Week 8 Portugal: regio Costa de Prata en Costa Verde

Zaterdag 18 maart 2017.

Ondanks dat de golven/zee vannacht flink lawaai hadden, hebben we prima geslapen. Gisteravond moesten we zelfs af en toe de TV wat harder zetten omdat de op de kust beukende golven het geluid van de TV overstemden. Sjonge jonge …

Ook voor vandaag wordt er weer mooi weer voorspeld, maar vanmorgen vroeg helaas nog niet. Het is wat mistig en behoorlijk fris. Na het ontbijt kruip ik eerst nog even achter de laptop, maar de verbinding hier is niet best. En dus houden we het voor gezien, maken de camper klaar voor vertrek, groeten de buren uit Meppel nog even en rijden de camping af. Eindbestemming vandaag: Nazaré.

Onderweg bezoeken we nog 1 camping: Camping Colina do Sol bij het plaatsje S. Martinho do Porto. Een mooi en rustig gelegen camping aan de rand van de plaats. Helaas is de manager niet aanwezig. Komt waarschijnlijk rond 14.00 uur. Tja .. daar kunnen we helaas niet op wachten. En dus rijden we door naar Nazaré. Wij rijden voorbij deze plaats (daarover morgen meer) en rijden even later Camping Vale Paraiso Natur Park op.

Hier heb ik wel geluk, als ik me meld bij de receptie blijkt de salesmanager aanwezig. En het is zaterdag, dus da’s echt geluk hebben. En ze heeft ook wel even tijd voor mij. Super. We hebben een goed gesprek en ik hoor later deze week meer. Na het gesprek krijg ik nog een rondleiding over de camping en ze geeft aan dat overnachten geen probleem is. 

En dus zoeken we na de rondleiding een plekkie op. Plek genoeg, maar nog niet zo gemakkelijk om een plekkie te vinden waar we de schotel tussen de bomen doorkrijgen. Een Duitse kampeerder wijst me een plek aan, maar dat kan ik me haast niet voorstellen. En dus probeer ik eerst een andere plek (helaas …) en wordt vervolgens door een Franse kampeerder op de “plek van de Duitser” gewezen. En ja hoor … in 1x. De Duitser heeft inmiddels z’n stoel gedraaid en kijkt me grijnzend aan … ja ja … Sie haben recht.

Als we de camper te plek hebben, gaan we eerst even een broodje eten en daarna samen even een wandeling over de camping maken. Dit is ons plekkie hier:

We staan op een soort van plateau met grote kampeerplaatsen:

Om ons heen staan Franse, Engelse en Duitse campers. Iets verderop staat nog een groepje Franse campers. De meeste in het zonnetje. In het dal – zo straks door de salesmanager “the valley” genoemd – sta je in de schaduw. Daar is het natuurlijk in de zomer goed uit te houden:

Camping Vale Paraiso beschikt daarnaast over flink wat huuraccommodaties. Bungalows, ingerichte tenten (“kampeerbungalows”) tipi’s en mooie appartementen:

Daarnaast beschikt de camping over flink wat voorzieningen … een mooi zwembad, veel sportvoorzieningen, een restaurant (waar je ’s morgens voor slechts € 3 p.p. kunt ontbijten) en een soort van woonkamer waar je o.a. bij de open haard kunt lezen of TV kunt kijken. Heel bijzonder !

  

De rest van de middag zitten we heerlijk in het zonnetje. Al moeten we wel een aantal keren verkassen omdat we anders in de schaduw zitten. Aan het eind van de middag zitten we volledig in de schaduw en kruip ik nog even achter de laptop om wat administratie te doen.

Na het eten kruipen we samen nog even voor de buis en zien we even later achter de camper het bos “geel-rood” opgloeien door de ondergaande zon:

Hennie gaat nog even wat lezen en ik nog even achter de laptop. Later op de avond kijken we natuurlijk nog even Studio Sport. Maar ja … de belangrijkste wedstrijd (SCH-FEY) is morgen pas 🙂

Zondag 19 maart 2017.

Sjonge jonge … wat was het hier vannacht rustig. We konden er bijna niet van slapen ha ha. Als we de screens open trekken is er helaas nog geen zon te zien. Ach … misschien later vandaag ? Ik ga eerst richting het sanitairgebouw (een paar maanden terug volledig vernieuwd, het grote sanitairgebouw op de camping volgt later dit jaar) en terug in de camper gaan we eerst even – binnen – een broodje eten.

Inmiddels zijn de eerste campers al vertrokken en 1 van de vrijgekomen plekjes is zeer fraai. En omdat ik toch de camper iets wilde verzetten, kiezen we er nu voor om m op de andere plek te zetten. Als we m te plek hebben en de schotel werkt … loop ik even richting receptie om te informeren of dit geen probleem is en om aan te geven dat we nog een nachtje blijven. Want de WIFI hier werkt prima en ik heb nog wel wat werk te doen.

Bovendien moet ik me nog even goed voorbereiden op de komende week. Want we willen eigenlijk zowel Coimbra als Porto bezoeken en het weer wordt er niet beter op. En in de regen 1 van die mooie steden bezoeken … niks an !

Vanmorgen werk ik eerst mn verslag volledig bij. Zoals gezegd staan we nu op Camping Vale Paraiso Natur Park vlakbij het plaatsje Nazaré. Gisteren vertelde de salesmanager mij dat Nazaré natuurlijk bekend is als badplaats:

Maar ook vanwege de hoge golven. De golven kunnen hier soms wel een hoogte van 30 !! meter halen. Ze vertelde dat er hier voor de kust een soort van Grand Canyon onder water is, waardoor de golven – vooral in de periode november – februari – tot ongekende hoogtes worden gestuwd. Kijk maar:

Echt niet te geloven ! Dat zou ik wel eens willen zien. Maar goed … vandaag valt er weinig te zien. Ook geen zon trouwens. Het zou vandaag zonnig en rond de 20 graden worden, in werkelijkheid is het bewolkt en rond de 15 graden …brrr. Af en toe gaan we even buiten zitten koffie drinken, maar echt vrolijk word je daar niet van. Mooi weer dus om binnen het verslag bij te werken.

Halverwege de middag heb ik dat klaar …. En eigenlijk zou de zon nu moeten schijnen, maar helaas. We gaan nog wel even met een bakkie leut onder een kleedje buiten zitten, maar erg warm is het niet. Ik vertel Hennie dat ik steeds moeite heb als ze mij een naam proberen door te geven en het vervolgens gaan spellen in het Engels. A spreek je uit als AE, E spreek je uit als iiii en I spreek je uit als aaai. Ik haal dus steeds de a en e door elkaar 🙂

De rest van de middag ben ik met de voorbereiding van de komende week te bezoeken campings bezig en gaat Hennie met het eten aan de slag. We zijn ruimschoots op tijd voordat Studio Sport begint …. ook al begint het in Portugal al om 18.00 uur 🙂 Uiteraard met spanning uitgekeken naar SCH – FEY, maar die wedstrijd had eigenlijk maar 1 helft moeten duren. In de 1e helft werd de komende kampioen van Nederland werkelijk volledig weggetikt, maar hebben de spelers van SCH waarschijnlijk iets in de thee toegediend gekregen. Jammer.

De rest van de avond zitten we voor de buis (voor de 1e keer samen BZV 🙂 ) en moeten we zelfs het kacheltje nog even aan. Sjonge jonge …

Maandag 20 maart 2017.

Gisteravond voor de zekerheid nog maar even een dekentje er bij over gedaan en dat was vanmorgen vroeg hoog nodig. Brrr. Ik kruip nog even een tijdje achter de laptop, werk mn verslag nog even bij en maak de camper vast klaar voor vertrek. Eindbestemming voor vandaag is Coimbra. 

Onderweg bezoeken we nog 1 camping: Camping O Tamanco, een leuke knusse camping vlakbij het plaatsje Lourical. Bij aankomst komt de Nederlandse eigenaresse me tegemoet en even later zitten we in gesprek. We nemen de formulieren en de mogelijkheden door, maar komen (nu) niet tot zaken.

En dus gaan we verder naar Coimbra. Dit keer pakken we de parallel aan de tolweg IP1 lopende IC2 …. duurt wel iets langer, maar het scheelt een aardig stukkie tol. Even na 12.00 uur rijden we Coimbra Camping & Bungalows op en ik heb geluk. De manager is aanwezig en we kunnen direct in gesprek. Het gesprek is prima en hij heeft zelfs nog even afstemming met de eigenaar …. klinkt hoopvol !

Hier overnachten is geen probleem en dus gaan we op zoek naar een plekje. Da’s niet zo moeilijk, want Coimbra Camping is een grote camping en je mag gaan staan waar je wilt (geen vaste/genummerde plekken). Als we de camper te plek hebben gaan we eerst even wat boodschappen doen bij de grote supermarkt tegenover de camping. Terug bij de camper even een broodje eten (buiten …) en daarna uiteraard wat foto’s maken van ons plekkie hier:

Op Coimbra Camping hebben ze naast flink wat kampeerplaatsen ook bungalows beschikbaar:

De camping beschikt over veel voorzieningen. Er is een leuk restaurant (gratis WIFI), een fitnessruimte, sauna, Turks stoombad en een mooi zwembad:

Als ik terug loop richting de camper, heb ik een mooi uitzicht op onze plek en kun je ook het uitzicht vanaf de camping goed zien:

Terug bij de camper zitten we nog even in het zonnetje en hebben we er eigenlijk al spijt van dat we nu niet met de bus naar Coimbra zijn gegaan. Want het weer is helemaal opgeknapt en het is heerlijk vertoeven in het zonnetje (al moet je wel zorgen dat je uit de wind blijft). Maar goed, morgen lijkt het weer ook goed en het was vanmiddag eigenlijk gewoon te laat. 

De rest van de middag zit ik wisselend buiten en achter de laptop … want het is erg druk met boekingen. Rond 17.00 uur (Portugese tijd) begin ik met het eten en kijkt Hennie – uiteraard 🙂 – even naar the B & the B. Daarna – onder het eten – even samen Masterchef kijken, nog even achter de laptop en daarna the Blacklist. Morgen blijven we hier nog een daggie en gaan we de stad in.

Dinsdag 21 maart 2017.

Vanmorgen worden we wakker van de regen … huh ? Dat was niet de bedoeling ! Maar gelukkig is het even later droog en als ik na het ontbijt de weersvoorspellingen bekijk, lijkt het vanmiddag op te knappen. En dus kruip ik eerst even een tijdje achter de laptop en zit Hennie lekker te lezen. 

Inderdaad knapt het weer in de loop van de dag op. De bus vertrekt (midden op de dag) 1x in het uur en dus besluiten we de bus van 12.45 uur te nemen. De bushalte ligt direct voor de camping (naast de ingang, echt super !) en even later arriveert de bus. Het ritje naar het centrum van Coimbra (4km.) kost € 1,60 p.p. maar in tegenstelling tot Lissabon kunnen we nu wel gewoon zitten.

Binnen een poep en een scheet zijn we in het centrum van Coimbra en we stappen uit op de mooie boulevard welke tussen de Mondego rivier en het centrum ligt. En als je dan bij het uitstappen dit ziet:

weet ik meteen waarom ik Coimbra zoooooveel leuker vind dan Lissabon. Op het terrasje voor het gehele pand (hotel) gaan we later nog even wat eten. We lopen de winkelstraat in en je komt ogen tekort:

We verlaten de winkelstraat en duiken de smalle steegjes in. Hier vind je allemaal kleine winkeltjes en we besluiten om hier later vanmiddag nog even naar terug te gaan om nog wat fruit en broodjes te scoren. Na het eten maken we ons op voor een wandeling richting de prachtige universiteit. En die beklimming is pittig. Ook op dit stuk vind je heel veel leuke winkeltjes en restaurantjes:

  

Als we bijna boven zijn doemt de enorme Romaanse Kathedraal Se Velha op. Het is een indrukwekkend gebouw en het lijkt meer op een kasteel dan op een kerk. Gebouwd tussen 1140 – 1180:

We lopen verder richting de universiteit. Ik ben hier al geweest … voor Hennie is het nieuw …. maar bij ons beiden valt de mond open …. zoo mooi !

Op de universiteit lopen nog steeds veel studenten in de traditionele zwarte cape:

We lopen verder en komen opnieuw een indrukwekkend gebouw tegen:

En dit bouwwerk waarvan ik de naam niet heb kunnen achterhalen (op 16-04-2017 inmiddels wel vanwege een inzending van Bob Diesel, het bouwwerk op de foto hieronder heet Jardim da Manga):

Even later zijn we weer terug op het centrale plein in deze prachtige stad:

In Coimbra wonen iets van 100.000 inwoners, waarvan 20.000 studenten. En dat geeft de stad een aparte sfeer. Persoonlijk vind ik dit soort studentensteden (zoals in Spanje bijvoorbeeld in Granada en Valencia, in Italië … Perugia en Pisa) echt leuke steden om te bezoeken. We lopen terug door de winkelstraat en gaan bij Pastelaria Briosa nog even naar binnen. Want in hun vitrine liggen deze enorme Suspiros (Meringue), Hennie heeft de hand er even voor gehouden om te laten zien hoe groot ze zijn:

Binnen scoren we nog wat lekkernijen voor vanavond en gaan langzaam aan weer richting bushalte. We halen de bus van 16.45 uur (Portugese tijd) en even later zijn we weer terug op de camping/bij de camper. Uitgeblust liggen we eerst een tijdje voor de buis en gaan daarna even een broodje eten. Want we hebben vanmiddag nog wat fruit en lekkere broodjes (€ 0,25 per stuk, geen geld …) gekocht in de smalle straatjes van Coimbra.

De rest van de avond ben ik achter de laptop aan het werk. Later op de avond gaan we nog even Rummicubben en daarna op tied noar bedde. Morgen gaan we weer verder noordwaarts. De bedoeling is dat we vrijdag Porto kunnen bezoeken, want woensdag en donderdag wordt er niet al te best weer voorspeld.

Woensdag 22 maart 2017.

Als we wakker worden regent het … en niet zo’n beetje ook. Sjonge jonge …. Maar goed, de weersvoorspellingen kloppen dus ha ha. Voor vandaag heb ik 2 – 3 campings op het programma staan. Die liggen weer aan de kust (Coimbra ligt iets in het binnenland), maar echt ver hoeven we niet te rijden. En dus kruip ik eerst nog even achter de laptop. Als het wat minder hard regent, maak ik de camper klaar voor vertrek.

We lozen nog even wat “vuil water” en rijden rond 9.45 uur de camping af. Eindbestemming voor vandaag: de kust bij Aveiro. Eerste stop: Camping Vila Caia bij het plaatsje Mira. Onderweg stoppen we nog even bij een Lidl om wat boodschappen in te slaan en even later rijden we Camping Vila Caia op. De eigenaar is aanwezig en we kunnen direct in gesprek. Het gesprek is goed, maar ik doe geen zaken.

En dus gaan we weer verder. We zijn inmiddels weer aan de kust beland en het waait behoorlijk. Eigenlijk is het gewoon slecht weer. Het waait (hard), het regent en het is koud. Af en toe komt het zonnetje er wel even door, maar echt veel helpt het niet. We hebben nu vanaf de weg regelmatig zicht op zee en de golven zijn behoorlijk hoog.

Even verder rijden we Camping Costa Nova op. Een camping waar ik in het verleden ook vaak kwam. Als ik me meld bij de receptie tref ik ook hier de eigenaar. We nemen de formulieren en de mogelijkheden door en de interesse bij de eigenaar lijkt gewekt. Maar ook hier kom ik niet (direct) tot zaken. Ik hoop: wordt vervolgd. We maken nog even een rondje over de camping, maar dat is echt geen pretje. Het waait en regent opnieuw flink, hoe anders was het in 2009:

Toen had ik nog geen reclame op de camper zie ik nu. We hadden in de planning om hier misschien te overnachten, maar we besluiten toch maar verder te rijden. Eigenlijk maak ik de planning altijd zo, dat we een eindbestemming in gedachten hebben … maar ook een back-up. In dit geval Parque de Campismo da Barra .. iets verderop. Midden in Praia de Barra geleden, dus wat minder wind. Dan komt het feit dat ik hier in 2007, 2008 en 2009 ook geweest ben, om de hoek kijken en ondanks dat de laatste keer al 8 jaar geleden is, weet ik nog best veel van die tijd.

Onderweg naar Praia de Barra kom je door het plaatsje Costa Nova … echt zooooo leuk:

Alleen …. daar krijgen we nu niet veel van mee (vanwege het weer). Even later rijden we Parque de Campismo da Barra op. Het regent nu zo hard dat ik een wandeling naar de receptie van iets van 20 meter moet bekopen met een compleet nat “pak”, dus maar ff wachtuh. Een paar minuten later is het veilig. Bij de receptie blijkt de manager niet aanwezig, maar die komt over een uurtje. Hier overnachten is geen probleem en dus hebben we de camper even te plek:

In de winter heeft de camping speciale – verharde – plaatsen voor campers en caravans en in de loop van de middag loopt het behoorlijk vol. Voornamelijk Fransen, Duitsers en Engelsen. Na de lunch maken we even een rondje over de camping en verder op de camping zijn nog behoorlijk wat grasplaatsen voor caravans en tenten. Achter op de camping is ook nog een sanitairgebouwtje:

maar de luxe is ver te zoeken 🙂 Als we terug lopen richting de camper komen we deze grappige fiets tegen:

Terug in de camper eerst even een bakkie leut en daarna aan het werk. Hier op Parque de Campismo da Barra is gratis WIFI beschikbaar en dat werkt prima. Mn eigen MIFI is in Portugal behoorlijk traag, dus dit is wel even een verademing.

Aan het eind van de middag ga ik pannenkoeken bakken en de wind is inmiddels weer gaan liggen. En dus kunnen we onder het eten the B & the B kijken en uiteraard Masterchef. Daarna even afwassen, vervolgens nog even een tijdje achter de laptop en later op de avond voor de buis. Morgen gaan we weer verder noordwaarts. De bedoeling is om vrijdag de stad Porto te gaan bezoeken.

Donderdag 23 maart 2017.

Ondanks dat de camping midden in het plaatsje Praia de Barra ligt, hebben we prima geslapen. Maar opnieuw moet het kacheltje vanmorgen eerst even aan om de camper wat op te warmen. Het regent ook weer en ook dat werd voorspeld. Het valt ons trouwens op dat het vaak (heel) vroeg op de ochtend regent en dat het dan later opknapt. En meestal hebben we ’s middags wat zon.

Vanmorgen ga ik eerst nog een tijdje aan het werk achter de laptop en daarna ga ik me voorbereiden op de vandaag te bezoeken campings. We hadden in eerste gepland dat we vandaag al naar Porto zouden rijden en onderweg 2 campings zouden bezoeken, maar ik heb de planning al weer wat aangepast. We gaan nu iets noordelijker en dan morgenvroeg op tijd richting Porto en dan direct de stad in.

Ik had op Google Maps de route al even bekeken en de 1e camping is ongeveer 45 minuten rijden. Maar als ik de campings invoer in mn navigatiesysteem, geeft die aan dat het maar 25 minuten rijden is. Huh ? De route loopt een stukje over het water. Dat zou een brug kunnen zijn, maar ook een veerdienst en dus vraag ik bij de receptie even na hoe dat zit.

Ik begin dus te zeggen dat ik Torreira Camping wil bezoeken. De receptioniste begint te lachen en vraagt of ik dan ook de manager daar wil spreken. Ik begrijp niet goed waarom ze dat vraagt en kijk haar schijnbaar een beetje onnozel aan (kan ik heel goed 🙂 ) Ze begint nog harder te lachen en zegt dat de manager er niet is … want die zit hier. Huh ? Ik wist dus wel dat het dezelfde eigenaar was, maar niet dat de manager van Parque de Campismo da Barra ook de manager van Torreira Camping was.

En dus zit ik even later voor de 2e keer met hem in gesprek. Grapsig. Hij geeft aan dat Torreira Camping een aantal jaren terug volledig is vernieuwd en dat ik er zeker even moet gaan kijken. Tja, dat was ik sowieso al van plan. We rijden de camping af en rijden langs het leuke stadje Aveiro …. ook wel het Venetië van Portugal genoemd vanwege de vele kleine kanaaltjes in het stadje. Even verder rijden we de snelweg richting Porto op en pakken iets verder weer de afslag richting Torreira / Ovar.

Onderweg spotten we opnieuw een Lidl, dus nog even weer wat lekkere broodjes en nog wat andere boodschappen halen. Aan het eind van de ochtend rijden we Torreira Camping op en ook deze camping ligt middenin de plaats. En op loopafstand van het strand ! Het weer is behoorlijk opgeknapt, dus gaan we zo even voor een wandeling. Dit is ons plekkie hier:

Tis niet echt druk … een paar campers en that’s it. Op de camping zijn een aantal verharde plaatsen (waar wij bijv. staan), maar ook veel grasplaatsen:

Het sanitair is nog redelijk nieuw en ziet er prima uit. Op de camping is gratis WIFI en binnenkort gaan de bungalows in de verhuur (bijna klaar). We eten eerst nog even een broodje in de camper en lopen daarna richting het strand. Dat konden we niet zien vanaf de camping, maar als we de duinen oversteken …. wauw !!

Ook hier flinke golven:

We lopen verder richting de wandelboulevard en vinden daar een leuk restaurantje om even wat te gaan drinken:

Nee, niet het linkergebouw. Die staat leeg 🙂 en is – denk ik – te koop. Wel een opknappertje ha ha. Wij zitten in de serre van het restaurant aan de rechterkant en hebben even later een heerlijke cappuccino + iets van bladerdeeg (we hebben geen idee wat er in zit …) voor onze neus staan. Het weer is nog steeds super en dus lopen we ook even het centrum van Torreira in:

Zoals je ziet is het niet echt druk, maar dat zal in de zomer wel anders zijn. In het plaatsje waar we afgelopen nacht stonden (Praia de Barra), wonen 3.500 mensen, maar dat groeit in de zomer tot iets van 25.000 …. Dat zal ook hier wel het geval zijn. In de “winkelstraat” staan nog een paar prachtige oude gebouwen:

maar dit vroegere theater:

is helemaal dichtgespijkerd. Zonde. We lopen weer terug naar de camper en de rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk. Aan het eind van de middag maakt mn vriendin nog een paar lekkere omeletten en kijken we ondertussen weer tv. Morgen gaan we naar Porto !

Vrijdag 24 maart 2017.

Als we op staan en de screens open trekken, vallen de zonnestralen de camper in. Het is prachtig mooi weer … .yesss ! Want vandaag staat Porto op het programma. Ik moet eerst nog even achter de laptop aan het werk en rond 9.30 uur zijn we klaar voor vertrek. Als we de camping afrijden zien we waarom in het veld voor de camping zoveel stokken met draad stonden. In de buurt van de camping staan veel kleine dicht op elkaar gebouwde huisjes en schijnbaar is het vandaag wasdag 🙂 :

Onderweg – bij Ovar – bezoek ik nog een kandidaat camping, maar veel verder dan de informatie afgeven en later een voorstel versturen omdat de manager en eigenaar niet aanwezig zijn, kom ik niet.

En dus rijden we verder naar Vila Nova de Gaia wat tegen Porto aan ligt. Daar liggen een aantal campings en wij bezoeken Orbitur Madalena. Even na 11.00 uur rijden we de camping op en de manager is aanwezig. We nemen de formulieren door en hier overnachten is geen probleem. We vinden al snel een plekje op deze enorme camping (in totaal iets van 1.500 plaatsen …) en zetten gauw de camper goed neer zodat we daar later vanmiddag niet meer naar om hoeven te kijken. Het is nu 11.50 uur, de bus gaat om 12.10 uur en dus lopen we gauw richting de bushalte. 

We zijn mooi op tijd en even later ZITTEN we in de bus. Blij van …. Op internet schreef iemand “alleen de busrit naar het centrum van Porto is al een belevenis op zich”. Nou, dat klopt. Het gaat met flinke gang en steeds als je denkt “daar gaat ie toch niet in”… duikt de bus weer een of ander steegje in. Om je een idee te geven. Op een gegeven moment staat de chauffeur boven op de rem. Ik heb het idee dat we bijna met de zijkanten langs de muren schuren, maar dat is niet het probleem. Iemand heeft pech en kijkt onder zn motorkap. Hij staat naast zn auto … en dat past niet 🙂 De bus kan er niet langs. Mannetje aan de kant, bus kruipt erlangs en even later suizen we weer door een steeg ha ha.

Het eindpunt van de busrit is Trindade. Ik had op de camping nog gevraagd of het misschien leuk was om eerder uit te stappen, maar het advies was om op Trindade uit te stappen. Waarom ? Omdat dit het hoogste punt is van de wandeling welke we willen maken. En ik kan je vertellen … het is geen overbodige luxe op “wat hoger in Porto” uit te stappen. We beginnen de wandeling dus bij Trindade en komen al gauw deze prachtige met Azulejos   (tegeltjes) “bedekte” kerk tegen:

Iets verder duiken we de steegjes van Porto in:

En komen bij een plateau aan waar we een mooi uitzicht op de stad en op de door Gustav Eiffel (wat zou hij toch nog meer ontworpen hebben 🙂 ) ontworpen brug over de rivier de Douro hebben:

We dalen af richting de oude wijk Ribeira en vinden onderweg een gezellig cafeetje. Hennie neemt een Cappuccino en ik een Sweet Coffee … een kleine koffie met caramel, creme en slagroom en daarbij een wafel met een topping van caramel en ik chocolade. Heerlijk. Als we verder afdalen begint het ineens flink te regenen. He bah … daar hadden we even niet op gerekend.

We lopen nog even door, schuilen af en toe en besluiten dan terug te lopen naar een restaurantje wat we net voorbij zijn gelopen. Daar zat het behoorlijk vol en een restaurant vol met Portugezen … dat moet wel goed zijn:

Er is nog net een plekje voor ons vrij en even later zit Hennie aan een heerlijk stukje vlees en ik aan een vers gevangen zalmfiletje. Heerlijk. Half litertje wijn erbij en net als we blij zijn dat we die aan het eind van de maaltijd (bijna) op hebben, komt de ober met een glaasje Port aanzetten. Cadeautje van de zaak. We rekenen af en al zwalkend 🙂 vervolgen we onze wandeling door de wijk Ribeira:

Even verder hebben we een prachtig uitzicht op de brug Ponte Luiz I:

De brug bestaat uit 2 delen. Over het onderste deel zijn we zo straks met de bus gekomen, over het bovenste deel gaat de tram en je kunt daar ook lopend over. We blijven langs de rivier lopen en hebben in de verte zicht op de andere oude brug over de Douro:

Links op de foto zie je een slingerpad naar boven, daar “kruipen” we even later naar boven. Het is zo steil dat we onderweg een paar keer moeten stoppen om op adem te komen. Sjonge jonge. Maar het uitzicht is steeds geweldig. Als we weer richting het centrum van Porto in lopen, komen we weer een prachtige kerk tegen:

In het centrum zien we ook hier prachtige oude trammetjes (tram 22 !!) rijden:

En in de winkelstraat is het mega druk:

We dalen weer wat af, duiken de Mercado do Bolhao (markt) nog even in:

 

en gaan op zoek naar het station. Want het stationsgebouw moet van binnen echt prachtig zijn. Nou, dat klopt. Sjonge jonge wat mooi:

De treinen rijden het station binnen en alles is nog in oude stijl. Echt schitterend:

Ik word zelf ook nog even vereeuwigd en we lopen weer richting de Ponte Luiz 1. Hier kun je duidelijk zien dat de onderste brug niet al te breed is. De bussen kunnen elkaar maar amper passeren en dan lopen er ook nog mensen aan beide zijden van de rijbaan:

  

Aan de overkant zien we de prachtige oude “Port schepen”:

En slenteren langs de kade met zn vele Portzaken/kroegen (zoals Sandeman) richting de bushalte. Even later is de bus gearriveerd, we tikken weer 2x € 1,90 af en met dezelfde gang gaat het weer terug naar de camping. Om 19.00 uur Portugese tijd rollen we weer de camper in. Nu eerst even een bakkie leut !! Wat een heerlijke dag. 

De rest van de avond hangen we voor de buis. Morgen weer een dag.