Bijgewerkt t/m zondag 2 mei 2021. Periode zaterdag 24 april – zondag 2 mei 2021. Deze week reis ik vanuit de Alentejo via Nazaré, Coimbra en Salamanca richting Baskenland en vervolgens huiswaarts.
Zaterdag 24 april 2021:
Vanmorgen heb ik om 10.00 uur een afspraak op Yelloh! Village Costa do Vizir in Porto Covo. Op een klein half uurtje rijden van Vila Nova de Milfontes. En dus rijd ik rond 9.30 uur van de camping. Via een niet al te brede weg rijd ik Porto Covo, een heerlijk dorpje direct aan zee. In 2018 hebben Hennie en ik het samen bezocht. Even een paar foto’s:
Echt zooooo leuk. Dit keer kom ik niet verder dan Yelloh! Village Costa do Vizir. Bij de receptie word ik vriendelijk ontvangen en ik krijg een rondleiding over het park. Mijn oordeel: WAUW !! Het redelijk nieuwe vakantiepark / camping beschikt over leuke bungalows en appartementen:
De sanitaire voorzieningen zijn prima, er is een kleine supermarkt en een gezellig restaurant. En tja … het zwembad …. kijk zelf maar:
De zonnige kampeerplaatsen zijn deels gesitueerd op gras, deels op grind en behoorlijk ruim. Daarnaast zijn er nog “vrije” plaatsen (schaduw) en worden er nog nieuwe kampeerplaatsen aangelegd. Echt een aanrader!
Ik ben dan ook blij dat ze geïnteresseerd zijn in een samenwerking met ons. Vanwege Covid-19 moet ik misschien nog even geduld hebben, maar de samenwerking gaat er zeker komen! Tevreden stap ik weer in de camper, maak nog even foto van een leuk huis in Porto Covo:
en rijd langs de kust richting Sines. Je rijdt hier direct langs strand en zee. Echt een prachtig stuk:
Op de foto hierboven kun je duidelijk “de waas” over de weg zien. De golven zijn behoorlijk hoog en zorgen voor behoorlijk wat nattigheid 🙂 In de verte zie je trouwens Sines liggen. Een flinke havenplaats EN geboortestad van Vasco de Gama. Het is eigenlijk best een leuke plaats, maar de omgeving wordt ontsierd door een enorm gebied met vervuilende industrie. En dat ruik je ook …
Van Sines rijd ik richting Grandola en daarna Santarem en laat dus Setubal en Lissabon links liggen. Als ik deze afslag gehad heb, heb ik het rijk voor me alleen en zie ik alleen links en rechts van de weg “kurk-bomen”:
Deze foto is trouwens net even op een “droog moment” genomen, want ik heb echt giga veel regen gehad onderweg. Maar naarmate ik dichter bij de kust kom klaart het op. Op dit hele stuk (van Grandola – Caldas da Rainha, totaal iets van 2.5 uur) moet ik ca. € 23 aan tol aftikken. Op zich is dat wel vreemd in Portugal. Voordat ik Portugal binnen reed heb ik aangemeld voor de elektronische tol, maar tot nu toe heb ik alleen maar tolpoortjes gehad.
Mijn eindbestemming voor vandaag is Camping Colina do Sol in Sao Martinho do Porto. Als ik deze plaats binnenrijd, zie ik dat je bij de Intermarche behoorlijk goed kunt tanken. Was het net op de snelweg nog € 1,519 …. hier betaal ik slechts € 1,299. Daar haal ik Spanje wel mee. Daar is het namelijk behoorlijk goedkoper. Even later bereik ik Camping Colina do Sol …. maar ….. dicht ?? Ik had nog op de website van de camping en op Google gekeken en de camping leek gewoon open. Niet dus.
Vanmorgen had ik op Yelloh! Village Costa do Vizir het aanbod gekregen om daar te overnachten, had ik dat nu maar gedaan ….. Ik heb namelijk pas maandagmorgen een afspraak op Ohai Nazare Camping Resort.. Vanaf morgen heb ze een plekje voor me gereserveerd. Ik besluit dus naar deze camping (klein half uurtje) te rijden. Maar bij aankomst blijkt het er enorm druk te zijn. Tja, wat doe ik nu ? Ik besluit even terug te rijden naar Camping Orbitur Valado.
Vanaf de doorgaande weg oogt het niet echt aantrekkelijk, maar als ik eenmaal op de camping ben, valt het me 100% mee. Ook hier veel plekken onder de bomen, maar op het voorste gedeelte van de camping zijn een aantal leuke plekken. Vlakbij het zwembad:
Orbitur Camping Valado ligt op loopafstand van het prachtige strand van Nazare:
De camping beschikt over een restaurant, campingwinkel (nu gesloten) en diverse sport- en spelvoorzieningen. De WIFI is gratis en werkt prima. Goed even weer terug: als ik de camper te plek heb, is het inmiddels al 15.00 uur. De hoogste tijd voor een lunch lijkt me … pffff …. Daarna even bellen met mn vriendin en een rondje over de camping. De laptop laat ik nog maar even in de tas. Morgen weer een dag.
Zondag 25 april 2021:
Vannacht heb ik heerlijk rustig geslapen en als ik de screens open doe, schijnt het zonnetje de camper in. Zo, dat begint in ieder geval goed. Vanmorgen ga ik eerst even met mn verslag aan de gang. Halverwege de ochtend zet ik de camper even iets anders neer en maak ook gelijk even een foto van mn plekkie hier:
Op Orbitur Camping Valado zijn iets van 40 bungalows en mobilhomes te huur en het ziet er verzorgd uit:
De camping ligt op loopafstand van het centrum en het strand van Nazare. Nazare is een bekende badplaats, maar dankt haar bekendheid voornamelijk aan het feit dat hier in de winter de hoogste golven ter wereld te zien zijn. Een paradijs voor (professionele) surfers. De golven kunnen hier 20 – 30 meter hoog worden. Kijk dan:
Deze hoge golven worden veroorzaakt door een onderzeese ravijn. Zeer spectaculair. Ik heb het alleen nog nooit zelf gezien … helaas.
De rest van de dag ben ik achter de laptop aan het werk. Aan het begin van de middag “leg ik het werk even neer”, want het wordt ineens aardedonker en het begint keihard te waaien, regenen en onweren. Maar even alles van de stroom af. Door de harde wind is de bui echter zo weer voorbij en even later schijnt het zonnetje weer. Later op de middag krijg ik hetzelfde recept nog een keer. Sjonge jonge….
Normaal gesproken vertrek ik rond 1 febr. naar Zuid Spanje en Portugal. Dan heb ik normaal gesproken prachtig mooi weer. Dit jaar vertrok ik 20 maart en was ik er een beetje bang voor dat het flink warm zou worden. Om je idee te geven: in Murcia wordt het in de zomer gemakkelijk 40 graden. Dan had ik eigenlijk in april ook al iets van 25 – 30 graden verwacht, maar gelukkig is dat niet uit gekomen 🙂
Maandag 26 april 2021:
Vanmorgen zou ik om 10.30 uur een gesprek hebben op Ohai Nazaré Camping Resort, een paar kilometer verderop. Maar helaas, mn contactpersoon is ziek. Ze vraagt me of het morgenvroeg lukt, maar helaas… dat gaat me niet lukken. Ik heb deze week een behoorlijk strak schema: vandaag naar Coimbra. Morgen weer Spanje in (Salamanca), woensdag naar Spaans Baskenland (Zarautz, hier kan ik me ook laten testen … net gebeld), donderdag en vrijdag San Sebastian (wachten op uitslag) en dan zaterdag en zondag naar huis. Dus …. 🙂
Even na 10.00 uur ben ik klaar voor vertrek. In Nazaré doe ik nog even wat boodschappen. O.a. een doosje wijn (voor Noorwegen 🙂 ) van 5 liter. Kost hier € 5. En dat terwijl je in Nederland voor een doosje wijn van 3 liter al gauw € 9 betaald, 3x zo duur dus. Na de boodschappen rijd ik nog een langs Ohai Nazaré Camping Resort om de brochure af te geven en rijd daarna door richting Coimbra. Mn eindbestemming voor vandaag.
Ik ben mooi op tijd, het is mooi weer en dus besluit ik om niet via de snelweg te rijden. Dan had ik ook zeker het kasteel van Leiria gemist:
Even later rijd ik langs deze garage:
Bomcar ?? Gevaarlijk ? Nee joh, juist goed. Bom betekent Goed. Goedemorgen! is bijvoorbeeld Bom dia! En dus rijd ik veilig verder. Om 12.45 uur rijd ik Coimbra Camping op. Mn contactpersoon komt direct naar me toe, maar vraagt of we om 14.00 uur in gesprek kunnen. En dus ga ik op zoek naar een plekje voor de camper. Even later sta ik zo:
Nu eerst even eten, nog even voorbereiden op het gesprek en daarna ga ik weer richting receptie. Het gesprek voeren we op het terras van het restaurant op de camping. Dit verloopt prima, maar het gaat in totaal om 4 campings en dus moet ik nog even geduld hebben op het definitieve besluit.
Terug bij de camper ga ik achter de laptop aan het werk. Als ik na het avondeten voor de buis zit, zie ik ineens dat de lucht aan het “betrekken” is. en niet zo’n beetje ook:
En ja hoor. Even later begint het te regenen. En flink ook. Sjonge jonge … Ik sta gelukkig hoog op de poten en op een redelijk droog stuk. Later op de avond knapt het weer op en als ik naar bed ga is het rustig.
Vanavond dacht ik nog wel: “wat is het toch zonde om in Coimbra op de camping te staan en NIET deze mooie stad te bezoeken. Want Coimbra is zo mooi. En de universiteit van Coimbra is helemaal een plaatje:
Maar de stad zelf mag er ook zijn. Kijk maar:
Andere keer dan maar ….
Dinsdag 27 april 2021:
Vannacht was het droog en als ik vanochtend richting het sanitairgebouw loop schijnt het zonnetje helaas niet, maar ook nu is het droog. Terug in de camper even een broodje eten, mn verslag bijwerken, de camper klaar maken voor vertrek en om 10.30 (Portugese tijd) rijd ik van de camping. Eindbestemming voor vandaag: Regio Camping in Salamanca.
Omdat ik geen zin heb om weer door de drukte van Coimbra te rijden, neem ik de bochtige maar zeer fraaie route langs de Mondego. Het weer werkt helaas niet echt mee, dus weinig foto’s. Onder het rijden is het ook bijna onmogelijk om foto’s te maken. De weg is niet al te breed en erg bochtig. Niet aan te raden voor auto + caravan, maar met de camper goed te doen. De route loopt door allerlei slaperige dorpjes:
Een paar keer vraag ik me zelfs af of er nog mensen wonen. In ditzelfde dorp is het iets verderop wat smaller en staan er wat auto’s half op de weg geparkeerd. Vanwege een tegemoetkomende bestelbus moeten we even wachten, maar en passant ramt de auto voor mij de spiegel van een geparkeerde auto eraf. Een paar mannen kijken op, ik gebaar dat ze even moeten kijken, maar ze kijken me verdwaasd aan … “wat moet die Hollander te zwaaien ?” Tja, de auto rijdt door en stopt even later bij een huis. Ik zie dat er een oude man in zit. Nu kan ik wel stoppen, maar 99% kans dat de beste man alleen Portugees spreekt. En dus rijd ik door … Met nog steeds prachtige uitzichten:
Even verder draai ik de snelweg (IP3) op richting Viseu. Bij een splitsing iets verderop krijgen mn beide navigatiesystemen het met elkaar aan de stok. De ene zegt: doorrijden naar Viseu, de andere zegt: afslag richting Guarda. Ik weet dat ik uiteindelijk richting Guarda moet en kies dus voor de A35. Die is grotendeels 4-baans, maar het laatste stuk schiet niet echt op. Volgende keer maar gewoon Viseu aanhouden.
Bij Mangualde draai ik weer de snelweg op richting de Portugees / Spaanse grens. Ik heb vanochtend voor het grootste deel regen gehad onderweg, maar naarmate ik de grens nader, knapt het op:
Even later bereik ik de grens. Vlak voor de grens is – zo lijkt het tenminste – een nieuw stuk snelweg aangelegd, maar deze is nog niet open. Of misschien wel bewust nog niet open, omdat de controle bij de oude grensovergang makkelijker is ? In ieder geval had ik verwacht dat ik zo door kon rijden (van Portugal naar Spanje zijn er namelijk geen beperkingen), maar ik word toch aangehouden. Ik moet het paspoort laten zien, krijg de vraag “are you alone? …. yes !”, daarna “are you going back to Holanda? … yes !”, er wordt wat genoteerd en ik mag verder. Iets verderop zie ik weer “een paar mannetjes” staan. Bedenk me nu pas dat de politieman van net blijkbaar Portugees was. De Spaanse politieman gebaart dat ik door kan rijden. Mooi zo !
Even later zit ik weer op de snelweg, krijg deze afslag in het vizier:
En denk “dit zegt de Paus ook altijd” en vervolgens “bedankt voor die bloemen” 🙂 Mooie Nederlandse lucht of niet dan ?! Maar het kan nog mooier, kijk dan:
Even verder stop ik even voor een korte lunch. Het is nu nog een uurtje rijden naar Salamanca en tegen 15.00 uur rijd ik een buitenwijk van Salamanca binnen. Ik gooi de tank nog even vol bij de LeClerc (voor slechts € 1,078 per liter) en rijd even later Camping Regio op. Deze camping ligt eigenlijk in Santa Marta de Tormes en is DE ideale camping als je de prachtige stad Salamanca wilt bezoeken. De bus stopt namelijk OP de camping en gaat zeer regelmatig.
Als ik de camping op rijd, word ik hartelijk begroet door Mathias, een Duitser die ik nu al voor de 4e keer tegen kom. Hij is met zijn gezin al een jaar onderweg en ze hebben een week geleden nog geprobeerd om Portugal binnen te komen, maar zonder succes. Ze zijn nu langs de grens noordwaarts gereden en op mijn advies staan ze nu hier op de camping. Grapsig 🙂 Even later heb ik de camper te plek en het is nog steeds mooi weer:
Ook hier op Regio Camping is het rustig en ook nu moet ik weer even wennen dat er behoorlijk wat blad aan de bomen zit. De laatste keer dat ik hier was (vorig jaar ben ik er met een rotgang – snel onderweg naar huis – langs gereden), was op 2 april 2018 samen met Hennie. Toen zijn we met de bus naar het centrum van Salamanca gegaan, echt prachtig ! –>
We zaten toen hier aan de rand van de winkelstraat te genieten van een heerlijk menu:
Sjonge jonge … door al dat Corona gedoe lijkt het wel eeuwen geleden…
Als ik de camper te plek heb en ik van een bakkie koffie zit te genieten, komt Mathias nog ff bijkletsen. Daarna ga ik nog even mn verslag bijwerken. Later op de middag begint het ook hier te regenen, helaas …
Woensdag 28 april 2021:
Vannacht koelde het behoorlijk af. Vermoedelijk zal de ligging van Salamanca (op ca. 800 meter hoogte) daar ook mee te maken hebben. Na het ontbijt check ik nog even mn mail en daarna ga ik op pad. Kan de camper onderweg mooi even opwarmen …. brrr. Terwijl het in Nederland mooi weer is, is het hier bewolkt …. zoals hier te zien bij de afslag van de broer van Julio 🙂
Af en toe regent het, maar het is heerlijk rustig op de weg. En dus heb ik er bij het rijden geen last van. De middenberm is hier trouwens mooi gekleurd:
Mijn eindbestemming voor vandaag is Gran Camping Zarautz in Spaans Baskenland. Een ritje van 440km. en daar doe ik inclusief stop, ongeveer 5 uur over. Bij het stadje Tordesillas ga ik even de mist in. Er wordt een omleiding aangegeven, maar door een aantal vrachtwagen voor me zie ik dat te laat en mis de afslag. Ik zit nu op de snelweg naar Madrid, dus pak ik de volgende afslag, rijd door het stadje heen en zit even later weer op de juiste route richting Burgos. Ik krijg nog wat afritten naar huisdieren:
en ben al in de buurt van Burgos. Daar is het vaak druk, dus daarna ga ik pas lunchen. Op zich schiet het lekker op, behalve dan als deze “Rapido” vrachtwagen begint in te halen:
Rapido? Egnie! Burgos ligt trouwens op 1.000 meter hoogte. Eigenlijk heb je totaal niet in de gaten dat je zo hoog rijdt. Dat komt omdat je in feite over een soort van hoogvlakte rijdt. Tussen Viseu en Guarda in Portugal ga je de hoogte in en daarna blijft het tot aan Burgos op ca. 700 – 800 meter hoogte. Zonder echt grote hoogteverschillen. Dat rijdt wel lekker. Na Burgos en mn lunchpauze is het andere koek. Hier begint de weg meer door de bergen te slingeren, maar het uitzicht blijft onverminderd mooi:
Bij Gasteiz (inmiddels in Spaans Baskenland) wordt het nog bochtiger en rijd je continue door tunnels en over bruggen. Niet zo gek dus dat je op dit stuk tol moet betalen. Als ik rond 14.30 uur bij Zarautz de afrit neem, moet ik iets van € 12 aftikken. Valt ook wel weer mee, want ik heb meer dan een uur op de tolweg gereden.
Even later rijd ik Gran Camping Zarautz op. Mn contactpersoon komt later, maar de receptionist is de beroerdste niet en even later heb ik de camper te plek. Ik ga nu eerst even mn mail checken, want ik had een mailtje van de Franse ambassade. Volgens hun heb ik – vanwege mn werk – geen PCR test nodig. Ze sturen een formulier mee wat ik in moet vullen. Maar als ik “Google Translate erover heen gooi” blijkt dat het alleen voor vrachtwagen- en buschauffeurs is. Die hebben mn mail dus gewoon niet of niet goed gelezen 🙁
Een uurtje later ga ik richting receptie. Mn contactpersoon is er en we nemen de papieren door. Tot zaken komt het (nog) niet, maar hij heeft wel voor mij een afspraak geregeld in het Centro Medico Zarautz. Morgenmiddag om 14.00 uur kan ik daar terecht voor een PCR-test. Top !
Terug in de camper ga ik nog even achter de laptop aan het werk, daarna met het eten aan de slag, voor de buis eten, afwassen en daarna vind ik het wel genoeg voor vandaag.
Donderdag 29 april 2021:
Vannacht heeft het echt verschrikkelijk hard geregend, maar als de wekker gaat is het droog. Het is behoorlijk koud en dus ga ik met enige tegenzin uit mn warme nest. Maar goed, een hete douche lacht me ook wel toe. Het sanitair hier op Gran Camping Zarautz is trouwens prima. Een foto met dit weer van mn plekkie hier is niet echt attractief en dus gebruik ik de foto van 3 jaar geleden toen we hier ook op de camping stonden:
Alle plekken met dit uitzicht waren toen bezet. De plek waar deze foto gemaakt is, was zo schuin dat we bijna uit de camper rolden. En dus hebben we de camper later verzet. Maar goed, zo ligt de camping dus:
Echt prachtig !! Gran Camping Zarautz beschikt over kampeerplaatsen op gras en een aantal verharde (grind) plaatsen voor campers en caravans. Daarnaast zijn er een aantal glamping tenten te huur:
Na het ontbijt kruip ik achter de laptop. Eerst mn verslag weer bijwerken en daarna mn administratie doen. Daarnaast nog wat formulieren downloaden, invullen en printen voor de terugreis en bereid ik me vast voor op de PCR-test welke voor vanmiddag 14.00 uur op de planning staat. Om 12.30 uur ga ik even lunchen, maak de camper klaar voor vertrek.
Ik maak nog even gebruik van de camperserviceplaats en rijd even later naar het centrum van Zarautz. Mn contactpersoon bij Gran Camping Zarautz heeft me uitgelegd waar ik de camper zeer waarschijnlijk kan parkeren, maar als ik ter plekke kom, staat het EN behoorlijk vol EN de plekken die vrij zijn, daar past mn camper niet op. Uiteindelijk geraak ik steeds verder van het centrum, poeh … maar goed dat ik mooi op tijd ben.
Ik heb dus om 14.00 uur een afspraak bij Centro Medico Zarautz. Ik heb duidelijk doorgekregen waar het is, maar zelfs als ik voor het gebouw sta kan ik het niet vinden. Op hetzelfde moment komt er een vrouw uit het gebouw en dus vraag ik haar of dit het Medical Center is. Dat is zo, maar zegt ze er bij “ze gaan pas om 16.00 uur open”… huh ? Ik geef haar aan dat ik een afspraak heb, druk op een bel, de deur gaat open en ik loop de trap op. Ook op de 1e verdieping is het nog zoeken welke deur het is. Ben ik hier wel goed ? Dan doet een “als arts uitziende vrouw” de deur open. Tien minuten later sta ik weer buiten. Getest en € 110 lichter. Morgen tussen 12.30 en 14.00 uur krijg ik via de mail uitslag.
Als je ook onderweg bent in Spanje en Portugal en terug gaat naar huis, dan raad ik je aan te overnachten op Gran Camping Zarautz. Zij regelen dan een afspraak voor je. Wil je het toch liever zelf regelen, het adres is Orape Kalea 20, 20800 Zarautz. Telefoonnr. 0034 943 130 397. Het pand is vlakbij het Musika Plaza in het centrum van Zarautz.
Terug bij de camper blijk ik niet te zijn vastgezet en even later kan ik op weg naar mn eindbestemming voor vandaag: Camping Igueldo in San Sebastian. Op een half uurtje rijden. Dat kan via de snelweg (24km.) of via een mooie bergweg (14km.). Mn beide navigatiesystemen sturen me via de bergweg (richting Orio) en als ik een grote bus voor me zie rijden, besluit ik dan toch maar via de bergweg te gaan. Tot aan Orio is dit goed te doen, ook al ligt iets verderop een auto op de kop op de weg 🙁 maar iets verderop word ik geconfronteerd met een vrij nieuw uitziend bord “verboden voor campers en caravans …. narrow road !”.
Een blik op het weggetje is voldoende, die is niet veel breder dan de camper en dus pak ik hier toch maar de tolweg richting San Sebastian. Later hoor ik dat het weggetjes is afgesloten omdat er regelmatig campers vast kwamen te zitten in de berm. Maar gewoon omrijden via San Sebastian, lijkt me. Dan moet je de drukte:
…. maar even voor lief nemen. Even later rijd ik Camping Igueldo op. Hier heb ik morgenvroeg een afspraak en mn contactpersoon heeft aangegeven dat ik maar een plekkie moet zoeken en me om 16.00 uur – als de receptie open gaat – maar even moet melden.
Dat doe ik en daarna is het de hoogste tijd voor een bakkie leut. Nog even mn mail checken en ik kan al met het eten aan de slag. Morgen blijf ik hier waarschijnlijk nog een daggie, want ik moet eerst de uitslag van de PCR test hebben voor ik de Spaans-Franse grens over kan….
Vrijdag 30 april 2021:
Oei …. het was opnieuw behoorlijk fris vannacht. Gelijk de kachel maar even aan. Na het ontbijt ga ik weer mn verslag bijwerken en daarna voor het gesprek met de directrice en de eigenaar van Camping Igueldo. Het gesprek is leuk en zakelijk heb ik er een goed gevoel bij. Maar voor het definitieve antwoord moet ik nog even geduld hebben.
Ik sta trouwens op dezelfde plek als in 2018. Vanwege het weer (het is donker, koud en het regent 🙁 ) moet ik helaas die foto weer gebruiken:
Het uitzicht vanaf de plek is echt helemaal super. De plek waar ik sta is behoorlijk groot, maar Camping Igueldo is behoorlijk groot en er zijn diverse kampeerplaatsen beschikbaar. En leuke mobilhomes:
Op de camping is een restaurant, een kleine supermarkt en een mooi zwembad:
Het centrum en het strand van San Sebastian ligt op 5km. afstand en is prima per bus (elk half uur) te bereiken. De bushalte bevindt zich voor de camping. Volgend jaar hoop ik toch echt dit:
een keer van dichtbij te kunnen bekijken. Nu geen zin in (alleen …). Vanmorgen kruip ik nog een tijdje achter mn laptop, tussen de middag even eten en de rest van de middag ben ik in “mn kantoor” aan het werk. Wachtend op de PCR-test-uitslag …. Nou, die zou ik krijgen tussen 12.30 en 14.00 uur. En … precies om 14.00 uur kreeg ik de mail binnen: negatief. Ik mag naar huis 🙂 Morgen en zondag weer richting Meppel.
Ik las net trouwens dat vanaf morgen (1 mei) de grens tussen Spanje en Portugal weer open gaat. In Portugal is het aantal besmettingen trouwens heel erg laag. Ongeveer 400 per dag. Veilig genoeg lijkt me meneer Rutte !
Aan het eind van de middag ga ik met het eten “aan de slag” (rest van de nasi opwarmen 🙂 ), met het bord op schoot voor de buis, even afwassen en de rest van de avond krijg ik niet veel meer uit handen. En ik ga op tijd naar bed, want morgenvroeg gaat de wekker om 6.45 uur…
Zaterdag 1 mei 2021:
Al voor de wekker ben ik klaar wakker, ga eerst even lekker douchen, terug in de camper even ontbijten, maak de camper klaar voor vertrek, zet nog even vlug een koffie-to-go- voor onderweg en sta even voor 8.00 uur voor de poort van Camping Igueldo. Even later begin ik aan de afdaling naar San Sebastian, gooi daar de tank nog even vol (voor € 1,299 diesel) en draai de snelweg op richting de Spaans-Franse grens. Eindbestemming voor vandaag: camperplaats in La Chapelle Saint Mesmin, ten zuidwesten van de mooie stad Orleans. In totaal iets van 700km. rijden.
Net voor de grens tik ik de laatste Spaanse tol af. Even later bereik de grens, maar zie niets …. Dan zullen ze me waarschijnlijk wel bij de 1e tolpoortjes op staan wachten. En inderdaad. Bij de 1e van de vele tolpoortjes:
op het stuk naar Bordeaux (waarom toch zoveel ? voor mijn gevoel rijd ik een paar kilometer en moet ik weer stoppen om tol te betalen….) word ik aangehouden. De politieman hoeft alleen maar de test te zien. Ik vraag of hij de Engelse of de Spaanse wil zien (Frans heb ik niet 🙂 ), maar hij kijkt alleen naar de datum en gebaart dat ik door kan rijden. En ander formulier wat ik gedownload en ingevuld heb, is blijkbaar niet nodig.
Bij de volgende tolpoortjes iets verderop weer controle. Opnieuw wil hij het formulier zien en krijg ik vragen of drank of sigaretten bij me heb. Eh nee (= eigenlijk het antwoord op de sigaretten 🙂 ) Wat me opvalt, is dat beide gendarmes vriendelijk zijn en bovendien redelijk goed Engels spreken. Dat was “vroeger” wel anders …. Dat ze op dit stuk tol vragen, kan ik trouwens begrijpen. Het wegdek is prima en het ziet er allemaal super netjes uit:
Iets ten noorden van Bordeaux pak ik – net als andere jaren – de shortcut via de E606 / N10 via Angeloume richting Poitiers. Deze 4-baans. autoweg is 200km. lang, is korter dan wanneer je via de snelweg (A10) rijdt en is bovendien tolvrij. Op dit stuk rijden dus ook veel vrachtwagens, maar die mogen hier niet inhalen. Bovendien mag je nagenoeg overal 110km. per uur, kom je door geen enkel dorp en zijn er geen rotondes. Een prima alternatief dus en vandaag ook lekker rustig, zoals hier bij de afslag Brie en Balzac 🙂
Onderweg maak ik even een korte stop en rijd daarna door naar Poitiers. Dan zie ik ineens links van de weg een groot blauw/paars veld:
Lavendel ? Geen idee eigenlijk. Bij Poitiers Sud draai ik weer de A10 op richting Tours. Op dit stuk zijn ze – ten zuiden van Tours – trouwens over een groot gedeelte met de weg bezig. Maar het is niet druk en dus heb ik amper vertraging. Iets voor Tours moet ik weer tol aftikken (over dit kleine stukje € 18,90), maak een 2e stop en rijd door richting Orleans. Bij de afslag Orleans Centre moet ik weer € 18,50 aftikken en rijd ik naar de camperplaats in La Chapelle Saint Mesmin. Vlakbij de camperplaats is een Intermarche waar ik de tank vast volgooi (diesel kost hier € 1,369 – ook niet duur), dan hoef ik dat morgenvroeg niet meer te doen.
Even later sta ik voor de slagboom van de camperplaats, welke zeer fraai aan de Loire ligt:
Overnachten kost € 6, maar is inclusief stroom en gratis WIFI. Bij de slagboom is een automaat, waar je je creditcard kunt invoeren. Vervolgens geef je aan hoe lang je wilt blijven en krijg je een ticket waarop de code voor de slagboom staat. Goed bewaren, want deze heb je ook nodig als je weer vertrekt. De foto’s hierboven en hieronder zijn van 3 jaar geleden, want het weer is inmiddels wat omgeslagen en het regent iets. Niet mooi voor een foto. Het enige nadeel is – vind ik – zijn de vele bomen. Waar nu ook nog eens flink meer blad aan zit dan 3 jaar geleden toen we hier begin april stonden:
Ik krijg dus met geen mogelijkheid de schotel tussen de bomen door. Geen tv dus vanavond. Als ik de camper te plek heb, eerst maar even een bakkie leut, even met mn vriendin bellen en daarna is het ook al bijna etenstijd. Na het eten en de afwas ga ik nog even een sudoku doen en ineens bedenk ik me dat het hier wel heer erg angstig stil is. Het is hier normaal al rustig, zelfs 3 jaar geleden (foto’s hierboven) toen het behoorlijk vol stond, maar nu is het wel extreem rustig. Dan ineens bedenk ik me dat er in Frankrijk nog steeds een avondklok geldt …. vanaf 19.00 uur !!
De rest van de avond kijk ik een film, want in mn tv zit een dvd-speler 🙂 En daarna vroeg op bed, want morgenvroeg gaat de wekker weer om 6.45 uur.
Zondag 2 mei 2021:
Dit keer sta ik al om 7.15 uur voor de slagboom, toetst de code in en even later draai ik weer de A10 op. Ook op dit stuk (ten westen en noorden van Orleans) zijn ze over een groot deel met de weg bezig, maar ja … ik heb nu helemaal de weg voor me alleen. Eindbestemming voor vandaag is het prachtige Meppel 🙂
Ook vanmorgen is het eerst nog prima weer, maar dan ineens …. mist ! En niet zo’n beetje ook. Als ik om 8.10 uur bij de 1e tolpoortjes iets ten zuiden van Parijs ben, zie ik geen steek voor ogen en is het een beetje gokken waar de tolpoortjes zijn. Ik weet dat ik ergens aan de rechterkant moet zijn ….
Nu heb ik zo 1 geluk: ik duik zo Parijs in en ik verwacht eigenlijk dat het daar niet mistig is. Nou, dat klopt en bovendien is het er heerlijk rustig. Maar ja … ik rijd op zondagochtend om 8.30 uur over de rondweg van Parijs. Overigens: maar goed dat het zo rustig is, want op een aantal stukken is het wegdek zo slecht dat ik een ruk aan het stuur moet geven om niet in een diep “asfalt-gat” te rijden. Sjonge jonge ….
Even later heb ik Parijs achter me gelaten en om 9.30 uur moet ik weer een ticket pakken voor het laatste stuk tolweg richting Lille. En dit keer zijn de tolpoortjes een stuk beter zichtbaar:
In Dourges – iets ten zuiden van Lille – is het eindelijk klaar met de tol. Op dit lange stuk hoef ik trouwens maar € 24,40 tol te betalen. Dat valt me dan – in verhouding tot de afstand – eigenlijk nog wel mee. Ik volg de route richting Gent (Gand), ook al word er onderweg met borden gewaarschuwd dat er veel wegwerkzaamheden zijn. Het is nog steeds niet druk op de weg en ook hier heb ik weinig vertraging.
Iets verderop bij Antwerpen is het wel flink drukker. En als je het hebt over wegwerkzaamheden, ten zuiden van Antwerpen ligt alles overhoop. Het wordt ook duidelijk aangegeven: “niet je navigatie volgen, maar de borden” want niets is meer hetzelfde. Ik volg Breda, geen probleem! Even voor de Nederlandse grens bij Minderhout stop ik nog even wat diesel bij te tanken en om even te lunchen.
Even later rijd ik Nederland binnen. Ook hier – net als bij de Frans – Belgische grens – geen enkele controle. Sterker nog: de helft van de auto’s welke ik tussen Breda en Antwerpen tegen kwam, was Nederlands. Ook in Frankrijk kwam ik gisteren en vanmorgen behoorlijk wat Nederlandse auto’s tegen. Hoezo, de grenzen dicht ?! Wat me trouwens direct opvalt: het is ineens weer veel drukker op de weg:
Vanmorgen heb ik nagenoeg continue op de cruise-control gereden, die kan ik nu in Nederland direct wel weer uitzetten. Ook richting Utrecht en even later richting Harderwijk is het flink druk op de weg. Cruise-control heb ik niet meer aangehad. Ook bij Zwolle is de spitsstrook open (zondagmiddag even na 15.00 uur) en zelfs bij de afslag Meppel-Zuid is het druk ha ha. Even voor 15.30 uur rijd ik de camper onder de carport. Ik ben weer tuus 🙂 !!
Slotwoord:
Vorig jaar schreef ik na mn reis naar Spanje/Portugal “dit was wel de meest vreemde reis welke ik ooit gemaakt had”. Ik had echt nooit verwacht dat dat nu – ruim een jaar later – niet echt minder vreemd zou zijn. Het was ten eerste nog maar de vraag of ik wel naar Spanje en Portugal kon afreizen. En vervolgens de onduidelijkheid hoe het reizen tussen de regio’s in Spanje zou gaan, of ik de grens met Portugal wel over zou komen en hoe de campings zouden reageren op mijn bezoek.
Nou, dat laatste is me echt super meegevallen. De campings hebben het zwaar, maar ik merkte tijdens de gesprekken dat het zeer gewaardeerd werd, dat ik de moeite had gekomen om ze te bezoeken. De meeste lopende contracten werden probleemloos verlengd en de komende weken zal blijken hoe goed het zakelijk voor mij is verlopen.
Het reizen tussen de regio’s in Spanje was voor de Spanjaarden zelf niet mogelijk, maar voor mij geen enkel probleem. Dit voelde wel een beetje vreemd, maar de uitleg was dat die paar buitenlanders die van de ene regio naar de andere reisden, geen probleem vormden. Maar als – met name in het Paasweekend – miljoenen Spanjaarden gingen reizen ….
Uiteraard heb ik elke dag de ontwikkelingen rond Covid in Spanje, Portugal en Frankrijk op de voet gevolgd. Eind maart lag het aantal besmettingen in Spanje rond de 3.500. Na het Paasweekend liep het wat op en lag het rond de 10.000 per dag. Dat is maar iets hoger dan het gemiddelde in Nederland. En in Spanje wonen wel eventjes wat meer mensen, 50 miljoen ! In Portugal (met 10 miljoen mensen, waarvan 5 miljoen in een rond de grote steden Lissabon en Porto) ligt het aantal besmettingen nu op gemiddeld 400 per dag. Alleen in Amsterdam al, ligt het aantal besmettingen 2x zo hoog. Kan iemand mij dan uitleggen, waarom er nog steeds een negatief reisadvies voor Spanje en Portugal geldt ? Ik begrijp er in ieder geval niets van ….
Tot slot … was dit een leuke reis ? –> NEE. Het was puur een zakelijke reis, welke wel veel voldoening gaf, maar het feit dat je in Spanje overal een altijd een mondkapje voor moet, heeft mij weerhouden om bijvoorbeeld even naar het strand te lopen, laat staan een stad te bezoeken. Alleen op de plek zelf (waar je caravan of camper staat) hoefde je geen mondkapje voor. In Portugal hoefde ik trouwens alleen een mondkapje voor in het sanitairgebouw en bijvoorbeeld als ik een gesprek met klanten had. En uiteraard als je een winkel in ging.
Volgend jaar weer ? Nou graag …. maar is het dan eindelijk een keer afgelopen met dat vervelende virus ?! Tot volgend jaar !