Periode zaterdag 22 augustus – vrijdag 28 augustus 2020. Deze week rijd ik van Vang i Valdres richting Laerdal, Flam en Voss en vervolgens richting Bergen. Daarna via Kinsarvik, Odda, Roldal richting Haugesund.
Zaterdag 22 augustus 2020.
Waar ik vandaag terecht kom, nog geen idee. Dat is natuurlijk ook afhankelijk of ik de campingeigenaren tijdens mijn bezoek tref. Na al die jaren weet ik inmiddels wel ongeveer wie altijd wel op de camping aanwezig is en wie ik beter van te voren even kan bellen. Dat heb ik vanmorgen ook gedaan en omdat ik voor 12.00 uur in Laerdal moet zijn, ga ik even later op pad.
Onderweg heb ik nog 1 camping op het programma staan: Borgund Hyttesenter og Camping. Vroeger was dit ongeveer een uur rijden, maar inmiddels zijn er ook op dit stuk flink wat tunnels bijgekomen en dat scheelt me bijna een kwartier. Ook bij het dorpje Oye is een nieuwe tunnel opgeleverd. Maar daar lijken wat problemen mee te zijn en dus rijd ik een stukje over de oude weg langs het Vangsmjose (meer). Vervolgens gaat de weg behoorlijk de hoogte in.
Na in totaal 3 kwartier rijden rijd ik de camping op. De eigenaren wonen in de naastgelegen boerderij en bij aankomst worden die direct opgetrommeld. Ondertussen krijg ik een kop koffie in de handen gedrukt en even later zitten we in gesprek. Dat verloopt prima en de bestaande contracten worden verlengd. Wil je meer info over deze camping, klik dan even op 1 van onderstaande foto’s:
Laerdal Ferie og Fritidspark ligt slechts een klein half uurtje verder. Opnieuw gaat de route via verschillende tunnels. Grotendeels dalend, want Borgund (mooie staafkerk!!) ligt op ongeveer 400 meter en Laerdal ligt direct aan het Sognefjord (dus zeeniveau). Ook hier kan ik bij aankomst direct in gesprek. En dat is even wennen, want de Noorse eigenaar van Laerdal Ferie og Fritidspark spreekt Nederlands en dus is het af en toe even zoeken naar de woorden.
Laerdal Ferie og Fritidspark is een redelijk moderne camping met goed sanitair. Eigenlijk is alles hier goed verzorgd. Sinds vorig jaar kun je hier ook optredens van look-a-likes van o.a. de Blues Brothers, Tina Turner, Abba en Boney-M bijwonen, maar uiteraard is de programmering hiervoor flink omgegooid vanwege Corona. Voor meer info, klik maar even op 1 van onderstaande foto’s:
Laerdal Ferie og Fritidspark ligt ongeveer in het midden van de foto, links van de brug. Direct aan het fjord. EN op loopafstand van het centrum van Laerdal. En als je er toch bent, dan moet je zeker even het leuke oude centrum van Laerdal bezoeken:
Na het gesprek ga ik nog even een broodje eten in de camper en vervolgens weer verder richting Bergen. Als Hennie (mn vriendin) nog bij me was geweest, zou ik de Aurlandsvegen (“de sneeuwweg”) genomen hebben. Een paar jaar geleden liep ik daar ongeveer een uur vertraging op, omdat het smalle weggetje niet berekend was op zoveel verkeer. Maar dat was in het hoogseizoen. Het is nu natuurlijk een stuk rustiger. Maar goed, dit keer kies ik (vanwege de tijd) NIET voor de Aurlandsvegen en zie dus dit NIET:
maar rijd ik even later in de 24.5km. lange Laerdaltunnel en is dit mijn uitzicht:
Ik zeg het elk jaar: zorg dat je een muziekje of een kletsende partner in de buurt hebt … want anders zak je weg. Het is echt een heel stuk. Daarom is er op meerdere plekken blauwe verlichting aangebracht, zodat je je daarop (want zichtbaar van grote afstand) kunt focussen en wakker blijft.
Mn volgende stop is Flam Camping en ook nu is het – net als in Geiranger – weer heel vreemd dat er geen cruiseschip ligt. Als ik me meld bij de receptie, tref ik direct de eigenaresse. Ze vraagt of we later vanmiddag in gesprek kunnen. Tuurlijk. Ze zegt “find yourself a place on terrace 8, you know the way”. Dat klopt. De laatste jaren overnacht ik hier meestal. Tis ook gewoon een fijne plek. Maar goed, dit:
zie ik dus nu niet. De Flamsbana (het steilste “normale” treintraject ter wereld) is er natuurlijk wel:
maar wordt zeker niet zo druk bezocht als anders. Als ik de camper te plek heb, ga ik – uiteraard met een lekker bakkie koffie erbij – eerst even achter de laptop aan het werk en vervolgens richting de receptie voor het gesprek met de eigenaren. Dat verloopt leuk en zakelijk prima. De bestaande promotie wordt voortgezet. Yezzzz.
Inmiddels is het weer flink gaan regenen en enigszins nat geregend arriveer ik weer in de camper op terras 8 🙂 De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk en bereid ik me voor op de volgende dag. De rest van de avond mag ik vrij van de baas …
Zondag 23 augustus 2020.
Weet je, soms heb ik geen enkel idee welke dag het is. En dat is natuurlijk best wel belangrijk. Want vandaag is het zondag en op zondag is niet elke campingeigenaar aanwezig. Of gaat de receptie wat later open dan normaal. En daar kom ik even later achter als ik me om 9.30 uur meld bij de receptie van Vang Camping in Gudvangen. Want die gaat pas om 10.00 uur open. Ach .. .op een half uurtje komt het ook niet aan en dus wacht ik even.
Even voor 10.00 uur verschijnt de eigenaar, groet me hartelijk en even later zitten we in gesprek. We nemen het seizoen door, bespreken verlenging van de promotie en even later is alles geregeld. En dus ga ik weer verder. Wil je meer info over Vang Camping, klik dan even op de foto hieronder:
Mn eindbestemming voor vandaag is Haukeland bij Bergen. In totaal (vanaf Flam) 150km. en daar doe je in Noorwegen 2 uur en een kwartier over.
Ook op dit stuk kom je flink wat tunnels en watervallen tegen. De tunnels tussen Flam en Gudvangen zijn trouwens behoorlijk opgeknapt. Was ook wel nodig …. Af en toe zie je onderweg een waterval in de verte:
en soms valt ie bijna op de weg, zoals even verder bij de Tvindefossen:
Deze waterval ligt bij Tvinde Camping. Daar heb ik ooit een keer een gesprek gehad bij de receptie. Nou geloof me … dat gaat al schreeuwend. Anders kun je elkaar niet verstaan. Ik vervolg mn rit naar Voss, bezoek daar nog een potentiële camping en stop even voor Haukeland voor een lunch. Het weer is nog steeds niet best en als ik me op Lone Camping Bergen bij de nieuwe receptie meld, moet ik weer even een sprintje trekken.
Met de eigenaar van Lone Camping kan ik het prima vinden en onder het genot van een kopje koffie en wat oreo’s 🙂 hebben we een leuk gesprek en ook wordt de bestaande promotie verlengd. Super! Omdat er bij de iets verderop gelegen Bratland Camping geen afspraak mogelijk is, besluit ik hier te blijven. En sorry … ook nu geen actuele foto’s. Het is geen weer voor mooie foto’s en dus even wat foto’s “van vroeger”:
Ik hoor wel eens van mensen onderweg dat ze de campings bij Bergen niet leuk vinden vanwege de vele verharde plekken (veel grind). Nou, geloof me … het is pure noodzaak. De plekken direct aan het meer (op de foto hierboven) staan nu namelijk volledig onder water en ook als dat niet het geval zou zijn, dan nog zou je er de met de camper wegzakken. En dus sta ik even later ook zelf op het grind. Maar ach … ik zit toch binnen 🙂
Lone Camping beschikt trouwens over verschillende terrassen, over prima sanitair en een leuke speeltuin. En het allerbelangrijkste: met een bushalte voor de deur. Want nagenoeg iedereen die hier komt, komt voor een bezoek aan Bergen.
Na een kopje koffie en even bellen met mn vriendin, “ben ik weer helemaal DE man” en kruip ik achter de laptop. Ook nu werk ik tot aan het avondeten en houd het daarna voor gezien.
Maandag 24 augustus 2020.
Vandaag ik naar Kinsarvik, maar voor de tijd ga ik nog even “naar de andere kant van de stad (Bergen)” om een bezoekje te brengen aan Skogtun Camping. Deze camping ligt op het eiland Sotra, te bereiken via een brug. De eigenaar heb ik gisteren gebeld en hij is aanwezig. En dus ga ik via een kruip-door-sluip-door route richting Sotra. Uiteraard om te vermijden dat ik richting het centrum in de file kom.
Rond 10.15 uur meld ik bij de woning van de eigenaar van Skogtun Camping. Met de eigenaar ben ik de laatste jaren bevriend geraakt en dus kletsen we eerst even bij. Bij dit soort gesprekken is het soms moeilijk om het gesprek richting het zakelijke deel te sturen, maar uiteindelijk lukt dat en ook hier wordt de bestaande promotie verlengd. Nu even over de camping. Want als je Skogtun Camping op rijdt, denk je zeer waarschijnlijk “ja … en waar is de camping ? Want naast de plekken op grus (grind) bij de ingang:
liggen er nog een aantal plekken op een terras:
Vanaf dat terras heb je een werkelijk heerlijk uitzicht op zee:
Maar de allermooiste plekken (voor camperbussen en tenten) liggen “beneden” op de camping. Kijk:
Echt prachtig! De eigenaar van Skogtun Camping is overigens oud-prof-voetballer en dus gaat het in het gesprek ook altijd even over voetbal. Nu was ik voor mn komst hier al gewaarschuwd dat we het beter niet over Brann Bergen (profclub van Bergen) konden hebben, want Helge z’n broer was daar tot 2 weken terug hoofdtrainer. Maar helaas heeft hij de zak gekregen.
Als alles rond is, kruip ik weer achter het stuur en rijd weer richting Bergen. Even later passeer ik de camping bij Haukeland weer, pak een stukje E16, maar neem vervolgens bij Trengereid de “7” richting Kinsarvik. Een mooie route, maar niet zonder gevaar. De weg is soms heel smal:
En vorig jaar werd bij een Duitse camper welke voor mij reed, de spiegel eraf gereden. Maar goed, die man reed ook onbenullig, sneed bochten af en had de gang er behoorlijk in. Als ik bij het Hardangerfjord aangekomen ben, stop ik even bij een mooie P om te lunchen.
Eenmaal weer onderweg op de “7” passeer ik Kvanndal, waar je met de veerboot – via Utne – naar Kinsarvik het Hardangerfjord over kunt steken.
Ik kies ervoor om door te rijden naar Granvin, daar de tunnel naar de mooie Hardangerbrug te pakken en vervolgens via tunnels en de “13” richting Kinsarvik te rijden. Maar …. op het kaartje hierboven zie je dat ik een uitroepteken geplaatst heb bij het stuk tussen de brug en Kinsarvik. Want dat stuk is – sinds het opleveren van de brug – in het hoogseizoen een puinhoop. Er staat elke dag file, want de smalle weg kan het verkeer niet aan. Op sommige stukken kunnen 2 campers elkaar niet passeren en achteruit rijden wil nagenoeg niet vanwege het vele verkeer wat erachter staat.
Vorig jaar gebeurde er een ongeluk en vertelde de eigenaar van Lofthus Camping (zit bij de brandweer) mij dat ze achteruit in de file met zwaailicht reden omdat ze niet verder konden. “Have you ever seen something like that” vroeg ie 🙂 Dus daarom deze tip: als je vanaf de “7” komt en richting Odda wilt, kun je beter de overtocht Kvanndal (A) – Utne (B) nemen en dan links van het fjord zuidwaarts richting Odda. Die weg is een stuk beter dan de “13”. Wil je naar Kinsarvik (C), dan kun je op de veerboot blijven en naar Kinsarvik kunnen varen. Okay, de veerboot kost geld, maar de Hardangerbrug is ook niet goedkoop!
Ik ga nu wel via de “13” want het is nu totaal niet druk. En dus duik ik bij Granvin de tunnel (T) in, neem bij de eerstvolgende rotonde:
IN de tunnel de afslag richting Kinsarvik, rijd de brug (HB) op:
duik aan de andere kant weer de tunnel in, neem daar in de tunnel weer een rotonde (blijft toch heeeeel apart) en rijd even later Kinsarvik Camping op. Met eigenaar Evald ben ik al jaren bevriend en ik wilde zeggen “hij begroet me hartelijk”, maar vanwege Corona is dat toch anders dan anders. Normaal gesproken kom ik hier een maand eerder en dan moet ik echt een plekje reserveren, maar nu kan ik zelf een mooi plekje uitkiezen.
Kinsarvik Camping ligt op een prachtige plek aan de rand van het dorp en vanaf de camping heb je een geweldig uitzicht op het Hardangerfjord:
Als ik de camper te plek heb, klets ik eerst nog even bij met Evald en ga daarna achter de laptop aan het werk. Morgen blijf ik hier nog een daggie, want voor de komende weken te bezoeken campings moet ik nog het een en ander voorbereiden. Later op de avond komt Evald langs voor een drankje 🙂 en bespreken we het zakelijke deel. Vorig jaar hadden we daarbij dit uitzicht:
Dinsdag 25 augustus 2020.
Vanmorgen haal ik direct na het ontbijt de printer uit de kast, “richt mn kantoor in” en ga eerst wat dingetjes printen (administratie en facturen voor de komende campings). Daar ben ik het grootste gedeelte van de ochtend wel zoet mee. Aan het eind van de ochtend ga ik even naar de “onder” de camping gelegen supermarkt, daarna even lunchen en de rust van de middag ben ik achter de laptop aan het werk. Nog even mn uitzicht hier:
Misschien niet helemaal goed zichtbaar zo, maar Kinsarvik Camping ligt op een iets hogere plek. Beneden ligt het dorpje Kinsarvik. In het midden van de foto – “boven” de auto’s – ligt de haven waar de veerboot aankomt. Kinsarvik Camping beschikt over een leuke speelplaats:
…. over prima sanitair en zeer fraaie hytter:
Na het avondeten vind ik het verder wel prima. Morgen ga ik weer (iets) verder.
Woensdag 26 augustus 2020.
In Kinsarvik heb ik nog een klant: Camping Mikkelparken Ferietun. Ook die eigenaar ken ik al jaren, maar ik krijg m niet te pakken. Dat merk ik nu wel: normaal gesproken kom ik hier eind juli en dan zijn de eigenaren wel aanwezig, maar nu ik in het naseizoen de campings bezoek, moet ik wat meer moeite doen om een afspraak te roggelen. Uiteindelijk krijg ik door dat hij tussen 12.00 en 13.00 uur op de camping is en dus blijf ik eerst nog even op Kinsarvik Camping.
Om 11.30 uur maak ik de camper klaar voor vertrek, wil Evald nog even groeten …. maar die is nergens te bekennen. En dus rijd ik even later Camping Mikkelparken Ferietun op. Ook prachtig gelegen en bovendien direct aan het Hardangerfjord:
De camping ligt tegenover Mikkelparken Familiepark, het leukste aquapark, pretpark / speeltuin aan de westkust van Noorwegen. Zeer geschikt voor families met jonge kinderen:
Voor meer info over Mikkelparken Familiepark, klik maar even op 1 van de foto’s hierboven.
Om 12.00 uur loop ik de receptie binnen en inderdaad is de eigenaar ook net gearriveerd en we kunnen direct in gesprek. Dat is redelijk kort, want hij heeft weinig tijd. Maar het resultaat is prima, de bestaande promotie wordt verlengd.
En dus stap ik weer in de camper en bel Evald nog even, maar die krijg ik niet te pakken. Terwijl ik door het dorp rijd belt hij me … “stop, stop” roept ie door de telefoon 🙂 Hij blijkt dus achter me te rijden en dus stoppen we iets verder om nog even afscheid te nemen:
De “13” tussen Kinsarvik en Lofthus is wat breder en ik ben blij dat het niet zo druk is, want het uitzicht hier is fenomenaal:
Even later rijd ik de camping op. Daar is het nog behoorlijk druk, maar ik kan nog een mooi plekje vinden en even later heb ik eigenaar Dag ook gevonden. Ook met hem ben ik goed bevriend en we spreken later vanavond af bij de camper.
Als ik de camper te plek heb, ga ik eerst even een broodje eten. Want mn maag is al flink aan het knorren. Ik sta hier trouwens meestal op hetzelfde stuk:
Lofthus Camping ligt werkelijk schitterend. De omgeving is zeer indrukwekkend en vanaf de camping heb je een prachtig uitzicht op het Hardangerfjord en de Folgefonna gletsjer aan de overkant van het fjord:
Je zult toch zo moeten staan met je tentje:
Echt geweldig!! De foto’s hierboven van de camping zijn niet van vandaag, maar dat hadden ze wel kunnen zijn. Want ook vandaag is het behoorlijk warm en ik moet helaas de screens voor de voorruit even dicht doen. Eventjes maar, want gelukkig is het even later wat bewolkt.
Na het avondeten en de afwas kijk ik natuurlijk even naar Masterchef en daarna komt Dag langs voor het gesprek. En dus lig ik vanavond laat op bed 🙂
Donderdag 27 augustus 2020.
Zoals gisteren al aangegeven moet ik nu in het naseizoen wat meer plannen en dus moet ik vanmorgen al om 8.45 uur weg. Want mn contactpersoon bij de volgende camping (Eikhamrane Camping) moet om 10.30 uur weg. En dus hebben we om 9.45 uur op de camping afgesproken.
Eikhamrane Camping ligt aan de andere kant van het fjord. Als je – zie maandag – de veerboot van Kvanndal naar Utne neemt en vervolgens richting Odda rijdt, dan kom je langs Eikhamrane Camping. Stop daar dan even om te overnachten, want de camping ligt echt zeer fraai:
De camping is daarnaast zeer populair voor wandelaars die de Trolltunga willen bezoeken:
Nagenoeg precies om 9.45 uur rijd ik de camping op en we kunnen direct in gesprek. Dat verloopt prima en ook hier wordt de bestaande promotie verlengd. Superrrr.
Ik kruip weer achter het stuur en rijd weer naar Odda. Daar doe ik nog even wat boodschappen en rijd vervolgens door naar Odda Camping. Op verzoek van de eigenaresse breng ik een bezoek aan de camping om de promotie-mogelijkheden door te nemen. Dat verloopt prima, maar voor het definitieve antwoord moet ik nog even geduld hebben. Na het gesprek ga ik – uiteraard in overleg – nog even een broodje eten in de camper en rijd daarna richting mn eindbestemming: Roldal.
Bij de tunnels en de E134 bij Roldal zijn ze trouwens flink aan het werk. Best wel vreemd, want er komt een compleet nieuwe tunnel. Als je dan van Haukeligrend komt en richting Odda of Haugesund wilt, hoef je niet eerst helemaal af te dalen naar Roldal en aan de andere kant naar boven te klimmen, maar wordt er een nieuwe tunnel “op hoogte” aangelegd.
Rond 13.30 uur røl ik Røldal binnen. In het kleine dorpje – met een leuke staafkerk:
– liggen maar liefst 4 campings. Twee zijn klant en omdat ze allemaal vlakbij elkaar liggen, vind ik dat ook wel genoeg. De 1e klant is Seim Camping, net iets buiten het dorp. De eigenaresse is aanwezig, maar vraagt of ik vanavond terug kan komen. Tuuuuurlijk. We spreken af dat ik hier dan kom overnachten en da’s een unicum, want meestal overnacht ik op Roldal Hyttegrend in het dorp.
Daar ga ik nu eerst naar toe en gelukkig is eigenaar Alf aanwezig en kunnen we direct in gesprek. Alf is een super aardige vent en dus is het gesprek niet alleen zakelijk prima, maar ook leuk. Als ik aangeef dat ik hier niet overnacht, lijkt hij bijna teleurgesteld ha ha. Wil je trouwens meer informatie over Roldal Hyttegrend og Camping, klik dan even op 1 van onderstaande foto’s:
Na het gesprek rijd ik dus weer terug naar Seim Camping en sta even later zo:
Het uitzicht vanaf de camping op de omliggende bergen is zeer fraai:
Als ik de camper te plek heb, ga ik achter de laptop aan het werk. Uiteraard met een lekker bakkie koffie 🙂 Na het avondeten ga ik even richting receptie voor het gesprek. Dat verloopt prima, maar ook hier moet ik even geduld hebben. Terug in de camper kan ik nog net even het slot van Masterchef kijken. Klaar met werken vandaag 🙂
Vrijdag 28 augustus 2020.
Vandaag heb ik 2 campings op het programma staan, Grindafjord Feriesenter in Aksdal (2 uur rijden) en Haraldshaugen Camping in Haugesund (nog 25 minuten verder). Met beide eigenaren heb ik al telefonisch contact gehad, maar de eigenaar van eerstgenoemde camping is vandaag helaas niet aanwezig.
Als ik Roldal uit rijd, is het mooi weer en het uitzicht over het meer bij Roldal is zeer fraai:
Als ik het dal uit rijd zie ik overal watervallen en besneeuwde bergtoppen:
en rijd ik even later langs het skicentrum van Roldal:
Als ik de tunnels eenmaal door ben, zie ik in de verte weer de Folgafonna gletsjer:
Even voor 12.00 uur bereik ik Aksdal. Omdat Grindafjord Feriesenter niet ver van de doorgaande weg ligt, besluit ik de camping toch even te bezoeken. Terwijl ik me meld bij de receptie duikt ineens de eigenaar op. Hij moest even wat ophalen, nou dat komt goed uit … want ik moet even wat afgeven 🙂 Hij heeft weinig tijd en dus overhandig ik m de papieren, praat m even bij en ga vervolgens net buiten de camping even lunchen en mn mail checken.
En vervolgens ga ik weer verder richting mn eindbestemming van vandaag: Haraldshaugen Camping in Haugesund. In Haugesund aangekomen, ga ik nog even tanken en rijd even later de camping op. Mn contactpersoon is niet aanwezig, maar er is een plek voor me gereserveerd. En dus sta ik even later zo:
Met schuin voor mij zicht op het Noorse Rijksmonument Haraldshaugen:
Een uurtje later heb ik een gesprek met de eigenaar van Haraldshaugen Camping over het voortzetten van de promotie van de camping. Dat is geen enkel probleem en daar ben ik superblij mee, want dit is een leuke goed verzorgde camping. En op loopafstand van het centrum van Haugesund:
Tevreden loop ik weer terug naar de camper en ga de rest van de middag achter de laptop aan het werk. Na het eten en de afwas kruip ik eerst even voor de buis, maar wordt steeds “naar buiten getrokken” door het prachtige uitzicht over zee:
en even later de steeds verder ondergaande zon…. prachtig:
Het is trouwens wel even wennen voor mij dat het ’s avonds donker wordt. Sinds 2006 bezoek ik Noorwegen elke zomer, maar meestal ben ik hier van eind mei tot medio augustus. Nu het al bijna september is, wordt het ’s avonds redelijk snel donker en Noorwegen bij donker is compleet nieuw voor mij 🙂