Periode zaterdag 30 juni – vrijdag 6 juli 2018. Deze week rijden we vanuit de omgeving Lom over de prachtige “51” richting Vang i Valdres en Fagernes en vervolgens via Gol richting de Hardangervidda.
Zaterdag 30 juni 2018.
Vanmorgen ga ik me eerst even lekker douchen en da’s wel nodig. Niet omdat ik smerig ben 🙂 maar om wat op te warmen. Gisteravond koelde het al wat af, maar vannacht daalde de temperatuur naar ca. 4 graden, brrr…. Vandaag blijven we hier nog een daggie en dus kruip ik na het ontbijt achter de laptop. Vandaag moet ik de komende weken te bezoeken campings voorbereiden. Daar ben ik de rest van de ochtend wel mee bezig.
Tussen de middag gaan we dit keer niet lunchen, want we zijn om 15.00 uur uitgenodigd voor een barbecue bij de eigenaren van Gjeilo Camping. En dus lopen we even voor 15.00 uur richting hun huis wat vlakbij de camping ligt. In de tuin – gelukkig in de schaduw, want het is echt bloedje heet – is Sverre al druk met het vlees bezig.
Even later zitten we aan tafel. Onder het eten even lekker bijkletsen en uiteraard nemen we ook even tijd om de zaken door te nemen. Ze vertellen dat het tot nu toe prima gaat en dat ze gelukkig iets eerder open konden. Normaal gaat de camping pas 15 juni open. Grootste reden hiervoor is, dat ze afhankelijk zijn van “de berg voor hun huis”:
Recht boven de achterste caravan (in de schaduw) zie je bovenop de berg een stroompje lopen, dat is de watertoevoer van de camping. Omdat er in mei en begin juni nog sneeuw op de berg ligt en alles dus nog bevroren is, hebben ze nog geen water en kan de camping dus niet open. Morgen gaan ze de berg op, op zoek naar meer water. Want door de grote droogte (ja ja … ook in Noorwegen) begint de waterstroom op te raken. En dus moeten ze op zoek naar nieuw water, anders kunnen we straks op de camping niet meer douchen ….
Aan het eind van de middag lopen we terug richting de camper en kijken we eerst even of Frankrijk – Argentinie afgelopen is. We zien nog net het slot van de wedstrijd en zien de Fransen winnen. Helaas doet de Nederlandse TV het niet meer. Waarschijnlijk omdat we de hydrolische poten (achter) afgelopen nacht iets “opgepompt” hebben. De ontvangst is hier echt minimaal. Vorig jaar stond een Duitse camper 5 meter dichter bij de berg en die had totaal geen ontvangst. Vanmiddag hebben we nog een poging gedaan en uiteindelijk hebben we de Astra 1 weer kunnen pakken. Nou ja … daar is het WK voetbal ook wel op te zien.
Na het voetbal zitten we een tijdje buiten, want in de camper kun je niet zijn (veel te warm). Als het weer een beetje is afgekoeld, ga ik nog een tijdje aan het werk. Met een schuin oog kijk ik naar het WK voetbal en zie Uruguay winnen. Morgen blijven we hier nog een daggie, want ik heb nog werk genoeg liggen.
Zondag 1 juli 2018.
Afgelopen nacht was het minder koud, maar als we wakker worden schijnt de zon al weer volop. Als ik de geleerden mag geloven, wordt het opnieuw een zeer warme dag. De Noren klagen al, want dit soort temperaturen rond de 30 graden zijn ze totaal niet gewend. Na het ontbijt loop ik even naar de rivier … het is windstil en je ziet het water in de rivier nagenoeg niet stromen:
Prachtig ! Helaas moet ik ook vandaag weer aan de bak. Verslag bijwerken, campings voorbereiden, campingadministratie bijwerken, boekingen in orde maken, etc. Af en toe even buiten luchten met een bakkie leut…. Halverwege de middag is het (vanwege de warmte) niet meer uit te houden in de camper en kruipen we onder de luifel. De tv staat inmiddels weer op het WK voetbal en hangt zo in de camper dat we het buiten kunnen volgen 🙂
Inmiddels loopt de camping weer behoorlijk vol en is het later op de middag gezellig druk. Na het eten en de afwas maken we nog even een rondje over de camping. Later op de avond komt Sverre (eigenaar van Gjeilo Camping) nog even langs om te zeggen dat het met het water gelukt is. Maar dat ze pas tegen 19.00 uur weer terug waren … sjonge jonge.
Voor het slapen gaan doen we nog even een potje rummicub en ruimen vast alles rond en in de camper een beetje op. Want morgen gaan we weer verder.
Maandag 2 juli 2018.
Was het 2 nachten geleden nog bijna rond het vriespunt, vannacht was het totaal niet koud en hebben we met flink wat ramen open geslapen. Vanmorgen eerst even douchen en ontbijten en daarna gaan we met de (Duitse) aanvragen aan de slag. De bedoeling is om rond 10.30 uur te vertrekken. Eindbestemming is waarschijnlijk Dovre, maar zou ook op de “51” richting Beitostolen kunnen liggen …..
Even na 10.30 uur rijden wij Gjeilo Camping af en rijden weer richting Lom. Onderweg bezoeken we nog een camping waar ik vrijdag ook al geweest was, maar daar blijken de eigenaren opnieuw niet aanwezig. In Lom doen we nog even boodschappen en vervolgens rijden we richting Vagamo. Het is opnieuw prachtig weer en tja …. dan is het uitzicht net ietsie mooier 🙂
Even voorbij Vagamo nemen we een shortcut richting Sel. Behoorlijk steil (8%), maar niet zo steil als “vroeger” toen je hier bij een stijgingspercentage van 17 !! % over een grindweggetje reed. Bij Sel pakken we weer de E6 richting Trondheim. Best wel apart … want dit hebben we iets van een maandje terug ook gedaan. Alleen toen een stuk noordelijker. De 2 campings bij Dovre bezoek ik of vanaf Hjerkinn of vanaf Vagamo. Qua afstand en tijd maakt het niet zoveel uit, maar de eigenaresse van Toftemo Turiststasjon had een maand geleden geen tijd. Ik ben bang dat dat nu ook lastig wordt, want de camping beschikt over een zwembad en met dit weer … nou ja, we zien wel.
Bij Dovreskogen is de eigenaresse van Dovreskogen Camping wel aanwezig, maar ze vraagt of ik nog even kan wachten. Tis inmiddels al lunchtijd en dus gaan we eerst even een broodje eten. Na de lunch en het gesprek op Dovreskogen Camping (echt een heerlijke kneuterige camping met leuke hytter en een supervriendelijke eigenaresse):
rijden we door naar Dovre. Daar zie ik bij aankomst al dat de eigenaresse geen tijd heeft. En dat blijkt inderdaad het geval. En dus blijven we hier vannacht. Was eigenlijk ook al de bedoeling want ik heb nog behoorlijk wat werk liggen. Bovendien hadden we net op de E6 flink wat vertraging omdat ze met het asfalt bezig waren en wij denken dat ze er morgen wel mee klaar zijn 🙂
Even later hebben we de camper te plek en kruip ik direct achter de laptop. Even later blijkt dat we mooi op tijd zijn, want de camping begint behoorlijk vol te lopen. Wel grappig: achter ons staat een Spaanse camper. Ik raak met de man aan de klets en wat blijkt: ze wonen in Las Palmas op Gran Canaria. Ze zijn met de veerboot richting Cadiz gevaren en vervolgens zijn ze heel Europa doorgereden richting Alesund (Noorwegen). Inmiddels zijn ze al 10.000km. van huis. Sjonge jonge. Vorige week stonden er Israëliërs naast ons, maar goed … die hadden een camper gehuurd bij het vliegveld van Oslo.
Rond 18.00 uur maken we ons gereed voor het avondeten. En voor het eerst sinds we m in bezit hebben, gaan we onze elektrische grill gebruiken:
direct langs de rivier met – in de verte – zicht op de besneeuwde bergtoppen:
Na het eten de afwas maken we nog even een rondje over de camping. Deze is – zoals al aangegeven – inmiddels behoorlijk volgelopen. Ook de hytter en deze leuke glamping tenten:
zijn allemaal bezet. De glamping tenten zijn gelegen op een eilandje (te bereiken via een bruggetje) aan de rand van de rivier en ze zien er van binnen ook errug leuk uit:
Terug aan de camper gaan we weer aan het werk. En daar zijn we de rest van de avond wel zoet mee 🙂 Morgen gaan we weer verder.
Dinsdag 3 juli 2018.
Ondanks de drukte hebben we vannacht heerlijk geslapen. Na het ontbijt kruipen we achter de laptop. Eerst de aanvragen en de mail wegwerken en daarna op pad. Eindbestemming vandaag: eigenlijk nog geen idee … We gaan in ieder geval de “51” op langs de Jotunheimen. Dan zien we wel verder.
Even later draaien we weer de E6 op en steken bij Sel weer over richting Vagamo. Daar nemen we de “51” richting Fagernes. Naar mijn mening – samen met de “55” over de Sognefjellet – 1 van de mooiste routes in Noorwegen. En dan treffen we het vandaag ook nog eens met het weer. De 1e stop is Randsverk Camping. Omdat bij de camping een snackbar/restaurant met terras en een Coop winkel is gevestigd, is het altijd een drukte van jewelste:
En dus heb ik er al rekening mee gehouden dat we vandaag niet verder komen dan deze camping. Maar of het zo moet zijn, is het net even rustig als ik de receptie binnen loop. Ik pak mn kans en even later is alles geregeld. Superrrrrr ! Want Randsverk Camping is een leuk camping:
in een prachtige omgeving. Het is inmiddels al etenstijd, maar we rijden eerst nog een stukje verder …. op zoek naar een mooi plekje (en die zijn er hier zat …) om even rustig te lunchen 🙂 Zoals gezegd: het is prachtig weer en de “51” is een mooie route:
maar ondanks dat er grote bussen en vrachtwagens langs gaan, is het niet overal even breed. Het uitzicht is echt super mooi:
en aan de stokken langs de weg (goed in de gaten houden, want ze hangen nog wel eens “over de weg”) is te zien dat ook hier de sneeuw nog niet zo lang weg is:
even verder vinden we een heerlijk plekje om even te eten:
hier hoor je (als er even geen auto langs komt 🙂 ) heeeeeelemaal niets. Twee jaar geleden stond ik hier ook en toen kwamen er ineens allemaal mensen voor mn camper staan om foto’s te maken. Ik lachen …. maar toen bleek dat ze niet voor mij kwamen, maar voor een kudde rendieren achter mn camper:
Ook hier gaat de weg naar een hoogte van 1.350 meter, maar even later gaat het weer behoorlijk naar beneden:
Links zie je – langs het water – de Jotunheimen weg. Een prachtige maar onverharde tolweg dwars door de Jotunheimen. Daar hoef je niet zo op het verkeer te letten, maar wel op overstekende koeien en wild. We gaan verder naar beneden:
en krijgen vervolgens de waarschuwing dat het bochtig is/wordt. Ja duh … daar waren we nog niet achter :-):
In Beitostolen bezoek ik Beitostolen Camping, maar daar ben ik gauw klaar. De eigenaar is niet aanwezig en dus neem ik de gegevens op, maak een rondje over de camping en we gaan weer verder. Iets voorbij Beitostolen nemen we de shortcut naar de E16, richting onze eindbestemming van vandaag: Boflaten Camping.
Het wegdek op dit stuk is echt gigantisch slecht en af en toe worden we bijna gelanceerd. Maar Hennie haar aandacht gaat uit naar de berm 🙂 :
Even later rijden we Boflaten Camping op, vriendelijk verwelkomd – zoals altijd – door de Nederlandse eigenaren. We spreken af om rond 19.30 uur om tafel te gaan en dus gaan we op zoek naar een plekje. Daar kruip ik eerst een tijdje achter de laptop, vervolgens ff eten en afwassen en daarna ga ik richting receptie voor het gesprek. Dat verloopt prima en even later is alles geregeld.
Terug in de camper ga ik nog een tijdje achter de laptop, met een schuin oog kijkend naar Columbia – Engeland. En zie dat Engeland het gelukkigste is vanavond.
Woensdag 4 juli 2018.
Vanmorgen gaan we eerst even gebruik maken van het nieuwe sanitair van Boflaten Camping. Want er is veel gebeurd deze winter/dit voorseizoen. Het nieuwe sanitair ziet er super uit, dit is nog maar de gang 🙂
En er zijn prachtige hytter – zeg maar rustig luxe bungalows – gebouwd:
Welke met de achterzijde langs het riviertje liggen:
Op Boflaten Camping heb je een geweldig uitzicht:
Maar voor tenten zijn de plekken misschien wel het mooist:
Achter deze caravans/campers:
ligt een groot meer, maar het is windstil en je kunt het water bijna niet zien. Aan het eind van de ochtend maken we ons klaar voor vertrek, maar het is maar een klein ritje vandaag. Want de eindbestemming is Fagernes Camping. Op een klein uurtje rijden. Even na de middag meld ik me bij de receptie van Fagernes Camping. De eigenaresse is niet aanwezig en dus meld ik me via sms. En gaan we op zoek naar een plekje.
Die hebben we even later gevonden. Deels in de schaduw, want het is echt gigantisch heet vandaag. We gaan eerst even buiten lunchen (foto’s volgen morgen) en daarna kruipen we achter de laptop. Maar rond 16.00 uur geef ik er de brui aan. De temperatuur in de camper is inmiddels opgelopen tot rond de 35 graden en zelfs in de schaduw is het buiten nog 30 graden. En voor morgen wordt er niet echt koeler weer voorspeld….
Later op de avond maken we nog even een rondje over de inmiddels volledig volgelopen camping en komen daarbij ook de eigenaren tegen. We kletsen even bij en spreken af om morgenmiddag om 15.00 uur om tafel te gaan. Okay, dan blijven we hier nog een extra daggie 🙂
Donderdag 5 juli 2018.
Het was gisteravond nog lang warm en als we wakker worden schijnt de zon al weer volop. En dus rollen we direct de luifel weer uit. Om de zon een beetje tegen te houden. Dit is ons plekkie hier:
Fagernes Camping beschikt over verharde plaatsen voor campers en caravans (waar wij staan):
en mooie plekken voor tenten direct aan het fjord. De camping is zeer goed verzorgd en ligt op loopafstand van het centrum van Fagernes:
En dus gaan we vanmorgen eerst even met de aanvragen aan de slag en vervolgens lopen we richting het centrum van Fagernes om wat boodschappen te doen. Net op tijd, want als we terug zijn bij de camper is de temperatuur al weer flink opgelopen. Sjonge jonge …
Tussen de middag gaan we even een broodje eten en vervolgens ga ik richting receptie. Deze ligt “bovenaan” en met deze hitte red ik het net 🙂 Gelukkig is de eigenaresse er nog niet en kan ik even op adem komen. Het gesprek is leuk en zakelijk prima en tevreden loop ik weer terug richting de camper. Even uitblussen in de schaduw. Pffff …
De rest van de middag vind ik het wel prima. Ik hou mn mail wel bij, maar in de camper is het niet uit te houden. Na het avondeten komt er gelukkig wat wind en koelt het af. Heerlijk 🙂
Vrijdag 6 juli 2018.
Opnieuw verbaas ik me over het feit dat het vannacht weer zo rustig was. Fagernes Camping liep gisteren weer volledig vol, maar daar merk je verder helemaal niets van. Ook het sanitair is erop berekend. Prima voor mekaar !
Na het ontbijt ga ik nog een tijdje achter de laptop aan het werk en vervolgens gaan we weer op pad. Eindbestemming (zeer waarschijnlijk): Gol. Onderweg bezoeken we nog 1 camping: PlusCamp Aurdal Fjordcamping. En vervolgens gaan we – opnieuw via een shortcut – richting de “51” richting Gol. De weg is gelukkig behoorlijk opgeknapt, al is het nog niet helemaal klaar. Daarnaast blijft het hier oppassen voor schapen en koeien die op de weg lopen.
Even later rollen we Gol binnen. Morgenvroeg gaan we het stadje even bezoeken, nu rijden we direct door naar PlusCamp Gol Campingsenter. Daar is mn contactpersoon aanwezig en dus kunnen we gelijk in gesprek. Even later is alles geregeld en gaan we op zoek naar een plekkie. Want we blijven hier vannacht. PlusCamp Gol Campingsenter bestaat uit 2 gedeeltes. Het grootste gedeelte ligt aan de zijde waar ook het zwembad gesitueerd is. Wij staan op een mooi plekje aan de rivier:
Achter ons een dijkje en daarachter de rivier:
Het is nog steeds behoorlijk warm en dus is Hennie onder de luifel aan het werk:
terwijl ik in de camper achter de laptop zit. Af en toe kijk ik even met een schuin oog naar Uruguay – Frankrijk, maar dat wordt nooit echt spannend. Na het eten en de afwas maken we even een rondje over deze grote (1 van de grootste van Noorwegen) camping en daarna gaan we voor een bakkie koffie onder de luifel. Heeerlijk 🙂
Vervolgens nog een tijdje achter de laptop, maar de aandacht wordt dit keer getrokken door Brazilie – Belgie … wat een leuke pot ! Als de wedstrijd is afgelopen, ruimen we buiten alvast alles op. Want morgen gaan we weer verder.