Periode: zaterdag 28 januari – vrijdag 3 februari 2023. Deze week reis ik weer richting Zuid Spanje en Portugal. Voor mn opdrachtgever Campingnavigator begin ik zo’n beetje op de grens van de regio’s Catalunya en Valencia en trek vervolgens verder de regio Valencia in. Onderweg bezoek ik campings voor m’n opdrachtgever Campingnavigator en voor mijn eigen bedrijf Mol Travel.
Zaterdag 28 januari 2023
De wekker gaat al op tijd, want vandaag vertrek ik weer richting Spanje. Eerst nog even met mn meissie ontbijten, daarna de laatste spulletjes in de camper en om 8.00 uur rijd ik de camper onder de carport vandaan. Uitgezwaaid door mn vriendin die later naar Spanje komt.
Zowel nu, als op de eindbestemming van vandaag (Camping Hautoreille in Bannes bij Langres) vriest het. Maar het is gelukkig droog en ik hoop dat de weg ook verder droog en schoon is. Met name in de Ardennen. Via Arnhem en Venlo rijd ik richting Maastricht en maak vlak voor de Belgische grens de 1e stop.
Daarna rijd ik verder richting Luik, pak daar de rondweg en begin vervolgens aan de beklimming naar de Ardennen. In het begin lijkt het nog wel mee te vallen:
Maar naarmate ik dichter bij Bastogne kom, wordt het steeds witter:
En is zelfs de weg niet overal meer sneeuwvrij. Ff oppassen dus. Maar iets verder richting Arlon en Luxemburg kom ik in lager gelegen gebieden en is er weinig sneeuw meer over. In Luxemburg stop ik – traditiegetrouw – even om de tank vol te gooien, maar dat heeft ook weinig effect (op dit moment weet ik nog niet wat de prijzen in Frankrijk zijn….) zin. Voor een litertje diesel betaal ik hier € 1,653. Da’s niet veel goedkoper als in Nederland.
Op het enorme parkeerterrein vind ik op het camper- en caravangedeelte nog net een plekje tussen alle kleine Poolse vrachtwagentjes en ga even een broodje eten. En daarna weer verder. In totaal moet ik vandaag 688km. rijden. Ik heb tot nu toe nog geen oponthoud gehad en verwacht rond 16.15 uur op Camping Hautoreille te kunnen arriveren.
Via Metz en Nancy rijd ik verder zuidwaarts. Inmiddels rijd ik op de tolweg en als ik bij Montigny-le-Roi de afslag neem, moet ik € 11,60 aftikken. Da’s niet veel duurder geworden gelukkig. Maar ja, Spanje heeft inmiddels op de meeste snelwegen de tol doorgehaald, dat lijkt er in Frankrijk nog niet aan te komen.
Om 16.20 uur rijd ik Camping Hautoreille op en kom direct eigenaar Benjamin tegen. We kunnen het goed met elkaar vinden en kletsen eerst even bij. Daarna zet ik de camper tussen een aantal andere Duitse en Nederlandse campers en caravans op een verhard gedeelte. Helaas geen actuele foto’s, want het is inmiddels al schemerig en morgenvroeg vertrek ik in het donker. Maar meestal sta ik hier:
Camping Hautoreille beschikt – naast bovenstaande verharde plaatsen – over mooie grasplaatsen, er is een glampingtent te huur en er is een gezellig terras:
De camping is nagenoeg het gehele jaar geopend (alleen 2 weken in februari gesloten) en is in de winter zeer populair bij kampeerders die onderweg zijn naar (of terugkomen uit) Spanje en Portugal. Als ik de camper te plek heb, eerst uiteraard even een bakkie senseo. Ondertussen check ik mn mail op mn telefoon (wifi op de camping is gratis en werkt prima) en daarna mik ik een pizza in de oven. Warmt de camper ook nog even wat op, want inmiddels is het al weer 0 graden. Brrr. De rest van de avond vind ik het wel prima en kruip ik vroeg onder de wol. Want morgenvroeg vertrek ik op tijd.
Zondag 29 januari 2023
Vandaag heb ik nog iets langer stuk dan gisteren voor de boeg, want mn eindbestemming vandaag is Camping L’Albera in Capmany, net over de grens in Spanje. En da’s 766km. rijden. Ik heb de wekker om 7.00 uur gezet, maar als ik om 6.50 uur wakker word, besluit ik er maar direct uit te gaan. Even voor 7.30 uur ben ik klaar voor vertrek. Ik moest trouwens nog wel (ijs)krabben. IN de camper. Gek genoeg was de voorruit aan de buitenkant ijsvrij, maar zat het ijs aan de binnenkant. Ik heb ooit de fout gemaakt om de motor en de blower aan te zetten en vervolgens de voorruit aan de binnenzijde ijsvrij te maken. Nou … dan is het net of je in een sneeuwstorm zit ha ha.
Als ik de camping af rijd en even later op de hoofdweg zit, is de voorruit schoon en da’s maar goed ook. Want het is MIN 4 en de weg richting Langres is nou niet echt recht en vlak, ff oppassen dus. In Langres gooi ik bij de Intermarche de tank nog weer even vol. Dit keer betaal ik € 1,949. Poeh!
Even verder draai ik weer de snelweg op. Het voordeel als je zo vroeg bent, is dat je de zon (bijna) ziet opkomen. Een prachtig gezicht:
In de buurt van Dijon is het echt verschrikkelijk druk op de weg en het is maar goed dat er hier 4 rijbanen zijn. Anders had het echt niet gepast:
Vlak voor de splitsing (door Lyon of rondweg Lyon) even boven Lyon tank ik altijd nog bij Fulli. Omdat dat 1 van de goedkoopste tankstations is aan de snelweg. Bij Fulli betaal ik € 2,008. Bij de meeste tankstations betaal je hier rond de € 2,20. Sjonge jonge …. En wij in Nederland maar klagen … Bij dit tankstation kan ik ook mooi even de ruiten schoonmaken en da’s hoognodig.
Als ik weer een beetje zicht heb, rijd ik verder zuidwaarts. Net als voorgaande jaren DOOR Lyon. En opnieuw zonder problemen. Houd je wel aan de snelheid, want “het stikt er van de flitspalen”. Langs de Rhone rijd ik weer de stad uit en eenmaal weer op de snelweg stop ik even voor een bakkie koffie en een broodje. Het weer is trouwens enorm opgeknapt en als ik even later weer en route ben rijd ik in het zonnetje over de Route de Soleil. Moet natuurlijk ook wel. Via Valence, Orange en Montpellier rijd ik verder richting Spanje.
Iets voorbij Montpellier stop ik nog even voor de lunch en dat kan met de deur open. Heerlijk. Eenmaal weer op de snelweg rijd ik al redelijk snel een Noorse camper voorbij, welke op de vorige parkeerplaats achter me stond. Geen idee of de mensen mij (n camper …) kennen, maar ze zwaaien in ieder geval vriendelijk. Leuke mensen, die Noren 🙂
Zoals gezegd: het is inmiddels prachtig mooi weer en tussen Montpellier en Perpignan heb ik echt prachtig mooie uitzichten:
Even later passeer ik de Spaanse grens en neem ik bij Jonquera de afslag en blijf me elk jaar verbazen over het enorme aantal vrachtwagens wat hier staat. Ik schat dat er tussen afslag Jonquera I en Jonquera II zo’n duizend vrachtwagens op de enorme parkeerterreinen staan. Echt niet normaal. Even later bereik ik Camping L’Albera. Al jaren mn vaste overnachtingsplaats voordat ik mn “werkgebied” bereik. De Nederlandse eigenaar is niet aanwezig, maar de receptioniste is zeer behulpzaam en even later heb ik de camper te plek. In het zonnetje. Met in de verte besneeuwde bergtoppen:
Ook Camping L’Albera is zo’n typische “transfer” camping. Vlakbij de snelweg en dus lopen er in de namiddag flink wat campers en caravans binnen. Veel Nederlanders en Duitsers, maar ook Zwitsers en Fransen. Op de camping is altijd wel een mooi plekje te vinden. Een paar jaar geleden stond ik zo:
Als ik de camper te plek heb, ga ik met een bakkie koffie achter de laptop aan het werk. Het is 16.30 uur, dus heb ik nog iets van 1.5 uur voordat ik pannenkoeken moet gaan bakken (om op tijd te zijn voor Studio Sport 🙂 ) Het is druk op de mail en dus ben ik mn tijd wel nodig. Maar uiteindelijk zit ik vlak voor 19.00 uur voor de buis.
Ook na Studio Sport moet ik nog even achter de laptop aan het werk, maar daarna vind ik wel prima en kruip ik met een bakkie koffie voor de buis. Morgen het laatste stuk.
Maandag 30 januari 2023
Zoals gezegd: vandaag het laatste stuk. Althans, het laatste stuk naar het gebied waar ik start met campings bezoeken. Normaal gesproken is dat bij Camping Vinaros, maar dit jaar heb ik om 13.00 uur afgesproken bij Camping Alfacs, zo’n beetje op de grens van Catalonië (Tarragona) en de regio Valencia. En dus vertrek ik vanochtend al voor 9.00 uur van de camping. Voordat ik de snelweg op rijd, gooi ik de tank nog even weer vol. In Spanje is het normaal gesproken veel goedkoper, maar ook hier is de dieselprijs nog behoorlijk hoog: € 1,747. Vergelijkbaar met Nederland.
Even later draai ik de snelweg op en het 1e wat me opvalt: ook in Catalonië hoef je geen tol meer te betalen. Meestal was ik op het stuk van de grens tot voorbij Tarragona iets van € 25 aan tol kwijt. Dat compenseert de hoge dieselprijs weer iets. Het is trouwens heerlijk weer om te rijden. Het zonnetje schijnt en waait nagenoeg niet. Gelukkig is het 3-baans want de rechterstrook rijdt vol met vrachtwagens:
Zover je kunt zien rijden er vrachtwagens. Tja, als al die 1.000 vrachtwagens richting Barcelona en Tarragona moeten … Ook de middelste strook rijden er af en toe vrachtwagens en dat geeft af en toe wat vertraging. Na iets van een uurtje komt er een camper achter me rijden. Hij blijft mooi achter me zitten en da’s handig, want af en toe “blokt” hij het verkeer zodat ik kan inhalen. Dan ineens geeft mn navigatie aan dat er 90km. verderop een file staat. Met 14 minuten vertraging. Mwoah … dat gaat nog. En het is nog 90km. Maar het blijft maar staan. En net als die 90km. “bijna op zijn”, verdwijnt de melding, da’s mazzel hebben.
Maar bij Barcelona is het niettemin mega druk. Zeker tussen Barcelona en Tarragona. Even dreig ik in de file te komen, maar het gaat net goed. Naarmate ik dichter bij Tarragona kom, begint het harder te waaien en af en toe “hang ik aan het stuur”. Het is nu ook een beetje oppassen met de vrachtwagens, want die blijven nu niet altijd meer in hun baan. Maar het goed en even later pak ik bij Amposta de afslag. De camper waar ik nu al een paar uur mee op rijd, zit nog achter me en als ik afsla, sein ik m met de alarmlichten. Hij toetert en dan pas zie ik dat het “de Noor van gisteren” is. Grapsig.
Bij Amposta pak ik de N340, maar da’s nog wel ff een dingetje. Ik weet niet wie dit bedacht heeft, maar na een paar minuten heb je totaal geen idee meer welke kant je op rijdt:
Gelukkig heb ik 2 navigatiesystemen bij me en even later rijd ik zuidwaarts op de N340. Even na 12.30 uur ben ik vlakbij de camping en stop ik nog even om te lunchen. Even later meld ik me bij de ingang van Camping Alfacs. Gelukkig kan ik de camper bij de ingang kwijt, want de camping oprijden is geen optie. De camping wordt volledig vernieuwd en er wordt o.a. een nieuwe receptie, supermarkt en restaurant met zicht op zee gebouwd. Maar de locatie is echt geweldig. Je kunt direct aan zee kamperen:
En op de camping staan al zeer fraaie accommodaties:
Na een rondleiding en uitleg wat er nog moet gebeuren voordat de camping op 9 juni 2023 opent, ga ik weer verder. Volgend jaar opent de camping overigens al met Pasen. Helaas dus nog niet geschikt voor overwinteraars. Wil je meer informatie over deze camping, klik dan even op 1 van bovenstaande foto’s.
Mn volgende bestemming is Camping Vinaros, een kwartiertje verder zuidwaarts. En dus draai ik weer de N340 op en neem hier de afslag:
Kijk, hier word ik nou vrolijk van. Heerlijk rustig, zicht op zee, blauwe lucht, palmbomen …. Even later rijd ik Camping Vinaros op. Het is lunchtijd en dus kom ik niet echt gelegen. Maar de eigenaresse geeft – ongevraagd – aan, op welke plek ik kan gaan staan. Of ik om 16.00 uur kan terugkomen naar de receptie. Tuuurlijk. De plek welke me is toegewezen is prima. Alle plekken hier op de camping zijn trouwens ruim:
Als ik de camper te plek heb, ga ik achter de laptop aan het werk. En voor ik het weet is het al bijna 16.00 uur. Het gesprek levert overigens niets op. Soms snap ik dat ook wel. Waarom adverteren als de camping toch het grootste gedeelte van het jaar vol staat. Maar misschien gaan ze uitbreiden. En dan wordt het een ander verhaal. De aanhouder wint.
Dinsdag 31 januari 2023
Als ik vanmorgen richting het sanitairgebouw loop, zie ik dat de voorruiten van de auto’s hier op de camping bevroren zijn. Terug in de camper zie ik dat het nu 3 graden is. Brrrr. Ik heb toch echt het idee dat de temperatuur in de winter in Spanje met name ’s nachts steeds lager wordt. De dagtemperatuur is prima. Ook voor vandaag wordt er 17 graden voorspeld.
Voor vandaag heb ik 2 afspraken in de planning. Welke bovendien op redelijk korte afstand van Vinaros liggen. En dus besluit ik pas rond 11.00 uur te vertrekken. Heb ik mooi de tijd vanochtend om even een stuk van mn blog bij te werken. Rond 10.45 uur maak ik de camper klaar voor vertrek en da’s maar goed ook. Want de volgende gast (voor de plek waar ik sta) staat al te wachten.
In Vinaros gooi ik de tank nog even vol (bij de Carrefour), kosten € 1,699 per liter. Kan ik weer even vooruit. Mn 1e bestemming is Camping L’Orangeraie in Calig. Deze camping ligt iets het binnenland in. En dus rijd ik even door naar Benicarlo en rijd even later het dorpje Calig binnen. De camping is pas vanaf 1 maart open, maar mn contactpersoon weet dat ik kom. En ik heb geluk. Halverwege het gesprek arriveert ook de manager van de camping en dus loop ik even later met een nieuw contract de deur uit. Top!
Wil je meer info over deze heerlijk rustig gelegen camping, klik dan op 1 van onderstaande foto’s:
Mn volgende bestemming is Los Olivos Camping Park in Alcala de Xivert. Via een spannend binnendoor weggetje en een dito tunneltje bereik ik de N340 en om 12.30 uur meld ik bij de receptie van deze leuke camping. De receptioniste geeft aan dat er niemand is die me te woord kan staan. Daar had ik al een beetje op gerekend en dus stel ik voor hier te blijven, zodat ik misschien later vanmiddag of morgenvroeg met iemand in gesprek kan. De receptioniste steekt haar handen in de lucht en zucht “sorry, completely full”. Helaas.
Terug in de camper twijfel ik even wat ik zal doen. Op de volgende camping (Playa Tropicana in Alcossebre) heb ik pas morgen afgesproken. En gereserveerd. Ik besluit de camping te bellen. Nou, een nacht eerder arriveren is geen probleem. De camping staat behoorlijk vol, maar het is een grote camping en er is nog plek genoeg. En dus rijd ik door naar Alcossebre. En als je dan in Alcossebre zo langs de zee naar de camping rijdt …. heerlijk:
Als je dan vervolgens de camping op rijd en dit ziet:
dan kom je toch al gelijk in vakantiestemming of niet dan?! De receptioniste is zeer behulpzaam, helpt me met de papieren en geeft aan dat ik maar een plekkie moet uitzoeken. En dus sta ik even later zo:
Ondanks dat het soms een beetje krap draaien is, zijn de plekken vrij groot. En alles is even mooi aangelegd:
Als ik de camper te plek heb, is het de hoogste tijd om even een broodje te eten. Want het is inmiddels al half 3. En daarna kruip ik met een bakkie leut achter de laptop en voor ik het weet is de middag al weer voorbij. Morgen blijf ik hier dus nog een daggie.
Woensdag 1 februari 2023
Gistermiddag liep de temperatuur (buiten) op naar 21 graden, maar gisteravond koelde het weer snel af en als ik vanmorgen op mn display kijk, is het 3 graden. Brrr. Eerst maar even een warme douche, daarna ontbijten en als ik een half uurtje achter de laptop zit, schijnt het zonnetje al weer volop. Op de camper. En dus warmt het snel op.
Vanmorgen gaf ik eerst weer even met mn verslag aan de gang. Zoals gezegd: ik blijf hier vandaag nog een daggie staan. Waarom? Omdat ik voor de komende weken al flink wat afspraken heb staan. En dan moet ik me wel aan mn schema houden, anders ben ik steeds te vroeg.
Eerst nog even wat info over Camping Playa Tropicana. De camping ligt direct aan zee en beschikt over ca. 400 kampeerplaatsen en accommodaties. Wat opvalt, is dat alles zeer goed verzorgd is. Als kampeerders vertrekken, komt er een “harkploeg” om de plek weer even netjes te maken. Er is veel groen op de camping wat ook nog eens goed wordt onderhouden:
En de sanitaire voorzieningen zijn prima. De camping beschikt over diverse soorten accommodaties:
En zoals gezegd, de kampeerplaatsen zijn over het algemeen zeer ruim:
Camping Playa Tropicana, beschikt over zowel een binnen- als een buitenzwembad:
Rond 11.00 uur ben ik bij met mn verslag en neem ik even “een kopje koffie in het zonnetje – pauze”. Daarna duik ik nog een tijdje in mn mailbox, ga tussen de middag even een broodje eten en ga vervolgens met de campingadministratie aan de slag. Ook nu kruip ik af en toe weer even in het zonnetje, want ook vandaag is het weer heerlijk weer (ca. 19 graden).
Later op de middag ga ik ook nog even mn planning aan de slag. Vorig jaar was het nog een beetje Covid-time en was er (bijna) overal plek genoeg. Maar dit jaar is het flink drukker op de campings en dus moet ik – zeker op de populaire campings – wat meer plannen. Voor morgen heb ik de overnachting geregeld. Voor dit weekend ook. En daarna zien we wel weer verder.
Donderdag 2 februari 2023
Ook vanochtend ga ik na het ontbijt eerst mn verslag bijwerken. Eindbestemming voor vandaag zijn de Torre la Sal campings in Ribera de Cabanas wat tegen Oropesa del Mar aanligt. Dat is ongeveer een half uur rijden vanaf Alcossebre. Even voor 11.00 uur heb ik de camper klaar voor vertrek en even later rijd ik van de camping. Via een kruip-door-sluip-door-weggetje bereik ik de N340 en ga weer verder zuidwaarts.
Even na 11.30 uur bereik ik Ribera de Cabanas. Als je hier ooit naar toe wilt, toets dan niet alleen Ribera de Cabanas in op je navigatiesysteem. Want de campings Torre la Sal Maria, Torre la Sal (voorheen Torre la Sal 1) en Camping Resort Bravoplaya (voorheen Torre la Sal 2) liggen niet IN Ribera de Cabanas maar aan de kust even ten noorden van Oropesa del Mar.
Mn 1e stop is bij Camping Torre la Sal Maria, maar ik kom niet gelegen. En dus rijd ik naar de buren. Met de eigenaar van Camping Torre la Sal heb ik afgesproken dat ik hier vandaag blijf. Zodat we later vandaag of misschien morgenvroeg in gesprek kunnen. Want hij is druk. Het vernieuwde zwembad wordt vandaag geopend. Feestelijk geopend. Ga ik vanmiddag wel even sjekkuh 🙂
De plek welke me is toegewezen is prima:
En als ik de camper te plek heb, ga ik eerst even lunchen. Daarna even een tijdje achter de laptop aan het werk. Halverwege de middag loop ik even richting het zwembad:
En het feestje is in volle gang:
Als eigenaar Manuel me spot, krijg ik ongevraagd een glas bier in de handen gedrukt. Nou, vooruit dan maar 🙂 Ik klets nog even met hem bij, loop daarna nog even naar het strand:
En ga weer terug naar de camper. Daar kruip ik nog een tijdje achter de laptop. Met name om weer even naar de planning te kijken. Aan het eind van de middag ga ik het met het eten aan de slag en de rest van de avond zit ik wisselend voor de buis of achter de laptop.
Vrijdag 3 februari 2023
Nog geen idee hoe het vandaag met de afspraken gaat lopen, maar 1 zekerheidje heb ik wel: vanaf vandaag t/m dinsdag is er een plekje voor me gereserveerd op Camping Resort Bravoplaya. Omdat deze camping “aan de overkant” ligt, ga ik eerst mn verslag bijwerken en met de campingadministratie aan de slag. Ondertussen probeer ik een afspraak te maken met de eigenaar van Camping Torre la Sal (waar ik nu sta), maar het schiet nog niet echt op.
Om half 1 ga ik even een broodje eten en vervolgens maak ik de camper klaar voor vertrek. Ook al moet ik iets van 600 meter rijden, alles in de camper moet natuurlijk weer even op de plek. Of ik nu 600 meter moet rijden of 600km. moet rijden, het is hetzelfde klusje. Als ik me even later meld bij de receptie van Camping Resort Bravoplaya word ik vriendelijk verwelkomd door mn contactpersoon. Vervolgens rijd ik naar “mn plek” en even later sta ik zo:
Op Camping Resort Bravoplaya heb je behoorlijk grote plekken (waar ik nu sta) en kleinere plekken, waar ik vorig jaar stond:
Het is aan te bevelen om even te kijken of het past. Met name naar de hoogte i.v.m. overhangende takken. Waar ik vorig jaar stond (zie hierboven) had ik weinig speling. Camping Resort Bravoplaya is trouwens een zeer populaire camping. Zeker als je hier voor langere tijd wilt blijven, is het aan te bevelen om te reserveren.
Als ik de camper weer geïnstalleerd heb, ga ik achter de laptop aan het werk. Ik heb hier prima WIFI (snel en goed signaal) en speciaal hiervoor heb ik wat klusjes laten liggen. Af en toe kruip ik even buiten in het zonnetje want het is opnieuw heerlijk weer (19 graden). Om 18.00 uur warm ik Spaghetti 2 op en met het bord op schoot kruip ik lekker voor de buis.