Periode: zaterdag 20 maart – vrijdag 26 maart 2021. Deze week reis ik dan eindelijk richting Spanje. Startend in de regio Valenciana ga ik de komende weken weer campings bezoeken voor Campingnavigator en voor mijn eigen bedrijf Mol Travel.
Zaterdag 20 maart 2021:
Daar gaan we weer 🙂 !! Op naar Zuid Spanje en Portugal. Ik ben inmiddels getest en de uitslag is negatief. Da’s dan weer positief 🙂 De camper staat al klaar voor vertrek en dus rijd ik rond 7.30 uur van huis. Uitgezwaaid door vrouw en dochter, want deze reis zal ik helaas alleen moeten doen. Tis ook “maar” 6 weken, dus het moet te doen zijn.
Eindbestemming voor vandaag is Camping Hautoreille in Bannes vlakbij Langres. Een rit van ongeveer 700km. Via Arnhem, Venlo en Roermond neem ik bij Maastricht de tunnels en maak voor de Belgische grens even een korte stop. Uiteraard ben ik wel benieuwd hoe het gaat bij de grensovergangen. Elk land heeft z’n eigen regels. Voor Belgie moet ik een bepaald formulier bij me hebben, voor Frankrijk en Spanje weer een ander formulier en uiteraard moet uit andere formulieren blijken dat ik voor mn werk naar Spanje onderweg ben.
Maar goed, als ik even later de Belgische grens over steek, zie ik niets. Helemaal niets. Geen borden, geen politie, geen controle. Sterker nog, ik zag niet eens dat ik de grens al gepasseerd was. Via Luik rijd ik even later de Ardennen in. Op sommige (schaduw)plekken liggen nog wat sneeuwresten, maar de weg is schoon en het is eigenlijk heerlijk weer om te rijden.
Ook bij Belgische – Luxemburgse grens is niets te bekennen. Eerlijk gezegd: ik zou niet weten waar die ergens was … En dus gooi ik even verder de tank nog even vol en wil eigenlijk even wat eten. Maar helaas … het parkeerterrein staat volledig vol met vrachtwagens en op het personenauto gedeelte staan iets van honderd (nou nou Opa Mol…) Poolse bestelbusjes. En dus draai ik weer de snelweg op en bereik even later de Franse grens.
Nu verwacht ik toch echt wel controle en inderdaad zie ik 1 politieauto staan. Drie gendarmerietjes kijken me aan en maken geen aanstalten om me te stoppen. En dus …. gas erop 🙂 Even verder stop ik dan eindelijk om even wat te eten. En vervolgens rijd ik via Metz en Nancy verder zuidwaarts. Ik had gelezen dat er een behoorlijk aantal departementen in Frankrijk in lockdown waren gegaan. Nou … niet hier. Sjonge jonge wat druk.
Als ik de afslag neem bij Montigny-le-Roi is het 15.30 uur. Als ik € 11,40 tol afgetikt heb, mag ik door en tegen 16.00 uur rijd ik Camping Hautoreille op. De eigenaar heb ik deze week telefonisch gesproken. Hij gaf aan dat hij er niet was, maar dat ik wel mocht overnachten. En dus heb ik de camper even later zo staan:
De camping beschikt over veel grasplaatsen, maar in de winter zijn alleen de verharde plaatsen in gebruik. Het sanitair is beperkt geopend, maar ja … da’s ook niet zo gek. Ik ben (tot nu toe) de enige gast. De WIFI is gratis en de schotel heeft vrij zicht. Helemaal prima. Op de camping bevindt zich ook het woonhuis van de eigenaar, leuk:
Rechts op de foto zie je nog net de receptie. Daar is in de winter meestal laat in de middag iemand aanwezig. Voor mij is Camping Hautoreille een ideale overnachtingsplek. Mooi op het midden van de reis en redelijk dicht bij de snelweg.
Als ik de camper te plek heb, ga ik me vast even voorbereiden op de rit van morgen, check mn mail nog even via mn telefoon en ga nog even in de camper “wat dingetjes doen”. De rest van de middag en avond vind ik het wel prima. Morgen weer een dag 🙂
Zondag 21 maart 2021:
Net als gisterochtend, gaat ook vanmorgen de wekker al om 6.45 uur. Even een broodje en wat koffie naar binnen werken en ik ben er weer helemaal klaar voor. Om 7.20 uur rijd ik van de camping en rijd richting Langres. Langres is 1 van de mooiste vestingstadjes van Frankrijk, maar helaas heb ik geen tijd het centrum te bezoeken. Wel heb ik vanuit de verte een mooi uitzicht op het stadje:
In Langres gooi bij de Intermarche de tank nog even vol (diesel € 1,369) en draai even later weer de snelweg op richting Dijon. En … tis lekker rustig:
Maar ja … het is nog niet eens 8 uur. En … zondagochtend. Via Dijon rijd ik verder zuidwaarts, richting Lyon. Even voor de splitsing van de snelwegen bij Villefrance sur Saone gooi ik tank nog even vol (bij Fulli, dieselprijs € 1,41 …. verreweg het goedkoopste langs de snelweg), tik € 32,30 aan tol af en neem de route door de stad. Dat gaat prima, al is het hier eigenlijk altijd druk en staan er een flinke batterij aan camera’s.
Even ten zuiden van Valence (tankstation la Porte de Valence) stop ik even om te eten. Uiteraard met een bakkie leut erbij. Om me scherp te houden. Daarna gaat de rit weer verder via Montelimar, neem ik bij de splitsing bij Orange de snelweg richting Nimes en rijd even later over de (redelijk) nieuwe snelweg bij Montpellier. Als je navigatie het niet kent: gewoon Barcelona blijven volgen 🙂
Het is inmiddels wel flink gaan waaien en dus ga ik bij mn volgende stop (vlakbij Beziers) op een beschut plekkie staan. Tot aan mn eindbestemming Camping L’Albera in Capmany (net over de grens in Spanje) is het nu nog 185km. Maar onderweg word ik werkelijk bestookt met flinke windvlagen. Daar heb je op dit stuk altijd wel last van, maar ik moet gewoon vaart minderen om de camper op de weg te houden. Sjonge jonge …
In Le Perthus – vlak voor de grens met Spanje – moet ik weer tol betalen. Ben benieuwd …. auw … € 73,20. Poeh … Even later rijd ik de grens over. Controle ? Nergens te bekennen. Sterker nog, ik zag aan de borden pas dat ik al in Spanje was. Even verder neem ik de afslag richting Capmany en rijd tegen 16.00 uur Camping L’Albera op. De Nederlandse eigenaar verwelkomt me hartelijk. We kletsen even bij en daarna zegt ie “je weet de weg”.
En inderdaad, ik kom hier al weer een aantal jaartjes. Ook deze camping ligt voor mij ideaal. Van Camping Hautoreille naar Camping L’Albera is 766km. en daar doe ik ongeveer 7.5 uur (stops niet meegerekend) over. Ook deze camping ligt vlakbij de snelweg en dus wordt de camping veel door kampeerders bezocht die richting Zuid Spanje onderweg zijn of juist weer huiswaarts gaan. Op de camping is altijd wel een leuk plekje te vinden:
Camping L’Albera beschikt over een mooi zwembad (in de winter gesloten), het sanitair is niet echt modern, maar schoon. En je kunt er met de ACSI kortingskaart terecht.
Ik zoek een beschut plekje (voor zover mogelijk) en hoop dat de wind nog wel iets gaat liggen voor 19.00 uur … Maar nu eerst: koffie ! Even bijkomen van de rit. En natuurlijk even met mn vriendin bellen. Om 17.45 uur ga ik pk (pannenkoek’n) bakken, daarna even afwassen en daarna is het tijd voor Studio Sport. De wind is gelukkig wat gaan liggen. Geen idee waar, maar af en toe komt er nog een flinke rukwind over het terrein.
De rest van de avond vind ik het wel prima. Morgenvroeg ga ik hier nog ff mn mail checken en daarna het laatste stuk richting de regio Valencia.
Maandag 22 maart 2021:
Opnieuw gaat de wekker op tijd. Dit keer om 7.15 uur. Even vlug ontbijten, mn mail checken en rond 9.00 uur ben ik klaar voor vertrek. Ik rijd de camping af, gooi iets verderop (richting Figueres) de tank nog even vol (dieselprijs in Spanje € 1,247) en draai daarna de snelweg op richting Barcelona. Eindbestemming voor vandaag: Camping Vinaros, een ritje van zo’n 3.5 uur.
Gelukkig waait het niet meer zo hard, want dit stuk tussen de Franse grens en Barcelona is heel druk met vrachtwagens:
De rechtse strook is bijna continue vol met vrachtwagens, maar ook de middelste strook is regelmatig bezet. Meestal met lege “groente-fruit-jongens”. En als het dan hard waait en je rijdt zo’n vrachtwagen voorbij …. niet fijn. Ik krijg afslagen naar Tossa-, Malgrat- en Lloret de Mar:
maar ik vervolg mn rit verder naar het zuiden. Even voor Barcelona moet ik weer € 12,45 tol aftikken. Ben benieuwd hoe het nu verder in Spanje met de tol is. Vorig jaar hebben ze op bepaalde stukken de tol laten vervallen, hier bij Barcelona dus (nog) niet. Als ik eenmaal de drukte bij Barcelona achter me gelaten heb, doemen er al weer tolpoortjes (ticket pakken) op. Helaas ….
Vlakbij Tarragona moet ik weer € 10,95 tol aftikken. Het is inmiddels 11.45 uur en ik ben mooi op schema. Nog een uurtje naar mn eindbestemming Vinaros. Bij de tolpoortjes staat opnieuw veel politie, maar ze gebaren nu zelfs dat ik gewoon door kan rijden. Eh … okay …
Om 12.35 uur neem ik afslag bij Vinaros en ook al ben ik aan het werk, bij dit soort uitzichten krijg je toch wel een beetje vakantiegevoel:
Via de N340 rijd ik richting de camping. Onderweg kom ik een knaap “bepakt en bezakt” op de fiets tegen. En net als ik denk “zal wel een Nederlander zijn”, begint hij heel enthousiast te zwaaien. Grapsig. Even later rijd ik Camping Vinaros op. Mn contactpersoon is aanwezig en dus nemen we de papieren door. Tot zaken komt het niet, maar hier overnachten is geen probleem. En dus sta ik even later zo:
Het is trouwens heerlijk weer. Dakraam en de deur open, zooo fijn. Als ik de camper geïnstalleerd heb, ga ik eerst even een broodje eten en daarna ga ik achter de laptop aan het werk. Af en toe ga ik even buiten pauzeren, gewapend met een bakkie leut. Aan het eind van de middag ga ik een aantal campings bellen voor morgen. Daarna met het eten aan de slag, afwassen en de rest van de avond neem ik vrij. Morgen ga ik weer verder zuidwaarts.
Dinsdag 23 maart 2021:
Dit keer geen harde wind vannacht en dus heb ik heerlijk geslapen. Na het ontbijt check ik mn mail nog even, bel nog een camping en moet daarna ineens weg. Want rond 10.00 uur word ik verwacht bij Camping Ribamar in Alcossebre, op zo’n 45 minuten rijden.
In Vinaros gooi ik de tank nog weer even vol. Dit keer bij de Carrefour en een litertje diesel kostte me hier maar € 1,159. Via de N340 (daar blijf ik de komende dagen wel een tijdje op rijden) rijd ik richting Benicarlo en kom even later langs het enorme complex van Benica Campers. Even verder krijg ik de afslag naar het leuke kustplaatsje Peniscola:
Maar ik moet verder en bereik ik even voor 10.00 uur Alcossebre. Even later rijd ik Camping Ribamar op. In het verleden altijd klant, maar mn contactpersoon verdween, er kwamen nieuwe eigenaren en sindsdien zijn ze geen klant meer. Elk jaar doe ik verwoede pogingen om ze weer aan boord te krijgen. Maar helaas. Ook dit jaar lukt het niet. En dus rijd ik weer terug richting Alcossebre over het verschrikkelijk slechte pad 🙁
In Alcossebre aangekomen wordt mn humeur al weer wat beter. Kijk dan:
Het prachtige weer helpt natuurlijk ook mee, maar hier word ik wel vrolijk van. Even later heb ik de kustweg bereikt waar de volgende te bezoeken camping ligt en rijd langs het strand:
richting Camping Playa Tropicana. Bij de receptie word ik vriendelijk ontvangen. De receptioniste helpt me met de papieren. Ze geeft nogmaals aan dat de eigenaresse er pas over een week is (had ze al vorige week gemeld), maar dat ik hier wel kan overnachten. Dat was ook de bedoeling en dus heb ik even later de camper te plek:
Deze mooie camping staat normaal gesproken in de winter behoorlijk vol, maar nu is het er zeer rustig. Op Camping Playa Tropicana staan normaal gesproken veel Engelsen en die zijn er nu helemaal niet geweest. Daarnaast zijn veel overwinteraars al weer vertrokken. Plek zat dus.
Camping Playa Tropicana ligt nagenoeg direct aan zee:
En beschikt over veel voorzieningen, waaronder een overdekt zwembad en een buitenzwembad:
Op de camping zie je overal grote witte beelden terugkomen:
Heeft wel iets …. Waar ik een beetje aan moet wennen, is dat de bomen nu begroeid zijn. De foto hierboven was van 4 februari 2020. Op de 1e foto van Camping Playa Tropicana hierboven, zie je dat er nu behoorlijk wat blad aan de bomen zit. Da’s wat lastiger met tv kijken en ondanks dat het nu 19 graden is, heb ik geen schaduw nodig.
Na de lunch ga ik achter de laptop aan het werk. Mn mail checken, verslag bijwerken, administratie doen, etc. Daar ben ik de rest van de middag wel zoet mee. Ik ben ook met de planning bezig geweest, maar dat is nu toch wat lastiger. Omdat het minder druk is op de campings, is de receptie niet meer de gehele dag bezet en kan ik de campings slecht bereiken. Maar goed, voor morgen heb ik de planning rond.
Woensdag 24 maart 2021:
Voor vandaag heb ik 4 campings op het programma staan. Die liggen allemaal bij elkaar in Ribera de Cabanas. Direct aan het strand net ten noorden van Oropesa del Mar. Rond 9.15 uur ben ik klaar voor vertrek en via de kustweg N-340 rijd ik weer zuidwaarts.
Rond 9.50 uur bereik ik de 1e camping. De eigenaar heb ik gisteren telefonisch gesproken, nou ja gesproken …. hij kon alleen maar Spaans en mijn Spaans is nou niet je van het 🙁 In ieder geval: hij is er niet. Sterker nog: er is helemaal niemand. Ik maak nog een rondje over de camping, wacht nog even in de camper, maar geef het daarna op.
Iets verderop liggen 3 campings die in het verleden 1 camping waren: Torre la Sal 1a, Torre la Sal Maria en Torre la Sal 2. Omdat de namen nogal eens verwisseld worden, heeft laatstgenoemde camping de naam veranderd in Camping Resort Bravoplaya. En om eerlijk te zijn: dat past ook veel beter bij deze mooie camping.
Ik bezoek eerst de andere 2 campings, maar krijg al gauw te horen dat de eigenaren van alle 3 campings in Castellon zijn. Reden: er wordt een nieuw hotel direct aan het strand gebouwd. Volgens mij is er sowieso een wet in Spanje die dat verbiedt, maar goed … de eigenaren van de campings zijn het er ook niet mee eens.
In ieder geval: ik ben dus ineens klaar voor vandaag en dus meld ik me al op tijd bij mn contactpersoon van Camping Resort Bravoplaya. Zij heeft een mooi plekje voor me gereserveerd en dus sta ik even later zo:
Echt prachtig ! De plekken op dit stuk zijn zeer groot (ca. 100 – 120m2) en zijn nog behoorlijk bezet. Camping Resort Bravoplaya heeft 500 plaatsen en daarvan zijn er nu nog iets van 175 bezet. Voornamelijk door Duitsers, maar ook Nederlanders, Fransen en Oostenrijkers.
Vorige week waren er nog iets meer plaatsen bezet, maar de overwinteraars blijven meestal van sept/okt tot Pasen. Want dan komen de Spanjaarden … Dit jaar ligt het iets anders. Een gedeelte overwinteraars blijft nu langer omdat ze het hier veiliger vinden dan thuis. En omdat ze geen gedoe met testen willen. Mijn naaste buren staan hier al vanaf half oktober. Zouden eigenlijk nu naar huis, maar blijven waarschijnlijk nog tot juni. Ik zie nu ook dat een aantal op de camping aan het verhuizen zijn. Waarschijnlijk omdat hun “oude” plek gereserveerd is.
Als ik de camper te plek heb, ga ik achter de laptop aan het werk. Daarna even lunchen en de rest van de middag ben ik (weer) met de planning en de administratie bezig. In de avond is het tijd voor voetbal, maar sjonge jonge … daar word ik niet echt vrolijk van. Morgen blijf ik hier trouwens nog een dag. Gelukkig maar, want zo’n beetje alle gesprekken van vandaag zijn naar morgen verplaatst.
Donderdag 25 maart 2021:
Vanmorgen gaat de wekker al op tijd, want ik heb om 8.45 uur al de 1e afspraak. En dus loop ik al vroeg richting het sanitairgebouw. Het sanitair op Camping Resort Bravoplaya is overigens super:
Terug in de camper even ontbijten, bakkie leut en hop in de nette kleren. Bij de receptie aangekomen kunnen we direct in gesprek en dat verloopt prima. Tevreden loop ik daarna richting de andere 2 campings, maar dat is minder succesvol. Camping Torre la Sal Maria is afgelopen jaar bijna volledig gesloten geweest en ook nu staan er maar een paar campers. Ook bij Camping Torre la Sal 1a is het geen vetpot. Beide eigenaren geven aan dat ze even pas op de plaats moeten maken. Begrijpelijk …
Ik loop weer terug richting Camping Resort Bravoplaya en maak ook gelijk even een rondje over de camping. De ligging is in ieder geval super, direct aan het strand:
Op de camping zijn diverse kampeerplaatsen (diverse groottes) beschikbaar en Camping Resort Bravoplaya beschikt daarnaast over diverse accommodaties. Waaronder deze mobilhomes:
De camping beschikt over zeer veel voorzieningen. Diverse restaurants, waaronder dit strandpaviljoen:
diverse sportvoorzieningen, waaronder een fitnessruimte, een heus voetbalstadion en minigolf:
en er zijn diverse zwembaden. Zowel binnen als buiten:
En dan heb ik het nog niet eens over alle activiteiten welke hier georganiseerd worden. Niet zo gek dat deze camping zeer populair is.
Terug bij de camper ben ik al weer toe aan een bakkie koffie, daarna even een tijdje achter de laptop en ook na de lunch ben ik de rest van de middag aan het werk. Het weer is trouwens heerlijk. ’s Morgens vroeg is het nog even fris, maar de rest van de dag schijnt de zon vol op. Vanmiddag was het 22 graden 🙂 Morgen ga ik weer verder zuidwaarts.
Vrijdag 26 maart 2021:
Vandaag heb ik een aantal campings op het programma staan, maar mn eindbestemming staat nog steeds niet vast. Zeer waarschijnlijk “ergens bij Valencia”, maar waar 🙂 ? Ben vanaf woensdag al bezig om afspraken te plannen, maar zoals gezegd: dat verloopt moeizaam. In ieder geval vertrek ik vandaag om 9.45 uur omdat ik iets verderop nog een aantal campings wil bezoeken.
“Iets verderop” is Benicassim, op ongeveer 20 minuten rijden. Daar bezoek ik eerst Bonterra Resort, een zeer nette camping met goede voorzieningen. Na het gesprek ga ik door naar de iets verderop gelegen Camping Azahar. Omdat ik nog steeds niets van Camping Valencia (in Pucol, even ten noorden van Valencia) gehoord heb, besluit ik ze nog maar een keer te bellen. Mn contactpersoon is nog steeds niet aanwezig, maar nu hoor ik ook pas dat de camping nog dicht is. Normaal gesproken gaat de camping medio januari open (vorig jaar heb ik er in febr. overnacht), maar vanwege Corona is de opening verzet.
Tja, wat nu. Nu nog doorrijden naar Playa de Oliva (de 1e bestemming na Valencia) kost me 2 uur en op vrijdag kan het nog wel eens druk zijn bij Valencia. Het lijkt me beter om hier – op Camping Azahar – te blijven. In de receptie van de camping is de eigenaresse aanwezig. We kletsen even bij, maar tot zaken komt het (nog) niet. Hier overnachten is echter geen probleem en dus heb ik de camper even later te plek. Helaas geen actuele foto’s, want het weer valt een beetje tegen. De meeste plekken op Camping Azahar liggen onder de bomen en de takken hangen soms zeer laag:
De camping beschikt over een mooi zwembad:
Maar wat de camping het meest populair maakt, is de ligging. Op fietsafstand van het centrum van Benicassim en op loopafstand van het prachtige zandstrand van Voramar:
Na de lunch ga ik achter de laptop aan het werk, klets even bij met mn Nederlandse buurman en kan even later met het eten aan de slag. De rest van de avond vind ik het wel prima. Morgen ga ik verder zuidwaarts. Eindbestemming: Playa de Oliva.