Periode zaterdag 12 maart – vrijdag 18 maart 2022. Deze week reis ik van Torrox – Costa via Malaga, Marbella, Tarifa, Conil de la Frontera, Sevilla richting de Algarve in Portugal.
Zaterdag 12 maart 2022:
Als ik vanochtend wakker word, schijnt het zonnetje al volop. En da’s een goed teken. Want het is vandaag een hele belangrijke dag. Oh ja ? Veel afspraken ? Nee, dat niet. Mn vriendin komt vandaag. Onze dochter en vriend passen op ons huis en hebben haar vanmorgen gedropt op het station. Vanmiddag landt ze om 15.25 uur in Malaga. Daarna rijden we door naar Camping Cabopino in Marbella. Omdat we dan redelijk laat arriveren, heb ik alvast voor 2 nachten een plekkie gereserveerd.
De bedoeling is om tegen 11.30 uur te vertrekken en dus ga ik na het ontbijt eerst nog een tijdje achter de laptop aan het werk. Daarna maak ik de camper klaar voor vertrek en mn Duitse buurman helpt me even later om veilig (want veel laag hangende takken …) van de plek te rijden. Even later rijd ik de camping af, doe in Torrox-Costa nog even wat boodschappen en draai even later de snelweg op richting Torre del Mar, mn 1e bestemming voor vandaag. Het uitzicht vanaf de snelweg is af en toe zeer fraai:
Doordat ik nu via de snelweg rijd, hoef ik niet de behoorlijk grote plaats Torre del Mar door en even later bereik ik mn 1e klant. Potentiele klant trouwens. Het gesprek is prima, maar tot zaken komt het (nog) niet. En dus rijd ik richting de kustweg N-340 en rijd dit keer dus wel langs de kust richting Malaga. Eigenlijk om 2 redenen. Onderweg wil ik nog een camping bezoeken en ik ben wat (uiteraard 🙂 ) aan de vroege kant en hier zijn mooie plekjes om even te lunchen.
Mn volgende bestemming is Camping Almayate Costa. Zeer fraai gelegen. Direct aan zee. Bij aankomst word ik vriendelijk te woord gestaan, maar (uiteraard op zaterdag …) mn contactpersoon is helaas niet aanwezig. En dus maak ik nog even een rondje over de camping en ga weer verder. Iets verderop vind ik een mooi plekje om even te lunchen:
Vlak voor vertrek ga ik nog even naar toilet en uitgerekend op dat moment wordt er op de camperdeur geklopt. Nu heb ik sowieso de deur altijd op slot, maar je vraagt je wel af waarom iemand uitgerekend op dat moment bij de camper staat. Ik bedoel … ik sta hier bijna een uur …. Nu had ik net gezien dat er een Nederlandse camperbus aan kwam rijden. Misschien is het een bekende ? Nou niet dus. Het blijkt een jonge knaap te zijn die op een camping bij het achteruit rijden een flinke tak door zn achterraam kreeg. Met als gevolg: het hele raam aan gruzelementen en overal glas in de camper. Of ik hier bekend ben en een reparateur weet. Tja … ik heb iets terug wel een camperplaats gezien waar ook een opslag is. Daar weten ze vast wel meer en dus stuur ik m daar naar toe.
Rond 14.00 uur ga ik weer verder. Hennie landt om 15.25 uur, maar ik wil van te voren (met de camper) nog even het vliegveld verkennen. En dus wil ik er op tijd zijn. De route hier langs de kust is echt prachtig mooi. Als ik even verder door Benajarafe rijd:
… zijn al terrasjes bezet. Maar goed, het is natuurlijk weekend en morgen wordt er niet al te best weer voorspeld. Ook even verder rijd ik direct langs de kust en het uitzicht is prachtig:
Zo, de route langs de kust is ten einde en dus draai ik de snelweg op. Even voor 15.00 uur bereik ik het vliegveld van Malaga. Ik ben er inmiddels aan gewend dat je met de camper nergens kan parkeren en dus maak ik even een verkenningstochtje. Maar goed ook, want de 1e keer kom ik op een dek waar ik niet mag komen. Dat wordt me door iemand van de beveiliging wild gebarend duidelijk gemaakt. Maar ja, keren kan hier niet en dus krijg ik te horen dat ik door mag rijden, maar NIET mag stoppen. Okeeeeee. Bij de 2e poging gaat het wel goed en dus app ik Hennie waar ik haar op kan pikken.
Ik rijd het terrein af en parkeer op een naast gelegen terrein. Nou ja parkeer …. ik sta met een aantal andere auto’s en nog een camper dubbel geparkeerd op een iets breder stuk weg. Maar gelukkig hoeft er niemand van de goed geparkeerd staande auto’s weg en om 15.30 uur appt Hennie mij dat ze is geland. Uiteindelijk duurt het nog bijna een uur voordat ik haar kan oppikken, maar het is gelukt 🙂 ! We rijden direct door naar onze eindbestemming: Camping Cabopino in Marbella. Daar hebben ze een plekje voor ons gereserveerd. Als ik me meld bij de receptie krijg ik te horen welke plaats gereserveerd is en welke plekken er daarnaast nog beschikbaar zijn. Hij geeft aan dat we beter even een rondje kunnen maken. Nou, daar heeft Hennie wel zin in. Die heeft de hele dag al gelopen 🙁 Maar toch maken we even een rondje, vinden een mooie plek en hebben even later de camper te plek:
En geloof het of niet, de schotel gaat mooi tussen de bomen door. Als ik de tv even later probeer doet Astra 3 het zelfs weer. Huh ? Nou ja … kunnen we vanavond tenminste ook even naar SC Heerenveen kijken 🙂 Maar goed, nu eerst even met het eten aan de slag. Even later zitten we allebei aan een lekkere pannenkoek. Daarna even afwassen en de rest van de avond hangen we voor de buis. Morgen blijven we hier dus nog een daggie. En da’s geen straf, want Camping Cabopino is een mooie camping met veel voorzieningen. Waaronder een binnenzwembad en dit fraaie buitenbad:
Op de camping vind je meerdere restaurants, een kleine supermarkt, een fitness baan en als je zelf geen kampeermiddel bij je hebt, zijn er bungalows en mooie mobilhomes te huur:
Zondag 13 maart 2022:
Voor vandaag is er geen mooi weer voorspeld. En inderdaad …. als we wakker worden regent het. En dus ga ik na het ontbijt eerst met mn verslag en de campingadministratie bezig. Later op de ochtend klaart het op en dan komt zelfs ineens het zonnetje er door. Nou ja zeg …. En dus besluiten we na de lunch even een wandeling naar het strand te maken. Want slechts gescheiden door de drukke A-7 ligt Camping Cabopino direct aan zee:
Via een vlonderpad:
bereiken we het strand, waar we eerst even onze longen een goede beurt geven:
vervolgens lopen we langs het strand en de palmbomen:
richting een aantal strandpaviljoens:
Even later zitten we op het terras van Beach Bar La Lonja aan een heerlijke cappuccino. Omdat we hier echt heerlijk zitten, besluiten we ook de cocktailkaart maar s even door te nemen. En dit is het resultaat:
Een Mojito Fresa. Heerlijk. Tegen 16.00 uur houden we het voor gezien en lopen via de gezellige haven van Cabopino:
weer terug richting de camping. Tied veur een bakkie 🙂 ! Daarna nog even mn mail checken en mn verslag bijwerken terwijl mn keukenprinses met het eten bezig is. Om 19.00 uur kijken we samen naar Studio Sport en uiteraard later naar Boer zoekt Vrouw. Onbegrijpelijk trouwens dat de tv het nog steeds doet. Want het regent opnieuw flink.
Maandag 14 maart 2022:
Als we vanochtend wakker worden, is het al niet veel anders. Nou ja, eigenlijk wel. Het regent nog harder. Echt niet normaal. Camping Cabopino ligt tegen een heuvel en het water loopt in stroompjes over de weg. Als het goed is, zou mn contactpersoon om 9.00 uur in de receptie zijn, maar vanwege het weer bel ik eerst maar even met de receptie of hij er al is. Niet dus. Via whatsapp leg ik contact met en al redelijk vlot krijg ik een reactie: afspraak om 10.00 uur in de receptie.
En dus loop ik even later gewapend met een grote (Seat) paraplu richting receptie. Het gesprek verloopt prima en tevreden loop ik weer terug richting de camper. Dit keer bergie op. Pfff. Terug in de camper pakken we nog ff een bakkie Senseo, maken de camper klaar voor vertrek en gaan op pad. Oh ja, mn contactpersoon vertelde net dat ze verschrikkelijk blij waren dat het eindelijk regent. Want hij kon zich niet heugen wanneer dat voor de laatste keer het geval was. In ieder geval minimaal een jaar geleden. Sjonge jonge ….
Via de A-7 rijden we langs Marbella en Estepona en pakken vervolgens weer de kustweg N-340 op. Naarmate we zuidelijker rijden, knapt het weer op en als ik de 1e kandidaat camping bezoek vlakbij Manilva, is het droog. Tot zaken komt het echter niet en dus rijden we door richting Tarifa, de eindbestemming van vandaag. Onderweg hebben we zicht op de rots van Gibraltar:
Deze foto is echter niet vandaag, want zo blauw zal de lucht waarschijnlijk niet worden vandaag. We rijden langs het drukke Algeciras en beginnen even later bij Tarifa aan de afdaling. Onderweg hebben we een prachtig uitzicht op de Straat van Gibraltar waar flink vrachtschepen door varen. Ook kunnen we heel duidelijk de dorpen aan de overkant zien liggen. En “de overkant” is Marokko.
Als je afdaalt bij Tarifa kun je in de verte Playa de Valdevaqueros zien liggen:
vermoedelijk de eindbestemming voor vandaag. Maar eerst moet ik gewoon even naar Camping Rio Jara, de 1e van de vele campings die in Tarifa liggen. Hier kom ik namelijk al jaren en ik vind het gewoon een super leuke camping:
Vanaf de camping loop je direct 1 van de brede stranden op. En vanaf de camping is het nog 15km. naar Afrika 🙂
Helaas staat de camping (nog) niet op de website van Campingnavigator en dat gaat vandaag ook niet gebeuren. Want mn contactpersoon is niet aanwezig en dus rijden we door naar Camping Valdevaqueros, iets verderop. Deze camping is wel klant, maar ook hier is mn contactpersoon niet aanwezig. Die komt echter nog wel en dus blijven we hier vandaag. Ook hier heeft het behoorlijk geregend en “het mannetje van het onderhoud” begeleidt ons naar een droge plek. En dus staan we even later zo:
Camping Valdevaqueros ligt niet direct aan zee, maar als je de kustweg oversteekt sta je zo op het strand. Vanaf de camping kun je het prachtige strand en de duinen zien:
Camping Valdevaqueros beschikt over eenvoudige maar goed onderhouden sanitaire voorzieningen en over een fraai zwembad:
Na de lunch maken we (in t-shirt want het is totaal niet koud) even een rondje over de camping en daarna ga ik achter de laptop aan het werk. Na het eten en de afwas, ga ik richting receptie voor het gesprek met de eigenaar. Hij heeft helaas slecht nieuws. Voor mij althans. Het nieuws kan ik helaas niet in deze blog plaatsen, maar het contract wordt in ieder geval niet verlengd. Terug in de camper kruipen we lekker met z’n 2-en voor de buis. En inmiddels regent het al weer flink.
Dinsdag 15 maart 2022:
De eindbestemming voor vandaag is Camping La Rosaleda in Conil de la Frontera. Een ritje van ongeveer 45 minuten en dus gaan we na het ontbijt eerst nog een tijdje aan het werk. Even voor 11.00 uur zijn we klaar voor vertrek, lozen nog even wat “grijs water” en draaien vervolgens weer de N-340 op. Foto’s maken zit er vandaag ook niet in, maar vorig jaar reed ik dezelfde route. Langs de man met de gitaar:
Langs de ontelbare windmolens:
Nou ja ontelbaar, ik weet toevallig dat het er in totaal 540 zijn. En daarmee is dit windmolenpark het grootste van Europa.
En langs het pittoreske witte stadje Vejer de la Frontera, wat hoog boven ons ligt als we er langs rijden:
Even later draaien we Conil de la Frontera binnen. Een leuk stadje met flink wat campings. Slechts een klein aantal daarvan is het gehele jaar geopend en Camping La Rosaleda is daar 1 van. Ik kom hier al jaren en het weerzien met de eigenaresse is leuk. Ze geeft aan dat ze vandaag weinig tijd heeft. Of we morgenvroeg om 9.30 uur in gesprek kunnen? Tuurlijk. En dus gaan we op zoek naar een plekje. En da’s niet zo moeilijk, want er is voldoende beschikbaarheid. Dat was volgens de receptioniste wel anders. In januari en februari was de camping nagenoeg vol.
Even later hebben we de camper te plek. Nou ja, eigenlijk een dubbele plek (nr. 250 dit keer). Vorig jaar stond ik hier ook. Een paar plaatsen verderop, maar met hetzelfde uitzicht:
Een mooie grote plek en zeker ook een aanrader voor mn Camping Cap-Blanch – Hengelo – buren 🙂
Camping La Rosaleda beschikt over een gezellig restaurant, uitstekende sanitaire voorzieningen en een mooi zwembad:
De camping ligt op loop-, fietsafstand van het gezellige stadje Conil de la Frontera. Een paar jaar geleden zijn Hennie en ik er nog naar toegelopen, maar ook toen was het niet echt mooi weer. Misschien dat we morgen nog naar Cadiz gaan, maar ook dat hangt een beetje van het weer af. Voor nu, gaan we eerst even lunchen en daarna achter de laptop aan het werk. En het weer voor vandaag ? Nou, het regent …. en niet zo’n beetje ook.
Na het avondeten en de afwas kruipen we nog even voor de buis. Want we kunnen vanavond opnieuw gewoon Astra 3 ontvangen. En dus hebben we Nederlandse TV 🙂
Woensdag 16 maart 2022:
Vanmorgen gaan we eerst even van het fijne sanitair hier op Camping La Rosaleda gebruik maken. Om 9.30 uur heb ik een gesprek met de eigenaresse en dus maken we na het ontbijt de camper vast klaar voor vertrek. Na het gesprek gaan we gelijk door en dus nemen we de camper mee naar voren.
Het gesprek met de eigenaresse is prima. We zijn het eens over de inhoud van het contract en net als ik denk dat het contract ondertekend wordt, krijg ik te horen dat ik toch nog even geduld moet hebben. Ooookkeeee …. De eigenaresse van Camping La Rosaleda zoekt overigens nog een receptioniste die in ieder geval Nederlands spreekt. Een paar andere talen (zeker Spaans 🙂 ) zou ook een pre zijn. Heb je interesse, stuur me dan even een mailtje.
Eindbestemming voor vandaag is Camping Playa las Dunas in El Puerto de Santa Maria, even ten noorden van Cadiz. Een ritje van ongeveer 3 kwartier. Onderweg bezoeken we nog een potentiele klant, maar dat is geen succes. In El Puerto de Santa Maria aangekomen gooien we de tank nog even vol. Tankte ik hier vorig jaar nog voor € 1,099 …. nu kost een liter diesel € 1,799 … pffff. Daar gaat mn opbrengst.
Let even op als je naar Camping Playa las Dunas gaat: mijn beide navigatiesystemen stuurden me langs de route tussen het centrum en het kanaal/haven. Dat was tot vorig jaar geen probleem, maar ze hebben op de boulevard waar de camping aan ligt, 1-richtingsverkeer ingesteld. En dus word je zo’n beetje dwars door El Puerto de Santa Maria gestuurd. En geloof me …. daar word je niet vrolijk van. Je moet dus de route aan de noordzijde van de stad aanhouden.
Even later rijden we de camping op. En ik heb geluk. Mn contactpersoon is aanwezig en we kunnen direct in gesprek. Ook hier heb ik even het idee dat het contract direct getekend wordt. Maar ook hier moet ik even geduld hebben. Hier overnachten is geen probleem. Nou ja geen probleem. Ook hier heeft het gigantisch geregend en een groot gedeelte staat onder water. Dat hebben we 4 jaar geleden hier ook meegemaakt en we worden nu zo’n beetje op dezelfde plek gedirigeerd. Op een verhoogd stuk langs het pad. Op zich niks mis mee, maar vorig jaar stond ik zo:
Dat was wel beter 🙂 Als we de camper geïnstalleerd hebben, gaan we eerst even lunchen. We hebben inmiddels al besloten dat we vanmiddag niet naar Cadiz gaan. Want het weer is dan wel een beetje opgeknapt, het regent af en toe nog en echt warm is het ook niet. En mn contactpersoon heeft me nog een leuk idee aan de hand gedaan: met de catamaran naar Cadiz. Die vertrekt op 20 minuten lopen van de camping. De kosten vallen ook reuze mee: € 2,80 per persoon, enkele reis. En dus gaan we morgenvroeg om 9.10 uur met de boot.
De rest van de middag zijn we achter de laptop aan het werk. Af en toe even pauze met een bakkie koffie. Rond 18.00 uur even eten, afwassen en daarna heeft Hennie nog een webinar en “hang” ik voor de buis.
Donderdag 17 maart 2022:
Zoals gezegd: vandaag gaan we om 9.10 uur met de boot. Omdat we niet precies waar het is, lopen we al rond 8.30 uur van de camping. Het weer is nog steeds niet super, maar het is in ieder geval droog. We arriveren ruim op tijd bij de terminal van de ferry en even later arriveert ons bootje:
Op de foto ziet ie er trouwens een stuk kleiner uit dan ie in werkelijkheid was. Boven op het dek is het nog wat te fris en dus blijven we benedendeks en een klein half uurtje later arriveren we in de haven van Cadiz. Vanuit de haven van Cadiz kun je trouwens ook met de ferry naar Tenerife. Da’s een flink stuk en de overtocht duurt dan ook ruim 40 uur … Wij zijn in iets van 4 minuten in het centrum van Cadiz en al direct worden we geconfronteerd met prachtige gebouwen:
We maken een wandeling door de stad en het is maar goed dat we niet eerder vertrokken zijn. Want de meeste winkels zijn pas om 10.00 uur open. En van 14.00 – 16.00 uur gesloten. Misschien is er ergens nog een winkelcentrum, maar in de oude binnenstad vind je niet veel grote winkels zoals we dat in Nederland in de winkelstraten gewend zijn. Maar goed, dat heeft ook z’n charme. Omdat we de Centro Mercado willen bezoek, kijkt Hennie op dit plein even op haar telefoon hoe we moeten lopen. Kan ik mooi even een foto maken:
Cadiz is trouwens een behoorlijk grote stad. Met ongeveer 115.000 inwoners. Volgens Wikipedia wordt het ook wel Klein Havana of Havana van Europa genoemd. Dat komt omdat de stad Cadiz veel gelijkenissen met Havana (Cuba) vertoond. Zo is een gedeelte van de James Bond film “Die Another Day” – welke zich afspeelt in Havana – deels opgenomen in Cadiz. Grapsig. Even later hebben we de (deels) overdekte markt gevonden, maar gaan we eerst even op dit terrasje:
een kopje koffie drinken. Daarna lopen we richting het enorme gebouw waar de maar liefst 120 marktkramen gevestigd zijn. Voornamelijk fruit en vis trouwens:
We vervolgen onze wandeling door de stad. En staan plotseling voor deze enorme kathedraal. Poeh:
In maart 2008 heb ik Cadiz voor het laatst bezocht en toen was het weer behoorlijk beter. En dan ziet een foto er een stuk mooier uit:
Als we weer terug richting de haven lopen, komen we nog deze gezellige terrasjes tegen:
Voornamelijk cafe’s en ik schat in dat hier vanavond wel gezellie is. Okay, nog 1 prachtig gebouw en dan is het wel weer genoeg geweest:
Op het plein waar we vanochtend arriveerden, gaan we nog even wat eten en lopen daarna weer richting terminal. We nemen de ferry van 14.10 uur, spotten nog dit aardige bootje (nee, geen Russische 🙂 ):
Ik weet het niet helemaal zeker, maar dit bootje lijkt toch wel heel erg veel op het jacht van Hamdan bin Zayed bin Sultan Al Nahyan, een van de zonen van de oprichter van de Verenigde Arabische Emiraten. Het schip heet YAS en was vroeger een militair schip. Het is hier en daar “iets” verbouwd en is nu iets van 180 miljoen dollar waard. Dus ….
En zijn rond 15.15 uur weer bij de camper. Die hebben we vanochtend al vertrekklaar gemaakt en dus rijden we 5 minuten later de camping af. Eindbestemming voor vandaag: Camping Villsom in Dos Hermanas. Net even ten zuiden van Sevilla. Een ritje van ongeveer 5 kwartier. Als we om 16.45 uur de camping op rijden, ziet het er behoorlijk “vol” uit. Oh jee …. Als ik meld bij de receptie is mn contactpersoon niet aanwezig. Die komt morgenvroeg en dus gaan we op zoek naar een plekje. Da’s nog een hele klus, want het staat inderdaad behoorlijk vol.
Uiteindelijk vinden we een plek waar we in ieder geval met de camper op passen. Pfff … Eerst maar s een bakkie koffie. Daarna een broodje eten en de tv testen. Maar helaas, geen Ned. zenders vandaag (bomen …) Dan maar een potje rummicub 🙂
Vrijdag 18 maart 2022:
Ondanks dat Camping Villsom behoorlijk vol staat en zo’n beetje omgeven is door drukke wegen, was het hier vannacht heerlijk rustig en dus kost het ons even wat moeite om op te staan. Eerst maar s even een frisse douche. Daarna even ontbijten, mn mail checken en vervolgens loop ik richting receptie om te kijken of de eigenaar al gearriveerd is. Dat blijkt het geval en het gesprek is prima. Na 2 jaar “Covid-pauze” wordt het contract weer geactiveerd. Super blij mee, want Camping Villsom is een zeer populaire camping om de prachtige stad Sevilla te bezoeken. Terug bij de camper, maak ik nog even een foto van ons plekje hier:
En zoals je ziet … we hebben wel s een leukere plek gehad. De camping beschikt over een fraai zwembad:
En zoals gezegd, DE ideale camping om Sevilla te bezoeken. De bushalte bevindt zich vlakbij de camping en zet je vlakbij het onbeschrijflijk mooie Edificio de Espana af:
Voor het verslag over het bezoek van Sevilla, klik even op deze link: SEVILLA 2018 en kies vervolgens voor 12 maart 2018. Dit keer slaan we Sevilla over en even later hebben we de camper klaar voor vertrek. Eindbestemming voor vandaag (waarschijnlijk): Camping Playa la Bota, iets voorbij Huelva. Een ritje van bijna 1.5 uur.
Even later rijden we de camping af en draaien we weer de A-4 op. Afgelopen jaar waren ze met de snelwegen aan de westzijde van Sevilla druk aan het werk. Maar dit keer worden we een andere route langs gestuurd als we Huelva aanhouden. Beetje vreemd, maar uiteindelijk hoeven we niet over de enorme brug over de rivier Guadalquivir en komen we weer op de A-49 terecht welke richting Huelva en Portugal leidt.
Rond 11.30 uur rijden we Camping Playa la Bota op. Maar helaas, mn contactpersoon is niet aanwezig. Hier overnachten is geen probleem, maar het kost even wat moeite om een plekje te vinden. Want een gedeelte van de plaatsen is voorzien van een metalen constructie (waar in de zomer de “schaduw-doeken” over gespannen worden) en misschien past het net qua hoogte, maar we gokken het er maar niet op. En dus staan we even later zo:
Samen met een paar andere campers en caravans (Duitsers en Fransen). De camping ligt vlakbij zee:
In een prachtige natuurrijke omgeving. En dus een populair wandel- en fietsgebied. Omdat het vanmiddag heerlijk weer is, zitten we een tijdje met een sudoku in het zonnetje. De rest van de middag zijn we achter de laptop aan het werk. Morgen gaan we verder richting Algarve.