Zaterdag 25 februari 2017.
De weersvoorspellingen voor dit weekend zijn een beetje twijfelachtig. De ene website geeft aan VOL ZON en 20 graden, de andere website bewolkt en 15 graden. Ik had eigenlijk in de planning om een wasje te gaan draaien en besluit maar gewoon mn eigen waarneming te volgen. Een wandeling naar het sanitairgebouw zegt me genoeg. Het wordt mooi weer vandaag !
En dus ga ik even later richting de receptie om een muntje te kopen. Kosten € 5, maar het is wel een flinke wasmachine (8kg) en bovendien hoef je geen wasmiddel o.i.d. toe te voegen. Dat zit er allemaal al in. Handuggg. Even later draait de wasmachine en ga ik bij de camper de luifel uit doen, wat lijntjes spannen en het dekbed en de kussens even naar buiten doen.
Rond 10.15 uur is de wasmachine klaar en ik heb net genoeg knippen 🙂 om alles op te hangen. Af en toe komt het zonnetje erdoor en het waait iets. Zo droog dus. Twee uurtjes later kan ik het bed al weer opmaken. En da’s wel handig, want dan heb ik weer iets meer ruimte voor in de camper.
Ondertussen ben ik in de camper bezig met mn verslag en de campingadministratie. Rond 14.00 uur is alles droog en opgeruimd en het ruikt lekker fris in de camper. Mn uitgebreide weerstation geeft niet alleen de binnentemperatuur aan, maar ook de buitentemperatuur en ook de datum en tijd. Super handig ! En zoals je ziet is het inmiddels binnen 26.9 graden en buiten 21.7 graden ….
De hoogste tijd om even buiten te gaan zitten en even wat te gaan lezen. En dit bijzondere moment moet ik natuurlijk even vastleggen. Want ik ben vandaag precies 4 weken onderweg en dit is de 1e keer dat ik de stoelen achter uit de camper haal. Tzal tied word’n ! Zie je ook mn plekkie hier:
Ik heb bijna de hele dag zon. Even na 16.00 uur sta ik in de schaduw, maar dan koelt het tenminste ook weer wat af in de camper ha ha. En dus zit ik even na 16.00 uur weer achter de laptop. Verder met mn verslag en mailtjes.
Om 18.20 uur ga ik met het eten aan de slag en onder het eten even Duits Voetbal kijken. Goh … Robben scoort de 8 – 0 tegen HSV. Sjonge jonge. Om 20.00 uur laat ik de schotel iets draaien richting de Astra 3 en zet m op het schaatsen. Ondertussen ben ik nog met mn verslag bezig. Later op de avond zie ik SCH weer s winnen en Henkie een heerlijke goal maken. Ik zeg: de volgende keer beginnen met Henkie ! Als ie moe wordt, haal m er dan maar uit 🙂
Zondag 26 februari 2017.
Vannacht weer heerlijk geslapen, maar helaas moet vanochtend toch weer eventjes het kacheltje aan. Als ik rond 8.00 uur achter de laptop kruip is het 15 graden in de camper en da’s niet fijn werken. Dus even wat “bijwarmen”. Ik ga eerst even mn verslag weer wat bijwerken en vandaag ga ik in ieder geval ook met de planning aan de slag. Want zoals eerder al aangegeven loop ik wat achter op schema en 15 maart moet ik in Lissabon zijn.
En dus ga ik waarschijnlijk vandaag voor een langere periode plannen. Het is overigens iets bewolkt vandaag. Goede keus dus om gisteren te gaan wassen 🙂 Ik kruip achter de laptop en ga eerst weer even met mn verslag aan de gang. Voordat de nieuwe werkweek begint wil ik weer bij zijn. De rest van de ochtend ben ik met de administratie aan de slag, nog even wat dingetjes printen en daarna is het al weer lunchtijd.
Het is nog steeds geen weer om foto’s te maken, dus daarom maar even zo. Van de kampeerplaatsen van Camping Don Cactus heb ik gisteren al een glimp laten zien, van het zeer fraaie zwembad op de camping nog niet:
Daarnaast beschikt Don Cactus over leuke bungalows:
En ligt de camping direct aan zee en strand. Op de camping zijn kano’s te huur en de kust hier schijnt zeer interessant te zijn. Vanaf zee dan he 🙂 ! Het strand is deels zand en deels kleine steentjes:
Na de lunch ga ik verder met de planning. Oftewel, kijken welke campings ik nog wil/kan bezoeken en daarna mapjes maken met de formulieren. Maar dan ineens komt het zonnetje erdoor. De lucht is niet blauw, wat sluierbewolking zeg maar. En dus besluit ik toch maar even weer om buiten te gaan zitten. Is me gisteren goed bevallen 🙂
Tegen 16.00 uur kruipt de zon weer achter de bomen en ga ik weer aan het werk. Een uurtje later heb ik de planning t/m Lissabon klaar en ga ik nog even met mn mail aan de slag. Ondertussen heb ik Studio Sport erop staan, maar dan zie ik ineens dat het beeld weer begint te haperen. Huh ? Wat krijgen we nou ? Ik heb de schotel vannacht niet naar beneden gedaan … hebben ze vannacht misschien de satelliet (Astra 3) iets verplaatst ?
Dus toch maar even weer het dak op. Mwoah … lijkt wel weer goed. Even denk ik dat het goed is, maar daarna begint het beeld weer te haperen en soms gaat het beeld zelfs helemaal op zwart. Tja … dat moet ik niet hebben straks met het voetbal. Ik probeer het nog een aantal keren, maar het wordt er niet beter op. Uiteindelijk begint de samenvatting van Feyenoord – PSV en ik weet niet of je ooit zo TV gekeken hebt, maar het is heel irritant. Er komt een aanval, het beeld stopt, het geluid loopt door en ik hoor DOELPUNT PSV … het beeld loopt weer, maar is inmiddels het doelpunt al voorbij ha ha.
En dus maar weer het dak op …. vanaf het dak zie ik “op de kop” nog net de 2-1 voor Feyenoord en dan bedenk ik me ineens dat ik misschien na het draaien van de kop, de schotel weer even naar beneden en omhoog moet doen ? Nou … dat blijkt een gouden zet. Want de rest van de wedstrijden en ook BZV kan ik probleemloos zien. Hoe het de komende dagen gaat … geen idee.
Maandag 27 februari 2017.
Gisteravond laat heb ik natuurlijk nog even naar de WK-sprint in Calgary gekeken en ben daarna het bed in gedoken. Vannacht prima geslapen. Heerlijk rustig hier. Vanmorgen eerst even “de badkamer doen”, de wc-cassette legen en daarna douchen.
Terug in de camper vast wat dingetjes opruimen, want vandaag ga ik weer verder richting Malaga/Marbella. Na het ontbijt werk ik mn verslag nog even bij en ga daarna de campings van vandaag voorbereiden. Het zonnetje schijnt trouwens …. heerlijk !
Even na 9.30 uur ben ik klaar voor vertrek, stop nog even bij de receptie en draai even later weer de N340 op. Mn navigatiesysteem wil me weer richting de snelweg hebben, maar naar Puerto Potril is het maar een klein half uurtje rijden en dus ga ik niet eerst helemaal naar boven (de snelweg licht in de bergen) en dan iets verder weer naar beneden.
Even verder rijd ik het dorpje Torrenueva binnen en oh ja … het systeem wat ze hier hanteren om de snelheid te verminderen als het verkeer het dorp binnenkomt, vind ik echt geweldig. Ik snap echt niet dat ze dat in Nederland niet overnemen. Als je hier het dorp binnenrijdt, krijg je een paar honderd meter voor de tijd een “voeler” die je snelheid meet. Als je harder dan 50 rijdt, gaat iets verder het verkeerslicht op rood. Hou je je aan de snelheid dan rol je zo het dorp binnen. Hetzelfde gebeurt later in het dorp nog een keer. Als je haast hebt, kun je je dus maar beter aan de snelheid houden. Want 2x wachten voor een verkeerslicht, kost veel meer tijd.
Iets verder neem ik de afslag naar Puerto Motril en even later rijd ik Camping Playa de Poniente op. De receptionist herkent me, hij helpt me met de formulieren en geeft aan dat de eigenaresse om 12.30 uur komt. Ik twijfel … met steeds maar doorrijden doe ik natuurlijk geen zaken. Wachten ? En dan maar hopen dat ze ook inderdaad om 12.30 uur komt ?
De receptionist ziet me twijfelen en trekt me over de streep. Hij adviseert me te wachten en geeft aan dat ik hier wel mag overnachten. En dus rijd ik de camping op. Ik kan me nog van eerder herinneren dat het hier … eh … niet al te ruim is. En er zijn bovendien nagenoeg geen plekken vrij… Uiteindelijk vind ik een plek en warempel, de schotel gaat ook nog tussen de bomen door. Dit is mn plekje:
Aan het eind van het pad hebben de plaatsen boulevard en zeezicht, daar staan (uiteraard) veel Nederlanders en Duitsers:
Om 12.30 uur meld ik me weer bij de receptie, maar ja hoor …. de eigenaresse is er niet. Komt over een uurtje. Tja … Ik loop terug naar de camper, pak mn camera en loop even richting de zee. Op het strand ligt een heerlijk kneuterig restaurant … het heet Nueva Ola:
Nou ik weet niet … d’r is niet veel meer Nueva (nieuw) aan 🙂
Het is hier trouwens wel prachtig mooi aangelegd ! Overal palmbomen en een mooie wandelboulevard. Links op onderstaande foto zie je de camping liggen:
Terug in de camper kruip ik nog even achter de laptop en meld me even later weer bij de receptie. En dan blijkt ineens dat de eigenaresse helemaal niet komt vandaag. Sjonge jonge … Enigszins pissed off loop ik weer terug richting camper. Maar gauw een bakkie Senseo (hij doet het nog steeds …) om het leed te verzachten.
De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk. Aan het eind van de middag ga ik met het eten aan de slag. Voor vandaag: aardappels, coli flor (bloemkool) en shoarma. Even later zit ik – met het bord op schoot – voor de buis. Misschien wel de laatste keer dat ik TV kan kijken. Want ik hier zo’n beetje op het randje van ontvangst van Astra 3. Tja … anders moet ik maar Duitse zenders kijken ha ha.
Na het eten even afwassen, nog even achter de laptop, nog even met mn lieve moeder bellen en uiteraard naar de Blacklist kijken. Morgen ga ik – dan toch eindelijk – verder richting Marbella.
Dinsdag 28 februari 2017.
Prima geslapen, lekker rustig hier. Even richting het sanitairgebouw, de camper wat opruimen (klaarmaken voor vertrek), ontbijten, nog even achter de laptop en even na 9.00 uur rijd ik van de plek. Althans …. dat is de bedoeling. Want achter de camper zijn 2 auto’s komen te staan. Op gereserveerde plaatsen voor de bungalows iets verderop.
Maar zoals je op bovenstaande foto (van mn plekkie hier) kunt zien blijft er dan haast geen ruimte over om te draaien. Gelukkig heb ik naast me wat ruimte en helpt mn vriendelijke Duitse buurman uit Hamburg me en via een paar keer heen en weer steken lukt het me om van de plek te komen. Bij de 1e de beste bocht heb ik weer even hulp nodig, maar ook daar kom ik zonder kleerscheuren door en even later rijd ik van de camping.
Dit keer pak ik wel een stukkie snelweg, want de eerstvolgende camping ligt op 45 minuten rijden vlakbij Malaga. Vlak voordat ik de snelweg op draai zie ik in de verte de besneeuwde bergtoppen van de Sierra Nevada:
Toen ik op 19 februari 2007 onderstaande foto – voor de camping waar ik afgelopen nacht stond – van de Sierra Nevada maakte, lag er naar mijn mening meer sneeuw.
De besneeuwde bergtoppen lijken dus behoorlijk minder besneeuwd dan 10 jaar terug, maar sneeuw ligt er altijd. De toppen liggen rond de 3.000 meter en de hoogste berg is 3.479 meter hoog ! De snelweg ligt ook behoorlijk hoog en af en toe komt er een venijnig windje om de hoek blazen. De kustweg op dit stuk is overigens zeer fraai, met leuke stadjes als Salobrena en Almunecar.
Daar ben ik in 2007, 2008 en 2009 ook langs gekomen, want toen was de snelweg waar ik nu over heen rijd nog niet klaar. Maar ook vanaf de snelweg heb je mooie uitzichten:
Op dit stuk is overigens nog geen tol. Iets verder bij Nerja neem ik de afslag want even voorbij Nerja in Torrox-Costa staat de 1e camping van vandaag op het programma. In Nerja is het superdruk (later hoor ik waarom), maar Nerja is dan ook een populaire kustplaats. Ik weet niet of de camping in Nerja er nog is, want toen ze de nieuwe snelweg aanlegden werd die bijna over de camping gelegd. Ben je met een camper en wil je Nerja bezoeken, blijf dan de N340 volgen dan zie je – als je zo’n beetje het stadje uit bent – links een grote camperplaats.
Ik vervolg mn weg richting Torrox-Costa en krijg onderweg toch wel een beetje een vakantiegevoel:
Even verder bezoek ik Camping El Pino, hoog gelegen … maar daardoor wel een geweldig uitzicht op de zee en de omliggende bergen. Bij de receptie word ik vriendelijk te woord gestaan door de receptioniste. Zij geeft aan dat de directeur er niet is, want het is vandaag een feestdag in Andalusië. Oei, geen goede dag uitgekozen om campings te gaan bezoeken. En daarom was het zo druk in Nerja … veel dagjesmensen vanuit de bergen.
Ik rijd verder en de route gaat direct langs het water. Echt heerlijk om zo te rijden:
Iets verder krijg ik mn volgende bestemming in zicht … Torre del Mar:
Leuk stadje ! En ook hier is het megadruk. Ik bezoek Camping Laguna Playa en ook hier heeft de directeur vrij. En komt ook niet weer voor volgende week maandag. Wachten heeft dus geen zin. En had ook niet gekund want de camping staat volledig vol.
Even verder bezoek ik Naturist Camping Almanat en hier heb ik wel geluk. Althans …. zo lijkt het in 1e instantie. Want bij aankomst geeft de Belgische receptioniste aan dat de directeur onderweg is. Maar als de beste man even later is gearriveerd, blijkt deze een afspraak te maken en hij heeft geen idee hoe lang het duurt. Ook hier overnachten is geen optie, want ook deze camping staat volledig vol.
We voeren even kort een gesprekje en spreken af om de rest via de mail te gaan doen. En dus ga ik weer verder. Iets verderop bezoek ik nog een camping maar eh … laat ik die maar verder niet noemen. Mijn eindbestemming voor vandaag wordt in ieder geval Marbella. Welke camping, dat weet ik nog niet 🙂
Mn 1e doel is Camping Cabopino, een ritje van nog een uur. Deze camping ligt aan de N340, maar doordat mn navigatiesysteem me via de AP7 stuurt kom ik helemaal verkeerd Marbella binnen. En moet ik dus een flink stuk terug. Uiteindelijk rijd ik rond 13.30 uur de camping op. Ik word vriendelijk ontvangen en een marketingmedewerkster helpt me met de formulieren. Ze geeft aan dat de eigenaresse de hele week niet aanwezig is, maar misschien nog langs komt. En ik heb geluk … want even later verschijnt ze 🙂
En dus kan ik even mn verhaal kwijt en we spreken af dat ik haar een voorstel (voor 4 campings !) zal sturen. Hier overnachten is geen probleem, al zijn er nog maar een paar plaatsen vrij. Ik krijg een plek toegewezen die vanaf morgen gereserveerd is. Snap ik. En dus heb ik even later de camper te plek. Ik sta grotendeels onder de bomen en verwacht eerlijk gezegd niet dat ik vanavond TV heb. Maar dat is een probleem voor later.
Eerst even een baguette scoren bij de kleine supermarkt op de camping. Camping Cabopino beschikt trouwens over zeer veel voorzieningen. De camping beschikt over zowel een overdekt- als een buitenzwembad:
Over een prachtig strand (op slechts 5 minuten lopen …):
Over diverse soort kampeerplaatsen:
En over diverse soorten bungalows en mobilhomes:
Terug bij de camper ga ik eerst even een broodje eten en daarna achter de laptop. Want ik heb het druk … en inmiddels is het al 15.30 uur. De rest van de middag zit ik achter de laptop. Rond 18.00 uur even met het eten aan de slag en tegen beter weten in doe ik de schotel omhoog. Hij draait even en stopt … huh ? da’s een goed teken. En ja hoor … gaat net precies tussen de bomen door. Superr.
En dus kijk ik onder het eten naar Masterchef, daarna even afwassen en nog even achter laptop. Morgen ga ik verder zuidelijk en ik heb toch maar besloten om naar Tarifa te rijden. Komend weekend wil ik in Conil de La Frontera (bij Jerez) zijn en dan kun je of via Sevilla, of via Ronda (door de bergen), via Algeciras richting Cadiz of via Algeciras richting Tarifa rijden en dan langs de kust weer noordwaarts. Ik heb voor het laatste gekozen omdat ik dan onderweg ook nog een aantal campings kan bezoeken.
Woensdag 1 maart 2017.
De wekker gaat al weer op tijd … huh ? het is nog donker …. oh, ik sta onder de bomen ha ha. Terug van het sanitairgebouw is het al een stuk lichter. Na het ontbijt nog even achter de laptop, daarna de camper klaarmaken voor vertrek en rond 9.30 uur ben ik startklaar.
Ik rijd nog even naar de camperserviceplaats op de camping om vuil water te lozen en schoon water te tanken, groet de mensen bij de receptie nog even en draai de N340 op. En dat is hier niet zonder gevaar. Een oprit is er niet en het is vrij druk. En dan is het met een camper nog wat eenvoudiger dan met een auto + caravan. En eigenlijk is het ook nog maar voor een paar kilometer.
Want iets verder pak ik weer de afrit/afslag en rijd Camping La Buganvilla op. Bij de receptie is het druk, maar ik word gesignaleerd door personeel wat achter in het kantoor zit. En dus zit ik even later met 2 man aan tafel. En 1 van de mannen blijkt even later de eigenaar te zijn 🙂 De campingdirecteur is echter degene die met een positief voorstel richting de eigenaar moet komen … en tja …de campingdirecteur … die is er niet.
We nemen de formulieren door, ik laat de brochure achter (heb later vandaag nog het voorstel gestuurd) en ga verder zuidwaarts. Eindbestemming van vandaag is overigens Tarifa. Welke camping ? …. nog geen idee. De volgende camping – onderweg – is Camping Parque Tropical bij Estepona, een kleine knusse camping op loopafstand van het strand, maar ook vlak langs de snelweg. Ook hier is het bij de receptie druk en de receptioniste geeft aan geen tijd te hebben. En ook hier is de campingdirecteur niet aanwezig.
En dus draai ik weer de A7/N340 op. Tarifa is iets meer dan een uur rijden, maar het is nog vroeg. En bovendien … echt prachtig mooi weer ! Het is heel helder en onderweg krijg ik nog een glimp te zien van de rots van Gibraltar, maar vanwege het verkeer en nogal bochtige weg lukt het me niet er een foto van te maken. Even voor Tarifa zie ik wel Marokko al aan de overkant liggen:
En als ik langs Tarifa rijd, kun je heel ver langs de kust kijken:
Langs de gehele kust tot aan die zandverstuiving in de verte liggen flink wat campings, maar ik ben al sinds 2007 verliefd op Camping Rio Jara. Deze camping ligt het dichtst bij het leuke stadje Tarifa (voor een verslag van mijn bezoek daar, volg deze link: TARIFA maar even) en vanaf de camping heb je een werkelijk uitzicht op de straat van Gibraltar en op Marokko.
Want niet Gibraltar maar Tarifa is het meest zuidelijke punt van Spanje. En Tarifa ligt bijvoorbeeld ook nog zuidelijker dan Sicilie en Zuid Italie, maar ook zuidelijker dan Griekenland. Alleen Kreta en Cyprus liggen iets zuidelijker. Op onderstaand kaartje kun je zien hoe vlakbij Afrika ligt:
En bijvoorbeeld ook vlakbij Ceuta – de Spaanse enclave op het contingent Afrika – waar de laatst tijd weer flink wat Afrikanen over het metershoge klommen om asiel te bemachtigen. De ligging van Camping Rio Jara is dus geweldig, maar als je hier aankomt word je gewoon helemaal blij. Dit zie je bij aankomst:
Palmbomen, een heerlijk kneuterig gebouw met allemaal beelden en !!! grasplaatsen. Zo fijn als je meer dan een maand op grind gestaan hebt !! En ook word je duidelijk gemaakt dat je op de meest zuidelijke camping van Europa bent aangekomen:
El Mas Meridional de Europa, betekent: het zuidelijkste in Europa. De eigenaresse herkent me en verwelkomt me vriendelijk. We spreken even over zaken, maar dat regelt iemand anders in de familie en die komt misschien later vandaag nog. Hier overnachten is geen probleem en even later heb ik de camper op een geweldige plek staan:
En is inmiddels behoorlijk warm (23 graden) en in t-shirt en korte bokse loop ik even naar het strand. Je komt dan eerst door dit poortje (zie je Don Quichot te paard rechts van de molen 🙂 ):
En daarachter wordt aangegeven dat als je naar de overkant wilt zwemmen dat het nog 15km. is:
Overigens niet aan te raden want op de Straat van Gibraltar is het behoorlijk druk en ik zie de rest van de middag flink wat cruise- en vrachtschepen varen. Ik loop nog even door naar het strand, steek dit bruggetje over:
geniet nog even van het geweldige uitzicht en ga weer terug richting camper. Daar hijs ik me met enige moeite weer achter de laptop, maar ik moet nu echt even wat aan mn werk doen. De rest van de middag ben ik aan het werk. Af en toe ga ik even buiten luchten 🙂 en met een bakkie Senseo hang ik over het muurtje achter de camper …. genietend van deze prachtige plek !
Tegen 18.00 uur ga ik met het eten aan de slag. De camper staat mooi vlak en dus de hoogste tijd voor pannenkoeken. Ondertussen kijk ik TV en eerlijk gezegd had ik dat niet verwacht …. want ik zit al lang buiten het officiële ASTRA 3 – ontvangst gebied. Maar ja, het is mooi weer en dan heb je gewoon wat beter ontvangst.
De rest van de avond zit ik achter de laptop of voor de buis. Morgen ga ik weer verder.
Donderdag 2 maart 2017.
Ondanks dat de zee en het strand niet direct langs de camping liggen, kon je die vannacht goed horen. Maar ik heb er prima bij geslapen. Denk er wel om dat als je hier gaat overnachten, dat je niet te dicht bij de N340 gaat staan. Want dan heb je – zeker doordeweeks – wel wat geluidsoverlast. Nog even wat over Camping Rio Jara: de ligging is geweldig, maar het sanitair is wel aan vervanging toe. Het is wel schoon, maar zeer oud. Laten we het maar op authentiek houden 🙂
Vanmorgen moet ook eerst de kachel aan, want ondanks dat het gisteren 23 graden was, is het vannacht afgekoeld naar 9 graden en veel warmer is het in de camper vanmorgen ook niet. Dus eerst wat opwarmen, ontbijten, nog even achter de laptop en daarna maak ik de camper klaar voor vertrek.
Ik groet de Noren tegenover nog even (ze komen uit Bergen en ik heb hun nog wat Noorse campings geadviseerd en uiteraard voorzien van de Best Deal Campingcard), bedank de eigenaresse voor de overnachting en draai weer de N340 op. Iets verder bezoek ik Camping Torre de la Pena welke aan 2 zijden van de N340 ligt. Zeker de plaatsen direct aan zee liggen echt magnifiek. Helaas voor mij is de eigenaresse niet aanwezig, maar de receptionist is zeer behulpzaam.
Weer een paar km. verder bezoek ik Camping Valdevaqueros en bij de receptie word ik vriendelijk ontvangen door eigenaar Jose Antonio. De start van een leuk gesprek wat uiteindelijk resulteert in een mooi contract. Ik maak nog even een rondje over deze camping (via een tunneltje onder de N340 loop je zo naar het strand, camping beschikt over schaduwplaatsen maar hogerop op de camping ook over mooie zonnige grasplaatsen, voor meer info kijk maar even op: www.campingnavigator.com/nl/campings-spanje/andalusie/valdevaqueros) en ga verder noordwaarts.
Mn volgende bestemming is Camping Pinar San Jose in Barbate. Althans … het valt wel onder Barbate maar in feite ligt de camping een stuk noordelijker in het dorpje Zahora. Een ritje van ca. 45 minuten. Maar de route is mooi. Oh … ik ben in Spanje 🙂
Iets verder wordt het natuurschoon onderbroken door de windmolens bij Los Molinos de Vejer. Er staan er werkelijk honderden … Het is wel duidelijk dat het hier regelmatig waait. Maar nu even niet:
Iets verder krijg ik het hooggelegen dorpje Vejer de la Frontera. Volgens velen HET leukste witte stadje van Spanje:
Als ik Vejer voorbij ben, neem ik de afslag en rijd richting Zahora. En dan ineens kom ik in Teletubbies land 🙂
Even verder rijd ik het dorpje binnen en de campings Canos de Meca (nog gesloten) en Camping Pinar San Jose (gehele jaar geopend) liggen tegenover elkaar. Makkelijk te vinden dus. Bij de receptie word ik vriendelijk ontvangen, maar helaas is de eigenaar niet aanwezig. Het is druk bij de receptie en dus maak ik eerst even een rondje over de camping.
Camping Pinar San Jose is een redelijk nieuwe camping (ca. 10 jaar oud), met prima sanitair, mooie accommodaties en een fraai zwembad. Maar de kampeerplaatsen liggen mij wat te veel tussen de bomen. De camping is echt goed bezet, maar zoals zo vaak “aan deze kant van Andalusië” staan er behoorlijk veel Engelsen. Dit zijn overigens leuke Engelsen 🙂 …. totaal andere Engelsen dan die je bijvoorbeeld in Benidorm aantreft.
Terug bij de receptie helpt de receptioniste me met de papieren. Ze geeft aan dat de eigenaar misschien nog terug komt vandaag … maar als ik nog wat “aan vraag” weet ze eigenlijk nog niet eens zeker of hij er morgenvroeg wel is. En dus ga ik verder. Eindbestemming: Conil de la Frontera. Nog een klein halfuurtje rijden.
In Conil liggen flink wat campings. Ik heb er 4 op het programma staan, maar 2 ervan zijn nog gesloten. Voor vandaag wil ik eigenlijk alleen nog Camping Roche bezoeken en kijken of ik daar kan overnachten. Ook hier word ik weer vriendelijk ontvangen en de receptioniste is zelfs bereid om de eigenaar te bellen (dat gebeurt niet zo vaak …). Ze geeft aan dat hij er over 20 minuten is en dus maak ik eerst even een rondje over de camping. Ook om evt. vast een plekje uit te zoeken.
Camping Roche beschikt over ca. 300 plaatsen en een flink aantal bungalows. Op de camping staan wel bomen, maar daar heb je nu “geen last” van. De meeste plaatsen liggen fijn in het zonnetje. Terug bij de receptie is de eigenaar inmiddels ook gearriveerd en dus gaan we direct in gesprek. Hij is geïnteresseerd, maar op het definitieve antwoord moet ik nog even wachten. Geduld …
Overnachten hier is geen probleem en dus heb ik even later de camper te plek. Gauw de korte bokse aan, want het is behoorlijk warm. En maar s even eten, want het is inmiddels al 14.30 uur en ik heb nog niet geluncht. Daarna heb ik eigenlijk wel even zin om in het zonnetje te gaan zitten, maar wil eerst nog even mn mail checken en voor ik het weet is de middag al weer voorbij. Ik zal morgen wel even wat foto’s van Camping Roche plaatsen.
Vrijdag 3 maart 2017.
Als ik wakker word en de screens open trek zie ik dat het bewolkt is. Huh ? wat krijgen we nou ? Als ik richting het sanitairgebouw loop, valt de kou nog wel mee … maar ik had al op internet gezien dat het vandaag en morgen wat minder weer zou worden.
Zoals gisteren aangegeven heb ik voor vandaag nog 3 campings op het programma staan. Maar 2 daarvan zijn nog gesloten en de kans is groot dat ik er niemand aantref. En dus ga ik vanmorgen eerst even mn verslag weer een stukje bijwerken en rond 9.45 uur maak ik de camper klaar voor vertrek. Oh ja … de foto’s nog. Dit is mn plekkie hier:
Iets verderop op de camping zijn grotere, meer open plekken:
Camping Roche beschikt over een mooi zwembad:
Over een gezellig restaurant met terras:
En ligt op slechts 4km. van het gezellige centrum van Conil de la Frontera en 3km. van prachtige zandstranden:
Ik groet de mensen bij de receptie nog even en ga weer op pad. Het bezoek aan de 2 gesloten campings (El Faro en Fuente del Gallo) is geen succes. Niemand te zien en ook de telefoon wordt niet opgepakt. Veelal zie je bij campings die over een paar weken open gaan, dat ze druk zijn met de voorbereiding … maar daar is hier niets van te ontdekken.
En dus rijd ik door naar mn eindbestemming voor vandaag: Camping La Rosaleda. Althans … dat hoop ik. Want Camping La Rosaleda is een mooie camping en in de winter 2007, 2008 en 2009 was dit voor mij een geliefde overnachtingsplek. Als ik me meld bij de receptie word ik herkend door de eigenaresse. Ik kom niet helemaal gelegen, maar ze heeft wel even tijd. We hebben een prima gesprek, maar ze wil er het weekend nog even over na denken.
De (Nederlandse) receptioniste helpt me met het invullen van de formulieren en we maken een (best) deal 🙂 voor de overnachting hier voor het weekend. Ik loop even de camping op en het is nog even goed zoeken naar een geschikte plek. Camping La Rosaleda is goed gevuld en bovendien wordt er vanmiddag en morgen slecht weer voorspeld. De camping ligt iets op een heuvel en dan is het handig om niet een plek vol in de wind te kiezen.
Uiteindelijk vind ik een mooie plek, ga terug naar de receptie om dit vast te leggen, rijd met de camper de camping op …. maar bij aankomst op de plek moet ik nog even flink aan de bak om de camper goed neer te zetten. Ik blijf hier het hele weekend en dus bestaat ik daar wat meer tijd aan dan normaal. Maar wat ik ook probeer, ik krijg de camper niet goed op de plek. Probleem zijn overhangende takken en de plaats is bovendien niet helemaal vlak. Uiteindelijk krijg ik het toch voor elkaar en tevreden pak ik eerst een bakkie Senseo.
Na de lunch ben ik de rest van de middag achter de laptop aan het werk. Het weer is – zoals voorspeld – totaal omgeslagen. Het regent, het waait …. tegen storm aan en voor vanavond en morgen worden er windsnelheden van ca. 90km/uur voorspeld. Daar worden we niet vrolijk van.
Gelukkig valt het vanavond nog wat mee en kan ik toch nog Masterchef en een gedeelte van the Voice Kids kijken. SCH zie ik maar een klein stukje, maar misschien is dat maar beter ook ……