Periode zaterdag 13 juli – vrijdag 19 juli 2019. Deze week rijd ik van Olden richting het imposante Sognefjord en bezoek ik campings in Sogndal, bij Gaupne, steek vervolgens de Sognefjellet over en bezoek vervolgens de campings bij Lom. Daarna rijd ik langs het Jotunheimen Nasjonalpark richting Fagernes.
Zaterdag 13 juli 2019.
Vanmorgen loop ik al op tijd richting de receptie om even af te stemmen of ik hier nog kan blijven. Dat is geen probleem en dus ga ik direct achter de laptop aan het werk. Het is opnieuw mooi weer, dus af en toe even een korte pauze buiten met een bakkie koffie. Om de zon een beetje buiten te houden (want anders wordt echt veel te warm in de camper) doe ik de screens aan de zonkant dicht en de luifel uit.
Tussen de middag een broodje eten en nog even weer een paar foto’s maken van mn plekkie hier:
Voor mn camper heb ik prachtige bloemetjes staan en kijk ik op het (waarschijnlijk ijskoude) blauwgroene water het Lovatn meer:
Achter me zie ik de hytter waar de kids vorig jaar in verbleven en het mooie typisch Noorse receptiegebouw waar ik gisteravond het gesprek had:
De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk. Morgen ga ik trouwens een iets andere route rijden. Want als ik goed ben geïnformeerd is PlusCamp Nore in Bryggja (aan het Nordfjord even voor Maloy) gesloten. Normaal gesproken rijd ik van Olden naar die camping en vervolgens via Floro en Forde naar Sogndal. Maar de eigenaar van Forde Guesthouse is op vakantie en dus rijd ik dit jaar rechtstreeks van Olden naar Sogndal. Scheelt me 2 dagen ….
Maar deze route heb ik nog nooit gereden en dus bereid ik me vanmiddag even goed voor. Na het eten en de afwas ga ik nog even aan het werk en daarna vind ik het wel prima. Vanavond neem ik vrij 🙂
Zondag 14 juli 2019.
Zoals gisteren al aangegeven is mn eindbestemming vandaag: Sogndal. Om precies te zijn: Kjornes Camping in Sogndal. Een rit van iets meer dan 2 uur rijden. Onderweg heb ik nog een paar (kandidaat) campings op het programma staan. Rond 9.15 uur ben ik klaar voor vertrek en even later ga ik op pad. Even later ben ik het dal uit en pak dus – zoals gisteren aangegeven – de zuidzijde van het Nordfjord.
Net buiten Olden bezoek ik nog een kleine camping, maar tref niemand aan en besluit verder te rijden. De route direct langs het fjord is zeer fraai, maar na een bocht blijkt maar weer s dat je je aandacht hier goed bij de weg moet houden. Ineens staat het stil:
sikk’n op de weg ! De rit naar Utvik verloopt prima, maar daarna is het even flink klimmen geblazen. In Byrkjelo bezoek ik nog een kandidaat camping, heb een kort gesprek met de eigenaren … maar ze staan op het punt te stoppen met de camping en willen voorlopig geen nieuwe contracten aan gaan. Ik maak nog even een rondje over de camping en rijd daarna weer verder richting Skei.
Halverwege is het ineens (bijna) file rijden geblazen. Twee Deense caravans zijn onderweg ook aan het vakantie vieren en het is bijna gevaarlijk zo langzaam rijden ze. Even verder besluiten de 1e een (onverharde) parkeerplaats op te rijden, maar daarbij ziet hij een flink gat over het hoofd en de caravan stuitert behoorlijk de lucht in. Die zijn vanavond nog wel ff op zoek naar de kopjes en het bestek. De 2e Deen besluit maar door te rijden en pakt een verharde P iets verderop.
Bij Skei pak ik mn “oude route” weer op. Normaal gesproken kom ik vanaf Forde, dit keer dus vanaf Byrkjelo. De rest van de rit ken ik dus op mn duimpje en aan het eind van de ochtend rijd ik Kjornes Camping op. Bij aankomst tref ik de eigenaren bij de receptie, maar zoals al verwacht willen ze graag morgenvroeg in gesprek. En dus ga ik op zoek naar een plekje. Op Kjornes Camping is het in het hoogseizoen altijd behoorlijk druk, maar als je – zoals ik nu – voor 13.00 uur op de camping bent heb je nog keuze genoeg.
Ik kies voor 1 van de nieuwe geasfalteerde plekken en inmiddels is het weer totaal omgeslagen. Reed ik vanmorgen nog weg vanuit Olden met de dikke trui aan, nu is het prachtig mooi weer en al behoorlijk warm. Dit is mn plekkie hier dit jaar:
Op Kjornes Camping zijn inmiddels een behoorlijk aantal verharde plaatsen gerealiseerd. Daar zijn de meningen over verdeeld, maar de meeste campereigenaren vinden het prima. Zeker als er een grasstrook bij gemaakt is. “Vroeger” toen hier nog geen verharde plaatsen waren, was het na een paar regenbuitjes echt een puinhoop. Ik kan me nog herinneren dat je destijds nergens meer op het gras kon staan, zo drassig was het. Alle campers stonden achter elkaar op het pad en als je ergens in het midden stond, was je afhankelijk van de buren voor je wanneer die gingen vertrekken.
Inmiddels is er veel veranderd in Noorwegen en zeker ook op Kjornes Camping. Het is een populaire camping met mooi sanitair en het aantal campers is natuurlijk de laatste jaren enorm toegenomen. Maar goed … daarnaast zijn er op de camping nog genoeg grasplaatsen te vinden. Zoals bijvoorbeeld op het nieuwe gedeelte. Daar kun je direct aan het fjord je tentje op zetten!
Ik ga eerst even een broodje eten en daarna achter de laptop aan het werk. Af en toe even genietend met een bakkie koffie aan het fjord. Aan het eind van de middag doe ik de schotel omhoog en terwijl ik aan het werk ben, kijk ik met een schuin oog naar de Tour de France. Ook na het eten ga ik nog even aan het werk en daarna vind ik het wel prima voor vandaag.
Maandag 15 juli 2019.
Vanmorgen heb ik al om 9.00 uur afgesproken met de eigenaren en dus zit ik even later met hun in gesprek. Dat verloopt prima en met een goed gevoel loop ik terug naar de camper. Die heb ik zo straks al klaargemaakt voor vertrek en dus ga ik gelijk op pad. Eindbestemming voor vandaag Jostedal Camping vlakbij de Nigardsbreen (gletsjer).
Onderweg bezoek ik nog een klant van Mol Travel in Marifjora en even later bereik ik Gaupne. Normaal gesproken rijd ik hier het dal in richting Jostedal Camping en bezoek dan de dag erna PlusCamp Sandvik, maar iets zegt mij …. En dus stop ik even vlak voor Gaupne en bel de eigenaar van PlusCamp Sandvik. Die blijkt op het punt te staan om een paar dagen op vakantie te gaan, maar hij heeft nog wel even tijd voor me. Was mn gevoel wel goed 🙂
Even later zit ik met eigenaar Hans Olav in gesprek en onder het genot van een kopje koffie en een bakkie met ijs (mmmm) nemen we de papieren door. Ik doe nog even boodschappen in Gaupne en rijd daarna richting Jostedal Camping. Onderweg rijd ik langs de snelstromende rivier Jostedola, waar overigens ook veel op geraft wordt.
Even later rijd ik Jostedal Camping op. Zoals altijd word ik vriendelijk verwelkomd door eigenaresse Astrid. Ze vraagt of we over een uurtje in gesprek kunnen. Helemaal goed. Kan ik eerst even een plekje zoeken en een broodje eten. Als ik (later) de foto’s van vorig jaar bekijk, zie ik dat ik nagenoeg op precies dezelfde plek sta. Scheelt weer foto’s maken 🙂
Ik kan het niet goed uit leggen waarom, maar ik voel me hier altijd heerlijk op mn gemak. Het is een gemoedelijke camping met een super vriendelijke eigenaresse. De voorzieningen zijn prima en de omgeving zeer indrukwekkend. En voor mij heel belangrijk: ook de WIFI verbinding is hier verrassend (wat een eind het dal in …) goed.
Het gesprek met Astrid is prima en ook Jostedal Camping krijgt een vermelding op het nieuwe platform: campings-in-noorwegen. Super !! Terug in de camper ga ik weer achter de laptop aan het werk. Of dat nou nooit verveeld ? Nou … soms wel hoor. Maar het hoort gewoon bij mn werk. De helft van de tijd rijd ik door het prachtige Noorwegen, de andere helft zit ik achter de laptop 🙂
Ook nu doe ik aan het eind van de middag de schotel omhoog, om met een schuin oog naar de Tour de France te kijken. En daarnaast ben ik bezig om afspraken te plannen voor morgen. En met name met de grootste klant rond Lom (Nordal Turistsenter) gaat dat moeizaam. Nou ja … dat zien we morgen dan wel weer 🙂
Dinsdag 16 juli 2019.
Vannacht heb ik weer prima geslapen en vanochtend ga ik eerst maar s even een frisse douche nemen. Daarna een ontbijtje, kopje koffie, even mn mail checken en daarna ga ik met mezelf in discussie. Want Lom is (inclusief bezoek aan een camping onderweg) ca. 2 – 2.5 uur rijden. En als de eigenaren straks wel ineens reageren en over een uur willen afspreken, heb ik een probleem. En dus maak ik de camper klaar voor vertrek, groet de eigenaresse nog even en rijd de camping af.
Even later draai ik weer de prachtige “55” op. Het uitzicht is hier zo mooi, maar tijdens het rijden kun je daar bijna niet van genieten. Soms is het breed genoeg:
Maar dan ineens is de weg net zo breed als de camper:
Je moet dus – zoals de Noren eigenlijk gewend zijn – een paar bochten vooruit kijken en op tijd stoppen bij een uitwijkplek. Inmiddels zijn een aantal hele smalle stukken vervangen door tunnels, maar ja … dan ben je ook het uitzicht kwijt. Ik bereik heelhuids Vassbakken Camping, maar de eigenaresse is niet aanwezig. Even twijfel of ik misschien moet wachten, maar de receptioniste geeft aan dat het nog wel ff kan duren voordat ze er weer is. En dus ga ik verder richting Lom.
Voordat ik de Sognefjellet op rijd, gooi ik de tank nog even vol. Want “daarboven” wil je niet zonder diesel komen te zitten. Ik blijf trouwens nog steeds van mening dat deze weg niet geschikt is voor auto + caravan. Sommige stukken (zeker in het begin vanaf de kant van Skjolden) zijn zeer smal en dan moet je toch makkelijk een paar honderd meter met een caravan achteruit kunnen rijden. En dat kunnen de meeste niet. Meestal is het zo dat een auto of camper dan maar achteruit rijdt, maar als je zelf met een auto + caravan bent en een auto + caravan tegen komt … wat dan ?
Ik kom in ieder geval heelhuids boven en mn mond valt open van verbazing. Het is prachtig mooi weer !! Even voor ter verduidelijking. Ik kom/moet hier elk jaar langs, maar 1x in de zoveel jaar heb ik mooi weer. De laatste keer was in 2011 … 7 jaar pech gehad. Nu ziet het er zo uit:
Er ligt trouwens niet veel sneeuw meer. Dat hoor en zie ik wel meer onderweg. Ook op de Aurlandsvegen (de “sneeuwweg”) ligt weinig sneeuw. Maar goed, het zicht is prachtig .. echt genieten !!
Zie je die stok rechts ? Het feit dat ze zo lang zijn zegt al genoeg. Hier ligt in de winter (eigenlijk nog wel tot halverwege mei) een flink pak sneeuw. Maar die krengen staan niet altijd (meer) recht op. En die wil je niet tegen je spiegel of zijkant van de camper hebben…
Een eindje verder besluit ik even te stoppen. Tijd om even een paar mooie foto’s te maken. Want zoals gezegd … meestal heb ik hier geen mooi weer. In 2017 was dit mn uitzicht:
met een temperatuurtje van iets van 5 graden. Nu is het werkelijk schitterend mooi weer en is dit mn uitzicht:
Ik kan wel plaatjes blijven schieten, maar ik moet toch echt verder. Nou … nog eentje dan, stoer ding he ?! –>
Een eindje verder begin ik aan de afdaling en aan het begin van de middag rijd ik Nordal Turistsenter op. Deze camping ligt in het centrum van Lom, op loopafstand van winkels, restaurants en supermarkten …. en op loopafstand van de mooie staafkerk van Lom. Ik heb trouwens inmiddels de bevestiging van de eigenaren gekregen dat we morgenvroeg om 10.00 uur een afspraak hebben en dat ik hier vannacht wel kan overnachten. Nadat ik me gemeld heb bij de receptie sta ik even later op 1 van de verharde plaatsen op de camping:
Nordal Turistsenter is een grote camping, met zowel verharde als grasplaatsen en een flink aantal hytter. En dus gelegen midden in het centrum van Lom:
Op de achtergrond op de foto hierboven zie je de Stavkyrkje van Lom. Hennie en ik zijn er vorig jaar even heen gelopen vanaf de camping:
Als ik de camper geïnstalleerd heb, ga ik eerst even een broodje eten. Het zonnetje schijnt volop en dus moet ik even later de screens aan de voorzijde dicht doen. Ik zie dan niet veel meer, maar anders is het straks niet meer uit te houden. De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk. En met de planning bezig. Ik probeer voor morgenvroeg nog een afspraak in te plannen, maar ben nog niet erg succesvol. Eerst maar s kijken hoe het hier morgenvroeg gaat.
Woensdag 17 juli 2019.
Ondanks dat de camping afgelopen nacht nagenoeg volledig vol stond, was het heerlijk rustig en heb ik prima geslapen. Na het ontbijt ga ik achter de laptop aan de slag en loop tegen 10.00 uur richting het café bij de camping. Daar heb ik de afspraak met de eigenaren en even later zitten we in gesprek.
Na ruim 1.5 uur zijn we het eens. Poeh ! Tevreden loop ik terug richting de camper en binnen 5 minuten ben ik vertrokken. Eindbestemming voor vandaag is in ieder geval Gjeilo Camping in Skjak, ongeveer 7km. van Lom. Maar onderweg bezoek ik nog een klant: Camping Nissegarden Hytter og Aktiviteter. En ik heb geluk. Als ik even later de camping op rijd, is de eigenaresse aanwezig en we kunnen direct in gesprek.
De camping staat al bijna 10 jaar alleen op mn accommodatiewebsites, maar nu we een nieuw platform hebben wil ze het wel proberen. Wat mee speelt is dat de nieuwe websites in het Nederlands, Duits, Engels en Noors zijn. En met name de Noorse versie is een schot in de roos. Met de DE, NED en NO websites bereiken we ongeveer 80 – 85 % van wat er in Noorwegen op de campings komt. En dat slaat aan 🙂
Ook het contract voor promotie van de accommodaties wordt verlengd. Camping Nissegarden ligt op ongeveer 2km. afstand van het centrum van Lom en ligt direct aan de rivier Otta. Op de camping is een klein zwembadje (met 2 glijbanen), een groot klimpark en er is een leuk “water adventure parcours” uitgezet:
Als alles is afgerond stap ik weer achter het stuur (dat zal afkicken zijn als ik straks weer thuis ben 🙂 ) en rijd naar de iets verderop gelegen Gjeilo Camping. Met de eigenaren ben ik al 13 jaar bevriend en ze weten van mn komst. En dus ga ik bij aankomst direct op zoek naar een plekje, maar da’s nog niet eenvoudig. De camping is goed bezet en ook “mijn plekje” hier op de camping is bezet.
Nu moet je weten dat je hier niet overal op de camping WIFI hebt en dat je bovendien niet overal TV-ontvangst heb. Boosdoener is een flinke berg die in de weg ligt 🙂 Maar goed, uiteindelijk vind ik een mooi plekje en eigenlijk zou de TV het moeten doen. Maar hij doet het niet …
Inmiddels heeft Sverre (de eigenaar) mij ook gespot, kunnen we eerst ff bijkletsen. Daarna ga ik een broodje eten en vervolgens achter de laptop aan het werk. Daar ben ik de rest van de middag wel zoet mee. Na het eten en de afwas ga ik nog een tijdje met mn verslag aan de gang en de dag is zo weer voorbij.
Donderdag 18 juli 2019.
Vannacht heb ik heerlijk geslapen en na een fijne douche kan ik er voor vandaag wel weer tegenaan. Ik blijf hier trouwens vandaag, mede omdat ik voor vanavond uitgenodigd ben bij Sverre en Tanja (de eigenaren van Gjeilo Camping). Het weer is prachtig, dus eerst even een paar foto’s van mn plekkie hier:
Ik sta direct langs de rivier Otta en de camping beschikt over een leuk strandje. Die kun je op de foto’s hierboven niet zo goed zien, maar dat ziet er zo uit:
En net als vorig jaar staat er weer een klein tentje op het strand. Toch super leuk om zo te kunnen overnachten of niet dan ?!
Mn bedoeling was trouwens om hier wat langer te blijven, maar “het weekend zit me in de weg”. Bij sommige campings heeft het gewoon zin om deze in het weekend te bezoeken en dat geldt ook voor de campings langs de “51” richting Fagernes. Mooi weer + het weekend … da’s al helemaal geen optie. En dus moet ik morgen wel verder …
De rest van de dag ben ik aan het werk. Nieuwe campings online zetten, facturen versturen, de komende week te bezoeken campings voorbereiden, etc. Rond 18.00 uur word ik verwacht bij de woning van Sverre en Tanja die vlakbij de camping wonen en dus pak ik mn papieren en ga op pad. Even later zit ik bij hun aan tafel en onder het genot van een hapje en een drankje 🙂 kletsen we zo een paar uur weg. Daarna nemen Sverre en ik het zakelijke gedeelte door en ga ik weer terug richting mn camper.
Vrijdag 19 juli 2019.
Om half 8 gaat de wekker weer. Even een sanitaire stop, een ontbijtje, mn mail checken en daarna ga ik direct op pad. In Lom doe ik nog even wat boodschappen en rijd daarna richting Vaga. Even voor Vaga pak ik de “51” richting Beitostolen en Fagernes. Een prachtige route, maar nu even niet. Want het is echt super slecht weer. Bij mn 1e klant (Randsverk Camping) is het dan ook iets minder druk deze keer, maar de eigenaar hier is altijd druk en heeft ook dit keer weinig tijd. Maar ook als we iets meer tijd hadden gehad, had ik nu nog niet direct zaken gedaan. Geduld …
Ik vervolg mn rit over de “51” welke hier behoorlijk de hoogte in gaat. Zoals gezegd: het is pokkenweer. De bewolking hangt zo laag dat je amper wat ziet en ik moet de camper voor mij “op de lichtjes volgen”. Normaal gesproken heb ik hier prachtig mooi weer, maar ja…. op de Sognefjellet had ik natuurlijk al prachtig mooi weer … en beide routes mooi weer, dat was waarschijnlijk wat teveel gevraagd. Zo zag het er vorig jaar uit:
Zoals gezegd: nu zie ik weinig meer dan de lichtjes van de camper voor mij, maar even later rijden we weer onder de bewolking en wordt het zicht beter. Ik maak nog een korte stop in Beitostolen en rijd daarna door naar Fagernes. Vlak voor Fagernes geven beide navigatiesystemen (ik gebruik er 2 🙂 ) aan dat ik een half uur vertraging heb. Ja daaag. Ik ben er bijna….
Maar dan ineens staat het helemaal stil. Ik ben echt vlakbij de camping, maar (hoor ik later) er is iets te doen in het centrum van Fagernes en het verkeer kan nauwelijks links af. Ik moet rechts … dus als ik even later “een gaatje over de stoep” zie (zonder last te hebben van verkeersborden), druk ik mn camper er langs en rijd even later de camping op.
Daar heb ik geluk, want bij de receptie tref ik de eigenaresse aan. En later blijkt dat ik nog meer geluk heb, want ze gaat dit weekend weg. Kom ik dus precies op tijd. We spreken af om over een uurtje in gesprek te gaan en dus ga ik eerst op zoek naar een plekje. Als ik de camper geïnstalleerd heb, ga ik nog even een broodje eten en vervolgens weer richting de receptie.
Het gesprek met de eigenaresse is prima en even later is alles geregeld. Mooi ! Als ik terug loop richting de camper kom ik de eigenaar Erik Kroon tegen. Inderdaad, een Nederlandse achternaam. Z’n vader was heeeeeel lang geleden samen met Cees Verkerk 1 van de eerste Nederlanders die in Noorwegen een camping begon. En een Noorse tegen kwamen. Al weet ik niet wat eerst was…
Terug bij de camper ga ik eerst even weer de schotel proberen, maar die heeft nog steeds kuren. Ik heb 2 dagen geleden al contact met gehad met “de schoteldealer”, maar toen kwamen ze er niet uit. Maar dit keer weten ze het probleem te tackelen en even later doet mn tv het weer. Yezzz.. Terwijl ik met een schuin oog naar de Tour de France kijk, ga ik achter de laptop aan het werk. Om 17.00 uur moet ik even naar de herhaling van Polopos van gisteravond kijken en daarna is het al weer etenstijd. Vanwege het weer geen nieuwe foto’s, maar ik sta nu op een vergelijkbare plek als vorig jaar:
Na het eten en de afwas ga ik nog even achter de laptop aan het werk, maar daarna vind ik het wel genoeg voor vandaag. Morgen ga ik weer (langzaam) richting de westkust (Bergen).