Periode zaterdag 7 maart – woensdag 11 maart 2020. Deze week reis ik van Marbella verder zuidwaarts in Andalusie richting Tarifa en daarna via Conil de la Frontera richting Sevilla.
Zaterdag 7 maart 2020:
Vandaag ga ik weer verder. Eindbestemming Tarifa. Onderweg wil ik nog een aantal campings bezoeken en dus vertrek ik al op tijd. Even voor 9.30 uur rijd ik de camping af, bezoek iets verderop nog een camping en rijd daarna zuidwaarts richting Estepona. Ook daar bezoek ik nog een potentiële klant en rijd vervolgens weer richting de kust. Onderweg (Petrol & Go Estepona) gooi ik de tank nog even vol. Goedkoop hier 🙂 –> slechts € 1,129 voor een litertje diesel. Bij de naastgelegen Aldi koop ik nog even wat broodjes en ga daarna verder richting Manilva.
Ik rijd nu weer op de N-340 en heb continue een mooi uitzicht op zee. Mn volgende bestemming is Camping La Bella Vista, een redelijk nieuwe camping en ik heb het even opgezocht: volgens mij op de plaats waar vroeger de camping Chullera I en II lagen. Ik heb het nog even nagekeken: op 21 februari 2007 heb ik die campings bezocht.
Als ik Camping La Bella Vista oprijd, “zie ik dat het goed is” …. wauw ! Zeer netjes aangelegd, mooie verharde paden en een prachtige ligging:
Direct aan strand en zee met mooie voorzieningen, waaronder dit zwembad:
Tijdens mn bezoek staan de camping nagenoeg vol. Veel Engelsen, maar da’s ook niet zo gek want de eigenaren komen uit Engeland. En zijn op dit moment ook niet op de camping. Maar ik heb weer een contact en da’s in mijn werk al super belangrijk.
Zo, nu op naar mn eindbestemming: Tarifa. Een mooie route. Ver weg van de drukte, behalve dan bij Algeciras:
Onderweg heb ik een mooi uitzicht op de rots van Gibraltar (in de verte):
Veel mensen denken dat Gibraltar het meest zuidelijkste puntje van Spanje is, maar dat is – zoals je kunt zien op het kaartje hierboven – dus niet zo. Tarifa is het meest zuidelijkste puntje en voor mij ook het meest zuidelijkste punt in Europa waar ik met de camper ben geweest. De omgeving hier is prachtig en ook behoorlijk heuvelachtig en vooral de afdaling naar Tarifa is schitterend:
Even later krijg ik ook de prachtige stranden bij Tarifa in het vizier. Wauw!
Bij Tarifa word ik nog even opgeschrikt door een grote politiecontrole, maar ik mag doorrijden 🙂 En dus rijd ik even later Camping Rio Jara op. De 1e camping die je tegenkomt als je Tarifa gepasseerd bent. Al sinds jaar en dag een vaste overnachtingsplek voor mij en dus voelt het een beetje als thuiskomen. Mn contactpersoon is aanwezig en we kunnen direct in gesprek. Helaas … zaken doe ik niet, maar overnachten is geen probleem en dus sta ik even later zo:
Tussen de campers door kun je in de verte het strand en Marokko zien liggen. Via dit pad loop je naar het strand:
Hier begint het pad … hoe leuk:
Iets verderop staat dit bordje:
Is te doen toch 🙂 Camping Rio Jara is 1 van mn favoriete campings. Soms vraag ik me af waarom. De plaatsen zijn niet zo heel erg groot en het sanitair is zeer basic. Maar het voelt gewoon goed. Dat begint al bij aankomst, kijk dan:
En als even later mn buurman op z’n gitaar begint te spelen en de kippen om m’n camper rond huppelen, denk ik “ja … echt leuk hier” 🙂
Als ik de camper heb geïnstalleerd ga ik eerst even een broodje eten en daarna achter de laptop aan het werk. Af en toe ga ik even buiten luchten (tis nu 26 graden !) met een kopje koffie en aan het eind van de middag kijk ik met een schuin oog naar het schaatsen. Toch wel apart als het zo warm is en je zit naar het schaatsen te kijken ….
Zondag 8 maart 2020:
Huh ? Als de wekker gaat om half 8 en ik mn dikke teen buiten de dekens steek, voelt dat niet echt warm. Nog maar even blijven liggen dan 🙂 Een kwartiertje later is het natuurlijk nog niet veel warmer, maar als ik terugkom van het sanitairgebouw merk ik dat het buiten bijna warmer is als in de camper. Toch maar heel even het kacheltje aan dan. Best wel gek, met de gedachte dat ik aan de overkant van het water Afrika zie liggen ….
Vandaag heb ik een enorme afstand te overbruggen naar de volgende camping (op 5km….) en dus ga ik eerst een tijdje achter de laptop aan het werk. Opnieuw “met Noorwegen”. Heel grappig: als ik even na 11.00 uur richting de receptie loop met het verzoek me af te koppelen van de stroom, raak ik aan de klets met een knaap uit Arendal (Noorwegen …) Hij is op de fiets, elektrisch dat dan weer wel …. Met z’n hond een bagage in een aanhanger.
Hij heeft z’n 1e doel bereikt, namelijk naar het meest zuidelijke punt van Spanje fietsen. Z’n volgende doel is om volledig langs de kust, dus via de Algarve, westkust van Portugal naar de noordwestkust van Spanje en dan langs de kust van Frankrijk, Belgie en Nederland weer terug te fietsen naar Noorwegen. In totaal is hij dan 8 maanden onderweg … sjonge jonge.
Terug bij de camper blijk ik te zijn afgekoppeld en dus rijd ik 5 minuten later van de camping. Mn eindbestemming ligt dus 5km. verderop en geloof het of niet, maar onderweg ligt nog een camping welke ik moet/wil bezoeken. Daar doe ik helaas geen zaken en dus rijd ik door naar Camping Valdevaqueros. Het is zondag en dus verwacht ik niet dat de eigenaar er is, maar als ik me meld bij de receptie geeft de knaap aan dat ik de camper maar even aan de kant moet zetten en even moet wachten. Want de eigenaar komt er zo aan.
Even later zit ik met eigenaar Jose Antonio in gesprek. Dat verloopt prima en even later loop ik met een mooi contract richting camper. En hier overnachten is geen probleem. Het is echter nog wel even (goed) zoeken naar een plekje. Want het staat behoorlijk vol en ik wil natuurlijk wel “zicht voor de schotel” hebben. Dat lukt en even later heb ik de camper zo staan:
Camping Valdevaqueros iets ten noorden van Tarifa
Slechts gescheiden door de N340 ligt de camping nagenoeg direct aan het strand. Kijk, hieronder zie je dezelfde dan als een paar foto’s terug toen ik richting Tarifa “naar beneden reed” (met zicht op de stranden):
Camping Valdevaqueros iets ten noorden van Tarifa
Als ik de camper geïnstalleerd heb, ga ik eerst even een broodje eten en daarna achter de laptop aan het werk. Vanmiddag ga ik met de campingadministratie aan de slag, maar “ik heb het zwaar”. Het wordt warmer en warmer en ondanks dat ik bijna alle screens dicht heb, loopt de temperatuur in de camper op naar 33 graden.
Af en toe ga ik even naar buiten “om te luchten” en gelukkig wordt het in de namiddag wordt koeler. Maar pas bij Boer zoekt Vrouw doe ik de deur dicht. En dan is het nog steeds niet echt volledig donker. Morgen ga ik weer een stukkie noordelijker. Ja … iets verder dan 5km. noordelijker 🙂
Maandag 9 maart 2020:
Na een heerlijke douche en een ontbijtje ga ik nog even met mn verslag aan de gang. Eindbestemming voor vandaag is Conil de la Frontera, op een klein uurtje rijden. Waarom steeds maar van die kleine afstanden ? Omdat ik bij mn planning rekening houd met de kans van zaken doen. Als ik denk dat ik bij een camping een contract kan afsluiten of als het gaat om een verlenging van een contract, dan probeer ik op die camping te overnachten. Als ik dan bij aankomst niet gelijk in gesprek kan, kan ik het nog verzetten naar de middag of de volgende ochtend. En dat gebeurt regelmatig.
Net als gisteren probeer ik ook vandaag weer een Spaanse radiozender te vinden. Maar helaas … alleen maar Marokkaanse zenders. Toch wel apart dat je in Spanje bent en bijna genoodzaakt bent om naar de Marokkaanse Top-40 te luisteren. Ach … voor eventjes 🙂
Om 10.30 uur rijd ik van de camping. Eindbestemming: Camping La Rosaleda in Conil de la Frontera. Dit keer niet langs de kust, maar rechtstreeks naar mn eindbestemming. Over de N-340 en die is hier zeer fraai. Ha, daar heb je hem ook weer:
Op de achtergrond zie je de 1e windmolens al, een eindje verder zie je windmolens zo ver je kunt kijken. Dit is het grootste windmolenpark van Europa met maar liefst 540 !! windmolens die ca. 300.000 mensen van stroom voorzien. Kijk dan:
Windmolenpark tussen Tarifa en Vejer de la Frontera
Goed voor het milieu natuurlijk, maar het heeft ook z’n keerzijde want jaarlijks vliegen duizenden vogels zich dood tegen de enorme wieken. En echt mooi staat het ook niet in dit prachtige natuurgebied. Even verder zie ik hooggelegen het witte stadje Vejer de la Frontera liggen:
Even verder gaat de N-340 over in een snelweg en kom ik dit bord tegen:
Verboden voor tractors, fietsen en wandelaars kennen we in Nederland ook. De andere 3 zijn toch wel heel bijzonder. Maar aan de andere kant … volgende week kom ik langs El Rocio (ruwweg tussen Sevilla en Huelva). In El Rocio wordt elk jaar op 2e Pinksterdag een grote bedevaart/processie gehouden. Dit trekt elk ca. 1 miljoen !!! bedevaartgangers vanuit geheel Andalusie. Velen komen – vanuit de traditie – te paard of met paard en wagen naar El Rocio. Kijk maar s naar dit filmpje: www.youtube.com/watch?v=4iDllF8Oboo. Je weet niet wat je ziet. Als ik er volgende week langs rijd, kom ik er nog wel even op terug.
Nu heb ik net het enorme windmolenpark achter me gelaten, maar wat is dit nu weer ? Het lijkt wel science fiction 🙂
Het zijn enorme zonnepanelen die meedraaien met de zon. Je zou toch zeggen: als hier de stroom uitvalt … dan zit je wel goed 🙂
Vlakbij Conil de Frontera kom ik El Toro tegen:
De man met het hoedje en de gitaar en deze grote zwarte stier kom je hier regelmatig tegen. Voor mijn gevoel in dit deel van Andalusie meer als bijvoorbeeld bij Almeria en Granada. Geen idee waarom …
Iets verderop neem ik de afslag. Onderaan de afslag moet ik een rotonde voor 3/4 nemen en ineens hoor ik achter me (in de camper) een enorme klap. Geschrokken stop ik iets verderop en wat blijkt ? Ik had de koelkast niet afgesloten en de “groentebak” met inhoud (verspreid) ligt op de vloer. Sjonge jonge …. Naar de camping is het niet ver meer, maar goed … toch maar even de deur goed dicht doen 🙂
Bij de receptie van Camping La Rosaleda blijkt de eigenaresse in gesprek. Ze vraagt of we morgenvroeg in gesprek kunnen. Tuuuuurlijk. En dus rijd ik even later de camping op. Nr. 81 (toegewezen), blijkt een prima plek …. al raakt de schotel net niet de takken:
plekje op Camping La Rosaleda vlakbij Conil de la Frontera
Vanaf de camping kun je trouwens de zee zien:
Camping La Rosaleda is een redelijk nieuwe camping op loop-/fietsafstand van het leuke stadje Conil de la Frontera. Op de camping vind je een gezellig restaurant (vanavond is er een buffet, kosten € 10 p.p. … geen geld toch ?!) en een mooi zwembad:
De sanitaire voorzieningen zijn prima en mede daardoor is Camping La Rosaleda een populaire camping. Ook bij mij 🙂 Het is trouwens behoorlijk druk, met name veel Engelsen. Waaronder een leuk stel welke 10 jaar geleden naast me stonden. Leuk !
Als ik de camper te plek heb is het al weer de hoogste tijd om een broodje te eten. De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk. De WIFI verbinding hier is niet alleen gratis, maar blijkt ook nog eens supergoed te werken. En da’s voor mij wel handig 🙂 Ik moet nog een klusje voor mn Noorse websites afronden, werk gelijk de campingadministratie weer bij en aan het einde van de middag is mn verslag ook al weer bij. De hoogste tijd om te gaan eten. De rest van de avond zit ik deels achter de laptop en voor de buis. Morgen ga ik weer iets verder noordelijk.
Dinsdag 10 maart 2020:
Vanmorgen heb ik om 9.00 uur een afspraak bij de receptie en dus zit ik even later in gesprek met de eigenaresse en een Nederlandse receptioniste uit Vroomshoop die de vertaling op zich neemt. Het gesprek verloopt prima, maar toch moet ik nog even geduld hebben voor het definitieve antwoord.
Terug in de camper benut ik nog even de snelle WIFI verbinding voordat ik vertrek. Eindbestemming voor vandaag is El Puerto de Santa Maria, op ca. 45 minuten rijden. Dus ik heb nog een uurtje over. Uiteindelijk vertrek ik rond 10.45 uur van de camping, bezoek iets verderop nog een potentiële camping en draai even later de snelweg op richting Jerez de la Frontera en Sevilla.
Mn beide navigatiesystemen geven aan dat ik de 1e afslag (komend vanuit het zuiden) van El Puerto de Santa Maria moet nemen. Als je nog moet tanken, moet je dat zeker doen … want dan kom je een rits goedkope tankstations tegen. Ik tank uiteindelijk voor € 1,029 …. da’s wel heeeel goedkoop. Mn beide navigatiesystemen sturen me vervolgens via deze mooie route (verderop wordt het wat krapper 🙁 ) richting de camping:
Wat mn navigatiesystemen helaas niet weten, is dat er op dinsdag een grote weekmarkt is. Direct op de boulevard vlakbij de camping. Ik kom er ook pas achter als ik de boulevard bereikt heb en vanwege alle smalle straatjes in de naaste omgeving, besluit ik maar een stuk terug te rijden.
Even later zit ik weer op het goede spoor en kom aan de andere kant van de boulevard uit. Ik meld me bij de receptie, maar mn contactpersoon is in gesprek. Uiteindelijk spreken we af om morgenvroeg om 9.00 uur in gesprek te gaan en dus blijf ik hier overnachten. Het is behoorlijk vol op de camping, maar het “plek-aanwijs-mannetje” vind nog een mooi plekje voor me:
Camping Playa las Dunas in El Puerto de Santa Maria iets boven Cadiz
Zoals je ziet is er veel groen op de camping. De zonnige plaatsen zijn uiteraard zeer favoriet, maar of je daar nu zo blij mee moet zijn …. De temperatuur loopt vanmiddag op naar 27 graden en in de camper is het inmiddels 35 graden … sjonge jonge… En morgen wordt het nog een tikkeltje warmer: 29 graden in Sevilla (waar ik morgen heen ga). Lekker dan.
Twee jaar geleden hebben we hier 2 nachten gestaan en zijn we het leuke stadje even in gelopen:
El Puerto de Santa Maria iets ten noorden van Cadiz
El Puerto de Santa Maria en het naastgelegen Jerez de la Frontera is tevens de bakermat van de sherry. Twee jaar geleden liepen we toevallig langs het prachtige pand van Osborne Sherry:
Dit keer vind ik het wel prima. Na de lunch ga ik achter de laptop aan het werk (ook hier gratis WIFI), pleeg nog wat telefoontjes en bereid me vast voor op morgen.
Woensdag 11 maart 2020:
Na een heerlijke douche en een ontbijtje ga ik eerst richting de receptie voor het gesprek met mn contactpersoon hier op Camping Playa las Dunas. Dat verloopt prima, maar voor het definitieve antwoord moet ik nog even geduld hebben. Terug in de camper ga ik nog even mn mail checken en maak daarna de camper klaar voor vertrek. Eindbestemming voor vandaag: Camping Villsom in Dos Hermanas vlakbij Sevilla.
Dat ligt op ongeveer een uurtje rijden, maar vanwege de voorspelde hitte vertrek ik op tijd zodat ik op Camping Villsom een mooi plekje kan uitzoeken. Bij de Lidl in El Puerto de Santa Maria doe ik nog even wat boodschappen en rijd daarna naar Sevilla. Een uurtje later meld ik me bij de receptie van Camping Villsom, maar de eigenaar komt pas later.
Hier overnachten is geen probleem. Ik vind een mooi plekje. Deels in de schaduw en uiteraard 🙂 met goed zicht voor de schotel. En dat is een hele kunst hier. Deze foto is niet van nu, maar er staan behoorlijk wat bomen op Camping Villsom:
De camping ligt vlakbij de bushalte, ideaal dus om de prachtige stad Sevilla te bezoeken. En ondanks dat de camping midden tussen allerlei wegen ligt, heb je weinig geluidsoverlast. Op de camping vind je een klein restaurantje en een leuk zwembad:
Als ik de camper heb geïnstalleerd ga ik richting receptie voor het gesprek. Ik heb geluk, ook de eigenaar arriveert net. Ik kan het goed met hem vinden en de begroeting is hartelijk. Maar tot zaken komt het niet. Dit heeft ook te maken met de onzekerheid rond het Corona-virus. Begrijpelijk.
Terug in de camper zet ik alles in de camper open, want het is inmiddels al flink warm geworden. De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk, maar om 16.30 uur geef ik het op. Mn Duitse buren zijn ook net terug gekomen van hun bezoek aan Sevilla en dus raak ik met hun aan de klets. Als ik daarna weer terug in de camper kom, lijkt het wat te zijn afgekoeld.
Rond 18.30 uur ga ik met het eten aan de slag. Maar weer s pannenkoeken denk ik. Onder het eten even tv kijken en de rest van de avond vind ik het wel prima. Morgen ga ik weer verder.