Periode zaterdag 2 maart – vrijdag 8 maart 2024. Deze week reis ik door de regio Andalusie. Van Carchuna, via Motril Playa, Torrox Costa, Marbella en Tarifa richting Conil de la Frontera en El Puerto de Santa Maria.
Zaterdag 2 maart 2024
Vanmorgen heb ik om 11.00 uur in afspraak met de eigenaar Camping Don Cactus. Voldoende tijd om van te voren wat administratie te doen en mn verslag bij te werken. Voor de goede orde: ik blijf hier nog tot maandagochtend. Dan vertrek ik richting Torrox Costa en dinsdag naar Marbella. Het waait nu trouwens nog niet zo hard, maar als de voorspellingen echt uitkomen, kan ik ook maar beter hier het weekend blijven staan 🙂
Om 11.00 uur meld ik me bij het café/restaurant van Camping Don Cactus en even later zit ik met de eigenaar van de camping in gesprek. MET een heerlijke cappuccino:
Bij het restaurant kun je ook buiten zitten:
Heb je een mooi uitzicht op zee. Want het restaurant ligt – slechts gescheiden door een weg – direct aan het strand:
Het gesprek met Alvaro, de eigenaar van Camping Don Cactus is prima en tevreden loop ik weer terug naar de camper. Daar check ik eerst even mn mail en ga daarna even lunchen. De rest van de middag ben ik of achter de laptop aan het werk of zit ik buiten in het zonnetje. Want met de harde wind valt het nog mee.
Na het avondeten verwacht ik eigenlijk dat ik de schotel niet omhoog kan doen, maar het is nu bijna windstil. Stilte voor de storm? De rest van de avond kan ik dus mooi naar Atletiek en voetbal kijken. Maar als bij Studio Sport de 3e wedstrijd/samenvatting begint, vertrouw ik het niet meer en doe de schotel naar beneden. Een half uurtje later is het raak. Het begint echt keihard te waaien ….
Zondag 3 maart 2024
Nou … het waait nu nog. Het ging vannacht echt flink tekeer. En ik ben er een paar keer uit geweest omdat ik het niet vertrouwde. Maar ja, in het donker en als je vlak onder het dak van de camper ligt. Dan lijkt het allemaal veel erger dan als je buiten zou gaan zitten denk ik. Feit is wel dat ik niet echt best en lang geslapen heb en dus heb ik vannacht de wekker maar uitgezet. Maar even een keer uitslapen denk ik. Tja…. en dan is de ochtend natuurlijk zo voorbij. Voor ik het weet is het alweer lunchtijd 🙂
Ook vandaag waait het nog flink. Maar ja … Camping Don Cactus ligt natuurlijk ook direct het strand. Ik zal de ligging nog even in kaart brengen:
De camping ligt dus als een rustige oase midden tussen de kassen. Maar goed, daar merk je op de camping helemaal niets van. En zoals gezegd: de Camping Don Cactus ligt direct aan het strand:
Niet echt het mooiste strand van Andalusie, maar in de naaste omgeving zijn diverse andere mooie stranden en baaien. En het binnenland is natuurlijk zeer fraai. Zo ligt Granada op slechts een uur rijden. Niet voor niets wordt deze kust ook wel Costa de Granada genoemd. Camping Don Cactus heeft op hun website een webcam zodat (voornamelijk) kampeerders in Granada kunnen zien, wat het weer aan de kust is. En dat scheelt veelal zo’n 10 – 15 graden. Warmer dan he 🙂
Om 14.30 uur zit ik klaar voor SC Heerenveen – PEC Zwolle. In 1e instantie via internet. Maar dat blijkt geen succes. Halverwege de 2e helft is het wat rustiger (met de wind) en dus kruip ik nog even voor de buis en zie m’n cluppie winnen. Daarna ga ik nog even achter de laptop aan het werk, op tijd eten, afwassen en de rest van de avond voor de buis.
Maandag 4 maart 2024
Vandaag ga ik dus weer wat verder. Het is nog niet helemaal zeker, maar hoogstwaarschijnlijk wordt Camping El Pino mn eindbestemming voor vandaag. Onderweg heb ik nog een potentiële klant op het programma staan en dus vertrek ik rond 10.00 uur. Even later draai ik weer de N340 op. Als ik vlakbij Motril ben, zie ik in de verte (rechts) weer de sneeuw van de bergtoppen van de Sierra Nevada:
De 1e camping voor vandaag ligt in Motril Playa:
Van zo’n blik (zonnetje, blauwe lucht, palmbomen, strand en zee) word ik altijd wel vrolijk. Ik kwam trouwens net een groot stuk land tegen met boerenkool. Daar moet toch de vorst over? Dan is het toch het lekkerst? Hoe doen ze dat hier dan? Of is deze boerenkool niet te pruimen 🙂 ?
Even later arriveer ik op Camping Playa de Poniente. Mn contactpersoon is echter niet aanwezig en dus laat ik de brochure achter. Verder contact gaat via de mail en telefoon. Langs de kust rijd ik nu weer verder westwaarts. Op dit stuk staan ook altijd heel veel campers, maar daar hebben ze “een stokje” voor gestoken. Een paar honderd ….
Maar iets verderop ligt ook een braak stuk terrein. En nu staan daar iets van 40 campers…. Even verder draai ik weer de N340 op en heb meteen al een mooi uitzicht op Salobrena. Hoog boven het stadje zie je Castillo de Salobrena:
Ik weet niet hoor, maar ik denk dat je met de camper niet ver komt in zo’n stadje (krap, krap, krap). Mn beide navigatiesystemen willen me de snelweg op hebben, maar de kustweg hier is zoooo mooi:
Even voor Nerja zie ik ineens overal campers staan:
Na elke bocht zie ik er meer. Totaal iets van 50 denk ik. Veel camperbusjes en het lijken me surfers. Ik zie alleen nergens iemand surfen …. Nou ja, het zal wel. In Nerja is het weer giga druk. Sjonge jonge. Ik vervolg mn rit naar Torrox Costa:
En meld me even later bij de receptie van Camping El Pino. Mn contactpersoon is aanwezig en we kunnen direct in gesprek. En dat komt me goed uit, want ik ben druk vandaag 🙂 Even later is alles geregeld, de gegevens geüpdatet, het contract verlengd en ze heeft een mooi plekje voor me gereserveerd. Die ligt wel “boven op de camping”, dus da’s nog wel een dingetje om daar te komen. Als ik de camper te plek heb, ga ik Linda en Mike even gedag zeggen. Ze stonden vorig jaar voor me:
En ook in Noorwegen afgelopen zomer kwamen we elkaar weer tegen. Ze hebben me vanavond uitgenodigd om te komen eten. Leuk! Terug bij de camper ga ik vlug even wat eten, mn mail checken en daarna de stoelen buiten zetten. Want ik krijg zo bezoek. Een nieuw consulentenechtpaar wat in Torremolinos woont, wil graag wat meer informatie en dus hebben we vandaag hier op Camping El Pino afgesproken.
Rond 14.15 uur zijn ze gearriveerd en onder het genot van een bakkie leut kletsen we – lekker in het zonnetje – over wat ik zoal doe onderweg in Spanje 🙂 Tegen 16.00 uur gaan ze weer huiswaarts en ga ik nog even achter de laptop aan het werk. Om 17.30 uur meld ik me bij Linda & Mike voor versgemaakte pasta. Maar eerst eigengemaakte limoncello en een biertje. Het smaakt allemaal heerlijk en omdat het zo gezellig is, vliegt de tijd voorbij en ben ik pas 21.00 uur weer in de camper. Nog even vlug mn mail checken en daarna – vaste prik – even bellen met mn lieve vriendin 🙂 Morgen ga ik weer verder.
Dinsdag 5 maart 2024
Vandaag ga ik weer wat verder richting Malaga. Of eerlijk gezegd: Marbella. Want Camping Cabopino is vandaag m’n eindbestemming. Onderweg wil ik nog een potentiele klant bezoeken en omdat die camping net achter Torre del Mar ligt, pak ik opnieuw de kustweg. Je weet nooit, misschien is het wel de laatste keer 🙂 En dus is dit even later weer m’n uitzicht:
En ja, het is opnieuw prachtig mooi weer! In de verte ligt Torre del Mar en even later rijd ik dwars door dit drukke stadje. Heeft ook wel weer wat. Als ik Torre del Mar door ben, bezoek ik iets verderop Camping Almayate Costa. Ook daar staat het behoorlijk vol. Ik heb een goed gesprek bij de receptie, maar voor het definitieve antwoord moet ik nog even geduld hebben. Ik vervolg m’n route langs de kust en rijd even later door het gezellige kustplaatsje Benajarafe:
Daarna houd ik de kust voor gezien, want in de verte zie ik (in de smog 🙁 ) Malaga al opdoemen:
En dus draai ik even later de A7 op en rijd met een grote boog om Malaga (met 580.000 inwoners de 6e grootste stad van Spanje) heen. Even later rijd ik langs Torremolinos en Fuengirola en meld me aan het eind van de ochtend bij Camping Cabopino. Hier heb ik vandaag een afspraak (weet nog niet hoe laat), maar bij aankomst is mn contactpersoon niet aanwezig en de plek welke ik toegewezen krijg is nou niet echt “je van het”. Maar goed, Camping Cabopino ligt in een groot pijnbomenbos:
En ook hier staat het behoorlijk vol. De camping is zeer populair. O.a. vanwege de goede sanitaire voorzieningen en de faciliteiten zoals dit zwembad:
Daarnaast ligt de camping – slechts gescheiden door de kustweg – direct aan zee en een paar jaar geleden hebben Hennie en ik daar lekker op het strand gechild 🙂
Als ik de camper te plek heb, ga ik eerst even lunchen en daarna achter de laptop aan het werk. Maar als even later het zonnetje tussen de bomen door schijnt, ga ik er nog even van genieten:
Een paar jaar geleden hadden we een betere plek:
Maar ja, daar moet je ook een beetje geluk mee hebben. Ondertussen heb ik een seintje gekregen dat we om 17.00 uur in gesprek kunnen. En dus loop ik tegen 17.00 uur richting receptie en even later zitten we in gesprek. Dat verloopt prima. Beter dan verwacht eigenlijk. Maar ook hier moet ik nog even geduld hebben voor het definitieve antwoord. Terug in de camper is het inmiddels etenstijd. Voor vanavond staan er pannenkoeken op het menu en ze smaken weer prima 🙂
Woensdag 6 maart 2024
Zoals hierboven al een beetje te zien was, had ik gisteravond geen tv-ontvangst. Maar geen nood, voor dit soort situaties heb ik wat gedownloade Netflix series op mn laptop staan. Vandaag ga ik weer verder. Eindbestemming Tarifa. Omdat ik onderweg nog een aantal campings wil bezoeken, vertrek ik al op tijd. Maar ik ben de camping nog maar net af, of ik sta al in de file. Ongeluk ….
Ondertussen word ik middels een enorm reclamebord (en daar hebben ze hier geen gebrek aan ….) geattendeerd op een Hollandse supermarkt 🙂 Ondanks dat er links en rechts van de weg bijna geen ruimte is, komt er even later een ambulance door het verkeer heen gewurmd. Sjonge jonge …. Omdat de op- en afritten op dit stuk nog korter zijn dan kort, rijden veel vrachtwagens (met een rot gang) hier op de linkerbaan:
En ik moet zeggen, dat is eigenlijk ook veiliger. Af en toe trekt er iemand – vanuit stilstand – de autoweg op en als je niet op let …. Ook nu pak ik de route langs de kust. Alleen bij Estepona draai ik even – met een mooi uitzicht – de snelweg op:
Even later rijd ik weer langs de kust. Niet alleen omdat dat dat veel mooier rijden is, maar ook omdat ik hier (bij Manilva) nog een potentiële klant wil bezoeken. Maar helaas, mn contactpersoon blijkt bij aankomst niet aanwezig en dus rijd ik verder zuidwaarts richting Tarifa. De gouden regen staat hier trouwens al mooi in bloei:
Even later kom ik in de drukte bij Algeciras. De afslag naar Gibraltar heb ik inmiddels gehad. Veel mensen denken dat Gibraltar het meest zuidelijke punt van het Iberisch schiereiland is. Maar dat klopt niet. Tarifa ligt nog een behoorlijk stuk zuidelijker. Toch heet dit water hier:
“de Straat van Gibraltar”. Aan de overkant kun je Afrika (Marokko) zien liggen. Nog even een tip: net voordat je afdaalt naar Tarifa, kun je redelijk goedkoop tanken. En zeker een stuk goedkoper als in NL:
Het uitzicht op de Straat van Gibraltar en Tarifa is prachtig:
En zeker als even de stranden verschijnen:
In de verte zie je trouwens het strand van Valdevaqueros. Daar tegenover ligt Camping Valdevaqueros, dat wordt mn eindbestemming voor vandaag. Onderweg bezoek ik nog 2 potentiële campings, maar helaas zonder resultaat. Bij Camping Valdevaqueros heb ik een goed gesprek, maar ook hier komt het niet tot zaken. Hier overnachten is geen probleem en dus sta ik even later weer op mn vertrouwde stekkie:
Camping Valdevaqueros vlakbij Tarifa.
Waarom hier? Omdat ik dan geen gewone campingplek inneem, omdat ik hier mooi in het zonnetje sta, omdat ik hier tv-ontvangst heb en … de belangrijkste reden: er is alleen WIFI ontvangst bij het restaurant en daar sta ik nu vlakbij. Een paar jaar geleden heb ik samen met de eigenaar een rondje over de camping gemaakt. Op het hoger gelegen deel van de camping kun je het Valdevaqueros strand zien:
De camping – en eigenlijk het hele gebied hier – is super populair bij surfers. Niet voor niets worden hier in Tarifa regelmatig internationale zeil- en surfwedstrijden gehouden. Als ik de camper te plek heb, ga ik eerst even lunchen en daarna aan het werk. En dat schiet lekker op, want doordat er weinig mensen op de WIFI zitten, is de verbinding supersnel.
Aan het eind van de middag ga ik met het eten aan de slag, dit keer weer lekker voor de buis met het bord op schoot eten, afwassen en de rest van de avond vind ik het verder wel prima. Morgen ga ik weer wat noordwaarts richting Conil de la Frontera.
Donderdag 7 maart 2024
De plek waar ik sta op Camping Valdevaqueros ligt redelijk dicht bij de kustweg, maar gisteravond was het rustig en vanmorgen werd ik pas om kwart over 7 wakker. Daar heb ik dus geen last van gehad. Tijdens het ontbijt check ik nog even de weersvoorspellingen. Want die zijn niet zo positief. Er wordt behoorlijk wat regen voorspeld en midden op de dag ook veel wind. En dan kun je maar beter niet in Tarifa staan 🙂 Mn doel is dus om iets eerder dan de bedoeling is, te vertrekken.
En dus draai ik even later weer de N340 op. Dit keer weer een beetje noordwaarts (richting Sevilla). En al gauw kom ik weer in “windmolenland”:
Vorig jaar heb ik het even opgezocht. Op dit stuk even ten noorden van Tarifa, staan in totaal 540 !! windmolens. En daarmee is het het grootste windmolenpark van Europa. Wat ook altijd in een mooi gezicht is, als je zo tussen de bomen door het witte stadje Vejer de la Frontera ziet opdoemen:
Even verder gaat de N340 over in een snelweg en zie ik dit links van de weg liggen:
Dit zijn zonnepanelen welke meedraaien met de zon. Het ziet er altijd zeer futuristisch uit. Iets verderop neem ik de afslag naar Conil de la Frontera. Blij van, want het is inderdaad flink gaan waaien. Nu ligt m’n eindbestemming (Camping La Rosaleda) op een heuvel, dus ik ga straks even goed kijken waar ik ga/kan staan. Bij de receptie is m’n contactpersoon niet aanwezig. Maar ik word gebeld zodra deze aanwezig is.
Ik krijg een uitdraai mee welke plekken vrij zijn en kies dus inderdaad een plek “iets over de top van de heuvel” zodat ik niet vol op de wind sta. Ik sta op dezelfde plek als een paar jaar geleden. “Het weer” op de foto klopt dus niet helemaal 🙂
Camping La Rosaleda net buiten Conil de la Frontera
Camping La Rosaleda is een goed verzorgde camping met prima sanitaire voorzieningen. Een fijn restaurant en een mooi zwembad (nu gesloten). De camping ligt dus op een heuvel:
op fietsafstand van het leuke stadje Conil de la Frontera:
Als ik de camper te plek heb, ga ik eerst even lunchen. Daarna even met mn vriendin bellen en daarna achter de laptop aan het werk. De WIFI verbinding hier op de camping is prima. Dat werkt een stuk fijner 🙂 Even later komt de weersvoorspelling uit. Het begint echt flink te regenen en te waaien. Sjonge jonge … Blij dat ik al op de plek ben en niet meer weg hoef. Eh … ik hoop in ieder geval dat ze nu niet van de receptie bellen dat mn contactpersoon gearriveerd is. Anders moet die maar even wachten …
Nou, er werd helemaal niet gebeld. Morgenvroeg maar even weer kijken. Kan ik na het eten in ieder geval mooi schaatsen en voetbal kijken. En naar Het Roer Om 🙂
Vrijdag 8 maart 2024
Vandaag ga ik weer een stukkie verder. Eerst maar even kijken of ik hier op Camping la Rosaleda nog een afspraak kan maken. Dat lukt. Of ik om 10.00 uur in de receptie wil zijn. Oei … dan moet ik nog opschieten ook. Even na 10.00 uur meld ik me in de receptie en heb een gesprek met de nieuwe marketingmanager. Dat verloopt prima, maar voor het definitieve antwoord moet ik nog even geduld hebben. En dus kruip ik weer achter het stuur, bezoek iets verderop nog een potentiële klant en rijd vervolgens door naar El Puerto de Santa Maria.
Daar is Camping Playa las Dunas zeer waarschijnlijk m’n eindbestemming. Nog even voor de goede orde: een paar jaar geleden is de weg – waar de camping aan gelegen is – 1-richtingsverkeer geworden. En als je vervolgens in het centrum van El Puerto de Santa Maria in de nauwe straatjes terecht komt …. Mijn advies is om – komend vanuit het zuiden – afslag 649 te nemen en vervolgens afslag 24. Dan rijd je de camping aan vanuit het noorden en kun je de camping eenvoudig bereiken.
Net als gisteren arriveer ik aan het eind van de ochtend op de camping. Ook vandaag (en morgen) wordt er veel regen en harde wind voorspeld en dat het hier al flink geregend heeft, is goed te zien op de camping:
Enkele kampeerplaatsen kunnen nu echt niet gebruikt worden. Gelukkig hebben ze hier op de camping “een mannetje” die samen met je een plaats opzoekt. Ook hier op Camping Playa las Dunas was m’n contactpersoon trouwens niet aanwezig. Maar de receptionist herkende me en heeft me geholpen met het updaten van de informatie. Ik blijf hier in ieder geval tot zondag. Dan ga ik verder richting Sevilla.
In de loop van de middag komt het zonnetje er nog even door en geniet ik buiten nog even van het mooie weer. Wat voor morgen lijkt het echt niet best.