Periode zaterdag 24 februari – vrijdag 2 maart 2018. Deze week reizen we door de regio Andalusie en bezoek ik campings bij Motril, Granada, Malaga en Marbella.
Zaterdag 24 februari 2018.
Zoals gisteren al aangegeven blijven we hier het weekend en misschien nog iets langer. En dat hangt af van het weer in Granada. Dat is namelijk de volgende stop, maar naast het bezoeken van de campings bij Granada willen we natuurlijk ook graag het Alhambra Paleis bezoeken. Maar het weer werkt niet mee. De komende week lijkt het hier in de kust nog wel redelijk weer te blijven, bij Granada wordt regen voorspeld. Veel regen.
In ieder geval blijven we op Camping Don Cactus t/m maandag. Kunnen we ook mooi even weer een wasje draaien. En dus lopen we vanochtend eerst even samen richting receptie om een “was-munt” te kopen en om in de kleine supermarkt op de camping een brood te halen. Vanochtend is het eerst nog wat bewolkt, mooi moment om een tijdje aan het werk te gaan en mn verslag bij te werken.
Oh ja … deze week vroeg ik bij een camping naar het emailadres. De Frans en Spaans sprekende receptioniste brabbelde wat en ik verstond gotmail nog wat. Toen ineens bedacht ik me dat de Spanjaarden de h als g uitspreken dus ik zeg “oh … hotmail.com”. Si, zegt de receptioniste “gotmail.com”. Tja …
Aan het eind van de ochtend knapt het echter behoorlijk op en dus gaan we met de was aan de gang. Ook hier op Camping Don Cactus hebben ze een (grote) wasmachine waar ook wasmiddel en wasverzachter in zit. Toch wel gemakkelijk. Terwijl de was aan het draaien is, gaan wij – buiten in het zonnetje – een broodje eten en daarna wat lijntjes spannen. En even later hebben we de was hangen:
zie je me zitten tussen de onderbokse en sokken 🙂 ?
de zon schijnt in de middag volop en het waait ook nog iets. De was is dus zo droog. Aan het eind van de middag gaan we nog even naar voren richting het restaurant. Want de cappuccino welke ik gisteren tijdens het gesprek met de eigenaar van de camping heb gehad, vraagt om een vervolg. En dus zitten we even later op het terras bij de zee te genieten van het uitzicht en van de heerlijke cappuccino.
Terug bij de camper ga ik met het eten aan de slag, maar als ik daar bijna mee klaar ben … krijgen we een mailtje van onze camperdealer. Ze zijn erachter hoe de schotel werkt: de kop draait toch niet automatisch, maar moet handmatig gedraaid worden. Daarvoor moet eerst een beschermkap van de kop geschroefd worden. En dus vraag ik opnieuw (gisteren ook al geprobeerd) de vriendelijke Duitser verderop of ik zn hoge trap kan lenen.
Da’s geen probleem en als ik de kop gedraaid heb, werkt de Astra 3 ook weer prima. Eindelijk weer Nederlandse TV. Maar ja … net als vorig jaar toen ik hier ook de kop gedraaid had en ik dus Studio Sport kon kijken … verliest SCH weer. Wat een baggerwedstrijd. Pffff….
Zondag 25 februari 2018.
Na een heerlijke douche en het ontbijt gaan we eerst samen een broodje scoren bij de kleine supermarkt op de camping en koppelen daar ook direct maar een wandeling over de camping aan vast. Ook vanmorgen is het eerst weer bewolkt, maar later komt het zonnetje er weer door. Superrrr…. Ook vanochtend ga ik eerst een poosje aan het werk, maar om 11.00 uur is het al weer bijna te warm in de camper. De hoogste tijd om de stoelen buiten te zetten.
Tussen de middag gaan we even buiten lunchen:
We staan aan een lang pad en zoals je ziet is het behoorlijk druk op Camping Don Cactus:
Na de lunch ga ik nog een tijdje aan het werk (campingadministratie van de afgelopen week bezochte campings). Af en toe even naar buiten “om te luchten” met een bakkie leut. Rond 16.30 uur gaan we weer even naar het strand:
en vervolgens willen we hier:
bij het restaurant op de camping nog even van zo’n lekkere cappuccino genieten. Maar helaas, het is echt megadruk. Dus we zien er maar van af. Als surrogaat kopen we wat lekkers voor bij de koffie en terug bij de camper is het dus toch nog genieten geblazen 🙂
Terwijl Hennie met het eten bezig is, ga ik nog even aan het werk. En uiteraard weer even naar de weersvoorspellingen kijken voor de komende week. Morgen blijven we hier sowieso nog, maar het idee is om morgen de campings bij Granada te bezoeken en dan woensdag de stad in te gaan. En omdat Granada een klein uurtje het binnenland in ligt en we natuurlijk ook het Alhambra willen bezoeken, willen we wel graag zeker zijn van een beetje mooi weer. Dat lijkt iets te verbeteren, dus misschien ….
Maandag 26 februari 2018.
Als we wakker worden van de wekker, heb ik de nodige moeite om uit bed te komen. Reden: kou. Het voelt echt megakoud, maar als ik richting het sanitairgebouw loop zie ik dat het onbewolkt is en dat het zonnetje al bijna op de camper schijnt. Dan is het gelukkig zo weer warm ….
Nadat ik mn mail gecheckt heb en het verslag weer wat bijgewerkt heb, gaan we een wandeling naar het centrum van Carchuna maken. Het centrum ligt op slechts 15 minuten lopen, maar we nemen een omweg … langs het strand:
Zoals je ziet is het echt geweldig mooi weer ! Even verder bij een parkeerterrein vlakbij een aantal woningen/appartementen welke nu blijkbaar niet bewoond zijn, staat weer een groepje campers:
We lopen tussen de kassen (met komkommers, tomaten en courgettes) richting het centrum van Carchuna met leuke parkjes, zoals dit Plaza de Orellana:
En als we langs dit parkje lopen zien we in de verte hoog in de bergen een prachtig gelegen huis, sjonge jonge wat een ligging:
We zien nog een heeeeel oud Renaultje:
En vinden even later met enige moeite de enige supermarkt in Carchuna. Niet echt groot, maar ze hebben wel deze tonnen in de winkel staan:
wijn ? we hebben geen idee …. Oh ja, we proberen ook nog een komkommer te kopen, maar helaas. Niet te vinden. En 500 meter terug waren ze kratten vol met komkommers op vrachtwagens aan het laden. Heeeel apart.
We lopen terug met de boodschappen richting de camping, kopen onderweg nog een grote schroef (stoel kapot, schroef kost € 0,13 … oh, doe er dan maar 3 🙂 ) en dan blijkt het al weer etenstijd. Het is inmiddels behoorlijk warm en dus rollen we de luifel uit:
Camping Don Cactus in Carchuna
Dan blijft het in de camper ook wat koeler. Want ik moet vanmiddag nog even flink aan het werk. Administratie bijwerken, dingetjes printen, de deze week te bezoeken campings voorbereiden, etc. Af en toe ga ik even bij Hennie onder de luifel zitten en voor ik het weet is de middag al weer voorbij.
Na het eten ruim ik buiten alles op, want er is voor vanavond en vannacht regen voorspeld en morgen vertrekken we – waarschijnlijk – op tijd.
Dinsdag 27 februari 2018.
Het heeft inderdaad aardig geregend gisteravond en vannacht, maar vanochtend is het droog en af en toe komt het zonnetje erdoor. Na het ontbijt gaan we het weer checken om te kijken of we vandaag inderdaad naar Granada gaan. Om 9.30 uur is de kogel door de kerk. Echt mooi weer wordt het morgen niet, maar we gokken het erop.
Voor vandaag ga ik in de omgeving van Granada nog wat campings bezoeken en proberen dan op de laatste camping te overnachten. En ja, ik heb wat alternatieven achter de hand voor het geval de camping vol is. We rijden van de plek (op Camping Don Cactus) en worden door ons Duitse en Franse buren uitgezwaaid. We lozen nog even vuil water op de camperserviceplaats, melden ons af bij de receptie en rijden weer richting de snelweg.
De snelweg ligt vrij hoog en het waait behoorlijk. Effe goed oppassen dus. Even verder nemen we de afslag richting Granada en zien we de besneeuwde bergtoppen van de Sierra Nevada:
Weer iets verder nemen we de afslag naar het dal van Orgiva en even later rijden we Camping Orgiva op. Ik meld me bij de receptie van deze leuke kleine camping en ik heb geluk. De eigenaar is aanwezig en we kunnen direct in gesprek. En dat resulteert ook nog eens in een leuk contract. Super. Ik maak nog even een rondje over de camping en stap even later tevreden weer de camper in.
We rijden door het drukke plaatsje Orgiva en bereiken even later de volgende te bezoeken camping: Puerta de la Alpujarra. Voor de camping ligt een spiksplinternieuw restaurant en daarnaast zie ik een zwembad, ook nieuw. Als ik meld in het restaurant blijkt dat de camping een nieuwe eigenaar heeft. De eigenaresse spreekt alleen Spaans, maar even later zit ik zo’n beetje met de hele familie aan de bar. Gezellig 🙂 Een paar spreken een beetje Engels en dus nemen we met z’n allen de papieren door en ik krijg nog een rondleiding over de camping. Wauw ! Wat een prachtige ligging …
Ik stap weer in de camper en even later draaien we weer de snelweg richting Granada op. Onderweg bezoek ik nog 1 camping: Camping Suspiro del Moro, gelegen aan een parallelweg langs de snelweg. Met een bushalte voor de deur richting Granada ! Hier heb ik wel “gewoon” een gesprek in het Engels, maar ook hier moet ik geduld hebben met het definitieve antwoord.
We wilden in Granada nog 1 camping bezoeken: Camping Motel Sierra Nevada, maar het lijkt erop dat die (tijdelijk ?) is gesloten. En dus hopen we dat Camping Reina Isabel onze eindbestemming is. Want ik ken de camping en die is niet erg groot. En inderdaad, als we even later bij de camping aankomen blijkt deze behoorlijk vol te staan. Oei ….
In de receptie aangekomen, blijkt de eigenaar niet aanwezig maar die komt later vanmiddag. Gelukkig is er nog een mooi plekje en dus hebben we de camper even later hier staan:
Niet echt een grote plek, maar als we ’s avonds over de camping lopen zien we dat sommige wel heel dicht bij elkaar staan. We hebben nog geluk ! Camping Reina Isabel is een echte stadscamping, maar wel heerlijk rustig gelegen. Het sanitair is oud maar schoon, er is een zwembad (met een geweldig uitzicht), er is een restaurant en een kleine supermarkt, maar het allerbelangrijkste: de bushalte ligt tegenover de camping. Ideaal dus om Granada te bezoeken. Op Camping Reina Isabel zie je vele authentieke dingetjes terugkomen, zoals deze tegeltjes:
naast de trap en links van de trap is het sanitair. Het zwembad is er boven gesitueerd.
Ook op de plek (foto hierboven) zie je de tegeltjes terugkomen. Zoals je ziet op de foto’s is het zonnetje er even doorgekomen. Wat een cadeautje ! Nu maar hopen dat het morgenvroeg ook redelijk weer is. Even na 15.00 uur ga ik richting receptie voor het gesprek met Javier, 1 van de 8 !! broers/eigenaren. Hij blijkt een superaardige vent. Tot zaken komt het niet, maar hier 2 nachten blijven is geen probleem. En hij neemt uitgebreid de tijd bij het advies voor het bezoek aan het Alhambra.
Even in het kort: afgelopen weekend bij Camping Don Cactus, hebben we al geprobeerd tickets te kopen. Maar op de website van het Alhambra stond aangegeven dat de tickets pas weer in mei !! beschikbaar waren. Als je een gids boekt zijn er nog wel tickets beschikbaar, maar dan betaal je ca. € 45 p.p. Advies: zorg dat je bij de opening van het Alhambra (8.30 uur) bij de kassa staat, want er zijn op de vroege ochtend altijd nog wel wat tickets beschikbaar. Maar het allerbeste advies: regel een overnachting op Camping Reina Isabel. De camping heeft speciale afspraken met het Alhambra, een ticket kost € 15 p.p. en daar komt nog € 5 fee overheen. Maar goed, dan regelen ze alles voor je en hoef je (let er even goed op dat de QR code: 
op de ticket staat !) niet bij aankomst bij het Alhambra uren in de rij te staan. Je moet ook een tijd aangeven wanneer je het Palacia Nazari wilt bezoeken, want per half uur worden er maar een gelimiteerd aantal bezoekers toegelaten.
Javier geeft ook aan dat het handiger is om met de taxi naar het Alhambra te gaan. De bus gaat weliswaar elk kwartier, maar in Granada aangekomen moet je nog van bus wisselen en die bus gaat 1x per half uur. Met een beetje pech ben je een uur onderweg. Het laatste stuk lopen kan ook, maar bedenk je wel dat het Alhambra hoog gelegen is 🙂 Voor 2 personen 2x met bus kost ongeveer € 6, een taxi € 10. Nou voor die €4 kiezen voor de luxe van een taxi. En als een half uurtje later onze Engelse buren (hadden me horen praten met Javier) bij ons komen, of we de taxi morgenvroeg willen delen, hebben we helemaal een goedkoop taxi-ritje ha ha.
We gaan trouwens vanavond vroeg op bed, want de wekker gaat om 7.00 uur morgenvroeg ….
Woensdag 28 februari 2018.
Als we wakker worden en de screens opentrekken zien we een gedeeltelijk blauwe lucht. Nou ja zeg … dat is een leuke verrassing. De weersvoorspelling was namelijk: vanmorgen bewolkt, maar droog ; tussen 14.00 en 15.00 uur een beetje regen. Daarna regen, heeeel veel regen. En dus gaan we op tijd richting Granada.
De taxi zou ons om 8.00 uur oppikken, maar staat er al (bij de camper) om 7.50 uur. Heeel apart. En dus moeten we even opschieten, maar even later zitten we met onze Engelse buren in de taxi en een kwartiertje later staan we bij de ingang van het Alhambra. Gek genoeg hebben onze Engelse buren geen QR code op hun ticket en moeten ze deze dus nog omwisselen bij de kassa. Wij kunnen zo naar binnen en even later lopen we het enorme terrein van het Alhambra. Javier (van de camping) heeft een schema voor ons gemaakt. Om 11.00 uur moeten we bij de ingang van het Palacio Nazari zijn, vanaf 8.30 uur gaan we eerst de tuinen en het paleis van het Generalife bezichtigen en tussendoor hopen we nog tijd te hebben voor het enorme Alcazaba kasteel. Vanaf de Generalife hebben we een mooi uitzicht op het Palacio Nazari en daarachter het Alcazaba:
Voor de goede orde: we hebben iets van 75 !! foto’s gemaakt, ik ga proberen om daar een selectie in te maken. Pfff. We lopen eerst door de tuinen van het Generalife:
en gaan daarna het paleis van het Generalife in:
ook daar prachtige tuinen:
en mooie doorkijkjes:
Als we op een hoger gelegen deel zijn, hebben we echt een geweldig uitzicht over het Alhambra en de prachtige stad Granada:
Na een klein uurtje lopen we richting het Alcazaba kasteel. En passeren we het ene na het andere mooie gebouw (sorry … alle benamingen erbij zoeken kost me veel te veel tijd …):
Zoals je op onderstaande foto ziet, komt zelfs het zonnetje er af en toe door:
Sjonge jonge, wat hebben we een geluk met het weer. Even later zijn we bij de gebouwen bij het Palacio Nazari aangekomen:
En vervolgens gaan we deze “arena” in. Hennie kent dit, want Loreena McKennitt heeft hier opgetreden. En dus wil ze graag even op de “middenstip” vastgelegd worden:
Daarna gaan we eerst een bakkie leut scoren. En vervolgens richting het Alcazaba kasteel:
Ook hier wordt je ticket weer gescand. Volgens mij is dit nieuw. Toen ik hier 10 jaar geleden was, kon je overal vrij naar binnen lopen behalve het Palacio Nazari. Nu kom je zonder ticket nergens binnen en zie je ook veel bewaking op het terrein. Als we 1 van de torens van het kasteel beklommen hebben is dit onze beloning:
wat een uitzicht ! Als de zon er weer even door komt, maak ik gauw een foto van de enorme Kathedraal midden in de stad:
en van het Mirador de San Nicolas:
Iets boven het midden van de foto (links van de groene kraan) zie je een plateau/terras met mensen. Vanaf dat terras heb je een geweldig uitzicht op het Alhambra:
en het is zeker even de moeite waard om daar naar toe te lopen. Wij gaan nu eerst naar het Palacio Nazari, want het is bijna 11.00 uur. Zorg dat je er op tijd bent, want je ticket is alleen op het aangegeven tijdstip geldig. Eenmaal binnen valt je mond open, sjonge jonge wat mooi. Even een kleine greep uit de vele gemaakte foto’s:
En we hebben – via een spiegel – onszelf ook nog even vastgelegd. Soort van selfie, maar dan anders 🙂
Okay, nog een paar dan:
Via de Torres de Generalife waar je een mooi uitzicht hebt op het Generalife paleis:
en langs deze mooie paarse bloemkolen:
lopen we richting de uitgang. Ik meen me te herinneren dat je via een speciaal – zeer steil – pad richting Albaicin kunt lopen. In deze prachtige Moorse wijk ligt ook het Mirador de San Nicolas (uitkijkpunt) en even later lopen we inderdaad steil naar beneden en zien over hetzelfde pad ook mensen naar boven lopen. Pffff …. naar beneden lopen is al lastig ….
Het gaat zo steil naar beneden dat je even later hoog boven je het Alhambra ziet:
Enige nadeel dat het zo ver naar beneden gaat is, dat je ook weer even flink moet klimmen om het Mirador de San Nicolas te bereiken. Maar dan heb je ook wat, sjonge jonge wat mooi:
Een aantal knapen (op de foto hieronder links) is op gitaren aan het spelen. Past perfect bij het geweldige uitzicht:
Denk bij dit uitkijkpunt wel goed om je spullen ! Via een aantal kleine steegjes/straatjes bereiken we de kleine Moorse winkeltjes:
en restaurantjes. We lopen eerst nog wat rond, maar besluiten toch weer terug te gaan naar een klein Moors restaurantje wat we eerder gezien hebben:
waar we een warme lunch nuttigen. Het is inmiddels al 14.00 uur en zoals eerder aangegeven zou het tussen 14.00 uur en 15.00 uur iets gaan regenen en daarna flink gaan regenen. Nou de voorspellingen kloppen wel aardig. Als we bij de enorme Kathedraal aankomen:
spattert het iets en dus gaan we op zoek naar de bushalte. Het centrum van Granada moeten we dan later nog maar een keer weer bezoeken. Even later – met de hulp van een aantal vriendelijke Spanjaarden – zitten we in de juiste bus en tegen 15.30 uur lopen we weer de camping op. En we zitten nog niet aan de koffie of het begint me toch te regenen (en dat doet het nu – donderdagmorgen 11.00 uur – nog steeds).
Als we weer een beetje zijn bijgekomen, ga ik achter de laptop aan het werk. Rond 18.30 uur gaan we even een broodje eten, daarna afwassen en de rest van de avond vinden we het wel genoeg….
Donderdag 1 maart 2018.
Als we wakker worden regent het nog steeds … en hard ! Sjonge jonge …. Gelukkig is het sanitairgebouw vlakbij en even later zitten we fris en fruitig samen aan het ontbijt. Vandaag gaan we in ieder geval weer richting de kust, maar waar precies, dat weten we nog niet. En dus ga ik eerst achter de laptop aan het werk en mn verslag bijwerken.
Even na 11.00 uur heb ik dat grotendeels bijgewerkt en maken we de camper klaar voor vertrek. Blij dat we nu geen plankjes of blokken onder de banden hebben, want dan had ik ze in het water waarschijnlijk niet weer kunnen vinden. Even later rijden we de camping af, vullen de dieseltank nog even en rijden Granada uit. Eindbestemming (zeer waarschijnlijk) –> Torrox Costa, gelegen tussen Motril en Malaga.
Op de snelweg van Granada naar de kust is het even goed oppassen, want het regent echt keihard en bovendien waait het ook nog eens stevig. Eenmaal “beneden” aan de kust is het echter een stuk aangenamer en bij Nerja neem ik de afslag richting de kustweg N340. We rijden door Nerja en rond 13.00 uur bereiken we Camping El Pino in Torrox Costa.
Gisteren heb ik telefonisch contact gehad en dat maakt de aankomst nu een stuk eenvoudiger. De receptioniste is supervriendelijk, belt met de eigenaar en we spreken af dat we om 15.30 uur om tafel gaan. Hier overnachten is geen probleem, maar als we de camping oplopen blijkt ook deze camping behoorlijk vol te staan. We vinden een leuk plekje en als we de camper te plek hebben, komt zelfs het zonnetje er een beetje door:
Zoals gezegd: Camping El Pino staat behoorlijk vol. Uiteraard weer veel Engelsen, maar ook behoorlijk wat Nederlanders, Duitsers en Fransen. Daarnaast nog wat Belgen, Noren en Zweden:
Het is dus inmiddels droog en direct bij aankomst hier op de camping merkten we dat de temperatuur ca. 3 – 4 graden hoger ligt dan in Granada. De temperatuurmeter geeft 17 graden aan en de Zweden lopen al weer in de blote bast ha ha. Na de lunch ga ik een tijdje achter de laptop aan het werk en tegen 15.30 uur loop ik richting receptie voor het gesprek met de eigenaar. Dat verloopt prima en even later loop ik met een mooi contract richting camper.
Daar drinken we eerst samen een bakkie koffie en vervolgens ga ik nog even weer achter de laptop aan het werk. Tegen 18.00 uur gaan we eten, even tv kijken, afwassen en daarna even een wandeling over de camping en naaste omgeving maken. Het is nog steeds heerlijk weer en we hoeven niet eens een jas aan 🙂
Vrijdag 2 maart 2018.
Nou, van dat heerlijke weer van gistermiddag/avond is niets meer over. Het is vannacht gaan regenen en tot op het moment van schrijven van dit verslag (10.30 uur) is het nog niet weer droog geweest. Regen is hier heel uitzonderlijk en echt alles staat onder water. Misschien plakken we aan ons verblijf hier op de camping, nog een daggie extra aan vast. Want met dit weer de weg op….
Volgende stop is Almayate en vervolgens 2 campings bij Marbella. Vervolgens zuidwaarts naar Tarifa (bij Gibraltar), maar eigenlijk willen we maandag of dinsdag eerst naar Ronda. Maar ja … met dit weer 🙁 ff afwachten dus.
En dus ga ik vanmorgen eerst maar achter de laptop aan het werk. Ondertussen probeer ik bij de volgende camping (in Almayate) een afspraak te plannen, maar dat lukt nog niet echt. Aan het eind van de ochtend gaan we even (onder de paraplotse) richting de receptie en de kleine supermarkt op de camping. Hebben we in ieder geval brood voor bij de lunch en eieren voor bij de pk vanavond.
Tussen de middag gaan we even een broodje eten. We hebben inmiddels besloten om hier vandaag te blijven. Want het regent nog steeds keihard. Vanmiddag ga ik eerst nog een poosje aan het werk. Tegen 18.00 uur ga ik pannenkoeken bakken. Niet onder tv kijken, want die doet het helaas niet meer. Te begrijpen met dit weer.
Pas rond 21.30 uur is het rustig en doet ook de tv het weer. We kijken nog even naar de Voice en kruipen later op de avond onder de wol 🙂 Morgen gaan we naar Marbella. Daarna zien we wel weer.