Periode zaterdag 4 juli – vrijdag 10 juli 2020. Deze week trekken we verder de regio Innlandet / Hedmark binnen en rijden we via Trysil langs de Zweedse grens richting Roros en vervolgens via Tynset en Alvdal richting de E6.
Zaterdag 4 juli 2020.
Vanmorgen doe ik eerst pogingen op bij de volgende camping een afspraak te plannen, maar helaas. Dat gaat maandag pas lukken en dus zit er niet anders op dan de camping overslaan. Om 10.45 uur heb ik het gesprek met de eigenaar van Steinvik Camping waar we nu zijn en het gesprek verloopt uitstekend. De lopende contracten worden verlengd. Super! Nog even over de ligging van Steinvik Camping, de camping ligt zeer fraai direct aan het Mjosameer, “vlakbij de brug van de E6 over het Mjosameer”:
en beschikt over fraaie hytter. De eigenaar is op meerdere plekken op de camping nieuwe kampeerplaatsen aan het creëren, zodat iedereen van een mooi plekje aan het water kan genieten.
Wij niet … want wij gaan verder. Eindbestemming van vandaag is Sjoenden Camping in Sore Osen (aan de zuidzijde van het Osensjoen meer). Vlakbij Steinvik Camping kun je normaal gesproken de E6 op, maar tussen Moelv en Hamar zijn ze al 2 jaar bezig met de aanleg van een nieuwe E6. Het begint er nu op te lijken, maar houdt wel rekening met vertraging op dit stuk.
Iets voorbij Hamar bezoeken we nog een potentiële klant, maar dat is (voorlopig) nog geen suc6. En dus rijden we via Elverum richting Trysil en pakken halverwege de afslag naar Sjoenden Camping. Bij de receptie is niemand te bekennen en dus rijden we de camping op, op zoek naar een leuk plekkie. Die is gauw gevonden:
Ik vond dit altijd een leuke camping, maar helaas is het eind dit jaar einde verhaal. De eigenaren zijn al jaren bezig om vergunning te krijgen voor de bouw van luxe hytter en dan is er voor de camping geen plek meer. Dat betekent helaas ook het einde van de camping. Maar goed, we kunnen er nu nog ff van genieten.
Zoals je op de foto’s hierboven ziet, is het prachtig mooi weer en af en toe kruipen we even in het zonnetje. Dit is ons uitzicht hier:
Hennie vindt het in ieder geval helemaal geweldig. Later op de middag maken we nog ff een wandeling en zien we even verderop dit caravannetje staan:
Ik heb m ff opgemeten: inclusief dissel istie 12 meter. Niet te geloven. Daar hoef je op een camping in Italië niet mee aan te komen 🙂 Na het avondeten gaan we nog even achter de laptop aan het werk en daarna vind ik het wel prima.
Zondag 5 juli 2020.
Ook vanmorgen gaat de wekker om 7.30 uur, maar het duurt ff voordat we “uit bed gesprongen zijn”… Dat komt misschien ook omdat ik voor vandaag geen afspraken gemaakt heb. Ik heb wel een aantal campings op de planning staan om te bezoeken, maar we staan dus niet op tijd. Uiteindelijk rijden we om 9.30 uur van de camping. Eindbestemming voor vandaag: Osensjoen Camping in Osen (waarschijnlijk).
Maar we rijden eerst naar Trysil op een klein half uurtje rijden. Het is rustig op de weg en dus is het extra oppassen geblazen. In dit gebied steken er regelmatig elanden over …. daar kan een ACSI-inspecteur over mee vertellen. Hij kreeg een paar jaar terug bezoek van een eland op z’n motorkap en had de voorkant behoorlijk in elkaar. Het verhaal vertelt overigens niet hoe het met het eland gaat ….
Even na 10.00 uur rijden we Trysil Hyttegrend op, net buiten Trysil. De Nederlandse eigenaren zijn aanwezig en even later zitten we in gesprek. Dat verloopt prima en de bestaande promotie wordt voortgezet. Ze beschikken over een flink aantal hytter en een klein knus campinggedeelte. Voor meer info, klik maar even op de foto hieronder.
In Trysil gooien we de dieseltank nog even vol en daarna rijden we door naar Osen. Rond 12.00 uur rijden we Osensjoen Camping (voorheen Osen Vannsport Camping) op. De camping ligt direct aan het Osensjoen meer, met een zandstrand van ca. 1km. direct voor de deur. Echt een supermooie plek! Kijk maar:
Ook Osensjoen Camping wordt gerund door Nederlanders. De sanitaire voorzieningen zijn prima, er is een snackbar met een gezellig terras, gratis WIFI, een aantal hytter en aantal “drop-in” plaatsen die overigens wel direct aan het strand liggen. En …. sinds dit jaar beschikt Osensjoen Camping over een Glamping tent …. bijna direct aan het strand. Erg leuk:
Meer foto’s zit er vandaag helaas niet in, want het is echt bagger weer. Het enige verschil is dat het de ene keer zachtjes en de andere keer keihard regent. Echt niet normaal. Maar goed, wij hebben genoeg te doen en voordat we het weten is de middag al weer voorbij. Net voor het avondeten maken we nog even een rondje over de camping en even later zitten we aan een heerlijk diner 🙂
Maandag 6 juli 2020.
Ook als we wakker worden regent het nog. En echt warm is het ook niet …. Vandaag gaan we weer iets noordelijker, eindbestemming (vermoedelijk): Solenstua Camping vlakbij Engerdal. Rond 10.30 uur maken we de camper klaar voor vertrek, groeten de eigenaren (uit Meppel 🙂 ) nog even en rijden vervolgens richting Jordet. Daar bezoek ik nog een potentiële klant, maar gezien de omvang van de camping verwacht ik niet dat we zaken zullen doen.
En dus rijden we langs het 17km. lange Engeren meer over de “26” richting Engerdal, pakken even voorbij Engerdal de afslag richting Solenstua en rijden even later Solenstua Camping op. Eigenaresse Ann-Mari verwelkomt ons – zoals ze bij iedere gast doet – zeer vriendelijk. We spreken af om later op de middag in gesprek te gaan en dus gaan we op zoek naar een plekje voor de camper. En daarna eerst even een broodje eten.
Ondanks het slechte weer voel ik me hier altijd heel erg op m’n gemak. Normaal gesproken kom ik hier eind mei en dan is het heerlijk rustig:
en de omgeving is werkelijk schitterend. Zeker als je van wandelen houdt:
Solenstua Camping is het gehele jaar open en sinds vorig jaar is er in de omgeving een meerdaagse sneeuwscooter tocht uitgezet met een totale lengte van 150km. Onderweg verblijf je op meerdere adressen (waaronder Solenstua Camping) en de route gaat zelfs de Zweedse grens over. Even voor de goede: die grens zit nu potdicht ….
Aan het eind van de middag heb ik het zakelijke gesprek met de eigenaresse en dat verloopt prima. Ze zijn – ondanks Corona – tevreden en de bestaande contracten worden voortgezet. We mogen morgen trouwens nog een daggie extra blijven en dat komt goed uit want ik heb nog heel veel werk liggen.
Dinsdag 7 juli 2020.
Oef …. vanmorgen eerst de kachel maar ff aan. Het koelde vannacht flink af en ook vanmorgen is het buiten nog maar 6 graden. Brrr….. Eerst maar ff een warm bakkie leut en een beschuitje met hagelslag 🙂
En daarna antwark. Het is nog steeds enorm druk met Duitse aanvragen en boekingen en daarnaast heb ik nog flink wat administratie liggen. En ik moet nog een nieuwe camping online zetten. Eerlijk gezegd ben ik positief verrast over het seizoen tot nu toe. Ik had verwacht dat het vanwege Corona een moeilijk seizoen zou worden, maar tot nu toe heb ik al 4 nieuwe campings kunnen verwelkomen en zijn tot nu toe bijna alle bestaande contracten verlengd. Superrrrr.
Tussen de middag gaan we even een broodje eten en daarna maken we even een rondje over de camping. Sta ik hier eind mei altijd alleen, nu is het aardig drukker. Maar nog steeds heb je alle ruimte:
Langs de camping loopt een klein riviertje met een leuk bruggetje:
Solenstua Camping beschikt over flink wat hytter, van kleine standaard hutjes tot grote 6-pers. hytter. Deze is wel heeeeel oud en wordt dus ook niet meer gebruikt:
We lopen weer terug richting de camper, nog even ons plekje hier:
Zoals je ziet is het nog niet echt mooi weer. Buiten zitten is er niet bij, maar in de camper is het goed uit te houden. Na het avondeten en de afwas kruipen we nog even voor de buis, daarna nog even achter de laptop en daarna is het wel genoeg voor vandaag.
Woensdag 8 juli 2020.
Na opnieuw een frisse nacht (iets van 5 graden …) en een ontbijtje gaan we eerst even achter de laptop aan het werk. Rond 10.00 uur maken we de camper klaar voor vertrek. Eindbestemming voor vandaag: Roste Camping vlakbij Roros. We groeten de eigenaresse van Solenstua Camping nog even en rijden richting de 1e klant voor vandaag: Femundtunet Camping in Drevsjo, prachtig gelegen aan het Femund meer:
Femundtunet Camping ligt in een prachtige omgeving en de rendieren … die lopen hier gewoon over de camping 🙂
Normaal gesproken heb ik het gesprek met de eigenaar van de camping altijd in Trysil (daar hebben ze nog een hotel), maar omdat ik nu later in het seizoen kom, voeren we het gesprek op de camping. Wel zo leuk!
Het gesprek verloopt prima, eerlijk gezegd beter dan verwacht en even later loop ik tevreden richting camper. We gaan weer verder noordwaarts en omdat hier regelmatig rendieren en elanden oversteken, rijd ik meestal midden op de weg:
De volgende bestemming is Johnsgard Turistsenter, maar een melding op de website (dit seizoen accepteren we geen buitenlandse toeristen) voorspelt niet veel goeds. De camping ligt direct aan een meer aan het einde van een 6km. lang onverhard pad (wat overigens berijdbaar is) en dus bel ik de camping nog even voor de zekerheid. En inderdaad … het bezoek gaat niet door. Misschien dat de situatie nog verandert als de grens van Noorwegen open gaat, maar op dit moment zijn buitenlanders niet welkom.
En dus rijden we verder naar Roros, nog een uur en een kwartier rijden. Daar gaan we ook even wat boodschappen doen, want geloof het of niet … tijdens de hele rit komen we geen enkele supermarkt of winkel tegen. Ook geen dorp trouwens 🙂 Rond 12.15 uur rijden we Roros binnen en wat ik al een beetje verwacht had: het is een drukte van jewelste. Net zo druk als met Kerst volgens mij:
We komen dit keer niet om Roros te bezoeken, maar alleen om even boodschappen te doen en daarna Roros Camping te bezoeken. En dus gaan we naar de REMA 1000 (door ons steevast C-1000 genoemd) iets buiten het centrum. Als we de boodschappen aan boord hebben, gaan we hier ook gelijk even een broodje eten. MET uitzicht op het oude mijnwerkersstadje Roros (opgenomen op de Werelderfgoedlijst van UNESCO):
We hebben trouwens ook champignons gekocht, maar sorry hoor … die Noren kunnen echt niet schrijven 🙂
En komkommers noemen ze augurk … zo raak je toch ook in de war …
Na de lunch breng ik zoals gezegd nog een bezoek een Roros Camping en vervolgens rijden we door naar Roste Camping. Een leuke kleine camping op zo’n 11km. van het centrum van Roros. Ik kom hier inmiddels al voor de 15e keer en ken de eigenaren inmiddels goed. Vorig jaar namen ze even “een promotie-break”, maar dit jaar doen ze weer mee. Yezzz…
In overleg met de eigenaren blijven we hier vannacht en even later hebben we de camper te plek. Roste Camping beschikt over een leuk veldje:
En over een gedeelte waar je met de camper/caravan op grind kunt staan (met de luifel boven het gras)
Verder vind je op Roste Camping diverse hytter en is onlangs de ruimte waar de kampeerders kunnen koken als ze zelf geen kookspullen bij zich hebben, volledig vernieuwd:
Wil je meer info over deze camping, klik dan even op 1 van bovenstaande foto’s.
Voor de rest van de middag ben ik aan het werk achter de laptop. Rond 18.00 uur gaat Hennie met het eten aan de slag en even later zitten we met het bord op schoot voor de buis. Daarna even afwassen, nog even achter de laptop en de avond is zo weer voorbij. Morgen we weer richting de E6.
Donderdag 9 juli 2020.
Na een frisse nacht en een warme douche gaan we na het ontbijt eerst even achter de laptop aan het werk. Daarna nog even de vandaag te bezoeken campings voorbereiden en vervolgens kunnen we op pad. Eindbestemming voor vandaag: Grimsbu Turistsenter.
Dit is natuurlijk nooit helemaal zeker, maar naast dat ik (over het algemeen) een vaste route rijd, horen daar ook vaste overnachtingsadressen bij. En veelal ken ik de eigenaren al jaaaaren en is dat geen probleem. De 1e klant voor vandaag is Tynset Camping, op ongeveer 40 minuten rijden en mooi gelegen aan de Glomma (langste rivier van Noorwegen, met een lengte van maar liefst 604km. !!) aan de rand van het stadje Tynset.
Rond 10.30 uur meld ik me bij de receptie van de camping, heb een goed gesprek, maar voor het definitieve antwoord moet ik nog ff geduld hebben. Na het gesprek rijden we even Tynset in om te tanken en om nog even ergens lijm te kopen. (nee, de camper valt niet uit elkaar 🙂 ) Vervolgens gaan we weer verder. Volgende bestemming is Gjelten Bru Camping net buiten Alvdal, maar zoals zo vaak is daar niemand te bekennen.
En dus rijden we door naar Grimsbu Turistsenter. Naast een camping vind je daar ook een motel en een restaurant en als je dan arriveert om 12.30 uur dan is dat vragen om moeilijkheden. En dus stel ik de eigenaresse maar direct voor om later in gesprek te gaan. Dat wordt gewaardeerd en even later staan we op ons vaste stekkie:
Echt een heerlijke plek. In de verte zien we de besneeuwde bergtoppen van zowel Rondane National Park als Dovrefjell National Park:
Om 16.00 uur ga ik richting receptie voor het gesprek met de eigenaresse. Dat verloopt prima en het bestaande contract wordt verlengd. Terug in de camper ga ik nog even achter de laptop aan het werk en daarna is het al weer etenstijd. Morgen gaan – via de E6 – weer een stukje noordelijker (richting Trondheim).
Vrijdag 10 juli 2020.
Grimsbu Turistsenter ligt op 664 meter hoogte en dat merk je vooral ’s nachts. Het koelde gisteravond dan ook flink af en ook vanochtend moeten we eerst ff het kacheltje an om de camper wat op te warmen.
Om 10.00 uur zijn we klaar voor vertrek en rijden we richting de 1e klant voor vandaag: PlusCamp Hageseter, vlakbij de kruising (op de E6) bij Hjerkinn. Even later rijden we door Folldal en uitzicht is prachtig:
Na een half uurtje draaien we de E6 op. Niet noordelijk, maar zuidelijk. Voor een klein stukkie, want PlusCamp Hageseter ligt vlakbij de splitsing bij Hjerkinn. PlusCamp Hageseter ligt in een dal aan de voet van de Dovrefjell in een imponerende omgeving:
Ik heb geluk, de eigenaresse is aanwezig en even later kunnen we in gesprek. Dat verloopt prima en even later is alles geregeld. We rijden weer “naar boven” en gaan verder richting Oppdal. Dit stukje E6 is misschien wel het mooiste gedeelte van de hele E6 tussen Oslo en Trondheim. Hier ligt altijd sneeuw en met een beetje mazzel heb je een mooi uitzicht (want het is hier nou niet echt altijd mooi weer moet je weten …) op de prachtige omgeving:
Even later rijden we Magalaupe Camping op. Althans dat is de bedoeling. Ik doe dat al 14 jaar elke zomer en dus rijd ik bijna een slagboom van de sokken. De eigenaresse heeft – vanwege Corona – zeer rigoureuze maatregelen getroffen: overnachten is alleen mogelijk als je er 4 nachten achtereen blijft. En dus is het er heeeeeeeel erg rustig ….
Telefonisch meld ik me bij de eigenaresse. Die geeft aan dat ze er over 20 minuten is, dus gaan we eerst even in de camper een broodje eten. En net bij de laatste hap, arriveert Anja – de eigenaresse van Magalaupe Camping. We gaan (buiten) in gesprek en zoals zo vaak gaat het eerst over Corona. Aan het eind van het gesprek zijn beide bestaande promotiecontracten verlengd en enigszins verrast loop ik weer terug richting de camper. Ik had eigenlijk verwacht dat ze zou zeggen “vanwege Corona sla ik even een jaartje over”.
Bij de volgende camping iets verderop – mn verraste gevoel is net een beetje weggeëbd- ben ik opnieuw verrast. De eigenaar van Smegarden Camping – die ik nu net 15 minuten ken – wil namelijk m.i.v. direct wel graag promotie. Nou vooruit dan maar 🙂 We maken alles direct in orde en we blijven hier vannacht zodat we straks nog wat foto’s kunnen maken.
Als we de camper te plek hebben, ga ik eerst een tijdje achter de laptop aan het werk. En ieder geval ook “het goede nieuws verspreiden”. Want eigenaar Paul van Smegarden Camping vertelde me net dat Noorwegen per 15 juli a.s. de grens opent voor nagenoeg alle Schengen landen. Of dat nou zo slim is weet ik niet, maar in ieder geval zijn per 15 juli weer Nederlanders, Belgen en Duitsers welkom. Ik denk dat ik het daar ook bij zou hebben gelaten en dan niet per 15 juli, maar per 1 augustus. Dat is misschien niet leuk om te lezen, maar per 1 augustus is het veel rustiger op de camping. Dan is namelijk voor de meeste Noren de vakantie voorbij.
Maar goed, dit bericht moet ik natuurlijk even op onze Nederlandse Facebookpagina –> https://www.facebook.com/campingsinnoorwegen/ en Duitse Facebookpagina plaatsen en dat wordt – uiteraard – enthousiast ontvangen. Even later komt het zonnetje erdoor en gaan we direct even over de camping om foto’s te maken. Wij staan zo (rechts …):
Ik heb geen idee waarom, maar de camping “oogt gezellig”. Ik denk dat het glooiende terrein daar ook mee te maken heeft. Het uitzicht is in ieder geval geweldig. Het sanitair is niet luxe, maar goed verzorgd. Er zijn diverse hytter te huur en de camping ligt vlakbij de E6, maar gek genoeg heb je daar weinig last van. Nog even “de andere kant op”–>
Na het eten en de afwas ga ik nog even achter de laptop aan het werk en daarna vind ik het wel genoeg voor vandaag. Morgen gaan we verder richting Trondheim.