Bijgewerkt t/m zondag 13 september. Periode zaterdag 5 september – zondag 13 september 2020. Deze week rijd ik van Lunde (Telemark) richting Rjukan, Geilo, Gol en vervolgens via de regio Viken (Ostfold) terug naar huis. Inclusief slotwoord.
Zaterdag 5 september 2020.
Ondanks dat het compleet vol stond vannacht, heb ik werkelijk niets gehoord. Ongelooflijk. Het was trouwens weer behoorlijk fris, met name vanochtend vroeg. Dus even een sanitaire stop en daarna in de camper het kacheltje aan. Vandaag ga ik richting Bo, maar ik heb nog geen idee waar ik terecht kom vandaag. Na Bo moet ik of “linksom” via Seljord of “rechtsom” via Gvarv en Notodden richting Rjukan. Ik twijfelde wat ik zou gaan doen, maar gistermiddag kwam er ineens onverwachte hulp: de eigenaresse van Seljord Camping is vandaag niet aanwezig, maar wil wel afspreken in Bo.
En dus sta ik om 11.00 uur bij Cafe-Restaurant Meieri Smuget in Bo en zit even later in gesprek. Het gesprek met de eigenaresse van Seljord Camping is leuk en zakelijk goed. Het bestaande promotiecontract wordt verlengd en na een half uurtje stap ik weer in de camper. Volgende bestemming is Bo Camping. Daar tref ik helaas niemand, maar na een telefoontje arriveert de eigenaresse even later in de receptie. Ook hier wordt de promotie voortgezet. Wil je meer info over Bo Camping (gelegen vlakbij aquapark Bo Sommarland), klik dan even op 1 van onderstaande foto’s:
De volgende te bezoeken camping ligt ook in Bo, maar toch weer 15 minuten verderop. Even later meld ik me bij de receptie van Sanda Camping. De receptie is dicht en telefonisch is er ook niemand te bereiken. Ik twijfel wat ik zal doen. Mn maag geeft de doorslag: eerst maar s even lunchen. En dus ga ik op zoek naar een plekkie, ga een broodje eten en sms de eigenaresse nog even. Dit is mn plekkie hier:
Na de lunch ga ik eerst een tijdje achter de laptop aan het werk, probeer nog een keertje te bellen, maar helaas. Aan het eind van de middag besluit ik nog maar een keer naar de receptie te lopen. Opnieuw bellen en uiteindelijk verschijnt de eigenaresse. Tja, en dan zul je net zien: doe je heel veel moeite, wordt de promotie niet verlengd. Helaas ….
Hier overnachten is geen probleem, blij van …. want het is inmiddels al bijna 18.00 uur. Morgen ik weer verder noordwaarts. Rechtsom dus 🙂
Zondag 6 september 2020.
Vandaag heb ik een flinke rit op het programma staan, maar ondanks dat vertrek ik wat later dan normaal. Want de eerste te bezoeken camping ligt op een half uurtje rijden en zeer waarschijnlijk is de receptie niet voor 10.00 uur open.
Het is redelijk weer vandaag en bovendien heerlijk rustig:
Tussen Bo en Notodden bezoek ik uiteindelijk 3 campings (zonder direct resultaat) waaronder deze prachtig gelegen camping:
gooi de tank nog even vol voor NOK 11.74 (en het is niet eens maandag), steek vervolgens deze landingsbaan over in Notodden (nee, er komt geen vliegtuig aan):
en neem vervolgens de afslag richting het enorme Tinnsjo (meer). Als ik de afslag neem zie ik in een flits een groot geel bord, zie iets met “open” en rijd dus door. Maar als ik eenmaal bij het meer aangekomen ben, staat er een (groter) bord te knipperen. Stengt … oei:
Kan ik echt niet verder? Ik besluit de eigenaar van Rjukan Hytte- og Caravanpark te bellen en die geeft aan dat ik weer terug moet en dan vervolgens via het Tuddal richting de camping. Als ik het dal in rijd denk ik nog “mwoah … dit gaat best”. Het wegdek is niet best en het is niet al te breed, maar redelijk goed te doen. Maar zodra ik het dorpje Tuddal gepasseerd ben, gaat het ineens flink de hoogte in. Uiteindelijk kom ik op een soort van hoogvlakte, maar de weg loopt nog steeds flink omhoog:
Wat goed te zien is, maar in werkelijkheid nog mooier is: de herfstkleuren. Echt een prachtig gezicht! Als je zo naar bovenstaande foto’s kijkt, zou je denken dat ik hier alleen rond rijd. Maar het tegengestelde is waar: het is ontzettend druk. Zo blijkt even later ook bij het parkeerterrein aan de voet van de Gaustatoppen:
Inmiddels ben ik op een hoogte gekomen van 1.250 meter. Poeh … De kachel heb ik inmiddels al een paar keer omhoog moeten schroeven. De Gaustatoppen is een berg van 1.883 meter hoog. De top kun je lopend doen, maar is ook via een tandradbaan IN de berg te bereiken. Voor meer info, klik maar even op onderstaande foto:
Na een pittige afdaling bereik ik even later het stadje Rjukan en rijd even later Rjukan Hytte og Caravanpark op. De eigenaar staat me al op te wachten en samen lopen we even over de camping. Daarna gaan we “aan de keukentafel” in gesprek en de bestaande promotie wordt verlengd. Ook vanaf de camping kun je trouwens de Gaustatoppen zien:
Het is inmiddels al 14.00 uur en ik moet nog steeds lunchen. Maar goed, de laatste camping (denk ik) is nog maar 25 minuten rijden. En dus rijd ik even later Sandviken Camping op, prachtig gelegen aan de noordzijde van het Tinnsjo meer:
Bij de receptie is niemand aanwezig en dus ga ik op zoek naar een plekje. Die is gauw gevonden, want het is nu natuurlijk totaal niet druk meer op de campings. Ik sta hier trouwens meestal op dezelfde plek:(want dan weet ik dat ik wifi en tv-ontvangst heb) en dus zit ik even later eindelijk aan mn lunch.
Aan het eind van de middag loop ik nog even naar de receptie, maar krijg te horen dat de eigenaresse er pas morgenvroeg is. Tja, dan moet ik wel blijven overnachten 🙂
Maandag 7 september 2020.
Vanmorgen ga ik na het ontbijt eerst even een tijdje achter de laptop aan het werk. Want ik moet vanochtend een flinke puist over (richting Geilo) en het was hier op de camping al behoorlijk koud. Ik heb net de temperatuur “van de puist” al even bekeken en daar was het vannacht rond het vriespunt. Dus maar iets later vertrekken lijkt me. ’s Morgens vroeg kan het misschien nog wat glibberiger zijn op de weg 🙂
Het gesprek met de eigenaresse van Sandviken Camping levert niets op en dus vertrek ik rond 9.45 uur van de camping. Ik ga nu vanaf de camping noordwaarts via de “364” richting Geilo. Een prachtige route. De weg slingert langzaam omhoog en eenmaal boven heb je even het idee dat de weg hier ophoudt:
Ook hier weer die prachtige kleuren. Het is in ieder geval duidelijk zichtbaar dat de herfst in aantocht is:
Even verder heb ik een heerlijk uitzicht over het Sonstevatn wat op een hoogte ligt van 1.060 meter. Ik ben hier nog even gestopt en uitgestapt. En dan hoor je heeeeeeeeelemaal niets. Zo apart. Okay, nog 1 foto dan:
Als ik “aan de andere kant” aan de afdaling begin, moet ik nog even een tijdje (kwartier) geduld hebben omdat ze met de weg bezig zijn. Maar even later draai ik de “40” op. Normaal gesproken ga ik richting Geilo, maar nu wil ik nog een kandidaat camping bezoeken in Uvdal. En ik heb geluk, de eigenaren zijn aanwezig en het gesprek is hoopgevend.
En dus rijd ik tevreden richting Geilo. Onderweg rijd ik in Uvdal nog langs deze mooie staafkerk uit 1.893:
Even verder gaat de “40” opnieuw behoorlijk de hoogte in. Hier liggen diverse wintersportcentra en “het stikt er” van de vakantiehuizen en appartementen:
De appartementen linksvoor kun je duidelijk zien, maar de berg erachter is werkelijk bezaaid met vakantiehuizen. Maar omdat de daken “begroeid” zijn, zie je ze bijna niet. Naarmate ik verder richting Geilo rijd, wordt het steiler en bochtiger. Oppassen dus, zoals ze ook netjes op het bord aangeven:
Even later rol ik Geilo binnen, bezoek daar nog een klant maar helaas is er niemand aanwezig. Mn eindbestemming voor vandaag is Birkelund Camping in Hovet i Hallingdal, maar als ik daar aan het begin van de middag arriveer is er ook niemand te bekennen. Met de eigenaresse heb ik al contact gehad. Zij is zelf niet aanwezig, maar hier overnachten is geen probleem. En dus zit ik even later – opnieuw behoorlijk laat – aan de lunch. Dit is trouwens mn plekkie hier:
De foto is van 2 jaar geleden, want vandaag is het donker, het regent en het is waterkoud. Echt niet normaal. Als ik na de lunch mn elektrische kacheltje aan doe, gaat ie gewoon niet meer uit. (normaal gesproken slaat ie uit als het warm is …) Birkelund Camping is een kleine knusse camping in Hovet i Hallingdal vlakbij Hol (tussen Gol en Geilo):
De camping werd 15 jaar lang gerund door de Nederlandse eigenaren Rinie en Franka, maar begin dit jaar hebben ze de camping verkocht. En omdat ik hier ook al 15 jaar lang kom, voelt het wat onwennig. Ik heb nog steeds het idee dat ze zo ineens naast de camper staan en roepen: “verrassing ….”. Maar helaas. Ik krijg nog gezelschap van 2 Duitse campers en dat is het wel voor vandaag.
Dinsdag 8 september 2020.
Gek genoeg werd het vannacht niet kouder. Sterker nog: als ik vanmorgen de temperatuur check is het net iets warmer (minder koud) dan gistermiddag. En het zonnetje schijnt … da’s al een stuk beter als gisteren. Vandaag heb ik geen lange rit voor de boeg, want mn eindbestemming voor vandaag is PlusCamp Gol Campingsenter, op ongeveer 3 kwartier rijden. Dat heeft 2 redenen. Ten eerste heb ik morgen een afspraak met de eigenaresse van Birkelund Camping in Honefoss (daar kom ik morgen langs). En ten tweede moet ik mn contactpersoon bij PlusCamp Gol Campingsenter echt te spreken zien te krijgen. En als ik daar overnacht, is die kans vele malen groter.
Rond 10.00 uur rijd ik de camping af en draai even later de “7” op. Daar heb ik deze zomer al eerder op gereden toen ik van Bergen naar Kinsarvik reed. Als ik bij de Hardangerbrug via de Hardangervidda richting Geilo was gereden, was ik behoorlijk eerder thuis geweest… Het rit naar Gol langs de Strandafjorden is zeer fraai:
En het is prachtig helder weer. Een heerlijk uitzicht dus:
Onderweg bezoek ik nog een potentiele klant, maar ook daar is niemand aanwezig. In Gol doe ik nog even wat boodschappen en rijdt rond 11.30 uur PlusCamp Gol Campingsenter op. En ik heb geluk, mn contactpersoon is aanwezig en we kunnen direct in gesprek. Dit gesprek is belangrijk, omdat zij 1 van de bestuursleden van de PlusCamp groep is. Voor deze groep met 17 campings in heel Noorwegen hebben we een collectief promotiecontract en dan moet uiteraard voor volgend jaar verlengd worden.
Het gesprek is prima, maar uiteraard moet dit eerst in het volledig bestuur besproken worden. Hier overnachten is geen probleem en dus heb ik de camper even later te plek:
PlusCamp Gol Campingsenter is een grote camping net buiten het centrum van Gol. Zeer populair vanwege het prima restaurant op de camping:
en het zwembad, wat dit jaar uitgebreid is met een grote glijbaan:
Het zwembad is nu al gesloten en dus ga ik maar weer aan het werk 🙂 De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk. Later op de middag kijk ik met een schuin oog naar de Tour de France en voor ik het weet is het al weer etenstijd.
Woensdag 9 september 2020.
Vanmorgen ga ik eerst even van het sanitair hier gebruik maken. Want PlusCamp Gol Campingsenter beschikt over mooie grote familiebadkamers:
Maar eigenlijk had ik ook wel gewoon buiten bij de camper kunnen gaan douchen, want het regent me toch hard. Echt niet normaal …. Blij dat ik in ieder geval gisteren op een grindplek ben gaan staan.
Vandaag heb ik om 13.00 uur een afspraak in Honefoss en omdat ik onderweg nog 1 of 2 campings wil bezoeken, vertrek ik om 10.00 uur van de camping. Het uitzicht ziet er vandaag wat anders als gisteren:
Maar dit heeft ook wel weer wat. Bovendien lijkt het in de verte wat op te knappen. En ja hoor. Als ik rond 11.30 uur Honefoss binnen rol, schijnt het zonnetje. Ik heb in het centrum afgesproken en dus is het even zoeken naar een geschikte plek voor de camper. Want ik pas domweg niet op een gewone parkeerplaats en het is bovendien betaald parkeren (als ik dan op 2 plekken sta, moet ik dan 2 kaartjes kopen 🙂 ??)
Uiteindelijk vind ik een mooie grote plek iets buiten het centrum, ga eerst even een broodje eten en mn mail checken. Parkeren kost hier trouwens NOK 40 per dag. Voor NOK 30 kon ik nog niet eens een uur parkeren, dus dan maar een hele dag. Ik moet eerst nog even een boodschapje doen in het centrum van Honefoss en ben mooi op tijd voor mn afspraak met de eigenaresse van Birkelund Camping. Die is vandaag onderweg van Oslo naar Hovet i Hallingdal en omdat we allebei langs Honefoss komen, hebben we hier afgesproken.
Het gesprek bij Cafe Restaurant Rumi in Honefess:
is leuk en zakelijk prima. De bestaande promotie wordt voortgezet en ik loop tevreden terug richting de camper. Eindbestemming voor vandaag is Slovika Camping in Jevnaker, op een klein half uurtje rijden van Honefoss. Met de eigenaar ben ik al jaren bevriend en traditioneel is dit de 1e en (bijna) laatste camping tijdens mn bezoek aan Noorwegen. Maar dit jaar is alles anders …
Tegen 15.00 uur rijd ik de camping op en als ik de camper geïnstalleerd heb, is het al weer de hoogste tijd voor een kopje koffie. De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk. Even voor 18.00 uur ga ik met het eten aan de slag (pk = pannenkoeken), daarna afwassen en daarna even onderuit voor de buis. Morgen blijf ik hier nog een daggie ….
Donderdag 10 september 2020.
Het schiet nu op … nog een paar dagen. Morgen rijd ik richting mn laatste klant in Noorwegen: Olberg Camping. Vanaf daar is het nog iets meer dan 3 uur rijden naar Goteborg waar ik zaterdag om 17.45 uur met de veerboot richting Kiel (DE) vertrek. En dus blijf ik vandaag hier. Dit is trouwens mn plekkie hier:
Vanuit de camper heb ik een mooi uitzicht op het Randsfjord. Je kunt overigens ook direct aan het water kamperen. Slovika Camping is de laatste jaren flink opgeknapt. Zo is er een volledig nieuw sanitairgebouw annex receptie gerealiseerd:
Boven het sanitairgebouw zijn tevens mooie appartementen gesitueerd. En wat voor mij heel erg belangrijk is: de wifi is prima. En dus kan ik vandaag lekker doorwerken. Campingadministratie bijwerken, facturen versturen, klanten bellen en mn verslag bijwerken.
Rond 18.00 uur ga ik met het eten aan de slag. Na het eten zit ik de rest van de avond wisselend voor de buis / achter de laptop.
Vrijdag 11 september 2020.
Vandaag heb ik 2 campings op het programma staan. Eentje als eindbestemming: Olberg Camping in Trogstad (op een kwartiertje rijden van Mysen). Onderweg wil ik nog 1 camping bezoeken welke ten oosten van Oslo ligt. Maar helaas ….dat gaat vandaag niet lukken. En dus vertrek ik rond 10.45 uur van Slovika Camping en rijd via de “4” richting Lillestrom.
Vervolgens ga ik daar zuidwaarts richting Fetsund. Zo vermijd ik de drukte bij Oslo, maar ook op de route welke ik neem is het behoorlijk druk. Even voor 1 uur rijd ik Olberg Camping op. Daar is – zoals verwacht – niemand te bekennen en dus zoek ik een plekje voor de camper. Geen actuele foto’s helaas, want echt mooi weer is het vandaag niet:
Olberg Camping is een populaire overnachtingsplaats voor met name Nederlanders en Duitsers die vanuit Zweden richting Oslo rijden. Of juist vanaf Olberg Camping de stad willen bezoeken. De eigenaar van Olberg Camping verzorgt overigens ook elandsafari’s (met 100% garantie !!). Twee jaar geleden liep er eentje vlakbij de camping langs:
Als ik de camper te plek heb, ga ik eerst ff een broodje eten en daarna achter de laptop aan het werk. De eigenaar van de camping is tevens boer en ik heb m al een paar keer zien rijden, maar volgens mij is ie druk 🙂 Aan het eind van de middag loop ik dan toch maar even naar de receptie, bel met de eigenaar en die geeft aan dat hij later op de avond wel bij mij komt.
Terug in de camper ga ik eten koken, afwassen en kruip nog ff voor de buis. Even na 20.00 uur komt de eigenaar langs, onder het genot van een drankje 🙂 bespreken we het seizoen en nemen we de papieren door. En ondanks dat ze niet een al te best seizoen (zeg maar rustig slecht …) gedraaid hebben, wordt de bestaande promotie verlengd. Yezzzz.
Zaterdag 12 september 2020.
Vannacht heb ik weer heerlijk geslapen en gek genoeg was het dit keer helemaal niet koud. Zeker omdat ik gisteren 2 uur zuidwaarts gereden heb 🙂 Vanmorgen ga ik eerst even ontbijten en daarna mn rugzak vast inpakken voor vanavond. Ik heb de overtocht van Goteborg – Kiel geboekt en die vertrekt vanmiddag om 17.45 uur. Een uur eerder dan normaal. Aankomsttijd is helaas wel hetzelfde: morgenvroeg om 9.15 uur.
Goteborg is ongeveer 3.5 uur rijden, maar ik vertrek vanmorgen om 9.30 uur. Iets verderop doe ik nog even de laatste boodschappen en gooi in Mysen de tank nog even vol. In Mysen neem ik de “22” richting Malden en stop daar even om te kijken (op mn telefoon) hoe de situatie bij de grens is. Want gisteren en eergisteren stonden er flinke files bij de grensovergang bij Halden (NO) – Svinesund (ZWE) en als dat nu weer het geval is, kan ik in Halden nog even de “22” blijven volgen en een andere grensovergang nemen.
Maar het lijkt mee te vallen en dus sta ik even later voor de Zweedse grens. En inderdaad …. controle. Ze willen weten of ik alleen ben (ja duh … ik heb mn vriendin in de garage verstopt …) en wat mn bestemming is. Ik heb blijkbaar het goede antwoord gegeven en rijd even later Zweden in. Rond 12.30 uur neem ik de afslag “90” (Stora/Hogamotet) om even wat te eten. Even later ligt de pizza al lekker warm te worden in de oven en smeer ik voor vanavond en morgenvroeg vast wat broodjes. Daarna nog even een bakkie koffie, mn mailtjes checken en vervolgens rijd ik door richting Goteborg.
Even voor Goteborg pak ik weer de route richting “Hamnar”, want ik verwacht dat het misschien richting het centrum van Goteborg wel druk zal zijn. Via “Hamnar” rijd je langs het enorme Volvoterrein. Heerlijk rustig. Even voor 15.00 uur meld ik me bij de Stena Line en kan vlak daarna inchecken. Om 16.00 uur kan ik de boot op. “Vroeger” dropte ik dan altijd mn rugzak in mn hut en ging ik eerst even een kopje koffie drinken. Dit keer heb ik “koude koffie” meegenomen en blijf ik – vanwege Corona – in de hut. Ik heb TV op de kamer, dus ik vermaak me prima.
Zondag 13 september 2020.
Nou … vlak voor ik gisteravond op bed ging, had ik even het idee dat de TV aan de muur hing te bungelen, maar het bleek het schip te zijn wat flink aan het schommelen was. Ondanks dat en ondanks het geruis van de afzuiging en het kabaal van het schip heb ik best goed geslapen. Om 7.15 uur gaat de wekker. Eerst even een lekkere douche, daarna ff ontbijten (op de kamer) en vervolgens krijg ik via de intercom het verzoek om zo lang mogelijk op de kamer te blijven. Totdat er een melding komt dat we richting het autodek kunnen.
Zo gezegd, zo gedaan. Om 9.30 uur zit ik startklaar achter het stuur. App mn vriendin nog even dat we waarschijnlijk zo kunnen rijden en opeens begint de camper voor mij op te trekken. Huh ? Normaal gesproken laten ze altijd de personenauto’s eerst vertrekken… Maar goed, beter zo 🙂 Als ik bijna bij de uitgang van het schip ben, zie ik dat in de rijen naast me een aantal auto’s onbemand zijn. Die liggen of nog op 1 oor of kunnen het autodek niet vinden. In ieder geval kunnen de auto’s daarachter ook niet weg en daarom konden de campers er allemaal als eerste af. Goed gereeeeeegeld 🙂
Als ik de haven in rijd, blijkt er nauwelijks controle van de douane te zijn en even later rijd ik via de “21” richting Bad Segeberg. Dat is niet de meest gangbare route, maar de “7” van Flensburg richting Hamburg is vlakbij Hamburg 1 grote bouwput en dus pak ik al een aantal jaren tot volle tevredenheid de “21”. Helaas …. niet dit jaar. Want het laatste stuk van de “21” blijkt ineens te zijn afgesloten en dus moet ik via allerlei kruip-door-sluip-door-dorpjes richting de “1” rijden welke van Berlijn naar Hamburg loopt.
Ook daar is het behoorlijk druk, maar echt lange files staan er gelukkig alleen maar aan de andere kant van de vangrail (met een vertraging van meer dan 2 uur !!) en op de “7” van Flensburg naar Hamburg 🙂 Bij Bremen is het nog even druk en dus stop ik pas als ik Bremen voorbij ben. Meestal rijd ik via Cloppenburg richting Emmen, maar daar zouden ze dit weekend met de weg bezig en dus rijd ik voor de zekerheid via Oldenburg richting Leer.
Onderweg stop ik even bij een Autohof vlakbij Westerstede, gooi daar de dieseltank vol voor € 0,979 (da’s goedkoop ….), eet even een broodje en rijd daarna via Emmen richting Meppel. Wat behoorlijk irritant is, is dat iedereen zich op dat stuk redelijk aan de snelheid houdt, maar dat onze lieve Oosterburen daar totaal schijt aan lijken te hebben. Kunnen ze daar niet een leuke actie voor opzetten 🙂 ?? Maar goed, ondanks dat ik netjes 100 rijd ben ik om 15.30 uur thuis.
Slotwoord:
Dacht ik dat mn bezoek aan Spanje in het begin van dit jaar al heel apart was, mn reis naar Noorwegen was er helemaal eentje om gauw weer te vergeten. En dat had natuurlijk alles te maken met Covid-19. Dat begon al met de voorbereiding. Kan ik wel (voor mn werk) naar Noorwegen, gaan de grenzen uiteindelijk wel open, komen er wel kampeerders uit Duitsland en Nederland naar Noorwegen?
Het vloog uiteindelijk alle kanten op (grens 15 juli open, grens 15 augustus voor Nederlanders weer dicht, grens 15 juli open, grens eind augustus voor Duitsers weer dicht, enz.) en dat bracht dus continue onzekerheid, zowel bij mijzelf als bij de kampeerders, maar natuurlijk ook bij de campings.
Wat ben ik blij dat we vorig jaar besloten hebben om zelf een platform voor Noorwegen op te starten. Een Nederlandse website (www.mt-campingsnoorwegen.nl), een Duitse (www.mt-campingplatzenorwegen.de), een Engelse (www.mt-campingsnorway.com), maar gelukkig ook een Noorse website (www.mt-campingnorge.no). En met name die laatste website en daarbij behorende Facebookpagina presteerde deze zomer uitzonderlijk goed.
Eerlijk gezegd had ik verwacht dat er een aantal Noorse campings zouden afhaken deze zomer. Vanwege de onzekerheid vanwege Covid-19, maar ook vanwege mogelijke financiële problemen. Dit is gelukkig allemaal meegevallen. Met name doordat de Noren eigenlijk bijna alleen maar in eigen land op vakantie gingen. Dit zorgde overigens in juli wel op een aantal plekken voor overvolle campings.
Uiteindelijk heb ik een nog beter seizoen gedraaid als vorig jaar. En …. het aantal campings is inmiddels al gestegen naar 200. Het doel voor 31 december 2020 was 202 campings, dat gaan we dus makkelijk redden. En daar ben ik super trots op!
Marcel.