Periode zaterdag 15 augustus – vrijdag 21 augustus 2020. Deze week rijd ik van Sogndal over de Sognefjellet (de “55”) richting Lom en vervolgens via de “51” langs de Jotunheimen richting Fagernes en daarna richting Bergen.
Zaterdag 15 augustus 2020.
Vanmorgen heb ik om 9.00 uur het gesprek met de eigenaren van Kjornes Camping en dat verloopt prima. Eigenlijk beter dan verwacht. Helemaal super. Om 10.30 uur ben ik weer terug in de camper en rijd 5 minuten later van de camping. Eindbestemming: Jostedal Camping vlakbij de Nigardsbreen (gletsjer). Even later rijd ik langs het Sognefjord en het weer is geweldig:
In Marifjora bezoek ik nog een klant die een vermelding heeft voor de hytter. Maar er is niemand thuis en dus rijd ik door naar Gaupne. Daar heb ik afgesproken bij PlusCamp Sandvik Camping, of eigenlijk bij het hotel wat door dezelfde eigenaar gerund wordt en vlakbij de camping ligt. Onder het genot van een bakkie Noorse leut nemen we de papieren door en een half uurtje later kruip ik weer achter het stuur en ga bij Gaupne het dal in.
Want Jostedal Camping ligt op ongeveer een half uurtje rijden van de “55” vlakbij de Nigardsbreen. De rit richting de camping loopt bijna continue langs de snelstromende rivier Jostedola:
Hier kun je overigens ook raften, maar da’s geen verrassing natuurlijk want de stroming in de rivier is zeer sterk. Rond 13.00 uur rijd ik Jostedal Camping op en wordt zoals altijd weer supervriendelijk onthaald door eigenaresse Astrid. Ze vraagt of ik blijf overnachten, want vandaag komt een gesprek niet zo goed uit. En dus spreken we af om morgenvroeg om 9.30 uur om tafel te gaan.
Als ik de camper te plek heb, is het de hoogste tijd om een broodje te eten. Ik sta trouwens op nagenoeg dezelfde plek als vorig jaar:
Tis nu alleen behoorlijk drukker. Zal ook wel met het weer te maken hebben. In combinatie natuurlijk met de nabij gelegen Nigardsbreen (gletsjer). Jostedal Camping beschikt ook over een flink aantal hytter, waaronder deze fraaie hytter:
De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk. Administratie van de bezochte campings doen, mn blog bijwerken, etc. Rond 18.30 uur ga ik met het eten aan de slag. Na het eten en de afwas neem ik de rest van de avond vrij. Wat ik morgen ga doen weet ik nog niet. Ik wacht nog op een bevestiging van een afspraak in Lom ….
Zondag 16 augustus 2020.
Vanmorgen ga ik eerst even lekker douchen, daarna een uitgebreid ontbijt (broodje hagelslag & koffie 🙂 ), nog even mn mail checken en om 9.30 uur zit ik hier:
met de eigenaresse in gesprek. Ze heeft een niet al te best seizoen gehad omdat Noren nu eenmaal niet zo geïnteresseerd zijn in gletsjers. Die hebben ze veelal wel gezien. Bovendien blijven veel Noren (zeker die Noren die in juli in Noorwegen onderweg waren) op de hoofdroute en tja … deze leuke camping ligt nu eenmaal iets verder in het dal.
Maar afgelopen nacht stond de camping nagenoeg helemaal vol. Voornamelijk met Duitsers en Nederlanders, aangevuld met een aantal Denen, Noren en Italianen. Ook onderweg kom ik nog steeds heel veel Nederlanders tegen, dus blijkbaar waren die allemaal al “binnen” voordat de grens gisteren dicht ging. Nou ja dicht niet, maar bij aankomst moet je als Nederlander 10 dagen in quarantaine in Noorwegen….
Het gesprek met de eigenaresse van Jostedal Camping is leuk en verloopt zakelijk prima. De bestaande promotie wordt voortgezet en tevreden loop ik weer terug richting de camper. Daar ga ik met mezelf in discussie wat nu handig is. Lom is 2.5 – 3 uur rijden en als die jongens morgenvroeg ineens zeggen “doe maar 11 uur” dan wordt het wel heel erg krap. Onderweg heb ik bovendien nog een klant (op een uur rijden) en die runt naast de camping ook een restaurant en café welke tot laat in de avond geopend is. Die tref ik maandagmorgen vroeg sowieso niet.
Ik heb al wat smsjes verstuurt, maar nog geen reactie gehad. En dus besluit ik even later toch maar om te gaan vertrekken. Binnen 7 minuten ben ik klaar voor vertrek, ik groet de eigenaresse nog even en rijd richting de “55”. Vervolgens rijd ik langs het prachtige Lustrafjorden:
richting Skjolden. De “55” is soms breed genoeg om elkaar te passeren, maar verandert vervolgens in een soort van fietspad:
Ik rijd mee in de slipstream van een aantal campers. Da’s wel handig, want als het tegemoetkomende verkeer toch al wacht voor de 1e camper, wachten ze vaak ook wel tot de andere campers ook gepasseerd zijn 🙂 Maar het gaat hier ook wel regelmatig mis of net goed, getuige de remsporen op de weg:
Eigenlijk is het ook bijna niet te doen om je ogen steeds op de weg te houden. De omgeving hier is zoooo mooi …. Even later rijd ik Vassbakken Camping op. En ik heb geluk, de eigenaresse is aanwezig en we kunnen direct in gesprek. Maar tot zaken komt het helaas (nog) niet. Geduld …
Het is eigenlijk als lunchtijd, maar de zon heeft een poosje op de voorruit geschenen en het is behoorlijk warm in de camper. Eerst tijdens het rijden maar ff wat afkoelen. En dus begin ik even later aan de beklimming van de Sognefjellet, de hoogst met de auto begaanbare weg van Noord Europa. Probeer – als het kan – een mooie dag uit te kiezen, want het uitzicht hier is echt prachtig. Vandaag is het prachtig weer en dus heb ik weer leuke foto’s gemaakt. Als je vanaf de kant van Skjolden naar boven gaat, krijg je meteen het smalste stuk voor de kiezen. Hier moet je geen hoogtevrees hebben:
want aan vangrails door ze hier niet aan. En zo’n lullig betonnen randje houdt niet veel. Voor mij rijdt trouwens een motor en een auto met caravan. En net als je denkt: die is niet wies, kom ik deze jongen achterop:
sjonge jonge … Op de meeste stukken hier heeft hij de hele weg nodig en de bochten kan ie maar net halen. Nu zul je – net als ik – denken “wat doet die gast hier” …. maar een alternatief is er eigenlijk niet. Of je moet echt uren omrijden. Iets verder stop ik even om te lunchen en ga daarna weer verder met de beklimming:
De weg gaat naar een hoogte van 1.434 meter en dus rijd ik even later “in” de sneeuw:
Even verder heb ik de top bereikt en begin ik aan de afdaling richting Lom. Die is een stuk eenvoudiger dan het stuk “aan de andere kant van de top”, maar het uitzicht is onbeschrijflijk mooi:
Iets later kom ik op een iets vlakker gedeelte en moet bijna een zonnebril op tegen de felle kleur en de schittering van het water in de rivier:
In Lom aangekomen meld ik me bij de receptie van Nordal Turistsenter. De receptionist herkent me, geeft me de kaart voor het sanitair en geeft aan dat ik maar een plekje moet zoeken. Nu moet je weten dat ik hier al op verschillende plekken op de camping gestaan heb, maar nog nooit tv-ontvangst gehad heb. Veel Noorse campers hebben de schotel wel omhoog staan, maar die maken gebruik van een andere satelliet (Thor). Ikzelf heb Joyne en die staat “iets links van de Noorse satelliet” en me oriënterend op de Noorse schotels zoek ik een plekje op waar ik verwacht dat ik de schotel langs de berg kan krijgen. En ja hoor. Als ik de camper te plek heb, heb ik tv-ontvangst.
Als ik de camper te plek heb, is de hoogste tijd voor een bakkie koffie. De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk. Even na 18.00 uur ga ik met het eten aan de slag en doe ondertussen de schotel omhoog. En wat denk je …. geen ontvangst. Wel verd … En dus besluit ik de camper iets te verzetten en na een poosje draaien heb ik beeld. Nu nergens meer aankomen ha ha.
De rest van de avond hang ik dus grotendeels voor de buis, je moet toch wat als je alleen bent 🙁 Hoe de dag er morgen uit ziet …. nog geen idee. Ik zou in principe hier morgenvroeg een gesprek hebben, maar of dat doorgaat …
Maandag 17 augustus 2020.
Na het ontbijt ga ik eerst een tijdje achter de laptop aan het werk. Ondertussen heb ik doorgekregen dat een afspraak vanmorgen niet gaat lukken. Da’s op zich geen probleem, want ik kom hier dinsdag/woensdag ook nog weer langs. En dus maak ik nog even een paar foto’s voordat ik vertrek. Nordal Turistsenter heeft zowel verharde als grasplaatsen:
Maar ik sta op een iets ander gedeelte. Direct aan de rivier en met zicht op de mooie oude staafkerk van Lom:
Nordal Turistsenter ligt in het centrum van Lom. En dus heb je alles op loopafstand: restaurants, winkels, supermarkten en de staafkerk van Lom:
Even later rijd ik de camping af en ga weer (even) richting Stryn en Geiranger. Tussen Lom en Bismo heb ik nog 3 klanten op de planning. De eerste ligt net een paar kilometer buiten Lom, maar als ik me even later meld bij de receptie van Nissegarden Camping is er niemand aanwezig. Na een telefoontje blijkt mn contactpersoon pas woensdagavond terug te komen. Dat schiet dus niet op.
Ook op de volgende bestemming – Bispen Camping in Bismo – is mn contactpersoon niet aanwezig, maar haar vader neemt het gesprek over. En dus zit ik even later met hem in gesprek. Echt gemakkelijk is dat niet, want hij spreekt grotendeels Noors en is bovendien behoorlijk doof. Om wat dingetjes af te stemmen belt hij tijdens het gesprek met z’n dochter. Ik zit uiteraard een meter van m af en hoor dat z’n dochter opneemt. Omdat hij dat blijkbaar niet hoort, groet ik haar maar en pa begrijpt nu dat hij z’n dochter al aan de telefoon heeft. We moeten er in ieder geval alle 3 hard om lachen.
Even later zijn de bestaande contracten verlengd. Super. Wil je meer info over Bispen Camping, klik dan even op 1 van onderstaande foto’s:
Bispen Camping ligt in een indrukwekkende omgeving direct aan de rivier Otta waar op bepaalde gedeeltes ook geraft kan worden. Zo, op naar mn eindbestemming van vandaag: Gjeilo Camping in Skjak. Met de eigenaren ben ik al jaren bevriend en ik ben vanavond bij hen uitgenodigd om te komen eten. Als ik op de camping ben aangekomen, ga ik op zoek naar een plekje. Meestal sta ik hier op dezelfde plek, maar sinds ik Joyne heb … heb ik hier geen tv-ontvangst meer. Ik zet de camper nog even op een andere plek, maar helaas. Net als vorig jaar heb ik zicht op de rivier Otta:
Normaal gesproken met een leuk strandje, waar je ook mag overnachten. Maar het water staat dit keer wel errug hoog en dus is er bijna geen strand meer over. Op Gjeilo Camping zijn trouwens kano’s te huur en het is zeer populair om de rivier op te gaan. Als ik de camper eindelijk te plek, ga ik eerst even een broodje eten en de rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk.
Tegen 18.00 uur loop ik richting het huis van de eigenaren en even later zitten we in de tuin te eten. Na het eten – is inmiddels traditie geworden – nemen we het zakelijke deel door en ook hier wordt de bestaande promotie verlengd. Sverre (de eigenaar) moet vervolgens weer richting de camping en dus rijd ik met hem mee. Terug in de camper ga ik nog even achter de laptop aan het werk. Waarschijnlijk blijf ik hier morgen nog een dag.
Dinsdag 18 augustus 2020.
Al op tijd word ik vanmorgen door mn vriendin wakker gebeld. Want … het is een speciale dag vandaag, het is namelijk mijn verjaardag 🙂 En dankzij Corona vier ik voor het eerst z’n mensenheugenis m’n verjaardag alleen. Lekker dan. Maar goed, telefonisch en via Facebook word ik uitgebreid gefeliciteerd. Helemaal prima zo.
Vandaag ga ik eerst weer even flink wat printen en net als ik een broodje wil gaan eten, krijg ik een smsje van de eigenaren van Nordal Turistsenter dat een gesprek misschien vanmiddag wel lukt. En dus besluit ik om nu toch maar te gaan vertrekken, kan ik in Lom ook direct nog even wat boodschappen halen.
En dus groet ik de eigenaresse van Gjeilo Camping en rijd weer richting Lom. Als ik de boodschappen gehaald heb en me weer heb gemeld bij de receptie van Nordal Turistsenter, rijd ik de camping op en “mijn” plekje is nog vrij. Eerst maar ff wat eten. Ik heb net ook brood gekocht, het is zelfs nog warmmmmm.
Helaas (….) is het behoorlijk warm en dus moet ik de screens bij de voorruit dicht doen. Ik zie dan bijna niets meer, maar anders wordt het gewoon veel te warm in de camper. Halverwege de middag wordt de afspraak met de eigenaren van Nordal Turistsenter opnieuw verzet, nu naar morgenvroeg 9.00 uur. Nu maar hopen dat het niet nog een keer verzet wordt, want dan heb ik echt een probleem.
De rest van de middag ben ik achter de laptop aan het werk. Grotendeels bezig met de campingadministratie. Trouwens … ik ben de 200 campings al bijna genaderd. Kijk maar:
Het doel was om eind dit jaar 202 (vanwege 2020 🙂 ) campings online te hebben, dat gaat dus zeker wel lukken. En daar ben ik super trots op!
Na het avondeten vind ik het verder wel prima. Ik ben per slot van rekening jarig vandaag 🙂 Morgen ga ik weer verder en zoals eerder al aangegeven heb ik bijna geen speling. De boot gaat 12 september vanuit Goteborg en ik moet nog een flink stuk doen.
Woensdag 19 augustus 2020.
Vanochtend heb ik dan eindelijk een gesprek met de eigenaren van Nordal Turistsenter. En dat verloopt prima. Het kost even wat tijd, maar na ongeveer 2 uur zijn we tot overeenstemming gekomen. De bestaande contracten worden verlengd en even later rijd ik tevreden de camping af. Eindbestemming voor vandaag: Toftemo Camping in Dovre. Maar onderweg heb ik nog 3 andere campings op het programma staan en ik heb geen idee of ik dat ga redden.
De 1e klant van vandaag is Holungsoy Camping, net voorbij het plaatsje Vaga. Ook gelegen aan de rivier Otta. Bij de receptie is niemand aanwezig, maar blijkbaar heeft iemand mij gezien en de eigenaresse ingeseind. En dus zit ik even later met haar in gesprek. Ze is geïnteresseerd en gaat uiteindelijk akkoord met een promotiecontract. Ik loop nog even met haar over de camping om wat foto’s te maken, want daar is het ideaal weer voor. Zoals gezegd: Holungsoy Camping ligt ook aan de rivier Otta en je kunt direct langs het water kamperen:
De camping beschikt over een aantal leuke hytter:
een mooie verblijfsruimte (links op de foto hierboven) en een kleine speeltuin. Als ik een later weer in de camper stap, blijkt de temperatuur daar te zijn opgelopen naar boven de 30 graden. Pfff …. eerst maar ff een stukkie rijden. Volgende bestemming is Otta en ik besluit om eerst ook maar even Otta Camping te bezoeken. Ook daar heb ik een goed gesprek, maar tot zaken komt het (nog) niet.
In Otta draai ik de E6 op en ga noordwaarts richting Dovre. Bij de eerstvolgende parkeerplaats stop ik dan eindelijk om even een broodje te eten. De volgende bestemming is Dovreskogen Camping. Deze leuke kleine camping ligt gescheiden door een rivier en een brug langs de E6. Als ik de brug op rij, zie ik dat de auto welke al een tijdje achter me rijd me volgt. Ook als ik even later de camping op rijd, volgt de auto mij. En het blijkt gelukkig geen politie te zijn, maar de eigenaresse van Dovreskogen Camping. Ze begroet me lachend, want ze reed al bijna een half uur achter me en ze had al verwacht dat ik naar haar camping zou rijden.
Een gesprek komt nu niet zo goed uit, maar geen probleem. Morgenvroeg kom ik hier weer langs en dus rijd ik door naar mn eindbestemming: Toftemo Camping. Daar tref ik de eigenaresse aan in de receptie en als we de papieren hebben doorgenomen, ga ik op zoek naar een plekkie en dus sta ik even later zo:
“Met de kont” tegen een snel stromende rivier. Dat wordt lekker slapen vannacht. Toftemo Camping beschikt trouwens ook over een hotel … met zwembad(je)!
Als ik de camper te plek heb maak ik even – uiteraard – een bakkie koffie en ga achter de laptop aan het werk. Ook na het avondeten ga ik nog even achter de laptop aan het werk. Morgen ga ik weer zuidwaarts.
Donderdag 20 augustus 2020.
Vandaag heb ik een flinke rit op het programma staan en dus vertrek ik al op tijd. Om 9.15 uur rijd ik Dovreskogen Camping op. Het “neuzelen” hebben we gistermiddag al gedaan en dus kunnen we direct zakelijk in gesprek. Even later is alles geregeld en draai ik weer de E6 op. Dit keer ga ik binnendoor via Nord-Sel en rijd even later weer langs de Otta rivier:
Iets voorbij Vaga draai ik de “51” op, een geweldig mooie route welke langs de Jotunheimen loopt. Zodra je de “51” op rijdt gaat het direct flink de hoogte in. Daarna volgt een bochtig stuk door het bos en de weg loopt nu wat langzaam omhoog. Op ca. 750 meter hoogte kom je Randsverk Camping tegen. Niet te missen, want voor de camping ligt tevens een café-restaurant en een (kleine) Coop-supermarkt. En daar is het altijd druk.
Eigenaar Peter ken ik al geruime tijd, maar vorig jaar kwamen we niet tot overeenstemming. Maar goed, vorig jaar was ik hier in juli en toen was het echt verschrrrrrriiikkkkelijk druk. Nu is het lekker rustig en voor het eerst sinds jaren kunnen we even rustig met een kopje koffie om tafel. Dat helpt 🙂 Want hij is onder de indruk van wat we te bieden hebben en even later is hij akkoord met een mooi promotiecontract. Wil je meer info over deze camping, klik dan maar even op a van onderstaande foto’s:
Het uitzicht vanaf de camping is geweldig en de omgeving is – uiteraard – zeer geschikt om mooie wandelingen te maken:
Het sanitair is nog redelijk nieuw, zeer fraai en gesitueerd in dit gebouw:
Na een uurtje ga ik er weer vandoor. Verder zuidwaarts richting Fagernes. Direct na Randsverk Camping gaat de weg verder omhoog en het uitzicht wordt steeds mooier:
De weg (de Valdresflya) gaat uiteindelijk naar een hoogte van 1.389 meter:
Als je hier al langs rijdt: de weg is niet al te breed en die stokken langs de weg willen nog wel eens “naar binnen staan”. Ik heb al een paar keer gezien dat een camper of auto met caravan met de spiegel of met caravan zo’n stok raakte. En daar word je niet vrolijk van 🙂
Een eindje verder stop ik even om een broodje te gaan eten. Altijd op dezelfde plek, gewoon … omdat het zo geweldig mooi is:
Als er even geen auto’s langs komen, hoor je heeeeelemaal niets. Echt heel apart. Een paar jaar geleden stond ik hier en stond mensen allemaal foto’s te maken. Ik dacht eerst van mn camper 🙂 maar achter mn camper bleek een grote groep rendieren te lopen:
Een prachtig gezicht! Na de lunch ga ik verder richting mn volgende klant in Beitostolen. De weg daalt nu weer iets, maar het uitzicht blijft onverminderd mooi:
Even later rol ik Beitostolen binnen. Daar bezoek ik nog een potentiële klant en rijd vervolgens door naar Fagernes, mn eindbestemming voor vandaag. Maar als ik in Fagernes aangekomen ben, besluit ik toch ook nog even door te rijden naar PlusCamp Aurdal Fjordcamping. De eigenaar van die camping is meestal ’s middags wel aanwezig. En inderdaad, als ik even later de camping op rijd kan ik direct met Knut (de eigenaar) in gesprek. PlusCamp Aurdal Fjordcamping ligt op een zeer fraaie plek en de laatste jaren is de camping behoorlijk opgeknapt. Nieuwe plaatsen direct aan het fjord, nieuw sanitair, etc. Kijk:
Na het gesprek ga ik dan eindelijk naar Fagernes, maar bij Fagernes Camping aangekomen blijkt mn contactpersoon helaas niet aanwezig. Hier overnachten is geen probleem en dus heb ik even later de camper te plek. Eerst maar s even een bakkie koffie, sjonge jonge …wat een dag.
Vrijdag 21 augustus 2020.
Ondanks dat Fagernes Camping behoorlijk vol stond, heb ik vannacht heerlijk geslapen. Inmiddels heb ik contact gehad met de eigenaresse en die is (pas) om 15.00 uur aanwezig. En dus heb ik besloten om hier in ieder geval nog even te blijven. Ik heb nog wel wat te doen 🙂
Het weer is super slecht, dus geen actuele foto’s vandaag. Zo stonden we in ieder geval een paar jaar geleden:
Zoals je hierboven kunt zien, ligt de camping zeer fraai en bovendien op loopafstand van het stadje Fagernes. En dus is de camping zeer populair, vooral bij Noren.
Om 14.45 uur maak ik de camper klaar voor vertrek en even later sta ik “boven” bij de receptie. Dan kan ik zo direct weg. Bij aankomst kan ik direct in gesprek met de eigenaresse, maar voor het definitieve antwoord moet ik nog even geduld hebben. En dus trek ik een sprintje naar de camper, want het is inmiddels nog (veel) harder gaan regenen.
Wat mn eindbestemming voor vandaag is, nog geen idee. De volgende te bezoeken camping (Boflaten Camping in Vang i Valdres) ligt op een klein uurtje rijden. Maar onderweg zijn ze flink met de weg bezig en bovendien regent het echt heel hard. Ik doe er dus wat langer over …
Om 16.30 uur rijd ik Boflaten Camping op. In het verleden werd de camping gerund door een Nederlands stel, maar sinds 1.5 jaar runt de Noorse eigenaar de camping weer zelf. Bij aankomst kan ik gelijk met hem in gesprek, maar tot zaken komt het niet. Hier overnachten is geen probleem en dus sta ik even later op dezelfde plek als vorig jaar (nu foto’s maken heeft echt geen zin, want het valt nog steeds met bakken uit de lucht 🙁 ):
Enne … het gras nu ook wat groener 🙂 Als ik de camper te plek heb ga ik nog even achter de laptop aan het werk. Daarna even eten, afwassen en de rest van de avond vind ik het wel prima. Morgen ga ik weer wat verder richting de westkust (Bergen).