Periode vrijdag 21 juli – donderdag 27 juli. Deze week reis ik van Fagernes richting de westkust (via Laerdal en Flam richting Bergen) en ga daarna langs het Hardangerfjord richting Kinsarvik en Lofthus.
Vrijdag 21 juli 2017
Ondanks de drukte op de camping was het vannacht heerlijk rustig. Na een heerlijke douche (Fagernes Camping beschikt over fraaie familiebadkamers (met douche, wastafel en toilet) ga ik in de camper even een broodje eten en daarna achter de laptop aan het werk. Het is opnieuw mooi weer en ik zie mn buurman in de blote bast lopen. Nou doet de gemiddelde Noor dat al als de zon ook maar iets schijnt, want echt heel warm is het niet. Even later zie ik m in een shirt rondhuppelen, ik kan aan hem zien wat het weer doet 🙂 En dat wordt er niet beter op. Even later is de zon weg en ik ben blij dat ik gisteren wat foto’s gemaakt heb. Dit is mn plekkie hier:
Gisteren was het zo warm dat ik de luifel uit “moest” doen om de zon een beetje tegen te houden. Zoals je ziet ziet heb ik een mooi uitzicht. De plaatsen zijn goed verzorgd en de baas himself:
begeleid je naar de plek. Althans, als er bijna geen plekje meer te vinden is. En dat is al om 16.00 uur het geval. Het staat echt bijna helemaal vol:
alleen voor tenten zijn er nog wat plekken vrij en die hebben dan ook meteen de mooiste plek, direct aan het fjord:
Fagernes Camping beschikt over een leuke speeltuin:
over een paar strandjes:
en ligt op loopafstand van het gezellige centrum van Fagernes. En daarmee is Fagernes Camping ook bij slecht weer een goede optie. Er loopt een wandelpad vanaf de camping langs het fjord naar het centrum (aan de overkant van het fjord op de foto hierboven).
Weer even terug naar vandaag: via sms heb ik contact met de eigenaar van PlusCamp Aurdal Fjordcamping. Hij vraagt of ik om 13.00 uur kan komen en dus zit ik de rest van de ochtend achter de laptop, ga daarna even een broodje eten en maak de camper klaar voor vertrek. Ik vul mn schoonwatertank nog even wat bij en ga richting Aurdal. Ik kom tegelijk met Knut – de eigenaar – aan op de camping en we kunnen direct in gesprek.
Onder het genot van een kopje koffie nemen we de papieren door en bekijken ook even de (drone)foto’s van de nieuwe kampeerplaatsen aan het water. Dit is de ligging van PlusCamp Aurdal Fjordcamping:
De camping beschikt over een groot aantal seizoensplaatsen, maar de mooiste plaatsen (aan het water) zijn voor de “drop-in”gasten. Op de foto hierboven linksonder. De nieuwe plaatsen liggen iets verder op de camping en het geheel ziet er zeer verzorgd uit:
Verharde plaatsen met een klein terrasje ernaast:
Toen deze foto’s gemaakt werden was het nieuwe sanitairgebouw (rechtsonder) nog niet klaar, maar dat is inmiddels ook gerealiseerd. Ik stap weer in mn bobil (Noors voor camper) en rijd weer richting Fagernes. Want mn eindbestemming voor vandaag is Vang i Valdres en dat ligt aan de E16 (richting Bergen) op een klein uurtje van Fagernes.
In Vang doe ik nog even wat boodschappen en rond 14.45 uur rijd ik Boflaten Camping op, waar ik vriendelijk word ontvangen door de Nederlandse eigenaren Rene en Patty. Ze vragen of we direct in gesprek kunnen en dus zet ik even vlug de camper te plek en even later zitten we in gesprek. Het gesprek is leuk en prima en de bestaande promotiecontracten worden verlengd. Tevreden loop ik terug richting camper. Koffie heb ik net al gehad, dus ik kruip direct achter de laptop. Boflaten Camping is een leuke camping direct aan een meer in een indrukwekkend landschap:
met mooie grasplaatsen, goed verzorgd sanitair en een aantal leuke hytter:
Ik sta meestal waar die camper met luifel (links van de hytter) staat. Niet direct aan het water, maar wel met een mooi uitzicht en met tv- en wifi ontvangst. De rest van de middag ben ik dus achter de laptop aan het werk.
De eigenaar van Boflaten Camping is overigens ook eigenaar van Berg Aktiviteter, wat wandelingen, gletsjertochten, beklimmingen, ed. met gids organiseert en begeleidt. Verder zijn er diverse mogelijkheden voor teambuilding, bedrijfsuitjes en vrijgezellenfeestjes en zijn er boten, kano’s, kajaks en fietsen te huur. Voor meer info, kijk maar even op: www.bergaktiviteter.com. Op de camping zelf worden overigens ook veel activiteiten georganiseerd. Op het water, maar ook bijv. krattenstapelen:
Rond 18.00 uur ga ik met het eten aan de slag. Onder het eten even tv kijken, daarna afwassen, nog even een tijdje achter de laptop en nog even voor de buis. Morgen ga ik verder richting de westkust (Bergen).
Zaterdag 22 juli 2017
De wekker gaat al weer op tijd. De ene keer spring ik direct uit bed, de andere keer ben ik er niet uit te branden. Dat laatste geldt voor vandaag. Maar na een lekker broodje met hagelslag en een bakkie koffie kom ik al weer een beetje in de bewoonde wereld. Ik kruip nog even achter de laptop, pleeg nog wat telefoontjes en besluit direct te gaan vertrekken.
Ik groet de eigenaar nog even en ga op pad. Het weer lijkt super:
en daar ben ik heel erg blij mee. Want zeer waarschijnlijk ga ik vandaag over de Aurlandsfjellet (“de sneeuwweg” tussen Laerdal en Aurland). Waarom zeer waarschijnlijk ? Omdat ik onderweg nog 2 campings moet bezoeken en ik heb geen idee hoe dat loopt. Eerste bestemming: Borgund.
Ik rijd eerst langs het enorme Vangsmjosameer en bij het dorpje Oye (inderdaad Ojee 🙂 ) gaat het de hoogte in. Bij dit dorpje wordt de E16 verlegd en dat is nog lang niet klaar. Verderop is de nieuwe E16 wel klaar, al is de nieuwe tunnel vlakbij het Tyin Filefjell Skisenter nog niet in gebruik. Ik kon niet zo snel zien hoe lang die is, maar ik vermoed dat de lengte aardig in de buurt komt van de langste tunnel ter wereld (24,5km.) welke iets verderop tussen Laerdal en Aurland ligt. En het weer …. dat lijkt steeds beter te worden …. yezz:
Rond 10.30 uur rijd ik Borgund Camping & Hyttesenter op. De eigenaar heeft me schijnbaar zien rijden (zn boerderij ligt vlakbij de camping), want hij arriveert na mij en we kunnen direct in gesprek. Even later is alles geregeld en net als ik wil vertrekken krijg ik een ijsje van m mee… “because you are a nice guy”. Nou ja zeg …
Met een grijns om mn mond rijd ik verder richting Laerdal. Tegen 12.00 uur rijd ik Laerdal Ferie og Fritidspark op. Vanmorgen heb ik al pogingen gedaan om de eigenaar te bereiken, maar helaas. Dit wordt dus even spannend. Want in principe wil ik graag verder, maar dan moet A. de eigenaar er nu wel zijn en B. nu ook even tijd hebben voor het gesprek. En dat blijkt dus allebei het geval. Althans … over een kwartiertje. En zet ik de camper even op de camping en ga even vlug een broodje eten.
Even later zitten we in gesprek. Het gesprek met Even (Noor, maar spreekt Nederlands) is prima. Voor het definitieve antwoord moet ik nog even geduld hebben en dus kruip ik weer achter het stuur en rijd de camping af. Bij een tankstation vlakbij de camping stop ik nog even. Uiteraard om te tanken, maar de hoofdreden is dat ik mn voorruit nog even goed schoon wil maken. Want ik heb inmiddels besloten om over de Aurlandsfjellet te gaan en niet de Laerdaltunnel (24,5km.) te nemen.
Dat kost me wel behoorlijk wat extra tijd, maar de rit is zeer de moeite waard (zeker bij mooi weer) en vorig jaar heb ik m ook al over geslagen. Aan beide kanten van de Aurlandsfjellet geldt dat het begin zeer smal is. Eenmaal boven is de weg net breed genoeg voor 2 campers. Ik heb geluk, als ik naar boven rijd kom ik bijna niemand tegen. Als ik bijna “boven” ben, lijkt het weer nog steeds prima:
maar iets verderop is het toch weer grotendeels bewolkt. Gelukkig heb ik nog steeds een mooi uitzicht en net als op de Sognefjellet en langs de Jotunheimen valt het me ook hier op dat er veel minder sneeuw ligt:
Het liefst zou ik hier om de paar honderd meter even stoppen. Toen ik net (laatste foto hierboven) even uitstapte bij dit nog grotendeels bevroren meer hoorde ik alleen maar wat water stromen. Verder heeeeeelemaal niets. Heel apart.
Ondanks de bewolking blijft het uitzicht onverminderd mooi:
Iets verderop (waar de campers staan) heb je het idee dat je er “van af valt” :
en dat klopt ook wel redelijk. Want daarna gaat het steil naar beneden … en vangrails … daar doen ze hier niet aan:
Rechts zie je nog een stuk lager gelegen weg. Je kunt ook ongeveer zien waar het fjord ergens moet liggen en even verder stop ik even bij het uitzichtpunt over het Aurlandsfjord. Maar het is er echt verschrikkelijk druk en ik kan de camper eigenlijk niet goed kwijt. En dus besluit ik maar door te rijden. Vanaf dit gedeelte heb je steeds een geweldig uitzicht over het fjord:
Al moet je er niet te veel naar kijken. Want zoals gezegd: ook aan deze kant is de weg niet veel breder dan de camper. En zijn er wel voldoende uitwijkmogelijkheden en ik heb inmiddels de afgelopen jaren wel geleerd om ver voor me uit te kijken zodat je op tijd kunt anticiperen. Dat hebben de chauffeurs van deze touringcar en camper in ieder geval niet gedaan, want even later staat het werkelijk muurvast:
Even iets terug stond het ook al vast en dat komt mede omdat op dit stuk weinig uitwijkmogelijkheden zijn. De bus en de camper stonden tegen elkaar aan (naast elkaar 🙂 ) en op de foto hierboven zijn ze inmiddels weer “los”. De bus rijdt achteruit, de camper rijdt een grindpad op bij een boerderij. Waar de Belg voor mij staat, kan ik niet staan want dan lig ik straks op zn kant. Als de camper het paadje opgereden is en de auto’s voor mij langs de bus zijn gereden, heb ik al ingeschat dat dat voor mij ook niet past. Achter de camper het paadje op gaat het mij niet lukken want ik “hang achter 1,20m. achter de banden over” en dan kom ik zeker aan de grond.
Een Nederlander die ergens achter de bus staat, treedt inmiddels als verkeersregelaar op en helpt mij achteruit een ander paadje op te rijden. Het past allemaal net en een enorme rij auto’s rijdt langs me heen en langs de bus. En dan … ja hoor .. .nog een camper. Die rijdt zonder te stoppen het eerder genoemde paadje op en bats …. met een klap met de achterkant op het asfalt en gezien het spoor wat ie getrokken heeft op de weg, heeft ie zn camper ook flink beschadigd.
Vanaf mijn kant komen er nu geen auto’s meer en dus maakt de bus aanstalten om op te trekken. Maar dan schiet er al toeterend nog een Duitse auto langs de bus. Althans dat is de bedoeling. Maar de buschauffeur heeft er schoon genoeg van, maakt wat wilde armgebaren en gooit de bus voor de Duitser ha ha. Opnieuw een flinke rits auto’s gaat voor me langs en omdat er geen einde aankomt, vraag ik de Nederlander of hij – als hij terug loopt naar zn auto – het verkeer daar even tegen wil houden. Anders sta ik hier morgen nog.
De verdere rit naar beneden (Aurland) gaat prima, maar al met al heeft dit ruim een half uur in beslag genomen. Sjonge jonge. En dus kom ik ook veel te laat op Flam Camping aan. En dat terwijl ik mensen altijd aan raad om op tijd op deze camping aan te komen. Maar de eigenaar is de beroerdste niet. Hij weet nog wel ergens een plekje. Zn zoon gaat voor me uit en de plek is werkelijk schitterend. De eigenaar blijft zelf bij de receptie want hij wacht op een ambulance. Een Nederlander heeft met zn mountainbike een flink smak gemaakt toen hij bij een afdaling op een Belgische auto klapte en de man zit nu in de auto terwijl iemand achter hem zn hoofd/nek recht houdt. De beste man weet alleen nog dat hij in Flam is, maar wat er gebeurd is en waarom hij in de auto zit …. geen idee 🙂
Als ik de camper te plek heb, eerst maar s even een bakkie koffie. Want daar ben ik wel aan toe. Sjonge jonge. Daarna even mn mail checken en even later kan ik al met het eten aan de gang. Vandaag maar weer s pannenkoeken bakkuh. Onder het eten even tv kijken, nog heel even achter de laptop en daarna vind ik het wel genoeg voor vandaag. Morgen weer een dag !
Zondag 23 juli 2017
Ook voor vandaag heb ik weer een flinke rit voor de boeg. Gisteren was het dan misschien geen lange rit (qua afstand), vandaag wel. Eindbestemming: Bergen. Maar eerst heb ik vanmorgen hier op de camping nog een gesprek met de eigenaar. En dus zit ik even later – om 9.00 uur – in het zonnetje achter de receptie:
in gesprek. Het gesprek is prima en de bestaande contracten worden verlengd. En dus loop ik weer terug richting camper. Ik sta trouwens vlakbij de plek waar ik vorig jaar stond (toen mn ouders hier met de Flamsbanen aan kwamen in Flam):
In de camper neem ik nog een bakkie Senseo, check mn mail nog even en bereid me voor op de vandaag te bezoeken klanten. Mn contactpersoon van het iets verderop gelegen dorpje Undredal heb ik inmiddels gesproken en dus rijd ik de camping af, draai de E16 op, rijd door de 5km. lange Flamtunnel en pak even verder de afslag naar “beneden” en kom al vlot de eerste geiten tegen:
En da’s niet zo gek, want in Undredal wonen 80 mensen en zijn er ca. 400 geiten. De wellicht bekende bruine Noors karamel geitenkaas – en dan de echte he 🙂 ?! – komt hier vandaan. Even later rol ik het dorpje in. Het laatste stuk is fietspad breed (denk om de dakgoten van de huizen …), dus als je met auto + caravan komt, doe dan eerst even een ANWB cursus “met de caravan achteruit rijden” 🙂
Ik vind een plekje voor de camper en loop het centrum in. Ha ha…. dat klinkt heel wat. Undredal beschikt over een (heeeele) kleine supermarkt, een restaurant, een leuk kerkje en jawel … een camping:
Ondanks dat Undredal een heerlijk klein kneuterig dorpje is:
kan ik mn contactpersoon niet vinden. Heb m al gebeld, maar dan ineens kom ik m tegen. Grapsig. We lopen even door het dorpje, wat werkelijk schitterend aan het fjord ligt:
en zetten het gesprek voort in het Opa Mol winkeltje. Het contract voor promotie van de appartementen (gelegen boven de receptie in het witte gebouw een paar foto’s hierboven) en een aantal andere huizen in het dorp wordt voortgezet. Als ik wil vertrekken, krijg ik een stukje bruine geitenkaas mee…. omdat ik zo’n aardige vent ben. Goh … da’s al de 2e keer deze week ha ha. Ik stap weer in mn camper en rijd weer het dal in:
richting de hoger gelegen E16 en duik daar de 11km. lange Gudvangen tunnel in. Niet echt een fijne tunnel en er gebeuren dan ook regelmatig ongelukken. Gelukkig kom ik er aan de andere kant weer heel uit en rijd Vang Camping op. Daar kom ik niet echt gelegen en dus nemen we even vlug de papieren door en ik ga weer verder.
Ik rijd nu richting Voss en op dit stuk kwamen 2 jaar geleden de nodige stenen naar beneden. Gelukkig zag een vrachtwagen chauffeur het en zet zn wagen dwars over de weg. Een chauffeur aan de andere kant volgde zn voorbeeld en zo hebben ze ongelukken voorkomen. Terwijl ik daar nu langs rijd, moet ik daar aan terugdenken niet wetende dat de volgende dag (maandag 24 juli 2017) op meerdere plekken in Noorwegen hetzelfde gebeurt. De E6 is uren afgesloten geweest en in een dorpje (Utvik) aan het Nordfjord werden een paar huizen weggevaagd door modder en stenen welke door zware regenval van de berg naar beneden kwam. Tja … over het stuk E6 waarover gesproken werd, ben ik de afgelopen periode 2x langs gereden en Utvik ligt vlakbij Olden (waar ik iets meer dan een week geleden was).
Even verder zie ik wintersport gebied van Voss:
Nu ligt er geen sneeuw meer, maar het skigebied en de ontelbare wintersport-vakantiehuizen zijn goed te zien. Even verderop bereik ik het plaatsje Dale. De afgelopen 10 jaren heb ik – volgens mij – op dit stuk altijd slecht weer gehad en dit plaatsje Dale ligt ingeklemd tussen hoge bergen, de drukke E16 en langs de E16 loopt ook nog een spoorlijn. Het is nu mooi weer, maar sorry … het plaatsje kan me nog steeds niet bekoren:
Dit traject ligt vol met tunnels en ja hoor … daar gaan we weer:
Ik stop onderweg naar Bergen nog even kort voor een koude pk (pannenkoek) welke ik nog over had van gisteren en rijd daarna door naar Lone Camping in Haukeland bij Bergen. De eigenaar weet dat ik kom, maar omdat het bij de receptie onmeunig druk is bel ik m bij aankomst. Hij vraagt me om naar z’n woning (op de camping) te komen en dus zitten we even later op de veranda in het zonnetje.
Het gesprek is prima en de bestaande contracten worden verlengd. Zeer waarschijnlijk overnacht ik hier morgen, dus dan volgt meer informatie over Lone Camping. De volgende en laatste klant van vandaag (Bratland Camping) ligt iets verderop. Bij aankomst is de eigenaar aanwezig, maar hij vraagt me of we vanavond in gesprek kunnen. Nou graag !
De eigenaar zegt “je weet de weg” en dus heb ik de camper even later weer te plek. Ook op deze camping sta ik bijna altijd op dezelfde plek:
Iets op een verhoogd plateau met een mooi uitzicht. Waarom altijd op dezelfde plek ? Omdat op een groot gedeelte van de camping de tv niet werkt en omdat in het verleden niet overal op de camping wifi te ontvangen was. Dat laatste is nu opgelost, maar ik vind het nog steeds een fijne plek. Bratland Camping beschikt overigens net als Lone Camping over veel verharde plaatsen (al heeft Lone Camping meer grasplaatsen). Niet zo gek natuurlijk als je je bedenkt hoe vaak het hier regent: gemiddeld heeft Bergen 271 regendagen. De maand mei is het droogst met 18 regendagen, maar van sept – jan is het per maand maar een paar dagen droog. Sjonge jonge …
Op Bratland Camping zijn meerdere type hytter te huur en voor tenten zijn diverse leuke grasveldjes beschikbaar:
Het sanitair is prima en daarnaast heel erg belangrijk: de bushalte bevindt zich vlak voor de camping. De camping wordt dan ook voornamelijk bezocht door kampeerders die de mooie stad Bergen willen bezoeken. Nog even een foto vanuit de lucht:
De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk en pleeg ik nog wat telefoontjes. Rond 18.00 uur ga ik met het eten aan de slag. Kijk onder het eten tv, daarna afwassen en om 20.00 uur richting receptie voor het gesprek. Het gesprek is prima en naast de verlenging van de promotie van de hytter gaan we ook bij Campingnavigator promotie voor de camping maken. De camping gaat overigens uitbreiden. Op de luchtfoto hierboven zie je dat er boven de camping (op de foto boven in het midden) een plateau gecreëerd wordt. Daar worden nieuwe camperplaatsen gerealiseerd.
Maandag 24 juli 2017
Vandaag heb ik maar 1 camping op de planning staan: Skogtun Camping in Fjell op het schiereiland Sotra voor de kust bij Bergen. Voor mij dus nu aan het andere kant van de stad. Met eigenaar Helge ben ik de afgelopen jaren bevriend geraakt en ik heb om 12.00 uur bij hem afgesproken. En dus kruip ik vanochtend nog een tijdje achter de laptop.
Om 10.45 uur heb ik de camper klaar voor vertrek en rijd ik richting Bergen. Ik vertrek iets eerder omdat ik onderweg nog wil tanken en nog wat boodschappen moet doen. Dit ritje doe ik al 11 jaar en al vanaf het begin heb ik een “sluiproute” gevonden waar geen (tol) camera’s staan. Eigenlijk is het heel simpel: hoe dichter je bij het centrum komt, hoe meer camera’s je tegen komt. En ook: hoe drukker het wordt. Daarom ga ik nu ook midden op de weg richting Sotra en ga ik straks weer terug naar Haukeland (Lone Camping). Want morgenvroeg wil ik op tijd vertrekken en dan kom ik zeker in de spits terecht.
Rond 12.00 uur rijd ik Skogtun Camping op. Even later zitten we op de veranda van Helge’s woning in gesprek. Af en toe moet hij even richting de deur omdat er kampeerders arriveren of de telefoon aannemen. Geeft mij mooi de kans om van het uitzicht te genieten:
Skogtun Camping ligt direct aan zee. Voor de kust liggen nog een aantal eilandjes en uitzicht is echt helemaal super. Voor tenten zijn er “beneden” mooie plaatsen beschikbaar. Voor campers en caravans zijn er nog niet veel plaatsen beschikbaar, maar daar wordt aan gewerkt. Als je op tijd bent, is er nog plek op dit plateau:
plateau en uitzicht op Skogtun Camping in Fjell voor de kust bij Bergen.
en kun je ’s avonds genieten van de ondergaande zon. En misschien zelfs kleine “nise’s” (walvissen) zien. Na het gesprek loop ik weer richting camper, ga nog even een broodje eten (net gekocht) en ga richting Lone Camping. Daar aangekomen zie ik de eigenaar bij een picnictafel vlakbij de receptie zitten. Ik stop even om hem te groeten en zie dan pas dat hij met een ACSI-inspecteur in gesprek zit. Die ben ik ook al een keer eerder tegengekomen. Grappig. Voordat ik weg rijd heb ik nog een goed advies voor Henrik (eigenaar): “don’t sign anything” 🙂
Als ik op zoek ga, blijkt opnieuw hoe druk het is. Ik kan amper een plekje vinden. En het is nog maar 14.00 uur … Maar goed, bij stadscampings ligt het altijd iets anders. Veel mensen gaan al op tijd naar de camping toe en pakken dan direct de bus naar de stad. Uiteindelijk vind ik toch een mooi plekje:
Lone Camping beschikt over verschillende (verharde) terrassen. Op een afzonderlijk veld, plaatsen voor tenten en ook direct aan het water (meer) staan diverse tenten en caravans:
De camping ligt direct aan het Haukelandmeer waar je kunt zwemmen en kanovaren. De camping beschikt over een speeltuin, er is gratis WIFI, bij de camping ligt een tankstation (voor o.a. een snelle hap) en 2 supermarkten. Even een overzichtje:
Vanuit de lucht ziet het er zo uit:
Ik sta nu op de plek waar de rode auto met Eriba caravannetje staat. Zoals je ziet is het nog steeds mooi weer. Eigenlijk zou ik er nog even van moeten genieten, want de komende dagen wordt er wat minder weer voorspeld. Maar helaas … ook vanmiddag ben ik de rest van de middag weer achter de laptop aan het werk.
Rond 18.00 uur ga ik weer met het eten aan de slag. Voor vandaag: mihoen met gehakt en uiteraard satesaus 🙂 Daarna even afwassen en de rest van de avond deels achter de laptop en deels voor de buis.
Dinsdag 25 juli 2017
Vanmorgen check ik na mn ontbijt nog even mn mail en ga even later op pad. Eindbestemming: Kinsarvik Camping. Een ritje van zo’n 2,5 uur. Het weer vanochtend is behoorlijk bewolkt en het regent iets. Bij de rotonde bij Trengereid neem ik de RV7 richting Norheimsund. Een mooie route, maar pas echt spectaculair – vind ik – als je Norheimsund voorbij bent en langs het Hardangerfjord rijdt. Het is al wat minder bewolkt en het lijkt wat op te knappen. Hier hangen de wolken nog boven het fjord tegen de bergen … spooky:
Langs het Hardangerfjord zijn op de RV7 een aantal nieuwe tunnels aangelegd, maar er zijn ook nog een paar smalle stukjes:
En bij zo’n smal stukje zien de 2 auto’s voor mij een grote vrachtwagen vlak voor hun opdoemen:
Ik had m gelukkig al zien aankomen en was op tijd gestopt. Zoals je ziet is het weer een stuk beter geworden. En dus is het een beetje jammer dat ik bij Granvin de tunnel in moet. Twee jaar geleden is de nieuwe brug over het Hardangerfjord opgeleverd. Ik ga richting Kinsarvik / Odda en neem dus de bij de rotonde IN de tunnel een andere tunnel, rijd vervolgens de brug op, aan de overkant weer een tunnel in en vervolgens bij weer een rotonde IN de tunnel de RV13 richting Odda. Kijk:
De RV13 is op sommige plekken nog steeds behoorlijk smal en er gebeuren regelmatig ongelukken. Dat komt met name omdat de weg steeds van breedte wisselt. Van smal gaat het ineens naar heel breed. Daar wordt snelheid gemaakt en vervolgens is het ineens weer heel smal. Tja … en als je dan niet genoeg vaart mindert….
Even na 11.30 uur rijd ik Kinsarvik Camping op. Eigenaar Evald weet dat ik kom en heeft zelfs 1 van mn favoriete plekjes vrijgehouden. En dus zet ik eerst even de camper te plek en ga daarna even met hem bijkletsen. Een uurtje en 2 mokken koffie later, ga ik richting camper. Eerst ff een broodje eten en daarna met mn administratie aan de slag.
Om 18.30 uur bedenk ik me dat het al weer etenstijd is en dus gauw even mihoen 2 opwarmen. Onder het eten kijk ik even naar het WK zwemmen en ga nog een tijdje achter de laptop aan het werk. Morgen blijf ik hier nog een dag. Later op de avond kleurt de lucht ineens prachtig mooi:
Woensdag 26 juli 2017
Ik heb vannacht weer heerlijk geslapen en heb moeite om uut mien nest te komen. Komt ook (natuurlijk …) omdat er vandaag niet veel druk op staat. Ik heb genoeg te doen, daar niet van. Maar ik hoef niet weg en da’s wel een keertje lekker. Na het ontbijt ga ik eerst met mn mail aan de slag en daarna duik ik in de belastingpapieren. Want het is tijd voor de BTW aangifte. Moet voor het eind van de maand klaar, dus dat kan nog net 🙂
Het is trouwens mooi weer. Zoals gisteren al aangegeven sta ik weer op mn vertrouwde plekkie:
met zicht op de prachtige hytter …. nou zeg maar rustig luxe bungalows, want ze beschikken over een luxe keuken met o.a. vaatwasser, een prive-sauna, een luxe badkamer en een (deels)overdekte veranda:
Met de belastingpapieren ben ik de rest van de morgen mee bezig en ga daarna met de “gewone” administratie aan de slag. Vervolgens even een broodje eten en daarna loop ik even richting supermarkt om wat boodschappen te doen. En ik ben net op tijd terug, want ineens begint het flink te regenen.
De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk. Rond 18.00 uur even eten en daarna afwassen. Om 20.45 uur komt Evald (eigenaar van Kinsarvik Camping) voor zowel het zakelijke gesprek als een eh … een drankje (groen flesje met een beugel). Strikt gescheiden hoor :-). Gezellig !
Donderdag 27 juli 2017
Vandaag heb ik 2 afspraken. Eentje hier in Kinsarvik en eentje in Lofthus, ca. 13km. verderop. En dus heb ik alle tijd vanmorgen om even lekker te douchen, een broodje te eten, mn mail te checken en nog een stukkie verslag bij te werken. Om 10.30 uur rijd ik van de plek, ga nog even bij Evald langs en rijd even later van de camping.
Tegen 11.00 uur meld ik bij de receptie van Mikkelparken Ferietun, gelegen tegenover het Mikkelparken Familypark direct aan het fjord. Even later zit ik met Dag – de eigenaar – in gesprek. Ook met Dag kan ik het goed vinden en onder het genot van een bakkie Noorse leut nemen we alles door en de bestaande contracten worden verlengd.
Op de camping hebben ze naast verschillende type hytter en appartementen (bij het zwembad) nu ook luxe lodgetenten te huur. Zien er zeer fraai uit !
Ik stap weer in mn campertje en ga verder naar Lofthus Camping. De eigenaar weet dat ik kom en heeft me geadviseerd om rond 12.00 uur al op de camping te zijn. Want het is erg druk. En dat blijkt, want als ik even na 12.00 uur de camping op rijd moet ik behoorlijk wat moeite doen om een plek te vinden. Maar even later heb ik de camper te plek en ga ik eerst even een broodje eten.
Daarna kruip ik achter de laptop en ga eerst met mn boekingsadministratie aan de slag en haal daarna de printer van stal. De rest van de middag ben ik bezig om facturen e.d. uit te printen. De eigenaar van deze camping heet ook Dag en die komt even later dag 🙂 zeggen. We spreken af om vanavond om 19.00 uur om tafel te gaan. En dus begin ik al op tijd met het eten, daarna even vlug afwassen en …. net op tijd klaar.
Onder de luifel (gelukkig maar, want het is hondenweer …) nemen we de papieren door en omdat ook hier de contracten verlengd worden, drinken we er eentje op. Toe maar weer 🙂 Als hij is vertrokken, check ik nog even mn mail, bel nog even met mn vriendin en draai daarna de luifel in. Normaal gesproken gaat dat altijd soepel, maar dit keer lukt het niet om m helemaal “dicht” te krijgen. Morgenvroeg maar even weer kijken.