Periode zaterdag 11 juli – vrijdag 17 juli 2020. Deze week rijden we via Oppdal en Trondheim verder noordwaarts en beginnen we in Steinkjer aan de prachtige route via de Kystriksveien.
Zaterdag 11 juli 2020.
Vandaag hebben we geen lange rit op de planning staan en dus gaat alles een beetje in slow motion. Eerst ff douchen, daarna een bakkie leut en een broodje, daarna nog ff achter de laptop en een uurtje later zijn we klaar voor vertrek. Ik groet eigenaar Paul nog even en vervolgens draaien we weer de E6 op. Eindbestemming voor vandaag: Storen Camping (vermoedelijk).
Op de E6 is het opnieuw zeer druk, maar gek genoeg is het met name druk van noord naar zuid. Allemaal mensen die in Zuid Noorwegen op vakantie gaan? Geen idee. De 1e klant voor vandaag ligt net iets ten noorden van Berkak: Halland Camping. Eigenaar Tore is meestal wel aanwezig en dat is ook nu het geval. Hij heeft de laatste jaren flink geïnvesteerd in de camping en met name de hytter zijn zeer fraai.
In de receptie nemen we alles door en 20 minuten later is alles weer geregeld. Wil je meer info over Halland Camping, klik dan meer even op de foto hieronder:
Na het gesprek draaien we weer de E6 op en rijden we verder noordwaarts. Het plaatsje Storen ligt een klein half uurtje verderop. Hier heb ik 2 klanten: Varvolden Camping en Storen Camping. De campings liggen tegenover elkaar. Slechts gescheiden door de “zalmrivier” Gaula. De brug tussen beide campings is niet geschikt voor de camper en dus moet ik ff omrijden.
Bij Varvolden Camping tref ik de eigenaresse. We nemen de papieren door en rijden verder naar Storen Camping. Daar komt de eigenaresse pas om 16.00 uur, maar de receptioniste is super vriendelijk en even later hebben we de camper te plek. Nu eerst even een broodje eten!
Helaas is het geen mooi weer, dus gebruik ik even een oude foto (met mn oude campertje) van Storen Camping:
Even na 16.00 uur ga ik met de eigenaresse in gesprek en ook hier wordt het bestaande contract verlengd. Storen Camping is een eenvoudige camping welke naast een spoorlijn ligt. Hier gaat alleen een paar keer per dag een klein boemeltreintje langs, dus de geluidshinder is prima te doen. Het sanitair is niet luxe, maar schoon. Er is gratis WIFI, maar bovenal: de camping ligt direct aan een rivier. Een heerlijke plek dus voor sportvissers.
Pas rond 18.30 uur zitten we weer met het bord op schoot, daarna even afwassen en vervolgens gaan we met de planning aan de gang. Want inmiddels bereiken mij her en der berichten dat de veerboten “verderop” de drukte niet aan kunnen. Moeten we dus wel verder noordwaarts? Moeten we onze rit misschien wat inkorten? We besluiten om het en ander af te laten hangen van het gesprek wat ik maandag met mn contactpersoon van de Kystriksveien heb.
Zondag 12 juli 2020.
Voor vandaag heb ik 1 camping op de planning staan: Hauganfjaera Camping op het schiereiland Frosta. Iets van 2 uur rijden. Die camping bezoek ik normaal gesproken op de terugweg, maar dit keer komt het beter uit om deze camping vandaag al te bezoeken. Even later rijden we de camping af en een half uurtje later bereiken we Trondheim. Daar zijn ze na jaren wegwerkzaamheden eindelijk klaar met de E6 en dus kunnen we lekker doorrijden.
Iets voorbij Trondheim neem ik normaal gesproken de afslag richting Vikhammer om vervolgens de Gamle E6 te pakken. Dat kost meer tijd, maar is een mooi ritje. Sinds gisteren ben ik bezig om voor vandaag bij een andere camping op dit stuk een afspraak te plannen, maar dat wil maar niet lukken. Voor de zekerheid neem ik even de afslag om mn mail te checken (geen reactie), maar vervolgens kunnen we de snelweg niet weer op. Huh ?? De oprit wordt geblokkeerd door een slagboom. Geen idee waarom ….
Maar goed, dan toch maar weer via de Gamle E6 en dus besluit ik dan toch ook maar even Vikhammer Camping te bezoeken. Ik moet even schakelen want hier had ik me niet op voorbereid. Bij de receptie tref ik mn contactpersoon en onder het genot van een afschuwelijk bakkie Noorse koffie gaan we in gesprek. Dat verloopt prima en even later rijden we de Gamle E6 op.
Bij het vliegveld van Trondheim (in Stjordal op een klein uurtje rijden van het centrum van Trondheim) pakken we de E6 weer op en om 13.30 uur rijden we Hauganfjaera Camping op. En opnieuw hebben we geluk: ons favoriete plekje aan het water is nog vrij:
Eigenaar Torleif arriveert pas later en dus gaan we – nadat we de camper geïnstalleerd hebben – eerst even een broodje eten. En daarna ga ik achter de laptop aan het werk, want buiten zitten is er vandaag niet bij. Maar geloof me … dit is echt een heerlijke plek. De camping ligt op een schiereiland (dus lekker rustig) direct aan het fjord en aan de overkant kun je Trondheim zien liggen. Een paar jaar terug maakte ik deze foto:
Dat geeft je toch een heerlijk gevoel of niet dan. Vooral met dat weer. “Dat weer” hebben we vandaag helaas niet en dus gaan we de rest van de middag achter de laptop aan het werk. Later op de middag ga ik nog even richting de receptie voor het gesprek met de eigenaar. Ook weer geregeld. Morgen gaan we – verwacht ik – naar Steinkjer.
Maandag 13 juli 2020.
Vanmorgen ga ik eerst even wat telefoontjes plegen voor de afspraken in Steinkjer, daarna nog een tijdje achter de laptop, vervolgens gaan we op tijd lunchen en daarna op pad. We rijden weer terug richting de E6, maar halverwege geeft 1 van de navigatiesystemen aan dat er verderop bijna een uur vertraging is. Dit klopt niet altijd, maar het systeem blijft volhardend. Omdat de alternatieve route bijna “niet om is”, besluiten we die toch maar te pakken en even later rijden we over een soort van racebaan:
richting het fjord. Het uitzicht is – ondanks het redelijk donkere weer – zeer fraai:
Even later draaien we de E6 op en rijden verder noordwaarts richting Steinkjer. Onderweg passeren we Koa Camping, een vaste stop op de rit naar het noorden en ook op de terugweg. Maar de eigenaar is druk en bovendien komt het ons ook beter uit om hem alleen op de terugweg te bezoeken.
In Steinkjer aangekomen is het een drukte van jewelste. Daar was ik eerlijk gezegd al een beetje bang voor. Ik heb een afspraak bij het informatiegebouw van de Kystriksveien, maar kan amper de camper ergens kwijt. Uiteindelijk vinden we een plekje en dus kan Hennie richting het naastgelegen winkelcentrum en ga ik met mn contactpersoon voor de Kystriksveien in gesprek. Een half uur later is alles geregeld en daar ben ik super blij mee. Want het gaat om een flink contract en de Kystriksveien is ook gewoon een prachtige route om promotie voor te maken. Kijk maar s op deze pagina: https://www.mt-campingsnoorwegen.nl/populaire-bestemmingen-in-noorwegen/kystriksveien-1-van-de-mooiste-kustwegen-ter-wereld
De volgende bestemming voor vandaag is Guldbergaunet Camping aan de rand van Steinkjer. Bij aankomst blijkt mn contactpersoon op vakantie te zijn. Daarom kreeg ik vanmorgen niet te pakken 🙂 Geen probleem, want deze camping kan ik op de terugweg ook nog bezoeken. We kunnen hier trouwens wel overnachten, al is er niet veel plek meer. En dat zegt wat, want Guldbergaunet Camping is geen kleine camping. Kijk maar:
Als we de camper geïnstalleerd hebben, ga ik met de voorbereiding aan de slag voor de komende week. Want vanaf morgen gaan we zelf de Kystriksveien op en moeten we bijvoorbeeld 6x met de veerboot. We hebben van verschillende kanten gehoord dat het gisteren een puinhoop was. Lange wachtrijen bij de veerboten en bij de overtocht Bognes – Lodingen (overtocht richting Lofoten/Vesteralen) stond zelfs een kilometer file.
Vanwege de enorme drukte twijfelen we zelfs of wel naar de Lofoten moeten gaan. En dus ga ik nog even wat mensen bellen. Conclusie: het is wel druk bij de veerboten (zal wel de hele maand juli zo blijven), maar als je ’s morgens op tijd bent is het geen probleem en ook op de Lofoten blijkt de drukte mee te vallen. En dus volgen we gewoon onze geplande route. Morgen beginnen we met het 1e deel van de Kystriksveien.
Dinsdag 14 juli 2020.
Vanmorgen halen we eerst nog ff wat boodschappen in Steinkjer en vervolgens rijden we even ten noorden van Steinkjer de Kystriksveien op. Eindbestemming vermoedelijk: Vennesund Camping.
Eerste klant van vandaag is PlusCamp Namsos, net buiten het stadje Namsos. Omdat we een overeenkomst hebben met de PlusCamp groep ( 17 campings in Noorwegen), bezoek ik de camping alleen maar voor controle en om de actuele gegevens op te nemen. En bij aankomst heb ik geluk, de campingmanager is aanwezig en we kunnen direct in gesprek. We nemen de papieren door en gaan weer verder. Wil je meer info over PlusCamp Namsos, klik dan even op 1 van de foto’s hieronder:
PlusCamp Namsos is een zeer goed verzorgde camping met een prachtige ligging en prima sanitaire voorzieningen. Er is een strandje en een ligweide bij de camping. Direct naast de camping ligt het vliegveld van Namsos, maar goed … daar landt een paar keer per dag een klein vliegtuigje. Dat geeft nagenoeg geen overlast.
De volgende bestemming is Holm waar we met de boot overgaan naar Vennesund Camping. Over dit “stukkie” (van PlusCamp Namsos naar Holm) is het ongeveer 2 uur rijden. Maar da’s geen opgave. Kijk maar:
De route is echt prachtig en natuurlijk werkt het weer ook heel goed mee. Onderweg bezoek ik nog 1 kandidaat camping, maar daar is helaas niemand aanwezig. En dus sluiten we om 12.30 uur aan in de rij voor de veerboot:
De rij lijkt behoorlijk lang, maar het valt reuze mee en even later staan we op de boot. Even ter info: ik heb geen ervaring hoe het met de betaling gaat als je je NIET hebt aangemeld bij Autopass-ferje, In het verleden kwamen ze altijd van te voren of op de boot langs voor een ticket, maar tegenwoordig scannen ze het kenteken en gaat de betaling automatisch. Het bedrag wordt dan afgeschreven van het tegoed wat je gestort hebt op je Autopass-ferje account. Dit bedrag is overigens minimaal NOK 3.600, dus als je maar 1x naar Noorwegen gaat, maak je dat waarschijnlijk niet op. GROTE VOORDEEL: je krijgt ca. 40 – 50% korting op de overtocht !! Voor meer info, check: https://www.mt-campingsnoorwegen.nl/populaire-bestemmingen-in-noorwegen/kystriksveien-1-van-de-mooiste-kustwegen-ter-wereld
Vennesund Camping is ook de eindbestemming van deze veerboot, want de haven ligt direct voor de camping. Kijk maar:
De eigenaar is niet aanwezig en omdat ik hier al jaren kom, is dit 1 van mn vaste overnachtingsadressen. Dan kan ik namelijk ’s avonds nog met de eigenaar om tafel. Vennesund Camping is trouwens de laatste jaren behoorlijk opgeknapt. Er is nu spiksplinternieuw sanitair, de wifi is gratis en prima en de hytter zijn opgeknapt. En de ligging … tja, echt helemaal geweldig. Vorig jaar stonden we zo:
Daar is nu geen ruimte voor en dus staan we nu met de neus naar het water. En ook nu zien we de veerboot vlak voor ons voorbij varen:
De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk. Eigenaar Jostein is er vanavond om 20.00 uur en dus ga ik rond die tijd richting receptie. Jostein is een bijzondere man, maar ik kan het goed met m vinden. En dus worden de lopende contracten zonder problemen verlengd. Mooi !
Woensdag 15 juli 2020.
Vanmorgen gaan we hier op de camping eerst nog even lekker douchen, daarna ontbijten, nog een 1.5 uur achter de laptop en vervolgens gaan we weer op pad. Eindbestemming van vandaag: Torghatten Camping in Bronnoysund, op iets meer dan een uur rijden. Onderweg doen we nog even wat boodschappen en bezoek ik nog een potentiële klant. Maar de eigenaresse van Mosheim Camping even ten noorden van Bronnoysund is inmiddels 80 jaar en heeft geen opvolging. Ze geeft aan dat de camping er volgend jaar waarschijnlijk niet meer is. Jammer ….
In Bronnoysund gooien we de tank nog even vol en rijden vervolgens door naar Torghatten Camping. En eerlijk gezegd ben ik er niet gerust op wat we daar gaan aantreffen. Torghatten Camping is namelijk een behoorlijk grote camping (ca. 250 plaatsen) met een prachtige ligging. En dus denk ik dat het er wel eens heel erg druk kan zijn. Nou … het is er nog drukker dan ik had verwacht. Sjonge jonge …
Terwijl ik bij de receptie sta te wachten hoor ik de receptioniste (aan de telefoon) zeggen dat er nog wel een paar plekken vrij zijn, maar alleen nog zonder stroom. Oei … als we hier moeten wachten (op het gesprek met de eigenaar) heb ik wel stroom nodig. Het lukt me om contact te leggen met de eigenaar en die geeft aan dat hij misschien vanavond of anders morgenvroeg wel aanwezig is. En dat we hier wel kunnen blijven.
Ik leg de receptionist de situatie voor en die is niet de beroerdste en regelt toch een plek MET stroom … okay 🙂 En dus staan we even later zo:
Zoals je ziet is het prachtig mooi weer en is het in de camper later op de middag behoorlijk warm aan het worden. Af en toe moeten we “even luchten” om af te koelen. Rond 21.00 uur maken we nog even een ommetje over de camping. Je kunt dus ook zo staan:
en dan heb je dit uitzicht:
Om je een idee te geven hoe druk het is:
Rechts zie je allemaal auto’s staan. Daarachter staan – direct aan het strand – zover je kunt kijken, allemaal tentjes. Maar goed, ook dit is weer een leer. Normaal gesproken kom ik hier begin juni en dan is het heerlijk rustig. Zo:
kan het dus ook. Dit jaar is het in juli natuurlijk extreem druk omdat de meeste Noren in eigen land op vakantie gaan. Vanaf vandaag komen daar ook nog de internationale kampeerders bij.
Als we terug zijn bij de camper besluit ik nog even (met map) richting receptie te lopen, maar helaas. Morgenvroeg nog even weer een nieuwe poging doen en dan geef ik het op.
Donderdag 16 juli 2020.
Vandaag staan we enigszins op tijd, want we moeten vandaag 2x met de veerboot. En vanwege de drukte is het aan te bevelen om die overtochten zo vroeg mogelijk te nemen. Maar ja … ik moet eerst nog in gesprek met de eigenaar. Helaas … die blijkt opnieuw niet aanwezig. De camper had ik voor de zekerheid al meegenomen en dus gaan we gelijk verder.
De veerboot van Andalsvagen naar Horn vertrekt om 9.50 uur en als we geluk hebben, dan halen we die net. En inderdaad … we arriveren om 9.42 uur in de haven en kunnen direct de boot op. Maar vrijwel direct vertrekt de veerboot. Huh ? Ik kijk het nog even ja en zie dan dat de veerboot eigenlijk om 9.40 uur had moeten vertrekken. Dus … dan hebben we wel heel veel mazzel gehad.
Maar echt veel maakt het niet uit. Want na aankomst in Horn rijd je over een soort van schiereiland en 20 minuten later moet je in Forvik weer met de veerboot en die gaat pas om 11.55 uur. Als we de 1e veerboot dus niet gehaald hadden, waren we ook nog tijd geweest voor de 2e.
Om 10.30 uur is het nog heerlijk rustig in de haven van Forvik:
Maar een uurtje later ziet het er heel anders uit:
Ondertussen zijn wij druk bezig geweest. Da’s natuurlijk handig als je met de camper bent, je kunt even koffie zetten, even naar de wc en we hebben mooi even tijd om wat promotiemapjes klaar te maken:
Eenmaal op de boot genieten we van het uitzicht:
Even later arriveren we in het haventje van Tjotta en ook daar is het behoorlijk druk:
Tien minuten later rijden we Offersoy Camping op en word ik bij de receptie:
vriendelijk verwelkomd door de nieuwe beheerder. Als ik wil uitleggen wat ik kom doen vraagt hij “kom je uit Nederland? Dan kunnen we ook Nederlands praten” … huh ? Wat blijkt, sinds een aantal maanden runnen hij en z’n vriendin Offersoy Camping. Ze zijn afkomstig uit Nederland, maar wonen al 2 jaar in Noorwegen. Grapsig.
Na contact met de eigenaar spreken we af om vanavond zakelijk om tafel te gaan en even later staan we weer op ons vaste stekkie hier:
Sjonge jonge … wat is dit toch een mooie plek!! Als je op de foto hierboven kijkt zie je op de achtergrond ook nog campers staan. Die staan op dit kleine eilandje:
Echt een heerlijke plek. Ik sta meestal “boven” bij de receptie vanwege de WIFI, maar die blijkt vandaag niet te werken. Gelukkig heb ik zelf een MIFI (mobiele WIFI) met een Europese Sim-card en even later ben ik weer achter de laptop aan het werk. Na het eten en de afwas kruipen we even samen voor de buis en later op de avond ga ik richting receptie voor het gesprek met de nieuwe beheerders. Het gesprek is leuk, maar heeft helaas niet het beoogde effect. Terug in de camper blijkt het al 22.45 uur te zijn … pfff … Hennie heeft vanavond trouwens nog een mooie foto gemaakt:
Vrijdag 17 juli 2020.
Ook vandaag staat weer een overtocht op de planning en dus vertrekken we weer op tijd van de camping. Eindbestemming voor vandaag? Nog geen idee eigenlijk…. Eerste bestemming is in ieder geval de haven van Levang waar we de veerboot naar Nesna nemen. Helaas werkt het weer vandaag niet mee en dus moet ik voor foto’s even teruggrijpen naar vorig jaar:
Ruim op tijd arriveren we in de haven … mwoah … zeg maar rustig “haventje” van Levang. Ook hier valt de drukte mee en even later arriveert de veerboot:
Binnen een poep en een scheet zijn we aan de overkant. Havblikk Camping Nesna ligt (niet zo verrassend natuurlijk) vlakbij de haven van Nesna en even later rijden we de camping op. Oei … ook hier is het behoorlijk druk. Vorig jaar hebben we hier nog overnacht, maar of dat nu ook gaat lukken..
Als ik me meld bij de receptie blijkt mn contactpersoon niet aanwezig en is ook niet eerder bereikbaar dan later vanmiddag. De voorspelling van de receptionist is dat ze dan zeer waarschijnlijk ook geen tijd heeft voor een gesprek. Eh .. okay … Ik laat de brochure achter en stap weer achter het stuur.
Op de rest van de dag heb ik me nog niet (goed) voorbereid en dus besluiten we maar gewoon de route richting Bodo te volgen en dan zie we wel waar we uitkomen. Van voorgaande jaren weet ik nog wel redelijk de weg en de volgorde van de veerboten, maar hoe laat ie gaat … geen idee. In Kilboghamn vertrekt de veerboot naar Jektvik en die doet er een uur over.
Als we vlakbij de haven van Kilboghamn zijn, zien we de veerboot net vertrekken. Ja hoor …. We sluiten aan in de rij (konden die er dan niet op ??) en gaan eerst maar even op internet opzoeken hoe laat de volgende gaat. Maar voordat ik de info gevonden heb, zie ik in de verte een andere veerboot aankomen. In de haven staat een joch met een geel jack en hij geeft desgevraagd aan dat die inderdaad (ook) naar Jektvik gaat. Nou ja zeg, da’s mazzel hebben.
Even later passeren we de Poolcirkel. De foto’s hierboven zijn trouwens van vorig jaar, want het weer is op dit moment niet best. Een klein uurtje later arriveren we in Jektvik. Daar heb je vervolgens maar 1 optie: doorrijden naar Agskardet en daar de veerboot naar Halsa nemen. Een andere optie is er gewoon niet …. geen wegen 🙂
In Agskardet hebben we opnieuw geluk, we kunnen nagenoeg direct de boot oprijden. “Aan de overkant” rijden we direct door naar Furoy Camping, een vaste en zeer geliefde overnachtingsplaats voor ons. De eigenaresse verwelkomt me hartelijk en vraagt of we later vanmiddag in gesprek kunnen. Tuuuuurlijk.
En dus gaan we op zoek naar een plekje. De camping heeft zowel grasplaatsen als “grus-gras” (grus = grind) plaatsen. Erg handig als je met een camper of caravan reist. We vinden een mooi plekje, nu eerst koffie 🙂 Daarna even mn mail checken en vervolgens richting de receptie voor het gesprek. Dat verloopt prima. We maakten al promotie voor de hytter op de camping, maar gaan nu ook de totale promotie van de camping verzorgen. En daar ben ik superblij mee, want Furoy Camping is echt een hele leuke camping. Na het avondeten knapt het weer wat op en maken we even een rondje over de camping. We zien net de veerboot arriveren (vlakbij de camping dus):
Aan de overkant schijnt het zonnetje nog op de berg. Heel apart gezicht:
Vanaf een vlonder op het water maken we deze foto van de camping:
Vorig jaar stonden we hier met een stralend blauwe lucht. En dan ziet het er toch heel anders uit:
We zijn trouwens de 1e Nederlanders en Duitsers al tegen gekomen vandaag. Ook hier op de camping. De meeste zijn via Zweden gereden. Dat kan ook haast niet anders, omdat de grens van Noorwegen net eergisteren is geopend. Dan moet je wel via Zweden zijn gereden …