Periode zaterdag 16 juli – vrijdag 22 juli 2022. Deze week reis ik van Ballangen zuidwaarts over de E6 en de E39 richting Trondheim en Molde.
Zaterdag 16 juli 2022
Vanmorgen ga ik eerst even van het fijne sanitair hier op PlusCamp Ballangen Camping gebruik maken. Terug bij de camper vlug even ontbijten en vervolgens de camper klaarmaken voor vertrek. Ik heb namelijk om 9.00 uur afgesproken met de eigenaar en heb vandaag een flink stuk voor de boeg. Omdat ik direct na het gesprek op pad wil, neem ik de camper mee richting de receptie.
Het gesprek met de eigenaar van PlusCamp Ballangen Camping is leuk en verloopt zakelijk prima. De bestaande promotie wordt voortgezet en rond 9.50 uur stap ik tevreden achter het stuur van de camper. Op het stuk wat ik vandaag ga rijden, moet ik ook met de veerboot. En die gaat om 10.40 uur. Het is een kleine 3 kwartier rijden naar de haven van Skarberget, dat moet kunnen.
Ook voor vandaag is er niet echt mooi weer voorspeld, maar als ik even later langs dit strandje rijd, komt warempel het zonnetje er ff door:
Door de laaghangende bewolking, krijg je weinig mee van het uitzicht, maar ach … dat heeft ook wel wat:
Om 10.30 uur rijd ik de haven van Skarberget binnen. Ik sta achteraan in rij 2 en ik weet dat er iets van 2.5 – 3 rijen op de boot passen. Dat komt wel goed 🙂 Ik blijf het trouwens bijzonder vinden dat hier geen brug is. Want de overtocht van Skarberget naar Bognes ligt wel op de E6, DE doorgaande weg door Noorwegen. En voorlopig komt er ook geen brug, want ze zijn druk aan het werk met de haven en de kade.
Even later sta ik op de ferry. Plek zat. In Bognes aangekomen zit we met een hele rits auto’s en campers achter een Noorse camperbus. Vooral berg opwaarts gaat het bijna stapvoets, maar de bestuurder weet van geen wijken. Je zou toch zeggen: laat al die mensen achter je er ff langs. Rijd voor je zelf ook wat fijner. Maar nee hoor. Een paar campers houden het voor gezien en stoppen. Even verder kan ik samen met de camper voor mij passeren en kan ik tenminste een beetje doorrijden. Ik ben per slot van rekening niet op vakantie 🙂
In Morsvikbotn bezoek ik nog een potentiele klant, maar de eigenaresse is niet aanwezig en het duurt nog wel ff voordat ze terug is. En dus laat ik de brochure achter, ga weer verder richting Fauske, stop onderweg nog even om te lunchen en meld me om 14.00 uur bij de receptie van Fauske Camping. Daar blijkt de receptie gesloten, maar iemand van het onderhoud belt de eigenaresse en die blijken al onderweg naar de camping. En dus zit ik even later met eigenaresse Else in gesprek. Nou ja, in gesprek. Ze spreekt niet veel meer dan Noors en ze loopt volgens mij inmiddels al richting de 100 (jaar). Maar goed, de bestaande promotie wordt voortgezet en tevreden draai ik even later weer de E6 op.
Mn eindbestemming (hoop ik) is Rognan Fjordcamp. Nog 25 minuten rijden. Even later meld ik me bij de receptie van de camping, maar helaas. De eigenaresse is niet aanwezig. Ze is er morgenvroeg wel. De receptioniste is zeer behulpzaam en geeft aan dat ik maar een plekkie moet zoeken. Ook nu is het geen weer om foto’s te maken, maar ik sta op nagenoeg dezelfde plek als vorig jaar:
Vorig jaar heb ik hier voor het eerst overnacht en wat me opvalt, is de ruimte op de camping. En dat bevalt me prima. Bovendien werkt de WIFI hier prima en heb ik weer tv-ontvangst. En dus kruip ik eerst even met een bakkie leut voor de buis om naar de Tour de France te kijken. Aan het eind van de middag ga ik nog een tijdje achter de laptop aan het werk. Na het eten en de afwas ga ik me nog even voorbereiden voor de rit van morgen.
Zondag 17 juli 2022
Ook vannacht heeft het weer flink geregend, maar voor vandaag lijken de voorspellingen iets beter. En da’s mooi want het stuk wat ik vandaag ga rijden (over de Saltfjellet) is zeer fraai. Vanmorgen ga ik na het ontbijt eerst nog even achter de laptop aan het werk en rijd rond 9.30 uur richting de receptie voor het gesprek met de eigenaresse. Dat verloopt prima en de promotie welke voor Covid was gestopt is weer geactiveerd. Blij mee !
In Rognan gooi ik de tank nog even weer vol, want de diesel hier bij Ess Partner is normaal gesproken niet duur. Ook vandaag betaal ik “slechts” € 2,34. Onderweg heb ik toch al een paar keer € 2,59 – € 2,65 gezien. Scheelt weer. Even later draai ik weer de E6 op. Op dit stuk kun je lekker opschieten. De weg is breed en max. snelheid 90 km per uur. Maar aan het begin van de klim naar de Saltfjellet is het weer gewoon 80 km per uur. Veel sneller kan ik hier ook niet. Het is niet al te breed en de weg is bochtig.
Eenmaal boven op de Saltfjellet heb je wel alle ruimte en daarnaast heb je hier “roem zicht” 🙂
Het is droog, maar daar heb je het ook mee gezegd. Niet echt mooie vergezichten:
Vlakbij de top (ca. 680 meter) ligt het bijzondere gebouw van de Polarsirkelen, oftewel Arctic Circle Center. Daar is het – zoals altijd – weer flink druk:
Even verder begin ik aan de afdaling richting Mo i Rana. Hier waren ze iets van 3 jaar geleden nog met de weg bezig en was het een enorme puinhoop. Maar dat is allemaal afgerond:
Mn eindbestemming voor vandaag is Mo i Rana Camping aan de rand van het stadje Mo i Rana. Onderweg bezoek ik nog een potentiele camping, maar dat is voorlopig nog geen succes. Tegen 13.00 uur meld ik me bij de receptie van Mo i Rana Camping. De eigenaar is niet aanwezig en later op de dag krijg ik het verzoek om morgenvroeg om 9.00 uur naar de receptie te komen. Helemaal prima.
Als ik de camper te plek heb, ga ik eerst even lunchen en daarna achter de laptop aan het werk. Als even later het zonnetje er door komt, trek ik – gewapend met camera – een sprintje naar buiten om even foto’s van mn plekkie hier te maken:
Ik sta op een verharde plaats en da’s wel zo fijn. Komt er in ieder geval niet eentje (meestal later op de avond) vlak naast je staan. Voor tenten zijn er mooie plekken direct aan de rivier:
Het sanitair is (met behoorlijk wat familiebadkamers) in orde. De ligging (vlakbij het centrum van Mo i Rana) ook. Enige nadeel is dat de camping vlakbij een industriegebied ligt en dat geluid is op de camping te horen. Het is echter een monotoon geluid en “goed te doen”. Aan het eind van de middag ga ik met het eten aan de slag (pannenkoekuh 🙂 ) en ondertussen kijk ik naar de tv. Helaas nog geen Nederlandse zenders ….
Maandag 18 juli 2022
Vandaag heb ik een redelijk korte rit op het programma staan. Maar het loopt anders. Behoorlijk anders. Zoals afgesproken meld ik me om 9.00 uur bij de receptie. Omdat het weer s flink regent en ik na het gesprek gelijk door wil, neem ik de camper mee. Maar net als ik de camper uit stap, krijg ik een telefoontje van de eigenaar …. hij zit bij de tandarts. Niet gepland uiteraard. Of ik nog even kan wachten. Tuuuurlijk. Een mooi moment om even met mn vriendin te bellen. Even voor 9.30 uur belt hij weer …. het gaat nog wel ff duren. Shit … Nou ja, het is niet anders. Ik laat de papieren achter en stuur m later vandaag wel een mailtje.
Mn volgende bestemming is Yttervik Camping. De camping is vorig jaar van eigenaar gewisseld en met de nieuwe manager kan ik het goed vinden. Maar als ik even later de smalle toegangsweg naar de camping op rijd, zie ik een camperbus toch wel heel erg scheef halverwege het pad staan. Een meisje gebaart me dat ik moet stoppen. Nou ja, dat kan ook niet anders. De camperbus hangt behoorlijk scheef half op, half naast het pad en lijkt muurvast te zitten.
Ik bel de manager. In ieder geval om te kijken of hij in de receptie is. Dat blijkt niet het geval (vrije dag). Als ik m vertel wat ik voor me zie, vraagt hij of de mensen al iemand gebeld hebben. Tja, geen idee. En dus loop ik met de manager aan de telefoon richting “de scheve camperbus”. Hij stelt voor om een buurman met tractor te sturen, maar die blijken even later of niet beschikbaar of durven niet aan de klus te beginnen omdat ze bang zijn de camperbus te beschadigen.
Ondertussen geeft de manager aan dat hij al in de auto zit. Op weg naar de camping. Hij regelt even later een sleepdienst en bij de camper nemen we nog even kort de papieren door. Daarna snelt hij zich naar de inmiddels geïrriteerde kampeerders die de camping niet af kunnen. En ondertussen regent het nog steeds pijpenstelen. Pfff.
Mn volgende bestemming is Korgen Camping. Daar aangekomen blijkt de eigenaresse niet aanwezig, maar ze is er over een uurtje. Normaal gesproken overnacht ik hier, maar vandaag wil ik nu juist nog een stukkie doorrijden. Dat lijkt er nu niet in te zitten. Rond 12.00 uur komt de eigenaresse bij mn camper. Ze geeft aan dat de camping te koop staat en dat ze voorlopig (voor volgend seizoen) niets wil/kan doen. Pfff … het gaat wel lekker vandaag. Ik vind het eigenlijk ook wel prima vandaag en besluit hier te blijven. Omdat ik hier meestal op dezelfde plek sta en het nu geen weer is om foto’s te maken, plaats ik hieronder even een paar oude foto’s van Korgen Camping:
De camping ligt aan de rand van het dorpje Korgen wat direct aan de E6 ligt. De camping ligt echter heerlijk rustig direct aan een rivier en de omgeving is zeer fraai:
Ben je geïnteresseerd om (eventueel) Korgen Camping over te nemen, stuur mij dan even een mailtje. Dan breng ik je in contact met de eigenaresse. De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk en bereid ik me vast voor op de (flinke) rit van morgen.
Dinsdag 19 juli 2022
Vandaag heb ik een rit van 3.5 uur voor de boeg en wil ik onderweg nog 3 potentiele klanten bezoeken. En dus vertrek ik vanochtend al op tijd. Vlakbij Mosjoen rijd ik de 1e camping op. Maar het kan me niet bekoren. De volgende camping ligt weer op een uur rijden: Svenningdal Camping vlakbij Trofors. Ik heb met de eigenaren afgesproken dat ik de camping vanochtend zou bezoeken. Het gesprek is leuk, maar het komt niet direct tot zaken. En dus draai ik weer de E6 op en zie warempel een blauw stukje lucht:
De volgende potentiele klant ligt weer op een uur rijden, maar bij aankomst blijkt de camping op een andere plek te liggen dan ik in gedachten had. En dus ben ik m al voorbij, voordat ik het goed en wel in de gaten heb. Ter plekke heb ik geen mogelijkheid om te keren, dus een bezoek aan die camping zal een jaartje moeten wachten. Via Harran rijd ik door naar Grong. De camping en de eigenaar privé heb ik al een paar keer gebeld, maar krijg geen gehoor. Als ik even later Langnes Camping op rijd, zie ik dat de receptie gesloten is. En dus ga ik op zoek naar een plekje. Wel op het grind, want ook hier heeft het flink geregend en er komt nog meer.
Als ik de camper te plek heb, ga ik dan eindelijk lunchen. Want het is inmiddels al 14.00 uur. Gedurende de middag loopt het snel vol. Zeker op de grindplaatsen. Omdat ik hier meestal op dezelfde plek sta, even een foto van vorig jaar:
Langnes Camping beschikt over naast deze grindplaatsen, ook over grasplaatsen:
En over leuke hytter:
Na het avondeten meld de eigenaar zich. Nou ja, hij meldt zich eigenlijk af. Een afspraak lukt vanavond en ook morgenvroeg niet. En dus loop ik even later naar de receptie om de papieren af te geven. Het is niet anders.
Woensdag 20 juli 2022
Vanmorgen ga ik eerst even van het fijne sanitair op Langnes Camping gebruik maken, daarna even ontbijten, mn mail checken en daarna maak ik de camper klaar voor vertrek. Ook vandaag zit ik weer met een klant die ik niet kan bereiken. En dus heb ik nog geen idee wat mn eindbestemming wordt. Ik rijd in ieder geval zuidelijk richting Steinkjer / Trondheim. Even later rijd ik de camping op, draai de E6 weer op en meld me 20 minuten later bij de receptie van Vegset Camping. Deze camping ligt zeer fraai aan de noordzijde van het enorme Snasameer:
Even later zit ik met de eigenaren in gesprek. Onder het genot van een kopje koffie. Ja ja 🙂 Het gesprek verloopt prima en ze zijn akkoord met mijn promotie voorstel. Super. Terug in de camper probeer ik opnieuw mn contactpersoon bij Kystriksveien Reiseliv te bereiken, maar helaas. Voordat ik verder ga, stuur ik m nog even een smsje. Misschien dat het zo lukt 🙂 Het weer is trouwens wel aardig vandaag:
Mn volgende klant is Follingstua Camping, even ten noorden van Steinkjer. Ook gelegen aan het Snasameer. Helaas is hier mn contactpersoon niet aanwezig, maar “de dochter in charge” staat me te woord en helpt me met het updaten van de gegevens. De papieren laat ik achter en dus weet ik op dit moment nog niet of de bestaande contracten verlengd worden. Ik hoop het wel, want ook deze camping ligt zeer fraai:
Zo, op naar Steinkjer. Even later meld ik bij Kystriksveien Reiseliv, maar zoals verwacht is mn contactpersoon niet aanwezig. En dus ga ik eerst even boodschappen doen bij het naastgelegen AMFI winkelcentrum (met ca. 100 winkels !!) Terug in de camper ga ik direct ook maar even lunchen en dan meldt mn contactpersoon van Kystriksveien Reiseliv zich. Hij is deze week niet aanwezig en vraagt of ik de papieren voor m wil achterlaten. Tuuuuurlijk.
Even later draai ik weer de E6 op en rijd verder zuidelijk richting Koa Camping. Als het goed is, ligt daar een pakketje voor mij. Ik heb eigenaar Geir via Whatsapp gemeld dat ik onderweg ben en als ik even later de camping op rijd, word ik hartelijk door hem begroet. Onder het genot van een bakkie leut kletsen we even bij en daarna ga ik – met het pakketje 🙂 – naar de camper. Ik blijf hier vannacht en even later sta ik op mn favoriete plekje:
Voor de goede orde, deze foto is van 6 juni 2022. Inmiddels al weer 6.5 week geleden. Toen bezocht ik de camping op weg naar de Lofoten, Vesteralen, Tromso en de Noordkaap. Zoals je ziet met een (bijna) strakblauwe lucht. Zo mooi is het weer nu niet, maar de temperatuur is prima en de rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk. MET de deur open en dus MET het geluid van de zee/golven. Zooo fijn.
Aan het eind van de middag kijk ik nog even naar het uitslag van de Tour de France. Ik heb inmiddels weer Nederlandse tv. Eigenlijk had ik die op Korgen Camping (2 dagen geleden) al moeten hebben, maar er ging iets bij Canal Digitaal. Na de TdeF ga ik met het eten aan de slag. Morgen ga ik verder richting Trondheim.
Donderdag 21 juli 2022
Ook vandaag heb ik weer “een vaag daggie”. Ik probeer sinds gistermiddag al een aantal klanten te bellen, die ik in de omgeving van Trondheim wil bezoeken. Maar het schiet niet op. Uiteindelijk besluit ik maar om rond 9.45 uur te vertrekken. Ik zie wel hoe de dag verloopt. De 1e potentiele klant bevindt zich op 20 minuten rijden, maar daar heb ik geen succes. Zelfs de receptionist kan de campingmanager niet bereiken en dan houdt het op.
De volgende klant is Storsand Camping vlakbij Trondheim, maar ook daar kan ik mn contactpersoon niet te pakken krijgen. Omdat die camping nog een uur rijden is, besluit ik om door te rijden en later op de ochtend een nieuwe poging te wagen. Onderweg gooi ik de tank nog even vol bij Uno-X in Stjordal (bij de rotonde iets ten noorden van het vliegveld). De prijs is hier over het algemeen flink lager dan bij andere tankstations. Ook vandaag. Ik betaal “slechts” € 2,28 voor een liter diesel. Dat scheelt weer.
Opnieuw doe ik na het tanken een poging om mn contactpersoon bij Storsand Camping te contacten, maar helaas. Ook bij een andere camping vlakbij Trondheim lukt het niet om een afspraak te maken. Pfff … het gaat weer lekker vandaag. En dus rijd ik maar door naar mn vermoedelijke eindbestemming: Oysand Camping vlakbij Melhus. Iets onder Trondheim. Daar blijkt dat mn vaste contactpersoon is vertrokken. Er is een nieuwe manager en we kunnen direct in gesprek. Superrr.
Het gesprek verloopt prima, maar voor het definitieve antwoord moet ik even geduld hebben. Mn vaste plekkie (langs het lange pad direct aan zee):
… is niet beschikbaar. Er staan iets van 70 Landrovers + een feesttent en dus heeft de campingmanager een ander plekje voor mij in gedachten. Even later sta ik zo:
Helaas heb ik hier geen tv (wel langs het pad waar ik nu niet kan staan 🙁 ), maar de plek is zeer fraai. Na de lunch ga ik achter de laptop aan het werk en voor ik het weet is de middag al weer voorbij. Na het eten ga ik de rit van morgen nog even voorbereiden en daarna vind ik het wel prima voor vandaag.
Vrijdag 22 juli 2022
Vandaag heb ik een aardig ritje voor de boeg en dus vertrek ik al op tijd. Mn 1e bestemming voor vandaag is Trasavika Camping. Op ongeveer 20 minuten rijden. Met de eigenaar kan ik het goed vinden en om 9.30 uur zit ik al met hem in gesprek. Dat verloopt prima en de bestaande promotie wordt voortgezet. Wil je meer informatie over Trasavika Camping (op ongeveer een half uur rijden van Trondheim), klik dan even op 1 van onderstaande foto’s.
De rit van vandaag is een soort van “overbruggingsrit”. Op het stuk wat ik vandaag rijd heb ik weinig campings. Vroeger reed ik altijd over Surnadal, maar sinds die camping (Surnadal Camping Brekkoya) is overgenomen door een Duitser, kom ik er niet meer. Wel een aardige camping, maar met de eigenaar kan ik niet goed overweg 🙂
En dus volg ik sindsdien de E39, bezoek onderweg nog een potentiele klant (maar daar is mn contactpersoon niet aanwezig) en meld me even later in de “haven” van Halsa. De veerboot komt over 7 minuten, dus lang hoef ik niet te wachten. Op de veerboot ga ik (in de camper) even een broodje eten en even later rijden we in Kanestraum weer de kade op. De E39 van Trondheim naar Molde is prima te rijden. Moet natuurlijk ook wel, want het is DE kustweg langs de Noorse westkust. Maar toch is het op sommige plekken behoorlijk smal. Al zijn ze druk bezig om de weg te verbreden.
Even voor 13.00 uur meld ik me bij de receptie van Kviltorp Camping. Het is al heel lang geleden dat ik hier overnacht heb en dus had ik in de planning om hier vandaag te blijven. Maar het is er over het algemeen behoorlijk druk, dus geen idee of dat mogelijk is. Ik praat even bij met de zoon van de eigenaar (waar ik morgenvroeg een gesprek mee heb) en die geeft aan dat ik maar een plekje moet zoeken. “Beneden” is nog wel plek zegt ie. De plekken “beneden” liggen direct aan het fjord, echt zeer fraai. De plekken “boven” liggen (bijna) direct langs de weg, dus als je hier wilt overnachten kun je beter op tijd op de camping arriveren. Op deze foto:
Zie je de “boven” plekken, helemaal rechts op de foto de “beneden” plekken. Kviltorp Camping beschikt over uitstekende sanitaire voorzieningen. Op de foto hieronder zie je het gebouw met de tv-ruimte en de keuken, met daarboven mooie appartementen:
Zelf sta ik even later hier:
direct aan het fjord. Wat een fijne plek ! De meeste plekken hebben een eigen grasstrook met vlonder onder de luifel, maar de mooiste plekken zijn bewaard voor de tentkampeerders:
Die staan namelijk direct aan het water. VOOR de rij met campers, zodat ze vrij zicht hebben. Ik vind zoiets echt super. Natuurlijk heb ik zelf een camper, maar ik zou het niet fijn vinden met de tent achter zo’n muur van campers te staan. Daar hebben ze hier dus goed over nagedacht. Kviltorp Camping beschikt trouwens ook over flink wat hytter en appartementen. En over deze Seahouses:
Ook nu ga ik eerst weer even lunchen. En daarna achter de laptop aan het werk. Zoals je ziet knapt het weer wat op en dus ga ik af en toe even luchten. Met een bakkie koffie uiteraard 🙂 Morgen ga ik richting Bud.