Zaterdag 11 februari 2017.
Zoals gistermiddag al aangegeven blijf ik hier het weekend. Probleem voor mij is dat nagenoeg alle managers en eigenaren in het weekend niet op de camping zijn. Gisteren heb ik nog geprobeerd om afspraken te maken, maar voor maandag gaat dit niet lukken. En dus blijf ik hier tot maandagochtend.
Ik hoef me trouwens niet te vervelen, want ik heb nog werk genoeg liggen. Vandaag heb ik “de Caravana” op de planning. Een paar weken terug heb ik de Caravana in Leeuwarden bezocht en vlak erna ben ik richting Spanje vertrokken. Ik ben er dus nog niet aan toegekomen om het “nawerk” te doen. Dat heb ik vandaag op de planning en dat betekent veel mailen, voorstellen versturen, administratie bijwerken, etc.
Tussen de middag ga ik even wat eten en ik wil eigenlijk nog wat foto’s maken hier op de camping. Telkens als ik denk “het klaart op” is het even later weer bewolkt en dan heeft het maken van foto’s niet zoveel toegevoegde waarde. Nu maar hopen dat het morgen beter is (sprak hij hoopvol) …
Halverwege de middag ga ik even “het hele huis” schoonmaken en daarna even lekker douchen. Want het sanitair hier is echt helemaal super. Niet alleen is het sanitair de afgelopen jaren vernieuwd, het wordt – en dat is te zien – ook zeer goed onderhouden.
Aan het eind van de middag ga ik met het eten aan de slag. Voor vandaag een wereldgerecht (want de creme fraiche moet op 🙂 ) –> Kip Tandoori. Om 18.30 uur zit ik met het bord op schoot naar Duits Voetbal te kijken. Daarna nog even achter de laptop en de rest van de avond wisselend voor de buis en achter de laptop.
Zondag 12 februari 2017.
Ook vanmorgen gaat de wekker om 7.30 uur, al heb ik er wel wat moeite mee. Geen afspraken, geen druk en dus wat moeite om uit mn nest te komen ha ha. Maar goed, om 8.30 uur heb ik al ontbeten en zit ik al weer achter de laptop. Ook voor vandaag heb ik weer genoeg klusjes liggen.
Aan het eind van de ochtend heb ik de moed om zelf foto’s te maken opgegeven. Het begint zelfs wat te spatteren …. En dus gebruik ik de foto’s van de camping zelf. Dit is het zwembad van Camping Javea:
Normaal gesproken staan er ook ligbedden. Camping Javea staat op het moment van schrijven volledig vol. Deze foto’s van de kampeerplaatsen doen dan voor mij ook een beetje vreemd aan:
Er is verschil in grootte, maar de grote kampeerplaatsen worden vrijwel allemaal “opgeslokt” door overwinteraars…. over het algemeen staan daar grote Engelse, Duitse, Franse, Belgische en Nederlandse campers en caravans. Naast de kampeerplaatsen zijn op Camping Javea ook accommodaties te huur, waaronder deze fraaie bungalows:
Camping Javea Bungalows
Wil je meer info …. klik dan op 1 van de foto’s hierboven. Rond 18.00 uur ga ik met het eten aan de slag. Nou ja … aan de slag. Vandaag staat Kip Tandoori 2 op het programma. Even opwarmen en klaar. Daarna gauw afwassen en om 19.00 uur voor de buis.
Maar helaas … het lukt SCH niet om een flinke slag te slaan. Vitesse en FC Utrecht hadden al verloren … SCH hoefde alleen maar van AZ te winnen en plek 4 was weer voor ons. Maar goed, het mocht niet zo zijn. Daarna nog even achter de laptop en weer even voor de buis (BZV 🙂 ). De rest van de avond vind ik het wel genoeg. Morgen weer een dag !
Maandag 13 februari 2017.
Nou ja zeg … ik word wakker van druppels op het dak. Het moet niet gekker worden. Maar goed, de voorspellingen vanaf morgen lijken een stuk beter. Vanmorgen ga ik eerst even de wc-cassette legen, daarna even douchen en ontbijten. En vervolgens nog even mn mail checken. Om 9.30 uur begin ik al wat onrustig te worden en dus schakel ik het “stroommannetje” in. En nog voordat ik zelf de camper klaar voor vertrek heb, ben ik al los gekoppeld. Zo gaat dat op een goede camping :-).
Met hulp van een toevallig passerende Nederlandse kampeerder draai ik de camper van de plek, groet de mensen bij de receptie nog even en rijd terug naar de hoofdweg. Mn navigatiesysteem wil me een andere route op hebben, maar binnendoor weggetjes bij Javea …. daar heb ik niet zo’n goede ervaring mee (zie mn verslag van 6 febr. 2008: www.waarisdemol.nl/waarwasdemol/spanje20083index.html).
Even later draai ik weer de N332 op en vervolg mn route richting Calpe. Daar heb ik rond de middag een afspraak op Camping CalpeMar, maar voor de tijd wil ik nog even kijken hoe ver het is met de aanbouw van maar liefst 3 nieuwe campings. Dat is althans de info welke gekregen heb en welke ik later ook op internet teruggevonden heb.
Maar als ik even na 10.30 uur op de aangegeven plekken ga kijken, zijn ze met 1 nieuwe camping al redelijk ver. Het lukt me om even met de manager te babbelen, maar veel verder kom ik niet. Deze camping (Sol de Calpe Boreal) opent naar verwachting over een paar maanden. Maar dan moet er nog wel heel veel gebeuren. Even verderop ligt Camping Sol de Calpe Austral – denk ik – want er staan nergens borden natuurlijk. Deze zou volgens de planning medio 2017 (in 1e instantie eind 2016) opgeleverd worden …. maar ik schat zo in dat dat wel eind 2017 wordt.
De 3e camping heb ik niet kunnen vinden. Het is overigens niet zo gek dat ze hier nieuwe campings bouwen, want het staat hier werkelijk overvol met campers. De 2 grote bewaakte camperplaatsen staan volledig vol en op elk braak liggend stuk terrein en langs de weg staan campers. Als ik even later Camping Calpe-Mar op draai, zie ik dat ook deze camping volledig vol staat !
Het gesprek met de vriendelijke directeur van Camping Calpe-Mar is prima, maar tot zaken kom ik niet. En dus ga ik weer verder. Hier overnachten is toch al geen optie. Mn volgende stop is Camping Cap-Blanch in Altea. In Altea rijd je direct langs de zee, al werkt het weer niet echt mee:
Even verder wordt het “ietsje” smaller en is het grootste gedeelte van de boulevard bestemd voor fietsers en wandelaars. Maar het ziet er wel fraai uit:
Camping Cap-Blanch ligt iets verder direct aan de boulevard. Vanwege de prachtige ligging staat deze camping nagenoeg altijd vol (in de winter). Ik heb dan ook niet veel hoop dat ik hier zaken ga doen. In de receptie is het zo druk dat ik bijna direct rechtsomkeer maak, maar ik weet me te beheersen. De receptioniste is vriendelijk, maar de eigenaar is niet aanwezig. Dus laat ik de papieren achter en vertrek.
Waar ik vandaag terecht kom weet ik niet, ik besluit nu maar gewoon de volgende campings in Benidorm te gaan bezoeken. Volgende bestemming: Camping Almafra net voor Benidorm. En daar heb ik wel geluk, de (Nederlandse) receptioniste is allervriendelijkst en de campingdirecteur blijkt aanwezig en we kunnen ook nog direct in gesprek.
Het gesprek is prima, maar sinds november 2016 is er een nieuwe eigenaar en eerst moet het een en ander worden afgestemd. Hier overnachten is geen probleem en dus zoek ik een plekje uit, meld het nummer bij de receptie, koop in het restaurant nog even vlug een baguette en rijd naar de plek waar het mannetje van de stroom inmiddels ook al is gearriveerd. Als ik de camper geïnstalleerd heb en ik de helft van mn verse baguette opgepeuzeld heb, komt het zonnetje erdoor (had ik eigenlijk ook wel verwacht ha ha) en ga ik eerst even een foto van mn plekkie maken:
Op de achtergrond zie je – als je goed kijkt 🙂 – het enorme centrumgebouw met receptie, winkel, restaurant, terrasjes, zwembaden en sportfaciliteiten, want Camping Almafra heeft echt giga veel voorzieningen:
Ook deze camping staat weer behoorlijk vol en heel opvallend: Camping Almafra heeft over het algemeen vrij grote plaatsen. Ideaal voor dit soort jongens:
Even later zie ik verderop een werkelijk enorme Concorde staan. Schijnbaar nog niet groot genoeg, want de zijkanten schuiven ook nog uit … Naast veel Engelsen, zijn er op de camping ook veel Duitsers en Nederlanders …. met “gewone” campers en caravans.
Terug in de camper tijd voor een bakkie Senseo … althans, dat is de bedoeling. Maar hij doet niks. Dat meen je niet. Dit is echt verschrikkelijk. Misschien moet ik nu wel naar huis ha ha. Even later krijg ik m toch aan de praat, maar echt van harte gaat het niet en even later doet ie het opnieuw niet. Morgen de Nederlandse receptioniste maar even vragen. Ik ben immers in Benidorm (veel Nederlanders … dus ook veel Nederlandse winkels en produkten).
Na het eten kruip ik nog even achter de laptop, maar daarna vind ik het wel genoeg voor vandaag.
Dinsdag 14 februari 2017.
Ook vanmorgen hapert mn Senseo weer, maar ik denk dat ik nu wel weet wat het probleem is. Voor de zekerheid vraag ik toch de receptioniste en die bevestigt wat ik al op internet had gezien: bij de Carrefour in Benidorm verkopen ze Senseo’s. De betreffende (enorme) Carrefour ligt echter helemaal aan de andere van Benidorm en dus besluit ik eerst “wat campings” in Benidorm te gaan bezoeken.
Ik heb er behoorlijk wat op het programma staan, dus even een verslag in vogelvlucht …. De 1e camping die je tegenkomt als je Benidorm binnen komt is Camping Benisol. De manager herkent me (toch wel knap hoor …. de laatste keer dat ik hier op de camping was, was in 2008) en het gesprek is prima, maar duurt lang omdat hij even alleen in de receptie is en we dus steeds “gestoord” worden. Niettemin verlaat ik met een goed gevoel de camping (bushalte voor de deur !) en rijd door naar de volgende klant.
Als ik de volgende camping op rijd, heb ik geluk. Precies de knaap die ik nodig heb, is aanwezig en hij heeft zelfs tijd om direct met mij in gesprek te gaan. En da’s een goede start want in totaal bezit deze familie 3 campings en …. ze lijken geïnteresseerd. Maar ook hier krijg ik – begrijpelijk – niet direct uitsluitsel en dus ga ik weer verder.
De volgende camping – Camping Villasol – is al jaren een goede relatie van Campingnavigator. Deze eigenaar ken ik niet van vroeger en het kost me bij aankomst even de nodige moeite om “alles goed op de rit te krijgen”, maar even later zit ik met de nieuwe directeur van de camping in gesprek en worden de bestaande contracten verlengd. En daar ben ik blij mee, want dit is een mooie camping ! Een fraai zwembad:
En prachtige bungalows:
De volgende stop is Camping La Torreta welke redelijk dicht bij het centrum van Benidorm gelegen is. Hier is de campingmanager (ze heet Vicenta Moll 🙂 niet aanwezig, maar de (Franse) receptioniste is heel behulpzaam en helpt me met de formulieren. Ik rijd door naar Camping Raco en word vriendelijk verwelkomd door een Nederlandse receptioniste. Ze geeft aan dat mn contactpersoon aanwezig en even later kom ik inderdaad tegen.
De directeur van Camping Raco ken ik “van vroeger” van een andere camping en het gesprek is leuk. Maar of er een contract in zit … ik vraag het me af. De camping heeft 650 plaatsen en het staat heeeeeeeeelemaal vol. Als ik vraag of ik hier kan overnachten doet de directeur nog verwoede pogingen of ik misschien ergens “dubbel” kan staan, maar helaas. Tis echt niet te geloven. Of misschien ook weer wel, want Camping Raco ligt op slechts 1,5km. van het prachtige Levante strand van Benidorm.
Terug in de camper twijfel ik wat ik zal doen. Ik mag hier wel op de parkeerplaats overnachten, kan ook stroom krijgen … maar dan sta ik vlakbij een drukke weg en of het wel zo veilig is …. Ik besluit even een telefoontje te gaan plegen met de eigenaar van Camping Villasol, maar ook die geeft aan dat hij geen enkele plek meer beschikbaar heeft. Maar …. dat ik wel op Camping Villamar (zelfde eigenaar) mag overnachten.
Daar aangekomen krijg ik een plattegrond mee, waarop staat aangegeven welke plekken vrij zijn. En die plattegrond heb je ook echt nodig, anders zou ik de receptie niet weer gevonden hebben. Camping Villamar heeft 1.100 plaatsen !! en ze hebben nog een paar plekjes vrij. Ik vind een mooi plekkie naast een Belgisch stel die hier al sinds november staan en kijkend naar het sanitair en de voorzieningen kan ik dat best begrijpen. Camping Villamar beschikt over een prachtige zwembad (daarnaast ook nog een binnenbad):
en bij avond:
een supermarkt, restaurant, etc. Zo … nu eerst maar s even een broodje eten, want het is al laat. Daarna nog eventjes achter de laptop en de middag is zo voorbij. Na het eten bereid ik me vast voor op de morgen te bezoeken campings (met name bij Villajoyosa) en bel ik natuurlijk nog even met mn lieve vriendin 🙂
Woensdag 15 februari 2017.
Vanmorgen ga ik me eerst even douchen, ontbijten, mn mail checken en vervolgens de camper klaar maken voor vertrek. Want ook voor vandaag heb ik weer flink wat campings op het programma staan. Zoals gezegd is mn 1e bestemming voor vandaag: Villajoyosa, maar eerst ga ik nog even naar de gigantische Carrefour die bijna niet te missen is als je van Benidorm over de N332 richting Alicante rijdt.
In de Carrefour is het even zoeken (er zijn iets van 25 kassa’s …. en ik heb echt geen idee hoeveel gangpaden er zijn) waar ze de Senseo’s verstopt hebben. Uiteindelijk heb ik ze gevonden … maar ik twijfel. Een Senseo kost hier € 99, de padhouder lijkt anders en als ik de hulp inroep van een verkoopster geeft die aan dat er hier minder water uit het apparaat komt. Je krijgt zeg maar een half bakkie 🙂
Zoiets had ik ook al gelezen op internet en ik heb inmiddels begrepen dat dit op de 1 of andere manier bij te stellen is … maar daar heb ik geen zin in. Ten eerste lijkt mn eigen Senseo er weer zin in te hebben en ten tweede: als ik een nieuw apparaat voor € 99 koop, heb ik er geen trek in om er nog aan te gaan/moeten sleutelen. Ik gok het erop dat mn eigen Senseo het nog even vol houdt.
En dus zit ik even later weer in mn stalen ros, op weg naar de 1e camping. In Villajoyosa lager vroeger (2007) 3 campings: Playa del Torres, Hercules en Sertorium maar die werden ontruimd en gesloten omdat er in het hele gebied hotels en appartementencomplexen gebouwd zouden worden. Maar ja … toen kwam de crisis … en uiteindelijk is er nooit iets van gekomen. En dus zijn er nu op nagenoeg dezelfde plekken nieuwe campings gekomen: Imperium Camping Alicante en El Torres. Als je dat vergelijkt met de eerdere namen zie je wat overeenkomsten :-).
Gisteren heb ik al een gesprek gehad met de eigenaren van Imperium Camping Alicante, nu bezoek ik Camping El Torres. De eigenaren zijn niet aanwezig, maar de receptioniste is zeer behulpzaam en tevreden loop ik weer richting camper. Aan de andere kant van Villajoyosa heb ik precies dezelfde situatie bij Camping Playa-Paraiso, een wat oudere camping …. maar direct gelegen aan het strand.
En dus gaat de reis verder richting Alicante. In El Campello bezoek ik nog 2 campings. Bij 1 camping heb ik geen goed gevoel, maar bij de andere camping (Camping Costa Blanca) herkent de receptioniste me van 8 jaar terug en heb ik een goed gesprek. Maar ook hier doe ik niet direct zaken. Overnachten hier is geen optie want het is een kleine camping en het staat helemaal vol. En dus ga ik verder over de kustweg N332 en krijg even later in de verte Alicante in het zicht:
Even voor Alicante draai ik de snelweg op en rijd met een boog om de grote stad Alicante heen. Mooie stad trouwens. Op 9 februari 2008 heb ik de stad bezocht. Voor het verslag, kijk maar even op: www.waarisdemol.nl/waarwasdemol/spanje20084index.html. Als ik de afslag richting Santa Pola genomen heb, rijd ik langs het grote vliegveld van Alicante en mn mond van open van verbazing van het zien van zoveel geparkeerde auto’s. Sjonge jonge. Ik heb trouwens begrepen dat Easy-Jet ook naar en van Alicante gaat vliegen. Kun je er voor een prikkie naar toe !
Rond 13.15 uur rijd ik Camping Bahia de Santa Pola op. Ook in 2007, 2008 en 2009 een vast overnachtingsadres voor mij en de eigenaar herkent me dan ook onmiddellijk bij aankomst. We kunnen direct in gesprek en even later zijn de contracten verlengd. Hier overnachten is geen probleem en medewerker Martin rijd me even rond op een golfkarretje.
Camping Bahia de Santa Pola ligt net buiten het kustplaatsje Santa Pola en is daardoor een geliefde plek bij overwinteraars. De 457 plaatsen zijn eigenlijk continue vol. Op de camping staan opvallend veel Scandinaviërs en als we langs de Jeu de Boulesbaan rijden en ik daar iets van 75 man bezig zie, zegt Martin “dat zijn allemaal Zweden”. Sjonge jonge. Verder staan er hier veel Denen, Finnen, Nederlanders en uiteraard Duitsers.
Even later rijd ik achteruit het pad in waar ik mag/ga overnachten en het is dat mn vriendelijke Nederlandse en Deense buren behulpzaam zijn, anders was het me echt niet gelukt. Maar ik sta prima, de schotel werkt en het zonnetje schijnt:
Kijk … dit is het pad waar ik achteruit richting mn plek moest:
Voor de goede orde: het pad is net zo breed als de camper. De Denen rechts op de foto moesten hun stoelen wat aan de kant schuiven anders kon ik de draai niet halen. Iets verderop langs het pad lag iemand op een ligstoel te slapen en die schrok zich het apezuur toen ik (wel stapvoets hoor 🙂 ) vlak langs z’n stoel reed ha ha.
Zo … nu eerst even een broodje eten en daarna antwark. Mn medewerkster is gelukkig weer terug van vakantie en dat geeft mij behoorlijk wat meer ruimte om andere dingen op te pakken. Maar deze middag ben ik bezig met het afwikkelen van de administratie van de bezochte campings en met de voorbereiding van de nog te bezoeken campings.
Later op de middag ga ik nog even bij Jan en Ans Reerink uit Zwolle langs. Ik heb hun hier tig jaar geleden op de camping ontmoet en via de sms heb ik begrepen dat ze nog steeds hier op de camping staan. Ik vind hun caravan, maar ze zijn er niet. Morgenvroeg maar even weer kijken. Terug in de camper kruip ik nog even achter de laptop en ga daarna pannenkoeken bakken. Onder het eten natuurlijk even Masterchef kijken, daarna afwassen, nog even achter de laptop en voor de buis en de dag is weer voorbij.
Donderdag 16 februari 2017.
Vandaag heb ik maar 2 campings op het programma staan en zit ik opnieuw te worstelen met wat ik het weekend zal doen. Doordat ik de hele week onderweg ben en door de week met dagelijkse klusjes (boekingen, administratie van mn eigen bedrijf, campingadministratie, etc.) bezig ben, blijven grote klussen liggen en vind ik het bovendien fijn om s even een keer niet de volgende dag weer te vertrekken.
Mn contactpersoon bij de camping waar ik vanmiddag een afspraak heb, ken ik goed en misschien dat ik daar toch probeer te blijven. Bijkomend probleem is namelijk dat de mensen die ik op campings moet spreken (campingdirecteur, marketingmanager of eigenaar) er in het weekend veelal niet zijn. Maar goed … ik zie wel hoe het vandaag gaat lopen.
Rond 9.30 uur loop ik even weer richting Jan en Ans Reerink en dit keer tref ik ze wel bij de caravan. Onder het genot van een bakkie koffie hebben we flink wat bij te kletsen en rond 10.45 uur ga ik weer richting camper en loopt Jan nog even met me mee. Leuk !
In de camper check ik nog even vlug mn mail en maak daarna de camper klaar voor vertrek. Opnieuw heb ik mn buren nodig om van de plek te komen en ik word zelfs uitgezwaaid ha ha. Even later draai ik weer de N332 op en rijd ik langs de enorme zoutvelden van Santa Pola. Hoeveel zoutpotjes zou je hiervan kunnen vullen:
Mn eindbestemming vandaag is Marjal Costa Blanca in Crevillente. Onderweg ga ik nog 1 camping bezoeken: La Marina Camping & Resort. Ik neem de route door het gezellige dorpje La Marina en rijd even later de camping op. Ook deze eigenaren ken ik nog van “vroeger” en dan is het altijd de vraag of het handig is om van te voren te bellen, of juist niet 🙂
In dit geval heb ik niet gebeld en is de eigenaar niet aanwezig, maar de receptioniste is zeer vriendelijk en behulpzaam. Ze helpt me niet alleen met de formulieren maar ik krijg ook nog wat interessante informatie toegespeeld. Super. Ik draai weer de N332 op en vlakbij Marjal Guardamar sla ik af richting Marjal Costa Blanca. Een redelijk nieuwe camping (ca. 5 jr. oud), waar ik wel een afspraak heb “aan het begin van de middag”. Ik stuur mn contactpersoon een smsje hoe laat ik er ongeveer ben en een half uurtje later rijd ik de camping op. Wauw …. dit zie je bij aankomst:
Bij de (enorme) receptie moet ik even geduld hebben, maar daarna kunnen we in gesprek. Het gesprek betreft beide campings van Marjal. Het is pittig, maar uiteindelijk ben ik tevreden. Helemaal nadat mn contactpersoon heeft geregeld dat ik hier het gehele weekend kan blijven. Superrrr !
Als de formulariteiten zijn afgewikkeld, rijd ik met de camper het park op en ga eerst op zoek naar mn (Campingnavigator-) collega Kees Becker. Zij verblijven hier in een knusse bungalow, mooi gesitueerd in een klein parkje:
Marjal Costa Blanca Camping & Resort Bungalows
Even later heb ik ze gevonden. We kletsen even bij en spreken af om later vanmiddag even een bakkie te gaan doen 🙂 En dus ga ik weer richting camper en rijd richting de toegewezen plek (als ik een betere plek vind, mag ik ruilen ….). Die is prima en ik besteed even iets meer tijd aan hoe ik de camper neer zet. Want ik blijf hier nog ff !
Daarna even een broodje eten, even vlug mn mail checken en daarna richting de Familie Becker. Onder het genot van een mok koffie en een heerlijke lekkernij hebben we het uiteraard grotendeels over Campingnavigator. Dat komt ook omdat Kees en zn vrouw vorig jaar een aantal campings tussen ruwweg Valencia en Alicante bezocht hebben. En die heb ik nu natuurlijk ook al gehad want ik ben Alicante al voorbij.
Aan het eind van de middag ga ik weer richting camper, kruip nog even een tijdje achter de laptop, ga met het eten aan de slag en peuzel mn maaltijd op, terwijl ik naar Masterchef kijk. Tis wel even wennen dat ik nu 4 nachten op dezelfde plek blijf staan, maar zoals vanmorgen aangegeven heb ik de tijd meer dan nodig.
Vrijdag 17 februari 2017.
Vanmorgen ga ik eerst richting sanitairgebouw en – dat heb ik gisteren al gezien – dat is hier prima voor mekaar. Ook niet zo verwonderlijk want Marjal Costa Blanca Camping & Resort valt in het hogere (camping) segment. Daarna ga ik even naar de supermarkt op de camping om een broodje te kopen, terug in de camper even ontbijten en daarna aan het werk.
Voor vandaag ga ik eerst mn administratie van Campingnavigator even flink bijwerken. Halverwege de ochtend komt Kees Becker nog even wat dingetjes doornemen. Tussen de middag ga ik even lunchen en de rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk.
Uiteraard ga ik nog even wat foto’s maken van mn plekkie hier, maar daar is het nu geen geschikt weer voor. Koud is het niet, maar het is behoorlijk bewolkt. Morgen maar even weer kijken. Na het eten en de afwas kruip ik nog even achter de laptop en daarna vind ik het genoeg voor vandaag.