Week 8 Noorwegen: van Andalsnes naar Loen & Olden

Periode zaterdag 6 juli – vrijdag 12 juli 2019. Deze week rijd ik van Andalsnes richting Geiranger, Loen en Olden. Een gebied met een flink aantal campings. Dus weinig kilometers, maar wel veel gesprekken.

Zaterdag 6 juli 2019.

Als ik vanmorgen de camper uit stap zie ik dat de bewolking laag in het dal hangt en erboven het zonnetje schijnt. Echt een prachtig gezicht:

Na een heerlijke douche, een ontbijtje en een bakkie koffie kruip ik nog even achter de laptop en rijd daarna weer naar Andalsnes voor het gesprek op Andalsnes Camping. Ik pak dit keer de “shortcut” via Mjelva en heb even later een geweldig mooi uitzicht op de camping welke ik zo ga bezoeken:

Ook richting het dal (waar de Trollstigen begint) een geweldig uitzicht. De bewolking hangt nog steeds laag in het dal en af en toe zie je een besneeuwde bergtop er boven uit steken:

Even later zit ik met de eigenaresse van Andalsnes Camping in gesprek. Het gesprek is goed, maar voor het definitieve antwoord moet ik nog even geduld hebben. En dus ga ik verder het dal in. Volgende bestemming: PlusCamp Trollstigen. Een afspraak maken met de eigenaar van deze camping – waarbij het nog steeds niet zeker is dat je m te spreken krijgt – is al een sport op zich en dus bezoek ik de camping maar “gewoon”. Er van uitgaande dat hij er toch niet is. Of druk is. En dat blijkt ook dit keer het geval. 

Maar de receptioniste – naar later blijkt zijn nichtje – is zeer behulpzaam en laat me ook het nieuwe sanitairgebouw zien. Poeh … dat ziet er netjes uit. En de ligging van PlusCamp Trollstigen … nou, kijk zelf maar:

De foto’s zijn – zoals je ziet – van vorig jaar, toen de kids bij ons op visite waren. Bij PlusCamp Trollstigen is ook een grote souvenirsshop. Leuk ! Maar goed, ik ga weer verder. Op naar mn eindbestemming voor vandaag: Trollveggen Camping. De campings liggen dicht bij elkaar en even later rijd ik Trollveggen Camping op en kom direct eigenaar Trygve tegen. We spreken af om rond 16.00 uur om tafel te gaan en dus ga ik op zoek naar een plekje. Eerst maar s even een broodje eten lijkt me. En vervolgens achter de laptop aan het werk. Dit is trouwens Trollveggen Camping:

Hier heb ik zo de afspraak en dus loop ik even later richting de receptie. Het gesprek met Trygve is zakelijk prima, maar ook gewoon heel gezellig en daarom duurt het wat langer dan normaal. Als ik terug kom bij de camper is Engeland – Zweden (dames WK voetbal 3e/4e plek) al aan de gang en even later kan ik ook aan de bak voor het avondeten. 

De rest van de avond zit ik wisselend achter de laptop en voor de buis en de avond is zo weer voorbij. Morgen – overlegd met de eigenaar – blijf ik hier nog een daggie. Even wat werk wegwerken. 

Zondag 7 juli 2019.

Gisteravond kwam er een Duitse camperclub (ca. 20 campers) binnenrollen. Maar ondanks dat en ondanks dat het vannacht behoorlijk fris was, heb ik prima geslapen. Na het ontbijt ga ik achter de laptop aan het werk. Campings plaatsen op de nieuwe website www.mt-campingsnoorwegen.nl (in 4 talen!), administratie bijwerken, orders invoeren, verslag bijwerken, etc.

Aan het eind van de ochtend komt Trygve nog even bij. Of ik de gerestylede hytter wil zien? Tuurlijk! Gisteren waren ze allemaal nog bezet, maar vandaag zijn er een aantal gasten vertrokken. De buitenkant is nog steeds “mooi Noors” –>

Met nieuwe inrichting, nieuwe badkamer en nieuwe keukens. Het ziet er allemaal prima uit. Terug in de camper ga ik even “lunchen” en daarna weer achter de laptop aan het werk. Aan het eind van de middag ga ik natuurlijk naar de finale WK vrouwen voetbal kijken, maar helaas …. de VS is te sterk. 

Na het avondeten ga ik nog een tijdje aan het werk, daarna nog even met mn vriendin bellen en de dag is al weer voorbij. Morgen heb ik een flinke rit voor de boeg (verwacht ik) en eerlijk gezegd heb ik nog geen idee wat mn eindbestemming wordt.

Maandag 8 juli 2019.

Als ik vanmorgen de camper uit stap, heb ik weer een prachtig “spooky-uitzicht”. De wolken hangen laag in het dal en de lucht erboven is strakblauw. Kijk dan:

Op de foto hierboven zie je ook gelijk “de splitsing” op de camping. Links (waar ik ook sta) liggen de terrassen, waar de meeste caravans en campers staan (want grotere plaatsen). Rechts – bij de rivier – liggen een aantal veldjes welke zeer populair zijn bij de tentkampeerders.

Na de douche en het ontbijt check ik nog even vlug mn mail en daarna ga ik op pad. Zoals gisteren al aangegeven heb ik een flinke rit voor de boeg (nu ik dit schrijf weet ik natuurlijk dat het vandaag echt veel te gek was …) en dus rijd ik even later de camping af, gooi in Andalsnes de tank nog even vol en rijd even later richting Alesund. Bij het tankstation staan trouwens maar liefst 12 oplaadpalen (bij elke paal kunnen 2 auto’s staan) van Tesla:

Hoezo ze verkopen aardig wat Tesla’s in Noorwegen 🙂 Sjonge jonge. Mn 1e bestemming voor vandaag is Mana Camping in Mandalen. Ongeveer 20 minuten rijden vanaf Andalsnes. Bij aankomst is de eigenaar aanwezig en we kunnen direct in gesprek. In een soort van serre trouwens. Deze is afgelopen seizoen gerealiseerd zodat mensen even ergens samen kunnen zitten, of ’s morgens nog even droog kunnen ontbijten als ze met de tent zijn en het iets minder mooi weer is.

Het gesprek is prima en de bestaande contracten worden verlengd. Mana Camping ligt trouwens zo (direct aan het fjord, prachtig!) –>

Zeer populair bij kampeerders die Alesund willen bezoeken, want in Alesund ligt maar 1 kleine camping en dus gebruiken veel kampeerders Mana Camping en mn volgende bestemming (Fagervik Camping) als basis. Fagervik Camping is dus mn volgende bestemming en ligt een klein half uurtje verderop. Mooi gelegen aan het Tresfjord, vlakbij de nieuwe brug over het fjord.

Bij Fagervik Camping is de eigenaar niet aanwezig, maar geheel volgens goed Noors gebruik (dit lukt me over het algemeen in Spanje en Italie niet) wordt de eigenaar gebeld en even later zitten we in gesprek. Halverwege het gesprek heb ik nog steeds geen idee welke kant het op gaat, maar dan ineens is de eigenaar overstag en wil de nieuwe promotie wel graag uit proberen. Super ! Ook Fagervik Camping ligt direct aan het fjord, wauw:

Na het gesprek informeer ik nog even bij de eigenaar en een vaste klant of ik – als ik naar Stordal moet – beter via Sjoholt kan rijden, of binnendoor over de Fv165. Nou … zowel de beide heren, als even later ook mn beide navigatiesystemen worden het niet eens. Maar als ik even later bij de afslag kom, besluit ik het erop te wagen. Wat volgt is een prachtige route …. wel over een soort van fietspad, dat dan weer wel:

waar je niet teveel verkeer tegen moet komen. En met – eenmaal boven – een onverhard stuk van ca. 3km. Maar daarna wordt de weg breder en even later krijg ik het Storfjord in het vizier. Voordat ik Stordal camping – aan de rand van het dorp – bezoek, stop ik nog even om een broodje te eten. Bij Stordal Camping aangekomen blijkt er niemand aanwezig, maar als ik me telefonisch meld bij de eigenaresse komt deze even later opdagen. We nemen de papieren door en even later kruip ik weer achter het stuur. Even twijfel ik wat ik zal doen, want ik ben bang dat het vanmiddag allemaal een beetje te lang gaat duren.

Mn bedoeling is namelijk om PlusCamp Stranda te bezoeken. Maar mn eindbestemming voor vandaag is Geiranger en dus bel ik de eigenaar van PlusCamp Stranda eerst of hij op de camping is. Dat blijkt het geval en dus meld ik me even later bij de veerdienst van Liabygda – Stranda, zet de camper in de haven neer en ga lopend de veerboot op. PlusCamp Stranda ligt namelijk – aan de andere kant – ook op loopafstand van de haven.

Het gesprek met de eigenaar PlusCamp Stranda is prima, ik pak de veerboot weer terug richting mn camper, rijd verder naar de haven van Linge en neem daar de veerboot naar Eidsdal. Tja … en dan gaat het mis. Het ging ook al veel te goed vandaag 🙂 De knaap die me het kaartje voor de overtocht verkoopt, kijkt me al niet al te vriendelijk aan en eenmaal op de boot wordt er op mn deur geklopt … hard geklopt, zacht geklopt. Kontroll ! Ze gaan de lengte opmeten. Mn camper is – volgens mij – net onder de 7 meter, maar als ze het nameten blijkt de camper 7.30 meter te zijn. En dus krijg ik een boete. Die bestaat uit een extra ticket (welke je eigenlijk had moeten hebben) en een extra bedrag van NOK 2.100 (= € 225). Onder dat laatste weet ik gelukkig nog onderuit te komen (vraag niet hoe …), maar de extra ticket is een feit en voor de volgende keer weet ik in ieder geval hoe lang de camper echt is 🙂

In Eidsdal begin ik aan de beklimming. Even later rijd ik langs Solvang Camping en zie dat er een ketting voor de ingang hangt … huh ? Later hoor ik dat de Nederlandse eigenaren de camping vorig jaar verkocht hebben, maar de nieuwe eigenaar was blijkbaar nog niet klaar voor het hoogseizoen. Of hij heeft er andere plannen mee …

Even later ga ik “op de kop naar beneden”. De afdaling hier is redelijk steil en je moet echt afremmen op de motor anders hou je geen remmen over. Normaal gesproken bezoek ik eerst Grande Camping, maar ik heb zo straks gebeld en de eigenaar is niet aanwezig. En dus rijd ik even later langs het Geirangerfjord richting Geiranger:

Uiteraard ligt er weer in cruiseschip in het fjord en uiteraard is het weer megadruk in Geiranger. Ook als ik even later Vinje Camping op rijd, is het behoorlijk druk. Als ik me meld in de receptie blijkt de eigenaresse aanwezig, maar – uiteraard rond dit tijdstip / bijna 18.00 uur – ze is druk en vraagt of we morgenvroeg in gesprek kunnen. Hier overnachten is geen probleem, althans als ik een plekje kan vinden.

Maar ik weet hier de weg en weet dat iets hoger op de terrassen vaak nog wel plek is. En ja hoor .. Even later heb ik de camper te plek en kan ik ook direct met het eten aan de slag. Wat een dag ….

Dinsdag 9 juli 2019.

Als ik vanmorgen wakker word en de screens open trek zie ik een strakblauwe lucht. Yezzzz…. De zon is helaas nog niet bij de camping, maar dat duurt niet lang meer. Eerst even ontbijten en daarna ga ik achter de laptop aan het werk. Als de zon bij de camper is, maak ik even een paar foto’s van mn plekkie hier op Vinje Camping:

Vanuit de camper kan ik het Geirangerfjord zien, maar waar je ook kijkt … het is allemaal even mooi. Kijk, dit is de ligging van de camping:

Vinje Camping ligt rechtsonder op de foto. Zo kun je ook de waterval zien. Sommige mensen staan er met hun tentje of camper vlak naast. Nou, ik kan je vertellen … dan hoor je verder niet veel meer en loop je ook de hele dag naar de wc volgens mij.

Tegen 10.00 uur loop ik richting de receptie en daar tref ik de eigenaar. Hij geeft aan dat zn echtgenote “het niet kon redden” (ze is ziek, vertelde ze gisteren al), maar hij neemt het gesprek over. En dat verloopt verrassend goed. Omdat hij ook af en toe moet bijspringen in de receptie, duurt het gesprek wat langer dan normaal. Toen ik naar de receptie toe liep dacht ik al “misschien blijf ik hier nog een daggie”, maar als het gesprek is afgerond is het al 11.30 uur geweest en als ik nu vertrek loopt mn planning waarschijnlijk toch ook al in de soep.

En dus overleg ik met de eigenaar of ik nog een nacht extra kan blijven. Dat is geen probleem en dus zit ik even later weer achter mn laptop. Gewapend met een bakkie koffie 🙂 Tussen de middag even een broodje eten en ook de rest van de middag ben ik aan het werk in de camper. Inmiddels loopt de camping weer behoorlijk vol. Aan het eind van de middag komt de eigenaar bij me, ze zijn geïnteresseerd in mn voorstel en willen graag zaken doen. Super !

Na het avondeten begint de camping steeds voller te raken en zie ik even later dat een klein caravannetje op een terras onder mij wordt ingeklemd door 2 grote Zweedse campers. De mensen hadden tafels en stoelen naast de caravan gezet, omdat daar hun auto stond. Maar die worden aan de kant geschoven en 1 camper staat op ongeveer 1 – 1.5 meter van de caravan. Even later zijn de eigenaren van het caravannetje terug en die mensen worden toch kwaad. Ik krijg last van plaatsvervangende schaamte vanwege het gedrag van de Zweedse campereigenaar, maar wil niet met andere kampeerders in discussie. En dus loop ik naar de eigenaar van de camping. Die twijfelt geen moment, loopt naar “het tafereeltje”… maant de mensen tot rust en even later wordt de Zweedse camper verplaatst. Sjonge jonge …

Woensdag 10 juli 2019.

Vanmorgen ga ik eerst even van de prima sanitaire voorzieningen hier op Vinje Camping gebruik maken, daarna ontbijten, nog even mn mail checken en daarna maak ik de camper vast klaar voor vertrek. Om 9.30 uur ga ik richting de receptie om het contract af te ronden en vervolgens ga ik op pad. Eindbestemming voor vandaag: Loen vlakbij Stryn. Het is trouwens behoorlijk bewolkt, maar als ik even later wat “op hoogte ben” laat ik de wolken achter me in het dal:

Onderstaande foto (kolonne rijden) is inmiddels een vast ritueel geworden rond Geiranger. Je moet echt veel geduld hebben, zeker als de bus een eindje voor me even later een andere bus tegen komt. Wil je deze drukte niet, probeer Geiranger dan in het voor- of naseizoen te bezoeken.

Wat me trouwens opvalt is dat er heel weinig sneeuw ligt. En dan te bedenken dat deze weg een paar dagen geleden nog was afgesloten omdat er teveel sneeuw op de weg lag. Kijk, de oranje paaltjes (zodat ze bij veel sneeuw kunnen zien waar de berm begint) staan er nog:

Eenmaal boven bij het meer stopt de bus en ook een paar campers en kan ik een beetje opschieten:

Even verder draai ik de “15” op welke van Lom naar Stryn loopt. En vrijwel direct duik je dan de tunnels in. Al jaren gaat het verhaal dat er nieuwe tunnels komen, want deze zijn niet echt fijn. Als je een vrachtwagen tegen komt, moet je bijna stoppen omdat je elkaar maar net kan passeren. Af en toe zie je even het daglicht om vervolgens weer een volgend tunneltje in te duiken:

Daarna gaat het behoorlijk naar beneden en even later rijd ik langs het Strynsvatn naar mn 1e klant voor vandaag: PlusCamp Strynsvatn. Bij de receptie is niemand aanwezig en dus bel ik de eigenaar. Die is even aan het lunchen en dus doe ik dat zelf nu ook maar even. Als de eigenaar even later bij de camper komt, moet ik mn lunch afbreken en gaan we in gesprek. Even later is alles geregeld en ga ik verder richting Stryn. Onderweg bezoek ik nog een camping, maar daar kom ik niet echt gelegen. 

En dus ga ik verder richting mn eindbestemming: Loen. In Olden en Loen heb ik behoorlijk wat klanten, daar ben ik dus wel een paar dagen bezig. Tegen 14.00 uur rijd ik Lo-Vik Camping op, direct aan het fjord gelegen in het dorpje Loen. De eigenaar is hier altijd aanwezig en dus kunnen we direct in gesprek. Hij is enthousiast over het nieuwe concept en gaat akkoord met mijn voorstel. En dus loop ik even later de camping op om wat foto’s te nemen. Zoals gezegd, Lo-Vik Camping ligt in het centrum van Loen en op loopafstand van de Loen Skylift en de Via Ferrata:

Met de Loen Skylift ben je in een paar minuten boven op de berg midden op de foto hierboven. En heb je een geweldig uitzicht. Ook de guys met de wingsuits springen van die berg af. Als je dat ziet …. poeh !! Kijk maar s –> www.youtube.com. De Via Ferrata van Loen ligt iets rechts van het restaurant boven op de berg Hoven en is de langste van Europa: 120 meter. Ik zal het even iets dichterbij halen:

Rechts in het midden van de foto zie je het bruggetje (120 lang …) wat tussen 2 bergen hangt. Je wordt wel gezekerd hoor 🙂 Ik loop weer terug naar mn camper, maak nog een paar foto’s van de prachtige omgeving (uitzicht dus vanaf de camping):

En rijd vervolgens richting mn eindbestemming (waarschijnlijk) voor vandaag: Tjugen Camping. Bij aankomst is eigenaar Knut aanwezig, maar hij vraagt of we morgenvroeg het gesprek kunnen doen. Tuurlijk ! Komt mij eigenlijk ook beter uit. Ik ga op zoek naar een plekje en sta even later zo:

Als ik uitstap komt de eigenaar van de grijze camperbus links op de foto naar me toe. “Eerst koffie zeker” zegt ie. Ik kijk m verbaasd aan, maar hij volgt mn verslag en geeft aan dat ik altijd eerst even een bakkie koffie neem bij aankomst. Nou vooruit dan maar: eerst even een bakkie koffie 🙂

En daarna aan het werk. Helaas moet ik de screens iets dicht doen, want inmiddels is het behoorlijk warm. Kan ik niet volledig van het uitzicht genieten. Maar ja … ik moet ook eigenlijk ook “gewoon” aan het werk. Ook na het eten ga ik nog een tijdje achter de laptop aan de slag en relax later op de avond nog even voor de buis. 

Donderdag 11 juli 2019.

Vanmorgen heb ik eerst het gesprek met Knut hier op de camping en daarna ga ik de andere 2 klanten hier in het dal bezoeken. Maar het gesprek met Knut is leuk en duurt daardoor wat langer. Maar met een goed resultaat tot gevolg. Prrrima! Terug bij de camper maak ik deze direct klaar voor vertrek en even later rijd ik de camping af. Volgende bestemming: Loenvatn Feriesenter –>

Het is er druk, maar de eigenaar neemt altijd even tijd voor me. We nemen in het kort de papieren door en dus rijd ik even later verder naar mn eindbestemming: PlusCamp Sande. Ik had al gehoord dat het er gisteren heel druk was en bij aankomst zie ik al dat het vandaag niet veel anders is. Ik arriveer rond 12.30 uur en dat is zo’n beetje het rustigste moment van de dag. En dus vragen de eigenaren of ik – na installatie van de camper – daarna direct voor het gesprek wil komen. Tuurlijk.

Na het gesprek maak ik gelijk nog even wat foto’s van mn plekkie hier:

De camping staat inderdaad behoorlijk vol, maar hier op dit schiereilandje waren nog een paar plaatsen vrij. Even een foto van de camping om te laten zien wat de ligging is:

Op dit schiereiland is het een beetje passen en meten, maar het is een geweldige plek. Omdat er achter mn camper niet veel ruimte meer is, informeer ik bij de 2 Duitsers naast mij of ze vandaag of morgenvroeg op tijd weg moeten. Dat blijkt niet het geval en een gewone auto kan parkeren, dus helemaal prima.

Maar dan arriveert er om 19.00 uur een Noorse camper. Even denk ik dat hij gaat keren, maar dan blijkt hij achteruit achter mn camper langs te willen. De Belg naast mij is me net voor. Hij springt uit zn camper en schreeuwt naar de Noor dat dat niet past. Maar als ik even later buiten ben, is het al te laat. De Noor zag te laat dat het pad iets scheef liep, waardoor de camper als het ware iets kantelde en hij met zn luifel mn camper aan de achterzijde iets beschadigd heeft. 

Enigszins verbouwereerd sta ik te kijken hoe die Noor nou zo stom kon zijn. Maar als de Noorse vrouw uit de auto stapt en zegt “you have to move your car”, begin ik flink pissig te worden. De Belg trouwens ook ha ha. Als hij kwaad reageert richting de Noorse vrouw dimt ze wat in en met behulp van de Belg zet ik mn camper nog iets van 20 cm naar voren. Op de foto’s hierboven kun je zien dat het echt niet veel verder kon.

De Noren – die blijkbaar achter de Duitsers een plekje hadden (hun stoelen etc. stonden er nog, ze waren een daggie weg) – rijden achter mn camper langs en de chauffeur komt even later naar me toe. Hij verontschuldigt zich. We bekijken de schade en ik maak van zowel mijn camper als de huurcamper van hem (ook van het kenteken 🙂 ) wat foto’s.

Die stuur ik direct door naar mn camperdealer de Jong in Hattem en die reageren nog dezelfde avond. Hulde !! Ze geven aan dat de schade zomaar kan oplopen tot ca. € 500 / € 600 en dus meld ik het morgenvroeg toch maar direct bij de verzekering. Pffff… stomme Noor. In plaats van eerst even vragen of ik m iets kon verzetten … gewoon z’n camper er langs drukken. Maar ja … het blijft oppassen met huurcampers, ook onderweg …

Vrijdag 12 juli 2019.

Na een frisse douche, een ontbijtje en een telefoontje met de NKC (camperclub) waar de camper verzekerd is, staat de Noor ineens bij de camper. Intussen heb ik het schadeformulier al voor een groot gedeelte ingevuld. Hij vult z’n gegevens in en is akkoord met het feit dat hij schuldig is. De verzekering moet het nu verder maar uitzoeken. Maar balen doe ik wel, want ik ben hartstikke “zunig” op mn camper.

Als alles is afgewikkeld, besluit ik maar direct te vertrekken 🙂 Eindbestemming: het volgende dal bij Olden. Ik groet de eigenaren van PlusCamp Sande en rijd het dal uit. In Loen aangekomen bel ik eerst met een klant van Mol Travel. Want die zit op een plek waar ik met de camper bijna niet kan komen. En dus spreken we ook nu weer af bij de COOP in Olden. Een kwartiertje later sta ik buiten bij de COOP te wachten en arriveer de klant. En steevast zegt ie “toch wel handig zo’n opvallende camper 🙂 ” We nemen de papieren door en even later duik ik het dal: Oldedalen in.

Het is echt prachtig mooi weer en dat treft, want de omgeving hier is echt prachtig. Het 1e gedeelte is nog redelijk breed:

Maar verder het dal in zijn een paar smalle stukjes. Even verder bereik ik de 1e te bezoeken camping. Al bij aankomst zie ik dat een gesprek lastig gaat worden. Op de camping is het megadruk … We proberen een gesprek aan te gaan, maar helaas. Dat gaat niet lukken zo. De rest zal dan via de mail moeten. En dus rijd ik door naar Olden Camping Gytri, iets verder het dal in. 

Daar lukt het wel om met de eigenaar in gesprek te gaan, maar ook hier wordt het gesprek regelmatig onderbroken. Dit is trouwens mn werkplek hier:

Zat ik bijna 15 jaar geleden nog in 3-delig kostuum in gesprek bij de Rabobank, nu zit ik met een kopje koffie en de papieren met zicht op een prachtig blauw meer en een gletsjer 🙂

Het gesprek hier loopt trouwens niet helemaal fijn en uiteindelijk komen we niet tot overeenstemming. En dus op naar mn eindbestemming: Gryta Camping. Onderweg heb ik al gehoord dat de eigenaar op vakantie is. Eerlijk gezegd kan ik het niet geloven, want ik kom hier al 13 jaar en altijd tref ik bij aankomst eigenaar Dagfinn aan. 

Als ik Gryta Camping op rijd, blijkt het verhaal te kloppen. De eigenaar is op vakantie en ik word vriendelijk verwelkomd door de stiefzoon. We spreken af dat we vanavond om tafel gaan en hier overnachten is geen probleem. Ik vind een mooi plekje aan het water … echt prachtig:

Tussen een Zwitserse en een Nederlandse camper in. En waar je ook kijkt, het uitzicht is overal even mooi. Achter me zie ik een uitloper van een gletsjer, sneeuw op de bergen en een enorme waterval:

Verderop het dal in ligt de Briksdalgletsjer. Al deze gletsjer zijn zij-armen van de Jostedalsbreen, de grootste gletsjer van Europa. De totale oppervlakte is maar liefst 487km2.

Het is inmiddels al lang lunchtijd en dus ga ik eerst even een broodje eten. En vervolgens achter de laptop aan het werk. Daar ben ik de rest van de middag wel zoet mee. Daarna even eten, onder het eten tv kijken, afwassen en daarna voor het gesprek bij de receptie. Dat verloopt goed, maar voor het definitieve antwoord moet ik op de terugkomst van de eigenaar wachten. Geduld dus.

Terug bij de camper vind ik het eigenlijk wel prima. Misschien dat ik hier nog een nachtje extra blijf. Want ik heb nog zoveel werk liggen.