Periode zaterdag 18 juli – vrijdag 24 juli 2020. Deze week rijden we over het laatste stukje van de Kystriksveien, steken vervolgens over via Bodo naar de Lofoten en rijden we noordwaarts richting Vesteralen.
Zaterdag 18 juli 2020.
Vandaag rijden we het laatste stuk over de Kystriksveien richting Bodo. Eindbestemming: PlusCamp Saltstraumen. Ook vandaag vertrekken we weer op tijd, met name vanwege de te verwachten drukte op onze eindbestemming. We groeten de eigenaresse nog even en stoppen even voorbij Halsa bij een uitkijkpunt om een foto van de Svartisen gletsjer te maken.
En wat dichterbij:
De Svartisen gletsjer is met een oppervlakte van 369km2 na de Jostedalsbreen de grootste gletsjer van Noorwegen, maar ook hier heeft global warming toegeslagen. Vergelijk de foto hierboven maar eens met de foto hieronder welke ik in juni 2013 maakte:
Zoals je ziet is de foto hierboven vanaf de boot genomen welke je vanaf de Kystriksveien richting het beginpunt van de wandeling naar de Svartisen brengt. Mocht je deze wandeling nu willen doen, dan moet je er wel op tijd bij zijn.
We vervolgen onze rit over de Kystriksveien verder noordwaarts en ook dit stuk is zeer fraai:
Vanwege het vroege tijdstip is het heerlijk rustig op de weg. In Ornes stoppen we nog even om wat boodschappen te doen. Het weer is een beetje wisselend. Echt zonnig is het niet, maar het grootste deel van de ochtend is het droog. Aan het eind van de ochtend arriveren we op PlusCamp Saltstraumen. Mn contactpersoon is niet aanwezig, maar de receptioniste weet van mn komst en even later hebben we de camper te plek.
We lunchen nog in de camper, maar even later is het weer wat opgeknapt. Dus luifel uit en ff buiten zitten met een bakkie leut. Ik heb de eigenaar van PlusCamp Salstraumen laten weten dat we hier staan en die komt later op de middag ff langs om bij te kletsen. Ik bespreek ook met hem wat nu het beste moment is om naar de Lofoten te gaan, want het schijnt behoorlijk druk te zijn bij de veerboot.
De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk. Na het avondeten maken we nog even een rondje over de camping:
en we lopen nog even naar het naastgelegen hotel. Hier heb je een mooi uitzicht op de Saltstraumenbrug (daarover morgen meer …):
Morgen blijven we hier dus nog een daggie. O.a. om even wat (werk) achterstand weg te werken en om nog even bij de Saltstraumen te kijken. De planning is om maandagmorgen om 6.00 uur (pff …) de veerboot naar de Lofoten te nemen.
Zondag 19 juli 2020.
Ondanks dat het hier op PlusCamp Saltstraumen vannacht heeeelemaal vol stond, was het redelijk rustig. Maar toch kun je merken dat er “andere” Noren op vakantie zijn in hun eigen land. Minder ervaring met kamperen, meer lawaai en ook onderweg is het oppassen geblazen met bijv. huurcampers.
Vanmorgen ga ik eerst een tijdje achter de laptop aan het werk. Daarna even lunchen en later op de middag lopen we even naar de brug. Naar de brug? Ja 🙂 PlusCamp Saltstraumen Camping ligt op loopafstand van de brug waar je de Saltstraumen het beste kunt zien, kijk maar:
De Saltstraumen is de sterkste getijden- / maalstroom ter wereld. Elke 6 uur passeert hier 400 miljoen m3 zeewater. Als de maalstroom op z’n sterkst is (vraag even bij de receptie naar de tijden) kunnen draaikolken met een diameter van 10 meter ontstaan.
Dat willen we natuurlijk even gaan bekijken en dus staan we even later op de brug:
Het uitzicht is magnifiek. De draaikolken zijn precies onder ons en diverse bootjes varen door de 150 meter brede zeestraat:
Vanaf het water ziet het er zo uit:
Na het eten en de afwas ga ik nog even achter de laptop aan het werk. Vervolgens nog even voor de buis en op tijd de screens dicht. Want ’s nachts wordt het nauwelijks donker en we moeten al om 22.00 uur op bed. Want de wakker gaat al om 4.45 uur ….
Maandag 20 juli 2020.
Het is 4.45 uur. Beide wekkers gaan precies tegelijk, dus we worden enigszins “gestoord” wakker. We moeten binnen een half uur op weg zijn, want Bodo is een half uur rijden en de boot vertrekt om 6.00 uur. En we moeten natuurlijk iets ervoor aanwezig zijn.
Waarom zo vroeg? Eigenlijk enkel en alleen om de drukte te vermijden. Vorig jaar vertrokken we ’s zaterdags naar de Lofoten en toen ging ie om 7.00 uur en 8.00 uur. Als je dan de 1e boot mist, ben je mooi op tijd voor de 2e. Dit jaar wilden we dezelfde tactiek toepassen, maar door de week gaat de boot om 6.00 uur en om 7.00 uur. Maar ach .. om 5.00 uur is het al volop licht, dus waarom later vertrekken 🙂 Nou … eigenlijk was er 1 nadeel: elanden …
Als we de camping afrijden zien we er eerst eentje staan. In 1e instantie denken we dat het een “nep-eland” is (zie je hier wel vaker), maar dan zien we er nog 2 en als we dichterbij komen bewegen ze ook 🙂 Natuurlijk waren we mooi te laat met de camera, maar een eindje verder moet ik opnieuw flink in de ankers. Eland nummer 4 loopt een eindje met ons mee richting Bodo (excuus voor de slechte kwaliteit van de foto …):
Maar het gaat allemaal goed en even na 5.30 uur rijden we de haven van Bodo binnen. We zijn mooi op tijd …. denken we. We mogen doorrijden tot vlakbij de veerboot, maar worden vervolgens tegen gehouden. Wat we zien voorspelt niet veel goeds:
Daar kan niet veel meer bij. Als we een tijdje staan te wachten begint het mannetje met het gele hesje te zwaaien. Het lijkt alsof hij een beweging maakt van “sorry … vol”, maar hij probeerde alleen onze aandacht te trekken en gebaart ons achter de andere camper te gaan staan. Lekker schuin … niet echt fijn. Maar even goed op de handrem zetten. Sjonge jonge .. het staat echt helemaal vol:
De overtocht duurt 3 uur en 15 minuten en dus we een rugzakkie mee met proviand en leesvoer. We vinden een mooi plekje en rond 9.00 uur lopen we de haven van Moskenes binnen. Het is nu geen weer om foto’s te maken, maar een paar jaar geleden maakte ik deze foto van de aankomst in Moskenes:
Even later kunnen we van boord en in de haven van Moskenes rijd ik direct de 1e camping op. Moskenes Camping ligt namelijk direct in de haven en is mede daardoor een populaire camping bij veel kampeerders. Tel daarbij op dat de camping een werkelijk schitterende ligging heeft en er bovendien de laatste jaren flink geïnvesteerd is en je hebt elke dag een volle camping. Zo is het natuurlijk niet helemaal, maar feit is wel dat het normaal gesproken altijd al behoorlijk druk is. En nu dus helemaal (nu alle Noren in eigen land op vakantie gaan …). Mijn verwachtingen om hier zaken te doen zijn daardoor niet al te hoog, maar er gloort hoop aan de horizon. Want als ik me heb gemeld bij de receptie, wordt de zoon van de eigenaar opgetrommeld en even later zitten we in gesprek. En dat verloopt prima. Uitstekend zelfs. Dat begint goed. Direct de 1e camping op de Lofoten die een contract afsluit. Wil je meer info over Moskenes Camping, klik dan even op 1 van onderstaande foto’s:
Op naar de volgende camping: Ramberg Gjestegard, op een half uurtje rijden. We passeren Reine, waar je van eiland naar eiland “hopt” via kleine bruggetjes:
De doorgaande weg over de Lofoten – de E10 – gaat van de oostkust (waar Moskenes en Reine liggen) richting de westkust en onmiddellijk verandert het aangezicht van de kustlijn. De oostkust is rotsachtig, de westkust bestaat uit diverse parelwitte zandstranden en baaien. Zo ook bij Ramberg, kijk dan:
Ik ben heel benieuwd wat/wie ik hier nu zal gaan aantreffen. Met de vorige eigenaresse had ik een heel goed contact en toen ik haar vorig jaar onze nieuwe brochure liet zien:
(inderdaad … met op de voorkant een foto van haar camping) werd ze emotioneel en vertelde ze me dat ze geen contract kon afsluiten omdat ze de camping verkocht had. Deze winter is de overdracht geweest en met de nieuwe eigenaar heb ik al telefonisch kennisgemaakt.
Bij aankomst op Ramberg Gjestegard tref ik de nieuwe eigenaar direct bij de receptie. Ondanks de drukte neemt hij de tijd om met mij in gesprek te gaan en als hij de brochure ziet reageert hij met “what does it cost” 🙂 Een klein half uurtje later zijn we een mooi contract overeengekomen en samen met hem loop ik even over de camping. Ook om een leuk plekje voor ons op te zoeken, want we blijven hier vandaag. We hebben er natuurlijk ook al een hele dag opzitten ….
Als we de camper te plek hebben, ga ik eerst even mn mail checken. Daarna even lunchen en de rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk. Nog even een paar foto’s van Ramberg Gjestegard:
Helaas geen mooie actuele foto’s vandaag. De foto’s hierboven zijn van een paar jaar geleden. Maar zoals zo vaak in Noorwegen knapt het weer ’s avonds weer wat op. Tijd voor een (korte) strandwandeling. Met een – bijna – ondergaande zon:
Het is heel rustig weer (geworden) en dus trekken een paar kanoërs er op uit. Even voor de goede orde, overdag ziet het er hier bij mooi weer zo uit:
Echt niet te geloven, zo mooi ! Ramberg Gjestegard ligt ongeveer op het midden van de foto. Aan de rand van het dorpje Ramberg.
Dinsdag 21 juli 2020.
Opnieuw vertrekken we vanmorgen redelijk op tijd, want ook Ramberg Gjestegard was gisteren vrij snel vol. Ga je nog voor 1 augustus naar de Lofoten, zorg dan dat je EN op tijd bij de veerboot bent EN op tijd op de camping. Uiterlijk 14.00 uur. Na 1 augustus neemt het “Noorse verkeer” op de campings af en zal het wat rustiger worden. Is de verwachting …
Vlakbij Ramberg Gjestegard bezoek ik nog een kandidaat camping en ook daar staat bij de ingang een bordje met “stengt” (gesloten – want te vol) Het is duidelijk dat de camping nu geen promotie nodig heeft, maar de promotie waar ik nu voor kom is in principe voor volgend jaar. En dus zit ik even later met 1 van de eigenaren in gesprek. Dat verloopt goed, maar voor het definitieve resultaat moet ik nog even geduld hebben.
En dus gaan we weer verder. Helaas opnieuw geen actuele foto’s. Het is droog, maar redelijk donker. Deze foto’s zijn dus van een paar jaar geleden toen we hier ook langs reden:
Als je op 1 van bovenstaande foto’s klikt, kom je op een speciale “Lofoten-informatie-pagina”. De weg welke je hierboven ziet is de dus de E10. Het klinkt heel wat, maar de weg is op sommige plekken zo smal dat je een tegemoetkomende camper of vrachtwagen bijna niet kan passeren. Zo rustig als hierboven is het nu zeker niet en in Leknes komen we zelfs in de file.
We zijn inmiddels aangekomen op het eiland Vastvagoy en nemen bij Leknes de “815” richting Valberg. Ben je de komende weken op de Lofoten en wil je de drukte bij de E10 vermijden, volg dan dezelfde route. Aan de “815” ligt ook Brustranda Sjocamping, op een heerlijke rustige plek. Een prima plek om te overnachten. Of het ook onze overnachtingsplek wordt weet ik nog niet. Maar ik heb geluk. Bij aankomst tref ik direct de eigenaresse en we kunnen direct in gesprek. Even later zijn de contracten verlengd en omdat ik voor de volgende campings een afspraak moet maken, blijven we hier zodat ik die campings morgen kan bezoeken.
We vinden een leuk plekje, maar opnieuw is het geen weer om foto’s te maken. Gelukkig hebben we hier vorig jaar ook overnacht. Brustranda Sjocamping ligt in een baai en beschikt over een fijn restaurant. Gevestigd in dit mooie pand:
De kampeerplaatsen en de hytter liggen her en der verspreid over de camping en bijna allemaal direct gelegen aan het water:
Als we de camper geïnstalleerd hebben is het al weer tijd voor de lunch. Daarna een tijdje achter de laptop aan het werk. De WIFI blijkt dit keer al over de gehele camping te werken en als we de schotel omhoog doen hebben we zelfs tv. Vorig jaar stonden we op een iets andere plek en zat er blijkbaar een berg in de weg. Inmiddels heb ik voor morgen afspraken gemaakt op de volgende te bezoeken campings, dus het loopt allemaal gesmeerd 🙂
Woensdag 22 juli 2020.
Voor vandaag wordt er iets beter weer verwacht, maar echt zonnig is het nog niet. Eindbestemming voor vandaag is Kabelvag op een klein uurtje rijden. Welke camping? nog niet bekend 🙂
We maken nog even gebruik van de camperserviceplaats van Brustranda Camping en rijden daarna noordwaarts richting Kabelvag en Svolvaer. Om 11.30 uur rijden we Sandvika Camping op. De volledige naam is eigenlijk Sandvika Fjord & Sjohuscamping. De camping ligt op een werkelijk schitterende plek:
Op de camping zijn de laatste jaren flink wat verbeteringen doorgevoerd. Zo is o.a. het sanitair vernieuwd en zijn er mooie familiebadkamers bijgekomen. Ook is er aan de zeezijde een plateau gecreëerd, waar je heerlijk rustig kunt staan. Alleen … niet iedereen durft daar naar boven, want het stijgingspercentage is 15% … Dit is het pad naar boven (vanaf boven gezien). Wel een mooi uitzicht 🙂
De camping was het afgelopen jaar verhuurd en met de huurders kwam ik niet verder. Maar nu runnen de eigenaren de camping weer en met hun kon/kan ik het prima vinden. Bij aankomst parkeer ik de camper op een mooi plekje direct aan het strand en even later zitten we in gesprek. Dat verloopt prima, eerlijk gezegd (veel) beter dan verwacht en ruim een uur later loop ik met een mooi nieuw contract weer richting camper.
In Kabelvag moet ik nog 2 campings bezoeken, maar eentje ligt vlak naast Sandvika Camping en dus blijven we hier. Zojuist met de eigenaar afgestemd. Terug in de camper gaan we eerst even lunchen en vervolgens ga ik achter de laptop aan het werk. Halverwege de middag loop ik even naar de buren (Skarungen Camping, voorheen Orsvagvaer Camping), maar daar blijkt mn contactpersoon een paar dagen niet aanwezig te zijn. Vanaf Skarungen Camping heb je trouwens een mooi uitzicht op het plekje waar wij staan:
Let ook even goed op het strand voor de camper 🙂 Terug in de camper gaan we eerst – uiteraard – koffie drinken en daarna nog even aan het werk. Na het eten maken we nog even een rondje over de camping en zie daar … het strand:
Een eindje verderop staat een leuk “krap-an-1-meter bankje/tafel:
Als we terug lopen richting de camper maken we nog 1 foto van ons heerlijke plekkie hier:
Achter onze camper de receptie en het sanitairgebouw. Mooi dichtbij 🙂 Morgen gaan we weer verder noordwaarts.
Donderdag 23 juli 2020.
Vanmorgen hebben we eerst even gebruik gemaakt van 1 van de 10! familiebadkamers (douche, toilet en wasbak) hier op Sandvika Camping, daarna even ontbijten, een uurtje achter de laptop en vervolgens op pad. Eindbestemming: Sandsletta Camping op zo’n 35 minuten rijden. Maar de 1e camping ligt op slechts 5 minuten rijden en dus meld ik me even later bij Kabelvag Feriehus og Camping. Helaas …. de eigenaar is niet aanwezig. De receptioniste doet nog verwoede pogingen om hem aan de telefoon te krijgen, maar nee hoor …
Vorig jaar hebben we hier trouwens overnacht. Mooie camping!
We rijden verder richting Svolvaer, doen daar nog even wat boodschappen en bezoeken iets verderop langs de E10 nog een potentiële klant. De eigenaresse is aanwezig, maar de camping is te koop en voorlopig sluiten ze geen nieuwe promotiecontracten af. En dus rijden we door naar onze eindbestemming, Sandsletta Camping.
Het weer is er inmiddels niet beter op geworden. Het regent en het is frisjes, nou … zeg maar rustig: koud. Als we even later de camper geïnstalleerd hebben en aan de lunch zitten moet het kacheltje erbij aan. Komend weekend lijkt het beter te gaan worden, maar daar hebben we nu nog niets aan. En dus moet ik opnieuw foto’s van vorig jaar gebruiken om te laten zien waar we staan:
Sandsletta Camping beschikt over een prachtig centrumgebouw in “Lapland-style” en ligt op een heerlijke plek direct aan een fjord:
Vanwege de WIFI staan wij vaak “boven” bij de receptie, maar “beneden” (zie foto hierboven) kun je direct aan het water staan. Kun je zo vanuit de camper de hottub of de sauna in duiken 🙂 Sandsletta Camping beschikt overigens over een prima restaurant. Later op de avond heb ik een gesprek met de eigenaresse, maar voor het definitieve besluit (om de promotie te verlengen) moet ik nog ff geduld hebben.
Vrijdag 24 juli 2020.
Opnieuw vertrekken we op tijd, dit keer omdat ik om 13.30 uur een afspraak heb in Andenes (bij de Whale Safari). En naar Andenes is het ongeveer 3 uur rijden. Bovendien wil ik onderweg in ieder geval nog 1 klant bezoeken en dus rijden we al om 9.10 uur van de camping.
Helaas werkt het weer ook vandaag niet mee, al lijkt het later vandaag wat op te knappen. Ik zal je even een indruk geven hoe de route van Sandsletta Camping naar Gullesfjord Camping er bij mooi weer uit ziet:
Nu is het helaas bewolkt. Ook dan is de omgeving nog steeds prachtig, alleen minder mooi als met een strakblauwe lucht. Een uurtje later rijden we Gullesfjord Camping op en ik heb geluk, de eigenaar is aanwezig en we kunnen direct in gesprek.
Hij is tevreden over het verloop van het seizoen, wat op zich niet vreemd is want in juni en juli hebben de meeste Noorse campings goed geboerd. Ook Gullesfjord Camping heeft de eerste Nederlanders en Duitsers al op de camping gehad en voor augustus beginnen de reserveringen ook binnen te stromen. Het lijkt erop dat ook augustus nog een prima maand gaat worden.
Een half uurtje later is alles geregeld en gaan we weer verder. We hebben trouwens afgesproken dat we hier zondag gaan overnachten. Dan komen we namelijk van Andenes en moeten we naar Ballangen. Dat is in totaal bijna 5 uur rijden en dus knippen we dat in 2-en door halverwege op Gullesfjord Camping te gaan overnachten.
We draaien weer de “85” op en rijden verder richting Sortland. Bij Sortland zien we de Hurtigruten in de haven liggen:
Wij laten dit stadje verder links liggen en rijden door richting het eiland Andoya waar in het uiterste noorden Andenes ligt. Mocht je ooit twijfelen of je dit stuk wilt rijden (want het kost je ongeveer 1.5 uur heen en 1.5 uur terug), dit is mijn advies: GEWOON DOEN. Kijk wel van te voren even goed naar de weersvoorspellingen want het als het hard regent en stormt is het nergens leuk, maar op Andoya al heeeeeelemaal niet 🙂
Onderweg stoppen we nog ff voor een bakkie en wat lekkers wat we van Beate hebben meegekregen:
We hebben geen idee wat het is, maar het is verschrrrrrrrrikkelijk lekker. Daarna vervolgen we onze reis via deze soort van springschans-brug:
en zien onderweg allemaal mooie huisjes. Soms wel heel erg op de ruimte:
soms gewoon heel erg leuk:
We kiezen voor de oostelijke route van het eiland. Iets minder mooi dan de westelijke route, maar toch nog steeds zeer fraai. Met steeds een mooi uitzicht over zee en af en toe een verdwaald kerkje:
Even na 13.00 uur rijden we Andenes binnen. Andenes Camping ligt vlakbij de splitsing met Bleik (waar we morgen naar toe gaan) even voor Andenes links van de weg. Aan een prachtig zandstrand! Als we de camping in het zicht krijgen, zien we dat er al (of nog) behoorlijk wat campers en caravans staan. Er zijn inmiddels wat stroompalen bijgekomen, maar de afgelopen jaren was er steeds een tekort. En dus doe ik iets heel brutaals (want wij hebben echt stroom nodig, o.a. voor de laptop, mifi en printer): bij de receptie is niemand aanwezig en dus zetten we onze stoelen en tafel vast op een mooi plekje tussen 2 campers, sluiten de kabel vast aan en rijden door naar Andenes.
Even later zit ik bij de Whale Safari Andenes in gesprek. Mn contactpersoon – waar ik het heel goed mee kon vinden en die de afgelopen jaren het contract steeds opwaardeerde – is verdwenen en dus is het even spannend wat er vandaag gaat gebeuren. Want de Whale Safari Andenes (zie voor meer info: https://www.mt-campingsnoorwegen.nl/populaire-bestemmingen-in-noorwegen/walvisssafari-andenes-vesteralen-100-procent-walvis-garantie) heeft ook behoorlijk last vanwege de Corona perikelen. Maar inmiddels is de markt ook voor hun weer behoorlijk aangetrokken.
Naast de Whale Safari zijn ze ook eigenaar van Andenes Camping en een uurtje later is alles zonder problemen verlengd en rijden we richting onze tafel en stoelen 🙂 Als we de camper geïnstalleerd hebben zegt Hennie “zeg, zullen we nu eindelijk een broodje gaan eten?” Oh jee, helemaal vergeten. En het is inmiddels al bijna 15.00 uur. En dus gauw even een paar broodjes smeren en vervolgens – met zicht op het strand en de zee – buiten eten, want het is heerlijk weer.
Later op de middag maak ik nog even een paar foto’s van ons plekkie hier:
Andenes Camping ligt direct aan het strand. Een prachtig uitzicht dus, maar ja … als het weer wat minder is, is er geen enkele beschutting. Voor tentjes geen probleem, want het terrein is iets glooiend:
en dan vind je vast wel een beschut plekje. Er is inmiddels ook WIFI op de gehele camping en dus ik even later achter de laptop aan het werk. En terwijl ik achter de laptop zit, is dit mijn uitzicht:
Op het eind van de middag besluiten we – vanwege het mooie weer – ook maar even een wasje te draaien. Het waait hier lekker, dus zo droog 🙂 Later op de avond kunnen we nog even genieten van de ondergaande zon:
Morgen gaan we “naar de buren”, iets verderop. Het is ook gewoon leuk om even een paar dagen in deze prachtige omgeving te zijn. Zeker met dit weer!