de 3 lukt het maar niet om een afspraak te plannen en dus rijden we door naar Zambujeira do Mar. Ook daar is de eigenaar niet aanwezig, maar als we even later – in overleg – de camping oprijden kom ik de eigenaar tegen en spreken we af later om tafel te gaan. Hier overnachten is geen probleem en we vinden een werkelijk heerlijk plekkie:
Camping Villa Park Zambujeira do Mar is de laatste jaren flink opgeknapt. Er is een mooi zwembad, een restaurant en winkeltje, het sanitair is opgeknapt:
en er zijn echt super leuke bungalows te huur. Uiteraard volledig in Alentejo-stijl:
We gaan eerst even een broodje eten en daarna ga ik achter de laptop aan het werk. Om 16.00 uur trekken we de wandelschoenen aan voor een wandeling richting Zambujeira do Mar. De camping ligt op iets minder dan een kilometer van de kust, dus da’s prima te doen. Zambujeira do Mar blijkt een super leuk plaatsje:
Maar als we bij de kust aankomen valt onze mond open van verbazing … wauw !
De foto hieronder is eigenlijk het verlengde van de foto hierboven …. gewoon niet in 1 beeld te krijgen … prachtig !
De foto’s zijn genomen vanaf dit terras bij een klein kerkje:
We slenteren nog even door het dorpje, met hier een mooi doorkijkje richting zee:
en lopen weer terug richting de camper. “Thuis” aangekomen, is het al weer etenstijd en even later zitten we met het bord op schoot naar de tv te kijken. Daarna afwassen, nog even achter de laptop en daarna gaat langzaam maar zeker het licht uit. Tja … om 3.30 uur opstaan gaat je niet in de koude kleren zitten ….
Woensdag 28 maart 2018.
Vannacht was het ineens weer heel erg koud en helaas schijnt het zonnetje nog niet op de camper. Gelukkig warmt het wel iets op en tegen 10.00 uur zijn we weer klaar voor vertrek. Eindbestemming: “ergens bij Setubal”. Onderweg gaan we in ieder geval 2 campings bezoeken en mogelijk nog een potentiële camping. Eerste camping ligt op een half uurtje rijden in Vila Nova de Milfontes, een leuk plaatsje direct aan zee.
Als ik me even na 11.00 uur meld bij de receptie blijkt mn contactpersoon niet aanwezig, maar na een telefoontje door de vriendelijke receptioniste blijkt de eigenaar om 12.00 uur op de camping te kunnen komen. En dus maken wij nog even een rondje door Vila Nova de Milfontes. Een mooi plekje om de kust en de prachtige stranden te zien is bij het Estatua Arcanjo:
Aan de overkant – op de foto hieronder links in het midden – heb ik iets van 10 jaar geleden ook een keer overnacht. Ook nu zien we links van het restaurant (bruine dak) campers langs het strand staan. Mooi plekje 🙂
Aan de zeezijde rollen de hoge golven het strand op:
Nog eentje dan, met in de verte het Forte de Sao Clemente:
En daarna gaan we weer richting de camping. Daar maken we nog even een rondje over de camping. Camping Milfontes is een redelijk grote camping op loopafstand van het leuke centrum van Vila Nova de Milfontes en vlakbij prachtige stranden. Op de camping is het gezellig druk:
En er zijn zowel schaduw- als zonnige plaatsen beschikbaar:
Links op de foto ligt het zwembad. Zeer fraai:
Als we weer bij de camper arriveren, is ook de eigenaar gearriveerd. Het gesprek is leuk en zakelijk super. Het bestaande promotiecontract wordt zelfs nog iets uitgebreid. Helemaal goed. Op naar de volgende camping. In Porto Covo. Een nog leuker plekje (vinden wij) dan Vila Nova de Milfontes en ca. 20 minuten later meld ik bij de receptie van Camping Porto Covo. Hier heb ik minder geluk. De eigenaren komen meestal in het weekend, tja …daar kan ik niet op wachten. De receptionist helpt me met de papieren en vervolgens gaan we nog even het stadje in. Om je even een indruk te geven:
Echt super leuk !
En … ze hebben ook een goede kapper hier 🙂 Ik moet nodig geknipt worden en als ik bij Cabeleireiro Fernanda naar binnen loop, blijkt ze bijna klaar te zijn met een klant. En dus kan ik direct geknipt worden. En voor € 8 ziet het er piekfijn uit …
Iets verderop kopen we in een kleine supermarkt nog even wat broodjes en daarna – aan het eind van de “winkelstraat” – lopen we nog even “het plateau van Porto Covo” op. Maar daar blijkt niet veel meer van over…11 jaar geleden, op 12 maart 2007 heb ik hier:
… direct aan de kust overnacht. Echt een geweldige plek. Ik vind het strandje weer terug waar ik toen boven stond:
De golven beuken nog steeds “luid” op de rotsen:
En het water spat hoog op. Prachtig gezicht:
In 2008 was ik hier voor het laatst en toen stonden er wel 50 – 60 campers:
Van een Nederlander die hier jaren stond, hoorde ik dat er ’s avonds regelmatig camperaars door de politie bekeurd en weggestuurd werden. Meestal omdat die (vnl. Portugezen en Spanjaarden) te dicht bij de huizen stonden en er dus klachten kwamen. Maar de middenstand was juist een groot voorstander van de campers op het plateau. De camping in Porto Covo is niet zo heel erg groot en met de camperplaats verdubbelde in de winter het aantal toeristen. Nu zijn er op een gedeelte van het plateau nieuwe huizen gebouwd:
en is er nog maar een klein gedeelte waar campers staan:
Via het gezellige centrum van Porto Covo:
lopen we weer terug naar de camper en besluiten om eerst even wat verder te rijden en dan langs de kust ergens te gaan lunchen. Tussen Porto Covo en Sines zien we in de verte een prachtige plek:
en besluiten daar even een broodje te gaan eten. Echt een prachtige plek:
Zo … op naar onze eindbestemming. Iets voorbij Sines wil ik een potentiele klant bezoeken. Een camping waar ik 10 jaar geleden gestaan heb en welke direct aan een prachtig zandstrand ligt. De camping staat in nagenoeg geen enkele gids en mn navigatiesysteem biedt ook al niet veel hulp. En dus …. gaat het mis. Morgen willen via Troja met de veerboot oversteken naar Setubal en dus hebben we Troja alvast ingegeven. Ik weet dat we dan langs de camping komen, maar op de 1 of andere manier rijden we via een andere weg. En dus zijn we al een heel eind richting Troja als ik het idee krijg dat we niet goed rijden. Terugrijden is te ver en dus besluiten we door te rijden. In Troja rijden we naar de haven, komen daar om 15.55 uur aan:
en daar blijkt de boot met 5 minuten (gaat elk vol uur) te vertrekken. Overtocht voor een camper van 7 meter + 2 personen kost € 27,85. Niet goedkoop, maar omrijden (ook nog tolweg) kost bijna net zo veel. Enne … toch nog weer geluk, want we kunnen er net op:
anders hadden we een uurtje moeten wachten. Vanaf de veerboot hebben we een prachtig uitzicht. Links op de foto hieronder in het midden zie je Fort de Sao Felipe, maar (voor ons) belangrijker …. links op de foto begint de Costa de Arrabida:
Een geweldig mooie kust:
die helaas vanaf de weg alleen maar zichtbaar is als je even stopt:
JC zei altijd: elk nadeel hep zn voordeel, nou … morgenvroeg is het waarschijnlijk niet zulk mooi weer als nu en dus mooie plaatjes:
Op de veerboot heb ik besloten om door te rijden naar Sesimbra, waar ik vorig jaar ook overnacht heb. Zo tegen 17.30 uur rijden we Sesimbra binnen en via een steile en smalle toegangsweg rijden we Municipal Forte do Cavalo op. Bij de receptie word ik vriendelijk ontvangen, maar of het ooit tot zaken komt hier … Overnachten is geen probleem en even later hebben we de camper te plek:
Tussen de bomen door zien we de zee en zelfs de stranden “aan de overkant” (van het schiereiland bij Troja). Municipal Forte do Cavalo ligt bij de haven van Sesimbra en beschikt over flink wat plaatsen. In maart is het hier heerlijk rustig … “zoek maar een plekje”. Het sanitair is basic, maar ik kan je verzekeren dat het bij de omliggende campings hier zelfs nog slechter gesteld is.
Na het eten, check ik nog even mn mail. Maar daarna is het gebeurd … wat een dag.
Donderdag 29 maart 2018.
Na het ontbijt ga ik nog even vlug mn mail checken, maar daarna gaan we er weer vandoor. Eindbestemming: Peniche, op een kleine 2 uur rijden. De duur is het echter niet het probleem. Lissabon wel. Want daar kun je bijna niet omheen, of je moet een heel eind omrijden. En dus rijden we even later richting de Ponte 25 de Abril:
Bij de tolpoortjes (tol over de brug is € 3,95 | camper = klasse 2) is het even druk, maar op de brug zelf valt het wel mee. Pas als we bijna over de brug heen zijn, komen we in de file. Wel grappig: Ponte 25 de Abril is een dubbele brug. Onder de 2x 3 rijstroken ligt namelijk nog een spoorlijn.
Een ongeluk met 4 auto’s blijkt de oorzaak van de file. Zal wel door het wisselen van rijbaan komen. Want de Portugezen schieten continue van rijbaan naar rijbaan. Uiteraard zonder richting aan te geven. Oppassen geblazen dus. Bij Torres Vedras nemen we de afslag en bereiken even later het stadje Lourinha. Daar kun je bij de Intermarche niet alleen goedkoop tanken, er zijn ook nog campervoorzieningen. Geen idee of je er ook mag overnachten, maar je kunt in ieder geval water tanken en lozen.
We doen nog even wat boodschappen en rijden verder naar onze eindbestemming: Peniche. Als we Camping Peniche Praia oprijden, schijnt het zonnetje nog steeds volop. Als ik me meld bij de receptie kan ik direct met mn contactpersoon in gesprek. Deze leuke camping heeft een promotie pakket bij Campingnavigator en deze wordt in ieder geval verlengd. Ik moet alleen even geduld hebben voor de definitieve handtekening, want de eigenaar is pas volgende week weer terug op de camping.
Overnachten is geen probleem. We lopen de camping even over, maar besluiten toch weer voor het mooie plekje voor bij het hek te kiezen. Daar stonden we vorig jaar ook en vanuit de camper heb je een geweldig uitzicht op zee:
sorry, vergeten foto te maken van ons plekkie met de nieuwe camper …
Camping Peniche Praia beschikt over een mooi zwembad:
en een aantal accommodaties:
Na de lunch genieten we nog even van het zonnetje (uit de wind is het heerlijk vertoeven hier) en daarna ga ik achter de laptop aan het werk. Aan het eind van de middag ga ik ….. pannenkoekuh bakkuh 🙂 !! Ondertussen even tv kijken. We hebben weer Astra 3, dus weer eens Nederlandse zenders.
Daarna afwassen en vast even het weekend voorbereiden. Want hier op Camping Peniche Praia was er vanmiddag en vanavond een ware Spaanse invasie. De Spanjaarden gaan met Pasen massaal op vakantie en ik ben er een beetje bang voor dat het vanaf morgen druk gaat worden op de campings. Hopelijk gaan de Spanjaarden zoveel mogelijk naar het warme zuiden (van Spanje en Portugal) 🙂
Vrijdag 30 maart 2018.
Na het ontbijt ga ik nog even achter de laptop aan het werk en tegen 10.00 uur maken we de camper klaar voor vertrek. Voor vandaag heb ik 2 campings op het programma staan. Beide redelijk dicht bij elkaar op iets van 45 minuten rijden. Nu maar hopen dat mn contactpersonen er op Goede Vrijdag zijn. Want dat is ook in Portugal een feestdag. Tweede Paasdag trouwens niet. Dat kennen ze hier helemaal niet eens en maandag is dus gewoon een werkdag. Voor mij maakt het allemaal niet uit wat voor dag het is. Dat is het voor- en tevens ook het nadeel van zelfstandig zijn 🙂
Even voor 11.00 uur rijden we bij het plaatsje Sao Martinho do Porto –> Camping Colina do Sol op. De receptioniste spreekt goed Portugees, maar verder geen woord over de grens. Als ik haar goed begrijp komt de campingdirectrice over 5 minuten op de camping. Even twijfel ik of ik haar wel goed begrepen heb, maar na 5 minuten arriveert inderdaad de campingdirectrice. En we kunnen direct in gesprek. Super !
We hebben een goed gesprek, maar het voorstel moet eerst met de 9 !! eigenaren besproken worden. Dat gaat dus nog wel ff duren. En dus rijden we door naar onze eindbestemming: Camping Vale Paraiso Natur Park. Een goed verzorgde camping waar ik altijd netjes ontvangen word. En schijnbaar is het mn lucky day (waar kan ik een staatslot kopen hier ?), want de manager van deze camping zou vandaag vrij zijn maar is toch even op het werk gekomen om wat dingetjes te regelen.
Ik voel me bijna bezwaard om nu met haar in gesprek te gaan, maar ze vindt het zelf prima. Nou ik ook en al helemaal als het gesprek zeer goed verloopt. Maandag hoor ik meer. We rijden de camping op, op zoek naar een plekje. Maar zoals verwacht: het is behoorlijk druk. Op het gedeelte waar we vorig jaar stonden, is het helemaal vol. Het kost ons enige moeite om een mooi plekje in de zon te vinden en waarbij we ook nog de schotel tussen de bomen door krijgen. Uiteindelijk “hebben we beet” op plek E12 (reminder voor volgend jaar 🙂 ), al schijnt het zonnetje hier op de foto inmiddels al niet meer:
Vorig jaar stonden we op een open stuk. Veel zon en dus populair in de winter:
Daarnaast is er een gedeelte onder de bomen:
en beschikt Camping Vale Paraiso over een mooi zwembad en een gezellige woonkamer:
Na de lunch ga ik weer een tijdje aan het werk. Halverwege zijn we genoodzaakt om alles naar binnen te halen. Want het weer is helemaal omgeslagen en het regent flink. Maar goed, ik heb nog genoeg te doen … geen probleem. Na het eten even afwassen en tv kijken. Vanwege het weer stoort het beeld iets, maar het is allemaal nog net te zien 🙂
Morgen gaan we naar Coimbra en zoals het er nu uit ziet, wordt dit het laatste weekend in Portugal.