Vertrek voor mn 21e reis. Dinsdag 2 - zondag 7 april 2013. Route Meppel, Osnabruck, Kassel, Scharzenau (bij Wurzburg), Ptuj, Starigrad, Dubrovnik (inclusief verslag bezoek aan deze prachtige stad).

Dinsdag 2 april 2013.

De bedoeling was in 1e instantie om op Goede Vrijdag te vertrekken, maar vanwege de te verwachten drukte op met name de Duitse Autobahn heb ik er toch maar voor gekozen om mn vertrek over Pasen heen te tillen. Vanochtend gaat de wekker al op tijd want vanwege de vorst heb ik nog steeds geen water in de camper. Dat moet vanochtend dus nog gebeuren en dus vertrek ik uiteindelijk pas om 9.30 uur.

Mn eindbestemming voor vandaag is opnieuw Camping Mainblick vlakbij Würzburg en dus rijd ik weer via Osnabruck en Bielefeld. De Autobahn tussen deze 2 plaatsen is nog steeds niet helemaal af, maar er is inmiddels weer een nieuw gedeelte geopend en dat scheelt weer behoorlijk wat tijd.

Iets voorbij Bielefeld - het is inmiddels al 12.30 uur - stop ik voor mn lunch. Helaas is dat dit keer geen ontspanning want ik kom erachter dat er iets lekt in de keuken. Als ik de lades allemaal uit het keukenblok heb gehaald, blijkt dat de kraan lekt. Vorst ? In ieder geval heb ik het - zo lijkt het - na een half uurtje verholpen. Gauw verder !

Maar eenmaal voorbij Kassel kom ik niet veel verder. Op de "7" tussen Kassel en Würzburg zijn ze op een aantal plaatsen aan het werk en op 1 stuk proberen ze alles over 1 rijstrook te proppen. Tja .. daganie, met als gevolg een flinke file. Iets verder is een parkeerplaats en dus stop ik nog even voor een bakkie.

Tijdens de break is de file helaas niet opgelost, maar even later begint het weer te rijden en kan ik weer verder. Het uitzicht op dit stuk is zeer fraai, maar de blik op zoveel sneeuw:

maakt me wat ongerust ... hoeveel ligt er dan wel niet in Oostenrijk ??

Rond 17.00 uur rijd ik Camping Mainblick op en word hartelijk ontvangen door eigenaar Volker. Zoals gebruikelijk loop ik gewapend met mn presentatiemap de receptie binnen. Tot nu toe is het nog nooit tot zaken gekomen, maar hij wil graag even met me om tafel. Dat lijkt goed :-) Ik moet even een reservepotje met energie opentrekken om het gesprek aan te gaan, maar even later sta ik met een nieuw contract voor www.campings.nl weer buiten.

Voor meer informatie over deze leuke camping direct aan de Main, kijk maar even op:    http://www.campings.nl/campingplatz-mainblick/campingplatz-mainblick//  (camping wordt zeer veel gebruikt als 1-nachtsstop omdat de camping vlakbij de snelweg Wurzburg - Nurnberg ligt)

Hier overnachten is geen probleem en ik koop gelijk nog even wat uurtjes WIFI (kosten slechts € 0,50 per uur). Als ik de camper te plek ga ik gelijk even naar de lekkage kijken. Maar dat ziet er niet goed uit. Ik probeer het zelf te repareren, maar wat ik ook doe ... het blijft lekken. Ik loop nog even richting receptie om te informeren of er misschien een camper- of caravanzaak in de naaste omgeving is en dat blijkt het geval.

Morgenvroeg maar op tijd op pad. Want ik heb ook nog eens een flinke rit voor de boeg ...

Woensdag 3 april 2013.

Na een zeer koude nacht - zonder water - sta ik om half 8 naast mn bed. Even na 8.00 uur ben ik klaar voor vertrek, loop nog even naar de receptie maar die gaat pas om 9.00 uur open. En dus vertrek ik direct richting Camper- en Caravancentrum Frankana in Marktbreit. Bij aankomst word ik onaangenaam verrast. De eigenaar geeft me aan dat ze geen tijd hebben. Misschien vanmiddag of anders morgen. Hij heeft mensen binnen die zitten te wachten tot hun camper gerepareerd kan worden en wil me niet tussendoor helpen.

Dat snap ik heel goed, maar zou hij er misschien dan heel even een monteur naar kunnen laten kijken :-) ?? Dat helpt ... en even later staat er een monteur bij me in de camper. Conclusie "hahn (kraan) kaputt". Op voorraad en volgens de monteur heel gemakkelijk te plaatsen. Zou ik zelf wel kunnen. Tja ... dan weet hij nog niet hoe handig ik ben ha ha. Maar eh ... als het toch heel gemakkelijk te plaatsen is, dan hoeft het toch ook niet zo lang te duren toch ? De monteur kijkt me aan met een blik van "scheisse", loopt naar de eigenaar en komt even later terug met de mededeling dat hij er zo mee aan de slag gaat. SUPER TOLL.

Ik maak een rondje door de campingwinkel, ga nog even wat lezen tussen een aantal zeer gezellige Duitsers en om 10.30 uur krijg ik te horen dat alles fertig is. Mooi !! En nu op pad ... want ik heb nog een flinke reis voor de boeg --> eindbestemming is Camping Terme Ptuj in Noord Slovenië. Het 1e stuk richting Nurnberg schiet lekker op. Er staat wel file, maar gelukkig de andere kant op. Ik hoor dat er tussen Nurnberg en Munchen ook een ongeluk gebeurd is, maar ik ga dit keer bij Nurnberg "rechtdoor" richting Regensburg en Passau.

Om 13.45 uur stop ik bij Passau om de tank nog een keer vol te gooien, een vignet voor Oostenrijk te kopen en even wat te eten. En daarna weer gauw verder. Het 1e stuk in Oostenrijk richting Linz is prima te doen. Het lijkt zelfs wel een beetje vlak. Maar langzamerhand gaat het "de lucht in" en het duurt maar even en ik zit ook hier in de sneeuw:

Dit wil nog maar even verder durf ik zelfs geen foto meer te maken. De sneeuw ligt tot op de vluchtstrook. Waarom ik hier zo mee bezig ben ? Ik heb geen winterbanden .... En eerlijk gezegd ook geen zin om die apart voor dit ritje te gaan kopen. Ik heb wel altijd sneeuwkettingen bij me "voor het geval dat" en dus ook nog nooit gebruikt ...

Ik vervolg mn route over de A9, moet nog een paar keer tol betalen voor een rits tunnels (niet echt fijne tunnels trouwens ...) en kom vervolgens bij Graz in de spits terecht. Tja, daar kon ik op wachten natuurlijk ... want het is inmiddels al 17.30 uur. De hoogste tijd om even te stoppen. In Oostenrijk ben ik bewust doorgereden omdat het op een gegeven moment ook nog begon te sneeuwen. Maar hier - zo vlak voor de grens met Slovenië - is het droog. Bij Leibnitz neem ik de afslag. Niet alleen om even te stoppen voor een bakkie, maar ook omdat ik voor het kleine stukkie (ca 50km.) door Slovenië geen vignet wil kopen. Bovendien moet ik er bij Maribor al weer af richting Ptuj waar ik overnacht.

Als ik weer de weg op draai nodigt de naam van dit tankstation:

me eigenlijk wel uit om even te tanken, maar mn tank zit nog behoorlijk vol. Gauw door naar Ptuj, nog ruim een uur rijden. Om 19.15 uur rijd ik Camping Terme Ptuj op. Letterlijk trouwens, want de receptie is gesloten en de poort van de camping is open. Ik zie dat de meeste campers of op het verharde pad staan, of in ieder geval met de voorbanden op het pad staan. Tis hier schijnbaar behoorlijk nat :-)

Als ik een plekje voor de camper gevonden heb, loop ik richting Grand Hotel Primus:

waar tijdelijk ook de receptie van de camping in gevestigd is. Op de foto zie je trouwens rechtsboven het oude centrum van Ptuj ... het oudste stadje van Slovenie. Schijnt wel leuk te zijn en bovendien op loopafstand van de camping gelegen. Maar helaas aan mij niet besteed.

Bij de receptie weten ze van mn komst en ongevraagd wordt campingdirectrice Betty opgetrommeld. We maken kennis en ik vraag haar of we morgenvroeg even om tafel kunnen. Da's geen probleem, om half 11 moet ik me weer bij de receptie melden. Gauw terug naar mn koude camper want ik "verrek van de honger". Dit keer maar s pannenkoeken bakken want dan kan ik ook direct aan tafel :-)

Na het eten en de afwas probeer ik nog wat te doen, maar echt veel uit handen krijg ik niet meer. Wat een dag ....

Op de camping is trouwens gratis WIFI beschikbaar. Netjes ! Morgenvroeg maar s kijken waar ik na de afspraak naar toe ga. Want verder dan t/m vandaag had ik nog geen planning gemaakt.

Donderdag 4 april 2013.

Na een zeer koude nacht ga ik eerst maar s even een lekkere warme douche nemen. Zo ... daar knapt een mens van op :-)

Terug bij de camper eerst maar even gelijk wat foto's maken van mn plekkie hier.

Zoals je ziet liggen overal nog wat hoopjes met sneeuw. Op de achtergrond van de rechtse foto staan de mobilhomes welke ook op mijn site staan.

--> http://www.vakantiewoningen-in-europa.nl/2737/vakantiewoning/noordoost-slovenie/slovenie

Terug in de camper ga ik eerst met de planning aan de gang. Ik heb inmiddels besloten om niet langs de route bij de Plitvicer Meren te gaan rijden. Want ik ben die kou inmiddels wel zat. Op naar de kust :-) !!

In 1x naar Dubrovnik zou misschien normaal gesproken wel kunnen, maar dan had ik nu al lang moeten vertrekken. En dus kies ik ervoor om een tussenstop vlakbij Zadar te maken. Ik kies bewust voor de plaats Starigrad omdat ik daar nog een klant wil bezoeken, waar ik op de terugreis (als ik weer noordelijk ga) niet langs kom.

Daarnaast regel ik via mn contactpersoon bij Valamar dat ik dit weekend op Camping Solitudo in Dubrovnik kan overnachten. Valamar is de grootste campinggroep in Kroatie en al hun campingaccommodaties staan op www.vakantiewoningen-in-europa.nl. 

Zo, nu eerst naar mn afspraak. Bij de receptie in het hotel aangekomen vraagt ze me of ik het centrumgebouw op de camping wil zien. Tuurlijk ! Want het gehele complex van Terme Ptuj is aanzienlijk. Kijk maar:

Linksboven de camping waar ik overnacht heb. Linksonder het Grand Hotel Primus. Rechtsonder diverse accommodaties van het park en rechtsboven het zwembadencomplex, inclusief wellness en restaurants.

Ondanks dat de buitenbaden nu niet geopend zijn ziet het er allemaal zeer fraai uit. Echt een aanrader !

Wat ook heel grappig is --> op Camping Terme Ptuj kun je ook overnachten in wijnvaten:

Deze vaten zijn in het verleden echt gebruikt en 's ochtends lijkt het dan ook of je de avond ervoor flink aan de wijn hebt gezeten ha ha.

Het gesprek met Betty is goed en ik heb nu toch goede hoop dat er een grote kans is, dat het groepsvoorstel wat ik aan de groep waar deze camping onder valt, geaccepteerd wordt.

Terug in de camper nog even vlug een koffie en een broodje, de camper vertrekklaar te maken en dan op pad !

Vandaag heb ik een ritje van iets van 350km. op het programma staan. Bij het kleine stukje van Ptuj richting de Sloveens - Kroatische grens moet ik nog even oppassen dat ik niet op de snelweg geraak. Voor mijn gevoel ga ik totaal de verkeerde kant op en opeens doemen weer besneeuwde bergtoppen op:

Nee he !!

Ik rijd weer even door de sneeuw en kom via een soort van fietspad in een dorpje uit. Op het kruispunt wil Helga (mn navigatiesysteem) me rechtdoor hebben, maar Zagreb staat linksaf. Bovendien heb ik net een smsje gekregen van Vodafone "welkom in Kroatie", dus ik neem aan dat ik vlakbij de grens ben. Voor de zekerheid vraag ik een jonge knaap wat handig is. Als ik m vertel dat mn navigatiesysteem rechtdoor wil, kijkt hij verschrikt. No no zegt ie. Zagreb en wild gebarend wijst hij "linksaf". Hij zwaait met zn op een neer (volgens mij doet ie een slagboom na ha ha) en roept pasport (zie je wel :-) en begint met zn handen te wapperen. Ik denk dat ik daar mn paspoort moet laten zien ha ha.

Dus toch maar linksaf en ja hoor .... even later bereik ik de grens. Ik weet niet of je ooit wel eens naar Kroatië bent geweest, maar ik heb er echt een oostblok gevoel bij. Mn paspoort wordt uitgebreid bekeken, ze zoeken in de computer nog even op of ik gezocht wordt en ik mag door. Je rijdt vervolgens door een stuk niemandsland en vervolgens bereik je de Kroatische grens. En daar natuurlijk weer hetzelfde verhaal.

Even verder kan ik de Kroatische snelweg oprijden. Geen vignet nodig, wel tol. Even later ben ik Zagreb gepasseerd. Het schiet lekker op nu. Mn ANWB routekaart geeft aan dat er verkeersknooppunten zijn bij Karlovac en Bosiljevo en dus besluit ik daarna even een lunchplaats te zoeken. Maar dan.... he ?? weer sneeuw ??

Pfff ... ik ben het nu wel een beetje zat ... Ik dacht dat het nu zo langzamerhand wat warmer zou worden.

Als ik op de eerstvolgende parkeerplaats geconfronteerd wordt met bergen sneeuw en de volgende parkeerplaats om dezelfde reden is afgesloten wordt mn humeur er niet beter op.

Maar even later gaat het wat bergafwaarts en vind ik eindelijk een plekkie om te stoppen.

Oh ja ... ik vertelde toch dat ik in 1e instantie richting de Plitvicer Meren, maar dat ik daar nu vanaf zag vanwege de kou. Maar er was nog een ander probleem. Van Betty heb ik vanochtend begrepen dat er in Kroatie heel veel overstromingen (vanwege smeltende sneeuw en regenval) zijn geweest en dat ik maar beter de snelweg kan aanhouden. Onderweg zie ik inderdaad veel ondergelopen stukken land, maar ook wegen en soms staat het water heel dicht bij boerderijen en schuren.

Eenmaal weer op de snelweg begin ik even later aan de afdaling richting Zadar. Het slingert behoorlijk en daardoor heb je weinig tijd om van het prachtige uitzicht te genieten. Bij Maslenica ga ik van de snelweg af en moet iets van € 25 tol betalen. Starigrad ligt op 20km. rijden. Daar aangekomen rijd ik Camping Paklenica (waar ik morgenvroeg een afspraak heb) voorbij. In de gidsen staat dat ze op 1 april geopend zijn, maar vanochtend heb ik begrepen dat ze druk aan het renoveren zijn en dat de camping pas 1 mei open gaat. Ik gooi de tank nog even vol en rijd door naar Camping Plantaza.

Eerlijk gezegd had ik liever op Autocamp Nacionalni Park overnacht, maar die camping heb ik al s bezocht en is commercieel niet interessant. En dus draai ik Camping Plantaza op. Ook hier zijn ze druk aan het werk, maar net als ik denk "wat doe ik hier" komt de jonge eigenaar naar me toe. Hij is geïnteresseerd in mn voorstel en laat me direct de camping zien. Of ik hier wil overnachten ? Ach .. nou toe maar :-)

Hij wijst me aantal plekken aan, maar de meeste zijn onder de bomen. Opeens trekt hij me mee naar een ander gedeelte op de camping. Daar heeft hij nog een speciale plek zegt ie. Nou ... daar is niets van gelogen. Sjonge jonge ...

Ik moet wel even naar "boven" rijden en via een andere ingang weer naar beneden, maar dan heb ik ook wat:

Hij moet me trouwens wel even helpen om op deze plek te draaien, maar nu kan ik morgen ook zo weg.

Ik sta op zo'n 3 meter van de zee en het geklots van het water en een temperatuur van ca. 13 graden stemmen me tevreden.

Of het tot zaken komt weet ik niet, maar ik zal in ieder geval vast de website van deze camping even vermelden --> http://plantaza.com/

De senseo werkt, de schotel gaat tussen de bomen door en ze hebben hier ook nog gratis WIFI !! Maar nu even niet :-( Zoals gezegd zijn ze druk aan het werk en overal liggen kabels. De eigenaar geeft aan dat hij z'n zoon er wel even naar laat kijken. En dus kruip ik met een bakkie senseo achter de laptop om mn verslag offline te gaan bijwerken.

Als ik met het eten bezig ben komt Daniel, de 14-jarige zoon van de eigenaar op bezoek. Volgens hem moet de WIFI weer werken, maar helaas ... nu even niet :-( Ik geef m aan dat ik wel een ander signaal ontvang. Even lijkt hij heel verbaasd en vervolgens gaat hij er vandoor en roept "i'll be back". Hij zal toch niet Schwarzenegger van achternaam heten ? Als ik later aan het eten ben klopt hij weer op de deur en geeft me een code. Dit moet volgens hem gaan werken.

En dus probeer ik gelijk na het eten en de afwas even om verbinding te maken en ja hoor. Helemaal goed. Ik ga nog even wat mailtjes beantwoorden en vast het gesprek met morgen voorbereiden. En daarna vind ik het wel genoeg voor vandaag.

Vrijdag 5 april 2013.

Na een totaal niet koude nacht kruip ik nog heel even achter de laptop. Het is vannacht overigens flink gaan regenen en dat doet het nu nog steeds .... sjonge jonge...

Wat ben ik blij dat ik de camper gistermiddag achteruit op de plek gereden heb. Want door die regen is de ondergrond behoorlijk glad en dan rijd ik liever in 1x naar boven.

Maar dat gaat zonder problemen en tegen 9.00 uur meld ik me opnieuw in een luxe hotel. Dit keer het Bluesun Hotel Alan wat naast Camping Paklenica gelegen is. De mond van de marketingmanager valt open als ik de mailwisseling van de afgelopen jaren laat zien. Wat is het geval ? Eigenlijk waren ze in december 2010 al akkoord met een (mooi)contract, alleen de handtekening kwam nooit. Ik zou worden benaderd door een tussenpersoon om alles af te ronden, maar die meldde zich nooit. Uiteindelijk - na veel bellen en mailen - heb ik het contract in november 2011 naar de camping gestuurd. Ik kreeg de belofte dat de handtekening z.s.m. geplaatst zou worden. Maar je raad het al ... het contract kwam nooit meer terug.

De hoogste tijd dus om de camping met een bezoekje te vereren. Voor de zekerheid heb ik gisteravond alle mailtjes en contracten uitgeprint. Met de stille hoop dat ze misschien vandaag wel getekend gaan worden. Helaas .. nog niet. Geduld .. geduld ...

Na het gesprek trek ik in de stromende regen een sprintje naar de camper en rijd even later weer de kustweg op richting Maslenica, waar ik weer de snelweg op draai. Onderweg richting Maslenica word ik geconfronteerd met het feit dat er hier geen putten langs de weg zijn. Met mn grote banden kom ik er wel door, maar de auto achter mij heeft het idee dat ie kopje onder gaat volgens mij. Want hij krijgt toch een bulk water over zich heen ha ha.

Ook op de snelweg is het oppassen geblazen en de matrixborden boven deze nieuwe snelweg geven dat ook aan. Normaal mag je 130km. p/u in Kroatie, nu is de limiet 100 en zelfs 80km. p/u. Reden: slipgevaar / aquaplaning en/of harde wind. En ook vandaag moest ik weer iets van 350km. rijden en dan doe je er toch behoorlijk langer over. Misschien dat er weer een stukje snelweg richting Dubrovnik klaar is ?

Mn navigatiesysteem gaat (met de snelweg) niet verder dan Ravca, maar bij Ravca aangekomen zie ik dit voor me:

YES YES .... maar ... helaas ... te vroeg gejuicht. Even later stopt de snelweg en word ik via een soort van landweggetje richting de kust gedirigeerd. Via reuze gezellige dorpjes:

en bijna ondergelopen wegen en bruggen:

bereik ik even later de kust bij Ploce. Daar stop ik even voor een korte lunchpauze en sterk weer wat aan door een lekkere bak koffie. Ondertussen kijk ik op de kaart hoe dat nou zit iets verderop richting Dubrovnik. Waar loopt die grens nou precies en waar moet ik langs ?? Nou ja .. ik zie het wel.

Langs de oever van de rivier Neretva (hier moet kachel weer aan, schijnbaar smeltwater ... tis ook zo blauw !) rijd ik richting de grensplaats Metkovic en iets verder over de grens liggen Mostar ... bekend van de oude brug:

en Sarajevo ... bekend van de Olympische Winterspelen van 1984 en hoofdstad van Bosnië - Herzegovina. Door deze Winterspelen nam het toerisme sterk toe eind jaren tachtig, maar werd abrupt beëindigd door het uitbreken van de oorlog. Sarajevo werd zwaar getroffen doordat het maar liefst 3 jaar lang werd belegerd. Mensen leefden zonder elektriciteit, water, verwarming en medische zorg en er werden maar liefst 12.000 mensen gedood en 50.000 mensen gewond. Tegenwoordig is Sarajevo de snelst ontwikkelende stad in de regio en de stad zal naar verwachting in 2020 haar vooroorlogse inwoneraantal weer bereiken.

Halverwege (richting Metkovic) sla ik in Opuzen weer af richting de kust en even later krijg ik borden in het vizier welke een grens aankondigen. En ja hoor ... achter de volgende bocht sta ik ineens voor de grens. Op dat moment - goede voorbereiding he ?!) - heb ik nog geen idee welk land ik nu in rijd, maar ik weet wel dat het weer lang duurt ... heeeeel lang:

Als ik de grens gepasseerd ben zie ik een bord met "welcome in Bosnië Herzegovina"  ohhhhh :-)

Ik rijd langs de plaats Neum (behoorlijk toeristisch volgens mij):

En 15 minuten later herhaalt hetzelfde gedoe zich weer bij de grens met Kroatië. Tja ... vroeger hadden we dit in Europa bij elke grens.

Ik vraag me trouwens wel af hoe ze dat met die snelweg doen. De snelweg welke uiteindelijk Dubrovnik met de rest van Kroatië moet verbinden loopt dan ook over het grondgebied van Bosnië - Herzegovina. Of zouden ze er dan gewoon geen afritten maken. En dan dus zonder grensposten ??

Eenmaal weer in Kroatië schiet het lekker op en het uitzicht wordt steeds fraaier. Helaas moet ik onderweg een paar keer (lang) stoppen omdat ze aan het werk zijn en ik ben dan ook blij als ik de nieuwe brug bij Dubrovnik in het vizier krijg. Maar als ik vlakbij ben zie ik dat het verkeer van de weg afgestuurd wordt. Er komt wel verkeer van de brug (van de andere kant dus) maar richting Dubrovnik mag niemand de brug op. Er staat ook behoorlijk wat politie, dus er zal wel wat gebeurd zijn.

Eenmaal onder de brug zie ik hoe groot ie is en het enorme cruiseschip wat in de haven ligt is al niet veel kleiner ... sjonge jonge:

Even later rijd ik vlak langs dat schip en ik heb het idee dat ik langs een enorm gebouw rijd:

Even verder kom ik in de drukte van Dubrovnik ik ben nu heel blij dat ik een navigatiesysteem heb. Als ik bijna bij de camping ben staat het verkeer ineens helemaal vast. Er is geen doorkomen aan ...

Dan ineens hoor ik een sirene. In de drukte zie ik niet zo gauw waar ie vandaag komt, maar ineens komt ie recht op me af rijden. De auto voor mij rijd de stoep op en dus kan ik nog net aan de kant. De ambulance gaat rakelings tussen mijn camper en een bus door ... poeh !

Als het even later weer rijd ben ik binnen 5 minuten op de camping. Pfff .... wat een rit :-)

De ontvangst bij Valamar Camping Solitudo is prima. Ik word verwacht, maar het is altijd maar afwachten of het goed geregeld is. In dit geval heb ik nauwelijks iets gezegd of de receptionist zegt "Mister Mol from Holland ?"

Een plekje is zo gevonden, want afgezien van een Zwitserse, Oostenrijkse en Duitse camper en een Deens stel met een caravan zijn er geen gasten. Ik vind een mooi plekje en als ik de camper te plek heb natuurlijk eerst even een bakkie senseo. Ben ik wel aan toe :-)

Morgen ga ik trouwens het oude centrum van Dubrovnik bezoeken. Van de receptionist heb ik de bustijden meegekregen en de bushalte ligt op slechts 5 min. lopen. En de bus vertrekt om de 15 minuten ... SUPERRR.

Op Camping Solitudo is trouwens ook gratis WIFI, maar helaas (voor mij) is deze enigszins beperkt. Dat gebeurt wel vaker (wordt altijd ontkent bij de recepties) om "vastlopen" te voorkomen denk ik. Zo kan ik niet via internet bellen en ook dit verslag kan ik niet uploaden.

En dus wordt het de hoogste tijd om mn nieuwe speeltje te introduceren --> Via het bedrijf InternationalSIM in Doetinchem heb ik nu zelf een MIFI aangeschaft. In het verleden maakte ik gebruik van een soortgelijk apparaatje (DROAM geheten), maar dat bedrijf is failliet. Het apparaatje waarover ik nu beschik (merk Huawei) kost ca. € 100.

Via InternationalSIM kun je lokale SIM kaarten van je reisbestemming bestellen waardoor je tot 80% kunt besparen op je internationale telefoon en data kosten. Omdat ik gebruik maak van internet via mn laptop is zo'n apparaatje (MIFI) ideaal om je er tot 5 apparaten op aan kunt sluiten. Ideaal als je met je gezin onderweg bent en er meerdere mensen van internet gebruik willen maken.

En daarnaast is het supergoedkoop. Natuurlijk heb ik de wel eenmalige aanschaf van dat MIFI apparaatje, maar ik kan nu voor iets van € 10 maar liefst 1.000MB voor internet gebruiken. Daarnaast heb ik nog een extra SIM kaartje gekregen waarmee ik binnen Kroatië kan bellen. Wel handig als ik onderweg een afspraak bij een camping moet maken.

Wil je meer informatie, klik dan even op het volgende logo -->

Zaterdag 6 april 2013.

De wekker gaat al weer op tijd, maar echt vroeg naar Dubrovnik ga ik niet. Want ik moet eerst nog van alles en nog wat doen. Pas tegen 11.00 uur loop ik richting bushalte. De rit naar het oude centrum van Dubrovnik kost 15 kuna, dus iets van € 2. Binnen 10 minuten brengt de bus me naar de poorten van de enorme stadsmuur rond de stad. Onderweg had ik nog een mooi uitzicht op het enorme (Amerikaans/Engels ?) cruiseschip want ik gisteren ook zag:

Bij de Pile Poort valt mn mond valt open van verbazing. Wat een enorme drukte hier !!

Maar goed, aan de andere kant van de stad ligt nog een groot (Italiaans) cruiseschip en die braken alleen al iets van 5.000 toeristen uit.

Ik heb gelezen dat een wandeling over de stadsmuur (ca. 2 km. lang, 6 m. dik en 25 m. hoog) een echte aanrader is. Het is trouwens verstandig om de stadsmuur zo vroeg mogelijk te gaan beklimmen want eenmaal bovenop de muur heb je nauwelijks schaduw. Maar - naar mijn bescheiden mening - is er nog een andere goede reden: als je eenmaal in het oude centrum aan het sjokken raakt heb je volgens mij daarna weinig puf meer om die hoge muren op te gaan klauteren. En die stadsmuur is nou juist het mooiste:

Een bezoek aan de stadsmuur is overigens niet gratis. De entree is 90 kuna, iets van € 12 ... maar dat is het meer dan waard !

Vanaf de stadsmuur heb je een prachtig uitzicht op de 200m. lange "hoofdstraat" Stradun:

en op de Onofriofontein:

Even verder heb ik zicht op Lovrijenac, een groot fort op een 40m. hoge rots gelegen:

Vanaf de stadsmuur heb je een inkijk op de achtertuinen van de huizen:

De (was)lijnen welke je ziet hangen worden volgens het "stads-systeem" gebruikt. De was wordt opgehangen, het touw wordt iets verder "rondgetrokken", de was wordt weer opgehangen, het touw weer iets verder rondgetrokken, etc. Grappig om te zien. Op de foto hieronder (links) zie je verder onder de muur een leuk terrasje. Het is behoorlijk warm dus daar zal het - zo direct aan zee - lekker aangenaam zijn:

Op de foto rechtsboven zie je in de verte het Italiaanse Cruiseschip Costa Fascinosa. Zal ik het kanon afschieten :-) ?? Ach nee ... die lui (Costa Groep, te herkennen aan de gele schoorstenen met de C) hebben het al zwaar genoeg na het zinken/kapseizen van de Costa Concordia in januari 2012 voor de kust van Toscane. Het schip wat je hier op de foto ziet (Fascinosa) beschikt over maar liefst 1.508 hutten !!!

Over het schieten met kanonnen gesproken: in de oorlog van 1992 - 1996 werd Dubrovnik beschoten door Montenegrijnse en Servische troepen vanuit het nabijgelegen achterland (de grens ligt op nog geen 10km. afstand) en vanuit zee. In de historische stadskern sloegen talrijke granaten in; op de beroemde Stradun (hoofdstraat) waren het er precies 36. Veel gebouwen werden beschadigd en dat is nog steeds te zien:

Niemand had belang bij deze zinloze verwoesting. Het toerisme en alle hiermee verbonden economische bedrijfstakken stortten volledig in. De schade in het historische deel van de stad is inmiddels hersteld met financiële hulp van de Unesco om de buitenlandse gasten weer de bekende omgeving te kunnen bieden.

Even verder heb ik zicht op het Paleis van de Grote Raad en het Gradska Kavana (stadscafe). De brede arcades (bogen), die uitzien op de haven, behoren tot de overblijfselen van het Arsenaal. Vanuit het stadscafe heeft u het mooiste uitzicht op de drukke haven, waar vissersschepen liggen en kleine veerbootjes (geel/oranje) de duizenden Italianen weer terug naar het cruiseschip brengen. Er staat dan ook een enorme rij vlak voor de arcades:

Als ik iets verder loop hoor ik opeens gezang en zie mensen vanaf de stadswal naar beneden kijken. Als ik tussen de mensen door naar beneden kijk zie ik een groepje mannen gewoon op straat/in de steeg staan te zingen:

En echt ... het klinkt echt supergoed !! Jammer dat ik geen geluidsopname kon maken.

Ik loop weer verder en je hebt de neiging om op elke hoek een foto te maken ... wat is het hier geweldig mooi !!

Even verder (foto linksonder) krijg ik de Minceta-toren in het vizier (wauw !) en vanaf daar daal ik weer langzaam af richting ingang (Porta Pile):

Eenmaal beneden slenter ik door de hoofdstraat Stradun met ontelbare restaurantjes en ijscafe's.

Aan het eind van de Stradun bevindt zich de rijk versierde barokke Sv. Vlaho (Blasiuskerk) die in het begin van de 18e eeuw is gebouwd naar plannen van een Venetiaanse architect:

Achter de kerk ligt de Gunduliceva Poljana, de markt:

's Morgens verkopen hier in klederdracht gestoken marktvrouwen fruit, groente en vis. 's Middags meestal kraampjes met sieraden en schilderijtjes.

Overal zie je overigens karretjes om goederen te transporteren. Want het oude centrum van Dubrovnik is autovrij en daarmee een van de grootste voetgangersgebieden van Europa !!

Ik loop verder via deze steeg (foto linksonder), maar vergis je niet ... de Ulica od Puca is DE winkelstraat in het oude stadsdeel. Hier vind je de kledingwinkels, een kleine supermarkt, veel juweliers en een kapsalon (foto rechts):

En dit is wel een hele bijzondere kapsalon. Misschien is het op de foto niet goed te zijn, maar in deze kleine kapsalon staan iets 6 vogelkooitjes en het lawaai van die vogeltjes kun je op 10/15 meter afstand horen. Ik moest dan ook bijna schreeuwen naar de eigenaar met de vraag of ik een foto mocht maken. De kapsalon hangt werkelijk helemaal vol met schilderijtjes en foto's. Allemachtig !!

Ik nuttig nog even een lekker kopje koffie op een grappig terrasje:

En ga weer richting bushalte waar het overigens nog steeds giga druk is:

De witte bussen brengen de toeristen weer terug naar Amerikaans/Engelse cruiseschip en ook daar staat een gigantische rij.

"Mijn" bus (nr. 6) staat al op me te wachten en even later stap ik - na een seintje van de buschauffeur - weer vlakbij de camping uit. Terug bij de camper rol ik eerst de luifel maar s uit want het is behoorlijk warm in de camper.

Onder de luifel geniet ik nog even na van deze prachtige ervaring. WAUW !!

Ik lees nog even wat onder het genot van een bakkie leut en een broodje en kruip later nog even achter de laptop om mn verslag te gaan bijwerken.

Rond 18.30 uur ga ik met het eten aan de slag. Onder het eten kijk ik nog even naar het Duitse voetbal en zie FC Bayern kampioen worden. Daarna even afwassen, nog even achter de laptop, mn vriendin bellen, voetbal kijken en op bed.

Morgen blijf ik hier nog een dag en ga me dan voorbereiden op de komende week.

Zondag 7 april 2013.

Oei oei ... het begon vannacht ineens flink te waaien en dat doet het nu nog. Ik had eigenlijk vandaag ook even naar het strand willen lopen, maar met deze wind word ik daar volgens mij gezandstraald ....

Na het ontbijt ga ik eerst met het verslag van Dubrovnik aan de slag, want dat is een flinke klus. Maar ach ... zo beleef je de stadswandeling nog gewoon voor een 2e keer :-)

Daarna nog even wat administratie doen en dan met de voorbereiding aan de slag. Later op de middag knapt het weer wat op en komt het zonnetje er zelfs door. Gauw even mn plekkie hier vastleggen:

Net nadat ik deze foto gemaakt heb, rollen er wat campers binnen. Fransen, Duitsers en Oostenrijkers. En Fransen komen natuurlijk weer heel dicht bij je staan :-(

Rond 18.00 uur ga ik met het eten aan de slag en helaas red ik de afwas niet meer voor het voetbal. Pffff Heerenveen toch ....

Na de afwas kruip ik nog even achter de laptop en daarna vind ik het wel genoeg voor vandaag. Morgen ga ik weer op pad. De planning is klaar.

Wil je meer informatie over Camping Solitudo in Dubrovnik, kijk dan even op http://www.vakantiewoningen-in-europa.nl/3894/vakantiewoning/dalmatie-regio-dubrovnik/kroatie